장음표시 사용
41쪽
1 quas conditio belli foret M malediotis increpabat
M. 3 qui cicoronis invi diam leniri credebant 23. 6 rividia aestuabat
generis homines adsci vias sibi dicitur, mulie res etiam aliquot, quae primo ingentis sumptus
stupro oorporis Olera- Verant, Post . . . Res alienum grando confla- Verant 26.5y oonstituit bellum
sacere et extrema omnia experiri 29.
quod plerumquo in atroci negotio solet
30. 5 pro tempore . . . exercitum compararent 31
1 quibus rebus permota civitas atque inmutata urbis facies erat ex summa laetitia atque lascivia, qua diutuma quies pepererat 2 suo quisque metu pericula metiri 7 demisso voltu Voce subplici postulare . . . coepit, ne quid do se temere crederent 8 obstrepere omnes, hostem atque paricidam vocare, deindo a ex curia domum proripuit
L Ix oonsilio AE ercondition proelii V 16 uti odium sui apud exercitum leniretur III aestuare desiderio II 3 ipsi duces princi-Pes certaminis I 31 cuncta ratus experiri
naverat extrema. desti-I 12 ancipiti malo II 23 ut in tali ne gotio fieri solet III 16 Medatur regni
habitus atque in modum lugubrem lanestumque obducta facies civitatis V 22 sessis multo vino
atque somno barbaris, quae utraqua per laetitiam securitatemque Pacis intervenerant
ΙΙΙ 20 manibus vultuque supplicibus
24 omnes qui de rant inquietum a seditiosnm Antimachum Prinnuntiantes e curia ejecere
bus . . . increpabatCi 45 5 magna raram molo aestuans in.
bilium pluresquΘ POPu lmes . . . allicuit in societatem ad hoc mulieres novarum rerum cupidae, fluxa fide et ad omnia curioso ingenio, catervatim ad eum Onfluebant EI, 12 ancipiti periculo
2, 2 ut plerumque ex maestitudino solet Ues 22, 3 neque a vium copia pro tempore erat I 24 4 compti longae Pacis malo eis.
pulum obtestantur, Bexploratoribus crederent sormidulosa reserentibus
42쪽
33 I legatos ad Marcium Regem mittit cum mandatis hujusco modi84.2 so salsis criminibus
tunae oedere, assiliam in exilium proficisci 35. 2 injuriis ontumeliisque concitatus 36.4 quas prima mortales Putant 37. 3 nam semper in civitate quibus opes nullae
sunt . . . Vetera Odere, nova exoptant 38.1yhomines adulescentes, quibus aetas animusque ferox erat ita ipsi clari potentesque exagitare, deinde . . magis incendere 40.
I si possit, inpellat ad societatem belli
IV I Idaeum at Achillem super Polyxena cum mandatis mittit 2 quem exitum tantis
malis sperarent 3 miseriis suis remedium mortem expectare 6 deinde eos pollicitos operam suam domum
dimittit 43.1ὶ tolliques invidiam consuli inponeret 44. 3 data atque accepta fide 6 consideres quid tuae
rationes postulent auxilium petas ab omnibus, etiam ab infimis 45 4 multa . . . obtesta tus1L 21 injuriis contumeliisque laesa S. SeV. Ι 19 igitur . . . ipsi clari atque magnifici 18 nequo . . . inlici quivit, uti societatem
1 quis modus tantis malis fieret II 48 igitur his operam suam pollicentibus tu
atque ab eo accipiunt Μ 6, 4 multisquo adfectum injuriis de civitato exturbavit cede dum itaque tempori adibitratus ad . . . secessit Des 5 5 quas prima mortales putant esseces 32, 3 more Vulgi, cui praesentia fastidio, insueta desiderio sunt II 41, 7 homines adulescentes, parum docti et parum cautices 46, 9 lacessens,
44, 3 regibus in societatem belli ascitis c I 4, 3 quo absumpto
bat. ΙΙ 39, 5 ut omnis invidia in rege esset UI 1, 4 non pigabit lateri, me, sicubi ratio
historicis munditialibusCI multum obtestatua
43쪽
47. Ihomma uti gesta erant aperito in fuga retractus erat 48a I plebs . . . cuPidis
Ciceronem ad caelum tollerctgaudium laetitiamque agitabat 2 alia bolli facinora praeda magis quam detrimonio soro4 Cethrius aliique ex
oonjurations ceterorum animos refi ceret
5 hominem nobilem, maxumis divitiis in tali tempore 6 oumque retinendum in vinculis 7 quo facilius reliquos illius potentia tegeret 8 alii Tarquinium a C.
inmissum Hebant 49. I set isdem temporibus Q. Catulus et C. Piso neque precio neque gratia Ciceronem inpellere qui-Vere, uti 50. I ut res atque tempus monebat 51.s divolli liberos a parentum conplexu cruore atque luctu omnia conpleri u in obseuro 16 scio qua dirarit studio reipublicae dixisse
. . . sed aliena a republica nostra videtur So. sententia eos mores eamquo modestiam viri cognovi Is genus Oonis novum decemere
ΙΙΙ3 negotium uigestum erat aperit III 8 plerisque ex fuga reductis II 48 praedicantes ad caelum tollers III gaudio laetitiaque cuncta completa sunt 3 Αεnsa aliisquo AETeonsanguinitato IV 16 ad reficiundos militum ejus animos
18 se idem tempus Lycius Sarpedon neque pretio nequo gratia Pha lidis, Sidoniorum regis, inlici quivit, uti V 4 qua tempus O nebat 10 complexu ejus nulla rationa divesti III s ductu atque gemitu omni completa sunt VI in obscuro oredere
gaudio laetitiaquos II 20, 8 hostes me da potius quam exitio soros II 46, 3 familia a bilis, praedives opibus DG 20, 8 est retonius in vinculis D IIII 2, si Theogniti
pertinaciam artia st mare auctoritas D II 6 4 divolli as dibus . non poterat ΙΙ L imitati morem modestiamque solitam IIIo, genua poenae novum Maarandumquoces 30, 2 licet mala exemplo, bono tamen affectu reipublica Rhimprobi vindieandaoc I 24 2 morum disobplinaequa immemor VII 29, 2 quin et uis morte ex gitatae
44쪽
quicquid evonerit 27ὶ omnia mala exempla ex rebus bonis orta sunt. sed ubi novom illud exemplum ab ignis et idoneis ad indignos et non idoneos transfertur 28 Athoniensibus XXX viros inposuere 3 Ihoetero metu terrere 32 malo reipublicae
34 nequo prius finis jugulandi suit, quam Sulla omnis suos divitiis oplevit 36 ubi gladium eduxerit 39 de . . . summum subplicium sumebant 52.4 hoo nisi providerisne accidat 12 no, dum paucis sceleratis parcunt, bonos Omnis perditum ant24 nomini Romano 28 inertia et mollitia animi alium alium expectantes cunctamini 30 in hostem pugna-Verat 53. I postquam Cato adsedit, consulares omnes itemque . . . sententiam
ejus laudant, virtutem animi ad caelum serunt, Cato clarus atque magnus habetur 3 sciebam saepe numero parva manu cum
magnis lepreonibus hostium contendissos ingenti virtute 4 hollum novom exoptabaa, ubi virtua enitescere posset 5 quo minus petebat
I 23 si . . ., oro uti malo exemplo disseminato per mortale ipsos etiam, qui haud longe abessent, similia aut graviora hisce sequerentur IV 4 imposito Phala duce atque rectore IV 2 hostes metu sui deterruit II 25 malo omnium civitatem intrarisso IV 7 neque prius finis factus, quam Graecos saties et ad postremum satigatio incessitII 40 educto gladio S. Se .ci 22 6 minis tibi
CII 47, 7 ceteros metus dispersit Ces 7, 2 cum gladium educeret I 22 5 captus summmoque supplicio affectus 2 qua no accidant
nun saltem provideto III paucorum pravitatem Communem peraiciem
praecipitatum iri V I Trojani nominis II 23 magno silentio
cunctis alienam sententiam expectantibus. Cum se quisque minus idoneum auctorem crederet
III 5 in hostem pugnare I 48 at ubi finem loquendi secit cuncti duces laudaro consiliumviri simulquo modi-oantes ad caelum tollere I 16 magnus atquct clarus habebatur
Ι3 Hs ingenti nomine II 2 semper hiac II 4, 3 ns paucorum scelus omnium exitio ultum iret
cra 21, 6 aspo antea a paucioribus adversum plures bene pugnatum II 6 5 ausas belli et materiam vincendi quaerebat
45쪽
gloriam, eo magis illa sequebatur 55. 4 incultatenebris odore foeda atque torribilis
Hus facies est in eum locum . . . demissus est
cotquibus praeoeptum erat Iaqueo gulam fregere 6 dignum moribus lactisquo suis exitium vitae invenit 56 3 ut quemque casus armaverat 57. 3 sub ipsis radicibus montis 6 postquam videt . . nequa fugae neque me sidi ullam spem, Ptu mum factu ratus in tali re fortunam belli temptare statuit 38. Ihoonpertum ego habeo 2I neu sicuti pecora
gestaquo eorum laus potius quam culpa seque retur.
II 6 foedam laciem S. Sev. 4 quibus inperatum
erat ad naves veniunt IV 3 ipsa spectaculum dignum moribus suis Praebuit 59. 1 pro loco atque --
piis instruit 3 C. Manlium in dextra,
Faesulanum quendam in sinistra parte curare jubet 5 ipso equo circumiens unum quemque nominans
adpellat hortatur 60. 6 in primis pugnantes cadunt
61. Π L credo ego vos satis conpertum habere 13 vico pecorum interficiuntur I 17 pro saeuitate opum . . instructas classes II 32 dextrum Achillos cum Antilocho, alteram Max Telamonius cum Diomodo curabant III 5 singulos suorum
hortatur cla I 37. IIII inter primos boblando telo ictus ruit Ces 54 4 in Iacum immensi profundi, caenoque atque ex eo exitiabilis toro horridum demissus est
OG I, 2 dignum se exitum tulit c I 27, 5 quod casus telum dederat D I 13, I sub radios
Judith comportum, artis suorum rebus etiam certo sibi xitio audendum aliquid et temptandum rata . . . ingreditur I tum vero emeres qua tum vero emeres
46쪽
nando locum ceperat, eum . . . tegebat 3 Catilina . . . reper tus est, Paululum etiam spirans ferociamque animi quam habuerat rivos, in voltu retinens
castri ... moesserant, . . TePeriebant
oeperat, Bderm singulos I 3 Ponthesileam visere seminecem etiam nun admirarique audaciam
cI 16 6 postor autem dio animadvertunt qui
Haec sussciant ad genus imitationis Sallusti illustrandum
certisquo adumbrandum finibus. Atque ubi omnia qua eo tulimus perscrutati erimus, Septimium plura o Sallustio sumpsisse quam Severum concedendum erit. Ceterum nullum sero Sallusti caput inveniemus, qui ex eo saepius ipsius Sallusti verba, certo tamen constructiones, sententias earumque nexus, sormulas locutionesque ab imitatoribus vel altero vel utroque translata esse perspiciamus. antum enim abest, utgsinus illud imitationis anxium et pusillum esse statuamus, ut quas o fontibus Sallustianis derivata sunt, haec amplificata, illa contracta, nihil non immutatum esse dicamus h. Dederichum in intruductione p. XXXVI, Bernays de chron. S. SeV. p. 30. Quae quamquam in utrumquo imitatorem valent, nihilominus tamen inter eos discrimen quoddam inte cedere negari non potest. Septimius enim urbanitatem Sallusti minus assecutus permulta quas ille eleganter eXpre serat, insulse ac veluti crasso quodam stilo in deterius m
tavit h. Cat. 31, 8 et Dict. r. ΙΙ 24. At contra Severus quo major fuit mentis acumino et subtilitat judicii, o magis virtutes Sallusti et perspexi et ipse amplexus est. Veriorem quidem imitationis imaginem nescio an usu dicendi Septimiano et Severiano cum consuetudine sermonia Sallustiani collato exprimere possimus, ita enim imitatores compluribus in rebu non minus ab usu allustiano decedere
47쪽
quam inter se diserepare apparebit; sed quoniam tanti ambitus emtationem institui res ipsa vetat, in iis tantum locis,
quos infra tractaturi sumus, occasione oblata in hane rem inquiremus. Qua in re o cupiis quidem Severi non nisi
libri a mundi exordio respiciendi erunt, quippe qui uni puro quodam atque splendido sermone praecellant, cum in dialogis et vita Martini, quibus in libris ovom homines doctos
minus spectasse Videtur, ipse se soloecismis non erubuisse testis sit h. exordium vitae M. Bemays. p. 42. Ceterum exemplis imitationis congestis non hoc tantum assecuti sumus, ut qua ratione Septimius et Severus in Sablustio infitando versati sint perspiciamus, majus emolumentum
ad ipsum pertinere videtur Sallustium. Ut enim o locis illis,
quibus Severus historias Sallustianas spectasse videtur, libros eos ineunte saeculo quinto prorsus integros exstitisso luce clarius apparet, ita propter utriusque imitatoris diligentiam sperare possumus, ore ut in scriptis Sallusti secundum artem criticam recensendis L. Septimi et Sulpicii Severi ope ut mur atque auxilio. Quod quidem ita fieri non licet, ut verba Sallusti fide ac consensu codicum satis munita, dummodo propter sensum et usum dicendi scriptoris ferri possint, illorum gratia mutentur id tantum lucri facimus, ut quibus
locis scriptura librorum manuscriptorem Sensu prorsus careat, ibi in imitatoribus veram restituere conemur, aut, Si varia
in codicibus tradita sint eam eligamus lectionem, quam Septimio et Severo collatis veram Sallusti manum abore debeamus, aut si quid insolentius ab eo dictum esse videatur, id propter similia imitatorum defendatur atque confirmetur Sed transeamus jam ad singula. Ac primum quidem locos aliquot tractaturi sumus, qui ad eos ipsos redeunt libros Vaticanum n. 3864 et Parisinum
n. 500, de quibus acerrima virorum doctorum controversia
adhuc nondum dijudicata est. Quae cum ita sint, utrum sequendus sit Jordanus, qui in Hermis vol. I p. 229-240Vum antiquissimo jam tempore interpolatum eaque de causa omnibus locis, quibus u etius discrepent, arisino posth bendum esse censuit, an einholdus et Diochius, qui semiantiam Jordani novissimo tempore sero simul impugnaverunt et Vaticanum praeserendum esse statuarunt sillo in aetis
48쪽
societat philol. Lips tom. I ase. II p. 185 241, hie in dissertations inaugurali Halens 1872 ex imitatoribus Sallustianis discernere conabimur. Primo quidem quem tractaturi sumus loco, ex historiarum
libris desumpto, qui quod in Do desunt valde dolendum est, non id agitur ut vitia virtutesque Vi et Pi perpendamus, sed ut imitatores Sallustianos Vi patrocinium suscipere in aqjam disputationis nostrae parte demonstrem .mst. Ι 8, 11. Philippus animi affectionem Lepidi describit: agitur
enim ac laceratur animi cupidine et noxarum metu, expers consili, inquies, haec atquo illa temptans, metuit otium, odit bellum, luxu atqus licentia carendum videt atque interim abutitur vostra socordia. et Melaholdo e r. p. 220 lectionem Vi agitur contra scripturam angitur summo studio defendenti cum eo asse timur, quod nobis quoque agitur gravius dictum videtur quam angitur e , tum praecique, quod Septimius locum imitatus III 3 ira concitus exclamat dein animi actatione saucius huc atque illuc oberrans interdum tamen, quatenus praesenti negotio intendum esset co sultare et illux agitur per jactationec et Verbum laceratur per adjectivum saucius exprimit Ceterum idem ille verbo vagersae simili sonsu ita ut idem fere significet atque excitare vel, proturbare utitur L 7 , praeda atque libidino transversi agobantur Ι 21 metu atquo haesitatione diversus agebature. Neque minus aptum quod adiciatur Severi exemplum videtur
OG 8, 24 agente invidia ab incolis pelliture. Jam do locis aliquot, qui in V et Ρο varis traditi sunt, judicium faciendum erit. Quorum primus est: Cat. 20, 6.
Catilina ubi conjuratis aperuit, se virtute et fide oriun laetum contra dominationem certamen inire conatum esse,
49쪽
ceterum mihi in dies magis magisque animus adcenditur, cum considero, quas conditio vitas sutura sit, nisi nosmet ipsi vindicamus in libertatem. nosmet ipsie, . . nosmet ipsosκ. V in dies magis magisque., . . in dies magisc
Hoc locosus bis unus veram scripturam servasse videtur. Cujus auctoritate subnixi cum omnes, qui scripta Sallusti in usum publicum ediderunt, nosmet ipsi quam reliquorum codicum lectionem nosmet ipsos recipi maluerint, quod
iidem viri prasitor oesminum Ρhilol. XVII, 521 Omnes
ejusdem Vi in dies magis magisque exhibentis vestigiis resictis ad Pi lectionsim in dios magis singulari quodam inconstantiae exemplo confugiendum esse arbitrati sunt, jure
nostro miramur. Vum enim, quoniam unus lectionem quae
sententia prorsus Tagitatur nisi nosmet ipsi vindicamus in libertatem praebet ch. einh. p. 197, Diech. p. 2M totum locum Ρο rectius tradidisse eaque de causa quem etiam in verbis in dies magis magisque sequamur dignum esse apparet. Atque etiamsi Sallustium ceteris locis, quibus quotidianum rei alicujus incrementum et veluti progressum e
primit, aut in dies magis M. II 61, 28 aut magis magisque in dies. Cat. 5 7, Jug. 7 6 scripsisse negari non potest, tamen illud quod in V legitur in dies magis magisque tribus Septimii locis, quibus idem verborum ordo exstat, satis superque defendi videtur ch. I 19 atque interim in dies magis magisque saeviense. mare in dies magis magisque saevire occepitc. I xjactari animo atque in dies magis magisque aestuare desiderio. Quibus locis quartus quidam haud prorsus dissimilis accedit II 19 malo paulatim magis magisque ingravescente et, Forsitan quispiam dixerit, quamquam us t optimius imitator alter alterum defendant, nihilo minus tamen in tali verborum ordine haerendum osss. Tribus inim illis loquendi formulis in dies magisc, b magis magisque in dies c, in dies magis magisque dili, genter inter se comparatis effici, ut in Verbis in dies magis. et in verbis magis magisque in dies posteriore quaque parto novi aliquid addatur, in verbis autem in dies magis magisque alterum magis superflue adiciatur. Tantum tamen abest, ut lectionem Vi scripturaeli, cujus unum tantum
50쪽
ipsius Sallusti, cimitatoris vero prorsus mullum invenitur exemplum, posthabendam esse arbitremur, ut um vel in insolentioribus, si compluribus imitatorum locis defendantur, sin ulla dubitatione sequendum esse statuamus. Jug. 14, 12.,Ego Adherbal sic existumabam, patres conscripti, uti
praedicantem audiveram patrem meum qui vostram amicitiam diligenter colerent, eos multum laboris suscipere, ceterum BX omnibus maxume tutos esse et
V multum laboris . , . . multum laboreme. - Viscripturam Weinholdus suo jure praetulisse videtur. Namque ex multum laborige, cum librarii, neutrum illud, quod vel substantivum vel adjectivum esse posset, adjectivum rati su stantivum laborem eodem casu adicerent, scripturam multum laborem facillime oriri potuisse neque ejus modi errorem ullum in femininis usu venire, sed tantum modo in masculinis et neutris scito et eleganter demonstravit h. p. 194.Ρermultis vero exemplis non modo ipsum Sallustium sed etiam sermonis ejus imitatores adjectiva vel pronomina neutrius generis cum genitivis substantivorum conjungere solere eo firmari potest. Cujus consuetudinis quamquam adstiibner,de Sallustii dicondi genere p. 24 nonnulla collegit exempla, tamen is numerus permultis aliis augeri potest. a adjectis Cat. 6, 3 pleraque mortalium. 17, 2 plur mum audaciae. 42, 2 plus timoris quam periculi. Jug. 21, 2 diei extremum. 21, 2 plerumque noctis. 31, 22 quantum inportunitatis 37, 4 in praerupti montis sextremo. 42 4 plus timoris quam potentiae 44, 1 plus solicitudinis quam auxili. 44 4 quantum temporis. 51, 2 multum diei. 75, 4 quantum plurumum potest pecoris. 75 5 quam plurumum aquas. 78 4 legum cultusquo pleraque. 85, 3 quantum negoti, 85 40 plus gloriae quam divitiarum. 90, 1 aestatis extremum. 93, 2 summum montis. 93, 4 cuncta gignentium. 98 6 plerumque noctis. 102 8 bsensae minumum. 102, humanarum rerum pleraque. 109 4 plerumque noctis Η Ι 14 tantum antiquitatis curaeque. I 44 plurumum timoris.