장음표시 사용
81쪽
nituntur tantum, vel Ievi aura ocyssime deplantanis tur. Inserere firmissimum, Et secundius, quam Serere. xvii. Non est Omittenda raritas unius cxempli. Corellius eques rom. Ateste genitus, insevit castaneam suometipsam surculo in Neapolitano agro. Sic facta est castanea, quae ab eo nomen accepit inter laudatas. Postea Etere ius libertus Corellianam iterum inse
vit. Haec est inter eas disserentia: illa copiosior, hae
s XXVII. Reliqua genera casus ingenio Suo excogitavit,aς defractos serere ramos docuit, quum pali defixi radices cepissent. Multa sic seruntur, inprimisque ficus , omnibus aliis modis nascenS, Praeterquam ta-
strationem traditi Plinius tamen vἰ- dolue hane ab illa distinguere. Da L. Inserere sirmissimvim. Columel. de Arh. e. 20 r Athos insita fraettiosi
est, quam quae insisti non est: id est, quam quae ctim ramis aut plantia ponit . B. Corellitis. In Inscript . Gruleri, Corema, non semel. Diversus certe a Coroelio Rufo, cuius obilum Plinius alter deflet, ep. l. xii. II. Gometipsam. Castaneam insevit exemplci surculo ex ea ipsa arbore quae inseretiatur. H. Poriea meretis. In libria liaelεnus editis, postea haeres eias. ..haeo C relliania melior. In MSS. Beg. Coth. Thoan. Par. ete. Postea here eius. . . . hiare terrainna melior. Quae etsi sunt amanuensium vitio inquinata , vestigia tamen nobis monstravere seeitonis ineerioris emem daer nequa huius
tantum loci, sed et alleritis, easti. gandi viam aperuere, lib. Xu, nempe e. 25, in quo quum ad hune diem legeretur: Lotidatior Corelliana ea isti ea, et ex ea Dcla, quo dicemus in insitis modo, Maleriana, indubitala eotiieesura Etereiana reposuimus: hune enim a Plinio sIgnari loeum, quem tractamus, minime dubium est. Ex Iti eriptionibus Gruleri, pag. 678, Etereius ei mereto similitie B manae nomen fuisse intelligimus. II. Inseυiι. Sie ex MSS. em. Hard. cons. IIS. et Claim. insertiil Gron. et Al. En. P.
XXVII. Pati desii. Des pietia.
Hune signare modum Virgilius videtur, Georg. lib. II , v. 24, quum ait: Irie stirpes Obruit aris, Quod, is-
utilla sie seruntiar. Theophr. Hist. lib. II, e. 7, et de Caus. lib. I, e. 6;Cui. lib. V. e. 0. DAL. Omnitas aliis. Sex modis superius
recensilis, e. s. Ilaan. Praeterquam talea. IIoe est, praeo
eiso exaculoque ab ulraque parie ligno, quod in terram depangitur. Graeei ξυ).ου. Varro de Re Rusi. lib. I, e 40. taleam et elavolam voeat: Galli, liliaret talia serere. Harater de Liae. Petier. Sie litiri omnes eiiaan manu Garati, quos vidimuar etsi contrario
82쪽
Iea : optime quidem, si vastiore ramo pali modo exaculo adigatur alte, exiguo super terram relicto capite, eoque ipso arena Cooperto. Ramo secuntur et
punica, palis laxato prius meatu : item myrtus. Omnium horum longitudine trium pedum , crassitudine minus brachiali, cortice diligenter servato, trunco
XXVIII. Myrtus et taleis seritur: morus talea tan- εtum , quoniam in ulmo e
sensu, praeter e talea, reponere
nititue Pititiatius. Cum Plinio hoe loco, ut sere alias, Theophrastussaeit, cuius haee verba ΙIi l. lib. II e. i Συκη g. τι- μἐυ 31 ouc τροπο
ροση. Seri tir fetis, et si quis ramum Nastiorem eo sim malies adiga quoad stiper terram piatiliam eastet , ae deinde nretia stiperiniecta opesivi.
Ramo serisI.. Theophe. Hi, lib. e. 7 i II ροὰ τας ραωου. Isaan. Potis Laevio. Pati prius laxari aedilatati ,etobom seu foramen necesse est, quo ramus immittitur. Prius paxillo perforato solo, inquit Colum. t h. iv, e. 3 6. H. cortiee diligenter. Theophr. IIist. ld. v, e. 7: Και του εHιον et πάν-,
eor iee minime d/trario Crassitudine vero rami brachialem et in olea Coia lumella requirii, lib. V, cap. 9. Traneo ex tiro. Pati trunco, qui in terram defigi debet, parie ri mirum durissima exacuta. II. XXVIII. M res ei taleis. Eliam taleis. Theophe. l. e. Καὶ γαρ o μορ- ρivoc απo των Σάι των πριμυωυρυεται. II. Mortis ratia. Palb.d. lib. Ill, in Febr. tit. 25: MO . a rendia eas lia. Dis Hi ea minitiψ : melitis avicem tuleis sesqtii ediat heus, etc. II. uoniam in iamo. De hae religionesulgorum diximus. lib. XV, cap. 47. Sineeri,sima ha e omnium librorum seriptura est, Beg. 3, 2, Colla. 3, 2, 3, Thuari. Par. ele. et i;orumque eliam edition , Parm. Ven. et Bria. ante Hermolatam , qui quoniam ram eam seri malvit: quod subsequuti deinceps ed).lorea ultro amplexi suale sed frustra. Non serendi, sed inse. rendi modium Plinius notat, quem sulgutum religio pruhibete quoniam, ui dictum est lib. XV, eap. 47: Non omnia insita miseret fias este M nemorus in primis ulmo inseratur, etiam nune hodie ser ari audior et
Pallad. in F r. iii. 25, pag. 73, id
83쪽
C. PLINII NAT. HIST dum est. Servandum in eo ante omnia, ut taleae ex feracibus fiant arboribus : ne curvae, ne Ve SC abrae, aut hi surcae : neve tenuiores , quam ut manum impleant : ne inino res pedalibus: ut illibato cortice: atque ut sectura inferior ponatur semper, eι quod evit ab radice: accumuleturque germinatio terra, donec robur planta Capiat.
XXIX. xviii. Quae custodienda in olearum cura Cato iudicaverit, ipsius verbis optime praecipiemus. Taleas oleagineas, quas in scrobe saturus eris, tripedaneas facito: diligenterque tractato, ne liber laboret quum dolabis, aut secabis. Quas in seminario saturus eris, pedales iacito: eas sic inserito: locus bipalio subactus sit, beneque glutus. Quum taleam demittes, pede taleam opprimito. Si parum descendat, malleo aut mateola adigito : cavetoque, ne librum scindas ,
eonfirmat, volui; hune locum subsignans r Inseri r atitem, inquIt, mortis in Aeo, et in .e rantiam sti8 eortiee; iamo insitia eomVrehendit: sed parturiemisgnae infelieitris is argumenta. II.
Sem dum in Columell. lib. V, cap. 8 . eui titulus cst: De seminariis
otio tim. H. Atque ut seetura. Ti parte ima , et erassiore, et radiei propiore, quaaeeta est ab arbore. et exaeuta, ter Tam t eaeumIne, cactum speetet. Colum. l. e. N. Ae nudeturque. Dum arbos germinat, terra assidue aggeratur, ad robus am usque aetatem, βλασταυον- τω, δε αεὶ προσχωv υItv , α ις θυα, γέιηetera ἄρτιου. Τlieophras . loc. e.
em. Hard. cons. Ch. evitara G11 et Al. ED. P. - caro. Cap. XLut Taleas oleaginem, Mas in aerati saltims eris, tripedaneas desidi o, diligenter errae aio , ne liher latores, quum doliain his, aut se sis, ete. Pedales ei reiiee
Varro saeti de Re Rusi. lib. I, e. 40.
Teste Festo . glilitis, seu glutias, est subaeius , leu;s, tener. Nos dieimus . teris hien meuMe. Ba T. Qiatim taleam. Cato r Qtitim interim demittes , pede tantum orerimito, ele.
84쪽
quum adiges. Palo prius locum si seceris, quo taleam
demittas, ita melius vivet. Taleast ubi trimae sunt, tum denique curae sint, ubi libeo se vertet. Si in sc vobibus, aut in sulcis seres, ternas taleas Ponito: easque divaricato supra tei Pam, ne plus quatuor digitos trans-Fersos emineant, gemma vel oculo servato. Diligenter eximere oleam oportet, et radices quam plurimas cum terra ferre. Vbi radices bene operueris, Calcaro bene ne quid noceat.
XXX. Si quis quaerat quod tempus oleae serendae ε
manubrium inierpretamur: aliter alii.
issees talea. Et tibi Irimae sunt, etc. Gr. et Al. ED. P.
Pati mitis locum ne feceris sie enim in vel t. libris legebatur . Catonis vulgata exemplaria negationem non habente a oscunt tamen eam eodex scriptus et impressi omnes: vereorque ut in Catone sit error. Nam
si in Ioeo subaeio palo prἰus sit loeus, quid attinet pede taleam opprimere, et si parum deaeendat, malleo aut maleola adigere Z D trc. - Padi. Calo, s. e. totidem apicibus ae syllabis. Plinius supra, e . 27: Palis laxato prius mentia II. - Getim si fescris. IIarduinὲ emendat;onem rei eulam c/nset Broterius, qui Beg is ex eodi eibus et editione principe, Reum ne feraris reposuit. ED. P. VN LMν se υθιὰt Cato, Via liboesese Neriet. Catonis se oletilia est, ut quidem remur, oleas, quum trimae sunt, priusquam transferantur, ruabriea notandas, ut quum serentur,
easdem Gali paries liber aspiciat,aive tortex, quas etiam in aeminariueonspexerali alioqui seἰgore vel ea-lore labora luras ab ea parte, quas praeter consuetuditiem sub alio iraelues positas habuerant. Ita enim Colum. lib. de Atti e. 37, de olivetis. NARD.
Eos aio tento stipra terram, ne plus quialtior digilos transseersos emi non . scriptum exemplar. erasque di. Miniurio supra terram ne plus qua ordigitos transὐerso semine Dei o Laserito. Scribo , eas a dioari Io. Mispra terram ne plus altior digitostratisDersos eminea re gemma υel o losemato, ex Calon;s loco ei talo. D L. Emineant, gemma υed Omlo aer Dalo. Gr. et Al. Emine I, DA oetii serito. Eo. P. - Gemma Dei o loe atra. Oculci titio, seu gemma ex stante a terra. Ita ex Catone reseripsimus, quum prius insulse segetetiae , Dei oculos seruo. oculum servari hoc est, . gemmam e terra exstare
unam praeeipit. Sie ipso Pliniti, do vite imperat, eap. 25 libri huius, ut
gemmascere incipiat ealamus, nee plus, quam binis ab insiici emineat oculis. NAnn. citiare bene ne quid noeeau. Cato ibidem Coleato bone, ne aqua noceat.
XXX. Si quis quaerat. Cato, eap. xxvii, eι xx, et Colum. lib. V, e.
85쪽
sit, agro sicco per sementem, agro laeto per Ver. Olivetum diebus xv ante aequinoctium vernum in Cipito putare. Ex eo die dies x L recte putabis. Id hoo modo putato. Qua locus recte ferax erit, quae arida erunt, et si quid ventus interfregerit, inde ea omnia eximito. Qua locus serax non erit, id plus concidito, aratoque bene, enodatoque, stirpesque leves tacito. Circum oleas autumni tale ablaqueat O , et flereus addito. Qui olivetum saepissime et altissime miscebit, is tenuissimas radices exarabit. Radices si sursum abibunt, crassiores sient, et eo in radices vires oleae abibunt.1 Quae gunera olearum , vel in quo genero terrast vivere et seri debeant, quoque spectare oliveta, diximus in ratione olei. Mago in colle et siccis. et argilla , inter autumnum et brumam seri iussit. In Crasso aut humido, aut subriguo, a messe ad brumam. Quod praecepisse eum Asricae intelligitur. Italia quidem nun vere maxilne serit. Sed si et autumno libeat,
si Plam a. stitem in olioelo disponen. tir smime, si is minimeque uliginosia agris, per autumnum r laetis et hia. midis Derno tempore, paulo antequam germinent. Nann. ioeium die s. Cain, e. xxiv. II.
Ea eo die. Cato: Ex eo die dies quadraginta qianque recte puriatis. II. Quia loeus reele ferax eι it. Qui, non vi, in Catone. eodem eapite. Et paulo post eodem modo legito.
Conetallo. Diligentius sellieet dilo, subigilo, aratro proseindito.
'. Eno emtie. Bamos inutiles amputator arborem interlucator stirpem onere levato. Calo totidem verbisae Plinius. H. Deum olens. Cato, eap. vr Greum olens titi Iamni rue ah queam , et streetia addit . MM. etiam Pliti iani om
olisertim Metissime et altissime mi sectit, is tenuissimas radices MarMil. Si mnti aragis, radierastissum abigunt. crassἰores sient, et in radiem υires oleae utiluni. II. Et eo. Et ea re, oli eam rem. II.
Dixinatis in Oriona olei. Lib. Xu . eap. VI. II. Mago. Et post eum Colume ll. de AH, . e. 37 , do olivetis, ubi Mago. nem laudat. II.
86쪽
post aequinoctium xL diebus ad Vergiliarum occasum quatuor soli dies sunt, quibus scri noceat. Asricae peculiare quidem in oleastro est inserere. Quadam
aeleonitate consenescunt proxima adoptioni virga emissa, atque ita alia arbore ex eadem iuvenescente: iterumque et quoties opus sit, ut aevis eadem oli- vela constent. In Seritur autem oleaster calamo, et inoculatione.
Olea , ubi quercus est Ossa sit, male Ponitur : quoniam vermes, qui raucae Vocantur, in radice quercus
altior soli dies, quatis seri no- erat. Oleas nimirum. Sed quum in libri, sere omnibus legatur, IIVsoli dies stine, exemisse id librario. rum inentia haud lemer suspicamur. qui pro quatuor legerint quatuordecim. N.e selieior Piniicitii maiiectura, quilexitiimis ducitis argumentis, VIIIaesi dira seritii eenset oportere. Dele. git ultorumque errorem ipse Plinius,
eap. 2 huius libri: Cire a Vergil usquidem pluere, inquit, inimieissimi m
etiniis et oleae, Goniam time e vitis est
rariam: hoe esa ilitia quatri Atim otiis deeratorium , ele. Et lib. Xvus, ea p. m. illud ipsum argumentum perse quulus: Aliud Me, inquit, ioi-
duram est ... deeratorio die forentibias μιs, intutis e . Eie. B. Quia .... conseneset t. Aeterno sere aevo oleae durant, quoniam virgas seu stolones emiiiunt quotannis,
qui aeri alio ei transferti i Asini. si mili sententia Columell. lib. Iv , e.
7 : neque enim ea qurae aeriaΠιιιν aviaria immortialia esse motirat: alumen aetemitare eorum sic e vatilinatis. vi demortuis semini a n lia su3stituamus, eici Baan.
Denescente. Seribo in seetire , non iti, Menescente. ex vetere exemplari. Vti
tue hoe xerbo alias plinius persaepe, ut in praeeedentibus ostensum est.
culo, quo dictum est modo initio ea- pilis 24. HAa D. Olen, tibi queretis. Amplius e Vario dieii de Iie Rusi. lib. I, e. 36, dum aii: Si ad limitem quereetum M.
eam siloam aeri oleiam . eie. Aliquid, militis Colum. lib V, e. de generibus Olearumi Potest, inquit, olea in Ogro frumentario seri. Nel tigior itis, titit ilo steterant. Nam querinetis et iram excisa radices noxias odi. ωeto relinquit, qtiarum Mirus eneea
otiam. Sed de vermibus idem espres.sius, libro extremo de Arboribus, e. 43 de olivetis : Si oliDam pomeria eo
Qtii rati e. lla elἰam NS'. Sun qui erueae malitiit sed imperite, aenimium considenter. HAM1.
87쪽
C. PLlNII NAT. HIST. nascuntur, et transeunt. Non inhumare taleas , aut siccare prius quam serantur, utilius compertum. Vetus olivetum ab . aequinoctio verno intra Vergiliarum exortum intervalli alternis annis, melius inventum: item muscum circumdare radici. Circumfodi aute in omnibus annis a solstitio duum cubitorum scrobe pedali altitudine: stercorari tertio anno.
4 Mago idem amygdalas ab occasu Arcturi ad brumam seri iubet. Pira non eodem tempore omnia, quoniam non aeque soreant. Eadem Oblonga, aut rotunda
ab occasu Vergiliarum ad brumam. Reliqua genera media hieme ab occasu Sagittae, subsolanum, aut septemtriones spectantia. Laurum ab occasu Aquilae
ita seri praeeipii Columella, lib. V,
eap. 9 r Sed oportesia latearum evila et imas partes mixto simo eum einere oesiniste, et ita totas eas immergere, ut putris terra qua tior digitis titie sti . pereeniat. Sed binis indieittis ex DIO- cpse parte tamantur, ela. In chimet. eodiee infumare. male. II an Inhumas e. Broler us ex Columella loe. eil. ei NS. 2 , instimare. BROT.
Interrodi alternis. Quid sit inleeradidi, imis, lih. XV. eap. 2 ide et ad
hune loeum Excurs. nostr. II de oleae eultura . Somniant voeabulorum eone; nalores, qui hae voce praeeipi putant, ut qui solet innasci arti rihu, museus eradatur. Quod Plinius alalernis annis inlerradi line loco ait .sonsuram oleae alternam voeat ipse, cap. 45, quum alternis nimirum annis amputari ramos inutiles olearum vetustiorum iubet, ne alimentum omne in materiem Insumatur. Sie
Columalia, lib. v, eqp. 9 do temἰtia. riis olivarum: Quin etiam, inquit, eo I ribuo interposuis annis Miseium
Putandum est ... Quod ramen salti reieminis anno fecisse, etc. NA RD. Item mi m. Colum. lib. XI. e.
Mogo idem. Et Palladius in Ian. lib. ll, iit. 35: Amravitas seritur mense tantiario, et februarior item l eis eritidis oetoδri et nos iri. De oecasia Arellari lib. XVlsi. cap. 74. De octasu Vergiliarum lib. XVIII. eap. 59. Sagiliae, eap. 74. Aquilae demum, eap. 69. II an. Ah octasti Vergiliarum , ete. C Iumellae Vergiliae oriuntue vi idus novembria, id est, eirea diem unde- cImum. Sagitia vero oritur octavo k. lenit. mariti, id est, ei rea vlgos; mum februarii, qua ratio no oceidii circa vigesimum augusti Aquila ori.
88쪽
ad occasum Sagittae. Connexa enim de tempore serendi aeque ratio est. Vere et autumno id magna ex parte fieri decrevere. Est et alia hora circa Canis ortus, paucioribus nota, quoniam non omnibus Iocis
pariter utilis intelligitur ; sed haud omittenda nobis ,
n8n tractus alicuius rationem, verum natiarae to ius
indagantibus. In Cyrenaica regione sub Etesiarum uesa tu conserunt: nec non et in Graecia : oleam maxime in Laconia. Cos insula et vites tunc serit: caeteri apud Graecos, inoculare et inserere non dubitant; sed arbores non serunt: plurimumque in eo locorum natura pollet: namque in Aegypto omni serunt mense, et ubicumque imbres aestivi non sunt, ut in India et Aethiopia . Necessario post haec autumno seruntur
Ergo tria tempora eadem germinationis, ver, et scanis, Λrcturique ortus. Neque. enim animalium tantuin est ad coitus aviditas, sed multo maior est terrae ag satorum omnium libido: qua tempestive uti, plurimum inici est conceptus. Peculiare utique inlue septimo Idus Aeeembrἰs, id est,
e rea septimum diem eius metis is rqua ratione occidii cirea septimum mali. Da LEC. Veruina nam e totitis. In MSS. m.
cos institi et intes itine serit. sie ea ras. emend. Hard. Gron. et Al. Cosivstiti et asites: t e seri apud Grae- eos. Eo. P.
Misi non stine. In Mss. ne, Diavit. Male. Idem Plinius, lib. XlX, eap. 4 : In deseriis mitis isque sole uis diae, Mi non ea disi imbres. Sie etiam Ctesias in eo volumine, quod de In- dieIs retina eonserἰpsit, cu us exstant fragmenta apud Pliotium in Bibl. quae sunt saepius laudata a nobis inhoe cipere. IIAan. Meossario. Columell. lib. V, eap. 30 1 Arbores ae semina etina radici satiatimno serito, hoe est, cirra Iolendas et idus Octobris. IIaan. Ergo tria tempora ea rem germinationis, ete. Plinius lib. XVI, cap. 4 rS I tiliae naturales quihusdam ger
Plurimum. Plurimum luterest ad
89쪽
C. PLINII NAT. HISΤ. insitis, quum sit naulua cupiditas utrimque coeundi. Qui ver probant, ab aequinoctio statim admittunt, praedicantes germina parturire, ideo faciles corticum
esse complexus. Qui praeserunt autumnum, ab Arcturi ortu, quoniam statim radicem quamdam capiant, et ad ver parata Veniant, atque non protinus g&minatio auferat vires. Quaedam tamen Statutum tem
pus anni habent ubique , ut cerasi et amygdalae circa brumam , serendi vel inserendi. De pluribus locorum situs optime iudicabit. Frigida enim et aquosa
verno Conseri oportet, sicca et calida autumno.
Communis quidem Italiae ratio tempora ad hunc modum distribuit: moro ab idibus sebruariis in nequinoctium , piro autumnum: ita ut brumam quindenis nec minus disius antecedant. Malis aestivis, et Cotoneis, . item sorbis, prunis, post mediam hiemem in idus sebruarius. Sili quae Graecae , et Persicis ante brumam per autumnum. Nucibus, iuglandi , et pineae, et avellanae, et graecae, atque Castaneae, a La
lendis martiis , ad idus easdem. Salici, genistae, circa
roneeplum actorum ac germinationem. II n D.
Vtrimque eo. ndi. Vel , ut in IISS. utriqtie. surculci. arbori lue. IIaan. Ideo festis. Ideo eortices, a rh ris pariter ae surculi insiti, fastile eoire. II ARMAretiui ortu. De eo gi mus lib. XVIII enp. 74. HARD . Graedam lamen. Columella, lib. XI , cap. 2 1 Posuisti etiam his diMus monsε Me gri omnie' eremi et GSeres , et Armeniaeae, atque amygdialae , eue eraeque arbores, quae mimae florent, inseri eommode. II. Moro ab idistis. Columella, lib. v, e. 01 Madia, soria ' ρrtina, posι mea diam messem tisque in idus f δ vir. seruo. Morortim ab idibi fur. tis enu ne inoctium Meratim solio est. II. Siliquae graeeae. De quihus diximus lib. Xu, cap. 26. Columell. liae. eit. Sili am craeeum, quam quidiam
dieium eat lib. XV. cap. 24. II. Ad idtis easdem. Iloe est, martias. H.
90쪽
Narvias kalendas. Hanc in siccis semine, illam in humidis virga seri diximus.
xix . Est etiam nunc nova inserendi ratio, ne squid sciens quidem praeteream , quod USquam invenerim , Columellae excogitata, ut assirmat ipse, quax et diversae insociabilesque naturae arborum COPH- lentur , ut sici atque oleac. Iuxta hanc seri sicum iubet non ampliore intervallo, quam ut contingi large possit ramo oleae quam maxime sequaci atque obedituro ; eumque omni interim tempore edoma vi modi talione curvandi. Posten si eo adepta vires quod evenire trimae, aut utique quinquenni solet , detruncata Superficie, ipsumque deputatum, et ut dictum est, adraso .cacumine, desigi in cruro fici, custoditum vinculis, ne curvatura fugiat. Ita quodam
Adiei, genistae, circa maritias Ia-ιώ. Cotti,noll. lib. de Aehorib. e. 29:
Suheem et genistiam ermeente iana Nereeirea ia D ns masticis serito. Glix humilia toea desiderat, genista etiamsi a. IIA D. Harie in steris. In montibus genistas sponte nasci Plinius ante a tan
nuit, lib. XVI. cap. 30. In suminibus salieos, vel depacto temere fur
culo , eiusdem libri cap. 46, 67, 68.
Cestimetiue ex gilata. Columell. loeus est l. V, e. DALEC. Meditatione eum di. Assuetudine. xi assidue curvata, sissurae assue fiat.
Deo. P. Arboris sei praeseeloeaeumine. Colum. V, 9 Ttim artorem sei detrunca, Plagamque lac , et ι-ἀtim e eo finde. Getimis a d inde oti ae , aietili matri cohaerent, ex utraqtie patre abrade, et ita fraurae sita insere , etineumque exime,ssilis rexque ramulos colliga, ne quia Ni r ovantiar. Sie ingerposito triennio
eon discet factis cum clera: et tum demum quarto anno, quiam MNe eoierint , Nelus propagines, ramiam Oli eia nantro resecutis. U. 0stimque. Ipsum oleae ramum, matri adhue adhaerentem : sed deputatum tamen, hoe est, ex utraque
parte eu Apidatim deeisum , ut dietumesi cap. 2ι, defigi iubet in seum,
vinctilis., ne, ete. fieribend. xidetur constrictam, non etiMOditam, ex Coinlumellae libro tertio, cap. vigesimo, ex cuius aueioritale credo verha illa, in retira sci e sarie iam Minctilis, ne sMaltim fugiat, errore librariorum e proprio loco avulsa esse, et in losum legendum sie: eumque omni intelim tempore edomari medicationa