장음표시 사용
41쪽
ia DECLAR. ART. LOVAN. . Subditur consequenter in articulo effectus, ad que consequendum necessarius est baptistatis, nempe s lus hominis. Quae pars militat aduersus Pelagianos, qui baptisma quidem asses ebant ad ingressiim in regnum Dei necessarium, verum non ad salutem , ut quam extra regnum Dei constituerent. Contra hos disserit Augustinus,ne quis praeter regnum coelorum alium inueniri locum ab inferno ceu gehenna in scri- . pluris. rtium inquit penitus ignoro,aut prorsus n5iliuenio. Quae quidem verba aduerte intelligenda de loco aliquo perpetuo, cuiusmodi sunt coelum &i fernus. Quod manifeste docet ratio dicendi, ex quas imi debet intelligentia dictorum, quod notandum duximus contra Lutheranos, qui haec loca ex Aus stino colligunt aduersus purgatorium tanquam ipsum, e medio tollant. Secunda pars articuli tractat de es.sectu baptistat, quem nobis confert in praesenti. Haec autem est plena remissio peccatorum. Haec pars posita est contra Lutheranos,qui fatentur per baptismum remitti quidem peccata,id est,condonari, & non amplius imputari, verum non plene tolli, cum re ipsa iuxta eos adhuc remaneant: sed per Dei misericordiam
tollitur eorum reatus,vi non amplius imputemur ad
damnatione.Pro intellectu igitur huius particulae aduertendum peccatumposse dupliciter intelligi plene tolli. modo formaliter, quia nihil ipsius remanet, quod reuera adhuc peccatum sit culpabile,aut imputabile, vel poena aliqua dignum secundum rigorem diuinae iustitiae. Altero modo materialiter, quia n5 δε-lum se undum se peccatum tollitur, sed etiam secundum sitam causam & effectu, ut nihil remaneat quod peccatu aduexit, aut quod per peccatum inuectu cst. i. hoc
42쪽
A D V E R. N O s T. T E M P. H AER E. t is eposteriori modo non plene tollitur peccatu per bapti- mu,sed tuc demu hoc modo tolletur,cum cestabit pugna carnis aduersias spiritu,sive cu persecta fueritin ritas,& adhuc plenius cum mortale hoc in lucrit immortalitatem , de corruptibile hoc incorruptionem. Nam quandiu in hoc mortali corpore vivimus , n biscum circunferimus multos detectus tum animae, tum corporis,ignorantiam quidem in intellectu, malitiam in voluntate, infirmitates inirescibili, concupi-icontiam in c5cupiscibili,quae quide quatuor vulnera
nobis per peccatum inuicta Iunt,in quantu per iptum subtracta originali iustitia, omnes animae vires remanet quodam modo destitutae proprio ordine, quo naturaliter ordinantur ad virtutem,quem quidem ordinem essiciebat & conseruabat originalis iustitia, per quam ratio Deo subisciebatur,& sub se continebat re liquas omnes animae vires. Similiter ex parte corporis poris. remanent moriendi necessitas, multiplex infirmitas,
v si morbi, fames, sitis, & reliqui defectus, quorum omnium peccatum causa est per accidens, inquantum per ipsum subtracta est originalis iustitia, per quam non selum inferiores animae vires continebantur sub ratione absque deordinatione , sed totum corpus continebatur sub anima, absque omni de- stu: & ideo subtram hac originali iustitia per pe catum primi parentis sicut vulnerata est anima per deordinationem potentiarum, ita etiam est comruptibilis effecta, per deordinationem ipsitis corporis. VBmm mihi corporu defctus peccata non sint, Uua necis defectiu anima in baptitatu : si ii rea re te bapti nium ipsorum piarque fuerint peccata . I an nr est ilia, per quam intelligiti is prauit , ceu
43쪽
DECLAR ART. LOVAN. pronitas ad malum'tarditas siue dissicultas ab bonum
peccatum erat in non baptissio, eadempost baptimum non est peccatum ,se peccatip rna: quoniam per gratiam , quae in baptismo insunditur, aufertur auersio habitualis a Deo, in qua consistebat formalis ratio peccati:& remanet duntaxat concupiscentia & pronitas ad malum,quae est materiale ipsius peccati.Nec obstat quod ab apostolo frequenter vocetur pecC, tum: id enim per tropum fieri testatur D. Augustinus, quomodo consuevimus dicere, Dro pigrum, quia causa est pigritet, aut scripturae manum cuiuspiam, quia eius ellectus: sic concupiscentiam renatis adhuc peccatum dicitur, vel quia causa est peccati, nempe quia ad peccatum incitans, vel quia illius essectus, est
enim ex peccato nata: Et haec licet no tollatuscundum
fluam Abstantiam per baptismum, minuitur tamen pergratiam baptismalem. od ergo dicit articulus per baptisinum peccatum plene tolli, intelligendum est priori modo: quia videlicet nihil in baptizato manet, quod vere peccatum sit & poena dignum. Rursum nulla poena manet, quae foret in futuro feculo luenda pro ipsis peccato originali siue actuali, & si rem
neant ad exercitium nobis multae poenae in praesenti vita sufferendar,a quibus, ut praemisimus, non abseluemur, donec adipiscamur triumphum caelestis gloriae,& dicamus. Vbi est mors victoria tuaZei insultantes: sic nec a poenis ciuilibus siue corporalibus, siue pecuniarijs, si quas ante baptisma promeriti sumus, absbluit nos baptis ina. Istud concorditer docuerunt omnes ecclesiastici scriptores,& in scripturis flandati
demonstrarunt.Inter quos Hieron. in Epist.ad Ocea.
Sic scriptum reliquit Micheas de baptishai gratia. Ipse
44쪽
auertet & miserebitur nostr demerget iniquitates nostras,&proijciet in profundum maris omnia peccata nostra: κ paulopoli Audiamus etiam Ezechielem filium hominis quomodo de eius virtute Pronunciet. Allumam vos de Gentibus, & aspergam super vos a quam inundamo mundabinudi ab omnibus immudici js vestris:& dabo vobis cor nouum & spiritum nouum. Ab omnibus linquit) mundabo vos serdibus: in omnibus nihil praetermittituta Idem in ead. epistol. multo ante praemilla verba. Omnia,inquit, vobis in baptismate condonata sunt crimina, nec post indulgetiam iudicis est metuenda taeritas,dicente Apostolo.
Et haec quidem fuistis,sed abluti estis, sed sanctificati estis in nomine Domini nostri Iesu Christi, in spiritu Dei nostri omnia peccata donata sunt.Et talia multa ibidem adsert ex scripturis,pci quae pulchre explicat efficaciam baptismi&eiusdem effectum,quem ei articulus tribuit. Adctimus his 5 'Augustini sententiam,quam cum multis abjs locis,tum maximed. lib. contra Pclagianos capit. xiij.explicat: ubi Pelagianis obij cientibus baptismum nonda e omnem indulgentiam peccatorum,nec auserre ictamina, sed duntaxat radere, ita uti peccatorum radices in mala carne permaneant. Respondct.Quis nisiinsdelis affirmet3dicimus cnim baptisiura dare omnium peccatorum indulgentia dc auferre crimina,non radati Dcc ut obi jciut peccatoruin radiccs in mala carnc tenentur, quali rasorum in capite cainllorum,undo crescant i Ierum rese
45쪽
c5gig. u.Sed hoc etia si vocetur peccatu, no itaq; quia peccatum est, sed quia peccato faehi est, sic vocatur, sicut supra per exepta ostedimus.Peccata aute Sut quς secundu concupiscentia vel ignorantia illicite fiui:cogitatur,dictiturquς tralaeta etia eos reos tenet,si non remittatur:& ista ipsa concupi stetia in baptisino sic dimittitur,ut quanqtrae a sit a nascetibus, nihil noceat renascetibus. Audis plenam & exacta Aug. sentetiam baptisma n5 radere latum peccata, sed auferre, quod nos in articulo dicimus plene. Audis cocta piscetia remanente in baptizato vocari peccatu,non quod peccatum sit, siue quod peccato facta sit,sive,ut ibidem ait,qubd peccandi delectatione moueatur. Idipsum' significauit Saluator. Qui lotus est,non indiget nisi ut pedes lauet,sed est mundus totus,idest,nihil serdiu, nullum Prorsias peccatum manet in eo,qui aqua baptismali lotus est Restat id unum, ut deinceps pullulantes ex concupiscentia inordinatas affectiones quotidiana diluat poenitentia. Atque hoc est , quod ait Aug. Nec propter ipsam concupis tiam cuius ia reatus lauacro regenerationis ab impius est: dicut in oratione baptizati,dimitte nobis debita nostra, sed propter peccata qῬοῦ fiunt siue in eius consensibus, cum ab eo quodlibet admittitur quod placet,siue cum per ignorantiam malu quasi bonu placet. Priusq fine im- ponamus declarationi huius particulet, est & illud aduertendu, quod cum dicimus baptisinate peccata plene tolliunte)ligendu esse quantu est cx parte baptistat. Potest enim hunc effectu impedire indispositio suscipientis, Ut uultu peccatu remittatur,ut si adhuc est in assectu peccati m. rtalis: nemo enim arbiter sitae volu
46쪽
tius costitutus potest inchoare noua vita,nisi priusveteris poeniteat:ut docet Aug.in h.de utilitatc poenitentio&in ii de fid & operib. c.j.Rursum fieri potest, ut remittantur peccata,quoad culpa: verum ob doloris imperfectione non totale quoad poena. Adhaec tertio potest c5tingere ut omnibus mortalibus remissis MLquod veniale relinquatur sine indulgetia,ut in quo actu & voluntate perseuerat homo, tam ante quam post baentisinu, velut si nimia assiciatur maritus rUxori, aut prolibus,aut bonis terrenis,citra tame inordinatione peccati mortalis.Sequitur in articulo quod per baptismii essicimur sit j Dei. In hac parte n5 dissident a 'nobis adue sarh,nisi quoad modii quo essicimur filij Dei Ipsi nanq; asserunt nos feris bosves
exterina acceptationem.Nos e docemuS tantum a17
exterius adoptari hominem,uerum & reuera sitimet, formiter ad scripturas,quq triaut nos renasei&re- generari a spiritu,& c5sortes esse diuinae naturae,membra Christi esse,& eode quo ipse spiritu viuerside plenitudine spiritus eius,quem pater non ad mensuram dedit ei, iuxta fidei menseram accipere.Quapropter non sol ιm nominamursed ,sumus reuera fili j Dei eoadem spiritu viventes, & vitae oporationes eXercente quo filius Dei iuxta naturam alliumptam vivit spiritu: ut eo modo assiciamur erga patrem nostru Deum &proximos nostros quo ipse,licet n5 pari affectu: n. quin auomodo eius membira essemust constat enim non alio spiritu vivificari mebla,quam eo ipse quo caput:& rursus liquet,eude 'iritu quo vitales exercet operationes inquere in inebra. Ex isto aute euideter cons
47쪽
.RD E C UA I. A It T. L o V Λ N. Nec unquam est iterandus. Haec est ultima pars articuli,in qua similiter nobiscum consentiunt aduersatij,imo etiam ipsi Anabaptistae. Protestantur nanq; hi se probe scire Apostolum dicere.Vt una est fides, ita& vnu baptisma:& rursum in epist.ad Heb. cu astruere.Impossibile esse qui semel illuminati sunt &c rursus renouari ad poenitetiam. Quare inquiunt)non iteramus baptishaa,sed id compertum habemus nullum effectum habuille in paruulis, hoc ipsis plenius confertimus. Istud similiter tradiderunt uniuersi patres Aug. cotra epistolam Parmeniani lib. ij. cap xiij.&alijs qua plurimis locis loca in quibus reliqui omnes id concorditer tenent, breuitatis causa pr terimus. Vide Damascenti lib.iiij. c.x.Accessit concordi patrii traditioni totius ecclesiς multiplex definitio,de hac re in concilijs geruenilibus . In conci. Cirthagi Prinab dicitur Baptismus in trinitate susceptus non iterari potest quamobrem Arriani in nomine trinitatis baptizati per impositionem manuum & non per iteratu baptismum recipi iubetur in con. Arelat c. vii).Et in epistola Cyprianiad episcopos Aphricanos dicitur.Venietesa, Non tianis& Motensibus per mantis impositione recipianxur. Edivcrso autem in concit. Niceno calix.Pauliani stae ceu Cataphri ς ad ecclesiam catholicam redeutes iubentur rebapti Zari. Non enim in nomine patris,&fi
iij &spiritustancti baptizabat,qui credebat Christumno semper fuisse, sed ab Maria' exordium sumpsisse vi
te statur Isidorus lib.viij.&Haymoc.v. Porrb in dete statione baptizantium dicituran concillardon. c.xiiij. Qi rebaptizatis fideles nec in cibo participἴt. His ad . de des nitione conci. Vienn.rursus coiicilii Florentini, in q, h pulsarticuli definitur certa fido credem da ut post tot tauqennia conciliorum deteritiinatio
48쪽
AD VER 'Nos T. TEM P. HAERE. ης nem plancimpudens sit,qui illud in dubium reuocci. Verum satis de hac re,pr sertim cu de hac non sit iam exagitata ecclesia.Nunc restat ut secundo loco videamus,in quo a nobis dissideat aduersarij,& in quo conuenitit Dissidet igitur primum in hoc,quod docci ba- ωμνὰ Io ptismu que administrari iussit dominus perApostolos δε qui in usu ab ecclesia est receptus, este baptismum Ioannis,nec ultu aliti a Christo institutum,clitus conferendi ministeriti datu esset hominibus. firmat sita sententiam,quonia scripturς duplicis duntaxat baptismi meminerunt: primi,qui fit in aqua,posterioris, qui fit in spiritus aneto: hunc uni Christo tribuentes, illud M. iij. iuxta quod ipse D. Io diccbat turbpEgo baptigo vos aqua,ille aute baptizabit vos in spiritu sancto &igni. Cum ergo sinqui it) vni Christo propriu sectant seripturς baptizare in spiritu, sequitur nos non baptizare in spiritu,sed in aqua tantum,&proinde idipsum baptisina administryre,quod la Hoc autem baptisma Io.sacramentum csse probant,ex sua desinitione:quia signu est&bonum testimoniti bonς volutatis Dei, crga nos&promissionis salutis,ad qua apprehedendam perfide excitat Hipientem. Nonulli tame eoru coacti euidelibus scripturis,quae ad hoc a Catholicis adducum baptisma ia usitatu in ecclesia esse evidelius & certius signu quam fuerit baptisma Ioan. fatetur.Falsam,
absurdam, impiam, & haereticam corti esse sentetiam quam tum amplecti coguntur, ut sibi utcunq; correspondeat,iuxta rationem sacramenti prius data armiissime docet scriptura .Dominus nanq; mittens apostolos per uniuersiim orbe illis iniunxit ministeriust Fili oram ratistius baptismi,que tam magnifice p*rdicauerat NicoHemo apud Io. c. iij. quo renasteretur homosiue haster rar de 'no ia de terra,sed de coelo,non ex carne,sed
49쪽
δε , a scripturis suis eu mocarui lauacru Ied in everbonos abluit,muta sanctificat,iustificat, ccata renutii os Dei nos secit. Haec omnia scripturi attribuunt baptismo, quem Apostoli ex iussu domini conferebant at nihil tale tribuunt baptis o Ioannis: verum dicunt ipsum duntaxat esse baptismum poenitentiae in remissionem peccatorum,quo scilicet per poenitentiam profitebantur se parare viam domino
mox Venturo,ut possent eum recipere in corda sita.
Et hinc est quod irreuincibiliter confundit aduersarios Apostolus Paulus, cum reperiret quosdam dumtaxat baptitavos baptismo Ioannu, qui non tu iritum sanctu non acceperant, sed nec quid Piritus Ianctus ossit sciebat . iust eos baptiesri in nomine Iesa. Vides ut apostolus distinguat baptismu Ioannis a baptisino Iesi,etiam eo,qui pcr homines c6sertur aut eos Paulum rebaptizasse fatearis oportet, qui baptismu Io.non fuisse veru baptisma,quo mandauerat dominus baptizari eos,quibus ipse euangeliu pr dicauerat. Torquenthac tum aperta cripturam ad impositionem manuu, per
qua dabat uti iratu sanctu cum paeam ibi illa duo distinguatur. aptismus gymanuu impositis,sicut & in tota reliqua scriptura. is haec interpretui detur licentia, ut quiduisero quouis accipere liceat, certe non est p/o re pluris contendamus aduers2s eos quid enim id euidens,
quod no facile ad mlum alienusimili modo detorsi di In necestitate baptismi nobiscu conuenitit Lutherani, exceptis Tigurinis,cum quibus quonda docuit Bucerus, i stiperius innuimus baptismuduntaxates cerimonia quandam si gnum externum, quo profitemur pud homines nos initiara Chriniani mo , , men astume
50쪽
re invitam Chri Zianam. Hinc dogmatizant, nec ex eius pr sentia salutem esse hominibus, nec ex eius carentia damnationem, aut salutis carentiam. In hoc tamen a nobis dissentiunt etiam Lutherani quod si tr litui sacramentis,ita bapti ino abier tri- ω secundum Lumlutem suam nos, nempe inquantum est inu r memoratiuum promissoni excitas in nobis Mem diuina bonitatis erga nos. Rursus in probatione quod paruulis sit necessarius maxime se torquent,quonia solas scripturas recipi ut. At longe tutissimu asylu habet e clesia catholica deficietibus scripturis, aut no offeretibus se aliquibus ta apertis, quin aduersiis eas pateat tergiversandi locus, nepe antiqua & generalis totius ecclesiae obseruatio,qua concors traditio patru nosc- docet,simul & definitio generalium conciliorum. In hac praecipue se fundauit Augusti. ut ex praecedetibus euadit contra Donatist. quam non dubitat ab apostolica traditione manasse ivinam esse institutionem. Μurdum autem cri, et prius tetigimus, quod docent Lutheraniparuulos,dum baptis tur habere motumf- dei spei, accharitatis,quae Deus in ipsis essiciat, neq; enim amplius audent dicere paruulos credere, crare, amare enimuerd quo adultis haec conueniunt,scripturas adserunt. Oniam accedentem ad Deum oportet credere.Et ni is: Sine fide impossibile est placere Deo, veriιm in c.maioris,de bapti o seius essessita r stondetur his , alias desscripturas continentes ne-
esitatemfidei, liri, escharitatis ad adultos duntaxat pιrtinere. D. Augustinus locs quamplurimis docet, quod pia mater ecclesiam suam pariatu impcrtiat. Idem docet Domin. Bernardus ser. lxvj. super Can tica.Nemo mihi dicat inquit quod non habet fidem,