Gulielmi Camerarii Scoti, ... Selectae disputationes philosophicae, in tres partes distributae. Pars prima tertia, ..

발행: 1630년

분량: 638페이지

출처: archive.org

분류: 철학

2쪽

Congregationis Oratorij Domini 1 ES V Presbyteri,

DISPUTATIONES PHILOSOPHICAE,

IN TREs PARTES DISTRIBUTAE.

PARS PRIMA,

Pracipuri di putationes Looea s Moralis Philosophia eo lectens.

Apud CARO M CMAppELLAIN , via LiVaria , propς Scholas Medicas,ad insigne D. Barbarae.

M. DC. XXX.

cVM PRIVILEGIO REGIS.

4쪽

SANCTISSIMO DOMINO NOSTRO

PONTIFICI OPT. MAX.

Gulielmus Camerarius , Con regationis Oratoris Domini Iesu Presbyter, Salutem plurimam , ω aternam felicitatem.

EBEBAM tibi, Beatissi

me Pater, qualescuque fuissent illi. Primos ingenii &la-

iaris mei partus ; thra sqUidem bencuolentia leniter a pirante radices egit in me

Philosophia , & tandem ad maturam -- gem post triennalem cultum perducta, sub umbra nominis & purpurae tuae cum adhuc te Protectore gaudebat Scotia) vltimet dis

Putationis tulit ardorem. Non laboro ut tibi tempus ordinem rei in memoriam re-DOcem ; nec nim solet obliuisci SanctitastUa, nisi a quibuit fa fuerit. Et quamquam DUmerum, si tamen numerus dicendus est

5쪽

um quos benefici js deuinetos habes, ne byri quidem memoria coplecti positi, sumita clarus prae caeteris, ut si fortas e plures ali

Certe ego nunquam e reCordatione tua exci

derem. Ρraeterea habes in Urbe fratrem

meum, quem totum , quae tua est humanitas , ut opinor, diliges, nec diuides unquam beneuolentia tua , quos natura & fraterna

charitas unum fecit. Mihi quidem manebat alta mente repositum debitum istud, &lissimi thesauri loco reputabam apud me. Quoties illius recordabar , toties mihi blandiebar. Videbam enim , cum honestum fuisset & lucri plenum illud contrahere,

gloriosiam omnino mihi nec minoris utili

tatis futurum, dissolucre. Quamuis nec ijs

solui posse quod debetur existimo, qui be

neficium accipiendo Conduplicant ; talis vero conditio tua est, ut siue des, siue recipias,

una sit & summa dignatio. Sed quicquid sit,

certe conscientia mea id flagitat, ut quandoquidem operam hanc meam in utilitatem rei literariae destino, faciant,quod sciant omnes quibus proderit, non habendam mihi gratiam, sed Sanctitati tu e , quae deuotum sibi, S tot nominibus acquisitum opus,

6쪽

publicis commodis concesserit. Ita propri3 generis obscuritatem exuet, & quam ab authoris sui nomine non accepit auctoritatem& pondus , Donatoris fama Consequetur. Excipient omnes, non ut priuati ex ingenio natum opus, sed ut summi omnium Parentis donum ι & plus profecto effecerit in Philosophorum ingenijs nomen tuum , quam illud omne quod a me in doctrinae meae fidem rationum congestum est. Si enim pri

mam illam in Republica Christiana dignitatem suspexerint, fierine poterit ut suspi

centur aliquid, aut erroris in pietatem , aut prauitatis in mores , continere librum hunC, qui a s immo Pontifice promanarit, & ab

eo Pontifice , cujus Sanctitatem in primis, singularem in reprimendis erroribus prudentiam , in promouenda pietate incredibilem gelum , Christianus orbis admiratur Si vero ad ea se conuerterint ornamenta ingeni j, quae te tantum doetis superiorem fa- Ciunt , quantum Caeteris dignitate praecellis,

quos hostium insultus metuet Ρhilosophia nostra , t a rarrimum sapientissimi viri, omnique genereid Orinae excultissimi, judicium non formidanti Vale.

7쪽

Epistola ad lectorem.

UVICE Lector, cum instarent apud' qui eadem semper pro nouis asserrent, in me V quorum precibus denegare nihil repoteram, ut facerem publici juris quaru in Philosophiam Peripateticam priua-F iis meditationibus comparaueram mi- es hi, quiderem tamen tantam esse in hoc Egenere scriptionis aut horum turbam, ut non tam expedirent rem literariam, quam onerarent; φ- tui hanc viam eligere , qua, dum amicorum hominum au-

Horitati succumbo , publicis Philosophorum commodis inserviam. Inde mihi natum consilium est illa omnino omittere , qua aut non magni momenti, aut eadem apud omnes hibentur si his enim implere chartas cum sit facillimum, non videtur ad scriptoris men sufficere praecipua/verὰ quaestiones, in quibus meum aliquidvidere posses , edere in lucem. Plures sunt , in quibus Mom, em subtilem secutussium in in Ue gentili Scotiri Momisis quod is credas )bed amore veritistis, ' m in miri ιειπι PrFLis agnoui. Plu

res etiam, in quibus solus fere hujus temporis videri possim. Nee tamen apud te nouitatis nomine, sed antiquitatis a thoritate gratiam quam. In bis siquidem consensum an i- .uorum rationum fortasse pondus miraberis. Caeterum, ne, mirit Cicero , animus abducatur a grauitate sententia ad ornatum orationis, eum scribendi modum adhibui, quo Philosophi nostri temporis utuntur. Vale.

8쪽

INDEX DISPUTATIONUM

δε α ν re omnes, aut operationes intateueet , quomodo uiue θη-ta non esse Lutea ofectum,sedens ram μι-n, quaten-disinisum operationum intege .

QVAEsTIO SECUNDA,

De Cognito. Praedicato, Subjecto,dce

In qua contra Raecentiores ostenditur hujinmodi renere formaliter mominationes extrinseras, sed entia rationis , equesequia ct simplicem operationem potentiae intestemuae.

QVAESTIO ΤERTA, An Logica sit Scientia

In ista autem declarantuin maria acceptiones nominis, scientia,Gμnominis, Ais, concluditurque Logicam non esse habitum pure instrumentarium , nee artem proprie dictam,sed meram Mentiam .em denique ostendituν, Logicam aliam essedocentem, aliam tentem, e, tramque

smaliter tantum distingui. m

Vtium Logicasit scientia speculativa, vel praetica. praxim proprie dictamnonesoperationem antesimuου, Ied Doliniae per consequens Logicam non esse Scientiam praeticam, sedilecutis deinde explierit duplicem uin senem, intrinsecum idelicet, ext insereum . ae tandem duplicem ei s 'itionem tradit.

9쪽

QVAEsTIO QUINTA,

Vtrum ad aliarum scientiarum perfectam acquisitionem Logica sit simpliciter necessaria. In eaque demonstratur Logisam anifici lem simpliciter necesseriam esse, tam ex mente Aristotelu, quam in rei meritate.

An detur uniuerside a parte rei. In ea maria Auisiones uniuersita proponuntur,oe explicantur. Vn to formalis Lia demonstratur . tandem ramluditure iuresve Logicum feri per operationem directam oe absolutam intellectis possibilis,mniuersali evero Metaph eum formaliser esse aparte rei , argumentisque contrarνs clarissime ae fusi me restondetur. Ex νμου tant morostaria deducuntur , Gradus Metus eos nemine eo stante inter sedistingui, cν principium individuationis a natura in duata.

in hac primo probatur numerum in Aser I formaliter non esse quinarium , nec quinario ma)orem. Semndo, genus O steriem esse duo iniuersalia distincta. Terrio, gen-Φθeciem esse formaliter intuertia. Quarto denique, non dari nisiduo taee uersalia, quamvis dentur quinrue Praedicabilia,

De siimmo genere in Praedicamento sititantiae.

In qua demonstratur primo contra Nominales, uiae praedicamento excludi Deum , qu/vnvis substantia in totas a latitudine illi merrauishubstanti' intuoce eonueniat. Secundo, ostenditur corpus non es summum genuε hujus praedicamenti. Tertio,defenditur Angelos in Cαtos seis Praedicamento, creonsequenter Iummum genus esse Uant om com

pletam nitam.

QUAESTIO

10쪽

QVAESTIO NONA,

An dentur Relationes reales in creatis. In hae primisit nupse panem disputam Paestis , partu argumenta soluuntur , quamvis probvius relin ιatur esse redes. Secundo,supposito quod dentur relationes reales, probatur easdem nemine euitante a fundamento distingui. Tertia, eonvincitur inam relationem , aliam dine illo in infinitum praeesse inundare. Ouarto, Druitur relationem niultiplisari ia minericam miltiplieationem terminorum. Tandem longe erius judicatur relationem terminari ad assolutum non ad restinisum.

QVAESTIO DECIMA,

De Relationibus intrinsecus & extrinsecus aduenientibus;& de Transcendentalibus. In ira celebris diuisis Mutionu, inextrinsectu, e Visurinsec-αδε nientem, reeipitur, ae vallia eonfirmatur. Postea, Retitiones essenti ut rebuι absolutis , quas Meentiores travfendentales appellarunt,magin

QUAESTIO UNDECIMA. De veritate Propositionumsingularium de saturo contingenti. In ista primo loco clarissime euincitur, si meritatem spectemus , ali

ram es determinat meram , adteram determinate salom. Secundo, refertur, m multipliciter impugnatur realis praesentia rerum as aetemo maternitate, ad quam aduersari, confugiunt. Tertio, ad argumenta aduersariorum re ondetur.

In hac primo innis. D. Tiama. ostenditur pro determinata meritate se rictarum propositionum stare Philosophum. Secundo, idem ex se Aristor, oraxis euidenter deducitur. Denique, Recentiorum contrasentientium ueniamenta proponantκr, soluuntur.

Deveritate praedictarum Proposconiam ex mente Aristotelis.

SEARCH

MENU NAVIGATION