Anecdota, quae ex Ambrosianae bibliothecae codicibus nunc primum eruit, notis, ac disquisitionibus auget Ludouicus Antonius Muratorius, ... Tomus prior quartus .. Tomus secundus praeter veterum monimenta Commentarium continens de corona ferrea, qua r

171쪽

Α NEC DO TORUM

saperiore. Audiamus inmen cui superioritatem attribuant, siquid afferant hoc auditorio dignum, si quid habent , quod sibi sperent praesidio, tquς adjumento futurum. Generale Concilium, im quivox, Papa dignius, at ue superius est. inod eum judicat, siainhaeresim sapit, aut schisma nutrit, aut universalem scandaligat Ecclesiam. Ceu Constantiae definitum , ac Basilea 'comprobatum est. bi ita. Nolumus hoc disputationis ingredi pelagus, neque hos grypos aggredi. Anceps quaestio,&in utramque patiem a prudentibus viris arbitratum est . Utcumque sit, constat uno si lum iu certum, sic indubitatum Papam subente Concilio . Nam squis in Apostolatu sidens in haeresim labitur; mox Papatu excidit, minorque redditur quolibet Christiano. Nec jam ripa dicendus est, si Schismaticus est, aut eodem morbo laborat, aut in Papatu est dubius. Certus autem, atque indubitatus Pontifex , ut Comstantiense decretum ianuit, numquam deferri Concilio mes , nisi universalem Ecclesiam scandaligaverit. inod tunc, fieri vibretur, cum multi ex diversis mundi partibus conquererentur , idque posset accidere, si Papa vel Sacerdotibus uxores restitueret, vel juadicium sanguinis committeret, vel novum ritum non placentem Communitati Fidelium introduceret. Nihil autem horum nunc agitur. Non est igitur Concilium Papa majus, neque appellationi est locus. Nec moveri debemus, quia diebus nostris etiam lata minoribus causs & ad Constantiense ad Basiliense Concilium vidimus appellari. Nam quae fium extra ordinem, intempestive , temere, xumultuarie, neque jus pariunt, neque vim consuetudisius afferunt. Inter Episcopos , ceterosque Patres conscriptos vidimus in Basilea coquos , & stabularios orbis negotia judicantes. Quis horum di ista,vel facta iudicaverit legis ha re vigorem ρ Fuerunt & priscis temporibus generalia Concilia, nec minus magna nec minus authentica , quam nostra; nec tamen appellationes ab Apostolica Sede receperunt. Hinc verba Gelasii manant: si sunt canones , inquientis , appellationes totius ad hujus

Sancta edis examen voluerunt deferri. Dipsa vero numquamis prorsus appellari debere sanxeruut , ae per in inam de tota Mela sia judicare ; ipsam autem ad nullius commeare judicium , nec de ejus numquam pracipiunt judicio judicaris, sententiamque ejus co stituerant non oportere dissolvi, cujus potius sequenda decreta mandaverimi. Et rursus omnibus Epilcopis: cuncta per mandam novit Diuitiam by Coo le

172쪽

idem Gelasius, quod sacrosancta Romana Ecclam

so Ommbus haheat judicare , neque cuiquam de ejus liceat judi-3 re judicio . liqv idem ad illam de qualibet Mundi parte appellandum eIl; ab illa sutem nemo est oppete re permissus - Atque

cursiin de ni octateJudicisappellati ne satis habeamus. Nunc formam inspicere convenit appellatisnis,ut intelligamus an Judex appellatus diri commode possit. Tria iunt appellationis capita. In primonon informa tum Papam ,& informandum appellant. In secundo vel indictum Concilium, vel indicendum- In tertio universalem Ecclesiam appellationis Judicem provocando Discutiamus haec- Non informatum Papam asserunta Ad monitorium

docet inlaxmatum, atque instructum esse o Aut ergo nescire P pam, quae facti sunt, arbitrantur ipsa monitorii narratione νvincuntur, in quo&manisestus , dc notorius. explicatur excessus. Aut putant, quid juris sit, ignorare Pontificem , es stulta ducun. tur opinione. Nam etsi omnes Romani Praesules doctissimo Cardio liuni Senatu circumsepti ,universi juris exu rantem notitiam habeant, pectus tamen Nicolai praeter ignorantiam nihil ignorat. ino neque doctiorem umquam, neque acutiorem illa ita Sede quempiam sedisse crediderim Sed advertamus scitam, ac pensic latam appellationem. Romanum Pontificem volunt duorum

Iudicum gesta repersonam;ejus, a quo appellatur ,&illius, ad quem appellatur. Obone Deus qua uti est sapere recte competemtia I Modificati sunt subtile ingenium. Numquam ego hos audi O,. quin doctior fiam . Nihil est antiquius , quam bonis ,i ac discretis

convivere viris Uerum timeo, si sic pergimus, ne alias quoque i personas conglutinemus, ac non solum appellantem, sed eum quoque, adversius Demappellatur, conJungamus, ac Papam Judicem, reum , actor aque faciamus,atque, si libet, testen,. Miror, si non pallet, aut non erubescit appellationis inventor, corruptor ruris, falsus interpres nonum, qur monstra iuvisa, atq, inaudi introducere nititur. Appellatione quis aliquando ab eodem ad eum

dem Judicem Legislator admisit 8 Non Lycurgus, non ipsi decemviri in Graecia missi, non haec responsa prudentum, non edicta Prς-tOm, nun plebiscita, non Senatusconsulta, non Principum placita, non hominum quorumcumq- , vel barbarorum, mores admittunt.

In Civitate fortasse Platonis, quae nusquam reperta est, hoc juris venati sunt adversantes. Ab Aristotelis Politia procul hanc deme tiam

173쪽

tiam esse non ambigo.Si quis alius hoc assirmare justum p utae

rit, leges, a tq; Canones hunc seminatorem delirum,mentis inopem, stultu inque judicant , ac ex c*m Doctorum dejiciunt, Muhis invisum, S literis. Ineptum est igitur primum appellationis caput,

quia vitae regimen confundit, ac rem novam, ioauditam, mom

tuosam introducit ab omni lege, ac consuetudine reprobatam. Sed adiungunt alterum caput, indictum, aut indicendum Conc, Iium appellant. Lubricus hic locus est, incertus, instabilis. Pra cipites hinc etiam adversantes dabimus. Monstravimus supra uno tantum casu ab indubitato Papa Concilium appellandum, neque hunc modo in manibus esse. Irrita est igitur appellatio. Sed concedamus aliquid adversantibus, Ineamus unevolentiam, laciamus amicos nobis de mammona iniquitatis. Fateamur aliquid esse vorum , quod scimus esse mendacium. Liceat appellare Concilium adversus Romani gesta Pontificis. inici tum victoriam hosti relinquemus λ Minime. Quid ergo respondebimus 3 Audite omnes, oro. Concilium aut indictum, aut indicendum provocant. Nemo indictum Concilium audivit, nMue industum est usquam. Sed a junt promissum esse Regi Franciae Concilium in ejus Regno celebrandum anno post Jubilaeum exa . Atque cum annus effluxtarit, industum Concilium opinantur esse. Sterili versant litus aratro, inanesque secant avenas. Nihil heic tritici colligent. In tanto negotio levissimus est, qui non re certa, sed opinione movetur, ac ramusculos sequitur, oc aniles fabulas . Secundum post Jubblaeum agimus annum, mox tertium, si Dominus dederit, iii gressuri. Neque indictum accepimus esse Concilium. Quis non intelligit affositam ignorantiam, atque supinam 8 Ergo non servat Regi fidem, replicant adversantes . Falsa calumnia. Non enim absolute promissum est Regi Concilium, sed apposita conditione, si ceteri Reges, atque Principes annuerent. At illi magna ex parte contradixerunt. Neque Aragonum, neque Angliae Regibus ,

neque Portugalliae placet in Gallia esse Concilium . Ego quoque jussit Caesaris in Concistorio publico Romae in fine anni Jubilaei

hanc celebrationem Concilii non sine rationabilibus causis dissuas. Norant tamen hoc adversarii. Ideo subalternativa loquuti sunt, indictum aut indicendum appellantes Concilium . Garruli magis, quam docti Syllogismorum, captioquinque Dialecticarum , laqueis confidentes, manes condant glorias. Ruent tamen in pe-

174쪽

ira veritatis allisi, neque fiugis, ne operae quidquam

gent. Quod autem nondum 'indicium aut presedis urinnaton est, neque re, neque spe dici Concilium potest. Quis adeo stulti, ne dicam perveru, aut odios Ennest ingenii, qui neque --

tum, neque nascmirum aprilet judicem 3 Legum latores annum ad prosequendam appellationem instituerunt, ex causa quoque biennium. At nostri prudentes decennium iri unt. Asserunt enim decreuim esse Constantiae singulis decenniis celebranda fore Concilia. Bella res, utilis, pacis altrix, atque concordiae. Vocabo in ius, qui me domo spoliavit, de agris. Jubebitur adversarios

restimere res violenter ablatas. Asmellabit Concilium. In decemnium me suspendet. Quis litium nnis quis decennium expectabit Labitur oeeiate, fauitque voLuibus aetas. Graves expensae, vita brevis, mille senera mortis appellanti donabunt litem. Sed quid mota decennu gravor Vereor ne Viginti, ne centum anni fiant, priusquam Concilium celebretur, cujus indictio Pro rerum,& temporum conditione ex Romani Pontificis pendet arbitrio :Credo nostros adversantes imitari Areopagitas voluisse, qui dubium , & inextricabilem casum missum ad se ex Asia, cum non viderent, quo pacto ibivere inent, ac sententiam ferre, & accinsatorem reum remiserunt russin post centum an a ad se reverati. Nec me movet, quod iamdiu Basiliense Concilium assemne di lutum, ae novi tempus instare, quod ultra decennini disserri non debet. Nam si Romanam Curiam advertunt, dum lapsum est decennium , stultum est terminum, qui praeterierit, expectare.

Sin Sabaudiensibus aures adhibent, iniqui sunt, qui cincilia snstulis decenniis cogere volunt, quando in annos viginti producunt Concilium. Deus labori mortalium dies, quieti ncches indulsit,& quamvis disparibus currunt horis, anno tamen elapso non mi nus noctis, quam diei tempus eseuxit. Quis non Ecclesiae quoque tempora partiatur, & aliud Conciliari exercitio, aliud otio sine Concilio tribuat Moderatos esse labores oportet, ac rebus, &tempori universa conIungere , quod Romani Pontificis arbitrio constat esse commissum. bed utinam jam Concilium sederet, aut, sicut Domini nostri desiderium est, prope dies sedere posset. Nul-lcra magis Sancta Synodus insequeretur, quam somniatores istos calumniarum,&appellatiouum delusoriarum inventores in rei ; impiam mentem, & brachium perversitatis intingeret; silem

175쪽

tium scelaratis itumneret ups ibus i. & iniquas maciusationes everteret , 'sici ias, quia contra sacros L uoues impie agere impune pon cedit. Appellatio, quae ad concilium interposita est, ut a distis, explosa est, nec illa manebit, quae universalem implorat Ecclesiam. In qua re nescio , sophistae nostri an fonte labra prinluerin Caballino , aut in bicipiti Parnata somniaverint, qui solitide cui stu dumtaxat asini, ac sorti S disputatione labulari, tam repente Jurisconsulti prodieruntia Auscultemu&verba, examinemus sensum. Universalem appellant I ccisianγ Quid est hoc, quoavocant Ecclesiam Z Non Parietes, ut arbitror, hoc nomine, neque tecta templorum. accipiunt, ut vulgus intelligit, sed convocati nem Fidelium sumunt In hac vero & magni., & parvuli,& viri ,&-,& Clerici, dc Laici contineruur . laec abiistio suae nativitatis, quia parvus.erat Fidelium numerus, potuit aliquando simul esse uno in loco . At postquam aucta est Fides,&ιn omne

terram exivit sonus eorum oe in Dies orbis terra verba eorum, nil LRuam tota convenit. Sed coeperunt haberi conventus Plurimorum,

in quibus , quia majores asserunt, cauillinati sunt Univeis em Ε clesiam ve epraesentare, vel facere,&quaecumque illi sanxerunt, Uni exfalisEcclesiae constitutae dicuntur. Verum conventus hi juscet di, qui rite convocati sunt,i nihil aliud, quam Generalia cyncilia dici possunt. Aut ergo nostri adversantes Ecclesiam proe sicilio nominant, & ad secundum appellationis membrum re, Pedant, leges, fatiles, oc importuni alternativam. inter eademto cantes negotia, quae solent diVarsa conjungere; aud revera Ecclesiam iptam per orbem disperiam, Fide tamen unitam, atque connexam intelligunt, Et nihil puerilius, nihil est, quod viderircisit amentius. Nam quoi doli iuchappellati s causa in exa- misi ii, quae nec adiri λtest, nec audire , nec audiri P o bene coiis ulta Consiliat Perdius, atque pernox inter libros versatus est callidae hu)us appellationis inventor, praestabilis homo sapietitiae Pensiculatius tamen, ut arbitror , i circumspectiu&ad extremum judicium appestasset Ceu nonnullos isse accepimus,qui capita. Ain sententiam passi adventum magni Judicis vel truncati expeta. t sat sortitan, &iplum Deiam, steliato qui sedet solio ,&mundi gubernat, appellationis Judicem constituisse- Praestabat; na m Pa pa nullus hunc dubitat esse majorem . Potuisset hac euesti gio virum aliquem mittere, qui suo eximperio causam discussit set,

176쪽

.eu Danielem puerum contra senes excitavit Sularinam inodantinantes. At istiana armis , quam Deo sidentes Eccisinu appellant , quae nequestiat potest convenire, neque Judicem deput re, qui litem definiat8 Atque sic ex omni parte manci deficiunt, quando & sine causa non gravati, ne eoppressi appellant, qui vel ipse est, a quo appellatur, vel nusquam est, vel si est , adiri non potest,&appellationem dubiam , ine tram, obscuram,in clamque iaciunt. Complures heic, ut conjector, adversiam me murmurant, qui jussiones Apostolicas appellationi ibiectas indicior. Si hoc verum est, inquiunt, Injuste quammultos opprimi continget. Si causam percunctabor; ia homoest , 'dicent, Ro. manus Pontifex, & falli potest, de fallere. Verum hoc ego in , quovis Principe dicam. Sed ut temporalis Domini ferimus jugum, nec dirigiarus brachia contra inmaentem,nec appellare permittunt, sic apud spiritualem Dominuim gerendum affrino: Quot sunt Principes, qui suos subditos, quot civitates, quae suos cives proinhibent a lare λ Quae ratio vetat hos, aut illos provocare Nelites, inquiunt ,immortales fiant. At haec ratio tanto fortior est apud Sedem Apostolicam, quanto majores ad eam causae devobvuntur , super Episcopalibus, super Principatibus, super Regnis , atque Imperiis, quorum controversiae,nisi celerium ' tur, hesia suscitant,& morialia in populos proelia. serrant aliquando Reges, injurianturque subditis, nec resistitur, quia majus timetur incommodum, & minora mala majori spraeferuntur, cur non Papae quoque tolerabitur error, qui runm rariusinab illo Romani culminis throno timendus, quanto maturiis illi sedi consulitur Regale solium,quod successioni cedit, nonnumquam indocti,atque dementes occupant. In Apostolica Sede qui prςstantior est ex omni populo, qui dolor, qui sanctior, qui in omni virtute eminentior, in quo nihil sapientiae, nihil scienthe, nihil industriae desit, sacri senatus discussione eligendus collocatur. Quod scisum almquam do acquisita per meritum, sussciunt quae loci meritum testantur. Nimirum igitur Sancti Patres spiritu veritatis impulsi , ab hujus Sanctae sedis appellari judicio vetuerunt, in qua Princeps sedet, de caput omnium Ecclesiarum. Hinc illud Innocentii: Vmo jiniae bit primam Sedem , iustit- temperare desiderantem ; neque enim ab .guiclo , neque ab omni clero , neque a Regibur , neque a populo judex judicia itis. In gestis autem Boruficii Martyris scriptum est, dein

177쪽

&inter deereta relatum, primam represendere Serem etiam si ςathematim Romanus I Pras ι jnnumerabiles populos feci traberet in gebennam , quia cunctos ipse Iudicatur us a nemine jud

candas ea , nisi deprehensus fuerit a Fide demata. Instat quispiam rΑt homo est. Hunc atque illum non digne opprimet. Malum hoc esse quis neget 8 Si malum, cur uon malum appellatione summovea in Respondeo, ne gravius seras malum: Duo sub Principe: litigabant. maero abs te, an illos esse invicem amicos censes 8Dices: si sediligerent, lites dimitterent. Ergo se oderunt. Non magabis. Quid esse Principi ergQ illos existimas. Nihil mali sties

Interroga iterum, Principemne litigantium alterum verisimiliter oppressurum , an illos inter sese invicem oppressionem quaesituros iudieabis3 Dices, nisi desipis, illud dubium hoc certum. Nam litiganti siupplantare collitigantem unicum studium est. At qui sententiam Principis appell*tioni subiicit, victorem victo, adversarioque subluittit, quia nec vitae tuae, si possit, ignoscat. vero appellationem aufert, rbitrio Principis subditos addicit, quem veluti patrem sperare benigi in ,& suis affectum iuribus det ni Quod si cui jus a quavis stulentia , S a quovis judice provoeare licebit, quid aliauerit, quam indulgere Omnibus, ut aliena invadant, rapiant, spolient aequi psentiores sunt omnia tollant,

qui minuisahent virium serviant, jaceat justitia, judicium dor mlat, sileai jegeis ritet a rma, vi id tempus revertamur, in quo

mortales fuerunt , -- qu m Reg crearentur, seu jura constitia

utilitatem. Non est igitur Iulium, neque aprii lati' justitiae pars diei retest, quae coni uni bono advertatur, qualiscit ab Austria libus interposita, qui Sacrosam iam Apostolicam Sedem , summumque orbis Senatum, in quo mundi lumina resident, minoris auctoritatis existiphane, quam Viennensem Consulataim, quenta, lint boni viri, tamen indocti ,3tque ignobiles regunt, quando a illo proba pi, ab hqc negant apsellationis esse remedium. Ceterum jubentibus Imperatorum legibus, ac Sanctorum Patrum decretis, appellatione pendente, nihil esse innovandum constat, atque hoc appellanti potissimum incumbit. Videndum est an Austriales M. novitatibus abstinuet int, &an legi paruerint, qui legis auxilium qiuerum .iNON iam css, quod dicant, mn tamquamus end

178쪽

. TOMUS II. .rit, sed tamquam sustulem appellatio Monitorium. At non volui prohibiti, sed velut jussi bellum gerere sic Austriales se habuerunt. Nam exhibi ore Monitorii comprehenso, &affecto continmeliis, in carcerem conjecto, mox arma sumserunt, indicenteccue bellum, Caesarem, ut eorum verbis utamur, dissidaverunt, atque ad inserendum damnum priores inressi sunt, nolentes adde re moram sceleri, aut metiri, quod auderent. O cinca noce in consilia 3 O semper audax, semper timidum scelus i Si nihil oblinat Austriales Monitorium, cur sestinant includere baiulum λ Si appellationi confidunt, cur novitates inducunt Sed procedit ul.

terius contumacia, atque ad excusandas excusationes in peccatis ex sacris literis, quae non capit, exempla perqun it. Asina, inquit, Balaam , cum nimis urgeretur, rei itu, atqtae in vocem miracul' se prorupit, licere populis indicans duriora Praelatorum imperis

refutare Et Paulus Apostolus in faciem Petro sese asserit restit

-PEauam reν etiam laturum sese Romanua Politifex asserit, si quis ejus mandato non paruerit, quod hae scamurio adimpleri non poterat. Et iterum: mandatum, inquit, nostrum diligenter adιmpleas , aut ver literas tuas quaFe adimplere vom possis, ras abilem eaasum

prdendas. Quibus exempli& volunt adversantes non errasse Amistriales siummi Pontificis monitorio resistentes. Sed absunt a vero sensu cierisque Codicibus, & Canonibus abutuntur . Asina taenim non suo consilio, sed Dei jussu, & Angelica suggelyone secassiris imperiorestitit, significans Deo magis, quam Praelatis parem dum At cum nostri Austriales adversus Apostolicam moniti nem nullam divinitus acceperint jussionem, non latet eos contimaciter restitisse, poenamque mereri. Nec Pauli se possunt exemplo tueri, cum ille in re Fidei Petrum arguerit, quia non ambula bat ad veritatem Evangelii, Nihil enim tale nunc geritur ; Nee Austrialisquisquam est comparandas Apostolo, cui revelata sunt secreta coelestia, qui ascendis ad tertium Coelum,& vidit arcana Dei.quae non licet homini loqui, Magister gentium, praedicator verstatis in universo Mundo, par Petro in honore, & in passior ius Quodvero de Romanis Pontificibus adciunt, id, qui s viunt, e te, solicite, ac religiose sincipiunt, nec locum hab

re affirma , ubi mandatum ex certa scientia, atque causia cognι. ta processit , ceu verba i ruin Pontificum manifestant. Nam acum patienter iustinere te dicit, si iactum non fuerit, quod prava

179쪽

sibi insinuatio suggessisset , indicat se , cum praeciperet , non Nemcognovisse negotium. At monitorium nostrum, ut ante doc mus, discussis, ac cognitis plantissime rebus emanavit. Alioquinoorrumpitur, atque dissolvitiar officium omne Superiorum, si quis ad id , quod facere jussus est, non obsequio debito, sed consilio non deliberato respondeat, & plus sapere vesit, quam sit necesso . Quamquam longe diversus est casus noster, in quo Austriales non solum non implevere mandatum, sed contemserunt,& abiecerunt , & quod erat omnino contrarium expleverunt , ac si religio sit , quod Romana Sedes imperat, ejus oppositum observare . Asuersus quos Adrianus Papa in hunc Mum scribere invenituret

Generali decreto constitvimus, ut execrandum anatbema fiat , o v lut praemineator Fidei catholica semper apud Teum reus exsat, eumque Regum , seu Discoporam, vel potentum deinceps Romanorum Toniseum erasuram in quoquam erediderit, vel permiserit violandam.

dias ob causas intellisere jam omnes , qui adsunt praesentes, ambitror in justas , atque iniquas esse illorum querelas , qui consulem res Austrialibus, di illorum facta probantes Sanctissimi D. N. N, colai morationesaccusant. Qiai cum sint quasi culpabiles , & magna dilani correctione, Apostolicae sedis sanctε decreta calumnian.

tur , violatores legum , contemtores Canonum ; corru ura

Evangelii , & omnis honestae consuetudinis perversores , quos ab Ecclesia repellendos, nisi resipiscant,&humili couisone peccata deplorent, nullus juris peritus ignorat. Nam qui luporum stimeatem prae se serunt , qui canum rabiem imitantur , quibus est v nenum Icthale serpentum , & omnis cruenta saevitia bestiarum, nullo pa sunt in Ecclesia retinendi, sed excludi, abscindique debent , ne columbas , ne oves Christi saeva, & venenata contagi ne prae tur. Eant , eant igitur briusmodi peges hominum, Er r linquant collegium christianum barerici perversores, quando e junegi ,σ cohaerere non potest amaritudo cum dulcedine, caligo cum lumine pluvia cum serenitate, pugna cum pace, eum fis ditate sterilitas, cum sentibus fluitas, cum tranquillitate tempestas, ut Cypriani mcundissimi viri, &gloriosi Martyris est sententia. Ac tantum assiversus maledicta , eu male nostrorum adverariorum loquintum esse sufficiat. Ceterum cum Monitorium Apostolicum perspicuis, ac mani missimis rationibus sit defensum, quod super rebus ad Romanam Sedem pertinentibus adverius delinquente , & noto.

180쪽

rios malesa res etiam auditos emanavit, cum appellationem imterjectam nullo jure subsistere posse monstraverimus, cum multis

in rebus Austriales peccastisse se dictum; exposcit tempus, ut quod ultimo loco de Romani Pontificis Domini Nostri Sanctissimi Nico Iai Quinti desiderio, & intento promisimus, in medium afferamus. Quod gravissimo,& ornatissimo Conventui vestro benignas aurea adhibete palam succincte, ac brevissime faciam. Quamvis offen. sus horrendis maledictis, compellationibusque probrosis jactatus sit

Dominus noster clementissimus, non tamen ultionem expetit,cujus

memoria praeter injurias, quicquid accepit, tenacissime servat; sed illius vestigia sequens, cujus vices in terris agit, peccatoris comversionem, non mortem appetit. Duo sunt, quae ad vestram com gregationem hortatur intendere. Alterum est, ut componendae paci operam detis alterum ut Austriales commoneatis , ut Apollo-licam Sedem more majorum suorum veluti matrem,& magistram

veritatis cum digna reverentia prosequantur, humilitatem pro si perbia, devotionem pro bla hemia, obedientiam pro contumacia rependentes. Intellexit pietas Apostolica inclytum Regem Ladis-laum , quamvis adhuc impuberem,& annis tenerum Imperatoriae majestatis tutelam exivisse, atque in aliorum veluti regnaturum venisse manus. Res adhuc turbidas esse ,ac non simultates modo, sed odia videri aperta inter Caesaream creestatem ,& eos, quorum conmio Rex Lassislaus regitur. Idque molastum est, ac acerbum Domino nostro , qui ex odiis bella , ex bellis infinitas oriri calamitates noscit. Cupit ergo vestrum esse studium, vestramque

curam, ut omnem discordiae fomitem amoveatis, pacemque componatis , quia nihil est illi mundanae machinae motori, atque πιλ- ri, quod vel in terris, vel in Coelis fiat acceptius, qui nec locum habitat nisi pacatum, dicente Propheta : Et factus est in pace locus eses. Maxime autem eo diligentiam serri, atque intendi vestrambortatur, ut res, quas in hac conventione suscepistis agendas, ita Drdiri conemini atque contexere, quod Imperator Regi, & Rex Imperatori indissolubili caritatis vinculo reconcilietur, ut inde paterna dileistio, & hinc filialis assectio serveat, tantumque se invicem observent, ut proxim talis, dc sanguinis jura amoris,&ben volentiae superentur ossiciis. Quae res si vestro conatu peragantur, ut sperandum est, uberes Christiana: Reipub. fructus parabunt.