장음표시 사용
61쪽
Rerum Humanarum undecimo ad victum optima fert ager Campanus frumentum, Falernus vinum, Cassinas oleum, ausculanus Mum, mele Tarentinus, piscem Tiberis.
Servantur in Bip. ed. p. 207 verba Q ad victum optima fert, etc. Eadem a Varrone sumpsit linius, ut cernere est in variis locis Nat. Ηist. D. lib. III 5, XIV. 6, XV. 2 et alibi. Etiam poetae regiones istas eadem ex causa celebrant aliquando, ut de agro Venafrano, seu de Cassino, agunt artialis XIII. 10 et Horatius Od. II 6 Sat. II. 4 etc. de vino Falerno et Calabris apibus ipse
Venusinus non Semel. 2 oti oberino oberis Lugd. et sit edd. t 3 refert Casinas P.L.
4 Sunt qui aestiment hoc verbum umbracula Vergilio auctore conpositum cum Varro Rerum Divinarum libro decimo dixerit non nullis magistratibus in oppido id genus umbraculi concessum.
Insunt in Bip. ed. p. 2I9 Verba et non nullis magistratibus γ etc. In lib. X Rer Div. ut Supra monuimus, Varro, videtur egisse de ludis scenicis, iuxta Augustinum Cis. Merkel ad Ovid. Fast. p. LXII, ubi haec leguntur 4 Verba macrobio servata sortassis ad ipsum scenae nomen Oxplicandum illustrandumVo pertinuerunt, quem ad modum apud Servium est ad Aen. I. 64: Et dicta scena in τῆς σκιας apud antiquos enim theatralis Ecena parietem non habebat, sed de frondibus umbracula quae
rebant. Destimant P. extiment Lugd. et aliqq. edd Virgilio Ianus et t. edd. : compositum Lugd. et volt edd.
63쪽
Varronianis frustulis quae in Saturnaliorum libris inveniuntur iam conlectis, non nullas animadversiones sacere de aliquibus primi libri documentis in animo est ac breviter expedire. Quod acrobius inter alia quorundam deorum naturam physica interpretatione conatus sit explorare totigi antea per transennam quem ad modum autem et quibus adiumentis instructus hoc egerit si certissime statuere nequeo, non improbabili tamen coniectura liceat partim quaeritare. In capite VII huius primi libri Macrobius totus est in eo ut demonstret pollinem eundemesso ac solem, in XVIII vero pollinem atque Liberum non duos
revera ess deos, at unum ipsumque numen Vario nomine donatum ideoque unum ipsumque solem in insequentibus denique capitibus eandem solarem naturam multis quoquo dis nititur apponere, arti, ercurio, Aesculapio reculi doni Osiridi aliisquo necnon et ipsi Iovi deas vero nunc terram nunc lunam autumat signincare. Quae omnia non dubitandum est quin scriptoribus mythographis, praesertim Graecis, acceperit, iis maxime qui mythorum catalog uniuscuiusque tabulae interpretationem vel secundum Stoicos aut Epicureos aliamvo philosophorum sectam superaddebant. An autem a seipso ex istis mythographis hauserit, an potius Romanos scriptores qui ad illis traditam sapiontiam divulgaverant maluerit exscribere, ut magis veri simile puto, incertum est a Varrone tamen permulta et in
hac re conscium vel nescium abstulisse denegari non posse arbitror. Nam licet Varro, quod sciamus, non omnes deos ad solarem naturam reVocaverit, universa tamen numina, ut supra diximus,
ad partes mundi redegit Stoicos quippe magna ex parte Aca-
64쪽
demicos Vero in nonnullis imitabatur. Idipsum conicitur e L. L. V. 5 sm ubi de immortalium nominibus agit per summa capita. Hoc denique fatentur omnes qui philosophiae historiam describunt, cum de Varronis physiologia loquuntur, inter quos operae pretium est meminisse ennemannuministi hil. . IX p. 68 seq. et Ritterum T. III p. 606. Duo tamen hei notanda sunt Apollinem et ipsi Varroni non alium esse ac Solem, Liberum ero et Apollinem unum eundemque deum unum eundemqua solem ab eo 'alde probabiliter existimatos. Alteram rem ab ipsomet Varrone discimus in L. L. V. 68, ubi haec I guntur inanes lunam ut solem Apollinem, quidam Dianam vocanto alteram autem est arguere ex Arnob. III. 33, Plutarch. Q. R. I 04, auri Lyd. IV. 38, qui omnes, etsi Varronem hic non citant eius tamen doctrinarum deles testes nobis cogniti sun Ceterum et ad hanc pollinis Liberiquo unitatem statuendam Varronianus locus sub num XXXIII a me relatus videtur Macrobio ut innuimus, adductu eSSe. Si ergo Macrobius de ceteris dis locuturus poterat quippe generales notiones et aliqua fragmina a Reatino auctore mutuari, de Apolline vero atque Libero ei disceptanti peculiarem Varronis doctrinam in usum suum convertere certe pronum erat. Sed haec sua potesta ac propensi argumentum ore non satis validum, ni ad probandam usurpationis suspicionem graViora indicia nobis suppeterent maec autem indicia, ut opinor, duo Sunt modus quo acrobius rem suam disponit ac pertractat, Scriptore quorum nomine atque auctoritate sulcitur. Μodus autem quem in hac disputatione servat is est thesi Suam etymologiae ope demonstrare. Hinc utriusque dei varia nomina epitheta qualitates sacra dies sestos etc. analysi etymologicari terpretatur, quo ex pluribus etymis inter sese comparatis unam et eandem illationem ruere possit Scriptores Ver quibuS maxime utitur sunt Cleanthes Apollodorus Antipater Chrysippus Physici aliique nonnulli, ut de latone ristotele ac Poetis
At memoratum ratiocinandi modum esse prorsus et sere ingulariter Varronianum adeo certum et cunctis notum est, ut re demonstratione non egeat omnia enim quae Varroni Operum Supersunt et citantur, si prosa oratione conscripta sunt. etymologicam disserendi sormam prae se serunt. Scriptore autem macrobio hic nominati profecto ii sunt quibus Varro diligentissime studuit, eorumque operibus in etymologicis Valde
65쪽
usus est. De Cleanthe enim in L. L. V. 9 ita legimus e Non s lum ad Aristophanis lucernam, sed etiam ad Cloanthis luci braviis. De aliis vero in VI 2 haec dicuntur e Auctor satis mihi Chrysippus et Antipater, et illi in quibus, si non tantum acuminis at plus litterarum, in quo est Aristophanes et Apollodorus . hysicos denique saepius meminit, et qui hoc nomine intelligendi sunt docet in X. 55 sic dicens 4 Itaque et hi, quida omni natura disputant atque ideo vocantur hysici, amen ex his ab universa natura profecti, retro quae essent principia mundi, ostenderunt P. Igitur si haec indicia aliquid pretii habent, hariolari quidem non videbor, cum Varronianam doctrinam do Apollino ac Libero ex indic tismacrobii locis probabiliter instaurari posse adstr-mem Mises maiorem curam postulat magisque idoneam disputationem, quam quae ab hac scriptiuncula potest exhiberi.