장음표시 사용
111쪽
quos sequebatur ut Duces, cursitans undique per exercitum qu cunq; suae pariis Melosae captos reperit aut precibus, aut pretiis redemit, ut potuit. Plerosq; quos crudelis spoliaverat praedo, suis, suorumq; famulorum ejectis de dorso vestibus nudos cooperuit. Hu jus viri mores silere nequeo: Nullus in Marthesana, ipso non exule, terram pluribus vertebat aratris; non tamen delicatis, sed grossis vivebat cibis. Amicus, quem casu aliquo visitasset, si ipsum lauta, & pingui mensa cibasset, non reprehensione carebat. Eidem visit tanti posscssiones suas nullus colonus ejus capones, aut alias pingues carnes praesentare audebat in mensa. Qui rapas macras modico sale conditas dabat sibi, admodum sibi carus erato Sed ad tutandos, sublevando'; amicos totus deditus , prodigus
semper fuit, nullis parcens expensis, aut laboribus personarum . Saepe etenim oneratis victualibus plaustris non modo anticos amo. re s uaces, veruin etiam mercede conductos secum ducens nulla msui Communis poenam metuens, ad propulsandas amicorum injurias,& offensas, aut eorum hostibuSinsereiadas celer tendebat agrmine nunquam parvo. Interea frequentes in Urbem nuncii veniunt noctu mumiter versus Ticinum hostes clam facere nunciairates. Ad arma primum stipendiarios, qui auxilio venerant, equites suscitat, deinde, praemissa per Urbis vicos praeconis voce,Com. munis campana sori Cives capere arma , & signa sequi jubet. Tunc Comes Serapontis, qui Imperatoris morte Italiam linquens Mediolani primum donis, deinde stipendio magno collato moram trahens subito conductam cohortem secerat, nimium festinus ad hunc tumultum fuit; Nam Janarius Civis Placentinus, cujus Salim ne cognomen erat, Potestas Mediolani, & Comes Aymo de Ticinensi Capitaneus belli nuper factus, nullis praemissis exploratoribus una cum hoc Comite Serapontis , paucisq; equitibus Mediolani , versus Graianum celeri gressa tendunt, fluminis tram situm hostibus inhibere volentes, quos transisId reperiunt. Et licez de eorum transitu, & multitudine certiorati occurrentibus Comtandinis commiud fluminis loco pulsis , qui cruentis vultibus hinnium multitudinem nunciabant, adeo temere processerunt, uzeodem campo cum hostibus, nullo mediante obstaculo, stupefacti sese videant. Tunc Potestas Mediolani: Erravimus, inquit; errori
autem nostro unicum remedium est. Aliquantulum retrocede
cum est; scitis etenim, quam fecimus, viailuuii collateratis est . Huc
112쪽
Ηue veniens haud procul hinc hujus stratae locum vidi, cujus
utrumq; latus plaustri stagno junctum velut vallo muri nos tutos faciet, nec hostium multitudine nos circumveniri sinet, ibiq, sola in hostium timentes frontem sine periculo expectare poterimus gentes nostras, quae plenis veniunt stratis. Cuncti assentiunt, excepto Comite Serapontis. Ille vana quadam, temerariaq; superbia:
signa mea, inquit, hostibus visa cedere nesciunt. Maluit itaquOvjoci, quam defensionis, imo sorte victoriae viam sequi, ut plerumque accidit, qui disciplinam militarem nesciunt, aut nei cire volunt. Murmur itaq; toto insurgit agmine, quorum major pars occurrere hostibus , eorumve incursum ibidem expectare sum. mam dementiam esse dicunt. Pauci Comitis dictum laudant . Nec mora, appropinquante hostium densa acie quisq; opinionem suam secutus est. Nam Comes, & pauci ultra banniae suae comi tivam secum inclinatis ha si is, citatis equis, nullo ducis signo dato in hostes ruunt. Ceteri per devia salutis viam quaerunt. Comes, quiq; eum secuti sunt, totam hostilem aciem transeunt, ac pleri'; eorum absq; ignominia per medios hostes facta via evadere, actutum sibi locum petere licuit, sed revertentes occidi mus, aut eapi hostibiis maluerunt, quorum insuperabilem multitudinem .esse gemebant. Hodie etiam in Urbe nostra saepe hujus quaestio ventilatur. Nam sunt qui asserunt: si euncti dictum, factumque Comitis secuti forent, aut hostes in discrimine posivissent, aut cruentam victoriam eis dedissent. Hi neque id Comitis ad una temerarium, sed potius laude dignum esse ferunt. In Urbe ingens pavor, velut intra muros hostes forent, undique scircumeuntes occupat, existimantes hostes post terga fugienatium ruentes una seeum Urbis portas accedere, sed aliter quam
timent evenit. Nam qui fugientium Ticinelli stratam, ipso filvio, paludibusque de se factis septam tenuere, quos ob id hostes insequi non audebant, ut frequentes Cives in occursum venientes vident, gradum sistunt, & tuto se locant loco, ubi Τὰinellus transiens stratam ripas murat meridianum latus stratae linquens. Ibi antiquus pons ligneus ample, hens fluvium interruptam stratam jungie . ille jocus ad resistendum hostibus aprus eligitur. Eo eminpentes UrM Cives subito glomerantur in unum, jam persequem xium οἱ tantes adventum. Verum ipsi aliam viam capiunt, &juxta Albayrate gradum sistunt . Inde per apertos campos ad
113쪽
portam Urbis, quae Uercellina vocatur , accedere commodius posse rati, adeo equos, seque itinere satigatos reperiunt, ut ibi morari illa nocte necessitate coacti sunt. Quod ubi perceptum est, revocato exercitu in Burgum exteriorem Portae Vercellinae undiq; Urbis clauduntur portae, ne quam moram in Urbe faciat miles, sic hostibus occurrere paratior sit. Cujus rei causa hostes, 'e p. sita tam subito, ut speraverant, occupandae Urbis, per aliam. Viam Legnanum tendunt. Heic inter ceteros Comitatus Medio.
Iani ad colligendum Turrianae factionis vires aptior sedes visa est, XVI. millibus passuum ab Urbe distans, qua primum ac sequentidie alii metu, alii favore partis Turrianae frequentibus turmis,maxime ex propinquis Seprii villis Francisco de la Turre, & aliis
Primoribus exulum ostentantes temere illuc ruunt. A quibus uincti, induistique Regio exercitus Duci Urbem accedere suadent, quam dedi paratam asserunt. Pauci autem horum in exercitu moram trahunt, imo semper Sole cadente quisque domum tendit, neque ob id eos detrectare militiam dicitur, quibus, dum non extra Mediolanensem agrum militent, antiquus mos est, in castris tubis , aliisque laniferis instrumentis sub signis sese exercituum ducibus ostentare, & ad . . se devotos , promptosque OLierre. Deinde iter domum faciunt plerique saepius non redituri. Hoc sentiens exercitus Dux, quem speciali titulo Mareschalcum appellabant, ad id ser Turrianos exules pertrahi nequit, ut versus Urbem accederet, ut instabant. Praemissis etiam plerisque ex lum, ac nonnullis, qui praedae magis studio quam partium favore
Oercitum sequebantur , usque Rhaude, qui locus VI millibus pacsuum ab Uria distat, incolis, utpote Cauaianis, Brugoricolis, &aliis qui in ea contrata secum Turrianae factionis erant , cunctos, quos praedae avidos esse credebat, provocantibus, ut primitus injuriarum suarum ultionem sumant, & securum versus Urbem a cessum toti exercitui esse probent. His primis auctoribus, ac viae
Duci sinagna praedonum multitudo subito Rhaude fuit, quibus ita eos trahebat praedae cupiditas non magno hortamine opus erat. Itaq; plus quam mille illico discurrunt Rhaude, ibim& circumstantio, partium spoliantur non modo adversiariorum suorum domus, veruin etiam nonnullorum, qui ab initio huiuia modi novitate gaudebant τ Erat euina Iunc Dux exercitus hospi-
114쪽
' gnano, ordinis Militiae B. Mariae Virginis gloriosae, cui non sine
causa exercitus taedio erat, quippe suas, suorumq; possessiones vastari cernebat. Imo etiam nec sibi, nec agnatis suis Turriana potentia umquam grata fuerat. Hic cum ipsius Ducis aegrum animum,& ipsius rei causam perpenderet, jam magna ciborum copia. Consumta, Opportunaque mutui sermonis hora capta, in modico sermone Mareschalcum suae solicitudinis,& aegrae mentis causam
manisestare coegit. Qui velut in arctis, & periculosis rebus consi- . lium quaerens: Quid agendum, inquit, ignarus omnium nescio;
frequentantium etiam castra mea ambiguam fidem tenet. Non enim, ut sertur,omnes, qui ad nos magnis promissionibus veniunt, Turrianae domus amici sunt,imo plerique votis dii cordant secum. Cui Frater Singibaldus, ut postea eum reserentem audivi: ExuIi- .hus, inquit, quos dulcis amor patriae incitat, mos est cuncta ardua, atq; aspera suadere, attenuando etiam adversariorum suorum vires, quae imminent pericula reticere, ubi aliqua eis recuperandae
patriae fuerit spes. At vobis aequiori animo considerandum est, si aequis viribus, atq; locis, vobis, a tq; hostibus geritur res. Nihil in mora vobis tutum video. Aut illico vincendum, aut abeundum est. Quippe nullo firmo munimento, nullo continuo neq; certo commeatu freti, hostili agro positi, cujus incolae potentioris exe .citus sortunam semper sequi parati sunt. Non sine magna vestri, ac gentis vestrae periculo inuiolanensium amicorum quotidie erelcens expectatis effortium, quod ubi congregatum fuerit, scitote vos tunc omni gentis ac viliualis subsidio penitus derelictos. Mosi pleriq; qui nunc vobiscum sunt, hostes vestros viderint meliores, illico secum erunt. Hoc non impune multi hactenus Principes experti sunt. Sed Melini de Romano casus non nimium antidium documenti exemplum vobis est, qui superba dominatione Urbium Brixiae, Veronae, Tervisit, Vincentiae, ac totius stre.ῖ Iarchiae Tervisinae adeo fretus, cum aliquot & ipse exulibus Mediolani trajecto flumine Addae Ambrosianum agrum invadere ausus non per pontem , ut venerat, sed per inexpertum numinis
adum graviter vulneratus terga dare conatus est, & priusquam districtum nostrum evaderet, caecus in Soncino non multum ma
gnifice sepultus est. His, atq; aliis, quibus multipliciter periculum
in unciabatur in mora, adeo percussus metu creditur, ut absque
ullius exulum destinaticine proponeret versus Papiam iter arrip
115쪽
resummo mane, neq; sibi, quorum; consilio regebatur, minsuit nunciari recessum illis, qui Rhaude iverant. Id non oblivione, sed industria ejus, provincialiumq; omissum fuisse creditur, ut potius versus Urbem totius exercitus minarentur accessum, & hostium animos ad se converterent, qui si Guelfici fugam exercitus aliqualiter praesiumsissent, ut pluribus locis poterant , fugientes saltem ad vada fluminis occupassent. Itaq; Mareschalcus Queati mane, ut abeundi idoneam occasionem quaereret, quasi objur-fans his verbis Francischinum de la Turre subito multis audienti us s etenim audiri volebat aggreditur inquiens: Francisce tua vana promissa secutus sum, quibus me nimium credulum perdia disti. Cui cum, absit me neminem perdidisse, responderet, Mares chalcus ostentans cedulam, quam sibi Francischinus Papiae dederat : Ubi nunc, inquit, promissa amicorum subsidia heic notata , quae nobis intrantibus Ambrosianum agrum occurrere debuerunt λ Ubi nobiles de Birago cum duobus millibus armatorum Ubi illi de Castilli ono, quos Sepriensi pago, in quo sumus, dominari dicitis λ Ubi confluentes amici vestri, quorum multitudine Urbis moenia superatis civibus occupentur e Tunc Francischinus Mareschalco inquit: multos amicorum ad vos venientes vidistis, pluresq; promissionis numero venient, s proceditis, ut cupiunt, versus Urbem. Nec capit hospitio vicus iste eos, qui venerunt, licet plurimum amplus sit. Huc venerunt Litti de Artuno, & alii multi Nobiles cum armata multitudine agrestium, qui, postquam inopinatam, & inutilem senserunt moram nostram, domum reversi sunt. Praesto ergo procedatis saltem usque Rhaude, ubi jam multitudo nostrae gentis, pulsis inde qui adversae nobis factionis sunt, nos expectant, ibiq; spero videbitis manifeste nullam vobis factam promissionem fuisse vanam. Tunc Mareschalcus ficte ex industria: & Rhaude eatur, inquit. Haec Mareschalci vox audita subito per Legnanum sparsa multos perniciose fefellit, qui nom. expectatis signis, tumultuose rapido cursu versus Rhaude tendunt. Illi vero, quos ante lucem Mareschalcus suae intentionis conscios fecerat, praelatis signis, non segnius versus Papiam simile iter lata capiunt, nec alicubi moram trahunt citra passus fluminis Ticinelli . Qui vero Rhaude pervenerant, quique eo nimium festin tum iter arripuerant, ut dictum est, capti, aut spoliati, aliqui caesi. Multos servavit pia caritas amicorum. Pauci ex captivis Medio.
116쪽
Iani eonfignati sent 1, nam fere ovum celeri, & modica redem tione dimissi sunt. At uti Pae iis v*7tum est, exules Mediolani
tanta repatriandi spe frustratiquestibus Urbem replent, seq; pro ditos Mareschalco vocant, ipsiimq; auro corruptum dicunt, qui cum vietaria in manu ei esset, nullius periculi metusve causania, habens procedere noluit contra hostes, qui Urbis burgos exire non audebant, imo per ignauum scelus simulans metum, nos & exercitum, honoremq; Regis, a quo huc solo inlartunio nostro missus est, didit, sane quo ipse Dominus noster Rex , & omnis ejus factio imbardiae jam siuum habuisset intentum. Ex Papiensitras, Mazgens natura praedae avida est, multi dum exercitus Legnani foret, de castris praedandi causa Rhaude processerant, quorum plerique viam praedantium exulum Mediolani temere per villas secuti, ab offensiis rusticis Guellici exercitus fugam sentientibus crudeliter caesi sunt, & in eos propter recentem Mensam a Contadinis, per quorum territorium fugientes errabant, saevius saevitum est. inorum casus ubi Papiae nunciatus est, illico miserabilis mulierum insurgit questus filiorum caedem plorantium. Id adeo multitudinem subito stimulavit ad frenutum, ut inde orto clamore vociferantium
Mareschalci mortem statim spitium tumultuoso insiuitant agmine. Plerique ipsum per hospitii latebras quaerunt, qui suorum catades ipsius caede ulcisci volunt. Alii hospitium s filiare satagunt. Forte iste multitudinis iuror oppressisset eum, ni Francischinus de Ia Turre audito tumultu se suiq; honoris dignum opus faciens cum eius familia celeri gressa illuc properans ab hospitio jam tamen pluribus rebus spoliato iurentem multitudinem alios precibus , alios scilicet exules suos,comminationibus repulisset. Cetate ex promta nimium suspectione haec insenti ignominia Duel iblata est, & talia de ipso, sed non diu tamen credita, processu
C A P. LXVII. ΕΟ, soluentiq; anno quod dignum sit memoria parum actuma
est. Guelfi tamen magno equitum Dalfini de Viana su sidio freti, qui eadem, qua Turriani, stiir ortum se serebat, eo gregatis Papiae undiq, laete factionis viribus Placentiam invadere conati sunt. Ipsius Civitatis Galaad Vicecomes Matthaei filius o , Rectog
117쪽
Rector erat. modico equitum, ac peditum praesidio fretus Ideo
cubiam civium fidem timens frequentibus nunciis, non modo Genitorem, imo vero tapius qui ejus frequentabant Aulam solicitat, ut sibi destinent saltem equitum subsidium petens. Itaq; magna equitum turba, quibus Franciscus de Garbagnate, &Paxius He
menZanus duces dati sunt, in ipsius Urbis subsidium missa prope tarda fuit, dum ab hostibus retinentur ad flumen Padi equites nostri, quorum alaeuntium vestigiis insistebant Guel si persequentes ab alta ripa Padi. Uerum Francisci solertia fallitur hostis , qui ante occatum solis ponere castra simulans, signis in hostis conspectu canentibus, & micantibus undiq; crebris focis tota nocte, interim cum omni equitum robore per campaniam semotum , ac aliquantulum a ripa distans, iter faciens longe ab illusis hostibus transeundum numen repetit . Ubi obscurae noctis beneficio vix ante odiosam , ac sibi nimium praecipitem visam lucem , non sine inopinato pavore paucis navibus transeunt Padu . . Quoniam dum veram ulteriorem ripam attigisse credunt, in longam, & latam fluminis inlatam se descendisse reperiunt. Opota , tuit itaque reperto errore circumduci naves, & alterum ramum fluminis superare. Attamen prius supervenit manifestans illusum hostem clara dies, quam omnes e navibus equites in solidam, ac tutam exirent ripam. At ubi senserunt Guel fi subsidium equitum a Mediolano missum repertis abeuntium Vestigiis in suam ripania numinis evasisse, hoc, necnon ut Urbem intraverant, nunciato in exercitu, timentes ne recenti succursu equitum sumto animo iratus obsidione hostis erumperet, illico recessere. Ut sensit Galea κabeuntes, an temerarii, audacisve, an sani consilii Franciscus f ret scire volens inquit sibi: Erumpendum est, ne nobis torpentibus abeant tam securi. Uerumtamen laudante Francisco, servata Urbe contentus fuit. Simulans tamen aegre ferre hostes tam lib. ros, & sine ullo periculo abire, inquit: Francisce ego credere minime potuissem sub umbra salubris consilii ullum te Martis evita stupericulum. Haec vox audacis viri praecipitem animum movit.
Et illico: pandantur , inquit, portae Urbis, & insultentur hostes, post suam utilius hoc vobis videtur. Risit Galeaz: sussicit. inquiens, quod quaerebam habeo.
118쪽
TUne Fessis Guellarum, praecipue Papiensium , qui tune in
Liguria Principes ipsius factionis eram amicorum subsidiis,
aliquandiu utriusque factionis languit vigor. Et velut nulla occasio belli, imo omnis causa pacis foret, undique rusticis arantibus. quietis agris, toto ipso anno cessasset omnis furor belli, ni donata sici Consultores Matthaei de se graviter questi forent, eJus negligentiam accusantes. In camera ejus, inquiunt, non ut expedit, sed segnius opinione civicum hostibus bellum geri, nec propterea eorum bursis requiem dari. Non nos modo, sed haec per Urbis compita mussaut Cives, quibus mercenariorum militum minime Cessare videntur expensae, nec ut habeant honestum optatumque finem belli, ullos bellicos actus uda parte fieri vident. Itaque hujus querelae causia ex ipsis domesticis Conmitoribus eliguntur
sex, quibus gerendi belli onus, atque auistorii: S ,&omnis cur , commissa est. Hi Homellinam, annonae fertilem, quae non modica , nec deterior pars Papiensis agri est, occupandam esse deceta nunt. Haec Homellina inter Padum, Ticinumque more Insulaesita est. Itaque Ochinus Matthaei filius cum exercitu Ticinum transiens in Homellinam tendit, cui qui aetatem ejus regant, &gerendorum curam habeant, dati sunt Guillelmus de Casa te, Simon Crivellus,& Franciscus de Gartagnate vir impiger, in quo tanta erat audacia, ut potius moderandus, quam hortandus m. ret ad pericula capescenda, nullo labore corporis, aut anesmi fractus, incoeptum negotium quantumcumque arduum vix liquit umquam insectum , cujus audaciae fortuna saepe plus, quam cubquam credibile fuisset, arrisit. In hujus exercitus adventu in deditionem veniunt Oghiabianum, utraque Ferraria Homellinae, aliudque castrum, quod Praepositi castrum vocant incolae, plureseque aliae villae populationis agrorum, pleraeque quarum incolis, si ab hostibus oppugnarentur modica spes detensionis 'erat. Duo autem nobilia oppida Rodopium ,& Nicornum pugna frustra tentata sunt. Rodopium deseniorum multitudine, Nicorinum Vicina palude defensa fiunt. Castrum quoque Comitis Gubdelli de Langusto, cui Herbonesium nomen erat, uno die continuo usque vesperas trustra pugna tentatum est, imo etiam quoslextra
119쪽
extra murorum moenia receptum Vocant, solo valli, ac fossae ambitu defensium est . Tunc vero dato receptui signo a pugna cessatum est. Profuit, ut puto, defensioni, quod cum scalae prope portam castri erectae sorent, & instantiori pugna urgerentur extrinseci, dejecti siunt denarii a dextris, atque sinistris plenis manibus sparsi, ut hostis, quem nimis avidum pugnandi vident, ad
oblatam sibi pecuniam curreret , & ut sperabant intrinseci, sic acicidit, nam Gibellinus miles, illico pugnam linquens incertae pratadae praetulit certum lucrum; erat enim castrum illud undique inexeugnabile, non tamen ulla hominum, sed solius naturae arte munitum , laci scilicet, & profundi stagni praesidio tutum praetere;us latus unum, ubi unica totius castri porta erat, ante cujus lateris faciem receptus vallo, ac profunda fossa tu lux obstabat, ne Primus hostium impetus ad portam murumque interiora castriseret . Dumque stipendiarii nostri illam solam partem recepti pugnant, quae opposita ad portam castri defendit accessum, ibiq; ex Omnibus partibus concurrentibus totius recepti defensoribus magna vi resistitur, ita quod in expugnatione modica pugnant, bus erat spes, Arnaldus quidam non modo armis, imo laneis v .stibus nudus ubi desenlbribus desertum vallum videt, spretis pum gentibus vepribus vallum ascendit, ibique militare signum, omni
custode relictum a vallo revulsum supra caput ejus per aera volutat alta voce vociferans captam terram. Hac voce territi qui ante portam castri defendebant vallum , in arcem per ipsam portam fugiunt, & antequam persequens trajecto deserto vallo hostis accedat portam, catenis sublatum pontem invenit nondum levato Ponticulo, quem occupant nostri, & statim inhibent caesti retinaculo ne levetur. Deinde caesis catenis magni pontis, dum framgere portam putant , frustrati sunt, quoniam ferreis laminis tota cooperta erat. Itaque duabus avnctis simul, ac firmiter colligatis statis, cum nullae singulae altitudinem muri superare possent quites duo scandere tentant murum, dum sagittarii,quorum plerique Ianuenses erant, vulneratos de muris delensores pellunt. Itaque ambo cum cura capite armato, ut minus lapidum ictus sentiam, alter post primum ,quem manibus , ac brachiis subs ciens retinet, ut a lancearum, lapidumque iistibus ambabus manibus sedese dat usque prope merios ascendunt murum. ibique dum qui sep
rior tendit hostilem murum a se captum putat , securis doris ii
120쪽
ΤΟMUS. II. - summitate galeae Brtiter ictus prope mactatus est, tamen de scalis praecipitans semivivus a subsequente χcio retentus est. BIico re. spersus vultum, interiusque remitus Viao, acrius se erigit contra securis auctorem, qui tunc securi voluit scire utrum aptior inci dere sit, quam mactare, si fortuna sinat. Verum Januensis subito
verettonus volat oculos transiens caput ejus, quo vulnere cum
securi de muro rejectus est. Tunc linquens scalas ascendit murum, S socios vocans dum castrum captum putat, positis ad pectus hostilibus lanceis pellitur, &ad ima fossae voluitur. Non propterea ullus defensor apparet muris. Turris proxima hostilibus scalis v cua non modo telis, imo etiam lapidibus erat, nullaque in defen sione intrinsecus erat spes. Hoc extrius us miles pugnans sens rat, sed sola scalarum inopia morabatur captionem castri. At Comes, qui priusquam hostes senserat pestem suam, ultimus de sensorum muri scutum mille sagittis fixum ad terram proiicit,
equum validum, & curracem armatus, ut erat, ascendit, portam
que aperiri jubet. Hoc videns fida uxor ejus: quid paras 3 inquit, visne comes te hostibus afferre mille vulneribus trucidandum At ille: postquam video, inquit , quod nec ullus vir, nec ullum telorum genus, aut quicquam aliud defendit muros, per hostium tela erumpens, si quis fidelis casus lartunae affuerit, evadam, aue hunc dolorem aperta caede finiam. Ast illa vociserans: estne tibi aliqua in deditione vitae spes Mediolanensis sanguis placabilis, atque mitis, cum vicerit, hucusque fuisse sertur. Dissidisne itia clementia Matthaei Vicecomitis, qui necem patris oblitus Turrianis totiens a se captis vicariam necem nunquam voluit Frequens mercenarius miles ante portam castri te statim mille plagis opprimet. Cum vivere possis, scelus est velle mori. His Mae Comitis vocibus acquiescens, illico equo descendit, & murum ascendit vo ciserans se deditum, si cui se dedat dignus nominetur. Tunc quidam per scalas astendens: dede te, inquit, Ughetto de la Campana Conestabili meo. Vocatus, atque inde appe tus, inquit: Recipiamne te Comes mihi deditum , qui mercenarius miles sum tDede te Ochino ViceComiti Matthaei filio, deinde subjungit: Et Francisco de Garbagnate, qui nos regit.