Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

21쪽

- οιδα παο' tiαυτου των δὲ ἀκριβῆ τὴν γνωσιν σχον, ἔοαυτων ἀπαγγειλάντων ων πραζαντων, διὰ το πολλὰς καὶ σπιεχεῖς ἐφ' απαντα τον του nouuo χρονον τὰς εταβολὰς

ἀλλἀ καὶ βουλεο ιάτων ἀπορρήτων καὶ δολων καὶ ἐπιβουλων

κα ολως πάντων καὶ των πραττο-ων φανερως καὶ των

dam laetarunt, persecuti sunt nihilque rerum gestarum liquido eompertum habentes, inalia auribus aceeperant, talia nullo ad veritatem respectu posteris tradiderunt aut si etiam sub utrovis Imperatorum militarant, non utique consiliorum participes neque

areanorum conscii verunti Deinde ne omnibus oram assuerunt, eum continenter et diu, nempe totum quinquetinium, arma duraveria Mihi vero huiusmodi culpam aliquam nemo obiecerit. Nam iis, qui ea secerunt, ego pracsens, alia per me ipsum novi, alia ex ore ipsorum, a quibus aeta sunt, ad unguem didiei. Et cum frequentes continentesque toto eo tempore mutationes fuerint, Verisimi in est, non gestorum modo, sed et consultorum arcanorum et haudum insidiarumque et prorsus omnium, quaeque palam aetagnaeqtie occulte comparata sunt, nihil me fugere. Verumtam ea quod in vestibulo operis mei sum pollicitus, veritati uihil ante seram: sed ut res evenerunt, ita eas explanabo, excepto quod alicubi prudens praeteribo , quae nonnullis convicio aut vituperationi esse possint non enim mihi amicum est cuiquam eonviciari, etiamsi mortalium nemo rem ignoret. Quodsi interdiam quaedam secus quam multi opinantur videbor exponere, ne sit mirum. Non enim dum vito eadem cum multi diceres, nova comminiscar sed res ut se habent

22쪽

e α προς τα βασίλεια παραγινηιένων, ου των συγκλητικων μονον κα στρατευομένων, ἀλλἀ καὶ των σοι Βυζαντίων

σιλεις, ουδαμῆ των βασιλείων πέστη, ἀλλὰ των τε οἰκείων -- των βασιλικων πεντακοσίους χων, ους ἐγκατέστησε τοις βασιλείοις φρουραν, δι πάσος ἐπιμελείας ἐποιεῖτο κώ σπουδῆς των σως νεωτερι- ντων ἀπαμβλυνειν τὰς θριας μετὰ δε τον νατον των ἐπ τοῖς τεrελευτηκοσι συνήθως γενενομένων λασμιον, την με φρονοῶν τὴν πολλον ζέβαλε των ε SD βασιλείων, λίγους καταστησας, σοι καὶ ποστευον ἐνεθους ησαν. αυτο δ οικοι γεγονώς, συνξθως πεφλεῖτο των πραγριάτων καὶ τοῖς τε τας αρχας επιτετραριμένοις των ἐπαρ- χμον κα των πολεων παo νε διὰ γραμμάτων τρεμεῖν αἰ κηδε νε τεριζειν , ως της τε καλοκαγαθίας καὶ τῆς is βα-aosΓλέα - νοίας ανους ἀπολη νομενοι τας ευεργεσίας καλτου-

ναπιον, ην τι νεωτεριζοιεν, τίσουσι δικας καὶ τοῖς των δο- μοσίων συνεισφορων το εισπραξιν ἐγκεχειρισμένοις ἐκέλευε

6 no P aa. τις P. igitur Andronico iuniore Imperatore, Augusta triduo in monasteriouod egorum mansit. Postea in regiam regressa diebus novem luctu Iae dedidit eum quotidie omnes, non senatores modo a duces, sed quotquot Byzantii eminebant, accederent et defunctum Imperatorem communi lamentatione prosequerenturi agnus porro domesticusa eo ipso die, quo Imperator animam edidit, a palatio nusquam discedebat sed quingentis partim suis, partim imperatoriis in eo ad custodiam collocatis, summum studium diligentiamque impendebat αυ si qui sortasse res novas attentarent, eorum conatus infriugeret. Post diem nonum, peracta, ut assolet, pro defunctis piacularieaerimonia , custodes e palatio dimittit paucis retentis, quot nimirum et antea esse consueverant , ipse domi, ut semper rei publicae animum intendebat, et urbium provinciarumqtie rectores per litteras monebat, ne rebus novis studerent utpote huius suae probitatis et egregia in Imperatorem voluntatis condigna praemia accepturos reontra si quid machinarentur, poenas daturos. Quaestoribus item

mandabat, ne quid sceleris in peeunia designarent, quod nihilo minua, quam Imperatore vivo ratione relaturi essent. Atque ad Di9jlia πιν Corale

23쪽

σιλέως ἔπιτος πω αὐτων παρίζουσιν ευθυνας - τουτονA- τον τροπον is πλείοσιν ἡ τριάκοντα ξιιέραις υπὲρ πεντακο- P. σίας ἐφ' heάστης αμπων γραφὰς εἰς τοσουτον ευταζίας καὶ εὐπειθείας την en 'rio ιαίους πασαν κατέσπεν ῆγεμονίαν,5ιος δοκεῖν κωνον μηδὲν uuβεβηκέναι, ἀλλὰ βασιλέα

ιερέων τοσουτον, ωστε τον νεων τῆς φίας του θεου, μεγέθει Mθι-οτον οντα των πωτον ἐλιον απαντων, ἐλάσσω τῆς χρείας τότε D C

hune modum diebus plus triginta missis epistolis amplius quingentia, ad tantum ordinem obedientiamque omanum imperium unive wm redegit, ut nihil novi contigisse, sed Imperator adhuc aura se et praeesse rebus videretur. Nulli enim nec parvi nec magni motus audiebantur nisi quod Albani in Thessalia, morte Imper toris inteueeta, urbes illic ineursabant et, quamquam non admodum, lepra dabantur. Quo omperto, magnus domesticus quam Primum Morintium expediti Albanis imperat, aut praedam restituant ac de aeter se contineant aut si iussa detrectent, se apud ipsum in hostili loe futuros seianti Quibus illi minis exterriti, non solum prae tam spoliati reddiderunt, verumetiam posthac nihil tale ausu- promiserunt, modo huius peccati gratia sibi fiere Verum haec p v o post acciderunt Postquam magnus domesticus e palatio do-mM eoneesait, praeeones ius missu vieos et oppida Byzantio vi- ina oncursant, omnem clerum Constantinopolim ad diem praesi in propter defunctum Imperatorem funebribus sacris expiandum Vorantes. Confluxerunt tanti greges, ut Sophiae templum, omnium a e sol adspicit spatiosissimum, ad praesentem usum haud satis

φεν appareret a sacerdotibus consertim repletum videlicet. Ubi

24쪽

τους τους τελουντας ουδὲ γαρ σημος τις ἐξοκουετο θρους, οἷον ποιεῖν φιλεῖ το πλῆθος, Ἀλλ' ἐζαισι τις ευαρμοστια καὶ συμφωνία ἐλους , πάντων ἐφεξῆς τους ἱερους δοντων5ω-ους καἰ ην ου εκπληξιν μονον, αλλὰ καὶ ηδονην τοθέαμα παρέχον, κατάλογος ἱερος ρωμενος τοσουτος tau τοῖς ιεραρχαις, στολαῖς ἰεραῖς κεκοσtinuένοι κα ιάαν τελουντες τελετῆν, φ εν καθηγεuον τω πατριαρχῖ τεταγριδεοι. au-Dπαδων δε περιουσι καὶ τῆ αλλη πολυτελει τῆς παρασκευῆς io

κεσσαι τῆς των κοινων πραγμάτων διοικοσεως, ως αυτ 0 προ

σλιι α χωρισuo τῆς ἐκκλησιας των πιστων, εἴ τις τετε-

dies placandis manibus diei illuxit, omnia adco citra tumultum tantoque ordine peracta sunt, quasi qui peragebant pauci a numeratu faciles essenti Neque enim saltem obscurius murmur, quale in frequentia solet, sed admirabilis quaedam, omnibus alte natim sacros hymnos modulantibus, concinnitas atque conveniotitia vocum exaudiebatur: ec stupori tantum, sed voluptati quoque erat ho spectaculum, dum ita ingens sacerdotum multitudo eum episcopis, induta sacris vestibus , sub uno patriarcha duce, iisdem ritibus ungeretur. Lampadum vero opia reliquique apparatus amplitudo omnium dierum sestorum, qui unquam memorabiles exstiterunt, magnificentiam splendoremque superaba Atque in haec et in sacerdotum amplissima ouoraria pro cuiusque dignitate umptum de suo secit anagnus domesticus. a. iamina quidem haec fuerunt. Ipse autem magnus domesticus, quomodo antehac ad rem publieam procurandam incumbebat, de nemine nulla in re quidquam suspicans mali. Patriarcha in sua pelle quiescere non poterat, scd imperii administrationein, ut sibi congruentem, ex causa istiusmodi capessendam iudieabat. Non parum diu ante excessum Imperatori consilium dedit magnus domesticus, patriarchae auctor essct poenam Et

eiectionem ex ecclesia interminaudi, si quis imperatore mortuo Disiligo b Coos

25쪽

awτοκλος βασιλέως ἐπιβουλευοειε τας ἔκεινου παισὶ καὐτὴν AC. 3έ. βασιλειαν παρελοιτο ἀδικως. Ἀφασκέ τε πειθειν ἐπιχειρων

νοι και παoαλπων, ἀλλα κα ωφέλειαν ου μικραν τινα πα-Gθocto κται τοῖς παισὶν ἐκ τουτου ει τι τοιουτον συμβαι ' Περιαυτους πασι μεν γαρ δηλον ειναι et του θανάτου τελος,

ὁποτε ξει, ιαλιστα δὲ αυτοις ἀεί περ μάχας κα κινδυνον ησχολημένοις κα ουδεν εινα των ἀδυνατων, εἰ καὶ ἀμφοτέροις αυτοις συ ιβαιρ περ μιαν μάχην πεσειν εἰ δὲ

ri. δυναμένοι P. et Μ ia erroris κfiliis eius insidiaretur et imperium illi nefarie adimeret addiditqne

persuadendi causa, nihil indecens aut inopinatum facturos, quinetiam non modice filiis profuturos si quid lium anitus ipsis necI-uisset. Neminem enim praescire diem ultimum, praesertim ipsos aemper bellis cum periculo dia tentos et posse uirumque oriun in eodem praelio oceumbere male euratos relinqui filios, qui nec sibi ipsis propter aetatis imbecillitatem serre opem poterunt nec habituri sint, qui eos sincet a legitime tueatur. Imperator reniti. duo piris esset animi putaretque eonvenire magis in omnipotenti dextera salutem filiorum reponere quain siculneum auxilium Dumana cogitatione inventum espicere intolligeret praeterea , asii perioribus imperatoribus similia excogitata fuisse, nec profuisse. Et adiungebat aut Deum ab alto salutarem maniim extendentem aut potentiam sibi bene cupientium, devictis advorsariis eorum ad iniuriam inserendam impetu repressuram. Iuramenta et Vincula et quaecumque huius generis nihil peri r ritura eos qui ex alienia ineommodis sua comparare eommoda statuerint. dei reo abstinen diim hoc negotiis, ut non solum ipsis inutili, sed e teris etiam noti

mediocriter nocituro, utpote praeter poenas ob rapinam debitas cantaeurantis v s

26쪽

A.c ira θουσαν βλάβ ν δυναμένης προξενεῖν, οῖα δὴ προς τελεικος τῆς

λεῖν κα ακοντα πεπεισμένον. καὐτον πατριαρχην ετακα-

ουτ λυσιτελες δοκεντο πραγιια, ο γαρ ἐπισχῆσει τὰς ρuἀς των ἐπιβουλων λεος αν Hi μὴ δοκοίη τοῖς σφετέροις μονοεις πεί-Bθεσθαι λογισμιοις, ἀλλὰ καὶ σεροις συυβουλευουσι παραχωρεῖν αντον τε πεπεῖσθαι καἰ σφίσιν ἐπιτρειειν, ἐκέλευε τον αφορισμον 5 κατὰ τωνάετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν τοῖς παισῖν ἀδίκως ἐπιθοσμμένων ἐκφωνεῖν καὶ ἐτελεμ παρα πατριαρχον,4 προσλαψεν

ο βασιλευς διὰ ταυτα do ιετῶ τὴν ἐκείνου τελευτὴν ὁ πατριάοχης ἰκμο δεῖν, οι δὴ των βασιλέως παίδων φυλαξ, αλλως θ' ora κα ὁ του βασιλέως παις Ιωάννης ὁ βασιλευς δε νήπιος ἐν, αρτι οπαιδικῆς ξιιμένος ηλικίας, ετ γαρ ἐν γεγονως ἐννέα ) ἀνθάπτε-

λιστα ἐνῆν καὶ κατ ιιικρον ἐμβιβάζων εαυτον εἰς τὴν

6. πεπεισμένων P. etiam diris precibus a divina onIunetion seclusis Magnus domesticus instare, rogareque uti amodi verbia pareeret sibi utiliterae iuste consulenti pareret. Et importunitate, quod voluit, essecit, non ita tamen, ut profuturum crederet imperator, si ieret; verum anticipatae opinioni suae affixus, quoniam ille profuturum censebat, In Peciem assensus est accersitoque patriarcha eum episcopia quotquot Byzantii versabalitvr, et ita decebat de re locutus d elarata insuper palam sentcntia stia, sibi quidem rem neque nee sariam, neque eonducibilem videri non enim cohiberi posse insidiatorum eupidinem tamen ne existimetur suo tantum iudicio obsequi, sed aliorum quoque consiliis cedere, et manus dare et rem illis ommittere. Proinde anathema in eos dicant, qui se mortuo filios eius per scelus adorirentur. Patriarcha iussa complet; et hac nimirum de ea v a post eius obitum oportere se tamquam filiorum tutorem et praesertim, quia Ioannes imperator admodum Puer adhuc, novem dumtaxat annos natus erat, gubernationem attingere et adolescentulo imperatori imperium conservare existimari A suscepit quidam ille rem publieam, paulatimque semet in Diqilige by Ooste

27쪽

σκειν, καἰ ταιρείαν ἐκ των συγκλητικων συνιστα καὶ επειθε πολλαῖς ποσχέσεσιν αυτῶ συμπραττειν ως τα ιιθιστα ευ

μοχαζο/ιενος τῆς του πατριαρχου διανοίας, αλλως τε και τινων των κοινωνουντιον αυτῶ των ἀπορρήτων ἀπαγγελλοντων

orio γινομδεων τὴν αἰτιαν, ἐδυσχέραινε μεν ως εἰκος καὶ ωοογῆς τὰ πραττομεν ἐποιεῖr , satu δε εφερε σιγῆ, ἀποσκο-

ροντος ἀδελφῆς, i μετὰ τὴν ἐκεινου τελευτὴν ἐρξε Μυσίας. et τροτερον γαρ ἐκβεβλημένη ἡ ἐκείνου ἐν τι εριοντος καἰτῆ βασιλέως Ἀνδρονίκου του νέου συνοικουντος ἀδελφῆ. ἐπεὶ

33. Uretio O P. principatum intrudens, atere studuit quam maxime potuit quod metueret, ne magni domestici aemulum se esse in regenda re pub. palam constaret. Et eum alia ei inimica faciebat, tum sodalitium ex aulicis proceribus conssabat, multaque amplissima beneficia promittebat, ipsis administris rerum principatum adipisceretur. praeterea totos dies et ad media noetes in palatio haerebat. Hinc magnus domesticus eius cogitata olfaciens, et imprimis a nonnullis, quibuscum patriarcha areana sua ommunicabat, de ausa molitionum istariam certior factus, merito indigne ferebat et irascebaturi silebat nihilo minus et quo demum res erumperet, observabat. inter haec aliud quiddam evenit, quod Ius animum non levitet pupugita Nam Moesorum rex Alexander per Iegatos ab imperatrieo et Romani Sismanum exulem Byzantii degentem petebat, Michaelis, eui suecesserat, ex Stephani Triballorum principis sorore lium ta marito, superinducta sorore Andronici iunioris, electa, Postrius lateritum in Moesia regnaverat nec multo post potentissimo ruta saetione rursum pulsa regno, eum Ioanne e siliis altero aderatim fratrem se receperat. Iis manus alter filius ad Suthas exu

28쪽

τοῖς. πεMπέ τε καὐτους ορκους, οῖ προς βασιλέως Ἀνδρ νίκου προ αυτὀν ησαν ἐπ τῆ εἰρήνη γεγενηυἐνοι η-εν υνυλεξάνδρου πρεσβεία τουτον εῖχε τὸν τροπον ἐδει ει τὴν συγ-I κλητον συνελθουσαν βουλευσασθαι citi βασιλίδι, εἰ δέον iBτον αυτοιιολον παραδιδόναι η πολευον αρασθαι προς Itbσους ωπερ αυτου. οἱ ιεν ὁ συνῆλθον ἐν βασιλείοις συιιπαρῆν ν αὐτοῖς καὶ μυωτικος ὁ θας ti πατριάοχη προτε

θείσης δὲ τῆς βουλῆς ἐπ ἐκκλησίας, ο 'μἐν αλλοι πάντες is

γιος, ὁ ἐπὶ τῆς τραπέζης, Φιαθως καλ ασέως πριν τι φθέγξασθαί τινα γέγραπται ' εἶπεν ,ἐαν τω ἐσχατον ἀποκαλυφθῆ,

ἐσχάτων εἰναι βελτιόν τι περ ῶν νυν βουλευοMεθα εἰπεῖν ἐζῆ , ἀνάγκη τὰ πρωτον στέργειν. ἐταραχθη ἐν υ ευ-cθυς ὁ θα δηιέστιμος ἐπὶ του λόγω προς το θρασυτοτα

latum abierat nee Iongo tempore ibidem exaeto, post mortem imperatoris ad Romanos sponte eonfugerati munc igitur Alexander ut teterrimum hostem suum postulabat et alterutrius optionem da-hat ut aut Sismanum sibi iugulaudum dederent, aut se ad arma compararent haud enim Romanis amicum ac socium esse Posse, quamdiu illi hostem suum apud ae alerent simulque iuramenitam mittebat, quo se ipsi Andronteus pacis causa obstrinxerat. Legatio Alexandri ita se Dabuit portebat vero eonvenire optimates et eum Augusta deliberare, lasne esset perfugam tradere, an pro eo hellum contra Moesos suscipere. convenitur in palatio adsunt item magnus domesticus et patriarcha quaestio movetur. Ibi aliis omnibus in magnum domesticum ora atque oeulos eum silentio convertentibus eiusque super re proposita sententiam expectantibus, Georgius Chumnus mensae prae eius inscite et audacter, priusquam ab ullo verbum audiretur, Seriptum est inquit, si postrem reve ἐatum fuerit, primus taeeat. Ergo si alicui nostrum, qui videmur esse postremi, melius aliquid in illis, de quibus nunc est inducta deliberatio, loqui licuerit, necesse erit phimum boni consulere. Pedicussit illico et indignatione eommovit magnum domestieum tam

Proterva et impudens oratio. Sed quia aut imperatricem aut a Diqilige by Ooste

29쪽

HISTORIARUM III

καὶ ναίδειαν του ἀνδρος ἀγανακτων οἰοιιενο ει τον Ἀ- A. c. 3 4 muta η τον πατριαρχην ουτος γαρ ηδο προηστατο τῆς βουλῆς, noὀς οργην τον Ουι νον πελάσειν του βουλευτηριουῆ ποις ἐπιπλήξειν τῆς ἀκαιρο γλωσσαλγιας, ηνεγκε σιγῆ. 5ως δε ξτε παo' ἐκεινων ἐλέγετο τῶν δεοντων τι δει αλλονεταράττετο, τεκώνγριον ἐναπες ἀταξίας - άναρχίας τιθμενος το λογον, εἰ πασιν ἐξέσται τοῖς ε οσι προσκρουειν ἀδμως. ορνίκης δε Anti τριος ου ἐνεγκων τὴν ἀτοπίαν, τίων; ista sed quοκρατίαν χρὴ ποιεῖν την 'Pωυαίων βασιλείαν, a 'εξη παντί του βουλευεσθαι καὶ λέγειν, αττα, δοκῆ, καἰ περιψιγνων καὶ ἐλαττονων πραγυάτων, καὶ ἀνάγκην προστι - νω τοῖς βελτίοσι στέργειν τὰ δεμ φιμένα καinοίαν ἀτοπεις Da οπερβολῆν ἐλλιποι το τοιουτονί ωριι αένων τε ηδν περιτων τοιουτων ἀλληλοις ἀντιλέγειν , ἐπέσχεν η βασιλk, των

35ακαιρων ἀπωχέσθαι κελευουσα λογων τουτωνi καὶ ἀναγκαίων

δ τον χωραν μαλλον καὶ τα οἰκεῖα διασώζειν καλαῆ βαρ-

exacturos, aut verbis saltem de istae tam intempestiva iuguae petulantia obiurgaturos sperabat, ad contumeliam tacuit. Cum autem vi contra ne mutirent quidem quod minime decebat maior eum perturbatio incessit, pro manifesto eonfusionis et anarchiae habentem indicio, si in quemvis e maioribus libere insultare liceret Demetrius autem ornicius insolentiam non serens, Quid hoc cidioquit, ad democratiamne Romanum imperium redigemus, ut unicuique fas sit consulere ae dicere pro libidine aeque in gravioribus ut in levioribus et prudentioribus sua deeret approbandi necessi talem imponere Quid tandem hoc stolidius fieri queat Cumque iam inter se altercari inciperent, imperatrix se interponens eos hibuit hortata, ut istiusmodi sermonibus alienis omissis, de ne- Masariis dissererent Magnus domesticus dolorein stomachi et tormina simulare silereque, ac si cruciatus ille sibi vocem eriperet. Illi immodeste mutuum obstrepere, dum quisque propositum onfirmare nititur. Quidam ni in Sismanum Romani imperii supplieem

eonservandum, non prodendum asserebant, etiamsi eius ausa quip

piam durius patiendum foret. Alii magis regionem et propria ser- uda tucndaque, ce proliter usitivum barbarum in praevisa peri-

30쪽

A.C. Vt βάρου ἔνεκα φυγάδος εἰς ποουπτον κίνδυνον ιαβάλλειν σφῶς αὐτους. καὶ τοιαυτα ἔτερα ἀντέλεγον προς ἀλληλους καὶ βοῆς τὰ βασίλεια ἐπληρουν, πάντων ἐθελοντων γνώμας κώ-νο-

φίσαατα προτείνειν περ των κοινῆ λυσιτελουντων δεος τὸ πλέον η φιλονεικία παρετείνετο καὶ ἀσυMφωνοι ταῖς γνω-5

Βλου Σοφίας νεων καταφυγειν ἀσυλία δὲ αυτου τετιμηMένουωπο πάντων, ἴσοι Ῥεουαίων ἐβασίλευσαν, ἐξειναι καi tuis ευπροσωπον απολογίαν προς τοὐς Ἀλεξάνδρου θέσθαι πρε-io σβεντας, ὁ Ουκ ἔ;ὀν ποσπασαντας τὀν ικέτην του θεου παραδιδονα πῶς σφαγὴν Ἀάλιστα παντων τουet αγος να-

ζοιμενον. ' οἱ ἐν δ πολλο των παροντων Ἀζελίασαν τὴν βουλὴν, ως ρωτον καὶ συνετωτάτην κα δυνα ιένην μάλιστα is ἀπρακτους Don Φαι τους Ἀλεξάνδρου πρεσβευσας, συνο- V.,88ρωντας ἐδη κα αυτους τὴν του πρωνατος νάγκην του μεγάλου δευουεστίκου φθεγγομένου ηδὸν η βασιλὰ πρωτα etiis κατεuἐμφετο τὴν ἀκαιρίαν τῆς νοσον ἐν Ουτως ἀνοροκαίου καιρου καὶ θεμένου βουλῆς γεγενημένην ' πειτα Mao, ελεγε πρὸς αυτον, ως, εἰ ἐν καὶ αυτθ εο εχειν ν του πατριαρχου δοκε βουλὴ, ωσnερ δὴ κα τοι αλλοις συνέδοξε καὶ αὐτῆ ἐμινευσαι eo καλους χουσι τοῖς λεγομένοις, καἰ

τουτο ἐπιθέσθαι πέρας τῆ βουλῆ εἰ δέ τι βέλτιον uici κώ

euia sponte incurrendum Ilia atque similibus verbis concertantes, palatium clamoribus implebant, eunetia ad communem utilitatem gententias et placita sua in medium assere sagatentibus. Cumque sententiarum contentio ingravesceret, patriarcha quasi nimirum nescio quid magnum et admirabile consulturus, ea opinione , inquit, Sismano in aedem Sophiae transfugiendum est quam cum ab omni-hus viperatoribus asyli iure honoratam constet, licebit et uobis honestum Alexandri legatis responsum reddere nefas suisse nobi a Dei supplieem abstrahere et alii interficiendum transdere quando id in scelere omnium impurissimo a Romanis semper numeratum alia Nulli igitur praesentes consilium hoe in caelum ferebant optimumque ac ruuentissimum et ad legatos Alexandri , ut qui iam ipsi quoque recusationis necessitudinem perspicerent, re imperfecta dimittendos , longe oportunissimum iudieaban Tacente magno domestico, Augusta primum de morbi eius importunitate, tempore tam ancipiti et consilio egente, querebatur. Deinde admouebat, si placeret ei patriarchae ratio, quomodo aliis ae sibi placuisset , vultu