장음표시 사용
41쪽
adduci possunt ali ara ex . . , ex quibus a res seseris
hane veritatem cosigere , ut en principium Gensos, ubi di menti DEI creantis c principii, in quo creavit. In principio creavit DEMS: Addi In singulari poniatur verbum creavit, quia omnes sunt unω Deus. Ponderari etiam Het, qυὰ paulo os si ungitur, Faciam, hominem a imaginem is similaudiuem nosinum Ubi
dicit: Loquuntur divina personae inter si, quia nutas artifex omnino seMarius ita secum loquitur. Nec dissentit Salmero tom. I. prole X. c. 9 inquiens : cessari cogimur fateri, hanc con structionem non inop&ralis cum verbo singularis numeri, nempe Elobim creavit, a DE es procuratam, ut ex ea colligeremus S. S. et mnitatis mysterismo. Cui per omnia similis est Tan-nerus disp. to m. I. p. 339. dicena Increditio videtur,
lingυam omnium simplicis amar maxim/propriam porali numero strumsi Eries fui se expressuram, nisi,
dam in Diis perfnarum pluralitas esset. X. Huc etiam facit consensus Calvinianorum, qui ultro fatentur, hoc nomen m n, pluralitatem personarum denotare Palmaria eorum testimonia huc transscribere non piget. Quid enim aliud per hoc insinuet Calvinus in Gen. I. dum dicit: Scriptura fatemur, tametsi multas DEI virtutes recensit, semper tamen ad Patrem erbum ejus c Spiritum nos revocat, qVam pluralitatem personarum nomine zzz n, significatarum; quin
summas omnipotentes virtutes, Patrem, Filium&Spiritum sanctum, Scriptura secundum in te pretationem ejus hoc demonstrante. Nec absurda
est demonstratio Francisci Iunii in LU CCth. c. 13. r de
42쪽
de Trinitate , essentiam divinan non in una persona, sed in pluribus subsistere ex nominibus pluralis numeri In asserentis: Haec numeri pluralita in utras DEI Apesiatione suralitatem personarum in unitate essentiae dicitur denotare. Hanc expositionem confirmat Polanus l. 3. Synt. laeo Lc. 3 insuper probans, essentiam divinam pluribus personis subsistere ex Gen. I. I. Uli dicitur, inquit', ' berest hi bara Elobim, in principio creavit EAsim, singulari versio, creavit, essemita unitas, plurali vero nomine Eosim plurant, per narum in una est enita signi catur, qvorum enim una eaVem numero eis operatio, eorundem enim tinare eadem numero es essentia Placet ejus argumenta de voce Elohim plurale formata annotar et
proprie dicitur, in eo plures fln er- nae, quam uni necesse e F de
'hova seu DEO creasse cocti terrae nomen plurale profrie icitur.
cesse in quam una . Et alibi de mella
cio in prima persen plurali de se
profrie of vitur , in eo plures ne persenae necesse H A DEUS iuni perfna deseIroprie loquitur.
43쪽
Egregie optime omnium hoc vocabulum interpretatus est Hieronymus anchius per tom. 3.part. . it. I. de creatione hominis, Ego vero porro, ait causam quaero, cur contra regulas generales certasyleeas ore, Davae, Nibus docetur Nomina mascuhnim a Ioramnant,aph ratas esse numeri mustos Igni'carci, V erbis enim actiso pluralis numeri fures itidem personas gentes inicario 'dero, tuquam causam, cur conina regulas emper excipiunt nomen Elobiis c ter a pluralis ni eri, cum de DEO praedicantur Conrnu regula generales nulla utis exceptio scri debet , ut potest, Ame certa re necessaria ahqrua a L . aro igitur hanc causara . Si nusiam Labent, seorum hominum audacia re iemeritas fusi digna est. Si habent, quaero, quaenam isti an usa sit, necne sit an , Si
non est justra exceptio quoque in si nuncent: abianusio nititur findamento. Est autem ratio eorum nuta . Haec sunt luculentissima, manifestissima tam magnorum Patrum&docti stiria orum interpretum, quam sanioris mentis Adversariorum testimonia, quae in medium proferenda existimavimus, nori propter defectum perspicuitatis Sacrosanctorumi monumentorum, sed ad indicandam enicacem ac penetrantem veritatis Vim, qui non solum Patres Orthodoxi optimique interpretes ducti, facilem nostrae sententiae praebuerunt consensum, sed etiam
ipsi mei Adversarii convicti, dextram nobis p rocrunt. Hac dicta de AM
44쪽
PRobat hueu q' nativa ae genu in plurali
siqnificatione Vocis zzz I haud carentis singulari N, ex vi ac efficacia pluralis numeri, nec non stabilita per adjectaneas voces luralis numeri huic voci additas, ex limpidissimis sacrarum literarum sontibus desumptas denique testimoniis Iudaeorum Patrumque' optimorum Interpretum ac ipsorum mei Adversariorum tacito consensu comprobata , ulterius progrediemur objectiunculas Adversariorum nunc: o viribus decisuri Praesupposita igitur nostra sententia ut verissima, expcrti tamen, non deesse, ovi libidine ac pruritu veritati, etiamsi luce meridiana clariori contradicendi seducti, vel potius fomentis humanis Sathanicisque illusionibus imo liciti, dicta alias nostram sententiam illustrantia obscurare foedissime contaminare acriter adnixi sunt, non immerito quaerimus , qui Ulysses non vidit crenes Quaenam adeo clara est veritas, ut suos non habeat adversarios Quippe quia recepta verissima sententia deflectentes , Gen. I. I. per homen Ira n N non solum Deum creatorem coeli terrae, sed etiam Anges os sigLificari autumarunt, instantes insuper, quod Deus in consultatione illa divina, quam pro thesi nostra confirmanda allegavimus, sermonem cum Angelis sociarii,vasi homo
45쪽
ad imaginem reaturarum esset onditus. Alii idiotismum lingvae Ebraicae fingunt, in ampliorem significationem haud inquirentes. Sunt, qui hoc nonae summo honori divinaeque Dei majestati in digitandae adhiberi persuasi sunt, adeo ut hoc nomen pluralis numeri honoris causa de Deo saltem usurpat uni fuerit , sicut Magnates de se in plurali loqui solent. Nec desunt, qui hoc nomen
non pluralitatem personarum, sed virtutum, potentiarum .proprietatum in Deo importare statuunt. Crassissima tamen cie sponsione haud digna est antithesiis eorum , qui vim textu impudenter inferentes Deum potentias in homine Patuor elementa allocutum asserere haud dubitant. Hinc adversarii has rationes praesupponentes unice id intendunt, ut nostram sententiam
labefactare possint, pro eorum negptiva assertione, qyod hoc nomen nullam probationis babeat 'im, xillatis nostra ex hoc nomine minus solidioris a
gumenti sit pro pluralitate personarum in divinis demonstranda D tanqyam pro arisin focis certan- ΛΠ. Idiotismum lingvae Ebraicae singit Ben
dictus Pererius Comment in Gen. p. II., omnem' aliam latentiorem causam omittens. Verba ejus sunt Deinde riscrepantia, ait, in inter Elobim mero pluriast bara ni meris, uiaru non habet mysteriom, sed idiotymum bravi Ebraeae , in 'va frequentes sunt U- ρα d crepantia. templicans: μυ legitur Tradam AEgyptum in manum Domini crudelium , Ebraice
46쪽
7. Non poteritis servire Deo , Dominiis en tra sanctus est Ebric legis iri, quia Dii sancti ipse,. Addit h oc. - base modi Ac trone in aγe DoLF mysterium Triuitaim, profecto admoduis improprie locium est: Non enim congru dicitur de personis d minis, qu)d sint ii Veriam enimvero si Benedictui Perer iussit bibenedixisset, S se hoc tu tensar, quod de Cajetano negante nomen Elohim habere singulare, usurpavit, statuisse dixisset, haud indignam meritus esset excusationem , Proinde ducti veritatis cupiditate, illi haud erroris sui inscio jure meritoque restistinuas. Concesso, idiotismum dari in hac phrasi bara Elohim, cum uti omnes lingvas peculiari aste, tione distingvi , ita etiam sanctam quis negaret, nunquam tamen concedimus, esse subsit stendum, in nudo tantum tali hujas phraseos idiotismo, qui ibi saltem locum habet, ubi nulla alia ratio habetur. Sed ut variae idiotismo. rum rationes sub sint, quae nunc nudam consuetudinem communis promiscui vulgi summum
honorem, nunc multitudinem potentiarum, nunc
pluralitatem perionarum propter fundamentum rei secundum Scripturae testimonium inferunt, ita tertiam idiotismi rationem admittimus, a non aliae confictae veritatem manalogiam Grammaticam praeponentes, rationibusque, quas antea produximus, permoti. Nam cum Scri mura nos doceat, unius essentiae plures esse personas, & Spiritus sanctus hoc nomen plurale de Deo ita usurpet, ut pluralitatem quandam in Deo insinuet. quidem certissimam, maxime incongruens, invita
47쪽
veritate, ad conquisitum idiotismum vel en allagea, numeri fit refugium, sed potius aperta ratio datur insistendi ingenuina ac naturali vi vocis,& ab illa nunquam recedendi. Ad dicta, quae Pererius allegat, in conflictu respondebimus. Nec obstat instantia ejus de versione Elohim per eos. Nam praesupposita distinctione inter nomen ess entiale, quod est Deus,&personale , quod est Elohim, facilis erit responsio. Nostra af ertio haud est, nomen ηnis per Deos esse vertendum, ne datur simplicissis a Dei essentia, sed ies una ill acies ii visa esse, tialia pluralitatem quandam personarum secundum nativum ac propriinimum significandi pluralem modum adeo involvere, ut multiplicatis personis, non multiplicetur simplicissima illa essentia seu natura non propter imperfectionem seu indigentiam , sed propter mirabilem oecunditate in
XII I. Haud pauci, cum Judaei, tum Iudaigantes, postpositis Theologicis, aulicis aerrenis cogitationibus magis indulgentes, quam unanimi a. trum consensu acquiescentes, pluralem numerum ad indigitandum summum honorem divinamque majestatem de Deo usurpari Deumque interduna in plurali more Magnatum irincipum locutum esse astruunt Ut sapiens ille Aben Ezra in principio Genes ad vocabulum lolii in Posteaquam, inquit, invenim Eloab,scimus, quod Eloiam si plurulis numeri, cae radix haec en , ex con e u e lingvae. Nam unicuis lingva e I consuetudo bonoris . Ut honorificum ect in si a Iralica, si alloqapatur minor prae -
48쪽
Lonorinisum se, ut magnus velut, ex ofvatur numero
plurali. Pariter in lingva sancta honorificum πιορ Dicis
Magnate numero plurati , ut N VI. Eandem consuetudinem urget . Becha in ejus d. cap. V. m. inquiens : Faciamus Mnero plurax, quaesi consietudo lingiae de Regibus onoratioribus terrae, ut loquatur unicto ex illis numero pluram risu excesimilaea aegni alis causa. Ecce Laban en, unicus, minamenaeixit Et dabimus tibi etiam hanes Scriptu etiarues , Fortasse praevalebo percutiemus eum .
Praetereascriptum est, Et interpretationem ejus se. somnii dicemus coram Rege r in confvetuis magnatum siqvisc. Singulare Calixti novitatis studium apparet ex ejus assertione in de Tis eguia, eo halicia die Ebraci inrepvorte trulche cincia 1 crren an deuten uia vor thnen, in plurali esche werben ad amplificanduna dignitatem ejus, de quo est sermo,
hos: Sthcimnasse crόmiugem Verba sane indigna
sunt orthodoxo Theologo. Posito , nomen Elo..him in doni in interdum de honoratioribus terrae ad amplificandam dignitatem in tralatitio significat usurpari illa nomina inde, quando de Deo sermo est, summa in in Deo etiam denotare dignitatem, nihilq; praeterea in proprio quis adeo stolidus est, ut statuat, rei veritate omniqVe analogia
Grammatica tali onsietae assertioni reluctant sed
49쪽
Sed urgemus, i. genuinam a nativam vocis stois him , singulari haud destitutae significationen . r. adjectiva pluralia huic voci addita, vati ne nil aliud , qua ira pluralitatem personarum in divina essentia, singulari vocis acceptione nondum probata, important, regula Grammaticorum hoc docente, nomen adjectivum plurale substantivo plurali unctum semper obtinere pluralem significationem. 3. orationes de Deo pluraliter in prima persona usurpatas. Ut alias rationes Iam plurimas ab orthodoxis viris prolatas silentio premamus, brevitati quippe studentes. Hinc B. Lutherus suam addit Riκram ad Gen. I. 26. Hoc autem extrem), est, ridiculum est, ῬodJudaei dicunti Ex MIeqvi Principum confietudinem, qui reverentiae causa de se in plures loquuntur. Sed hanc Spir. S. non miratur, nec agnoscit Scriptura hunc sequendi modum, quare es Liscerwὰ signi ara Trinitas. Notanter dixit B. Lutherus,
Scripturam S. hune loquendi modum non agnosereor Nam uti veritati hoc consentaneum est , ita ex omnibus dictis, quae pro negativa sententia de se denda ab adversa parte afferuntur, contrarium deducitur, Deum nedum Principem de se ut pluribus non locutum esse Ebraea lingva hac ut propriissima implicissima, ita proprietatem vocum accuratissim observanteis.
XIV. in nomen et 'nhr multitudinem
potentiarum in Deo tantum denotare, illudque nominibus dominium inferentibus, αυξηπιsgnificationis suae admittentibus accenseri conte adunt, ea numero Ebraeorum ei Bechai Ver-
50쪽
sio esus est Elblimior es Dominusporanti trum omnium . . Et ob hoc rem non dicit Goses ulne Eloah, sed Eo-A- numero plurali ut sic Elobim sancti irae Nam se se
complectitur omnes sanctitates . Sic etiam confvetudo lingvae si loqui de domini humilium Ui Nin manum dominorum duri numero Arab , icim optera Nirtutionem ex sientiae dominii sius a propter mu m decies Dominii, Pod habet ipsi,. Si hoc de caνne sanguine, o vani magis dei Eo, qui est benedictu , cujus multiplaco domini non es numerus ora a quo solo, quicungriminantur , dominium suum ossident, qui unus quidemes, sed tentiae ejus plurimae.. His non absimilia ha-bet Calvinus in Genu . I., asserens Nobis satissu, v)d
pluratas numerus D EI virtutes sonet , quas in creanda, istinia exertiit Et Mercerus ad vocem tollimo. . rate hocDEo potissimiιm tribui credo ad ejus omnesiacti . tales cra lissem,miresae mmendas, Ptibtrahester
in fundiis Θ suam majestatem 'tentiams inexhausiam
cae immensem exerit. Huic sententiae subscripsit Buxtormus Thes. l. II c. io praescribendo nobis regulani quandani de enallage numeri, ut nomIna sis.
mimi iuralia junguntur pri singulari ad summam mmissatem exprimendam , ιυe ut Ebrsi loquuntur ad indicandampluraltatem virtutumo potentiarum inperson dominanteis Insuper eandem regulam hoc nostro vocabulo PM 2 creavit D Eus defendere conatus, etiamsi invitaveritate omnique analogia
Grammatica postposita Menalia quam haec phrasis inprimis ejicit, conficia. Sed haec assertio Judaeo digna e veritatis tramite quam aliena sit, universarrationes saepius iterata nobis a de manifesto sunt