장음표시 사용
11쪽
legationibus ampli mis oratorem suum esse voluit, cu mi arbitror, olet amplius. Euare hsse orati num opusculum accipe benigne,c si non propter me, saltem propter meos tibi gratum esse patere, ces quod hacilenim fecisi, iros bonos,tui amantismos, qui te diu florentem , fortuitatum Use cupiunt, in quo
rum numero meum quos nomen extare deo , tili
habe quam commendatisiimos , nefa laudabili isto proposito te avocari improborum molitionibus siesca alumni,s permitte,quiWqualescuns sane ijs mideamur. Gaudeamus potiin nobis,nomina nostra perscripta esse in caris. De quibus alius dicendi locus , t Jero, dabitur. vale mir ampli me. Dre sidae Calendis Ianuar',inchoantibus annum si salutis ex
ordio M. D. LXXXVIG. quem cum multa tam me
terum quam recentium praedictisnes noόu malde fustetitum reddant: Deum oro , G quida ra mali inclinant, aut potius, si quid calamitatu impendentis ipsi n bumetipsis nos ris peccatu attraximus: id omne clementer auertat, ces Academia s ac scholas ,
qua fiunt Ecclesia , Reip. 8lantaria, ab omnibus malis tutaspraestet,peret propter filium siuum, Dominum noserum IESUAM CHRI SI CAI, OMEN.
12쪽
'i Academiat Lipsiensis Rectoris, viri Reuerendi& clarissimi,. Dii. Io A CHIMI CAMERARII Pabe rgensis , utriusque linguae profestaris & praec
IOHANNE PFEFFINGERO D. ANNO M. D. XLVI.
EATI OMNES,Q I TI EI EN 'minum,quiambulant in viis eius, labore tuarum manducabis, beatus es, & bene gnoscitis, ut opinor, uniuersi, optimi &Poetae carmina, quae quidem ijs verbis ego recitaur, o sit sonus non ignotus auribus vostris, quippc audito. bis ini pueritia. Atq; de his Veibis cum ςssem rogatu is neu laii amico meo matn: fico Rectore, ut hoc die in diu' - ἡ -
vobis verba facerem, quo miturus magistratuini in se esset timore antiquo aliquid de ipso dicerem, do hia ig Verbi, hie occasione disputandum,& Rectoris notiri eo comi i-bdeum his coniungendum putaui, oration ς quidς uanin; ele ante neq; splendida, sed simplici & quotidiana,quat is sit ill 'i, heeesse
est, qui studiis eloquentiae vacare non potuit Sed in tetistentur tamen, ut spero, ea, quae a me commo morabuntur. Atq; mannifico etiam Rectori tale argumentum non ingratum esse latu. rum confido, vel quia maxime me decet, vel qui ipsi, didiei &vsu comperit, omnem felicitatem vitae fauore & benigni
13쪽
orietur, Gloriani rem et ane essi misera sat caducam ,&a
rescentem,&secundam prophetam foenum. 'idet ille quae magni fiant & ex retantur in terris.Scit unde Rhetores ducere avis menta laudationum & quibus e locis exquirere soleant quasi materiam commendationum. Genus, dignitas, honores,opes, . . vires, doctrina, & alia quae sub illa tripertita bona animi, corpo- ris, fortunae sub iciuntur. praedicentur & ab alijs & in iiijs, qui beatum esse dicunt eum in quo haec sunt, id est,qui bis abundat. Nobis autem beatus siri is, cuius ipsius est Deus Dominus. 'I,n quod haec propitii& benigni Dei praeclara dona despici, ' aut abjicienda esse existimem,sed quos in Christiano, qua- omnes volumus, non solum non laudabilia hac sint, sed
'da etiam, si timori Dei & pietati Christianae non
est generis nobilitas, in malis & impiis e Venati st. Quid dignitas Θ Amanis aut Achitobelis exceliad honores & opes Θ Pharaonis Saulis & Absolonis Quid vires corporis, ingeni j, potenti Goliadicum
Oour,&Palaarei zica versutia, & Senacheribi cum imperium. Quid doctrina. β gQ sum Aegyptiacorum imposturae. -λύ Serviani hi tus haec omnia & addicta sint autoli omnium bonorum Deo S huic subiiciantur,& hunc solum spectent, cupida obse i in 'di voluntari ipsius, cum timore, & solicitudine. ambulandi. 4 vjj qiu . Hoc est sapientiae initium. Timor Domuni purus evi Mns Vorda. In via autem Domini ambulat is, qui , audit Verbum eius &custodit illud. Hoc verbum est a ternat di immutabilis volunt Riis diuinae, quam nobis enarrauit is, qui est 'n sinu patris filius D*i, λεγ , id est, sermo aeternus apud te. ernum D a n tarris factus homo, IESUS Christus,via, ve-
Videtis, quantu si campus aperiat hoc Ioco excurrendi ia tionei'& disputationem de maximis &grauissiniis rebus de vero
14쪽
vero cultu Dei religionis sanctitate, de salute & vita aeterna. Et meae proles ionis haec sunt propria, in quacum tot ann fidei er magis quim speciosus erui. Dς' meo, non mihi
deesset copia verborum ac sententiarum verba de his faci uro. ι Sed temporis ratio est hi benda. Et vobis qui A legi is& auditis haec quotidie,sutis fuerit rem esse indicatam. Quid igitur fit de eo quem nos beatum esse asserimus pronuntiantes lentem iam spiritus sancti ζ Aut quam ille vitam agit in terris Sibi ne soli vivit Z aut delitias facit, I voluptates s ctatur vivendo Θ aut abjs elimolestus atq; grauis Θ minimo. Sie . 4nim inquit Spiritus sanctu si Labores manuum tuarum ita nis ducabis. Promittitur primum successus & prosporitas. Non enim deserit Deus limentes se, neq; patitur millorum botes
ii ruere alios, sed de his alit ipsos D pro his bene eis iacit &in hac v ia & post molle in . sed & quid fieri oporteat ollendit. In
seruies & proderis , in t i, , alijs, & ad commoda eertim non ad damna conuerae, labores tuos. Labores timontium Deum n cesse est tales esse, quales sunt ipsi, id esto unctos, pios, inn*- . qemes, ut lies , praeclaros. His igitur aluntur& ho xercent timentes Deum. Non degunt vitam turpem, nefariam , in i piam, pelii leniem, damno. sam, frutilem. Haec eli enim mundi qui De uti, nora nouit,meq; timore illius tangitur ψ sed pQxu in peccatis suis. Huic in male, cum sibi putat elle optime. Hic est calamitosus, miser, infelix, cum sibi rideriir beatus, flore as, omnibus commo dis ussu eos. Cum enim impius se stare putat, iacet: Cum sibi
promi lir longamam vitam, moritur: cum fortunam luculen- . iam, subito interitu per uertitur. 8 Haec breuiter de pulce rima D saluta ri sententua, qtiam praefatus fui, commemoranda isuxi. In quam scio me vere cum ' ulsos tum Rediorem nostrum posse includere, quos in poeni rei
15쪽
negligenter secerunt, audientes saluiscum verbum Dei & Euangelium Christi, hoc maxime agere & conari scio, ut inter eos reperiantur, de quibus dicit Psalmus: Beati omnes , sus riment Dominum, qui ambulant in vijs eius. Omnes, ait, non . enim reiiciuntur vlli, ne quis eximijs quibusdatn tantummodo 'banc potestatem fieri arbitretur. Sie enim&Christus inquit: Quicunq; ad me venerit,eum non reiiciam is Quod si quid est in nobis eorum, quae bona vocantur , in nium, eruditio, virtus, & alia quae magni fiunt apud homines,l. lentur & illa, sed in timente Deum. Nam in alijs bona haeeni. Γ'nt. Quae vere a me, non Stoica exquisitione dicuntur. Eis aisis. autor Plato praecla te disseruit, iis etiam, in quibus fueri praecipuae dotes animi, corporis,& fortunae, has ipsas& det. mentosas,& quibusdani exitiales fuisse. Alijs autem quis dubitare potest, qui regna, urbes, domos euersas esse legit in histo ingeniosis, doctis, magnis vitis Quomodo autem bona esse peiisbebimus ea, quae malum & infortunium acce
Atq; poti m i 'tis huius laudis nominibus verissima ora tione ornare ma Rectorem nostrum, id quod ante bi- .ennium factum fui ij essis meminisse, cum quidem in primis & ante alia studiuit, timarum disciplinarum atq; artium in hoc non tam comme. . r, quam proponeretur ad exemplum, quod adolescentia imis e tur. Hac apparebat illum tum laude maxime delectatum fuisse, is, qui tunc orationem habuit, propter amicitiam, quae i. 's. 'los antiquissima in- tercedit, si alia malui stet dici, non adue. latus fuisset voluntari ipsius,in copia prie sertim dicendo rumia Aiq; , ut verum fatear, si tempus pateretur, libenter & ego cohortandi adolescentiam causa hanc pulcerrimam laudem plurib. efferrem in magnifico Rectore nostror Atq; redargue-zem vel persuasionem falsam stultae, vel socordiam desidiosae &' . - negligon
16쪽
ntgligentis adolascentiae, qui an hae abundantiata via ι --Hudiorum , aut nihil prodesse Ruditionem literarum putant, aut , s nauta smi discendi opportunitatem amittunt, & fugientes ma-x iri honestos & utiles labores, turpi stimis & innocentiisimis
rebus occupantur. Et primum diuinum numen atrocissiisne Oi-fendunt, & se eiiciunt ex ecclesia Christi, quo nihil trimus aut horribilius dici potest di deinde corpora facultates Φ tuas affligunt ac stangunt : postreaed se ερ ordinem scholaiticum inta.
Sed neq; temporis breuitas hale disserere me sinit,ta ditur atqi dici poterunt ab aliis melius atq; copiosus. Hoc Oxo ram monere, miserabiliter eos seipsos fallere, qui sim sognistione mediocri linguarum & instructione bonarum ii cerarum atq; artium, vel Theologi nomini ac dignitati satis facturos bel , vel omnino ecclesia sticae administrationi fructu se praelaturosi esse opinentur. Nam etsi neminem repellimus 1 Christianismo,& scimus si plicitatem maxime placere Deo, ipsum Christum ae Apostolos contemtosi fuisse ut indo tos: tamen neq; indocti fuere,neq; esse potuerunt ulli, q ri bene & pie praesue runt ecclesi,.. Ac Christum quidem ic mere ac falio rep ehenosum suisse, non a doctis Pharisaeis, sed opinione false doctrinae
tumentibus, res ipsa loquitur. Apostolis etiam doctrinam non dela isse manifestum est. De horum autem successoribus, & duscipulis, & qui postea operam nauarunt in Ecclesia Christi, monumenta scriptorum praeclarum dicunt testimonium.. Vt aurem sne dubio mirabiliter in occupatione praedicationis verbi Dei , aucta fuit in multis doctrina a sincto Spiritu, sciat legi 'us variis linguis ab huius instinctu locutos suisse postolos: ita nunc in hac senecta mundi a propitio Deo miserto nostri collatum beneficium studiorum assumendum est. Quod etiam in timcntibus Deum ac piis non absq; miraculo fortun 'ς & promouetur. Hgnauiae est hie & socordiae praetextus, Π MA , itudendum
17쪽
. studendum neq; curandam erudi senem ae doctrinani. Imma
peltis nocentissima est de contemius .imphi Caene satius dono- . rum Dei& charismatum sancti Spiritus. Ac vide is quid naEcclesia egerint & nunc agant indocti. c. in Omittam autem supellcina tempora, quibus imperitia iabarbaries quasi apri & ferae bestiae, ecclesiasticam rem radiarum ti dilaceraueiunt. Nunc oblecto quid fiat animaduertite.Qua in in hac luce velitatis, in bene fui datis ac constitutis ecclesjς. tu. muliuςtur atq; turbulenta sit audacia, quae est vel sola velina, x ' eruditot uni. Cum aurem diuus Paulus iuber a fici e : didacticos, n6nne praecipit ut futuri pia sides ecclesarum
doci . nae & eruditionis copiam sibi paremὸ Qtii enim sum di-dactic e erte qui alios docere possunt ac sciunt. Docebitne autem alio qui ipse non didicii, alatii doct in a prorsu oessali nus, sape etiam doctrinae omnis inimicus Vt nunc multi, qua aegre feren se iam inscitians contemni, non modo ecclesias indet iam lihol de urit atq; perditas este cupiuiit. Sed nimis multum do his, piael ei tim in propi sto neq; tempus breue ab suam eradi longa orat orie, neq; de ij, quasi declamitaro quae ada Ilos ivagis proprie pei inent. 'Quod igitur restM ut concludam orationem , vestrae dignitati viri clarissimi, D vobis optimi iuuenes, per se quidem
commendatum, tamen ia' ore maiorum etiam mea voce coi.-
mendo magnificum Rectorem,' t pietatis & os t. disciplinarum atq; artium studiosi sis. sciat eundem ornatissi inorum ac summorum virorum suffragiis factum atq; creatum, inter quae&meum fuit, nuper renunii ui. Hunc, vos dignitate & hii fibri bus conspicuos viros clarasi. oro, ut beneuolentia vestra coim plecti, & fauore piosequi,& opera atq; studio communi laborer ipsius subleuare velinis Reliquos hortor ut diligere tanquam
eon munem praeceptorem, amare atq; colere ut parentem, ve. metiati ut sub cuiatorem, atqimogis ratum summuni bubu
18쪽
ii stholasticae,deniq; ea viserere atqmita se Serere .. a ne quis ad necessarias molestias & curas improbitat taracia illi aliquid miseriae adiungar. Sed ut propter diuismaum mandatum, deinde & ciuilis vi' honestatem,postremo sui etiam commodi causa, qutiq; debitam moriger rio nem & obseruantiam ei praestet. vi I diuinae irae & legitimi imperii iustam animadue moriem vitare possL Deus Pater D mini & Saluatoris nostri IESU CHRISTI dirigi consiliae ctiones nostras ad gloriam nominis sui & utilitatem eccletia
19쪽
ORATIO'II. Qi IN COMMENDATIONE MAGNIFICI s
cademiat Lipsiensis Rectoris, M. HENRICI SAL-MVTH S insertensis,
IOHANNE PFEFFINGERO D. ANNO M. V. L.
VR EM AVDIEN TEM, ET OCVLVM videntem Deus fecit utrunq; , inquit Rex sapientisi simus Iudatae. Quid autem esset,non iam dico homo. . . . sed omnino animans, abiq; auditu & visue nimiarum haud longe a spongia differret. Sed non tantum a Vicientem Oculum, neq; audientem aurem dedit hominibus D E V S: verum etiam intelligentem, ut ita dicam, & sapientem oculum atq; aurem. Solum enim hoe animal & oculis consentientes partes ac pulcritudinem notat, & auribus consonantiam Vo- cum percipir. Itaq; cum ea quae aliotienses iucunde afficiunt, voluptatis saepe crimen sustineant, quia cum bestiis communes hae sunt quasi titillationes homin aς, sela oculorum & aurium delectatio reprehensione caret. Quin etiam hoc est manifestum,per oculos & aures omnem utilem & necessariam cognitionem transnitti in animos. His & diuina & humana vestigare atq; comprehendere homines coeperunt. Αe de humanis manifesta
res est: de diuinis autem inquit Paulus scribens Romanis: Quae videri in Deo non possunt, a condito mundo ex operibus ipsius intelliguntur & conspiciuntur. Quae cum ita se habeant, Si oculi & aures aliquorum b eo havertunt, qui creauit hac prastantissima organa, aut ha
20쪽
summam pulcritudinem c. . . intemplanis tur, aut omnino non curant, ii bestiis ipus deteriores sunt. Quae certe naturam suam sequentes, ea, quae in ipsis optima sunt, tuentur. Hominis autem peculiaris natura est M E N S,& RATIO, quae, si non quaerat veritatem,&inuentam custo diat, corrupta tandem intereat, necesse est. Quid est enim intelligentia animi aliud Θ quam veri a falso separatio. Quid a tem inquit filius Dei λ Ego sum veritas, vita,& via. Quare iam hoc conficitur, homini aures & oculos ad hoc esse datos, ut serviant creatori suo, id est DEO, in comprehendenda veritate,&ministerio deserendi ad animum omnia ea , quibus ille cognitione & scientia Dei instructus & plenus, rursus effundatur, ad celebrandum illum laudibus & hymnis praedicatione, ut eructet cor, secundum Psalmograpis m.
verbum bonum, & inuocetur a cado tu' n. l 'eus. Hinc igitur & nos ducamus exora. n Ti nostrae,
qua more di instituto veteri huius Academiae, laudationem quandam peragere debemus magnifici Rectoris Aca lemiae nostrae, conuertentes oculos & aures ad ea, quae ostendit & loquitur Dominus, & gratias agentes misericordi Deo,cum in . ter tot procellas nauiculam communitatis ecclesiasticae & scholastieae in his regionibus adhuc saluam & incolumem praestat. Et imploremus opem eius etiam in posterum. Nam prosecto , quamuis tempestates prae mee magnae
sinu, horribiliores tamen aliae impenden, tuam ' vulgus me
tu non admodum tangitur. Cordati pii homines
tenebras appropinquantes vident, Sc muria ara praecedentia
exaudiunt. Alij autem ad haec, ut fit, intae cynt, tanquam veteri insania oppedentes tonitruis. Aut quid de caeteris fiat non laborant, sed sibi cauent, & sub aliquod tectum se recipere student. Nonnulli etiam leuitate quadam animi contemnunt omnia,neq; quicquam esse periculi arbitrantur.