Caii Plinii Secundi Historia naturalis ex recensione I. Harduini et recentiorum adnotationibus

발행: 1831년

분량: 649페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

61쪽

c. PLlNli NAP. His si utilissime. Idem summam terram contentus est subdi. Quidam punicis mulis substrato lapide non rumpi

pomum in arboribus tradunt. Radices inflexas poni melius. Arborem ipsam ita locari, ut media sit totius scrobis, necessavium. Ficus, si in scilla bulborum hoc genus est seratur, Ocyssime se Pro traditur pomum, neque vermiculationi obnoxium: quo vitio Ca-

hero. IIARD. Idem summam terram. Loto citator In serobe qtitim pones , summam Ieseram su3dito : postea operito terra, etc.

Sie elici in Columella, lib. V, eap si

Artores ita e serendae sunt, vi stim-miam terram, quae a Iro subacta sit, sem edem alte stilalernamus, radices Omnes e licemus, et depositas Mercoremus , in ego existimo: si minus , terra stibiae a operiamus, etc. N.

Quidam mnieis. Palladius, lib. Ivin Martio, tit. 40: Qtii in se te δε- ponit , si tres lapillos in ipsa radiae

eonstituae, Pr idchil ne poma sand Iti . Et ante eum Colume I l. lih V, eap. se Mada puritea, ne in artorem arisi , remedio sitiae lapides tres, ele. II ABD. Rudiera in Ieaeos o i metitis. The phrast. Ilist. lib. II, cap. 7 : Fαι et α

ubi περὶ φυτευτηρίας agit. DA . . Radices iviseras. Leviter sexas. Si ealibi, ut notavimus, insectum proaeeto dixit. Falluntur enim, qui inferas nove ah eo dictum putant, quasi non feris r elia Theophrasitatielori late tueri id omni ope nitutitur, ex Hist. lib. II, cap. I. Tutior in hoe negotio agricolarum sides, quam eruditorum coniecturae. u. Fietis, si uitia, ele. Colum. l b. V, p. 40, ne linea molesta sit sicut ne is seminibus, in imum sero Lemlenii set taleam demitti iubet, inverso eaeum liae. D L. - Elaus in scilia . Theophrast. II ist. l. II, e. 7 : Η συκνγδὲ ἐά, ἐυ ex δε η νυτευθῶ, θar v πα

si plantam fel dioiso mi illae sesso

eenatis. Didymus quoque in Geop. s. X, cap. 46. pag. 276. Lolini veteress alam pro scilia seripsere. De scilla dieemus lib. XIX, cap. 30. II An D. Quo Ditio earent. Vel ipsa orationis struetura clamat superfluere ne is gallonem , quae hoc loco irrepserat, quo Ditio non earent. Eam igitur intrepide erasimus, Don admonitu modo eodieum Reg. Coib. Thuan. aliorum que, a quibus ea abest, sed Theo.

phrasti magis, docentis, de Caus. l. V, c. 7 et , quae lentisco aui sellis

62쪽

ient reliqua poma similiter sata. Radicum eius m a.

gnam adhibendam curam, ut exemptas appareat, non evulsas, quis dubitet2 Qua ratione et reliqua consessa omittimus: sicuti terram circa radices sistucato spissandam , quod Cato prirnuin in ea re esse censet:

plagam quoque a trunco oblini simo, et soliis praeli. gari praecipienS.

XVII. xii. IIuius loci pars est ad intervalla perti

nens. Quidam punicus, et myrtos , et lauros densiores seri iusserunt, in pedibus tamen novenis. Malos amplius paulo, vel magis etiam Piros, magisque amygdalas, et sicus : quod optime diiudicabit ramo.

rum amplitudinis ratio, locorumque, Et umbrae Cuiusque arboris: quoniam has quoque observari Oportet. Breves Sunt, quamvis magnarum arborum, quae in orbem ramos circinent, ut in malis pirisque. Eaedem enormes cerasis . lauris.

XVIII. Iam quaedam umbrarum proprietas. Iuglandium gravis et noxia, etiam capiti humano, Omnibus4

Radiatim eius magnam a Mi3endam curam. Verbum eius puto adiectum

esse ah aliquo, qui putavit Plinia.

num documenium Don compleeli omnes arbores , sed 1icum tantum , quod sal, um est. Par T. Fisiuevio. Fislucalione. Fisluea machina est utrimque ansala, qua pa vitores utuntur, uisavimenta magnati in terram adigantur. Pavitores Galli voeant hie . aut demolselle. II. Quod Calo. C. xxviiii ciens, Q. mos , feos ... in seriae q-m Ponea ... erito terea radia in seni, deinde irato mingvis lena, deinde fiaticis, elitusque ealerio , quiam utime

aeris. Id eris ei prim . Pose hiscast res erassiores digitia quinque quaa erunt, eas praeeisias seriis, Oglinitoque simo summas , et foliis villigato. H. A traneo. Λ summo truneo, ubi plaga depulati eaeum inis. II. it. Quidam punieas, Eie. Haec Theoplirast. Nisi. I. II, e. 7, et ubi prolixius multo tractantur, de Caul. lib. II l, e. 8, p. 272. HA D. Modos amplitis. Theophrast. ll. M.

XVlII. Itigia aditim paris. Nervo. rum afferre solutionem c paralysia voeant) aerihii Aldeovandus. Crevilius de Venetiis, lib. II, cap. 22, restigerationem membrorum, maximumque ae diuturnum rapitis dolorem : somnia dura, destitiumque capillorum. Marcellus Donat. IItalor. Med. Mil. lib. I, cap. 3. H D.

63쪽

C. PLlNli NAT. IIIS T. que iuxta satis. Necat gramina et pinus: sed ventis

utraque resistit, qua iam et protecta vinearum ratione

egent. Stillicidia pinus, quercus, ilicis, ponderosissima.

Nullum cupressi, umbra minima, et in se convoluta. Ficorum levis, quamvis sparsa: ideoque inter vineas seri non vetantur. Vimorum lenis. etiam nutriens.

Meae germina et pinus. Τheophr. de Cati . lib. Ill. eap. 5: Pinus om. nitas benigna , latifum et mi ritim stio ae satas se et, et crescere patitur. D L. - Neent gramina. Dissidere videtur

a Plinio nostro P.di ad in Novembr. lib. XIl, lit. 7, eap. de pinu: Pintis

eredi tir Prodesis omnisus uinete stit ea sertisature plantis soria se robustioribus lauro, myrio, non gramini. II. Qim iam. Quo genere arborum ideo iam prole eta xine avum egentelaoe est, et earum propterea arboriam oppositu vineae iam percommode pro leguntur. - Meae gramina et

υentia resis i r a. Non iano xiii olaborabat hie loeus, antequam ei meis diei nam Beeremus. Ediit hae lentis libri, neem germina r at NSS. Omnes Aramitin in eredibili eonsensu ex hiberal r et mox a uel cir ipse graminis se in primis rationem habuisse suadet, quum ait: ne auda et piatoni timbrorlacet tramini eradere . h ci ci in De ius operiente toros. Partem de itide alte. ram huius loci si e libri omnes luin exarati manu , tum ediit, repraesentant, Unonicim et prolec a Dineartim ratione egent. Quibus verbis quum nulla subesse legitima sententia possit, alii aliter emendare cotiast. In editione Et reviriana satis sane eon sidenter, vocum sed thus permula is, nee salis tamen felicitet quum nulla

ob id olici sente ulla probabilis possit,

legitur: ventis quoniam resistit , protecta inneartim ratione egent. Fu; tquum legendum putarem , quoniam proleciis cini prolectu ) , υineartima titioncs egent, Pellicerium sequialtis in notis NM. Sed in ea voce quo. niam , indicari causam cur veniis resistat, vis quidem voeabuli exigit ;tii reddi brie loeo Dee Oratio palitur, nec ratio. Itaque non in seliei, ut remur, coniectura quia iam pro quoniam resiliuimus: qua lexissima mi tatione iam sua eonfiat orationi Plinianae integritas sententiaque. Vult enim eo nomine, quod ventis arbos utraque resistit, utroque illo genere protecta vinearum egere. Suni autem protecta

sive prolata, ut quidam MSS. ex hibent, quod idem valet; nam est vox utraque e us signifieatus 3 r quaecumque imbres aut vetitos areent SIe l. XVI. e. m, proiecta, sive protretartiguriorem: est en; in prologere, lectum prcii ieere, Mi ex Tullio discimus in Topicis. Vsus ea voee Vlpiantis,leg Quemadmodum , dig. Ad legem Aquiliam i Si protectum mei m . quod

όρδiam , reeidissed e te. Porro, quia ratione . neque enim id omitti debet. familiari, Plinio loquullo est, ut ex indiee apparebit. Η. II m mpressi. Fem; nae nim; rum . quae ira melam fastigiatur, ut diei uiti l si lib. XVI, cap. 60. Haec nullum militi si illieidium. II. Fieortim ieris. Vmbra. B.

64쪽

quacumque opacat. Attico haec quoquo videtur egravissimis: nec dubito, si emittantur in ramos. Constrictae quidem ullius noxiam esse non arbitror. Iucunda et platani, quanquam crassa: licet gramini credere non soli, haud alia laetius operiente toros.

Populo nulla ludentibus soliis: pinguis alno, sed pascens sala. Vitis sibi sufficit, mobili solio, iactatuque

crebro solem umbra temperans, eodem grnvi protegens in imbre. Omnium sere levis iambra, quorum

pediculi longi. Non fastidienda haec quoque scientia, atque non in ultimis ponenda, quando quibusque

satis umbra aut nutrix, aut noverca est. Iuglandium quidem, pinorumque, et picearum, et abie liS, quaecumque alligere, non dubie venenum est.

XlX. Stillicidii brevis desinitio est. Omnium quae proiectu scondis ita defenduntur, ut per ipsas non defluant imbres, stilla saeva est. Ergo plurimum intererit hac inquisitione, terra in qua Seiremus, in quan

Avieo. Iulio Allieo, de quo in Au.

clorum Indiee. II. consuletae. cui arbori eompaetiores rami sunt, huius umbra gravis

non est. II ARD.

Lieet gramini. Quam sit uilibra platani iucunda. vel ex gramine intelligimus, quod sub nulla alia arbore tam laete provenit: nulla alia arbos selleius operii graminum et herbarum loros. II. - Lieri gramini Gedere non soli. Erudi ius Petav;ua optime explieavit locum hune, quem nemo hactenus intellexit. Quam iu-eunda et utilis sit platani umbra , non ex sole, sed es gramine ipso iudiciuin capiendum est. Nam nulla alia laetius ι perit graminum herba

mimi e toros. BR T.

Eodem M i. Eodem solio in gravi imbre se xiiis pr .lesii. II. XIX. Omniam quae proieciti frondis ira dei dumis ita, etc. Exemplum statuit Pallad lib. II in lautiar Io, tit. 36 in nuce iuglande 1 Desideris , inquit, ira ἐν alia maioria, Ws iaHoris magnitudine: quia stiliteidi s folio mmorum, Proximis, set mi generis. noecgil vir rittit. In quibit,dam libris perperam dii titidunt r. DPleiadiantiar proiectu frondis arbores eae, quarum per solia non perpluit, nee madesit imbre, aut ipsius arboris eorpus eau dexve . aul eircumieela tellus. II.

Ergo plurimum. Plurimum interest in hae inquisitione prospicere quod

nam genus arborum ea lWrra alat, in

qua serere quidpiam aliud libuarii.

65쪽

c. PLlΝlI NAT. III SI'. tum arbores quasque alat. Iam per se colles minora quaerunt intervalla. Ventosis locis crebriores sevi conducit. olea tamen maximo intervallo. de qua Catonis italica sententia est: in XXV pedi blas minimum, plurimum xxx feri. Sed hoc variatur loco viam natura. a Non alia milio P in Bactica arbor. In Africa vero fidos penes auctores erit milliarias vocari intillas narranta pondere olei, quod serant annuo proventu. Ideo

Lxxv pedes Mago intervallo dedit undique : aut inmncro solo. ac duro, atque ventoso, quum minimum

XLV. Baetica quidem uberrimas messes inter oleas metit. Illam inscientiam pudendam esse conveniet,ndultas interlucare iusto plus, et in senectam praecipitare, aut plerumque ipsis, qui posuere, Coarguentibus impe Pitiam suam totas excidere. Nihil est foe-

Iam per se eoiles, Loeἰs montuosis iniervalla hreviora, quam planis re linquenil .i sunt : montibus enim mi nus radices et comao augescunt inquit

Minora quaerunt interimiti.vel quia pinguiores, vel ut detistiares arbores veniticum iniitii ae , qui In edita ina. g s sae iuni, sortius resistant. D L. Otia tamen. Vide Colum. V, s. pag. 98. IIAR D. Ciatonis itialea. Iloe est, pro eaeli solique ilaltei ratione. .sie libri omisnes, eliam N Ss. Quanquam non placet ea Ieetio pinlIano, qui legendum eenset, de quia ethnliea semenistia. Nam Catonis ut legatur, inquit, nullo pacto procedit: quum apud Cato. nem line praee plum ritisquam appareat. At apparet sane: nam exstat illud plauissime e. xvir Irae genus, inqu;ι, iis XXV atii XXX pedes eomerito. Id ero placitum italico tantuni cael eongruere Plinius admenet, quum subiungit stati in , sed hoe Dariatur lo-eonian natura: agitque de Baetiea deis itide, et Asriea. II.

gone Colum. loco citato. II. Adtillas intretaeare iusto plus. In te tueari autem arbores dictitatur, uraoties adempta ramorum parte, quan-lum opaeliat; earum detrahitur, tantum luet accedit, unde et interlueare dieium. CELns. - Interi a Q. PlInitis cap. 35 libri huiust titeriti ta den-ssente ramorum , qui sine stipemacti .ete. Vide quae de voeibus estiti eare et sti3lti re dieturi sumus Iu ealea

huiu, libri. II.

Nitur est. In eam sententIam egregie Colum. I, 8r Nam tim mi l. rum Prodeat perite quid facere . tum pius obest yemeram frisse. Vntina enim ae solum dominarur in murtea. tione: quid imid exigit ratio ea carne .

66쪽

dius agricolis, quam gestae rei poenitentia, multo

iam ut prnostet laxitate delinquere. XX. xui. Quaedam autem natura tarde Cre Scunt, et in pyimis semine tantum nascentia, et longo aevo durantia. At quae cito occidunt, velocia sunt, ut ficus. ΡUnies, prunus, maluS, pirus, mVrtus, salix : et lamen antecedunt divitiis. In irimatu enim ferre incipiunt, ostendentes et ante. Ex his lentissima pirus. Ocyssima omnium cyprus, et Pseudocvprus frutex. Protinus enim floret, semenque pirosert. omnia vero celerius adolescunt stolonibus ablatis, unamque in stirpem redactis alimentis.

XXI. Eadem natura et propagines docuit. Rubi i

namque curvati gracilitate et simul proceritate nimia defigunt rursus in terram capita, iterumque nascuntur ex sese: repleturi omnia, ni resistat cultura: prorsus ut possint videri homines terrae causa geniti: ita pessima atque exsecranda res propaginem tamen docuit, nosmet Reere. Quine quum emendatis vel imprudentia, ini negligentia, iam

res ima deo sie: neo in tantum post morim exti/eras, til ei rem smissum restistiis, et maestiam temporum praeviteritorum resarciae. N.

Mutio. Vt iam mullo salius Ait initio pecens R , positis lasius olearum ordinibus. II. XX. ΘΛedam autem. Virg. Georg. Η, 5 r Irim , quae semini s inersa se auuniti Mos, Tardia Dinit. ete. Varro de Re Rust. I, 4s: Omnivi minti vi e virida, iaci Mescendum tarda s et quae tria ora , eu et fetistiliora : vi femina, quum mas: ex proportione in Dir liis stem novile fetis, multis punicia, et vitia, propter femineam mouitiam vid

Al quoe euo. Plinius XVI, 5l

esi eap. 4, succum omnem matri, veroqua a rheris fetui adimens. Η. XXI. Terrae e sa. Vt terram eo terent, ac perpurgarent, quod eam ruborem alias silva Oeeuparet, et brueret. II.

oistro in m. Plantas, quae eumvlva radJee serὲ possint. II.

67쪽

64 C. m. t XII NAT. HIS T.

a viviradicem. Eadem autem natura est ede Pis. Cato propagari praeter vitem tradit sicum, Oleam, punicam, malorum genera omnia, laurum, prunos myrtos, nuces avellanas, et Praenestinas, Platanum. PrO-

paginum duo genera: ramo ab arbore depresso in scrobem quatuor pedum quoquo, et post biennium amputato flexu , plantaque translata post trimatum :quas si longius serre libeat, in qualis statim, aut Vu- sis fictilibus defodere propagines aptissimum , Ut in iis transserantur. Alterum genus luxuriosius, radices in ipsa arbore sollicitando, traiectis per vasa fictilia vel qualos ramis, terraque circum sartis: atque hoc blandimento impetratis radicibus, inter poma ipsa et cacumina in summa et enim cacumina hoc modo petuntur audaci ingenio ni bovem aliam longe a tellure saciendi: eodem , quo supra , biennii spatio abscisSapropagine, et cum qualis illis sata. Sabina herba propaginct seritur et avulsione. Tradunt faece vini, auto parietibus latere luso mire ali. Iisdem modis rosma

Cain. Cap. Li i Propugnetio Immo rum , Mia/ωnqtie ario m. M argore visa trern pulti qui niaceentur, eos in terram deprimito, olom Ore primorem partem , titi radicem evici rinde bienniti mal estodito, seriesque. Hocim , oleam, maliam Punictim , cstra. netim , aliaque mala omnia, latiram, miliam, nuces Praenestinas, plata. niam ; haec omnia a capite ν Pagari, eximique , aerique eodem modo πον istri. II a D. Quas si tingitis. Cato, cap. LII rQuae diligentitis propagari Dolos. iustitis titit in quotis pertusos Uagarior fiet, et eum iis in serotem deferri oportet. Πaan.

Alterum gentis. Et illud Cato pari. ler habet, eap. cxxxiii hia verbis ira ni ritus radiaes tili aviant, eati.

eidito etim nsilio serito. Eo modomm is genus G1Mitim facere Poteristiti radi s bene habetin Η.Cireumfuriis. Sic MM. Omnes, non, ut editi, et, eumpaelis, Dulla plane sententia. II. Inser poma. Inter ipsa poma, alque in ip ci arbor;s eatu mitie r Nam vel ex ipso summi, cacumine rami ad propaginem seliguntur. Hann.A Isione. De qua diximus cap. s.

68쪽

rInum seritur, et ramo, quoniam neutri semen. Rhododendron , propagine et semine. XXII. xiv. Semine quoque inserere natura do- cuit, raptim avium fame devorato, solidoque, et alvi tepore madido, cum secundo fimi medicamine abiecto

in mollibus arborum lecticis, et ventis saepe translato in aliquas corticum rimas: unde vidimus cerasum in salice, platanum in lauro, laurum in ceraso, et baccas simul discolores. Tradunt et monedulam condentem semina in thesauros cavernarum eiusdem rei ι

praebere CRUSas.

XXIII. Hinc nata inoculatio, sutoriae simili fistula

viri semen.. Fallitur Plinἱus. Cerasum in saliae. Theophe. da Sabina baeessera est semen autem Caus. lib. II, eap. 23 , et lib. V, eap. rosmarinus gerit. D L. 4. Da C. XXII Seminis quoque, ele. Imi. XXIII. Ino latio. Graecis δερφθαλ-lionum hi sere sunt modi, Inoeulatio, Wσμος, et inde avo θαλυιζat, . Beees-el quae generis nomine appellatur sit omnino nobἰs noe inserendi genus Iasilio. In ulatio, ἐυορθαὶμ ποc ab usu. Altera haee insitio est, quam eaque duplex a prisea altera, quae sit Colum. affert, lib. V. eap. 4 , de surtulo in gemmam subula aperiam insitione arborum , pag. 203i Tria indito; nova altera, quae et Empla- genera porro, inquit, insilio m --,iratio dieitur, fitque in gemmae liqui tradiderunt. V m quo resectatorem indita. Instito ἐμ wrata, ἐμ- elissa artor resulos stir los a mil. ρυetis et , et haec quoque duplex in Alteram, otio reuela inter I um et traneum et in eorlIeem, in truncum mageriam semina admittit . . . Tertium rursus duplex di altera terebra circum- quo ipsas gemmas eum exiguo eortice aera terebratio , sive ἐγκεντρινος , in partem otii deli aram reeipit, et stimulo perforata medulla me- qtiam Doeant agriciam emplastratio indutiarum applieatio . altera trunco nem, υol tie tarim, inoculationem. per medium sitior in eorticem vero Uian. nostra memoria in enla, eorticis Flagula. Aeulo scalpro seu serrari saluto,i ei reum ieetus. D L. - ει- menio, quale autores habent ss u. mina moque. Aetnis nucleisve mali, lam vocant . eortex exeiditur simul pἱέ, eerasi, in aliarum arborum eum oeulo sive gemma r non eximituerimas immissis. Ilune loeum Car. lamen 1 In eam deinde plagam semen Stephanus in praedio Rustico, pag. alterius arboria ineluditur, eadem 2 5 perperam interpretatur. II. saluta sublatum. Est autem hoe loeo Hortim ieerieis. sie partem eam semen , non aetnus nucleusve , qualis arboris voecit, et eaudieis, unde se in malis, pirIs, ae eerasis intelligituri rami diuidunt in braehia. U. sed aureulua ipsa inserendus; quo

PLIN. N. H. Tom. VI E

69쪽

C. PLl Nil NAT. Hi, T. aperiendi in arbore oculum cortice exciso, semenque

includendi eadem sistula sublatum ex alia. In scis autem et malis haec suit inoculatio antiqua. Virgiliana quaerit sinum in nodo gemmae expulsi corticis , gemmamque ex alia arbore includit. Et hactenus natura ipsa docuit.

3 XXIV. Insitionem autem casus , magister alius, et paene numerosior, ad hunc modum. Agricola sedulus casam sepis munimento Cingens, quo minus putrescerent sudes , limen subdidit ex edera. At illae

vivaci morsu apprehensae , suam ex aliena secere Vitam, apparuitque truncum esse pro terra. Ausertur

ergo serra aequaliter superscies : laevigatur falce truncus. Ratio postea duplex: et prima inter corticem lignumque inserendi. Timebant prisci truncum findere : mox imperare ausi medio: ipsique in eo medul-aignitieatu iam liaris ea in primis Columellae vos. Vne gresse. Theophrasto de Caias. I, ευθιμα. Sie idem Plinius itarum inferius, eap. 36, de

vitium inreulis agensi Irueresse, in inquit, oportet in Naviario sesquipedesiniar gina a minia. II. Oeudum Germina. quibus in fores aut solia arbos proluberat, oculum et gemmam uoranti oeulum in primis propter corrugalionem eortieis, quae circumplicatam oculorum euii-culam imitatur. Un 1 rgeon. II. Virgiliana. Georg. II, va. 73:

Neo modias inurere, M a setitia imponere sinastia. Nam, quae aa medior dum de cortiis gemmiae, Ea tenues rum nil rumicas, anginitia in ipso Fit nodo sinus: Mo alienia ex arbores gemmen nesciatim , - - doeena ino.

Ieseere lihro. II. Statim. Fissuram. Haee Virgiliana ratio. nee veterum in uiatio suit, nee Posteriorum emplastra ἰor quanquam ita Daleeatnpio, aliisque visum

est. HARD. XX lv. Ae iliae Disaei morsu π Prehensae , stiam , eie. At illae stiris fissura et quasi morati viventia ederaeeomprehensae , ex ea Ipsa edera vitam traxere, suitque ederae truneus, et

inquit Gara. Quod et ante idem Theophe. dixerat, de Caias. I. 6,pag 204: Ωσπεο γὰρ γε χον rara τῶ

Ratio. Baiio postera inserendi se in

70쪽

iae calamum imprimebant, unum inserentes, neque enim plures capiebat medulla. Subtilior postea ratio

vel senos adiicit, mortalitati eorum et numero suC- currere persuasa, per media trunco leniter fisso, cuneoque tenui sissuram custodiente, donec cuspidatim decisus descendat in rimam calamus. Multa in hoc a servanda. Primum Omnium, quae patiatur coitum talem arbor, et cuius arboris calamus. Varie quoquo et non iisdem in partibus subest omnibus succus. Vitibus ficisque media sicciora, et e Summa parte Conceptus, ideo illinc surculi petuntur. Oleis circa media succus : inde et surculi: cacumina sitiunt. Facillime coalescunt, quibus eadem corticis natura, quaeque

non , ut editi, inforare: quam volem eo significalia , pro perforare, Lal;um non agnoscit. Est enim inforare Plauto, in sortim vocare. At si pro poris sorare dicereiur, misi uri postea, non media subsequi verius foret. At imperare vili, arvis, arboribusque, hoe est, cogere tit id serant quod volurnua. Virgilio, Plinio. ei aliis familiare est. Detiique nee sorari hoc loco iraticum , sed sindi necesse est. u. - Imperare. MSS. Ilegg. 3, 2 , et editio prineeps, inforare. Niror eru- alium Harduinum laudare consensum NSS. eodiciam in verbo, imPeriare.

calamum. Surculum vocant qui inseritur. Vne gruse. II. Statilior potiea ratio. Insilio haeeesi, quae si in Missura irtinet, vel fisso truneo, emer ou gressor eniente: in quem si plures in orbem surculi immitiantur. vulgo appellant, enter en eo oran . Naee pariter Colum V, e.ip. de in,ilione arborum, ipso sere

principio. II. Mortiali Mi. Plures idcireo calami

surculi ve in rimam luseruntur, ut imbee illitati eorum numerus auecur rat . ac si quis casus, caeli ve iniuria perdat ex iis aliquos , vel unus superis stes remaneat. In quibusdam MSS. ea numero, non improbabili leetione.

Columella voeat, lib. v , 3 0r nn e

stodienatis. M a praediciis Ioeis, quoahtimorosos rtistici Doeant, semina lega. mus , ele. Gallis, M seMe. H.

Vitili. Vilibus et seis med ἱa pars fugelli seri rami siceiori et in

summa parte vis omnis eoneipiendi est. Sentire eontra Colurn. videtur,

l. c. Feracissima atitem semina stinernon ne Meteres auetores tradidistina

extrema pars ritis, Mod ecipia Miris appellant i id est, tillimum ac produ-etissimum flageliam, etc. oleis eirca. Sie ex MSS. em. Hard. Cons. Chim. Ge. et alii Otiis eiream dias. ED. P. Foeillime eoales nι. Eadem habet Theopli de Catis. I, 6. Columella vero l. e. Omni arbori inseri potesa,

SEARCH

MENU NAVIGATION