Caii Plinii Secundi Historia naturalis ex recensione I. Harduini et recentiorum adnotationibus

발행: 1831년

분량: 649페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

131쪽

bos. Arbor quoque ipsa gaudet assiduo levata onere, similis respiranti. Nihilque est in opere naturae, quod non exemplo dierum noctiumque aliquas vices seriarum velit. Ob id protinus a vindemia putari, et lassas etiamnum fructu edito, improbatur. Putatae rursus alligentur alio loco: namque orbitas vinculi sentiunt, o vexatione non dubia. Traduces Gallica cultura bini utrimque lateribus, si pars quadrageno distet spatio: quaterni, si viceno: inter se obvii miscentur, alliganturque una conciliati, virgultorum comitatu obito P rigorati qua deficiant: aut si brevitas non patiatur ipsorum, adalligato protenduntur in viduam arborem unco. Traducem bimum praecidere solebant. Oneratista, postquam libera. Tt a iugo, et aciniis convectantar. et Meteres decidaneaties post curatim volutatio iuvat in mae. Si uisatiae rendi cena non e tingie, piis ere , ita et vitium porogi primi- mediti Mima inter eat diligettir: qutim res, quosi linera ei lumbus. H. Ioinde fuertis pondora timetie, αδ- NihiL1tie est. Ηue spectat illud liciis iadmini lis svilinealti . II AAD. Nasonia, Beroid. IV, vs. 89: Qti - Si para. Gronou. aliique, si Pes. caret alterna requie , dinaliae non est. ED. P. Namque oHitas. In Coib. 3: N - . Quadrageno ... Miseno. Quadrage - e oaila seMetili Nexatio est non num pedum distantia pingui solo iti. utilia. Alii , namque Ophiriam Dinetiti ierponitur; cuius beneficio duae vitaea liani , Moisionem non dialom. vites sic luxuriatil, ut ath ri vesti/Λ- ide Colum. lib. V, cap. 6. Η. dae susiciant. At macro tenuique s lostilitea eiarura. Vt quidem moris vicenum pedum intervallum est. inest in arbustis Galliae Transalpinae. quo minus ramosae frondosaequo vi- Traduces sunt palmites ii qui ex utia tes ad arborem quatuor perdue utitur. arbore, cui alligantur, dedueit, eum DALSc. palmitibus alterius arboris proximae Rigorati. Bigidiores, finitoreaque contieetuntur. II. saeti. sie Cnium. lib. Iv, eap. 46 Si pura rageno. S; pedibus Complurifltis artis dinum fuseiovis eonis quadrageni arbores inter se disΑi. nec timur, ut rigorem hia ant. Idem deanti quo/ spatium arationi desti. I b. v, e. et , quod rigoriari Plinius, natur. Si vieetiis tantum, traduces admini tis stistineri dixit, ut pro esse possunt quaterni ; quoniam, ut si me atile retulimus. N. superius dictum est, non ibi aratur. Ada rigato. . . tineo. Itineo sertassἰsIIoe plane videtur esse quod ait Co. sincerius fuerit: quum laudatus alumell. lib. V, eap. 7, de arbusto mcitiis peoxime Columella, virgam ad Gallico : Ciaretur tit notri traduera om- eosdem usus adhibeant. II. nilias annis inter se ea arborilias pro- Ten rem gemum praecidere ses

132쪽

enim vetustate melius donare tempus. ut transilem iaciant, si largiatur crassitudo: alias utile toros suturi draconis pasci. Vnum etiamnum genus est insilium inico hoe et o propaginem: totas stipplantandi in terram vites,

cuneisque sindendi , et in sulcos plures simul ex tinnpropagandi, gracilitate singularum firmata circumligatis hastilibus , nec recisis qui a lateribus excurrant

pampinis. Novariensis tigricola traducum turba non contentias, nec Copia ramorum , impositis etiamnum

patibulis palmites circumvolvit: Itaque praeter solivitia , cultura quoque torva fiunt vina. Alia culpa .b iuxta Vrbe in Varracinis, quae alternis putantur annis: non quia id viti conducat, sed quia vilitate, reditum

impendia exsuperant. Medium temperamentum in Carseolano sequuntur: cariosasque tantum vitis paries, incipientesque inarescere deputando, caeteris ad uvam relictis, detracto onere Sti Pervacuo, pro nutrimento omni est raritas vulneris. Sed nisi pingui solo talis cultura degenerat in labruscam. Arbusta aravi quam altissime desideram, etsi tantum frumcnii ratio non exigit. Pampinari ea non est in Obant. Sensus est: Traducem, id est, armentum tradu itoni destinatum in matre priusquam tradueeretil, himum putabani, ut eo temporis spatio eras-resceret salis, et in arbore ira transire posset, quod si bimus non adhue salis validus aut erassus foret, longius dilatata putatione. eius toros, id est, robur et firmitalem paseebani, et augebant priusquam traduee reni. D L. In Iransilem. Vt deduci eriti, odein vicinam artiorem possit. H. Si timio 1 F. Broterius ex NSS. peg. 1 et 2, ni tu, statur, et consenili chissi. Eo. P.

Toras. CrassIsiem ae robur. Iter hoc. inter ira lucem ei propaginem. II. Pampinis. Palmitibus. II. ν esuis. Ita NKs. At eae iiii sorsan Tarraeitiis, ab urse Tarrac;na,

de qua lib. III in Geographicis, vel Morraei is pcitius in quael, Italiae regione post iis, in qua et Carseolani. I e ulli,que egimus lib. Ill, e. 7.

In curseolano. Broierius ex MSs. Begg. et editione principe, Gratiliatio. En . P. Eisi tanttim stimenti ratio non

133쪽

ris: et hoc Compendium operae. De putantur cuin vite pariter interlucata densitate ramorum qui sint supervacui, et abstimant alimenta. Plagas ad septe intriones, aut ad meridiem spectare vetuimus: melius. si nequctin occasus solis. Diu dolent talia quoque huic era, et dissicile sanescunt, algendo nimis. ne striandove. Non eadem in vite, quae in arbustis . libertas': quoniam certa latera est facilius abscondero. et detorquere. quo velis, plagas. In arborum tonsura supiniore velut calices saciendi, ne consistat humor.

. XXXVI. Viti adminicula addenda. quae scandat apprehensa, si maiora sint. xxiv. Vitium generosa rum pergulas Quinquatribus putandas, et quarum

servare uvas libeat, decrescentc luna tradunt. Quae vero interlunio sint putatae nullis animalium obnoxias esse. Alia ration plena luna noctu tondendas, quum sit ca in Leone, Scorpione . Sagittario, Tauro:

exigit. Ant; itium expmplare Tanta otii frumenti O ionem non exigis.seribo, metui frumenti ratio non exigit. Pist.- Etsi innitim. Etsi siti. mentum, quo interserit e, tam alio arari non postulat. H. - Broterius post Pini ianuin. tametsi frementi mistio. En. P. Interimata. Praeeisis ramis, qui

ob nimiam densitatem lomini ossi .eiunt. De ea voce egimus e. 39. II. Plagas ... Netuinatis. Libri hiatu e. 4 6 : Horique id demtim etiMent, ut plagis demtia i ea minis meridiem spectet, ignari Instiris nimii Diaporis

opponi. Id quidem in hoHam diei in.

Vido et e. 7. II. poli eadem in Dis . Ira vinea, sive pedala. sive per se stante. lI. Oniam est ri latera. Quoniam ἰ a. firmiora vἰi Itim latera in artiti xl Issaeiles est ab eondere, et plagas ab aestu ei algore . obieelia se radium , tib quihu eae detorquentur, des n-

dero. II A D.

Tonsum stipitii re. Infra eap. 3 rVitisses in stipitium Geixis. Sie lora in deri arti rem iubet, ut quum toti tira ramorum, sive eaesura, supina sit. hoe est , ita ut caelum speeiet, siesi ei, euli ei ve sinis plaga rursum retrahatur, ut easa quodam in do sIte

elestem tiram continere . II.

XXXVI. Permias. I es Diuus. V de quase dixitnu, lib. XIV, e. I. II. in atri a. Feriae surii Palladi saerae, de quihus dicetur lib. XVlli,

o. 56. I A D.

134쪽

atque in totum serendas picna, nut crescente Utique. censent. Sussiciunt in Italia cultores deni in contena

XXXVII. At abunde satu cultuque arborum tra- ιctato, quoniam de palmis ac cytiso in peregrinis arboribus assalina diximus, ne quid desit, indicandureliqua natura sit magno Pere Pertinens ad omnia ea. Insus tantur namque ot arbores morbis. Quid enim geni

tum caret his malis3 Et silvestrium quidem perniciosos negant esse , vexavique tantum grandine in germinii tione aut flore. Λ duri quoque servore , aut flatu si i-gidiore, praepostero die: quoniam suo Digora etiam prosunt , ut diximus. Quid ergo Z non cι vites algore intereunt 3 ΙIoc quidem est, quo deprehendatur soli ilium, quoniam non evenit nisi in frigido. Itaque per

135쪽

missimae arbores gelu periclitantur, sed maximae :vexatisque ita cacumina prima inurescunt, quoniam praestrictus gelu non potuit eo pervenire humor. 3 APhorum quidam communes morbi, quidam privati generum. Communis Vermiculatio est, sideratio, a C dolor membrorum, Unde partium debilitas: societate nominiam quoque cum hominum miseriis. Trunca di

cimus certe corpora, et OCul OS germinum ex istos, a C

multa simili sorte. Itaque laborant et fame, et cruditate, quae sunt humoris quantitate. Aliquae vero et obesitate: ut omnia quae resinam serunt, nimia pinguitudine in tedum mutantur: et quum radices quoque

hienten, inquit, eaeli rἰgorem optamus et probamus e soli vitium seu frigus improbandum dat nanflumque

est. Nec vero infirmissimae arbores.

Pere ira humor. Seu medulla illa vitalis, quae ab radiee serpit ad cais cumen, ti,tique ar ii piael et ali

COnam is, ete. Morbus hie ieris gemitius Theophr. IIisi. lib. IV, e. 6, . t de Caus. lib. V, e. 3o: σκω κνωσις vermieulatio, o suoci sta sideratio, σρακελισμός dolor metiibrorutia cum paritum d bilitate. II. In ea dieinitia eerte, ete. Ab animalium, ei hominum eumparatione.

tos dies ii e. 35, ubi de putatione , ἱ-lium, et caseli vilio exti tos. II. Et eradito e. Caloris inopia, non probe pereocio humore. In NM. quibusdam, et nudita et male. Tlieoph. de Caus. lib. V, cap. δι' itetrastav. eruditis e. Et e. seq. Aτρο ρει γαρ τλμη κρατουν. μηδὲ πελτου. Fame li

136쪽

I. in C. R XV li

pinguescere Coepere , intereunt, ut animalia, nimiolidi pe: aliquando et pestilentia per genera, sicut

inter homines, nunc servitia, nunc plebs urbana, vel rusti Ca. Verini gulantur magis minusve quaedam, Omnes ta - 4rsten sere: idque aves cavi corticis sono experiuntur. Iam quidem et hoc in luxuria esse Coepit: praegrandesque voborum delicatio De sunt in Cibo: cossos vocant: atque etiam sarina saginati, hi quoque altiles sunt. Maxime autem arborum hoc sentiunt piri, muli, sei: minus, quae a mn Pact

qui in sicis exsistunt, alii

mortas ex nimis rite hi oris soler M.

Idque aMes. Naxime vero pici Nariti, ut diximus lib. X, cap. 20.

Iam quirim et hoe. Hoe cibi genus luxuria exemitavit. II. Praegrandesque horum , ele. Hie- Tonymus contra Iovinianum scribit in Ponto et Phrygia luxuriam esse ο ς υ οραγιοv . nimirtam eouos eligno dialos. Λ eossis rugrasis vermi-hu, dieii Cossinii et Cossutiani. D L.

sunt et odoratae. ΕΟ ruinnascuntur ex ipsis: alios

Cossos D eam. Pl nius ipse lib. XI cap. 38 1 Neo enim e si iamtiam in eo, etc. Festus quo itie : Cosai ab antiqtiis Alectantur natura rugosi eoumris homines , e similitudine Dermium tigno Mitorum , qtii e si omeliantur. Iidem eos,ea Plinio lib. XXX. eap. 39. II. - Cossos Doeant. MM. Reg. et editio princeps eosses. Nune quoque sunt graudes vermes eum pedibus, qui in truncis arborum reperiuntur, ligraum

que arrodunt, et vocantur motitone.

Ii d.lieatiora in etho habentur, tum apud Dig s, tum apud albos insulae Feaneiae, I ile de Fra nee, incolas. Tanta est et lux. iae, et inopiae

etiam ἱn saporibus societas. Ba T. Minime vitilem ... odoratae. Totidem

verbia hoe Theophr. l. e. et de Caias. lib. V, cap. s. H. Eortim qui in fias orsis time, alii nasciantur ex imis r alios paria, qtit -- carar certistes , ele. De his egimus l. XVI, eap. 80. Exstant haee totidem verbis apud Theophr. lib. Iv, cap.

137쪽

C. PLl Nil NAT. HIS P. purit, qui vocatur cerastes: Omnes tamen in ceras lensiguruntur. sonumque edunt parvuli stridoris. Et sor, hus a Phoc infestatur vermiculis Pusiis et pilosis, atque ila o moritur. Mespilus quoque tu senecta obnoxia ei

ου Sideratio tota e caelo constat. Quapropter et grando in his causis intelligi debet: et carbunculatio. et quod pruinarum in i uria evenit. Haec eni in verno te-Ρore invitatis, et erumpere audentilius satis mollibus insidens, adurit lactescentes germinum OCHIOS, quod. in floro carbunculum vocant. Pruinae perniciosior natura, quoniam lapsa persidet, gelatque, ac ne aura qui dein ulla depellitur, quia non sit nisi immoto aere

Ot sereno. Proprium tamen siderationis est, sub orta Canis siccitatum vapor , quum insitae ac novellae a U-

αποναθι ταυται ' φθεγγουται δἰ oios τρισμου. Cerastes itaque vermis in steti est. Est ei serpens eius nominis.

de quo nos lib. Ill egimus. II. H - Mi. Pallad. lib. II in Ian. ii. 45, de sorbor Si et semes metie rin Mos, wi in ea iras ae pilosi soleti

messiaiae infernia seclusi, viliquos ea his sine a Moria iniuria δὲ tractos, Mi-gino cre emtis in radio e Medunt- hoe

genere Mel fugere, Mel Alexire. Theoph. quoque uisi. Iib. . l . cap. 42. II. M spitis. Pallad. lib. IV in Muri. cap. de mespilor di Dermius mespitis

ete. Adde et Theophr. l. e. H. Sideriatio. Morbus arborum astala. rum sidere , quocumque id modo ae-eiderii. Hallo. Gegtinenltilio. Arborum morbus est, quem vulgari sermona pruinam et eamus: quum fores aduriti, ear- huneulum Latini dixere. Delia δmine

germinum oeulos adurit, quod si ii dem vitium qiurari scirem exussit, carbuneultis diei lur. II. Pri inue. Haec e rore gelido nasei iur , a perurendo, quasi perur nadieia, quod fruges perurisi: quo ge Dere vites, cillertiis seritie antiis ira Gallia villatitur. La geu er gelee ιlaniae. IIano. Propritim tamen. Ilaee iotidem

verbi, Ttie phr. de Caias. lib. V, c. 30, p. g. 335. 11. Sis oriti Canis. Ita MM. Theophr. υπο ἄστρου. H.

138쪽

bores moriuntur, Praecipue sicus, et vites. Olea praeter vermiculationem, quam aeque a C sicus sentit, Cla- um etiam putitur, sive iungiam placet dici, vel patellam. Haec est solis exustio. Nocere tradit Cato et muScum rubrum. Nocet plerumque vitibus atque oleis et nimia sertilitas. Scubies communis omnium est. Impetigo, et quae ad nasci Solent, Cochleae, Pe

culia Diu ficorum vitia : nec ubique: sunt enim quaedam aegiritudines Et locorum. Verum ut homini nervorum cruciatus , sic et ar-

bori, ac duobus aeque modis. Aut enim in Pedes, hoc est, radices, irrumpit vis morbi: aut in articulos, hoc est, cacuminum digitos, qui longissime a toto

corporo exeunt. In avescunt ergo: et sunt apud Graecos Siaa nomina utrique vitio. Undique primo dolor ,

Meere triadit Cisto, ele. Eo quem di,imus loco ad lib. XV. Tradit ei Columella lib. V. cap. 9 : Plexumqtie

etiam Deis si is et humidis artores naraeo infestantiare quem nisi ferrumento resectieris, me fitietiam, nec laetiam frondem oleia indueri. II.

Meet. Theophr. Ulai. lib. I v, e.

Atii enim in pedes. Σ ακ Mauoc dicitur, quum pedes, scia radices ni- greaeuiit. Κράδος, quum in arlieulos, hoe est, ita ramos , vis morbi erupti, iique denigratitur. EI ιιται oε στα

139쪽

C. I LINII NAT. HIS T.

mox et macies earum Partium Dagilis, postremo labes, in OPSque, non intra Dio Su Cco, aut non perve

niente: maximeque id lici sentiunt. Caprificus omnibus immunis est, quae adhuc diximus. Scabies gignitu Proribus lentis post Vergilias. Nam si Pariores suci e , perfundunt arborem, non scalpunt scabie. Et grossi

TMes , morsque. Si e restituimus, pro infles moriasque. tum auel oritate

eodi eum Reg. 2, COlb. Cuisset. ele. tum ipso admonente Plinio, qui ea. dein plane sententia de vito dixit e.

35, eiuno scit ae morim . H. Atit non prooeniente. Vsque ad earum eri arboris et ramorum , digii Numque eaeum in a. II.

Capris tit. Neque inia se statur . neque viso, , neque scabie, mee denique radicibus vermico mur. Thoophe. Hi, . lib. IV, eap. O; de Caiis. lib. V, cap. 4 . II.

Miabies. Theoph. II is l. lib. IV, eap.

Po e Vergilias. Nempe post earum ortum Theophrast. Oriuntur autem varroni . lib. I, cap. 28, quadragesimo quarto die post apquinoelium uernum , id aest, ad uigo,imum quintum diem aprilis. Di L. Nam si rariores. S; rariores, inquit, suere rores, arborem totam feci bie perfundunt ac siilant, Doneluunt. Elegati iee autem Plinius, uritim alboris elui scabiem significare vellet, arborem scabie scalpi dixit quod scalpendo scabies detrahi ..14eorpor Lus solet. Hactenus lego batur Cis Iertim si ead e, siυε imgres nismii fuere , alio modo, ele. Plane insulse. Lorum miseris modis vitia. rum Pinitanus exclamat, atque itare lingere nititur, Ox Theophrasto a m si rariores fuere , perfundia turborem seiagie. Caesertim si ea itineimores nimii, ei ne rorem alia seia time.

Dalee.: Aiam si largiores fere, etc. tune enim, inquit, Plinii seque talia

vertia interpretans. eluunt eausam stabiei, non vitiant. IIoe vem est Plinii eontextum integerrimum praepostera emendatione depravare, Et nihilo meliore interpretatione corrumpere. In MSS. Reg. 4 , 2 , Cisib.

ei . conflatilissime legi lut i Nam si rudires fuere, perfnd iariarem , Non sciat in scabiecierossi cadunt, etc. Vtide nos ei sinceram ieetionem postremae partis eruimus, et interpre- talione , ut remur, si neera priorem fulsimus. De grossis cerie. seu sitis, hic esse sermotiem, admonente Theo

140쪽

cadunt, si vel lini, res nimii fuere. Alio modo sicus la

borat radicibus madidis. Vitibus praeter vermiculationem et siderationem smorbus peculiaris articulatio, tribus de causis; una, vi tempestatum germinibus uti latis: altera , Ut notavit Theophrastus, in supinum excisis : tertia, culturne imperitia laesis. Omnes enim Oarum iniuriae in articulis sentiuntur. Siderationis genus est in his deflo-

Toscentibus, POratio: aut quum acini, pui HS quum CPQ scunt, decoquuntur in callum. Aegrotant et quum al-

Atio modo. Vel alio morbo, qui ad radieea perlitieli non ad ramos. versum liti ne esse morbum putamus ab eo, quo radices pinguescere in ei piunt , ut Plinius superius annia laxit, eum Theophr. de Caiis. lib. V, cap. 42, et Ilis l. lila. iv, cap. 36. Is arax Vi ius praeter. Theophrast. lib. IV . cap. 46. NAn D. . Arti titio. Ab articul Is, hoe est, palmitum nodis, ἱn quibus haec potissimum tergemina seni; iur iniuria , tit naiax Plio ius asse erat, nomen is morbus habet. Iride eventi, ut liue luvites careani, sconde luxurient, et iiii Palladius loquitur in Novembri, cap. 9, Pauperiem feliatam eo ensent tiberiore foliorum. Aiae lor. Geopon. l. V . e. 33 , υasu Συρ υ inorbum hiati ex Mai Theopli rast. Hist. liti iv, e. 3 6, in tit hiaraiae τραγῶ, sitis hiretitiam . Vti de hirculationem pro arii eis latione legi hoe loeo Turnebus vo luit, in explicatione iocorum Cicer. sed frustra. II 8 D. In supiniam exessis. Subintellige vitibus , seu palmitibu . qui vitium aristiculi. Theophrast. vertia haec sunt. Ioe. cita is it oe Iurra ος παγῶ. .. ἡ

In Miletilis. In nodis palmitum, unde gemma erumpit, Tullius de M.

Roratio. Quolies uva deflorescenteros frigidior Minos itis staris r tune enim hi defluunt : ωor απορρa iv et Icραγας, inquit Theophr liae. eii. utilia

que sunt ei exiles. Libro se l. eap. 69. ea loris nimii vitio praeeo pii inentium neinis ait: Npmpe nimio solis vapore. Rura nostra hoc morbi genus in vite vorant rotis stire, quod hi vae tum torreantur. Theoplirast. de

SEARCH

MENU NAVIGATION