Illustratio sacri patrimonij seu De bonis et possessionibus Ecclesiarum. Vbi agitur de veteris & nouae legis sacerdotum censibus, ... Auctore Nicolao Le Maistre ..

발행: 1636년

분량: 602페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

De bonis oe possessionibus Ecclesiarum. diuitias in crimen versias somniarunt , nec quid ouam interesse inter diuitem &lsceleratum: qua si post Euangelium Regna, Imperia, Respublicae foedera,consensiones,commercia & quidquid est negotii quo miseria & calamitas pellitur, cessare debuerint, &Christianae virtutis apex sit, ut pauper sis languescere, & ne diues fias sordidissi

me otiari.

Chri hanis diuitias censuerunt , lotactici , Ma

saliam. Manichaeorum duo ordines Pelagiam. Argumenta aduer in opes

HVnc errorem primi mundo inuexerunt, qui Epiphanio haeresi sexagesima dicuntur Α-postolici quasi Apostolorum aemuli & soli tantae puritatis reliquia quantam Apostoli coluerunt. illi enim religiosissime cauebant ne quid

haberent & ne peccarent in sectam suam, ac aliquid retinere viderentur etiam bonae menti re nunclauerant: illorum dementiam , originem, maiores ita describit Epiphanius li Γύφιαλ-

22쪽

Liber primu . SAliis cundum talis dici se Apostolicos voluerunt , qui lota ticos hoc est renunciatores stipsos nominant. Hce Tatianus enim diligentes seruant ne quidquam posedeant ; iidem a porro a Tatiani dogmatibas v lut avulsione quadam

separatis

Suffragatur huic sectar ; altera quae Massalianorum appellatur. Illi caelum adiri non posse ar bitrabantur, nisi a pauperibus : opes & diuitias onus esse non molestum modo sed sceleratum &sacrilegum, quod homines in incendia aeterna deiiceret: audiendam esse vocem Christi, Vade, vende omnia quae habes & da pauperibus, qua neglecta inquirebant neminem posse suae saluti

supinum hunc errorem a Manete persico ge igna-

manasse suspicatur sanctus Epiphanius etsi inta μ' 'ter somnia Manetis necessariam hanc diu stum ruinam & ineuitabile naufragium minime recenseat Petrus Siculus , qui singularem librum de eius dogmatibus conscripsit. Verum quidem est, Augustinum Epistola s. ad Deuterium Episcopum,totam Manichaeorum farraginem & infamem popellum in duas veluti classes discerne re,quorum alii auditores, alii el'-cti dicebantur, Auditores quasi tyrunculi & nouitii mitius & liberius vivebant : illis licebat

C . . an historia

uxores ducere, agros colere, rebuS IuIS VtΙ, car- Albigensia.

nibus vesci i At qui in electorum numerum '' erant adscripti, longe seueriore disciplina con-Α m

23쪽

s De bonis oe possionibus Ecclesiarum

tinebantur: illi abdicatis omnibus misere pereun- tes, durissimo vivendi genere, quo coelum sibi . comparant Catholici, pernitiem & exitium eme

bant.

Nee statim desiit pestilens hic turbo, aut unam tantum regionem assiauit.Pelagiani ipsi et hae opum &diuitiarum execratione, quasi specioso

quodam innocentiae ac virtutis titulo , ornauerunt futilia suae dementiae commenta, & Syra- '' ἡ..' cusas eo veneno infecerant, cum Hilarius ea de re

Aus - consulendu existimauit Augustinum Epistola 88 Quidam inquit Christiani apud Syracus3 exponunt d centesposse esse hominem sine peccato mandata Dei facile custodire si voluerit: infantem non baptiratu morte praeuentum , non posse pcrire merito, quoniam sine peccato na citur,diuitem manentem in diuitiis fluis non posse ingredi regnum Dei nisi omnia flua vendiderit , nee prodesse ei dem posse, forte ex ipsis diuitiis fecerit man

data. .

Resio , , Sunt autem rationes, quibus ad vanissimum iii,impu dogma firmandum Utuntur, ad tria potissimum ομ- capita reuocandae. Primum est, exemplum Christi& Apostolorum: secundu est auctoritas verbi diuini : tertium frequens & assiduus ille diuitum in inferos ruentium casus , quo facile ostenditur lethale esse cum opibus societatem, ne aliter posse homines cum Deo coniungi quam si ab opum&diuitiarum contagione immortali diuortio separeturi Quod pertinet ad exemptu Christi. Notum est omnibus prorupisse in salutem ho-

24쪽

Liber primus. 7minum nuditate & paupertate, tanquam armis succinctum,vixisse quasi mundo de elemetis, quae fecerat, extorrem, nilque proprium sibi de tanta rerum multitudine,praeter lachrymas & cruciatus assumpsisse. Si sarcinas quas fatiscenti collo imposuit explices, quid aliud reperies, praeter dolores & aerumnas, miseros scelerum nostrorum reditus, & fatalem censum peccati, quo filios suos infelix Adam enecuit, etiam antequam genuisset. Ideoque Propheta verissime cecinit,tanguores nostros iste tulit & dolores nostros ipse portauit V bi aurum,ubi gemmae, Vbi caetera am-ditionis humanae vota, in manibus Christi, Aurodum puer est adoratur, sed vir pascitur felle: In fantem reges colunt, sed adultum & aetate florente Carnifices nudant: ut hoc ipso constaret puerilia esse quae amamus Imperia & Honores . vi ris & sapientibus, paupertatem crucis sapere ,& hac una generosas mentes & coelo congenereS

His efformata exemplis Apostolorum sodali tas, quid antiquius habuit, quam mundo &opibus nuncium remittere,&de tanta diuitiarum ac latifundiorum ambitione,quae hominum animos infinitis angoribus vexat, nil praeter fastidiu& contemptum retinere. Quotquot primis temporibus Christo fidem dabant, illi sacrae in ugurabantur paupertati : nudi ad nudum di sola nobilem veniebant patientia pretio earum quas Vendiderant rerum ad pedes Apostolorum

25쪽

- s D e boisis possessionibus Ecclesiarum deposito , prodebant sese omnem ambitum αfoedas saeculi cupiditates Christo immolare. unde vero cam praeceps & tristis Ananiae ac Saphine interitus , nisi quod aliquid apud se retinuissent

de summa collectie ex agrorum venditione

pecuni 3 Quod si possidere aliquid & habere pro

prium fas esset liri ilianis . ut quid tam repentino interitu , Petrus nouos illos Christianae legist oncs mactasset: vi quid praecluso poenitudinis aditu, periuros una cum pecunia infelice, ad arte na supplicia deturbasset Quam sacram &inuio . 'labilem esse oportet legem quae sanguine san citur & cuius primi infractores sic puniuntur, ut etiam spatio temporis careant quo agnoscere possint se peccasse. Secundum argumentum petitur ex verbis Christi Domini, ubique diuites non a suo tantum sodalitio , sed etiam ab expectatione. Vitae aeternae summouentis , unde adolescentulo specie tenus & prophana quadam ambi- , Iione potius quam religionis zelo ad perfectionem anhelanti imperat Christus: ut vendat omnia qua habet & sic expeditus & liber ad vir- tutis culmen enitatur, si et is p. fectus isse vade omnιa quae habes pauperibus habebis c thesaurum in coeti O meni oe is uer e m . Cumque illius consilii acerbitate , iuuenis animus mor derexur, neque tam splen didam posset diuitiarum seruitutem excutere , Iesus dixit discipulis suis :: ico vobis quia diues difficile ιntrabit in regnum

calorum,

26쪽

c in , &c. longe Vero clarius istam deponen- . darum opum legem exprimit Christus Llicae 1 .

omnis ex et obis qui non renuntiest omni bos ci uae t osiil tnon potest meus esse discipulas : Vnde eadem pro- videtur a Christo instituta & paupertatis &aptismi necessitas : nam pari fere verborum structura sacro fonte lauari eos iubet, qui ad Glicitatem apiscuntur : nisi quis renatus fuerit ea aqua byiritu sanciti non intrabit in reinum aestio. ram Tandem adducunt locum insinuatum cxactis Apostolorum , ubi nil proprium habuisse Christianos memoratur, sed cum Christi meri

tis & sanguine omnia etiam in communem usum comportasse. Praeterea utebantur haeretici varijs rationibus ad inducendam paupertatis necessitate afferen

tes diuitias esse steterum instrumenta , & falla ces daemonum praestigias , quibus tanquam viso catis muneribus hominum mentes impediunt, Scab aeternuatis cura dehortantur. Quantis sollici tudinibus parantur diuitiae 3 quantis studiis opus est ne pereanes quot tormentis miserum pectus vexant si quando abierunt Z quaeruntur cum dissiculiarate, amittuntur cum dolore. Et certe hisce curis

occupatum, quam dissicile est ad altiora eniti, vix credibile est posse squallentem saeculi curis mi mum crucis imaginem admittere, & Deo simul ac mammonae famulari. Ista sent argumenta quibus haeretici usi sunt aliquando ut diuites coelo ar- ςerent, solisque probarent pauperibus patere M licitatem. B

27쪽

io De bonis oepossessostibus Ξcclesiarum C AP vT III.

D IV IT ES NON ESSE A S A LVI E

alienos oris siripturar probatur. Tertulliani locus Mamrionis de Deo meteris testamenti pauperibus infesto error. Superbia etiam laborare possunt pauperes. 4 Au' gustini sententia. Non esse calumniys premendos diuites ex eodem tam rustino.

FRuatur laude sua generosa paupertas, &sQ-pra mundi ambitionem laeto rerum humanarum contemptu evecta, secura glorietur: non inuidemus eius triumphis, quos aemulari nobiles gestiunt animae. Nam ut nullis egere Deo proprium est , sic Deo proximum nil appetere,&contra paupertatem ac miseriam sola animi magnitudine luctari. Tales sunt, qui mediocri vitae latio contenti , Relicitatem 1ibi non fortunae debent: & e Pae Hrtutis fundo veras animi delicias ac voluptates colligunt, quarum Vmbram& inane somnium. stolidi mortales a vilissimis re-

bus auro argentoque coguntur mendicare.

Verum inoffensa paupertate licebit in eos dicere qui veneni aliquid inesse diuitiis asserunt , quod nulla possit arte caueri. Ac primum non ita fa-:--ontinum ruinae diuitias acri codices in-ε ij j - imunt, quin opulentis & dignitate insignibus re

medium aliquod supersit depellendae eius pestis.

28쪽

imae ad

Liber primus. Iaquam assataimbitio&immoderatus ain r Caeculi. Vt quid enim Paulus , I. ad Tim. 6. mandaret fi inscipulo monendos diuites, non I aee in i certo J iuitiari mi. omnino diuites perire necesse sit. Do .cendi potius erant excutere diuitias, & tam tu gubre pondus abiicere . quod Deo cxosos redderet&inimicos: Vesum ita sentiebat Paulus non esse omnino inutiles & noxias opes, si modo seruirent, non dominarentur: si eas regeret animus, non illae animum premerent , si in summa rerum humanarum assiuentia homo se pauperem agnosceret , quamdiu Christo coeloque caret, quo uno hominis Delicitas & opulentia continetur. Reliquum Q ut qui et Yores habent simi tan&uam primae non habcntes ci qua pent tanquam non icnici, qui emunt tanquam non possidentes , oe qui etiuntur hoc

mundo tanquam non utentes.

Idem Paulus L. Corinth. g. hortatur Corin- seeundum

thios ut in fratres Christianos paupertate pressos tum munificentia exerceant: At qua ratione esse pote

rant munifici & liberales, si nil proprium obtine- ' frent, si uniuersim Christianis omnibus bona

erant promiscua & census confusi. Tertio in Evangelio Zachaeus etsi Christo ca- sumetitum. rus &laudatus,salutisque suae domus factu certior hoc oraculo , Vodie solus huic domui facta est, Iudaeis. tamen non legitur expoliasse se omnibus fortunis, sed media tantum parte . dimidium inquit . bonorum meorum do pauperibus. Quarto Iosephus Arimathaeus ipse discipulus i ιuuidiori

29쪽

tatum.

ix De bonis in se iο S cc si arx ' erat Iesu& tamen diues splendidoque sepulturiegenere erga Christum usus. Quod si uniuersim ciuites Deo inuisi essent non tulisset prouidentia, Vt quod corpus de paupercula Virgine Christus nascendo tulerat: illud post mortem diuitit raderetur. i .

Quinto in solemni illo iudicio, quo uniuersos hominum actus aequissimus arbiter librabit ut quid tot praemia spondentur iis qui pauperes uerint, aluerint, & situm squallore inque carcerum demiseris corporibus absterserint 3 numquid ista pietatis officia, quae tam solemni laurdatione Deus prosequitur, quorum praeco Christus ipse futurus est , absque opum & fortuita tum subsidio exercenturi quis pauper pauperem pauit Z quis nudus &inuestis algentem texitὶ quis solis assectibus votisque potens liberauit e carcere infortunatum & tristi hypogaeo quodammodo sepultum ante mortem ΘSi ergo opes tantopere Deus execratur : Vt

qui daam luculenta praemia iis proposuit virtutubus , quae sine opum ae fortunarum subsidio languescerent Θ ut quid Relicitatem iis spondet facinoribus quae a pauperibus tentari nequeunt,

& quibus nemo nisi splendidiori familia oriun dus non possit probe defungi 3

Ne ergo diuites temere a Christi amoribus arceamus in aeterno isto deliciam secessu, Vives pauper urauerunodi, 4triusque o rrato rest D ominusi

Prouerb. V. in quae verba rectς Hieron. neque di-

. li

ri oc

30쪽

ra paupere Christus, sed per diuitem doloribus

suis leuatur: alget in imagine pauperis, sed diuitis velle fouetur : illius vulneribus miser est, sed linius pietate reuiuiscit: in illo carcerem patitur, huius auxilio libertatem recipit: a paupere habet quod humanum est pati, videlicet ac langue s-

cere: a diuite quod beatius est & diuinius nescire miserias & in tranquilliorem portum transferri.

Merito itaque Antiqui Patres sic opinati sunt, nihil esse in diuitiis vitiosi ac scelerati . nec Christian si'r itam esse legem suae rei expoliandae, sed tantuin religiose & pie dispensiandae. Tertullianus, lib. . aduersiis Marcionem,ubi quaestionem hanc de diuitibus attingit. Diuitias inquit praestareno' incongruum est Deo, per quem diuites hiatio iuuantur, in multa in Deo opera it iti.e m dilectionis administrantur : sed accidentia mitia diuitiis, illa in Evangelio quρque vae diuitibus ascribunt: et lique m de

diuitiis oe de gloria illarum , saecutiribus fructibus,

utique in Deuteronomio Moyses ne, inquit, cum manduca eris , repletra fueris, m domos magnas aedifica- Neris,m bonis tuis multiplicatis Specunia b auro exal-tctur cor tuum , G obliviscaris Domini Dei tui. Quemadmodum Erechiam regem Hesauris instatum ,

SEARCH

MENU NAVIGATION