장음표시 사용
11쪽
essicacia sacramentorum semper habuit & tenuit sim . Tetemur tentiam ante illud conc.Florent. sub Eugenio quarto celebratum Catholica ecclesia. Hinς in titide haeresib. caevj. Ad abolenda. nathematizatur uniuersi quicunque de sacramento corporis & λguinis D. N. Iesu Christi,vel de baptismo, vel de peccatorum iaseis
necimatrimonio,vel reliquis sacramentis aliter sentire aut docere non metuunt, quis sanista Romana ecclesia praedicat & conseruat.
NOTANDUM sacramenta ab eo institu a quo habent quod sint sacramenta. de ratione autem siccamenti sunt tres. Res sensibiles,significatio gratiae,& eiusdem virtus etlactiva. Christus. autem cst, qui& res certas clegit , certamque verborum formam
praescripsit: idem ipse est, qui illis rebus significatio-
nemindidit, quique eis efficaciam conferendi gratiam contulit, meritorie quidem inquantum homo,& inter homines & Deum est mediatonefictive auteinquatum Deus unius naturς &substitiae est cum p ire & virtutis eiusde. sequitur emo sacrameta esse a Christo instituta verbi gratia.Chrtitus dominus ex omnibus semctis elegit aqua,ut estet materia baptismi simul,& certa sermaprcscripsi sub qua baptismus fieret rursus aquae siue ablutionis.corporalisquς in aqua est:ipse quoq; merito mortis sitς ablutionis virtute cotulit operadi quod significat.De hac re D. Aug.trac. . silpereuan.Ioa. sic loquitur. Potuit quide dominus noster Iesus Christus, si voluisset,dare potestatealicui seruo suo,ut daret baptismu suu tanquam vicesila;& tractare a se baptizandi potestate,& constituere in aliquo
12쪽
ADVER. NOST TEM P. HAERE. , seruo suo,tantam vitaret baptismo translato,in semiium,quantam vim haberet baptishaus datus a domi no, sed hoc noluit ideo ut in illo spes esset baptizatorum a quo se baptizatos agnoscerent:noluit ergo seruum ponered in seruo. Ideoq; clamabat Apostolus, cum vellent homines ponere spem in seipse: nunquid Paulus pro vobis crucifixus est, aut in nomine Pauli baptizati estisZBaptirauit ergo Paulus laqua minister non tanquam ipsa potestas: baptizauit autem domi
nus tanquam potestate ipse, & potuit hanc potest tem dare seruis sed noluit Si enim daret hanc potest tem seruis,id est, ut ipserum esset, quod domini erat, tot essent baptismata, quot essent serui. Quod ne fi rei sibi tenuit dominus baptizandi potestatem, seruis ministerium dedit. hactenus Augurtinus. Quibus verbis dicit Christum quidem potuisse dare hominibus potestate instituendi sacram ta, eisq; dandi sitam esE-caciam,vtilitarem & virtutena,verum id non cogruis
se seruandae unitati ecclesiae: sic enim iacile suisset cibiecta diuersis scisinatibus, si ex traditione ministri &eius iaditione extitisset qualitas & effracta sacrameti si,inquam,virtutem suam ex ministerio sertirentur. De determinatione autem materiae sacramenti,aut etiam formae atque ipsius ministr tenet quidam probabiliter hanc seri potuisse ab Apostolis, imo faminesse re ipse in nonnullis secramentis ex instinctu spiri- tussanisti, ut de confirmatione & extrema uncctione tradunt Magister sententiarum&Hugo de S. Vi - Η ο δε α re. Quin & in baptisino iusta de rationabili causi id exigente aliquid circa sormam ex ciusdem spiritus o culta suggestione immutarent, tradentes illud in no-
mine Cnta quod ipse dominus disposuerat conseni
13쪽
D DECLAR. ART LOVAN. in nomine patris fili, & spiritussanta. rimi circa essociam ac virtute sacramentorum quanqua habere potuerunt,nullam tamen habuerunt potestatem, nec dandi eis virtutem,nec remouendi, nec augendi, nec minutat Atq; hoc certa fide credendu est, quod vult articulus,dum astruit credendum quod haec sacrame is iis ta sint a Deo instituta Est praeterea notanta, ut prius fit rear sacra attigimus,sacramenta non selum esse a Christo insti tuta ut homine,sed principalius etiam a Deo patre,ex sed et lais it cuius mandato & materiam elegit, & forma praescripsit,& significationem certam indidit, sicut ipse V rit, non a se iacere quicquam,sed ex mandato patris sui Ioan. v. Apud quem patrem hoc meruit, ut ipse sacramentis eam largiretur virtutem,quam habent,nepe operandi salutem nostram. Hactenus de eiscacia &vsu sacramentorum dictum est ex scripturis & definitione Conc.Floren simul & antiqua traditione & obseruatione totius ecclesiae, quae manat ab Apostolica traditione. Additur in articulo. Quamuis externa & corporalia signa. Quae aduersaliua particula additur ad remouendam obiectionem aduersariorum indigne ferentium, quod rebus externis atque corporalibus, d in speciem vilibus nos Cibijcimus ab ipsis salutemquςrentes.At huius diuinae ordinationis pulcherrima ratione annotauit Hugo lib. j de sacra parte. ix. p.V. Quandoquidem,inquit,nos Deum dereliquimus per creaturas, voluit Deus ut nos creaturis subijciamus,
quatenus homo dum sensibilibus rebus, quae inta ipsim sint ex praecepto creatoris reuerendo se sit bij-cit,ex hac humilitate & obedietia Deo magis placeat,d apud Deum mereatur,cuius praecepto salute quaerit in inser
14쪽
ADVER. Nos TATEM P. HAERE. in inserioribus se, & si non ab illis, sed per illa a Deo.
Postremὁ restat ut de ministris aliquid dicamus. Dicit igitur articulus, Deum operari nostitam salutem siue per bonos, siue per malos ministros. Cuius originalis& prima ratio ex dictis potest esse manifesta,quia limmo conserens sacramentum solum per modum minuste ' & instrumenti operatu bonitas autem & maluetia conditiones sunt impertinentes ministerio: non
enim ideo ministri sunt, quia boni, sed accidit mri striscludd sint boni quare conferunt nihilo secius verum sacramentum etiam si mali existant. De hac re
Augustinus scripsit integros libros quisplurimos
contra Donatistis,contra Parmenianum, contra Cresconium gramaticum,ut non sit opus inhaerere huius particulae probationi: non desunt etiam scripturi eu denter ad id stibiliendum,quas licet videre passim ab Augustino adductus lib. praefatis. Hic iam quaeritur, inquit Apost. inter dispensatores, ut fidelis quis inueniatur. Erant etiam igitur tempore Pauli plurimi dis pensatores mysteriorum Dei mali & infideles. Ru siis testatur Euangelista quendam positum super familiam domini,cuius pars pdstmodum a domino posita est cum hi pocritis: quia percuteret conseruos& inebriaret se dcc. At iterum apertissime scripsit D. Paulus primo Corin primo, dicens,ex merito ministri nullam omnino pendere virtutem sacramenti, sed ex virtute domini, ita neque a bono melius, neque a malo peius est quod administrat sacramentum. Non timeo adulterum sinquit Augustinus )neque homicidam : securum me secit ille, qui discit. Hicest qui baptizat. Rursus:quid tibi facit malus naianister, si bonus est dominusὶ Plantat quidem Paulus, - B ij
15쪽
DECLAR. ART. LOVAN.. de rigat Apollo, at qui incrementum dat & gratiae fructum unus est Deus, gratiam nanque & ssoriam dabit tibi dominus. Intelligimus autem no solum verum esse 5c ratum sacrametu quod a malo consertur, verum etiam habere effectum in sisse iente in quod malicia nec sacramentu impediat nec effectum eius, dummodo occasione maliciae ministri non pon tur obex gratiae ex parte suseipientis ut fieret, si scienter participaret in crimine cum ministro cooperans ei ad peccatu:sic enim nullum reciperet fiuctu, qu mam reddit se incapacem ad suscipiendum essectum. 1 istris Secundo aduerte arti loqui de malis ministris in se
qualestuque demu illi sint, siue fideles, siue infideles urchς,Iudaei,haeretici,sthisinatici, publici pec
catores,vsura ij, csicubinaiij,nulla prorsus malicia potest per se impedire sacramentum,aut eius ellicaciam, dummodo adsit potestas ministrandi cum intentione. Secus si est excommunicatus,ttinc enim non ob in liciam nihil faciet attentans, sed ob excommunicationem , quod intellige iuxta mitigationem sectam in Conc Constantien Si est publice & nominatim excinmunicatus,ves ob notoriam percussione clerici, alias quandiu ab ecclesia toleratur,etiam si excommunicatus sit,rectum est quod facit quanquam grauiter peccet administiando & efictum sertitur in suscipiente, si modo obicem non ponat,vel consenti edo ei in crimine,aut sit contra praeceptum ecclesiae,vel quacuimque alia caula,quonia in malevolam animam non introibit sapientia,nec habitabit in corpore sibilito peccatis. Deci aratione articuli praemissa δc eius probatione restat ut ostendamus in quibus aduersarii nobiscum cbnueniant, or in quibus non, quam rem dissi-
16쪽
AD VER NOS T. TEM P. HAERE.cilem secit ipserum inter se dissensio,imo eiusdem se quenter a seipse dissensus Re ipsa comperimus verum esse quod Amanasius de haereticis, ipses videlicet secus tradere sua dogmata quam homines conduntost
testamenta:quoniam ut hi sua testamenta immutan- remis.
di vi libuerit sibi habet potestatem, ita illi potestatem
sibi retinen quoties libueri sua dogmata immuta dixerum ut ad rem veniamus, coueniunt nobiscum
aduertirij in eo quὁd sacramenta fateantur esse signa externa & sensibi ia,& a Christo instituta. rursus & in eopleriq; ipserum quod Deus per ipsa nostram salm adisii ,1istem operatur.Id enim cocedunt Lutherus,Philippus, thera' 'bilio&Caluinus,refragantibus autem Zvvinglianis, his in hac parte cossentit Bucerus Rursus S in hoc nobis cum coueniunt, quod malitia ministri non impediat veritatem & effractam sacramenti Dissentiunt autem in principalibus panctis articuli,&primum quidem in numero sacramentorum,nec mirum,si in numero nobiscum dissentiant,cum in ratione sacramenti non conueniant,ut prorsus sutilis sit de vana disputatio,quae aduersus ipses de numero sacramentorum suscipitur:cum nec in ratione sacramenti conueniant. Certe ratio quam superius ex Augusti
no sumpta silper Leviticum, Lutherus igitur, & post
eum Philippus dicunt latum esse tria secramenta. B, ptismus,Poenitetia, Panis sic enim cotemptibiliter loquuntur de sacratissimo corporis domini sacrameto) Quodam autem loco dicit Lutherus verius dicitum unum esse sacrametum, nam reliqua duo poeni tentia & caeria domini potius,inquit,signa sunt sacramentalia. Reliqui tamen ponunt duo iacramenta,baptismum & caenam domini siue pane.nam poenite
17쪽
tiam non dignantur nomine sacramenti appellasi Secundo dissentimus ab eis in re facta per ipsa sacrariam se et, menta Bucerus post divinglianos valde inmie asserit
scribens in tament. super Matt.sacramenta solum esse crineiuorum externas quasdam notas Christians prosessionis apud homines, per quas videlicetrossint dinoscere quempiam initiam esse Christianisino,ac incoeptaprofessione perseuerare. Baptismum nanq; dicit cile externam quandam cerimonia,per quam Christi militiae asscri-Ditur,Coenam autem domini signum continuationis M persistentiae in ea prosessione, Demadmodum habitus monachalis signum est professionis monasticae iuxta ordinem Francisci,Benedicti, aut alterius. Hanc sententiam adeo impiam & abs irdam despicit ipse Lutherus,ut nec dignetur eam inter opiniones recensere. ex ea nanque consequitur, quod & ipse Buccrus concedit, quempiam nec ideo saluari,quia baptizatus est,nec ideo damnari,quia baptizatus non est ut enim cuculla non ficit monachum,ita nec iuxta ipsiimbaptismus facit Christianum. At quomodo ergo verum est, quod ait Dominus nos renasci ex aqua & spiritus meto,& nisi quisquis hoc modo renascatur, eum no posse saluari Z Quomodo asserit Paulus, qudd dominus saluos nos ficit per lauacru regenerationisZQu modo Petrus vult poenitentes baptizari in remissionem peccatorumὶ Erroris siti absurditatem & impietatem postea attendens Bucerus, aliam commentus est sententiam,qua docet sacrameta esse signa b nae voluntatis Dei erga nos propter Claristum & propitiationis eius, qua nos Deo patri propitiauit: unde vociat ea signa rememoratiua promissionis Dei, quae
secta est hominibus propter Christum,quibus videt,
18쪽
ADVER. Nos T. TEM P. HAERE ret reducamur in memoriam illius promissionis, cui credentes certo statuedo nobis a Deo remitti peccata, in Christi gratiam assequimur remissionem peccatorum, quemadmodum visa iride recordamur promissiliuini quod promisit Noe se non amplius de eiurum mundum diluuio, & memores promus credimus Deum hoc pretessiturum quod promisit in haesentenua pene omnes Lutherani conueniant, cum tamensaeq, in scripturis, neq; in scripturis sanetorum veterudotiorum ulla huius significationis fiatmentio. Verutamen est , quod cum omnia gratiarum dona nobis proueniat a Dei bona voluntate erga nos aliquo modo ipsa esse gratiarum signa, ita de fauoris Dei erga nos siue bonae voluntatis, quae es: illarum praecipua caua.Verum alienu hoc est,tam a consuetudine scripturarum quam scriptorum ecclesiasticorum. Tertio a nobis dissident aduersa ij in modo & ratione,quibus dicimus Deum operari salutem nostram per suramenta. Volunt enim sacramenta duntaxat esse signa de non instrumenta operatoria sic t praecipuum fructum ipserum asserunt esse significationem& non operationem, nisi inquantum consequitur significationem, non secus quis Euangelium at ditum & creditum dicitur a Paulo esse virtus Dei ad tautem omni credenti propter reuelationem mysteriorum salutis , puta iustitiae Dei ex fide, quomodo rursus dicit in alio loco. Ego vos genui in Evangelio per Iesum Christum. quin hic sermo fidei permistus, id est , fide creditus hominem regenerat& renouat. Ad tunc igitur modum aduertiri titia buunt sacramenti salutem, quoniam ipsa dum diuinas pro Iliones ad mentena nostram reducunt
19쪽
sdem excitant,quae apprehendat diuinam miserico dian remissionem peccatorum & iustitiam: hinc si qui ur secramenta nullum habere essectum in his,qui cum ipsa suscipiunt, ea eorumve sormas non intelli sunt,aut si ea intelligant ad ea non aduertunt: quare infantes baptisinum suscipientes nullum fructum recipiunt,cum signum illud non intelligant, nec verba
Bb quibus baptismus administratur. Ad quod Bucerus & post eum Caluinus respodet paruulos de intelLligere & credere mysteria fidei: vident enim nisi hoc fateatur,fenestram apertam anabaptissis, & cum ipsis necessarib fatendum baptizandos non esse infantes,nili postquam ad adultam aetatem peruenerint. At
quid absurdius quis dicere infantem intelligere &credere quem videmus toto corpore reniti, Ut patet, .
actionibus quae circa ipsum exercentur dum batia tur natura abhorrente ab ijs,quae ibi peragutur quod poenam habeant nonnullam adiunt mὶ Circa illud: lam vos mundi estis propter &c. adserunt in confirmationem suae doctrinς dictum Augustini tract.go. super Ioan. Quare non inquit dominus,mundi estis propter baptishaum,quo aqua abluti estis,sed ait: pr pter verbum quod locutus sum vobis, nisi quia de in aqua verbum mundat, detrahe verbum, & quid est aqua nisi aqua,accedit verbum ad clementum, & fit
sacramentum.Vnde ista tanta virtus aquae, ut corpus
tangat & cor abluat nisi Aciete verbo, non quia diciatur,sed quia creditur.Verum si circunstantiae diligenter considerentur: liquescit nihil selidi adferri eorum sententiae per ista verba.Loquitur nanque ibi Augusti laus non de verbo, quod est forma sacramenti, sed de verbo quo institutum est sacramentum,quo secluso nih
20쪽
Α D v ER N O Sm T EM P. II AE R E. isso nihil essicaciae habet sacramentum, cuius fidem siexcludas, quis sacramenta suscipiat, ut per ea sancturaut iustificetur, nisi credat sacramento datam viri rem ad eiusmodi essitistitia Ex eodem sundameto colligunt haereticam tae eotum sentcntiam, qui tradunt
sacramenta ex opere operatos conferre gratiam di
lunt enim ea esse dinaxat signa ad hoc ordinata ut fidem excitent,qua qpprelieitamus promissione Dei, siue misericordiama Deo nobis promissam propter Christu: unde contendunt ea in vulgari idiomate administianda, quo intelligantur a suseipietibus, quibus alioquin nihil sitnt prostitura. Probant suam conclusionem ex O.iiij ad Rom. qubd teste Apostolo,Αbr ham non ex circuncisione iustificatus est, verum ci cundisio in eo fuit duntaxat signumiustificationis.At huic argumento palam satis fit, primum quoniam Abrahae circunciso non solum signum fuit, sed & signaculum iustitiae fidei. Praeterem, ut docet Augusti, nus libuiij contra Donatistas, c. xxiiij. tametsi circuncisio in Abraham non effecit iustitiam, quoniam iustitia in leo circuncisionem praeuenerat: effecit tamen eam in posteritate, quae ad hoc iussa est circuncidi,vinoperiret de populo Dui Aliam rationem adfert Lutherus paulo probabiliorem ea,quam ponit Philippus ri Oin Apologia nomine principum protestantium Caes p. Mai exhibita,ea autem inhaec.s Scripturae docent iustum ex fidς viuere, non igitur ex sManaetis: Verum dc hoc quoque argumentum facillimum est solatu: quanquam enim ijs locis quibus Ocent iustum ex fide vivere,scripturae non doceam o sacramentisvi uere; alia tamen loca id palam demonstrant. Stenim