장음표시 사용
31쪽
vertonas, scilicet patrem, rillumin spiritum ., qvIcrearunt, adeo verissime inferre, ut ne ulli quidem dubium de hac re remaneat. minor, quod creator universi per 'n,inde terminetur,&deinde creator et 'in N ad plures personas applicetur, facile probatur, cum phrasi Mosaica, Gen. 'M. - 2, tum creatoris Elohim ad plures personas applicatione, ut v. a. 3. α Σ 'Ξ dem n, n 'Et Spiritus Domini movebat *N'
se super aqvas,& DIXIT DEUS, fiat lux adeo ut
Historicus sacer creaturarum opificem descripturus, non solitam pharali numero utatur, sed etiam diam
pluralitatem , ad tres Personas Deitatis applicet, haud obscure, sed evidenter indicans, dicendo zzz n, mundum creasse, verissimum sensum esse, Patrem, Filium rapiritum S mundum creasse, sicque pluralitatem personarum perspicue determinaris, illis personis, quibus admirandum hoc opus
creationis adscribitur , nomine plurali in isto loco 'n' denotatis Nam quid alias per hoc plurale intelligi potest Non intelliguntur Angeli, qui
ad partem stupendi istius operis creationis non admittuntur, nec solus Paterne clamantibus manifestissimis Scripturae dictis , in quibus tota S.S. Trinitas causa creationis effectrix salutatur : Ergo, creatura in tali tam admirando opere post habita, pluralitas S.S personarum, quae, teste Scriptura, huic universo faciem imposuerunt, adeo ut ne ulla quidem sit exclusa, cum sacri codicis dicta ejusmodi exclusioni contradicant, Mopera ad extra, quae sunt indivisa, omnibus personis S. S. Trinitatis sint communia . Hinc orthodoxus Irenaei consensus, referente . Ger-
32쪽
bat , non indigente Patre Angelis, uti faceret conditionem formaret hominem, propter ostrem c conditio febri, nesrursus indigente ministerio adfabricationem eorum negotiorum, or 'aesecundum hominem erant,sed habente copiosim sinenarrabile mimserium Ministrat enim G κα-Mης,κῶ pro de II ad omnia sua progenies cae figuratro flua, L . Fibus Sapiritus Sanctis, Verbum saspientia , quibus serviunt c suberii fiunt omnes Angeli Q c. ConfGerhard inata CC de S S. Trinit. g 1i6 Quid multis moror As sertio nostra ab ipso Spiritu sancto stabilita est ut nec ellitas convenientem consensum praebendi adversae parti incumbat Calvini verba sunt:
bustis sit, τὰ pluralis numerus D EI virturessinu, qua in creando mundo exeruit . Et post pauca Porra Scriptura, fatemur, tamet iustas DEI virtutes recenset,
semper tamen ad Patrem e Verbum ejus, cae Spiritum nos revocat. En genuina confessio convicti. Adversarii lHuc etiam referri pos uni nomina ista pluralia ,. antea circa Synonymiam observata,) quibus Pro-
Phetae λιι υνυς meum unum creatorem coeli terra exposuerunt i . vestigia Mosis qui verae causae
creationis effectricis haud ignarus erat, derare prementes. Uti habetur sal CXLIX. r. N S n m
v v laetetur Israel in faetoribus suis. Job XXXV. 1 o. Deus factores mei, dans &c. Sic Esa. XLI, a. iv Esa. LIU Ex quibus
exemplis liqvidissimum est S. Scripturae authoren in describendo creationis opere pluralem numerum non abhibuisse, nisi pluralitatem personarum, quae universum crearunt, indicare voluisset, cum ripiritus S aliis in locis Deum creatorem monstraturus a plurales
33쪽
plurales locutiones usurpare non dubitarit Ecquis ergo, dato unanimi Historici sacri 2 Prophetarum
consensu, sibi persuaderi non patietur, conjunctionem pluralis numeri cum plurali, vel constructionem singularis pluralis in denominatione creatoris pluralitatem personarum inferre . VI. Aisertionis nostra fundamentum etiam petimus ex convenientia nomini tata n, cum re,
cui proprie tribuitur. Nam uti iaιρααατα ηοη1μοἱ νsunt Symbola certaeque notae rerum omnibus communes, deq; jure rebus debent respondere, easque
exacte repraesentare, ita jure meritoq; in eandem convenientiam nostri nominis pluralis 'in,incumre inquirimus , num hoc vocabulum ex nostra senistentia pluralitatem personarum inferens , convenientia cum pluribus personis gaudeat Quod siquidem a posteriori nobis cognitum sit , constanter asserimus , spe certissima ducti, servata spectata convenientia nominis cum re, solidius
nostrae sententiae substerni fulcrum , Qvjppe haec est Orthodoxa Ecclesiae Christianae de Trinitate confessio, limpidissimis sacrarum Scripturarum fontibus
approbata, tres esse in Deitate Patrem Filium apiritum sanctum, quorum cuilibet attributa divina, opera gloria divina competit, quemlibet horuni trium esse ab alio certo charactere hypostatico distinctum, ut unus eorum non sit alius, nec Patersit Filius, nec Filius sit Spiritus sanctus,non plures esse Deos, sed unum verum Deum, qui unus est in essentia,&Trinus in personis, adeo ut in divinis sint tres S Sta personarin una indivisa essentia uti omnia exstant I. Ioh. V. 7. Nempe Trinitas in concreto voce πῶς ex-
34쪽
pressa scit. personarum Trinitas, essentiae unitas. Quae eum manifestissimavi certissima sint, ecquae monstrosa absurditas, si, adserta ac dem sistrata conve mentia vocis cum re, astruamus, n N ex proprioa nativo suo significatu pluralitatem personarum notare; quin hoc nomen personalem eoque proprium in suo formali significatu κυροως primario sumptum, collectivum momen esse, quod simul Temel omnes tres unius Deitatis personas comprehendit, atq; simul sumptas
denotat. Forte quis quaerit, motus rationibus nostris, dum asseveramus, hoc nomen personale Deoq; proprium, pluralitatem personarum ex propriissimoi principalissimo plurali numeri significatu denota.
r illudque gaudens verissima convenientia cum res c. tribus personis, omnes tres unius Deitatis perso nas collectim sumptas comprehenderita, Anno etiam tremendum illud SS.Trinitatis mysterium prae---ci se, determinat exin specie ex hoc nomine plurali probari possit Verum ut omnis occasio contraria argumenta fovendi Adversariis praecludatur, facilena addimus responsum, postposita exceptione Enjedini, quaerentis, num plurale significat triat Calixti, qui exceptionem Enjedini suam facit, notante B. Hulsem anno in Dialys p.ras. Proinde uti hoc non astrubanus, ita nec intelle ictum volumus, affirmando ho nomen, n N pluralitatem personarum inferre,&collectim tres distinctas personas denotare, Ta Nex vi terminatione pluralis numeri tres Deitatis personas probare, nedum immediate .primario lao tremendum S. S. Trinitatis mysteri una. Alias silio est et, certissimo experientia unicuiqi esset docu-
zacato, nos analogia: Grammaticae pune ignaros esse,
35쪽
quae docet, nomen plurale non ternarium, sed Iu 'valem importare numerum. Hoc volumus, ta n,μκυ, ω nomen collectivum esse δε tres Deitatis personas simul sumptas, non plures denotare, non exessicacia & charactere pluralis numeri , sed ex connexione attributorum personalium cum subjecto vi terminationis Grammaticae capace plurium supposi torum, quae ad tria referuntur, ejusmodi ternarium numerum in aliis evidentioribus Scripturae sacraedictis monstrante Spiritu sancto, vel explicant B. Gerhardo, ωere in hae ore myserium Trinitatis prodi sensatione temporum ae modo patefactionis in V. T. tatae, ad quam in . . clarior lux accessit. H ac pluralitate personarum beneficio sacrarum Scripturarum ad ternarium numerum restricta, ultro patet, vocem Elohim tres personas inferre: Exinde tamen nullus consequentia Ad*ersariorum relictus est locus, quod vox ista sit ternarii numeri, aut primarium quoddam ex voce ista desumendum sit argumentum. Suffici in
bis, quod pluralitas personarum voce ista Deo tributa insinuetur, ad tres distinctas personas in Sacro lanctis
monumentis a Spiritu sancto relata.
VII. Huic nostra assertioni illustribus sacrarum Scripturarum roboratae testimoniis accedunt una mimia cum Iudaeorum, tum veterum suffragia, qui ex nomine ma locutionibus de Deo usurpatis verissimam pluralitatem personarum in Deitatera ducere haud dubitarunt. Certissimum enim est,
Judaeos mysterium aliquod agnovisse, quando ista inbere schit et an dicitur: Nisi ita scriptum es
36쪽
quaestio a. R. semia instituitura E,him reuolemundum ' Quid aliud, quae sumus, hac quaestione insinuatur, quam tres illae S. s. personae, quae hoc unive sum crearunt Huc etiam alludit antiquissimorum Ebraeorum nominis et n,N expositio per 'l' a domum judicii, nostram sententiam haud obsura approbantium , Cum uti in domo judicii plures sint judicantes , ita cin Deitate plures personae rNam dorum judicii motante Galat, 'pud μαεο dicebatur, cum tres adminussimulsententiam aliquansferebant, quae etsi plurium spepoterat, non tamen pauciorum
dummota impares numerosimper essent. Hinc Patres nativam .propriam pluralis numeri significationem urgentes axiomaq; illud immotum Ebratorum rase Ebro nun am de singulari individuo inprima persena
locutione propria praedicari, observantes , ex vocibus pluralitatem personarum eollegerunt, haud ignari,
vim probandi illis inesse. Theodore tu quaest. 29 in
Genes. In universa, inqVis Scriptura divina licet Deum singulari numero qrit, rarὰ autem luralitersermonem r-mat, nisi suum innuit numerum emonarum Trinitatis.
Illustre ac luculentum, quod Patres hisce vocibus pluralibus pluralitatem personarum in divinis insinuari agnoverint ac crediderint, nobis praebet Tertullianus testimonium , adversus Praxeam c. XII. p. Oo ex Gen. I. MIII. Si te adhuc numerus flanda cae Trinitatis, quasi non connexae in unitate simplici. Interrogo,
θὶ omodo unicus s singularis pluraliter D itur, Faciamus hominem ad imaginem .similitudinem nostram, eum debuerit dixisse Faciam hominem ad imaginem &similitudinem meam, utpote unicus cssngularis Sed
37쪽
o in stργent ἔπι : Ecce Adam faelus est tanquam
unicus o nobis: a it aut ludit, ut eum unus sim es singuiaris esset, numerose loq veretur ut numqὶ id ve-LA vebatur, ut Iudae interpretantur q a nec iratum agno cunt An quia ipse erat Pater, uires Spiritu S.,
i die pluralem se praestans, pluraliter ibi loquebatur ρ μορ ia jam adbae rebat isse Filius secunda persona fermo ipsems,
stertia Spiritus in sermone, ideo pluraliter pronunciavit Faciamus, io stram iobis. Cui per omnia conformis est Cyrillus Alexandrinus , postata Iuliani illoriosissimus Triumphator in Interpr. Gen. I. 6. ad
quomodo ipsa sancta Trinitas haec verba ad stipsam Dei ZEx quibus non ob curam ere, sapienti imum osten voluisse
Eemonstrare , quod hominis opificium non abfg pravia dc4beratione si ceptumsit VIII. Nec omnino tacenda est optimorum ac doctis sit morum Interpretum authoritas, quos nobis ouo νήσους magno numero citat . Hulsem annus in dialys apolog probi. Calixtin p. 314. Chytraei aut horitatem primo urgeo, qui in Comm. in Gen. I. I. Tres
persona , inquit , Pater , Filius cae Spiritus sanctus initio significatur voce aura n, . Nam Ebraea verba perinde sonant, acsi ita legas: In principio creavit Dei ςoelum terram : Nam infra plurab verbo Nna se spAnno x faciamus hominem ad imaginem nostram: Et de Spiritu sancto, qui en tertia pedisona divinitatis, distra tacitur e Spiritus Dei ferebatur super
38쪽
Super aqvaeg. In eundem sensum interpretatu est
Iohannes Marbacchius h. . Authorem ponit Euar, Va,em ita deseribit, ut in una ejus e ntia plures personas Esse denotet. Verbum enim singuiare jungit cum plurali, in-q ruens o Bara Albim creavit Dii Etsi autem Elobi in Scriptura judicibus quoque tribuatur , atramen semper additur verbum vel alectivum plurali numeri, quod non fit, tibi dem εο sermo eis, uo an mirabitas sit Judaeorum coecisas, qua impediuntur, ne sicutionem hanc Spiritus . intelligant, T intelligentes ad F. Trinitatis es nisa usdem a 'irent. Porro addit Loosvitur autem de se tun-sta jam depluribus ad indicandum myperium Trinitatis; quod ne agnopere cogantur urit, junt alii DεΩM locutura
se ad A Hos si ad terram sermonem habuisse affirmant, ut in corpus produceret, ipse Spiritum crearet. Tanta istorum obstinata malitia esse, ut quemvis alium insensum Scripturi scra operta sim uia detorqueant , quam
illi, fidem habeant. mihi ver ab illis flustius, e magis
pitim dici posset, quod DE Angeloo, cfissam terram, imstinum elementum, ' viparant , 3 idum tam imbecillim sinfirmis fluunt, ut aborum consilio es auxilio opus habeat. Optime verba N interpretatus est Nicolaus Sel necce rus comm . in Gen. Sane aurea sunt verba praesentem materiam, cum qua Grammatica, tum qua Theologica haud parum illustrantia oosis, inquit, satim i ii uni tatem me essintiam unam i ivitatis stamen iures in ea persena ceu in volucν quodam verbo rem ostendit inquieυ, bara flos , creavit Dii: υibiis verbis mani se ili talem c plurasitatem pie plures pes nos creatrices in una inguiari e sntia signi cae Pergit
39쪽
rium e Iori mo inare non vos i et smyesarem πω r-rum hujus vocis serpaere potu es, qr i terre non es here--rochii, sed numerum sim' Agularc habet Ubas. Ne aurem vis cogitet, mustitui m eorum in cari, stativi addit verbum sit Hare, quod plures perso, ad unitatem sentiae contrabit. ' Haec onat per Lamωaticas regula excusari non polen nec in Ebraea lingυa jussio i
omnium rerum nominat, inquiens o Spirarus Domi i ρο-
rebatur figer aqvas taxos Deus, 2 c. iis par, eis diti in per a dicens, o Filium, qui se relum steti λογο, cs Spiritu uenctum nominat, ut pausi pose inenarratione sextus clarius dicerum. En conor uentiam interpretationis cum perpetuo consentiente tenore Scripturae analogiam de Iudaeorum Pa
trumque' magnorum Interpretum evidenter innuentem Quis nunc tanta animi malitia est, ut comm aut recepta doctrina praecipuorum Doctorum discedat, prae cipue in articu, religionis Christianae de oblecto vero cultus, nisi idololatrico Spiritu ductus Caeterum uti hanc interpretationem analogiae fidei congruentem probavit catena Patrum doctissimorum virorum, ita suos adjecere calculos haud pauci e Nostrativus, veritatis propagandae studio adducti. ConfB Hunnius de S. S. Trinit. p. o. eisnerus Philossobr pari. a. p. m. 37S. Gerhardus Exeg. loc. 2. g. o&loc, - , Π seqq. Calorius in A. C. p. o8 9 o
40쪽
system. to m. II. c. II. quaest. s. p. 167. to m. III de tu talit personarum pag. O l. seqq. Havem annus Theognos antiqviss. c. I. a. aliiqi . LX. Quid multis moror D Tanta veritatis emcacia est, ut adversarios religionis nostrae tum
ex PQntificiis, tum ex Calvinianis nolentes- volentes secum tralia ducatq; naturale sciendi veritatem desiderium ad eam revelatam, ulterius promovendam adeo excitans, ut potius abhorrenda ra-truni suorum opinione discedere , quam veritati destinata animi malitia ressistere velint Lombardus. Isb. I. sent dist. . uti venerandus sententiarum
Magister ab initio distinctionis secundat docet, vera ac pia side tenendum es, quod Trinitas unius t se verus Eus, de hac resumma es excellentissi ma cummo stia edi timore agendum esse , ita nec sui oblitus;
sed rei veritate convictus, & nobis uo cum
pluralitatem personarum voce lolii in notatames e p. 9 agnoscit, dicens: God ergo nomen dictum
hel, quod en DEMS, sed Elohim. od interpremripoteR., Dii se udites, a pluralitatempersona um refertur tu mi e Gen. I. 26. pluralitatem personarum unitate mi
essentiae confessus asserens pag. 8 PerseMarum I
qaye Analitatem re naturae unitatem simul Fendit Dominus in Gen. I. tacens: Faciamus bominem ad imaginens cc similitudinem nostram Dicens enim Faciamus nostram pluralitatem perfnarum ostendit dicens enim, imaginem , unitatem esseaetis. Hinc Suaret I lib. I. de myst. Trinit. C. r. p. Sr. puto esturpissimum du- mens, aliam opinionem sectari, quam sententiarum