장음표시 사용
21쪽
X. Quod persaepe DEI inspirationem repellamus, &DguM amar
XI. Per diuinam non stat bonitatem, quo minus excellentissimum amorem habeamus. SI. XII. Quod allectationes, seu illicia diuina nos in plena libertate relinquant, nos ut vel ea sequamur, vel repellamus. 8 XIII. De primis motibus Amoris, quos illectus diuini procreant in antina, antequam habeat finem. I. XIV. De sensu seu motu Amoris diuinI, qui per fidem recipitur. 9I. X V. De magno amoris sensu, quem per spem sanctam recipimus, s XVI. Quomodo amor in Spe exerceatur. 96. XVII. Quod amor spei sit valde bonus, licet imperfectus. 99. XVIII. Quod amor exerceatur in Poenitentia, & primo quod diuersa siuit genera, & species pinnitentiae. ΙΟΣ. XIX. Poenitentiam absque amore esse imperfectam. Ios. X X. Quomodo mixtio amoris,& doloris fiat in Contritione. io . XXI. Qualiter illicia ad diuinum amorem impellentia nos iuvent, &comitentur usque ad ipsam fidem & Charitatem. II a.
De progressu &perfectione Amoris.
I. Quod diuinus amor semper magis ac magis in quolibet possit augeri. pag. II. Quomodo Christus facile reddiderit Amoris augmentum.
III. Anima charitate comitata quales in ea faciat progressus.
IV. De sancta perseuerantia in diuino Amor .
V. Quod felicitas moriendi in diuina charitate sit speciale D s et do
VI. Quod in hac vita mortali nequeamus ad persectam cum DEo
VII. Quod charitas sanctorum in hac mortali vita aequet charitatem
22쪽
Beatorum in altera, imo & quandoque superet. 138. VIII. De incomparabili amore DEI Matris, Dominae nostrae clementiminae. Isso. IX. Praeparatio ad discursus faciendos de unione Beatorum clinia
X. Quod desiderium praecedens admodum augebit unionem Beatorum cum DF o. ei. XI. De unione Beatorum Spirituum seu animarum cum D Eo, in vi- sione diuinitatis. Iq8. XII. De unione aeterna Beatorum spirituum cum D Eo, in visione Natiuitatis aeternae Filii DEI. ISO. XIII. De unione Beatorum Spirituum cum D E o, in visione Proccssionis SpirituS sancti. a XIV. Quod sanctum lumen gloriae seruiet Beatorum spirituum unioni
X V. Quod unio Beatorum cum D E o sit habitura gradus diuersos de
De remissione, imminutione ac omnimoda chari tatis amissione .
I. Quod amorem Da I possimus amittere, dum sumus in hae vita mortali. ' . . IS9
II. De tepiditate&remisisone animae in amore diuino. Issa. III. Quomodo deseratur amor diuinuS propter amorem creatura
IV. Quod amor diuinus uno momento perdatur. I 58. V. ' Quod defectus & remissionis feruoris charitatis sola & una voluntas creaturarum sit causa. III. V I. Quod agnoscere debemus a D so prouenare omnem amoredria, em ei deserimus. ID.
VII. Quod euitanda sit omnis curiositas,& humiliter acquiescendum
23쪽
sapientissimae DEI prouidentiae. III. VIII. Exhortatio ad amorosam submissionem, quam debemus decretis diuinae prouidentiae. ' I8T. I X. De imperfecto & humano amore, qui saepe in anima, facta iacturil
X. Quam peric ulosus sit amor iste impersectus. I 87. X I. Modus quo dignosci possit amor imperfectus. I8s.
De duobus principalibus exercitiis diuini amoris, quae fiunt per complacentiam & ben
I. De sacra diuini amoris compIacentia, & primo In quo illa eonsistata. I 'I. II. Quod per sanctam complacentiam admoti uberibus Christi, reddamur similes infantibus. ' I96. III. Quod sacra complacentia cor nostrum tradat DEo , & faciat nox sentire perpetuum desiderium in ipsa fruition . 2oo. IV. De amorosa compassione, seu condolentia, per qua complacentia amoris adhuc dilucidius declaratur. : .. , ΣΟΑ V. De condolentia seu compastione, & complacentia Amoris in Passione Domini. - 2 7. V I. De amore beneuolentiae, quam exercemus erga DEuΜ per modum desiderii. a Io. VII. Quomodo desiderium exaltandi & magniscandi D s u M ab oblectationibus & delectationibus terrunis nos abstrahat,&ad perfectiones diuinas attentos reddat. 2Ia. VIII. Quomodo sancta beneuolentia producat honorem seu laudem dilecti caelestis. 2Iq. I X. 'Qualiter beneuolentia nos inducit ad inuitandas omnes creaturas ad Dat laudes decantandas. 2I8. X. Qua-Disiti Corale
24쪽
X Ι. Quomodo exerceamus amorem beneuolentiae in laudibus, quactum Redemptor noster, tum eius Mater DEO dixerunt. 223. XII. De summa laude, quam Daus sibi ipsi attribuit, & de exercitio beneuolentiae, quod in illa facimus. 226.
De exercitio sancti amoris in Oratione .
I. Descriptio Theologiae mysticae,quae nihil aliud est qua oratio. 22 II. De meditatione, quae est primus gradus orationis, vel Theologiae mysticae. 233. III. Descriptio contemplationis,&de primo discrimine seu differentia, quae inter illam & meditat1onem deprehenditur. 237. IV. Quod in mundo hoc amor accipiat suam natiuitatem, sed non e cellentiam notitiae D gr. 239. V. Secunda differentia inter Meditationem & Contemplatione. ΣΦ2VI. Contemplationem fieri sine labore, quae est tertia differentia inter illam & meditationem. 246. VII. De amorosa recollectione animat in ipsa contemplatione. 2 9. VIII. De quiete animae recollectat in suo dilecto. 2 a. IX. Quomodo haec sacra quies in actum reducatur. 2 F. X. De diuersis gradibus istius quietis, & quomodo ea sit conseruan
XI. Prosecutio dii ursiis diuersorum graduum sanctae quietudinis, &de excellentc abnegatione sui ipsius,quae subinde est in usu.a . XII. De Resolutione vel liquefactione animae in DEuM . 263. xl II. De Vulneratione Amoris. 266. XIV. De nonnullis alijs mediis,per quae amor sanct' vulnerat corda.27o XV. De languore doloroso cordis dilectione vulverati, - 273.
25쪽
De unione animae cum D Eo, quae perficitur
I. Quomodo amor uniat animam cumD EO in Oratione. 27s II. De diuersis gradibus *nctae unionis,quae fit in oratione. 28 . III. De supremo gradu unionis per suspensionem & raptum. 288. IV. De Raptu Spirituali, di de prima eius specie. 292V. De secunda specie Raptus. Is VI. De notis boni Raptus,&de tertia specie illiuS. . 296. VII. Quomodo amor sit vita animae s & continuatio discursus vitae Ecstaticae. 299. VIII. Admiranda exhortatio S. Pauli ad vitam Ecstaticam &superna-
IX. De supremo effectu amoris affectivi,qui est mors amantium, di in primis eorum, qui moriuntur in amore. 3oy. X. De iis qui mortui sunt per de propter amorem Diuinum. 3o8. XI. Nonnullos inter Diuinos amatores mori ex amore 3io. XII. Historia admirabilis de obitu Nobilis cuiusdam, qui mortuus fuit examore super montem Oliveti. 3II. XIII. Beatissimam Virginem DEI Matrem mortuam esse ex amorem a Filium. 3I6. XIV. Mortuam fuisse Gloriosam Virginem amore summe suaui &tranqitillo. 32O.
De amore conformitatis, per quem Voluntatem nostram unimus DEI voluntati, quae nobis eius
praeceptis, consilijs,&inspirationibus
26쪽
CAPu TI. De amoreConformitatis prouenienti ex sacra coplacentia. 3as. II. De Conformitate submissionis, quae procedit ex amore beneuolentiae. 328. III. Quomodo nos conformare debeamus diuinae voluntati, quae vocatur voluntas significata. 3ῖ . IN. De Consormitate nostrae voluntatis cum illa, quam Daus habet ad nos saluandos. 333, V. De Conformitate nostrae voluntatis cum voluntate DEI, quae nobis significata est per eius mandata. . 33y. VI. De Conformitate nostrae voluntatis cum illa, quam Daus nobis significauit per sua Consilia. 338. VII. Quod amor voluntatis DEI significatae in mandatis,nos indueat ad amorem Consiliorum. 3ψI. VIII. Contemptum consiliorum Euangelicorum esse magnum pec
IX. Prosecutio discursus Inchqati,.quomodo debeat quilibet amare, licet non obligetur, 3e eLercere omnia consilia EuangElicata ;quomodo item ex ijs exercere debeat illa,quae potest. 3 7. X. Quomodo se conformare oporteat Ioluntati diuinae, quae nobis per inspirationes significata est,&primo de varietate mediorum per quae Daus nos amat suis inspi rationibus. 3y r. XI. De ypione voluntatis nostrae cum diuina in inspirationibur', quae pro praxi extraordinaria virtutum datae sunt;& de perseuerantia in vocatione,quae est prima nota inspirationis. 3sq. XII. De viaione voluntatis humanae cum diuina in inspirationibus,quae sunt contra, vel praeter ordinarias leges, & de pace ac suauitate cordis secunda nota inspirationis. 338. XIII. Τertia inspirationis nota est sancta obedientia, quae Ecclesiae &superioribus praestatur. 366. XIV. Breuis methodus ad cognoscendam DEI voluntatem. 364.
27쪽
De amore submissionis, per quem amorem Voluntas nostra se unit DEI bene . placito.
CAPu TI. De unione nostrae voluntatis cum diuina, quae vocatur voluntarbeneplaciti. ' . s67. II. Vnionem nostrae voluntatis cum heneplacito Dat principalite seri in tribulationibus. 3TOIII. De unione nostrae voluntatis cum beneplacito diuino in afflictionibus spiritualibus per resignat mnem. 37ῖ. IV. De unione nostrae voluntatis cum DE I beneplacito per indifferentiam. 3T V. Sanctam indifferentiam extendere se ad omnes res. 378.
VI. De praxi indifferentiet amorose in rebus spectantibus ad seruitium
VII. De indifferentia, quam in praxim deducere debemus in eo, quod facit ad nostrum in virtutibus progressum. 384. VIII. Quomodo unire debeamus nostram voluntatem DEI voluntati in permissione peccatorum. 388. I X. Quomodo puritas indifferentiae ad praxim sit deducenda in actio nibus sacri amoris. o :t 39I. X. Modus cognoscendi mutationem in subiecto huius sancti amoris. . t 393 XI. De perplexitate cordi , quod amans ignorata, an placeat dilecto. . 39y. XII. Quomodo inter dolores & molestias intensiores anima non cognoscat amorem, quem habet erga DEuM, S de occasu amabilissimae voluntatis. 398. XIII, Quomodo voluntas mortua in s . purὶ vivat in Da I volun tat p ΑΟΙ. xi V. Declavi
28쪽
XIV. Declaratio eorum,quae dicta sunt de occasu, morte At transitu nostrae voluntatis. q. X V. De excellentissimo exercitio, quod sacere possumus inter dolores Rafflictiones interiores R. exteriores huius vitae, supposita indifferentia, & omnimoda mortificatione. & absoluta unione voluntatis humanae cum Diuina. Αο7. AVI. Persecta exspoliatio animae unitae DEI voluntati. ΑΙ
De praecepto DEuM amandi super omnia.
I. De suauitate mandati, quod nobis DEus dedit, ut se amemus super omnia. ΦIy. II. Quod diuinum hoc de amore mandatum pertineat quidem ad coelum, sed datum sit huius mundi fidelibus qi8. III. Quomodo toto corde sacro amori impenso, possit nihilominu 'differenter amari; & simul amando DEula, etiam plures aliae res amari possint. . 'I9. IV. Der duobus gradibus persectionis, quibuscum praeceptum hoc potest obseruari in hac vita mortali. . 623. V. De duobus aliis gradibus maioris perfectionis,quibus conscensis, amare possumus DεuΜ super Omnia. 626. VI. D si amorem super omnis esse communem omnibus amanti bu VII. Declaratio praecedentis capitis. Α32. VIII. Historia memorabilis ad bene concipiendum in quo sita sit vis, &excellentia amoris sacri. '3y. IX. Confirmatio dictorum per celebrem & notabilem comparatio
X. Quomodo debeamus amare diuinam bonitatem,magis quam nos ipsos. q6M XI. Quomodo sanctissima charitas producat amore proxima. - . XII. Q modo amor producat zelum. si D
29쪽
XIII. Quomodo D Eus aemuletur pro nobis. V m XIV. Metelo vel zelotypia, quam habemus pro Dao. V V Monita pro dilectione sancti Eeli. XVI Exemplum pluriam sanctorum, qui videntur exercuisse Tetur cum cholera, nihil continere contra doctrinam superiora
XvH. ager Christus Dominus excellentissimos quosque actus amoris exercuerit.
De suprema auctoritate, quam habet sacer amor supra omnes Virtutes,aetiones. perfectiones
I Ouam gratae sint omnes virtutesDEO.
II. Ouam gratae unL UmHU . ηξ' Αb amore sacro reddi virtutes longEgratiores D so, quim illae sint propria natura. . . ... III. Esse virtutes aliquas, quas praesentia diuini amoris extollit ad altiorem excellentiam, quam alias. ' . 'TS IV A diuino amore magis adhuc est & excellentius sanctifi rivirtutes, quando eae exercentur modo ab eo praescripto. - 477. V. Quomodo sacer amor miscet suam dignitatem inter alias virtutes eas in particulari perficien . . qd v I De excellentia valoris, quem sacer amor communicat a 'onibus, quae ex ipsOmet procedunt, di ijs, quae ab alijs virtutibus proin
VII Nullas perfectarum virtutum unquam esse sine aliis. qo7. VIII Ouomodo charitas omnes virtutes comprehendata. q9I. IX. Quod virtutes accipiant dc trahant perfectionem suam ex Lacro amore. 69Φ. X Dioressio super imperfectionem virtutum paganorum. 697 XI Quomodo actiones humanae simi sine valore ex merito, quando
30쪽
XII. Quomodo amor sanctus rediens in animam reuiuiscere facita omnia opera, quae peccatum priuetrat vita, vel potius mortificauerat. - IOS. XIII. Quomodo debeamus reducere omnem praxim virtutum &actionum nostrarum ad amorem sanctum. Fos. XIV. Praxis eorum, quae dicta sunt superiori capite. 3Ia. XV Quomodo charitas in se sanctiSpiritus dona c6prehendat. IS. XVI. De amoroso timore sponsarum, continuando inceptum discursum. I8. XVII Quomodo timor seruilis maneat cum amore diuino. Sao. XVIII. Quomodo amor utatur timore naturali, servili & mercenario. Izῖ. XIX. Quomodo amor lacer comprehendat Ir. fructus Spiritus sancti, cum octo beatitudinibus Euangelicis. 327. XX. Quomodo diuinus amor adhibeat omnes passiones &affectiones animae, easque reducat ad suam obedientiam s3o. XXI. Quod tristitia fere semper sit inutilis, imo di contraria seruitio fleobsequio diuini amoris. . 3q
Comple flens aliqua monita, quae iuuant animaro ad progrediendum in sancto
I. Progressum in sancto amore non dependere a complexione naturali. . 39. II. Quod oporteat habere continuum desiderium amandi. Hi III. Vt habeatur desiderium sacri amoris, oportet alia desideria rescinder . - qa. I V. Quod occupationes legitimae nos non impediant in usu &praxi diuini amoris. , s. Exemplum comprimis amabile circa hoc argumentum. 346.