Grammatici latini ex recensione Henrici Keilii ..

발행: 1855년

분량: 698페이지

출처: archive.org

분류: 어학

411쪽

Adeliis, ensis ensicula et ensiculus, ut Plautiis in singula et in Rudente. monoptota vero Oinina et liae quae natura singularia lint, id est elementa, item fluminum et montium nomina propria, item dies sesti, item litterarum elementa, item numeri, diminutionem, quod Graeci υποκορισμόν appellant, non recipiunt sunt etiam quae Graeci θηματικά icunt, nos non absurde verbalia dixerimus, ut est a verbo lego lectio, et raptor et percussor ex eo quod est rapio et percutio. Quaedam generalia illit, quibus multa continentur dissimilia, ut animal arbor ex his nascuntur specialia, quae dividuntur et ininuuntur Originibus suis generalibus, ut homo equus taurus laurus pinus fraxinus 10 quaedam acta a sonis vel a vocibus, uti stridor clangor tinnitus tinnitus ululatus remitus mugitus. quaedam descendunt ab adverbiis, ut hesternus

deae Sangallensis ut ante Plautus,m in rudentem nomina Om. sunt dicunt om ut a uerba corr.-bo est logo ercursor

est Om.

in Adolsis IV 2 45 Plautus ensiculum in Rudente Charisiua p. 55,IT, Plautus pnsicula in Rudente exc Chiaris p. 35,25 Iavi. Rud. V d. II ensiculus anreolus 2 μονα δε νοuατα monoptota uero nomina II 3 luminum et montium nomina et urbium, item deorum et hominum nomina propria Charisivs p. 55as 4 quod quam eae Chur. p. 35,29 quod corr. quam eo de Charisii p. 55,2 si sunt etiam quae ab his quατικά dicuntur Charis. p. 52 22 ημεις δε nos uero υκ τωνὶτως non absurde uerbalia e ouuεν dixerimus i co εστιν noto ut est Q λεγιο quineto lsego uerbo lectio M τινα δε γενικα quaedam autem generalia δεστιν ις πολλα sunt quibus multa περιεχθεται inntinentur Is i quaedam autem faciam orirος Ουχαλκου tinnitus aeris Ἀρεμετισuo ιππι hinnitus equi Mδιαφωνεῖ σευτλον σευτλίον, μαλάχη μαλάχιον αρτοκοπος αρτοκοπιον, ξιφος τα μονοπτωτα δὲ ovouατα καὶ ταυτὶ φυσει ἐνικά ἐστι, τουτέστι τὰ στοιχεῖα, v. οίως των ποται- καὶ των ρεων τὰ ονοuατα κυρια, ὁμοίως αἱ ἐορταί, ὁμοίως των γραμuάτων τὰ στοιχεῖα, ὁμοίως οἱ αρι voι, είωσιν, ο οἱ Ἐλληνες ποκορισμῖν καλουσιν, ,

οὐκ ἀναδέχεται. ἐστι καὶ δ οἱ Ἐλληνες η ματι κα λέγουσιν, η ιζεὶς δε υκ ἀνοητως ἐρουμεν ως ἔστιν ἀπὸ του λέγω ρηματος καὶ ρπαξ καὶ πληκτης ἐκ τουτοi ο τι ἁρπάζω καὶ πλησσω. Tινὰ δε γενικά ἐστιν, οἷς πολλα περιεχεται οἰνοαοια ως ὁ ζωον δενδρον ἐκ τουτων δὲ γεννῆται δια, α διαιρεῖται καὶ λεπτυνετια io

απὸ τῆς ἰδίας αρχγῆς τῆς γενικῆς, ως ὁ ανθρωπος ιππος ταυρος

412쪽

ARS GRAMMATICA 397

ii adieritus crastinus sociis in ius citus alia a participiis sigurata, ut tuitibundus laudabulidiis lacrimabulidus anhelamindus stiri luindus mori. biuidus; lii ulcus qui hiat, petulcus qui petit sunt etiam quae Graeci ἐπίθετα dicunt, quae cuiuscumque personis adiciuntur laudandi gratia vel vituperandi laudandi, veluti Lausus equum domitor debellatorque ferarum, vituperandi, et ipse doli fabricator pios sed haec omnia, quamquam species sunt nominum, absolute lamen nomina dicuntur et quibusque

rebus personisve praeposita sunt. Quaedam nomina sunt quae per se sine alterius partis orationis amminiculo intellegi non possunt, ut pater frater recipituit enim sibi et illa per quae intelleguntur: liae a Graecis rων προς ri appellantur, id de Sangaliensis hiuleus hiolus petat ἐπίθεε om. laudandi posteriore loco m. dicunt et cuiusquo sis epotati sunt

cuiuscumque quibusque m leae Charisii p. 155 3I, cuiusque eode G-cerptorum p. 36, . quibusque et hoc loco et infra , votiιit rammaticus Lansus Verg. m. II 65 7 et ipse Very Aen. II 6 8 και ασrovet cuiuscumquo ποαγuατος rebus lis προσωπου προτασσεται personisu praeposita sunt M II ποοσβοηθανε amminiculo bonτειν, δυναται intellegi non possunt to πατη αδελτως ut Pater frater II . fortasse προσβοηθείας νοηθῆναι 12 ταυτα παοατω Hενω haec Rirecis Ἀντιπρος τιτων udistiquid 'ooσαγονευονται appellantur M.

ιππων, λολυγμος, βρυχηθμός, μυκηθμος τινὰ δὲ κατεισι π των ἐπιρρnuάτ- ως et ἐμεσι νος ηαερινός αυρι νος ψινος σφοδρος ταχυς αλλα ἀπ των Πετοχων πεπλασμένα, ώς ὁ παιῖων ἐπαινων Οακρυων σθμαίνων μαινόμενος τεθνηξόμνος χασκων ο χαινων, κρουστης ος κρουει, μετερχόμενος ἐστιν ἔτι α οἱ Ἐλληνες ἐπίθετα λέγουσιν, α τοῖς κάστου προσωποι προσβαλλεται ἐπαίνου χαριν ψόγου, οἷον αὶ ἐν ψογω. αλλα ταὐτα πάντα, εἰ καὶ τα ααλιστα ειδη ἐστqν νουάτων ἀπολυτως- έντοι νοuατα λέγεται καὶ καστου

πραγuατος η προσώπου προτασσεται

Tιν ὀνόματα εἰσὶν α καθ' εαυτα νευ τέρου μέρους λογουπροσβολῆς ἄνευ του τερον μέρος λογον προσθεῖναι. νο θῆναι υδυναται , ως πατri ἀδελφος ἀναθέχοντα γαρ αυτοῖς καὶ ἐκεῖνα,

413쪽

est ad aliquid. sunt et similia των προς- πως ἔχοντα, id est ad aliquii quodam modo attendentia, ut dexterior sinisterior. Sunt quoque quaedam lomonyma, quae una appellatione plura significant, ut nepos acies Significat enim nepos et certum cognationis gradum et rei vitae consumptorem similiter acies et oculorum dicitur et serri et exercitus quaedam sunt symmyma, quae pluribus loquelis idem significant, ut terra humus t ensis gladius quaedam mediae potestatis, quae

significationem a coniunctis Sumutat, ut magnus ortis haec enim per se nullum habent intellectum et de a quibusdam adiectiones vocantur, ut magnus vir, sortis exercitus Io Nominibus accidunt etiam collationes gradus itaque collationis sunt tres, absolutus, ut doctus, comparativus, ut doctior, superlativus, ut doctissimus nomina collationis imposita parum proprie. nam et doctus

deae Sangallensis πως reto attenuenta homonyma m. avitas habitae synonyma m. habet II collationis collationes corr.-is I rarum Propriae attondentia Me maris. p. 36,Is, habentia code Charisii p. 56.9, attondentia vel aliter qualiter se habentia Diomedes p. 322,3I, se habentia M

εστιν τε τινα sunt quoque quaedam Ἀμ-μα omonima univoca II 6 τιναε ait avνωνιμα quaedam sunt aequiuOeno I gladius mucro II, in quo ut terra mucro in margine addita sunt 8 ς τ μεγας σκηρος ut magnus sortis II s v et μεγας νη ut magnus uir l σκηρος στοατος sortis excr-

κατά τινα τροπον προσέχοντα, ως τὸ δεξιο αριστερος. Εστιν τέ τινα ὁμωνυρια, α μια προσηγορία πλείονα σηsιαίνει, ως

τὸ ἔγγονος τάξις σημαίνει γαρ καὶ ωρισμένον συγγενείας βαθμδν

καὶ πραγμάτων μαμμωων καταφαγῶν δαοίως et acies καὶ φθαλuων λέγεται καὶ σιδ γηρου καὶ στρατοπέδου τινά ἐστι συνωνυυα ὰ πλείοσιν λαλιαῖς τ αυτ σquαίνει . τινα δε μέσης δυνάμεως, α την quασίαν ἀπ των συνεζευγμένων λαιιβάνουσιν. ως το μέγας ἰσχυρος. ταυτα γὰρ καθ' εα- ουδένα ἔχουσιν νουν και διὰ τομο παρατινων προσθῆκαι λέγονται, ως et Πέγας ἀνήρ, ἰσχυρος στρατος. io Tos ὀνόμασιν Dus αίνουσιν καὶ συγκρι σεις. μιθμοὶ τοιγαρουντων συγκρισεων εἰσιν τρεῖς, ἀπολ πος συγκριτικός περ θετικος τὰ νοριατα γῆς συγκρίσεως ἐπιτέθειτα ου κυρίως. και γαρ τ ductus

414쪽

ARS GRAMMATICA 399

collationis modiis inii est, cum Moluuis sit ei nulli cuniparetur item ducitur non recte dicitur comparativus, quia tui comparet, Sed SuperPUndi. clim enim dico orator illo sunt', non comparo me illi, sed Superpono. Non omnia autem nomina gradus collationis recipiunt, sed sola quae aut qualita luna significant, ut bonus candidus ritus, aut quantitatem, ut longiis altus magnus cetera alitem non habent collationem, plilli irae

corpus significant, ut homo arbor quaedam nomina, quamquam qualitatem significent, gradus lamen i collationis non habeiit, ii rudis sobrius mediocris grandis quaedam sunt quae uti uni tantum gradum eripiunti soniparativum, ut senex senior, iuvenis iuventur iuvenissimus euim uum quaml quaedam superlativi in lautum, ut pius piissimus, bellus bellissimus. sunt item superlativa quae absolutiim, huc est πρωτοτροπον, uim habetii, sed ab adverbio veniunt, ut ulterior ultimus ab ultra vel citerior citi mus

de S insallensis 1 cum solutus si ut nullis 2 quia qui si automom. I ut honi arbor in tu iuvenissimia enim numquam m. I bellusiissimi

rudis ebrius et in fria cis σκληρος νητος coniecit Iasscnus . sobrius est apud Charisium p. 56,2 et in cicei itis p. 36,2,

415쪽

citra inferior insimus, superior summus, prior etiam primus ab adrerbio prius quaedam sunt in quilius tantum gradus superlativus invenitur, ut novissimus supremus quaedam mi quae diversis figuris in collationem ventulit, ut malus peior pessimus, bonus melior optimus his enim per omnes tres gradus comparatio processit, nec tamen unam formam nominis 5 tenent. sunt alia absoluta quae nullo quidem gradii collationis figurantur, recipiunt tamen collationem, si illis magis adverbium iungatur, ut magis rudis, magis pius, et maxime similiter sicut e contrario minus et minime additiatur. illimur autem gradu comparativorum in uno et altero prope ae lita lolibus ac similibus nam dissimilium comparatio nulla est), ut hi dii viri sortes, sod hic altero sortior'. ulem comparativus gradiis et his qui sui generis sunt et his iii alterius sunt eomparatur, ut equus velocior equo dicitur, qui eiusdem generis est, item velocior cane, qui alterius generis

deae anyrassensis ab adverbio m. sunt quibus quae adiueri,i eona pariti quidem sicut contrario I autem om. tenent tonuit Charisivs p. 57, , eine Charis. p. 36,3 . in graecia προυχωρησεν Oniecit Hassenus nullo quidenam εα αυτοις si ei l τομαλλον magis M 8 εκ ου ναντιο ex contrario minus et minimes προσβαλεται adiciuntur II 10 χρωμεθα δε utimur autem M 13 θασσα ιπποι uelocior equo λεγεται του dicitur qui μουνενο ανυτως eiusdem generis est Mἀπ του prior καὶ primus ἀπὸ του ἐπιορήματος prius. τινα ἔστιν ἐν οἷς μονον ὁ βαθμος ὁ περπετικος ευρισκεται . τινα εστιν αδιατοροι τυποις εἰς συγκριοι ερχεται . τουτοις γαρ δια παντων των τριων βαθμων et συγκρισις προχωρήσει, ἀλλ' uco ου ἔχει νατυπον του νοματος. ἔστιν ἄλλα πολυτα α Ουδενὶ ia βαθuco συγκρισεως τυπονται, ἀναδέχεται μέντοι την συγκρισιν, δειν αυτοῖς

το ἀλλον ἐπιρρnu γυχθησεται καὶ το , ὁμοίως σπερ ἐκ του ἐναντιου προσβάλλεται.

couεθα δε τω βαθusia των συγκριτικων ἐν ἐνὶ καὶ τερι σχεδὸν ίσοις καὶ Ouοιοις των γὰρ ἀνομοίων συγκρισις ουδεuί ἐστιν),ob et io, oi τοι ι υ ἄνδρες ἰσχυροι, ἀλλ' υτος του δεερου ἰσχυροτερος .ομοιως ὁ συγκριτικὸς βαθμὸς καὶ τοi τοι τοῖς του cit rot γένους

416쪽

ARS GRAMMATICA 401

est superlativus vero his tantum qui sui generis sunt praeponitur. alii velocissimus equus non dicitur, nisi quis comparatiis sit itaque superlativus gradus aut omnibus sui generis rapponitur, ut o Danaum sortissime gentis Tydides, aut nullis scito autem comparativum gradum easum ablativum trahere tam numeri singularis quam pluralis, ut doctior illo doctior illis superlativus vero casum genitivum trahit et tantum plurali tingitur numero, ut omnium iustissimus dicitur.

DE PRONOMINE

Pronomen est pars rationis quae pro ipso posita nomine minusi quidem plene, idem lamen significat, ut ego tu me ille pronomini accidunt qualitas genus figura nil merus usus persona qualitas pronominum aut inita est aut infinita finita est quae notat certam personam, ut gutu ille inlinita est quae cuilibet personae potest accommodari, ut quis quali quae genera pronominum sunt Illi mascii linum ut hic semininiimi ut haec, neutrum iit hoc commune ut ego ligura pronoininum duplex est aut enim simplicia sunt, ut quis ego, aut composita, ut quisquis

deae anguliensis 3 sortissimae gentis YTIUE 4 scito νισθιδε tam etiam pluralis populis i tamen latu pronomina accidunti ut ante quis Om.

sui generis eiusdem generis M 3 o Danaum Verg. m. I 64 η υδενος aut nullis j γνωστοδε scito autem II 5 θακει corr. 1κει καιε rico vin trahere tam in singulari l ρηθu και ν τι numero quam in lπληθυντικω plurali j v et ut doctior illo et doctior illis 3 7 eo τ λεγεται ut iustissimus dicitur omnium M DE PRONOMINE Ge. Charis. p. 57,3Charis p. 157 23: f. uom. p. 29,I in codice Monacensi sio declinationes pronominum personalium graecorum et latinorum omissis iis quae de defectu usui m9rammaticus adnotarerat leguntur in reliquis pronominibus uti sequuntur omnibus duo casus nominatio et genetiri, trium generum in singulari et in plurali numero item straece et latine scripti, inde a pronomine illo: autem latinae tormae graeci siιperscriptae sunt . exhibui lectionem odicis ansaliensis, quamquam in eo in Iatinis pronominibus uuedam formae missae sunt 10 ut ego tu hic ille ac Char. p. 57,5ετερογενους ὁ περθετικὸς δε τουτων μιόνον των ὁμογενων ἔντων προτάσσεται ταχυτατος γαρ ιππος υ λεγεται. ἐαν ιν ιπποις συγκρινηται τοιγαρουν ὁ περθετικὸς βαθειὴ ῆ πάντων ων δυογενων προτασσεται ουδενος χθι δε ὁ συγκριτικὸν meθμῖν τὴν πτωσιν τὴν ποκομιστικὴν ελκειν καὶ ἐν τω νικω otitiis καὶ ἐν τῶ πληθυντικω . ὁ περθετικὸς δε γῆν πτωσιν τὴν γενικην λκει καὶ μονον πληθυντικω ζευγνυται ριθuω, ως το λέγεται.

417쪽

egomet numeri sunt l, singularis ut hic, pluralis ut ii coinmunis quoque numerus invenitur dicimus eniti qui vir e qui viri casus quibus declinantur totidem quot et nominum personae tres, ego tu ille. Sunt et pronomina ad aliquid, ut meus tuus: nam et liae sine altero non

possunt intellegi. Ego εγω mei vel is uot'. milii uοί. me uε ο ego Grin sed vocativum habere non potest, quia nemo dicit o ego, nisi o exclamatio sit, ut apud loralium ' ego infelix, quem tu fugis'), a me aiuου pluralis nos iu εῖς. nostrum iuων nobis huῖν nos hvaς ο nus huεῖς nec pluralis liabet vocativum, nisi aeque exclamatio sit, ut lim Iodicimus o nos felices'), a nobis resi iuων. pronomen hoe trium gelierum est commune ego . tu GD ut vel iis σε, tibi σοι te tu

συ, a te ar σου pluralis vos νειεῖς, vestrum vων vobis LM, v Duaς. - Ο Duεῖς lio quoque pronomen omnitim generum est commune. non est resutanda eorum sententia , qui dixerunt in quibusdam iapronomini hiis vocativum non posse radere, cum etiam paene in omnibus pro/ιOminibus non debeat esse vocativus. sed nos, non quod refragamur rationi, vocativum adiecimus, sed quoniam coiit extum declinationis habere voluimus inserui miis, piamquam non solum vocativum non invenimus,

erum etiam in quibusdam casus delicere videmus , a vobis aces μων eo Trigena abhinc. ντος τουτου καὶ apri ταύτης και rotet et oin ot=hic haec hoc, hii ius huic, hunc hanc hoc, o tu, ab hoc ab hae ab hoc: pl. ieto ro-ων καὶ Drat τουτων καὶ rar τα τουτων hi hae haec, horum harum horum, his, hos has haec, o vos, ab his αλδ α που

ti μων ii eae ea, eorum artim eorum, iis is ris, eos ras Pa, o ii eae o eo, ab iis ab eis ab eis . oi ros oletor και Drq ταντ ς at τουτο oletor iste ista et istaec istud et istuc istius, isti, istum istunc Coae r anstallo ιs. I ut hic ut hi 2 iuibus quia si mei uel in ig

hueos ατωuo I tui tu σου tibi m. I sententia Om. 6 in omni lius delinat Psse I refragantur Ocativo adiecimus 20 in quibusdam eadere videmus 2 ab his a uobis 2 is ea hae ea eum cum 2 hi hae ea eorum earum his eis eis eos aes ea o hi o hae o ea ab his ab his ab eis 28 et 1 rat et ' αντης re istaec iste apud oratium epod. 12 5 15 non est refutanda eorum sententia e cLChtir. p. op 22 6 in innibus Pronominibus non debeat esse vocativus euc. Chuc I non dumo fragamur rationi vocativum adiecimus IKOmelles P. R . r. nondum refragamur nationi vocativum adicientes Chorini is non refragamur rationi vocativum adiecimus inte i eucerptorum Char. 2 in quibusdam casus deficere videmus eue Char. Inomedes in quibusdam casibus deficero videmus a Charisius

418쪽

ARS GRAMMATICA 403

p. 32. M .

istam istanc istuc et siue, o iste ista istud istuc ab isto et i, istoc ab ista ab istac ab isto ab istoc: pl. ουτοι τουτων καὶ αυται τουτων καὶ ταυτα τουτων isti istae ista et rel. υτὴς αυτο καὶ αὐτή αυτῆς καὶ αυτ αυτου ipse ipsa ipsum et rel. pl. αυτοὶ αυτων καὶ Θαὶ αυτων καὶ αυτ αυτων ipsi ipsae ipsa et rel. ipsum quare non ipsud ut illi ulet istud quoniam veteres nominativum masculinum non ipse dicebant, sed ipsus, quod etiam in comoediis veteribus invenimus. ἐκεῖνος ἐκείνου καὶ ἐκείνη ἐκείνης καὶ ἐκεῖνο ἐκείνου ille illa illud illuc ah illuc et rel. :pl. ἐκεῖνοι ἐκείνων καὶ ἐκεῖναι ἐκείνων καὶ ἐκεῖνα ἐκείνων.

io insiliitiva τις η ποιὰς τινὸς mi ποιου καὶ es, ποιὰ τινὸς γ ποιας καὶ τὶ mi ποιὸν τι νὴ mi ποιου καὶ ς καὶ es καὶ α καὶ ποσά quis et qui quae quod pl. τινες et ποιοὶ τινων γ ποιων καὶ τινες et ποιαὶ

τινων γ ποιων καὶ τινα et ποι τινων et ποιων qui quae quae et rel. sed veteres nomitiativum pluralem quis dixerunt regulam secuti. indei etiam dativus mansit in consuetudine: nam dicimus quibus pro quis, et pro quibus quis non tu miluam dicimus τι or ῆ ποιοςποτε τινο οτε

rel. στιςδήποτε λίποιοςδήποτε τινοςo γήποτε i ποιουδ,ήποτε καὶ τιςδήποτε ii ποια δήποτε τινοςδήποτε ii ποιαςον ποτε κώ τι Λήποτε νιν ποιονδήποτε τινοςδήποτε et ποιουδήποτε itiscumque quaeciamque litodctimque pl. τινεςδήποτε ii ποιοι δήποτε τινωνδήποτε ν ποιεονοήποτε καὶ τινεςθήποτε ν ποιαι δήποτε τινωνδήποτε et ποιωνδήποτε καὶ τιναδηποτε ὶ ο ιαδήποτε τινωνδήποτε ri ποιωνδήποτε quietimque litareumque quaecumque ἄλλος ἄλλου καὶ αλλη ἄλλης καὶ ἄλλο αλλου alius alia aliud pl. αλλοι ἄλλων καὶ ἄλλαι ἄλλων καὶ ἄλλα ἄλλων alii aliae alia ετερος ἔτερου καὶ ἐτέρα δείρας καὶ Rερον δείρου alter

altera alterum: pl. τεροι καὶ τεραι καὶ τερα δείρων alteri alterae altera. υδδεερος DdMiso καὶ ουδετέρα υδετέρας καὶ Ουθέτερον ουδετέρου neuter ne illi a neutri in neutrius pl. ουδέτεροι κώ ουδίτεραι καὶ ουδ'ερα ουδετέρων laeti tri neutrae neutra Ἀκαστος κάστη i καστον Codeae a1nquilaiusis. Ni ta tu istos ab istis corr. isti se ab ista ab

419쪽

P. 33. 34 I.

uter utra utrum pl. ἔκαστοι κασται καστα utri utrae utra. ἐκάτερος ἐκατερου καὶ κατερα κατερας καὶ κάτερον κατερου uter lite utra ille

iitrum lite pl. κάτεροι καὶ κάτεραι καὶ κάτερα κατερων utrique uuaeque utraque. κάτερος κατερα κάτερον alteruter alterutra alter- uirum. εἷς utari unus una unum, unusquisque τὶς τινος, αρσενικὸν καὶ nλυκον, καὶ ουδέτερον τινος quidam quaedam quoddam phτινες καὶ τινά quidam quaedam quaedam. τίς aliquis aliqua aliquod, νιτινές aliqui aliquae aliqua in masculino antiqui aliquis dicebant nominativo plurali, unde mansit aliquibus. ωποτε τινο Θε, καὶ ἐπὶ θηλυκου τοαυτο, ουδετερο δε τίποτε τινο ποτε ullus ulla ullum pl. τιν ποτε καὶ io ουδετέρου τινάποτε τινωνποτε ulli ullae ulla . ουδεὶς υδεuία ουδέν nullus nulla nullum pl. ουδένες ουδεμία ουδένα ουδένων nulli nullae nulla. λος λου λη λης λον λου totus lota totum pl. toti ὁποῖος ὁποίου καὶ ὁποία ὁποίας, ὁποῖον δε ὁποίου ἐν τοῖς utiinois υκλίνεται, qualis quale pl. ὁποῖοι καὶ ὁποῖα ὁποίων quales qualia. 15

τοιουτος καὶ τοιαυτη talis tale: pl. τοιουτοι καὶ τοιαυται τοιουτων tales talia: ἐν δε τοῖς ἔλληνικοῖς καὶ τὰ οὐδέτερα κλίνεται Ουτως, τὰ τοιαυτα των τοιουτων . ὁποσος et οσος καὶ ὁποση et οση καὶ ὁποσονη σον quantus iurnia quantum pl. ὁπόσοι καὶ ὁποσαι καὶ ὁποσα ὁποσων quanti quantae quanta et rel. τοσουτος καὶ τοσαυτη καὶ τοσουτον eo tantus tanta tantum pl. τοσουτοι καὶ τοσαυται καὶ τοσαυτα τοσουτων tanti tantae tanta ποστο πύστη ποστον quotus quota quotum pl. ποστοι ποσται πόστα quot quota quota. Possiessiva κτητικά. ἐμὸς καὶ μὴ καὶ ἐμον meus mea meum pl.εμοὶ καὶ ἐμαὶ καὶ ἐμὰ ἐμων mei meae mea . sed veteres ius dicebant, raut merito et vocativus secti nilum regulam i manserit, ut sit O mi nam omnia nomina, quae nominativo ante iis novissimam syllabant i habent,

vocativo i terminantur, vehit Salustius O Salusti σὸς σου σὴ σῆς δυ

alteruter alterutra Iterutrum uncia una unum unus qui uti una quarque unum 4 καθατερος καθατεο εκαθατεο ει ut εν οις τινος τις τιννὶ ι quodque quidam et quaedam

420쪽

ARS GRAMMATICA 405

p. 34 H.

σου tuus et imis tua tuum pl. i ii σαὶ σα σων tui tuae tua. ἡμέτερος ἡμετέρα ἡμέτερον noster nostra nostrum pl. ἐμέτεροι ἡμέτεραι ἡμέτερα

nostri nostrae nostra. μέτερος μετέρα μέτερον vester vestra vestrum: pl. μέτεροι μέτεραι , ετερα vestri Testrae vestra. Ex his pronominibus aliquot lini tuae adverbialiter quodam modo iiitelleguntur . sed et siqua alia pronomina inciderint, adi tare non pigebit. αυτὸς αυτο αυτ et αυτῆς αυτ αυτου idem eadem idem pl.αυτο αυτα αυτ αυτων idem eaedem eadem quispiam. υσυς υτινος ητις Imνος οτι ουτινος cuius cuia cuium cui cuiae culi pl. οιτινες ιτινες i uri να cui cuiae uia. ἴδιος ἰδία διον suus sua suum pl. ἴδιοι διαιῖδια sui suae sua sunt sine nominativo et vocativo εἰσὶν νευ ονο- μαστικῆς καὶ κλητικῆς sui uino εαυτῆς εαυτων, sibi αυτ εαυτλὶεαυτοῖς, se vel sese αυτὸν αυτην αυτ εαυτους αυτας εαυτά, se φ εαυτο αφ' εαυτης φ εαυτων. ambo ctia δω.

i. IIερὶ συνθέσεως μεσοπτωτων νομάτων παρα μὲν Ρωμαίοις πέντε ἡγουνται ορια τῆς ἐπιπλοκης ἐν τῆ σχατη συλλαβῆ των

πτωσεων, que eumque dam dem iam ἐξ ν τα μεσοπτωτα συνίσταταιουτως quisque piiscumque quidam idem quispiam τουτων γα et γενικὴ δια του cuius καὶ eius προηγεῖται παρα δὲ Ἐλλησιν 20 ηγουνται όρια ποτε δηποτε δε ἐξ ν τα μεσοπτωτα συνίσταταιουτως, τί οτε et ποιο οτε καὶ τιςδήποτε et ποιοςδνήποτε καὶ τοιοςδε. τουτων δε αἱ γενικαὶ διὰ γῆς κλίσεως των προηγουμένων θέσεων,

ως τὸ τινο οτε και τινοςδηποτε καὶ τοιουδε. de Sangallensis tui tua tua ex his pronominibus aliqt sunt Ἀδιοι

pronomina noster et vester, quae in viroque odie post relinationem pronominia uus scripta sunt ad possessira pronomina revocari . apud Charisium p. et in aecerptis Char. p. 76s,4 in possessinis pronominibus noister et vestur non scripta sed postea post pronomen quispiam posita sunt nostras et v Atras . tria pronomina suus noster vester in possessiris posuit Diomedes p. si adnotare non pigebit Charisius p. I 59 4 et Me Char. p. 6s,m

SEARCH

MENU NAVIGATION