Orationes à Iohanne Pfeffingero & Henrico Salmutho theologis, in Academia inclyta Lipsiensi, annis diuersis pronunciatae, cum ab ijs ... subditis commendarentur viri clarissimi Ioachimus Camerarius Pabepergensis. Henricus Salmuth Suinfurtensis. Iohan

발행: 1588년

분량: 87페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Hos Oi.. -rta inemus. Et audiamus monita diuina, &asipiciamus quae n is offeruntur. Si enis' ait Cluilius: Cum videretis abominationem desolationis, de qua dixit Daniel, stantem in loco sancto, qui legit intelligar. Item: Erunt bella, terraemotus, fames, pestis, terriculamenta,& signae de coelo. Quid igitur amplius dicit Θ Videte, vigilate, &'orate. non enim nouiliis quando tempus venturum sit. Signa sunt ante occios, ta vox diuina resonat in auribus. Reliquum est,

ut& attendamus, & commune esse degotium nobis persuadeamus, Sc non negligamus occasionem operandi salutem. rea ex animo gratias agamus Deo, qui immensa boni tatesL ontra aliorum expectationem, aliorum opinionem,

quodq; ipsi vix sperare ausi fuissemus, conseruat & protegit pia congregationes, ad harum custodiam, adhuc aliquam qui rem hi, regionibu itur. Quod si quis paruuliae ctu bene tactum existimat conia ationem in his reglonibus Ecclesiarum & scholarum, ille quam rationem sequatur, nescio. Non faciunt prudenter, qui mala vel accei sunt vel exagitant. Neq; eae opus irritatione illorum. Nimis cito, ut vereor, nobis difficula ates plurimae ante oculos interq; manus futurae sunt. Has anticipare perturbatione intempestiua, neque necesse est, neque

conducit.

Nos autem & hoe beneficium ingens esse statuamus, tane hoc indigni cep riamur, velimus prouidere. NopVn enim

est de narras 'Eu. ,gelica, quam inclementer a .atura tributi pecu .llo, qui hac non esset usus. Quod si ita aecipitur is, necunia commissa non vlius fuit, quid laturuit .

esse credemus. sie . . qui maximis Dei propiti j donis petula ter alaatuta tu r ὸ Seu in praesentia plura dicenda non sunt. Venio igitur ad illud, cuius causa locum hunc conscendi, id quod pro ratione temporis, quod nobis ad dicendum con ceditur, deinceps exequar. Ac de mea persona nihil disputabo,

22쪽

l etsi roseaθ optarim, alte i . datum suisse libe munus, , qui si mihi, qui non sum. idoneus ad hoc genus scholasticarum

declam tionum. Sed, quoniani omnes nos in ecclesia domini nostr elu Christi,& huius ipsius capitis membra esse volu mus, serenda sunt in unaquaq; re, di in onmibus conatibus honestis, etiam mediocria. nam, sicut vertit sententiam Paulinam Poeta Christianus,

Multa diuitis it domo

Sita est per omnes angulos supellex, Et alia quidem preciosior, alia vilior. Serviat igitur omnium industi ia & studium Christo , Sest amus inter nos alii alios, quemadmodum &.e3o peto a vestr. benignitate & humanitate, viri praestantiss. & ornatiss. & optimi adolescentes,ut quod rest i prosequentem me,sicut hactenus fecistis,patienter & libenter audiatis. Neq; de more & instituto harum laudationum, neq; de camsis huius verba nunc faciam. De re autem ipsa, melius vestrae

docti inae notum est, quam mihi, quid seqlli & proponere sibi

reetima sit eos, qui laudare aliquem volunt. Nς'; enim meam cera m decet, neq; mihi otium aliae occupation concedunt, srelegendi praeceptionum harum libellos. Sed hoc certe monet communis hominum prudentia, a qua neq; me alien in esse oportet, ea maxime, si laudare aliquem velis, efferenda di quasi ostentanda esse,quae ab auditoribus plu, rimi fieri constet. Itaq; iam fidemus non modo iudicia, sed in terdum etiam opiniones auditorum, totum, hoc genus gubernare & reaere. Darium illum, qui Persarum regnum occupatum a Magis recepit, ita gloriatum fuisse accepimus potatione vini, ut in se-nulcro etiam suo voluerit elogium perscribi tale, plurimum se& serre potuisse Hoc igitur scilicet laudandum su- m. Perrexisset aliquis ad Scythas cum tali lau- ' i datione

23쪽

uone, non, Vt arbitroi, e . antum, sed exagitatus se

lasse es iam sagittis, su Ier. Quae cum ita sint, videndum & nobis,quid in nostiis conuentibin,& apud nos inprimis probari & admiratione dignum

haberi soleat. Reperietur autem nimirum id, cuius gratia congregamur hi cattus instituti fuerunt.' Finis enim ad omnia vel laudem vel vituperationem adiungere consueuit, Quare igitur fundatae sunt,& defenduntur ac augentur communitates scholasticas ' Non profecto, ut in his aliqui vel , Uauiter abii tentes aliorum labore & defatigationibus, in ociodeganti aut ut libertatem concessam honestis stud ijs ad flagitiorum licentiam conuertant, sed ut ante omnia aeternum Deum

cognoscere & venerari & adorare & amare discant uniuersi, &vt bonis artibus instruantur, ad gloriam nominis diuini, & ad ecclesiae Christi subleuationem, S usum coniunctionis Se socie ratis hamana .Quod s hoc assidue Si diligenter fieri,aut strenue& praeclare factium esse ab aliquo demonstretur, euin profecto merita laude affici, ti ab omnibus iudicabitur, & ipse sentiet. His qua ' fundamentis iactis, facilis erit eorum, quae r stan extrus Neq; enim alia iam quasi materia huius aedificii accersen nobis est, sed his paratis & collocatis utendum. Etsi vere dc copiose poteram preconia qumdam facere Francicae gentis, &ciuitatis, quam patriam magnifico Rectori nostro rigo dedit. Quarum illa, ex omnibus Germanicis nationibus, virtutis & pietatis eximiam formam habet, & nunc etiam, sapientissimorum virorum iudicio, constantissimos & optimos viros,' in hac inualescente quadam affectatione cxternae callidi- raris,custodes antiquae simplicitatis, proserre creditur. Haec Vesro multas aliquando honcstas familias & ipsa habuit,& cum aliis ciuitatibus communicauit,&so ruit opibus ae potentia. Et

nunc,communi quadam fortuna ciuitatum, multis amissis, retinuit tamen ac retinet , in Romano

24쪽

suum,& amplexa semel veritatis coelestis doccultu per nonnullas difficultates perseuerat. . Sed & magnifici Rectoris nostri familiat honoratam, & summis in palpia honoribus nunc quoq; fungentem, laudare poteram, parentem consulari dignitate esse sciamus. Sed, ad proprias laudes veniendum est inquam ac patriae, & communes sunt multo modo alienae. Vbi rursus tanta mihi copia ossi comme moratione inprimis digna sunt. ut difficredda nt, in hac praesertim temporis breu itate.

Sed quod ego plurimi facio & maxime probo, di cam, postea additurus, si licuerit, & alia. Hoc est, qgnificus Rectar noster, ita a puero institutus, & ea sor . corporis aditamenta, & occasionem etiam nactas, ut aliqviam ad spem eximiae dign itatis, opum, & splendoris ingi posset, huc maluit diuerti, ut per angustum iter tenderet ad regnum & ciuitatem Dei, in qua non modo ciuis esset, sed cur' rionem etiam aliquam gereret. In quo proposito QR p neq; praemia laborum apud homines, neq; existimδlyon' Rularem,neq; excellentiam In terris, expellare, ς' pQ iv . . t contraria ante oculos habere. Etsi enim fideliter : por DI Rnon est inanis labor in Domino ; et i qui opus mςrcς ς reperit, &non in fastis quidem ac diplomati, .is ribuntur nomina Magistratus ecclesiastici qui sune doctores & pauoro grogis Christiani sed in album coelestem & in librum vitae referuntψr: tamen quae horum in terris humilitas & abiectio i

manifestum est. . .

Quapropter hoc iudicium & ista voluntas, in iuuene pra sertim , apud me certe, admirationem maximam, & erga iplum beneuolentiam ac caritatem singularem commouet. Solet hanc aetatem,quaerentem de genere vitae. inprimis tanSςrς ς Π

25쪽

.iusdam, in qua commode vel etiam iucundὀ ec non apparet prosecto in hac professione his vis alii in posses ione sunt fortunarum ecclesi,

am nostrum etiam aliquando permanet ali- ,

ossit, obsecro quantillum est hoc Θ& quamat sero offertuse qui in difficulter obtinetur a aligne ξ quantam inuidiam, obtrectationeat,

ecuin attrahit ξ Itaq; vel per se,vel certe i ta comaius professionis utilitas nulla est, aut parua admo .as vitae cultum species,& emolumenta ac ho ores

uapropter amo di suspicio in hoc iuuene hanc assciyic i,qua ille prosecto sancti Spiritus incitationi obtemperaΨ' monitis paruie , & suum iudicium sententiae, voluntatem consilio diuinitatis subiecit. Et hanc maiorem laudem ςsse da-co, quam ullam aliarum rer*m quarumcunq;. Inuenit autem in nocipui us Sanctus animum moderatum , & cor timore Dei corrςptum ti pectus mansuefactum cultura bonarum artium.

Haec enim pr domicilia & tales sedes amari luis maiestatis praesentia, V fi liis non mota manere, sed efficere etiam aliquid nouita molioris operis solet. Non placet huic furor & demen tia,& peiulata alvei opinionum vel dictorum ac factorum. Non commigrat ad securos & contemtores, vel saltesti neglectores rerum diuinaruit: & humanarum. Non habitat in ba bariae arrogantia, & superbia ille inhumanitate, & insolentia. Immo profecto odit & fugit praefractos ae pervicaces, auersatur supinos & somnolentos,resistit etiam elationi Se violentiae. Ac scio mirificos esse flexus ingenii humani, & varias an umorum contentiones,in iis pingendis & conformandis, quae alicui arriserunt,&pulcra vel recta etiam visa suerunt. Sed nemo fallat seipsum, Dico etiam ex hoc loco,quodam iure meo, quod

26쪽

mihi concedit administratio ' . - cilicrum H, ia vix

Nemo inquam, fallat seipsum. Est enim lubricum his temporibus iter,&proclive arperniciosas aberrationes. Verum sunt tamen mayifesta opera Spiritus, secundum Apostolum, caritas, gaudiu pax,patienti benignitas honi tantonganimitas, mansuetudo, fides, modestia, continentia, castitas. In his profecto non est illa praepostera sapientia, quae refutatur ab eodem Apo-ilolo, ut aliena a sobrietate. Non praecipitatio iudicij. Non vin

dictae cupiditas. Non irritabilis quouis dicto ac facto displicente

animus. Non item animus quietis impatiens, & nouarum rerum studiosus. Non Zelus aut ignorantiae, aut malitie. Dissoluta aulem semel disciplina , quo res non modo prolapsa sit, sed quo etiam in dies prolabatur in deterius, vident boni & pietatis

amantes,& magnum ex ea re dolorem capiunt, quem auget d

. speratio ,his malis remedium inueniri posse, vi nihil iam nisi interitus & exitium huic arati nostra impendere videatur.' Quapropter omnes,apud quos adhuc locus esse potest filiis taribus praeceptis ac monitis, hortor, ut & in vera studiorum ratione , & amplectendo doctrinam c estis veritatis, & moribus ac vita moderanda, opi. & doctiss. virum, quem suffragia primorum huius Academiae Rectorem creaverunt, ad imitandum

sibi proponant. Hanc laudem illius eximiam & ipsam esse existimo, proponi ipsius prudentiam, pietatem, doctrinam, virtutem aliis, qui sequendo exprimant atq; refelant.. Ipsi autem pulcerrimum, in consensile tot magnorum virorum iudicia in eum, decensuisse Academiae nostrae gubernationem committi recte ei posse. Cum ni in omnis principatus ornamentum cum plectatur hie eo videri debet splendidior, quo & a melioribus& prat tantioribus viris constri Ur,&abs ambitione omni abest longius, & habet eos subiectos, quorum cond.tio & fortuna, aut cum eo qui praeest, alijs temporibus exaequatur, aut amplior etiam aut superior inuenitur.

27쪽

Ad te au magnitice Rector , vitandem eonuertatur o ratio mea, tibi ego hortator sum , ut quemadmodum sui se is cutissimorum & optimorum virorum praefectus es guberna coni Academiae nostrae, ita etiam in gerendo hoc magistratu, . n tam tuas rationes ac consilia, quam eorum, qui socij & ad, tutores huius administrationis esse debent, spectes ac sequaris. Est enim genus hoc principatus non regium, sed liberale, &,ut ita eicam, consulare. Verum, neq; tibi ego praecepta dare nunc volo, neq; omnino opus esse existimo. Monitum igitur te esse- satis fuerit. Est in te non mod ὀ diligentia &studium optimarum ρrtium, & hoc ipso comparata facultas aliqua recte & prudenter cogitandi , & copiose cogitata eloquendi, quod profecto

hominum g nus semper vel bonum est, vel saltein tolerabile. sed in te etiam elucent, cum aliae Hrtutes, tum inprimis mod ratio,& sobrietas, & comitas, & antecedens omnes meritd alias pietas. Quae erga Deum in te tanta est, ut omnes studii tui co.

natus sacris literis, & doctrinae coelesti dedicaueris. Qui autem timent Deum, & vera pietate colunt, ii iam sunt, quibus in-- structione & disciplina opus non est, sed qui ipsi de possunt & debent alios in stituere &docere. Itaque iam hoc tantum a te peto, ut ad hoc semestre tempus, operam & fidem tuam libenter impendere velis novae Reipubl.& non gra0atim de quie,

te studiorum tuorum detrahere tantum, quantum inseruiendo utilitati communi occupari fuerit necesse. Oro autem . de mecum omnes vos qui adestis preces coniungere vestras supio, cro, inquam, at ernum patrem Domini nostri IES V Christi ut Spiritum sanctum suum,&ma nifico Rectori nostro,& omnibus fideliter peten:.bus, iecundam promissionem Christi, benignὸ & munifice impertiri velit, ut dirigantur nostra corda ad cognitionem aeternae & im- mutabilis veritatis, & confirmentur animi nostri in hac retinenda & tuenda, ut & religiosὸ hane suscipiamus,& fideliter

. custodia mus,

28쪽

eustodiamus, ad laudem Des L usiam Ecclesiae CHRIs inoatum omnium 'siduae in. uni, vero, soli, ceterno, ius ς' anipotenti , misericordi Deo Patri & Filio & spiritui lanishu s, honor, gloria, victeria sine fine. Pax, yeritas, misericordia Dei nostri sit se inper

29쪽

COMMEM ATIONE MAGNI PICI A

miae Lipsiensis Rectoris, viri clarissimi, M. I OHA NIS. HO M ILII Memmingensis. diiciplinarum

Mathematicarum professoris, Pronuntiata ab i δ

ETERNUM, OMNIPOTENTEM, V rum, sanctum , sortem, immortalem, iustum, ni sericordent Deum solum glorificari, & omni Iaude celebrari iubent scriptad uina. Et huius pronuntiant propriam esse sapjentiam & virtutem. Sed eadem nihilo tamen minus, & in eo coetu, qui peculiaris est Dei, id est, popuIus ex uniuerso mundo collectus ad cognitionem veritatis, ς-ligiosamq; innerationem Dei, & salutem atq; vitam aeternanti In hoc igitur coetu, laudis studium requirunt literae sacrae. Sic γ.nim inquit Apostolus Paulus scribens Philippensibus. Quaecunq; Vera, quaecunq; honesta, quaecunq;quila, quaecunq; si

sta, quaecunq; grgia, quaecunq; enedica, si qua virius,& ii qua laus, ea conliderate, quae & didicistis,& percepistis, & audiistis.&ridistis in ine, agite, & Deus pacis erit vobincum. His

docem'ir omnem hominum gloriam, laudem, decus, virtute; eam este debere, qua celebrctur &praedicetur aeterni Dei maiestas atq; bonitas. Vnde si recedatur, infamia, ignomini , de decus, turpitudo iam fuerit, quamuis hominibus aliquid praeclarum& speciosum & splendidum esse videatur. Hoc initio utendum esse putaui, cum magnifieus vir, T η sectus hoc semestri gu bernationi Academiae nostrae, a m- pςxi m. lat, ve

30쪽

fer, ut Antiqua 'surpatione Pitutum, de longa consuetudine

confiritum morem laudandii uum Reborem, in se ego se, uale, & oratione mea laudarionem solennem peragere veneni. Non det,si lutem, neq; volui istud ei officium denegare, cum quo longi temporis sincerae nece situdinis, iucu dus usus mihi intercederet. Eiq; , ut spero, studio obsequendi satisfaciam.' Caeteros, qui assunt, sapientia, virtute, dignitate praestantes viorcs, totam scholasticam iuuentutem oro,ut quae dicturus sum libenter & attente audire velint.

Atq; repeto id quod incipiens proposui, omnem gloriam laudemq; ,scut sapientiam & virtutem, propriam esse aeterni Dei. Soli enim Deo gloria, honor, laus debetur. & est illius inmnis potentia atq; victoria. Et oculi sublimes hominis humiliati sunt, exaltabitur auteria Dominus solus, ut ait Propheta Ex his igitur patet,quae praeclara& memorabilis laus & gloria, quae eximia virtus, & illustris sapientia in terris existimanda sit, nimirum augens & ornans Dei gloriam, Se ad illius virtutem ac sapientiam pertinens. Caeterorum praestantiain maiestas diuina euertit, & gloriam ob scurat,& sapientiam nerdit,& virtutem resutat. Quam multa empla pro possunt infelicis& miserae atq; exitialis gloriae interi is, quam in L .ia sapientiae&virtutis humanae, ijs ipsis, qui excesiuerunt utraq; perniciosae 'sed in his nunc non immorabimur. Quae igitur est vera gloria hominum Θ Ea omnino, quam diximus, coniuncta cum solida viri itet & sapientia. Audiamus verba Prophetae non glorietur, in quit Hieremias, sapiens in sapientia sua, & non glorietur fortis in fortitudine sua. & non glorietur diues in diuitiis suis, sed in hoc glorietur qui gloriatur, scire & nosse me. Quicquid igitur cognitioni Dei inhaeret, in eo & sapientia, & virtus, & laus, & gloria est. Cognitio- , nem autem intelligi volumqs, notitiam celebrantem Deum, unde sequitur,quicquid famuletur & inseruiat voluntati & senten-

SEARCH

MENU NAVIGATION