장음표시 사용
51쪽
κος ἐκείνης τῆς φοβερας ὁ πάντας ἐλλων κρινειν ζῶντας
ο- πείσει προφασιν αὐτον τῆ πολ ε παρασχέσθαι. εἰ μν ουν ουτα πέπεικας σαυτον , ἄστεάηδὲν μηδέποτε φαυλον λογιζεσθαι περ ἐμου, ἀλλἀ καἰ-αντα ξγεῖσθαι πραττειν κώγωια-1ωθαε οπερ σου τε καὶ βασιλέως του σου παιδος τους δε διαβαλλοντας ηγελθαι συκοφάντας καὶ κοινους ἐχθρους, καἰ-ηδέποτε αυτα αν ἀληθευ σι ν αονον αν πιστενειν , uia ovos τῆν ἀρχον αυτοῖς πέλειν - προ τας συκοφuν
ducendum ae revoeandum omni cura ac sedulitate studeretis, elus opera ut decet usuriri aut si mortem fugiens, saluti meae prospitere, ne eam nimicis prodere voluero, ut me ipsum servem, abs te togae deficere. Quo facto plures Romanorum me secuturos bellumque eivile saevum et erudele eruersurum, urbes et alia innumera perditum iri et Romanum principatum, ut uno verbo omplectar, occasurum, neminem prorsus utcumque rationis participem non ernere opinor. Quorum poenas ab utrisqne nostrum tamquam auctoribus horum omnium in iudicio illo horrendo expetet, qui vivos mortuosque iudicabit imo abs te sola potius, quae neque per te ivtellexeris, quid te facere conveniret, neque me docere volentem attenderis. quidem Deo en propitio ab ossicii tramitovusquam cssexurum me assevero nec mortalium ullus mihi persu debit, ut bello ecasionem praebeam. Quare si ea tibi mens, ut vilii sinistrum aliquando de me cogitare veIis, sed existimare, omnia me saeta et cogitata ad tuendam imperatoris silii tui auctoritatem dignitatemque dirigere, accusatores autem meos in sycophantis ommunibusque inimicis ducere nec unquam illis ut veracibus
edere, credere autem imo no ad aurea quidem eos admittere, Diqiligo b Eooste
52쪽
νον αυτὸν δ' αμα πατριαρχη αὐτοῖς αλλοις, πολλοῖς τε καὶ ωγαλῖς ουσι τα κοινῆ σφι φέροντα Ῥωuαιοις πραττειν ουδῖγα ἀνοητος ουδ οντως ζω φρενων θω, στ' εἰς πρου- tonτον κινδυνον ἐμβάλλειν ἐμιαυτὸν, καὶ ταυτα ἐλλων , μο
φεροντων , ἀλλ' ιν αυτῆς, εἰ δε σει, φείδεσθαι φυχῆς, πάντως δὲ δεήσει καὶ πολλάκις, ιι δε ιιαν δὲ τέραν των
Dπονων καὶ των κινδυνων καὶ των τοσουτων ἀναλωμάτων τῆν isdri ιμισθια ἀπαιτεῖν, i πρωτον μὲν το ἀπαθῆ κακων δι τηρεῖσθαι, δευτερον δὲ τὴν ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς εργοις ευκλειαν καὶ ευδοξιαν, ἐς τὸ λ ήττῆσθαι υ των πάνυ λαυπρων κα περι ξων, ἀλλἀ των φαυλως καὶ τιυως καὶ ουδὸν
hae eonditione gubernacula recipiam. Sin autem ad hae praestanda infirmitatem perspicis animi tui ae de me uel nant eogitationes tuae, quid opus est mihi a vobis sacessi, gotium Cur non potius mihi bene monenti obtemperatur et ego quidem domi solutus occupationibus, quod volui, relinquor: tii vero cum patriarcha aliiscitae multis et honia viris communi Romanorum commodo servis Non enim tam insipiens lim, nee tam a ceta ratione disto, ut in malum ante oculos positum me praeeipitem idque non pecunila meis dumtaxat pro utilitate publiea , sed ne ipsi vitae, si res vocabit omnino autem et saeptiis vocabit ullo modo parsurus. Nee
ullam aliam laborum periculorumque et tantorum sumptum remunerationem exposco, quam ut primum quidem tutus sim a malis, deinde propter praeclara facta elebritatem et gloriam, cuius siderio non vinei, haud valde insignium conspicuorumque, sed eortim est, qui vitam ignavam et inhonoram vitigaremque plane vivero instituerunt. Mihi igitur, re considerata, et privatim cuique nostrum et simul omni hus haec conducere visa tinti Tuarum partium erit, re una eum aliis et sola tecum exeussa,
53쪽
II ISTORIARUM III. . in αν εῖο λυσιτελέστερα, ελέσθαι μίν δὲ θεος ὲλέσθω τα A. ixi.
oων βασιλειαν αυτε περιποιεῖν, σαπέστατα αυτῆεἰδέναι ωμολογει προς- δε ηξίου ἰσχυριζετο, ως ου μονον ταντα, περ ητησεν αυτος , ἀλλ κα πολλαπλασια ἀναπέσθαι δυνατὴ ' καἰ ὁ Ουδ αν εἰ παντες νθοωποι συuspo νησαντες φαῖεν κατ' αυτου, δυνησονται ταυτον αυτορ εκπο-
i5Muωσαι, ἀλλ' αθικτον αυτον καὶ ἀκεραίαν τρῖρησε τὴν φιλίαν, εἰ μή τι αλλω, ἀλλὰ τῶν γε βασιλέως λογα ν εανο- tilia', io πολλάκις ειρηται περ αυτου, ως ουδ' ἄν εἰ ξίφος c
ουτι δυν σεσθαι αυτον μισῆσαι, ἀλλὰ τὴν σην υνοιαν αυ- - , καὐτουτου πεπραγαένου, τηθησειν κα φιλίαν. 'περ φασκεχρω-νη διδασκάλε καὶ αυτὴ τοσουτον περέχοντι αυτῆς κα συνέσει καὶ πραχαάτων uπειρία, τὰ σα περ αυτουκα γινωσκειν καὶ πειρασεσθαι φυλαξειν κα παρεθαρρυνεν uvτον, μοδὸν περι αυτῆς ποπιενειν ἀγεννὲς ἀλλ' εἶναι βε-i . m. ais uo. τηοοσει, P. quae eonducibiliora fuerint, eligere. Faxit autem Deus, ut meliora
G. Cum ita ibere sineque ullo integumento verba fecisset magnus domesticus , imperatrix ut non dura ac spera quod tameni prooemio promiserat sed vera et ex aequitate eum libertateamie germano conveniente locutum commendavit. Potuisse igitueantea et nunc perinde maximeque posse, si uberet, Boioauum possidere imperium, certissimo scire se non negabat. Ad ea autem quae petebat, non illa modo, verum multo plura sustinere se posse respondebat et quamvis niues mortales onsensu adversus illum garrirent, nunquam illi insensam reddituros, sed inviolatam sinceramque amicitiam ei praestituram si non propter aliud, saltetupropter ea, quae ex imperatore saepenumero audierit nec si distri et ense a se occidendi causa ruentem videret, posse illum odisse, sed pristina benevolentia etiam si eomplexurum et amici loe nihilo minus habiturum. Et aiebat, se imperatore magistro, tantum sibi prudentia et usu praestanto, eadem de illo sentire et eius admonitioni parituram confirmabatque illum, ne quid de se abiectum Diqiligo b Cooste
54쪽
τουςo αὐτῆς κατασεῖσαι λογισμους καὶ πεο αυτο κακὰ λ .
σθαι παρασκευάσει ἐπὶ τουτοις δὲ ὁ μέγα δομιστικος την μεν μολπια βαοιλιδος δεκουσαν οἰηθεὰ πόδειξιν D-ος et μηδεν εἰναι αποδῶν, εἰ ἐβουλετο κακὰς φθῆναι, sμαλιστα δὲ δυνάμενος κοντὶ ταγαθῶ καὶ δικαια Inεισθαι, εἶτα καὶ τῆς καλοκἀγαθια κα τῆς εἰς αὐτον στοργῆς χάριτας ὁμολογησας βασιλίδι αυθις ἀνελάφιβαν τὸν λογον, μὰ
αὐτῆ προπαρασκευάζοντι τὸ μηδ' αν τις ἀληθῆ λέγειν ni
περὶ αυτου και ποδεικνυειν ἀδικουντα τοπον χειν προς τὴν κατ' αυτου κατηγοριαν κα γραφεν ' οὐ γαρ τουτο βου- λεσθαι--ψ τους λυγους' ἀλλ' εἰ μεν τινες τοιαυτα δηποτε κατ ποροῖεν, οἷ αυτ υς εαυτων ζελέηχεσθαι ως εἰσὶ συ-r5 P. 368 κοφαντια καἰ διαβολα , τουτων ιηδένα ποιεισει λογον, ἀλλὰ καὶ τους πλαττοντας μισεῖν εἰ δ' αρα υτιυς ιν πιθανὰ ἄστ' ἀμφιβολιαν ἐμποιεῖν, εἰ μαλλον χρὴ πιστεν- ει η παντάπασιν ἀπιστεῖ , μ' ἐρημν' εν ς καταχνο- φιζεσθαι καὶ ἀποντος, ἀλλ' ει δικαστηοιον καλεῖν, κἀνα ἁλισκωααι ἀδικῶν, ου παραιτουμαι τῆς κακουργια διδο- ναι δικας' τῆς βασιλιδος δε τον περ τῆς δικης λογον ἀπο- ιηιένn κα ριηδ' ἄν, ει τι γένοιτο, τοιαυτα πεο αυτου τρων σειν διατεινομοης, ἄστε καὶ δικαστηρια- λοσεσθαι προς
si δυνὰμνον M. stispicaretur, sed constanter rederet, nihil tanti sore, unde ipsa, de sententia deturbata, male de eo existimaret. Post haec magnus domesticus imperatricis consessione satis demonstratum arbitratus, nihil sibi eas obstacnto , si improbe velit agere, et posse sponto sua bene iusteque sacere deinde ob integritatem et amorem in se declaratum gratiis actis, denuo sic ait. Nec ipsam, nec patriarcham verba sua suspeeta habere oportere, quasi ita securitatem sibi praeparet, ut neque si quis ut improbum eum accusare queat et dieam impingere, recipiatur eius oratio non enim sibi hoc vellersed si quidam aliquando de talibus eum accusarent, quae meras esse alumnias et sycophantias ipsi a semetipsis onvincerentur, horum nullam duci rationem debere sed eum figmentis suis aversandos. Si ita probabilia orent, ut dubitaretur credendane αProrsus repudianda essent, non statim indicta ausa et absentem condemnandum sed in iudieium voeandum; ibi sceleris convictum sese poenas non invite auscepturum. Cum imperatrix mentionem poenae non erret affirmaretque, quidquid tandem eveniret, nunquam ita de ipso cogitaturam, ut iudicio illum arcesseret, Non re Dissilia πιν Corale
55쪽
quieturum, domesticus respondebat nisi et In hoc sibi obsequere tur, aliorum ausa magis, quam sua ut sic per omnia illis ora obstruerentur et ne hinc maligne calumniandi occasionem una erent. Becusanti vero et invitae, quod se huiusmodi quaestionibus non egere diceret, multis verbis ut rem necessariam persuasiti Omc-εue igitur causa assensit. Quocirca et ipse exhilaratus omnique gitationum perplexitate deposita se iam cum gaudio ad imperium moderandum esse regressurum dixit, si etiam sacramento ui et tir marentur quod mox ab utroque coram patriarcha factum est. Perseeta igitur pacificatione imperatrix domi mansit. Magnus autem domesticus, totius imperii gubernatione sibi confirmata, cum patri- rcta recessit et apud aedem magni martyris Demetrii intra aulam longo elim sermone detinuit nempo hoc. Ego quoque, non aliter quam sentiret, imperatricem locutam esse, plane credo. Perturbor tamen non mediocriter, quod naturae muliebris imbecillitatem, quam scilicet varia et ob lini ditatem mutabilis sit cognosco et Rie metuo, o ego quidem semper propter bella cum ii viti ima barbaris abesse longius cogar, sycophantae autem domi desident s
liquando illam pervertant. Quod et viris in pugna imbellissimis ςridere videmus, qui a domesticis probrose increpiti et coutum e- Diqiligo b Cooste
56쪽
A C. Mi μεταβαλεῖν, ὁ και ἀνδρα - ιβαῖνον δρωμεν τοῖ πεο ιι
δειλίαν ἀτολμ-ατοις. ἐκεῖνοι γαρ uno τῶν οἰκείων Dήνειδιζομενοι - περιυβριζομενοι καὶ τιουν ποριένοντες δεινον, μάχης μὲν οὐ παρουσος, κομπαύουσι πολλὰ καί ἰσχυρῆονται καὶ ο ρκους προστιθέντες , μηκδε αυθις τοῖς πο-5λεμίοις τὸ προσωπον ἀποστρές ειν, ἀλλ' ανδρείως ἀντικαταστησεσθαι προ αυτους. ἐπειδὰν δὲ υ του τε δωσι προσιοντας καὶ της σάλπιγγος ἀκουσωσι σημαινουσος συμπλοκον, Ουκδει μένειν οὐν ἐπ τῆς παραταξεως οῖοί τέ εἰσιν, ἀλλἀ φευγουσιν αἰσχρως καἰ ἀγεννως, Ἐλίγα φροντι coiτες των roOρκων κα των κοριπασμάτων των προτέρων. ἀκουω δὲ καῖ παροιμίας Περσικῆς o ς γαν - συνετως πεο τῆς γυναικείας ειρημένος φυσεως λέγουσι γαρ αἱ καν μέχρι νεφελῶν ἀφίκοτα η κεφαλὴ τῆς γυναικος , ου δε ελαττον ῆ προ- ωλτερον φαπτεται τῆς γῆς σημαίνοντες, οἶμαι, διὰ του λογου, 5ως καν εἰς κρον καὶ φρονησεως φίκηται καλι εγαλοφν ας καὶ ἀνδριας ουδεν ηττον et προτερον εστι γυνὴ τοῖς φυσικοῖς κα γυναικείοις πάθεσιν ἐνεχομένη. α δο πάιτα με ποκναίει ιεμνημένον καὶ πολυν ιιποιεῖ θόρυβον is τλῆ, ιῆτῆς βασιλίδος γυναικεῖον τι παθουσης, ουπιαντος εο νον , ἀλλαχοκα Ῥωμαῖοι πάντες πολλοῖς φαλησομεν κακοῖς καὶ τοῖς ἐσχάτοις περιπεσομεθυ κινδυνοις. - δ' ενεκα προor μεντων πηργ μένων παρ' ἐμου σοι γαθων ναμ ιανησκω, υδ' αὐτὸν ἰσως ἐπιλελησμένον, ὁ εἰς τουτο ευδονας καὶ τι ριος παρα την ημετέραν ἔκεις κα φιλίαν καὶ σπουδὴν ου
s. ἀλλ' add. M. o. αὐτίκα στήσεσθora S. δὲ pro καὶ P. nosissime vexati ac nihil non grave perpessi, extra praelium verbisse laetitant magnisie et iurati ani rinant, de etero non tergum hostibus praebituros, sed generose contra pugnaturos. Postquam autem eos accedentes conspexerunt et tubam belli signum exaudierunt, in acie amplius consistere non possunt; sed iuramenti et iactantiae
prioris obliti, ignave a turpiter fugiunti Scitum est etiam quod apud Persas serri proverbium audio semina terram adhuc taugit. quamvis apite nubes tetigerit Quo significant, opinor etsi ad
summum prudentiae maguanimitatis et fortitudinis onerit mulier, nihilo minus , ut antea, esse millierem hoc est naturalibus et mu- Iiehribus assectionibus subditam. Quae omnia me roininiscentem solicitant et animum metu implent, ne , siquid ut sentinae, imperatrici aeciderit, non ego solum , sed et Romani omnos initis involuti malis, extremis periculis circumveniamur Quare primum quidem ultro praestitorum tibi a me eneficio in te admoneo:
nee te oblitum puto, quemadmodum ad hoc gloria et honoris sa-stigium propter amicitiam nostram studiumque perveneris. Non Dissilia πιν Corale
57쪽
σιλικῶν - ζιωκοτος καὶ, καιρο ου καλουντος, ωου τε πρωτου μνησειντο καὶ βασιλέα πείσαντος ἐπὶ τον πατοιαρχικον
των ἀποσειομένων, πολλη χρησαuένου προ αυτους κα προ- θυμια και σπουδῆ. ωστε πειυα εγχειρισαι τὸν περιπανῆταντον κα περιμάχοτον καθέδραν, και τα τελευταῖα δοταυτα ιν ευοντι πεο αυτὴν κα μέλλοντι ἀποστερεῖσθαι, rosaονο ποος ἀπαλλαγην ζαοκέσαντος των δυσχερων ταυταδε διῆλθον νυν, ου ονειδιζειν προηροαενος τὰς ευεργεσίας , C ου να Δοιγε φιλον τὸ τοιουτον, vir ει πολλαπλασιους ησαν καὶ μειζους , α a D' ἐπιδείζαιuι, δελ ανωθεν φιλιως V. 3od πρὸς σε διριτεθέντι κα πολλὰς παρεσχηι ἐνου ἀποδείζεις τῆς
3 od add. Μ s. κινδυνεύοντος et μΩλοντος P. enim soluti te infimi ordinis hominem imperatoris Ierieorum eonlegio allegi et eum multa non tantum domi meae, sed iam e domestieis imperatoris unum dignatus um, verum etiam, quamquam id neeessitas nulla exigeret, primus tui mentionem feci et auctor imperator sul, ut te in thronum patriarchicum extolleret. Quinetiam eum ab episeopis oveorditer repellerere , diligentissime ela- ravi, ut ubi praeclaram hanc et pro ii iure certetur, cathedram darent. Postremo eum in eius amittendae periculitis devenis es, solus ego difficultatem omnem sustuli. Haec in praesens pereensui, non quod beneficia exprobrare velim non enim oleo, ne . longe plura quidem et maiora essent sed ut ostenderem , ae- pium videri, ut a quo plura iam pridem amicitiae et singularis euiusdam amoris argumenta habes idque gratuit . ei nune tali tempore memorem te et re ipsa meritis ompensandis gratum exhibeas. Adde, eum sis pater spiritualis omnium, quantam unicuiqueluvium tuarum, tantum et mihi, imo vero multo maiorem, quam serme omnibus sollestudinem debes quod omnes commodorum messa
58쪽
P. 3 o των περ Που δικαιων αντεχουενον διαλυειν αυτοις τὰς υνγχανα καὶ πρακτους καθιστα τὰς πανουργια καὶ τους δό-ro λους, ουδεν τερον πειθοντα τὴν βασιλιδα η ' κατα νηφι-
ζεσθαι ποντος, ἀλλὰ κληθέντα προς τὴν δίκον καὶ καιρου --
χόντα προ απολογιαν, ' διαλυεσθαι τα ἐγκληαατα, α δυ- νωιιαι, i διδονα δίκας τῆς δικιας, αν ἁλισκωuαι ἐπιορκων. τῆς τοιαυτης δε σπουδῆς ενεκα καὶ προθυιιιας ου παρὰ θεου istiονο ληφεσθαι τὰς ιιοιβὰς ώς περ ιρον' κα σωτοριας τῆς κοινῆς καὶ αυτου ἐσnουδακότα του δικαίου , ἀλλὰ καὶ αυτον αυτῶν πολλὴν εἰδησειν χαριν καὶ πάντας τους ἐν λογου
hoe est ut simul ac debuero oris bellum gerere nee enim vel mihi honoriticum vel vobis utile, hie sedentem ab hostibus agros nostros vastari , civitates obsideri, obvios in servitutem abduci Permittere, nihil loci de sycophantis, hominibus perditis et rei publicae
inimicis, qui hic eum Augusta versaberis semper, ut contra me calu-mtitas commiuisci et illam ad obtrectatores ut hene consulentes audiandos, ac me pro hoste et insidiatore suo propter imperium habendum inducere possis; sed ius meum tueare, illorum machinas dissipes, carunditatem ac dolos infirmes et hoc solum eidem persuadeas, ne absentem damnet, sed tu iudicium vocet ut tempus ad defensionem nactus, aut Ohiae in re sellam si potero, aut si peierasse deprehendar, poenam su eam. Pro hac impigra diligentia tua non modo a Deo, velut pacis et aais Iutis eorumunia et iuris mei eupidus, praemium accipies , sed me quoque quam gratissimum experiere et omnes honorat te Iaudabunt quia quae Praeposituna curatoremque animarum decent, seceris 'actoque ipso te pacificatoris diseipulum demonstraris , quem pro Viribus imitere, dum quantum in te est, omnem belli civilis materiam tonis. mis dicti a magno domesti eo patriarcha memorata se en
ficia accepissa et omnibus aliis maiora se et accepisse et debere eo Diqilige by Ooste
59쪽
ἀλλἀ σπουδῆ πολλῆ καὶ προθυ/υ , ει τι συμβαδε τοιουτον
subatori monebatque ne suturi esset anxius quod ad se attineret, nihil ei molestiarum enasciturum, et si quid aliunde contingeret. perstudiose amoliturum eiusque causam ita defensurum, ut si psemet praesens adesset, melius non posset. Ubi haec patriarcha prompta voluntate promisit, magnus domesticus nihil reliquum esse vixit, quam eadem promissa modo, quo sciret ipse, firma et minime sibi emeere, ut nihil ambiseret, sed prorsus crederet, non secusae si ipse adesset criminatoribus nullam criminandi potestatem ore. Ille eonfestim e athedra exsurgens , benedictus cus , inquit, et pater Domini nostri Iesu Christi, qui est in saeculari ego nequeumae, neque in posterum te saliam et sed in tua causa omnem conatum adhibebo nihil quo quod ostici mei sit, praetermittatu, quominus omnia cogitem , dicam , laciam, si Per Sycophantias et ca-lnninias nullum dotrimentum capias. Secundum hae hoeninum tris sion addidit et super caput eius sacra precatione recitata , mul-
60쪽
χειν. οἱ δε ηκον, καὶ τους ορκους εχοντες, ους βασιλευς
προς Ἀλεζανδρον ἐπὶ τῆ ειρηνη ποιεῖτο, μουντο τε αυτοῖς τον Βαι ιανον ἐγχειρῆειν πολίμιον οντα τῶ σφετέρε βασιλεῖ et τους ορκους ἀπολαμβανειν, αἱ Ουκέτι τῆς εἰρήνης ἐσομένης. ριο-
δε γαρ α ειναι δι καιον, μηδὲ ἀνεκτον αυτοῖς, αυτους μεν Io ἀσφαλεῖς εινα καἰ βεβαιους φιλους καὶ συμμάχους Ῥωμα- οις, ἐκεινους δε παρασπονδεῖν, τους αυτοῖς πολεμιωτάτους - - δεχομένους. οι μὲν ου πρέσβεις τοιαυτα ελον, νου καὶ φρονηματος πεπληοωμένοι καὶ ουδὲ ἀντειπεῖν ἰομενοι Pa - μαιους ἀπ αοεικα ἐγχειρισειν Σηιανον, δεισαντας τον Is
πολεμον τον προς αυτους. ν βασιλὰ δὲ ἐκέλευεν αὐτοῖς τον μέγαν δομωτικον χρηματι ιν καὶ περὶ ἔν αἰτουσιν ἀποκρι-Cνεσθαι. ὁ δὲ πρωτα μεν ἐμέριφετο αυτοῖς, ως ν ἐφ' οἷς ποοσῆκε τῆν αφιζιν πεποιημένοις εδε γαρ βασιλέα τον ἡμιον, φιλον οντα καἰ πατέο κηδεστο τεῆ τετελευτηκου βασιλεno Ῥωμαιων μὴ τοῖς ἐκεινου naisi πολεμον nάγειν κα διαλυ-ειν πειρασθαι τὰς σπονδὰς ἐπ αἰτιαις ου δικαιαις ἀλλ' εἴ τινα καὶ προτερον εῖχε προς ἐκεινον προφασιν διαφορας , ταττον καταλυειν νυν καὶ βεβαιοτερον η προτερον φυλά
eatus, quoniam advesperascebat, ipse domum coneessiti agnus domesticus iam spe futurorum nixus et nihil quidquam sinistrum opinione praeeipiens, ad imperii gubernationem accessit. . Postridie Alexandri regis legatos in palatium a itos, quid venirent interrogavit. Qui iuramentum, quod imperator Alexandro Pacis ergo dederat, exhibentes petere aiunt, aut Sismanum ibi regia sui hostem tradi, aut iuramentum, ut pace iam irrita, recipi. Neque enim ore lustum aut tolerabile, ipsos quidem erios et
constantes amicos a socios Romanorum esse, illos autem eorum ho
stes insensissimos recipiendo, foedus violare. Hae legati, fastu et arrogantia pleni nihil eontradieturos Romanos, sed extemplo Si manum belli metu reddituro opinat . Imperatrix magnum domesticum cum iis agere et ad petitionem respondere iussi Qui primum vitio dedit, quod non iure venissenti Non enim oportebat, inquit, regem vestrum, defuncti Imperatoris Romani amicum atque generui . eius liberis hellum inserre et eum ausa iniusta conari foedus rumpere. Quin si antea quippiam cum eo litis et ontroversiae habuisset, eam nunc missam facere et foedus inriolabilius
custodire, eumque liberis eius, aruieorum praesidiis modo potisse Disiligo b Coos