장음표시 사용
41쪽
Cornua non amis Mi Cornua igitur habes.
In topositione uitium est:nam si sit tiniuersalis salsa est si specialis .c: λογιοον secit Ualctenim hanc, Cornua ha bet,qUissiquis ea non amisit. In secunda ieci syllogismi explicati, nullus sit syllo simus e propositione peciali uel assumtione negata. ' liquo animales equus
Onimis homo ei ima Homo igitur si equus.
Fallacia fit, propositione speciali In sequenti uero evicini Io ex assumtione negata. Omnis homo stanimat: Pus equin se homo Nulliu igitur equus in animati
De Paralogismo connexionis C p. VAConnexis quibusdam syllogismis quamuis non congruentibus ad constantiam speciem. doctrinae multum tamen utimur. Utile est igitur admonere, incon-ltantes eas coelusiones esse, quales sunt in utroq; modo. Prunus igiturinodus estὰσανογιτορ cum tollitur ante cedens ultollatur consequens. Terentius in Adelphis:
Plaeet tibi actum Mitio ' Mi no queam
Mutare nunccum non queo,aequo animosero.
Qtramuis autem falsi non sint omnia huius generis emempla: iisdem tamen uestigijs falsum emci concitidi io- teli quare negliguntur in Dialectica huius ceneris exempla Proprium enim syllogismi est, certam dispositionem nunquam fallentem praescribere ut antec entibus positis
42쪽
postis consequentia necessario concedenda sint. Vitium autena doc exemplo concluditur. Si arbor qu-esset,viveret: Sed arbor equus non ea: igitur arbor visIt. Propositio assumtios verssunt: complexio aute falsa. Rarum cst uitium connexi cicosequentis assii iratione: incidi tamen aliquando. Ouid. q. metamorphoseos amgumentatur. Memsi cura deum tum certa vindicat irar seeprecors enim longam porrigat aluum. Dixit,or ut repens in longam tenditur aluum. Ratiocinatio igitur Otudii sic habet: Se di fatuerunt vindicare Cadmumflaserpens Sed si serpens: Ergo di fatuerunt vindicare. Fallax autem est ista conclusio:dic enim: Si arbor equus esse viveret: Sedituit arbor: Ergo equus es.
Veris partibus:compiscio falsa efficitur. De Paralogismo disiunctionis. p. VILNIsi partes omnes distinctionis affirmentur secundus modus distinctus fallax crit.
at duo poterunt,aut unus non poterit: Sed nud nonpoterat . Ergo duo non poterunt .
43쪽
Sed non est equu Ergo ect leo.
Propositio cassiimtio uerae sunt:complexio falsa. te Genuo methodi Cap. VIII. CVm oratores,poetaeo philosophi aliquid υτερονοτρτερον posteritis prius persequantur, υς ρολογία sim-mam methodi dogmati csec didascalics fallaciam a ciunt:qus cognitionem octii dicium longioris disputatio nis impediata, fallatun hac uersatur impiam is petitio quo stionis cum progrediatur ab obscurioribus explicatio. Uitium etiam R;sεροογιαρ maximum est climpioc datura specialibus ad generalia tum enim neces erit αδολεχια κοὐ ταυτιλογιαι incide e.Neccsse enim est,aut um- iter alia prius dicere aut idem tapius diocre. In eodemis εραλογ M uitio est, partes non eodem ordine persequi, quo proposueris: obcst enim perspicuitati plurimum, citius tam e causta ordo 5 dispositio laudatur in uitium Cicero pro Deiotaro incidit. Reliqua pars ait, accusationis diiplex fuit: Una, rege in speculis semper muste,
cum a te animo esset alieno alicra exercitum cum contra te magnum comparasse.De exercitri dicam breuiter ut cetera .Hic partem posteriorem priore loco exequitur.
Sic ita lisummatim, quae Ramus de generalibus 8 spe
cialibus sophistaru insidij dc sallach habet unt collecta. DIE C
44쪽
i fitutionem, ristotetas P.Rami, de insidiosissimulationibus, ad quatuor catholicas de materia forma artium leges, commode referriposse,
RGUMENT V LI. Vbduxiba c quae nostris philosophis de infidiosiusimulationibus necessim aut utilii uisa sinit reliqum est ut id sui
omnes in Aristotelis quam Petrismisimulatione me crimι-ne,posse, ad qu tuo illud materiae forma artium leges,reduci. Facto itus initi ab Aristotele, probabilibus, meo iudicio si quid ego iudico rationibus assequi conabor,omnes in genere infidiosas simulationes ab Aristotele C institutas ta obstruata contra leges bonis artibus praefinitas peccare. De hinc inibus ophistarum quinq; ordine in manus sumtis, contra quam legem speciatim C maxime quilibet eorum pugnet expromam : idq; non aliunde, sed ex ipso Aristotele adductu exemplis testatum faciam. Atque haec meae disceptationis pars prima erit. Altera pars itidem Rumi ordine Ru- meos Cenchos ad nostras leges reducet exempliss inibi repertis Pustrabit in tandem conspicuum faternperi nihil esebar institutionu in alter uiro Urorum philosopho ,quod quatuor legum imperio nocti dedituraeer mandatis stet. Que utebstlicius facillios lector benevolus assequatur monitum eum uelim,identidem ad praecedentem utriusq; autoris in titulioneia esse respiciendum indidems,qu breuitatis caussa sunt omissi, petenda. Multa siquidem hic dicenda repeti, lex κα F; πρῶτον vetat. omnia uno loco coniungi Methodi ake octinqui boni notiscit.
45쪽
V M adtrersario fallacias machinantirr&stra. unt sopstistar insidiatores, timi potissimis proposita ex Aristotelis obseruatione habent: quortim etiam euitandorum ipse rationes si iis copiose persecutus est . Ego ad tanti philo sephi imitationem si magnis componere parua licebit minori cum molestia eos entigiendia eludendi uia monstrabo prius tamen hoc iacto fundamento, omnes istos fines contra leges axiomatum neces ariorum, quae etia sunthonarum artiu leges peccata & uitia censendose habendos Neminem existimo esse uel defunctorie in Aristotele
Uersatum, qui non ex multis locis cognouerit omne axiOmanecessarium debere es πιωτο , αθ' tam Δαθ ολουτροῶπιν, de omni, per se,uniuersaliter primum ducum obturatis auribus sophistae tanquam Syrenarum cantus praetereant: falsa, aliena, impropria reponentes, qUemcunq tandem suorum finium in animo habeant contra axiomatUm
praedictas leges labuntur. In iis autem quae si hi propositierunt nihil uerum,homogeneum, proprie dictum astrui Scadferri ion esit hic locus confirmare singulatim enim de hs insequentibus erit disceptandum. Nunc satis erat monuisse sophistarum quinq; siles cum neces arilaxiomatis conditionibus 5 legibus pugnare.
Lenchum primum sophistariim snem diuisit Aristotcles in Elenchos si cciales circa dictioncmd cxtra di
46쪽
ctionem. Ego quod huic instituto magis congrint Henchos divido ratione effectorum, in Elenchos ii peccant aut conuaueritatem, aut iusticiam, aut prudcntia: cu nul Ia haruspecieru it, quam in aliqua istaru legia trium aut sortassis iri plures una peccare,non sim demonstraturus. I PLI ULenchus Homonymiae peccat contra lege Amr -αωρ Rcsponde itaque ad exemplum Aristotelicum: eportet non accipi generaliter in propositione aut assum- ione: qua re aduersiarius fucum fecit ic id accipies 8 inde
con ludens ac sinΠωανῶς suisset positUm. Non enim omne quod facere oportet bonum est cum saepe mala facere oporteat Qtiare propositio peccat in legem. - me. I Ut Homonymia propter unius uocabuli ambigintatem,perlegem Pletarao r.eiepreliensionem subibat: licam higuitas uerborum coniunctorum 8 orationis eandem poena sustinebit. is enim confirmare praesumet
me & simpliciter dicium: Mod quis idei Pud ipsum videt'
cum simpliciter&uniuersaliter acceptum, tam de colum nauisa accipi potest, quam de homine cottamnam uidente Etenim Agu ipsum non magis accusativi quam nominatiui casus explicare licet.
III 8 IV. Compositio &Diuisio cum propter ambiguitatem in loquendo Ienchos pariant codem remedio quo Amphiboliae Elenchus resoluunturi curantur Compositionis exemplum est polle non scribentem scri-herc. Quod sin letσαν me aliquis acceperit omnino qUO-iris modo uerum esse, longe a scopo aberrat Neutiquam enim cum ueritate prius id consonum erit, ut qui non scribat hoc temporis uestigio,codem tamen scribat qUR COntradictoriorum pugna fuerit mitigata ec in amicitiam im-
47쪽
mutata. 4 lare Ulde sis ne hoc iN ωομο ρ die una existimes: sunt enim diuersa hic teporis momenta perpendenda postea nihil ecit quo ostendatis. Diuisionis exempluria est: a unquagmta Virum centum liquit diuus Achilles id qum GH-ρδί incomni discrimine locutionis Uerum eise iliacunq; concesserit necesse habet Una concedere, non magis ileritati coientaneum este, Achillem centum Vicis liquis serium qua ginta, quam e quinquaginta liquiste centum. Qtiod rerum natura reclamante proferri extra controiter fiam est. Tullus itaque enuncia tu carmen hoc non flem m/ὐρ qua cuia ploquendi formula prolatrina, trerum:
sed uirgula, post quinquaginta, posita, ut significet Achil-
Iem e centum Viris liquiste quinquaginta. V. Accentus Elenchus Homonymi e tam similis est, detiam eodem quo Homonymia remedio dissipetur. Si ita-quc indiffere ter accipias in excplo ab Homero desumto nuchaec nuc illa interpretatio conueniet uidebiturw huic Homerum dixisse nullam partem piceae arboris corrumpi imbre: illi uero aliquam partem picea arboris computre scere. Qtiod cum dolum faciat, non potest carmen HO- meta cum sit arm sit intelligi sed specialiter, in qua sentcntiauerum est nullam partem piceae arboris imbre com
putreficere legendum , es quod negationem significat,
48쪽
illic heterogenia Potest tamen, ct hic Elenchus, pio pter Homonymiam, ad legem isti παιγας tradiici.
SIc fallaciae quae Aristoteli sunt circa dictione ad legem
eresus sunt extra dictionem. I. Nulla habita inter adiuncta Tubieeta differentia: sed uicissim quae alierius propria sunt alteri attributa, legem istietat me Violatam arbitror iam enim dicatur Socrates diuersus a Corisco, non statim id isti om/De dicitur:
quasi generaliter id audiendum esset sed secundum quid specialiter: puta,propter ea quae utric, adhaerent adiuta dia. Hinc qui isti παυπτα id accipit in praedictam legem incurrit homuaenach singularem ab alio singulari omnibus modis tam substantia quam accidentibus diuersum este, falsus credit. I Elencho a dicto secundum quid addictum simpliciter occurritur lege caro missis: quod exemplo Aristotelis apertum esse potest. Cum cnim Aethiops secundu partem aliquam dicatur albus,utpote propter dentes, absurde sophista illum M voco,oed totum album pronuncia Ue rit. Non enim ferri potest,specialiter dieta generaliter accipita explicari: sed non minus peccat qui habita cognitione speciali, generalem sibi arrogat quam qui ex generali, speciales omnes sibi attribuit. III. Ignoratio Elenchi, ad propositionum oppositaruElenchum pertinet: peccatc in legem N παντοι:oc fit cum opposita falsi dicuntur, quae opposita non sunt. Exemplo esse potest hare oppositio falsa inqua, duo dicuntur dii plaad unum, non dit pia ad tria: qus nemo iure contradicentia opposita dixerit: quia partes non sunt ar πις, Vere
49쪽
resipedia eiusdem oppositae: quod tamen uion nostis r quiritiin In fallacia petitisti iacipit, quando propter obscir ritalca fiatis existit, detiectatur rudicium legis χλοάA: cum vocum ol scurritas a declaratione,qu ae fieri debet, per uerba aperta e nota, si lacterogenea. Animaduertendum itaq; ex siententia tutus legis in medicu erit, qui uerbis obscuris: mustatis raperet aegroto,ut stimat. Terrigeniam herbigradam OHIiporta, et mecassPotius quam hominum more cochleam. At si uitium petiti princip:j exilia quod de omnino repetatur, Ut in Synonymis: legis etr λου πτωτον sententia seria offenditur.
Nam id quod semel dicendum esse 5 generaliter, saepius ei specialiter repetere nihil aliud est qua legeία ' λου
V. Qiiod per consequentis fallacia decipit,ίαρολου q)ω- mi, non est: sed occulta subdola fraude insectum. Hoc Gnim quod sua natura conuerti nequeat, frandulenter occisvicum faciendum conuertitur: ut recte sequitur. Pluit Eet terra et humida. Conuersio consequentis falsia erit: Terra humida in Ereopluit. V Llenchus non caussaeut caussa peccat inlegem II πι-τό :quod falsa caussa pro uera reposita, apertum sit ueritati contrarium uitium. Non enim uera caussa est absura dae complexionis, uitam esse ortuna ct uiuere oriri, scabsurdum axioma anima esita sunt unum:ses aliis caus-s in antecedente postis id consecutum est. VII. Secundum plures interrogationes Elenchus est
egis A rom/γρ.Cum enim aduersarium simpliciteretuere,.
de una eadem p re interrogare persuasiim habemus, ocrpse nihilominus nec de are sola, nec de mulcis ondstionia
50쪽
tioitibus aequis interroget, iis naur Sc simplicem resiponsionein adferentes ride:Dur id euidense confirmatum rit hoc exciripio, ia tio propositis rebus multis tam bonis quam malis, interrogatio institilatur: sint ne res illae bonae an malae. Qtii imprudens responderit esse bonas, aut malas a uero aberrat. Non enim indistinctione ista, ueritas a falsitate separatur: quamuis attributa sint aduersa, utrumlenim generaliee enunciatur. F. IV.
enim idemc respectu rei dicitur 4. Gy , intelle qui comparatum ταράδοἱον seu inopinabile,utruq contra legem 3rnrorum est . Sive enim P uero asserueris quod Herum non est:siue ueru inficiatus sueris legem I τὰ πι--ἀι offenderi, Cop. V.
Sopsusta seu disputat unam eandem rem *pius re
petens,quo pactost conuincendusa ab errore expe diendus cap. aib. . Rameorum Elenchorum docebit ocpatefaciet Ramo enim magni mometi res, nugationem
S Sophista Soloecismum commiserit aut te eo deturbare constituerit,confuge ad legem is ι το monentem 5 suggerente ara arithmetica arithmetice, geometrica geometrice &gramaticum sermonem grammatice expri mendu:secussa cientem poena peccato dignam sibitur .
Ato haec est qua de Aristotclis Elenchis instituenda di sceptatio mihi uisa est unde fatis esse cxplicatum arbitror, quorsitim fallaciae Aristotc isssingulatim sint rc lucedae: quo pacto emendandae. Scquitur de Ramcis Elenchis disceptationis pars altera.