장음표시 사용
91쪽
IX. FRIDERICI II. PROMISSIO A. 1213. 77tholicis successoribus Vestris, sancteque Romanae e clesiae spetiali matri nostrae, Omem obedientiam, honorificentiam abluo reverentiam, semper humili corde, ac devoto spiritu impendemus, quam predecessores nostri reges et imperatores catholici, vestris antecessoribus impendisse noscuntur, nichil ex his volentes diminui, set magis augeri, ut noStra devotio magis enitescat. Illum igitur abusum volentes abolere, quem interdum quidam praedecessorum nostrorum exercuisse dinoscuntur, et dicuntur, in electionibus prelatorum, concedimus et sanecimus, ut electiones prelatorum libere fiant, et canonice, quatenus ille prefitiaturae clesiae viduatae, quem totum capitulum vel maior et sanior pars ipsius duxerit eligendum, dummodo nichil obstet ei de canonicis institutis. Appellationes autem in negotiis et causis ecclesiasticis, ad sedem apostolicam libere fiant, earia in prosecutionem sive processum nullus impedire presumat. Illum tuoquo dimittimus et resutamus abusum, quem in occupandis bonis decedensum prelatorum aut etiam ecclesiarum vacantium nostri consueverunt antecessores committere, pro motu propriae Voluntatis. Omnia vero spiritualia Vobis et aliis occlesiarum prelatis relinquimus 1ibere disponenda, ut quae sunt Cesaris Cesari, et quae sunt Dei Deo recta distributione reddantur. Super eradicando autetu hereticae pravitatis errore, auxilium dabimus et operam officiacem. Possessiones etiam quas aecclesia Romana recuperavit, ab antecessoribus nostris seu quibuslibet aliis ante
detentas, liberas et quietas sibi dimittimus, ipsamque ad eas
obtinendas bona fide promittimus adiuvare. Qios autem nondum recuperaverit, ad recuperandum pro Viribus erimus coadiutores. Et quaecumque ad manus nostras devenient, sine difficultato ei restituero satagemus. Ad has pertinet tota terra quae est a Radieophano usque Zeperanum, marchia Ancontinna, ducatus Spoletinus, terra comitissae Malisidis, comitatus Brittenorii, exarcatus Ravennae, Pentapolis, cum aliis adiacentibus terris expressis in multis privilegiis imperatorum et regum, a tempore Ludo inci, ut eas habeat Romana aecclesia in perpetuum cum omni iurisdictione, districtu, et honore suo. Veruntamen cum ad recipiendam coronam imperii Vel pro necessitatibus aecclesiae ab apostolica sede vocati Venerimus, de mandato summi pontificis, recipiemus procurationes sive sodrum ab illis. Adiutoros otiam erimus ad rettinendum et dessendendum Romanae aecclesiae regnum Syciliae ae cetera iura quae ad ipsam pertinere dinoscuntur, tamquam devotus filius, et catholicus princeps. Ut autem
92쪽
X. FRIDERICI II. CONFOEDERATso A. 1220. haec omnia vobis memorato sanctissimo patri nostro domino Innocentio, sacrosanctae Romanae necclesiae Summo pontifici, vestrisque successoribus per nos et nostroS Successores Romanorum reges et imperatores Observentur, firmaque et inconvulsa Semper permaneant, presens priVilegium conscriptum maiestatis nostrae aurea bulla iussimus communiri. Testes autom hii sunt.
Sigeisidus Moguntiliae sedis arciepiscopus apostolicae aedis legatus. Eberhardus Salgburgensis arci episcopus, Berardus Barensis arciepiscopus, Clivonradus Ratisponensis episcopus, otio Virginburgensis episcopus, Manegoldus PatinViensis episcopus, Engothardus Zigensis episcopus, Odacrius Boemorum rex, Lod-Wicus dux Bawariae, Liupoldus dux Austilae et Styriae, ΙΙer- mannus lanigravius Thuringiae, comes Albertus de Eberatoin, comos Adolsus de Sowenburo, comes Burchardus de Mannesvold, comes Serhardus do Dicis, comes Lud cus de Wirtemberch,
Gebehardus burcravius Meigdeburgensis, Haim icus de Stilhel-burch, Waltherus de Langonbercti, Heliaricus de Chrelandrino, marescalcus imperii, Waltherus de Sypf, pincerna imperii, GWaltherus Gentilis, comestabulus regni Sycilie ; et alii quam
Signum domini Frederi ei secundi Romanorum regis invictissimi L. M.) et regis Syciliae.
Ego Chuo adus Dei et apostolicae sedis gratia Metensis episcopus, vice domini Sigefridi, Moguntini arciepiscopi et apostolicae sedis legati, ac totius Gormaniae arcicancellarii , re
Acta sunt haec anno domini nosvei Iesu Christi 1213, indictione prima, regnanto domino Frederico secundo Romanorum rege glorioso et rego Sicilie, anno regni eius Romani primo, Siciliao vero 16. Datum apud Egram per manus Borioidi de Niston, regalis aulae prothonotarii, quarto Idus Iulii. X. Fr i der ici II. confoedo ratio cum principibus Ecclesiasticis a. 1220 ). In nomine sancto et individuo Trinitatis. Fridericus secundus Dei gratia Romanorum rex semper augustus et rex Sicilie,
93쪽
X. FRIDERICI II. CONFOEDERATIO A. 1220. 79
omnibus in perpetuum. Digna recolentes animadVersione, quanta efficacia et fide dilecti fideles nostri principes ecclesiastici nobis hactenus astiterunt, ad culmen imperii nos promovendo, promotos in ipso firmando, et demum filium nostrum Heinricum in regom sibi et dominum benivole atque concorditer eligendo; ensuimus, eos per quos promoti sumus, semper promoVendos, et per quos firmati sumus, una eum ipsorum ecclesiis semper fore nostia desensione contra noxia quoque firmandos. Igitur quia in eorum gravamina quedam consuetudines, et ut verius dicamus abusiones, ex longa porturbatione imperii, quo per Dei gratiam nunc quievit et quiescit, inoleverant, in novis theloneis, in monetis, que so invicem ex similitudinibus ymaginum destruere consueverant, in guerris advocatorum, et aliis malis quorum non est numerus; statutis quibusdam, eisdem abusionibus obviamus. 1. Primo promittentes, quod numquam deinceps in morte cuiusquam principis ecclesiastici reliquias suas fisco vendicabimus. Inhibentes etiam, ne laicus quisquam aliquo pretextu sibi eas vendicet, Sedi cedant successori, si antecessor intestatus decesserit. Cuius testamentum, si quod inde secerit, Volumus esseratum. Si quis Vero contra hanc constituetonem reliquias sibi Vendicare presumpserit, proscriptus et exlex habeatur, et seodo sive beneficio, si quod habet, permaneat destitutus J2. Item nova thelonea et novas monetas in ipsorum torritoriis sive iurisdictionibus, eis inconsultis seu nolentibus non
statuemus de cetero; set antiqua thelonea et iura monetarum eorum ecclesiis concessa, inconvulsa et firma conservabimus, et
tu imur; nec ipsi ea infringemus, nec ab aliis ledi permittemus modis aliquibus, utpote moneto turbari et vitificari solent similitudinibus ymaginum, quod penitus prohibemus. 3. Item homines, quocumque genere servitutis ipsis attinentes, quacumque causa se ab eorum obsequiis alienaverint, in nostris civitatibus non recipiemus, in eorum preiudicium; et idem ab ipsis inter so, eisque a laicis omnibus, inviolabiliter
4. Item Statuimus, ne quis ecclesiam aliquam in bonis suis dampnificet occasione advocatie eorumdem bonorum; sed si dampnificaverit, dampnum in duplo restituat, et centum marcas argenti camore nostro solVat. 5. Item si aliquis eorum vasallum suum, qui eum sorte
offendit, iuro Rodali convenerit, et sic laodum evicerit, illud suis
94쪽
usibus tuebimur; et si ipso feodum do bona et liberali sua voluntate nobis consurre voluerit, recipiemus, amore Vel odio non Obstante. Quocumque autem modo, sive etiam ex morte inseo-
dati, principi ecclesiastico feodum aliquod vacare contigerit, illud auctoritate propria, immo violentia, nullatenus invademus, nisi
de bona voluntate liberaliquo concessione sua poterimus optinere; set cum effectu suis usibus studebimus defensare. 6. Item, sicut iustum est, excommunicatos eorum, dum tamen ab ipsis Viva voce, Vel per litteras eorum, Vel per honestos nuntios fide dignos nobis denuntiati fuerint, vitabimus; et nisi prius absolvantur, non concedemus eis personam standi in iudicio: sic distinguentes, quod excommunicatio non eximat eos a respondendo impetentibus, set sine advocatis; perimat autem in eis ius et potestatem serendi sententias et testimonia, et alios impetendi. 7. Et quia gladius materialis constitutus est in subsidium gladii spiritalis, excommunicationem, si excommunicatos in ea
ultra sex septimanas perstitisse, predictorum modorum aliquo nobis constiterit, nostra proscriptio Subsequetur; non reVOeanda, nisi prius excommunicatio reVOeetur.
8. Sic utique, aliisque modis omnibus, iusto videlicet et efficaci iudicio, ipsis prodesse atque preesse firmiter compromissimus, et ipsi Versa vice fide data promiserunt, quod contra omnem hominem, qui tali nostro iudicio ipsis exhibendo violenter restiterit, nobis pro viribus suis efficaciter assistent. 9. Item constituimus, ut nulla edificia, castra videlicet seu civitates, in fundis ecclesiarum, Vel occasione advocacie, Vel asi:- quo quoquam pretextu, construantur; et si qua forte sunt constructa contra Voluntatem eorum quibus fundi attinent, diruantur regia potestate.
10. Itom inhibemus, ad imitationem avi nostri selicis memorio imperatoris Friderici, ne quis officialium nostrorum in civitatibus eorumdem principum iurisdictionom aliquam, sive in theloneis sive in monetis, seu in aliis officiis quibuscumque, sibi vendicet; nisi per octo dies ante curiam nostram ibidem publice indictam, et per octo dies post eam finitam. Nec otiam per eosdem dies in aliquo excedere presumant iurisdictionem
principiis, et consuetudines civitatis. Quocienscumque autem ad aliquam civitatum eorum accesserimus sine nomine publice curio, nichil in ea iuris habeant; set princeps et dominus eius plena in ea gaudeat potestato. Sane quanto fidem ampliorem
95쪽
XI. FRIDERICI II. EDICTUM L. 1220. Si predictorii in principum circa nos intelleximus, tanto excellentius eorum profectibus Semper intendimus prospicere. 11. Et quoniam acta Itominum oblivio, inimica memorie, per longam temporum ovolutionem sepeliro solos diligentia vigilantiori adhibita hoc nostro gracio beneficia ecclosiis inal,ensa perpetuari Volumus, Statuentes, ut heredos nOStri et successores imperio ea rata conservent, et ex quantur, et faciant in subsidium ecclesiarum a laicis universaliter observari. Et ut futuris innotescant, et a presentium non e Xcidant memoria sive noticia, ea socimus livio pagine annotari, et paginam subnotatione nominum eorum qui interfuerunt, principum
videlicet, et sigilli nostri munimine insigniri. Testos hii sunt: bifridus Maguntinus avelli episcopus, Theodoricus Tr vere is archiepiscopus, Engelbertus Coloniensis arctiiepiscopus, Albertus Magdeburnensis arctii episcopus, Cuonradus Motensis et Spirensis episcopus inalterialis alito cancellarius , Εchbertus Baben-bergensis Opiscopus, Cuonradus Ratisponensis episcopus, IIart-wicus Eisto tensis opiscopus, IIoinricus Wormatiensis episcopus, Otto Traio tensis episcopus, Titeodoricus Monasteriensis episcopus, Hugo Leodiensis episcopus, Engelhardus venburgonsiSepiscopus, Heliaricus Basiliensis episcopus, H. . . IIavolbergensis episcopus, Ct alii quam plures.
Signum domini Fridorici secundi Romanorum regis invictissimi et rogis Sicilio.JEgo Clivonradus Metensis ut Spirensis cliiscopus, imperialis aule cancellarius, vico domini Sisi lilii Maguntini funguntinesedisi avehi piscopi et locius Germanio archicancellarii, recognovi. Acta sunt hec anno dominico incarnacionis 1220. indictione 9. regnanto domino Frideri O secundo Romanorum et Sicilio rege glorioso; anno regni cius in Germania 8, in Sicilia vero 23. Datum apud Frankensori 6. Maii, indictione proscripta. XI. Fridorici II. edictum contra statuta ecclesiasticae libertati p r a o i u d i c an ii a a. 1220 ).
Frodoricus Dei gratia Romanorem rex Sein per sugustus et rex Sicilio, potestatibus, conSulibus ae communitatibus universa in civitatum et castiorum Ytalie. Cum divo memorie im- Ex oclitione apud Perig Leg. Tom. II p. 238. Vide Lehrbuch des Κirchenrochis g. 108.
Cauer Fontes iuria ecelesiasthi 6
96쪽
peratores Romani sacrosanctam ecclesiam multiplici libertate dotarint, nos disponente Deo, a quo est omnis potestas, ad fastigium culminis imperialis electi, quo pie ab illis et a sanctissimis apostolice sedis presulibus pro statu ecclesiarum et ecclesiasticorum Virorum sunt edita, conserVare volumus inconcussa, et
illis contraria, sicut ad nos spectare dinoscitur, amputare. Cum igitur ad aures celsitudinis nostre perveniret, nonnullos Vestrum cupidine ceca seductos, quedam detestanda edidisse statuta preiudicantia ecclesiastice libertati ac divino et humano iuri ob-Viantia , manifeste nos ea tanquam de radice pravitatis heretice prOVenientia, presentium auctoritate cassamus, sub pena mille marcarum districtius inhibentes, ne qui vostraim illis do cetero
inherere presumant, aut eorum pretextu ecclesias et oeclesiasticos viros contra sanctiones canonicas et legitimas molestare,
quinymmo ea de vestris capitularibus seu breviariis tanquam iusto iudicio condempnata penitus abolentes, ecclesias et personas ecclesiasticas permittatis indulta sibi libertato gaudere, si vultis penam effugere prenotatam et indignationem regiam evitare. Dat. in castris apud sanctum Leonem anno Domini 1220. indictione 9. octavo Kal. Octobr.
Fridoricus Dei gratia Romanorum imperator et semper augustus, ducibus, marchionibus, comitibus, cunctisque populis quos clementie nostro regit imperium, salutem et gratiam. In die qua de manu sacratissimi patris nostri summi pontificis recepimus imperii diadema, curavimus ad Dei et occlesie sue honorem edere quasdam leges, quas presenti pagine iussimus annotari, per totum nostrum imperium publicandas, per imperialia vobis scripta precipiendo mandantes, quatinus eas quisque in suo districtu irrefragabiliter et inconcusse servetis. Sunt autem hee leges. 1. Ad decus et decorem imperii et ad laudem Romani principis nichil magis videtur accedere, quam ut expurgatis quorundam erroribus et iniquis quorundam statutis penitus destitutis, de cetero ecclesia plena quiete vigeat, et secura gaudeat
97쪽
XII. FRIDERICI II. CONSTITUTIO A. 1220.
83 libertate. Sane adeo infidelium quorundam et perversorum iniquitas habundavit, ut non dubitent, contra apostolicam disciplinam et sacros canones, sua statuta confingore adversus ocelesiasticas personas et ecclesie libertatem. Cum ergo ecclesia fluentehil debet preter bonum appetere, dispositione divina iaciente nichil velit quod nobis eodem cursu voluntatum non placeat, nos Friderieus Dei natia Romanorum imperator et semper augusto, hao odietati lego irritamus, et precipi inus irrita nuntiari omnia
statuta et consuetudines quo civitates Vel loea, potestates, consules , vel quecumque alie persone contra libertates ecclesie ac personaη ecclesiasticas edere, vel servare temptarunt adversus canonicas vel imperiales sanctiones, et pa de capitularibus suis
mandamus infra duos menses post huiusmodi publicationsim edicti penitus aboleri; et si de cetero similia attemptaverint, ipso iuro
decernimus osse nulla, et eos sua iurisdictione privatos, necnon locum ubi deinceps talia presumpta suerint banno mille marcarum precipimus subiacere. Potestates Vero, consules, rectoreS, statutarii, et scriptorcs dictorum statutorum, nec non consiliarii Ioeorum ipsorum qui secundum statuta vel consuetudines memoratas iudicaverint, sint extimo ipso iure infames, quorum sententias et actus alias legitimos statuimus aliquatenus non tenere.
Qui si per annum huius nostre constitutionis inventi fuerint contemptores, bona eorum per totum nostrum imperium mandamus impune ab omnibus occupari, salvis nichilominus aliis penis contra tales In generali concilio promulgatis. 2. Item nulla communitas vel persona, publica vel privata, collectas sive exactiones, angarias vel perangarias, ecclesiis aliisque piis locis aut ecclesiasticis personis imponant, aut invadero ecclesiastica bona presumant; quod si secerint si roqui siti ab ecclesia vcit imperio emendare contempserint, triplum refundant, et nichilominus banno imperiali subiaceant, quod absque satisfactiono debita nullatenus remittatur.3. Item quecumque communitas Vel persona per annum in excommunicatione propter libertatem ecclesie facta perstiterit, ipso iure imperiali banno subiaceat, a quo nullatenus extrahatur, ni i prius ab ecclesia beneficio absolutionis obtento. 4. Statuimus autem, ut nullus ecclesiasticam personam in criminali questione vel civili trahere ad iudicium seculare presumat, contra constitutiones imperiales et canonicas sanctiones.
Quod si secorit, actor a iuro suo cadat, iudicatum non teneat, et iudox sit ex tuno iudicandi potestate priVatus.
98쪽
Sancoimus etiam, ut si qui clericis Vol personis ecclesiasticis iustitiam denegare presumpserint, tertio requisiti suam iurisditionem amniittant. 5. Chalaros, paterenos, leonistas, Speronistas, arnaidistas, circumcisos, et omnes hereticos utriusquct sexus quocumque nOmine censeantur, perpetua dampnamus infamia, diffidamus atque hannimus, censentes ut bona talium confiscentur, nec ad eos ulterius revortantur, ita quod filii ad succossion in eorum per-vonino non possint, cum longe Sit gravius e ternam quam temporalem offendore maiestatem. Qui autem inventi fuerint sola suspitione notabiles, nisi ad mandatum occlesie iuxta considerationem suspitionis qualitatemque persono propriam innocentiam congima purgatione monStraVorint, tamquam infames ot banniti ab omnibus habeantur, ita quod, si Sic per annum permanserint,ox tunc eos sicut lieroticos condempnamus. 6. Statuimus otiam hoc edicto in perpetuum valituro, ut potestates Vol consules seu rectores quibuscumque fungantur om-ciis, pro dolansione fidei prostent publico iuramentum, quod deterris suo iurisdictioni subiectis universos heroticos ab ecclesia donotatos, bona fido pro Viribus exterminare studebunt, ita quod amodo quandocumque quis fuerit in potestatem sive perpetuam vel temporalem assumptus, hoc teneatur capitulum iuramento firmare. Alioquin neque pro potestatibus neque pro consulibus habeantur, eorumque sententias decernimus ex tunc irritas et inanes. Si Vero dominus temporalis, requisitus et amonitus ab ecclesia, terram Suam purgare neglexerit ab heretica pravitate, pOSt annum a tempore monitionis elapsum terram ipsius Oxponimus catholicis occupandam ; qui eam exterminatis horeticis absque ulla contradictione possideant, et in fidei puritate conservent; salvo iure domini principalis, dum modo super hoc nullum prestet obstaculum, nec aliquod impedimentum opponat; eadem nichilominus lege servata contra eos qui non habent dominos principales. Credentes preterea, receptatores , defensores et fautores hereticorum bannimus, firmiter statuentes, ut si postquam quilibet talium fuerat excommunicatione notatus, satisfacere contempserit infra annum, extunc
ipso iuro sit tactus infamis, nec ad publica officia fou consilia vol ad eligendos aliquos ad huiusmodi, nec ad testimonium admittatur. Sit otiam intestabilis, ut noe testamenti liberam habeat factionum, nec ad hereditatis successionem accedat. Nullus proterea ci super quocumque negotio, set ipse alii respondere co-
99쪽
XIl. FRIDERICI II. CONSTITUTIO A. 1220. 85gatur. Quod si forte iudex extiterit, otiis sententia nullam obtineat firmitatem, nec cause alique ad eius audientiam perserantur. Si fuerit advocatus, eius patrocinium nullatenus admittatur.
Si tabellio, instrumenta confecta per ipsum nullius penitus Sint
T. Navigia, quocumque locorum perveniant, Si quo caSu contingente rupta fuerint, Vel alias ad terram perveniant, tam navigia ipsa quam navigantium bona illis integro reserventur ad quos Spectabant ante fluam navigium liuiusmodi periculum incurrisset, Sublata penitus omni consuetudine locorum quo huic adversatur sanctioni; USi talia Sint navigia que piraticam exerceant, aut sint nobis Yel cliristiano nomini inimica. Transgressores autem huius nostro conStitutionis bonorum publicaticino multentur, et Si reS exegerit, corum audacia iuxta mandatum nostrum modis aliis compeScatur.
8. Omnes vero peregrini et advenc libero hospitentur ubi voluerint; et hospitati, si testare voluerint, de rebus suis ordinandi liberam habeant tacultatem; quorum ordinatio inconcussa servetur. Si vero intestati decesserint, ad hospitem nichil perveniat, set bona ipsorum per manus episcopi loci tradantur si fieri potost heredibus, Vol tu pias causas erogentur. HOSpes vero si aliquid do bonis talium contrea hanc nostram constitutionem habuerit, triplum episcopo rostituat, quibus Visum fuerit assignandum. Non obstanto statuto aliquo aut consuetudine seu etiam privilegio que hactenus contrarium inducebant. Si qui autem contra presuDipserint, eis de re rebus suis testandi interdicimus facultatem, ut in eo puniantur in quo deliquerunt; alias, prout culpo qualitas exegerit, puniendi. 9. Agri ultores et circa rem rusticam oceupati, dum villis insident, clum agros colunt, securi sint quacumque parte terrarum, ita ut nullus inveniatur tam audax, ut personam, bOVes agrorum, instrumenta, aut si quid aliud sit quod ad operam rusticanam peruncat, inVadere, capea e aut violenter auferre presumat. Si quis autem statutum liuiusmodi ausu te morario violare presumpserit, in quadruplum ablata restituat, insanato notam ipso iure incurrat; imperiali animadversione nichilominus puniendus.
100쪽
86XIII. CONCORDATA CONSTΑΝΤIENSIA A. 1418. XIII. Concordata Constantiensia a. 1418 ). Praefatio et testimonium Ioannis cardinalis et viceo cellarii ). Ego Ioannes episcopiis Ostiensis S. B. E. cardinalis et Vicecancellarius , infrascriptas constitutiones et statuta transvidi
in cancellaria, de mandato domini nostri Martini Papae V. die XV. mensis Aprilis, Pontificatus dicti domini nost14 Papae anno primo. Et in libro cancellariae feci scribi de eodem mandato. Et iuxta eiusdem domini nostri mandatum sic obserVari mandavi. Et nihil extrahi ea Dei et mandavi per notarium subscriptum, et in hanc publicam et authenticam formam redigi, inserendo ea de Verbo ad verbum , prout in quaternis seu libris dictae cancessariae originaliter conscripta existunt. Ut in quocumque iudicio et extra, tam in curia Romana, quam extra,
fidem plenariam faciant, illisque stari debeat incommutabiliter, sicut propriis originalibus. Voluit insuper, mandavit, et statuit, et ordinavit idem dominus noster Papa, quod omnia et singula hic subscripta, firmiter et immobiliter observentur. In quorum omnium testimonium sigillum meum cum notarii publici inha- scripti subscriptione apponi feci et mandavi. Alia praefatio cum simili testimonio ). Universis et singulis, Ioannes, miseratione divina Episcopus Hostiensis, sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis et Vice- cancellarius, salutem in Domino et praesentibus fidem indubiam adhibere. Si iuxta laudabilem antiquorum sententiam et providum sapientum consilium dignum est, ea quae maiorum consultissima providentia in subiectorum gratiam et commoda geruntur, Scripturae testimonio redigere: dignum est per consequens et rationi consentaneum, ut adeo nota fiat ecclesiae eorum Veritas,
quod inde nec desit pacificis opportuna provisio, nec usquequaque perversis sub ignorantia variandi supina facilitas relinquatur. Cum itaque nuper inter sanctissimum in Christo Patrem et Dominum nostrum Dominum Mailinum divina providentia Papam quintum, et Reverendos Patres, Praelatos, nee non egregios et cir-