장음표시 사용
21쪽
tione aestimat infidelem, ipse infidelem se esse noverit, quia aut oblitus est, aut lubricum putat, quod in Baptismo conisum esse cognoscit; sine dubio enim non relinquit terrenam cognationem, qui me de patrio errore confutat. Certe secundum iussi tutionem. actus humani Pater Patriam iacit. Qualiter mihi Patria in terra esse dicitur, cui ex praNepto coelesti Patriam in terra vocare, aut habere non sinitur λ Vis enim, ut evidentibus tibi per me hoc probetur exemplis, qui Patriae culpas errorem Nonne 8. Novatiani hoc genere a Catholicis diuidentes probrosae haeresis lepram iudicio contraxere perverso, eo quod anteactam culparum seriem crediderunt etiam posteris adstridendam, & non tam haeresim odere, quam plebem Si pro culpa unius totius Provinciae s. in anathemanda
generauo est, damnetur & illa ci o. Beatissima discipula, hoc est
Roma snumerabatur. Phoenices autem Chananaei quoq; promiscue appellabantur . Sic Saul modo filius τῆς hoe est mulieris Phaenicia, modo τῆς χανανμιδος, nempe Chananitidis in Sacris Biblijs dicitur. Mulier quoq; illa . quam memorat S. Matthaeus cap. I . 22., S. Marco cap. 7. nuncupatur. Hanc rem illustravit erudit . i chartus lib. s. cap. 36. Geogr. Sacrae. υatiani. Α Nouatiano potissimum haeretici isti oririnem duxere, rui Novatus Afer in errore promulgando suppetias tulit .norum autem perversum dogma fuit, nullos, qui in Idololatriae crimen lapsi Brent, licet poenitentes in Ecclesiam admittendos. S.Cyprianus, cujus temporibus haec pestis e rupit, quiq; supra omnes in illam dimicauit, hujusce rei testis habetur in Epist. s r. ad Antonianum. S. Epiphanius in Haeresi
3 quae est Catharorum, Novatianos affirmat Poenitentiae virtutem omnino infirmasse,quum dicerent μετα τὸ μαθω ἐλει Θαε
ei, quipost Baptismum delinqueret,ntillam adhiberi posis
misericordiam. Idem tradunt Philastrius cap. 34. de Haeres. alin, non Pauci. Huc igitur respexisse Bachiarium crediderim his verbis, in queis tamen aliquem librariorum errorem latere mihi facile suadeo. nathemare. Hoc est excommunicatione percellere. Ita scriptum in Codice nostro. Vox melioribus quidem ignota, sed Bachiam j tempore usurpata. Siquidem observavit Salmauus ad TertulI. de Pallio in M. S. Commonitori, S. Augustini ad Faustum Anathemare bis legi. Pro eo anathematietare posuerant veteres Typographi, sed Clarissimi PRBenedicti ni in postrema Aug. editione Anathemare scribunt. Faustus quoq; Regiensis pag. 38. & i9. editionis i s 86. dc Concilium Toletanum Primum contra PDicillianistas hanc vocem nequaquam fugerunt. Vide Clar. V. du Fremium in Gloss. med.& ins Latin.
Beatissma Roma. Hunc locum in Prolagomenis satis mihi videor
22쪽
Roma, de qua nunc non una', sed duae, vel tres , aut eo amplius haereses pullularunt, & tamen nulla earum Cathedram Petri, hoc est ii. in Sedem Fidei, aut tenere potuit, atri movere. Damnentus postremo & omnes Provinciae,de quibus diversi erroris rivuli manavere. Ille vas electionis, & gentium Doctor, lapso i 2. Eutico de tertio tectos credo, aliquid de Trinitate erranti in restituit calorem Fidei,&vitam reddidit, hoc est veniam relaxavit. Nos sortasseis . adhue in senestra, idest in lucis via, & Fidei splendore residentes se. ' veri nimium Judices non ex discussione. sed ex suspectione condem u . . .
nant 8 Nescientes, quia quo iudicio iudicaverint, iudicabitur de eis, di istatri suo dixerit Racha, reus erit gehennae ignis. Racha enim a ratibi vacuus interpretatur. Et quis est vacuus, nisi cujus interiora ca- 1:. rent Fidei veritate ,&est velut aeramentum sonans, aut cymbalum tim t. coriniens Ille qui una tantum nocte Christum viderat, ait contribulis i 3. I. suis i Numquid lex nostra iudicat bominem, nisi prius audiat, quae agit 3 D. in Et hi, qui tot annorum Domini sectatores sunt, prius iudicant, Evang quam id, unde iudicant, audiant, atq; cognoscant λ Si ante cogni- 7, Ι.tionem promenda est sententia, cur Legislator praecepit, ne antequam introeat Sacerdos, & videat domum, 'uae cariosae, vel tinnientis lepra haeresis scindatur, immunda iudicetur λ Ne, quaeso i . Beatissime Frater, male de Provincia sentiatur. Non latet enim perspicaciam tuam, quia cum in adventu arcae Dominicae Dagonis caput in centum partes cum utrisq; pedibus comminutum sit, spina eius integra stiperfuisse describitur. Nos enim Dagonis caput, sive pedes, membra mundi, idest Orientem, & Occiduum esse sen.
timus sexplicuisse, quippe qui dilucide nimis Bachiarii tempora prodit.
Sedem Fidei. Et hoc Romanae Sedis praeconiti animadvertisse praetereundo iuvat. Scilicet Petri cathedra Fidei Sedes, & inviolatu Religionis tribunal, ac Samstuarium nuncupatur. Haereses quidem vel ex ipsi Urbe erit perunt, nulla vero Ecclesiae Catholicae caput, ac firmamentum appetere valuit, hoc enim Petro luculente Christus spoponderat. Adderem aliqua , imo omnium antiquorum in hanc rem simillima verba, ni plurium scriptorum calamos hic labor occupasset, & flumina quam rivulos petere praestet. Eminentissimi Bellarminus, Baronius, de Sson. dratus heic potissimum consulendi.
Lapso Eutico . Rem narrat S. Lucas in Actis Apost. cap. 2o. 9. Sedens quidam adolescens nomine Euticus supersenestram cum meteretur Iomno graui, disputante diu Paulo, ductus Iomno cecidit de tertio caenaculo deorsum, o sublatas est mortisus. Tum addit eum a S. Paulo vivis reis stitutum. In
23쪽
tinaus, Ii. in quibus partibus sub p siclitia lagis omnium erri rum coiitrita perversitas est. Tuum sit enim cognoscere, qtrae sit medietas spinae, in qua adhuc nodorum compago dissoluta perdu-Wal. 38.rat. Ut quid, rogo, quaeritur Provincia mea λ Peregrinus ego sum, sicut omnes Patres mei. Verumtamen si magnopere quaeritur, ubi
natus sim , accipiatur I . consessio mea, quam in luptismi natu vitate respondi; non enim mihi Patria conlestionem, sed consessio D, in Patriam dedit, quia credidi, di accepi. Nec me offuscet Samaritana ΣμψM conditio, quia Christum interrogatus ad puteum credidi, dc purigatus a lepra insidelitatis agnovi. Uerumtamen Apostolicae ex
r. Petri ditionis instituta no& commonent, ut omnibus poscentium nobis rati a. nem de Fide Spe , qM in nobi3 est, proferamus , non moremur Fidei nostra: regulam Beatitudini tuae, qui is . artifex es ipsius ar- tificij, demonstrare. Sed ne serte hoc ipsum suspicionem infidelit . . tis incutiat, quod tardius ad interrogata respondeo: Credimus Deum esses quod fuit, erat ; quod erat, erit, numquam aliud, se per idem, Pater Deus, Filius Deus, Spisitus Sanctus Deus, unus
Deus γIn quibus partibus.. Heic quidem Concilia omnia sunt intelligenda . Paetum in Oriente, tum in Occidente M versiis haereticos celedrata aerantia Potissimum tamen hi Linnui verbis arbitrarer Concilium Constantinopolitanum primum ,& Aquileiense, quae Anno Ch. 38r. , hoc est ante paucosqitam Bathiarius scriberet annos habita fuere. Illud ita Oriente, hoc in Occidente, illud Oecumenicum , hoc vero ex omnibus ferme occidentis Provinciis coactum fuit.
confessio mea. Ab ipsis Ecclesiae incunabulis Christianis omnibus id
moris fuit, squod etiam nunc perseverat) ut ante Baptismum solemniter Fidei professio emitteretur. De qua re videndi Tertuli. lci de pudita Ca P. s. & lib. de Bapt. cap. 6. Cyprian. Epist. 7o. ad Ianuar. & 6. acthlagri. Gregor. Naziana. Orat. s. in Sanch Lauacri Cyrili. Hierosolia Catech. I &χ. Mystan. Epiphan. in Anchorato, dc reliqui Patres L Culentissime autem Omnium rem pertractauit Ioseph Vicecomes Ambrosiani Collegi j Doctor ita erudito volumine de antiquis Baptismi ritia
hus lib. 2. cap. 23. dc sequia
aut artifex es. Posceret illustre hoe Bactitari j testimonium, ut Romam Pontificis in rebus Fidei statuendis auctoritatem ex antiquorum Penu firmarem is enim Petri successor neq; falli, neq; fallere Chri iii apsius testimonio potest. Sed ad aliorum in hanc rem tractatus uberrimos dimittere consultius duco, ne incongrue libellum Parergis onerem. Itaq; consulantur Bellarm. de Romano Pontifice, Baovius eodem Nactatu cae. in card Slandratus in Gallia. vendicata, alijssi, innumeri.
24쪽
Deus, &unus Filius de Patre, i 6. Spiritus Sanctus patris, &Fiiij. Unius Trinitatis ista substantia, & tria ista unam habentia
voluntatem . Nec communicans maior, nec accipiens minor. Nec
est secundus a primo, nec tertius de secundo, quia sic nos Prophetica instituta docuerunt. I7. Dicendo non ascendes per gradus ad Altare meum ; Altare enim velut quandam basiem Fidei suspicamur, unde vitalis cibi participantur alimenta, quia Altare ex proprietate nominis sui non nisi sublimium rerum alta cognitio est; dia visum enim per syllabas nomen Altaris,inchoatumq: cie fine res alta
significatur,& tonat. Ad hanc Fidem per gradus ascendere non debemus, ne inaequaliter sentiendo de inferiore ad superiorem transitum faciamus, sed aequali gradu nostri cordis intrare, ut unius substantiae, unius potestatis, unius virtutis & Patrem, & Filium , & Spiritum Saninim sentiamus. Pater enim principale nomen vinitatis per se quod creditur, & quod dicitur Pater Deus. Filius Deus ex Patre, non ex se, sed Patris. Pater Deus, &Filius Deus:
sed non idem Pater, qui Filius, sed idem creditur esse Pater, quod Filius. Et Spiritus Sanctus non Pater ingenitus, sed Spiritus ingentati Patris. Filius genitus, nonSpiritus Filius, sed ipse Filius, super quem a Ρatre missus est Spiritus. Itaq; cum ingenitus Pater sit, cujus
Spiritus s. Patris O HIq. Spiritum Sanctum a Patre Filioq; proce dere & hinc discere possumus. Si enim Spiritus est Patris, ac Filii, ideoqὶ a Patre procedit , quia Patris est Spiritus, utique quum sit & Fili j Spiri
tus, ab isto quoq; procedere est dicendus. Tantum autem roboris haec ratio habet; ut S. Rugustinus trach. 99. in Ioan. ita loquutus fuerier cur non credamus, quod etiam de Filio procedat Spiritus Sandius , cum Filii quopi ipse sit 'Spiritus p Idem repetit lib. II. cap. II. de Trin. SPiritum itidem pili j esIenos docuit Cyrillus Alexandr. in Epis . ad Reg. relata tom. I. cap. 6. Conei iij Ephesini, cui adde Epiphanium in Α chorato,&quae ego animadverti ad Nat. XI. S. Paulinito m. I. Αnecd. Dicendo non alcendes. Divinare mihi non videar, si proposita Bachiarii verba ad celebrem diRiplinam arcani referenda esse pronunciem. Etenim hete secundum antiquorum morem mirandum Eucharistiae Sacramentum proponitur, sed sub verborum involucro, & nube. Ecquid sane est Altare, unde vitalis eibi participantur alimenta, nisi Sacrolanctum Dominiei Corporis, Mnguinin: Sueramentum c Nempe consu vere veteres dogmata quaedam, ritusq; Ecclesiasticos occultare, ne Infidelium ludibrio Saeta exponerentur, Christi mandatum sequutirrion esse dandum Sanctum canibus, nec margaritas'ohciendas esse ante
porcor. inin ipsis Cathecumenis Ecclesiastica uaedam Myllaria occul-
25쪽
est Spiritus, si 8. 9 incaute Spiritus Sanetus dicitur ingenitus, ne duo ingeniti, aut cluo Patres in Infidelibus aestimentur. Filius Patris
ante sucula genitus a Patre, non potest alium genitum habere consortem, ut credatur unigenitus, & duo geniti non dicantur. Pater enim unus ingenitus , Filius uirus est genitus, Spiritus Sanctus a Patre procedens, Patri, & Filio coaeternus, quoniam unum opus, &una in Patre, & Filio, & Spiritu Sancto voluntatis operatio est.
Patertabantur, eiusq; rei fidem facit S. Aug. trach. 96. in Ioannem r cathe- culmenis, i nquit, Sacramenta Fidelium non produntur. Praecipuum veto ex i js capitibus, quae reticebantur, fisit incruentum Sacrificium Altaris, utpote quod Ethnicorum, rudiumq; in Fide hominum intelligentiam . superet. Possem hoc sexcentis probare exemplis, nisi eruditis praesto xent C. V. Emmanuelis a Schelitrare Vaticanae olim Bibliothecae Praefecti edita in hanc rem volumina, ubi disciplina arcani egregie Propo- , nitur, validiusq; confirmatur. Illius quidem laborem v vilhelmus Ten zelius vir eruditus deprsmere editis libris conatus est, at quali successu iam doctis est animadversum. Satis igitur Bachiario fitit tantum Sacramentum dumtaxat designare, illudq; rerae su&ιmium altam eo ι- tionem appellare, ne publicus libellus in Ethnicorum manus λrtasse delapsus mysterio uenerabili periculum pareret. Propterea inferius de animae origine loquens, astaris iniecta in entione haec ait:. Basis altaris,
velut quaedam radix profunditatis en, evius secreto etiam riuionem
anιma iungamus. Vides ex nostro Auctorem 'animae Originem , tum
Sacramenti uenerandi institutionem ad Meam disciplinam spectare sed haec satis superq; dc ex mera coniehurit. Tertiam Trinitatis personam incante diei ingenitam ivachiarius affirmat, eiusq; r. alio validissima profecto mihi videtur et evitandum enim est, inquit ille, ne duo ιπαιtι , aut duo Patres in Infidelibus Mimentur. In bymbolo tamen, quod, Athanasio adscribitur, atq; ab Ecelesia Catholica adoptatum fuit, haec ita leguntur et Spiritus iSanctus i Patre, ct Filio, non tactus, nec creatus, necgenitus, sedpr icedens, Si nongenitus est spiritus, ergo ingenitus , .c idcirco stat tra Bachiarium Ecelesia. Et revera unum verbum vocari g itum tum a Ioanne in Evangelio cap. Primo, ubi unigenitum Ris appellat, itum a Symbolo Apostolarum, dia plerisq; Patribus docemur . Igitur .piritus dici nequit genitus , di contra ingenitus dici poterit. Verum, recte sensisse Bachiarium, ni mea me fallix opinio, evidenter ostendam . iItaq; Primum animadvertamus oportet, sirenit vocet, i a patris esse, ut tamquam eius prNrietasPersor iis quasi tores antiquos habe- ,
26쪽
mus , ct Pater. Vnus exeogenita s unigenitus Filius Deus Irim bum. Addit: δεπερ κν ὐκ εςι σμυα γεννητος τω θεῆ, κ, πατρὶ θεὸς ετερος,ἔτως ἰgi αυγγενημενος. Sicut igitur non est alter Deus eum Deo, σ7 atre ingenitus, ita neq; congenitus ere. Idem etiam animadvertit S. Thomas contra error. Gra c. Opust. I. cap. 8. Idcirco vetustiis Αuctor Quaestionum, quae S.Athanalio tribuuntur,quaest. s. iveniti agnomen pr priumunius Patris vocat: rδεον τῆ μἐν πατρὸς μεροπτεν, που γεννοον, του δε oia πνευμ- τος το ἐκπορευτίν. Proprιum
Tatris est ingenitum esse, FιIV verogenitum , at Spiritus Sancti procedere. Neq; aliter loquuntur S. Athanas. in Epist. ad Serapionem , Nazian E. in Orat. 23. in laudem Heron. prope finem, Isidorus lib. I. Eeymol cap. 4. s. l. Anselmus in Monolog. Cap. S . a rned. aliri; Patres, inter quos Augustiniis lib. ii de Trin. cap. 26. ait: Pater solus non ende alio, ideo solus appellatur i genitus. quod alibi repetit. Rectissime
igitur animadvertit Bachiarius Spiritum Sanctum incaute ingenitum vocari, illud enim vocabulum proprium amplius non foret Patris. λliud autem est Spiritum dicere non genitum, aliud ingenitum appellare. Primum Ecclesia ipsa usurpat, alterum vix patitur, ne duo ruenitν, duoq; idcirco Patres esse videantur. Haec eli Bachiari, ratio, eadem, est, quam S. Augustinus sequitur Serm. 8. de temp. qui eli infra
Gh. Eplph. Spiritus sanctus, in ille, Me ingenitus, nec genitus alicubi dicitar, ne si ingenitus diceretur, sicut Pater, duo Patres in Sancta Tri. nita te intelligerentur, aut sigenitus diceretur, sicut Filius, duo itidem Filos in eadem Mimarenitie esse Sancta Trinit - . Auctor quoq; Anori ymus liori de Trin.& uia. Dei Cap. i. t mo quarto Operum S. Augu- Spiritum Sanctum neq; ivenit et, neqigenitum Fides recio declarat,quiu se ab rimus ingenitu, duos Deos virmare videbimar σς.
F. C:ι : .n2. Orat. so. De Fide Nicaena: Spiritum , inquit, San- ..Mes Deum, nou ingenitum , neq; genitum, veneramur. Et orat. 26. col. a. fatetur. πνευμα ιν εα θεοῦ τ ὐπερξιν εγον, παραχώροῦν πατρὶμ ἐν ἀγεννησias, Spiritum ex Deo subflaui b. Sentem, hoc solo nomine Patri cedentem, quod non ingentius sit. Idem repetit aliis in locis laudatus Doctor,&post hos omnes Concilium Torianum Undecimum in Profess. Fidei ita Patremi tenitum profitetur. ut dicat: Spiritus Saritius nec ingenitus, nec genitus ereditur, ne aut si ingenitum dixerimus , duos Patres dicamus M. Hinc est quod Ruizeruditissimus vir e S. I. in Comment. ad S. Thomam de Traii. disp. sa. sech. 3. &8. sentiat: Simpliciter loquendo Spiritum Sanctum non esse ingenitum. Hunc ibidem consule, &praeterea VasqucE .lom. 2. in primam partem S. Th. disp. s. patebitq; quam prudenter in hanc sentetiam Bachiarius ivetat.
Patre procedens . Spiritum Sanctum a Patre procedere, Bachia-ν tua assira si re nihil de Filio habet. Scilicet eo tempore nondum haerem
27쪽
cedens, Patri,& Filio coaeternus, sed ille nascitur , hic procedit , sicut in Evangelio Beati Joannis legitur: Spiritus, qui a Patre proineedit , ipse vobis annunciabir omnia. Itaq; Spiritus Sanctus necPater esse ingenitus, nec Filius genitus aestimetur; sed Spiritus Sanctus, qui a Patre procedit ; Sed non est aliud, quod procedit, quam quod unde procedit. Si persona quaeritur, Detis est . Haec per noctripertita coniunctio, & coniuncta divisio, & in personis excludit unio. nem, & in pertinarum distinctione obtinet unitatem. Siri; credimus Beatissimam Trinitatem, quod unius naturae est, unius Deitatis, unius, eiusdemq; virtutis, atq; substantiae, ne inter Patrem,&Filium, & Spiritum Sanctum iit ulla diversitas, nisi quod ille o Pater est,& hic Filius, & ille Spiritus Sanctus, Trinitas in subsistet tibus personis, unitas in natura, atq; substantia. Filium quoq; credimus in novissimis diebus natum elle de Virgine,& Spiritu San. carnem naturae humanae, & animam suscepisse. In qua carne&passum, & sepultum resurrexisse a mortuis credimus, & fatemur, & in eadem ipsa carne, in qua jacuit in sepulcro, post resuta rectionem ascendiise in Coelum, unde venturum expdamus ad Iudicium vivorum , & mortuorum. 2o. Uirginem quoque, de qua natum scimus, & Uirginem ante partum, & Uirginem post
ses exortae fuerant, quae Ecclesiam ad hane definiendam quaestionem compellerent, uti s uentibus seculis factum. Synodus Constantinop. Prima, seu Oecumenica secundam Symbolo vulgato Spiritum 1 Patre Procedentem vocarat, nil autem de Filio cogitavit. Hoc Symbolum. tota diu Ecclesia custodivit, quale a Concilio accenerat, Scriptore , Catholici idcirco ab rit, nota processionem Spiritus Sancti a Filio reticebant tantum, non inficiabantur. Sequuta sunt deinde tempora, quibus incidentalis Ecclesia particulam Filioq; Symbolo addendam prudentissime censuit. At de hac re infra mihi sermo recurret, ubi de Symbolo agam. Vide etiam,quae adnotavi ad versum i 3'. Nat. XL S. Paulini tom. r. AnecdOt. Virginem quoq; Helvidi j haeresis, eiusq; impia in Mariae virginitatem dogmata cui nota non sunt Sub seculi quarti finem famosus nic nebu- Io vixit, quo eodem tempore Bachiarium nostrum scripsisse, in Prole-gomenis non sine ratione affirmavi. Illud etiam hinc probari aliquantulum potest; nullum enim alium haereticum praeter istum noster comis memorat, cuius rei causam hanc unam suspicor, nempe quod haereses propiores, magisque praesentes apertiori refutatione indigere, quam .ionge ante damnatas is arbitraretur. Ceterum Helvidianas blasphemias praeclarissimo libello Hieronymus excepit, ubi perpetuam vietististatem
28쪽
partum , ne consortes Helvidiani erroris habeamur. 2I. Carnem quoque itostrae resurrectionis fatemur integram , atque perfectam hujus, in qua vivimus in praesenti seculo, aut bonis artibus guber. namur , aut malis operibus subiacemus, ut possimus in ipsa aut pro malis poenarum tormenta sustinere, aut pro bonis bonorum prae. ista acquirere ; neque, ut quidam absurdissime, aliam pro hac resurrecturam dicimus, sed hanc ipsam nullo omnino ei vel membro amputato, vel aliqua corporis parte deserta. Hic est nostrae Fidei thesaurus, quem signatum Ecclesiastico Symbolo, quod in Bap. tismo accepimus, custodimus. Sic coram Deo corde credimus, sic in coram hominibus labijs confitemur, ut & hominibus cognitio sua fidem faciat, & Deo imago Ha testimonium reddat. Hic est baculus defensionis nostrae, quo murmurantium adversius nos ora foriamus, qui nos per viam hujus seculi transeuntes haso consuetudinis, non studio rationis oblatrant. Hoc scutum Fidei nostrat, quo obtrectantium verborum, & venenata suspicionum spicula repellimus, ac vitamus, ne aliquod in nobis patens membrum , &de protectione Fidei nudum sermo inimici, qui ad feriendum disi.
natur, inveniat. Sed sileamus de his, quia nobis nunc non repe
cutiendi , sed vitandi tantum hostis cura suscepta est. Jam vero si etiam illud a nobiis quaeritur, qualiter de anima sentiamus, factam credimus esse, sicut legimus in Hieremia Propheta per Regem Se
deciam dicentem: Hvit Dominis, qui fecit nobis animam istam. 22. Si
talem B. Maria illustribus argumentis tuetur In hanc eandem arenam descendit Epiphanius haeresim Antidi eoMarianitariam recensens, quin
Prolixam in eosdem haereticos Epistolam scripsit, quam ibidem leg
carnem quoq; Haee quidem verba in originem prolata esse videntur ι hic enim pluribus in locis, de praecipue lib. . de Resurr. & in Expositione primi Psalmi,&in Stromati s propriam carnem, qua homines invita sunt usi, extremo Iudicii die non resurrecturam affirmavit. Mihi tamen propiora Baehiario tempora hete unificari creduntur Isiquidem sub seculi quarti finem Ioannes Hierosolym. Episcopus eosdem Origenis errores recoquens causam Ss. Epiphanio, ac Hieronymo Praebuit pro Qitholica veritate scribendi. Egregia admodum hanc in rem videnda est eiusdem Hieronymi Epistola 6 r. ad Pammachium a versus errores Ioannis Hierosol m. Hunc vero Episcopum infra tacito nomine designari arbitror, quum Bachiarius ait: deque, ur quidam
absurdissime, aliam carnem proh gurrecturam dicimηι.
29쪽
110 Si autem quaeritur, unde sit facta, nescire me fateor, qui Uilecuiquam legisse cognosco, & ideo nec de imperitia erubesco, quia lectione non doceor, neque periculum formido, quia quae
non lego, non praesumo, ne transgretar Propheticorum inveniae praeceptorum, qui mandat sanguinem non manducari, adisiciens, quia omnis carnis Ianguis anima est. Quid enim est sanguinem mam
clueare, nisi de anima disputaret Et ideo carnem, quae nobis in Adam fimdata est, possumus dicere ex Mundi qualitatibus, su stantiae Deo artifice, & auctore, compactam; sanguinem enim ad basiem sundamus altaris, idest ut ipsi , qui creavit, scire unde crevverit , relinquamus. Basis enim Altaris velut quaedam radix profunditatis est, cujus secreto etiam rationem animae jungamus, de qua disputare non possumus. Et ideo nec partem dicimus Dei an,
mam, sicut quidam asserunt, quia Deus impartibilis est, & indi visus,&imiissibilis est; anima vero diversis passionibus manci.
pata Si autem quaeritur. Eminentissimus, & Clarissimus Card. Norisius
in Vindic. August. cap. 4. s. it. occuPavit, ut alia addi omnino nequeant. Pauca ex eodem libabimus. Certum est pee plura secula vel Patrum praestantissimos in origine animae assignanda ancipites haesisse. Et sane divini Scriptores Augustinus, ac Hieronymus, hac per Epistolas varias quaestione agitata, nihil certi statuere potuerunt. Consulantur hujus Epistola ad Marcellinum,& Apologia contra Rufinum, illius vero Epistolae ad Hieronymum,&ad optatum , libriq; quatuor de ori Ine animarum,in quibus tamen rem dubiam utriq; fatentur. S. Eucherius in cap. a. Genetis, Pomerius in lib. de anima, Africani Patres sec. VI. in Epist. Synod. ex Sardinia Byrantium missa, S. Fulgentius lib. s. de verit. praedest. dc gratiae, ad eundem scopulum haesere, dc postremus iste cap. is. Augustinutia, quod ea de re dubitarit, Haxiamis effert laudibus, de caput vigesimum nis claudit verbis: Quanto ergo melius si bulus quaestionis certamine temperamus , in qua nos inaniter
laborare cognoscimus, praesertim quia quod a Sanctis viris majoribus
nostris videmus minime delinitum, oportet nos tanto cautius, atq; temperantius quaerere, quanto ad eius sinem illos praeclaros viros cernimus minime perυenisse . Cassiodorus quoq; lib. de anima cap. I . Greg. Masus lib. T. Epiit. s .m eadem fuere dubitatione, quin S. I iidorus Hisp. p. lib. 2. de Ossic. Eccles. cap. 23. inter alias sententias, quas deside tenendas proponu, hanc inseruit: Quod incerta set animae origo . Alios Auctores etiam aevi sequioris conger i laudati Cardinalis Norisius iapraeclarillimo opere superius memorato. Nemo igitur mirabitur adeo dubiuit in hac sententia stetisse Bacbiarium.
30쪽
pata est, sicut quotidianus rerum exitus probat. Nec de creatura aliqua factam dicimus, ne eam faciamus viliorem reliquis creaturis , quibus domina, si bene egerit, constituta est; sed ex Dei tam tum voluntate formari, cujus potentiae non necessaria est materia, ex qua quod voluerit operetur, sed ipsa voluntas eius materia e
rum , quae fieri , aut este mandaverit. Σ3. Sed nec illi assertioni
tradimus manus, qua quidam superfluo delectantur, ut credant animas ex transfusion generari , quia contradicit huic suspicioni Beatus David dicendo: nitote , quoniam vominus ipse est Deus, ine Hyst. 3ἰ feeit nos, ct non ipsi nos. Et alibi: Qui finxit singillatim corda eorum. N. 3M Ubi heic transfusio inveniet locum , ubi aut singillatim corda fin. I s. guntur, aut dicitur: ipse fecit nos, re non ipsi nos Θ Qui ergo ex transrusione dicunt animas generari, id asserere dicuntur, quia ipsi nos faciamus ; Sed hoc scientia Prophetalis obiurgat dicendo: Inesteienos, ct non ipsi nos. Absque sola igitur Trinitate omne, quod in
Coelis , sive in terris, Sc mari potentatur, agitur, movetur , crea.
turam esse credimus, & fatemur. 23.. Diabolum non ita factum sentimus , ut Diabolus est, nec proprium habuisse naturae suae v. ' . .
sed nee illi M. Animas 1 Deo in singulorum hominum conceptione ' . creari veteres Patres sensere, eademq3 sententia, ut docet Em. Card. Norisius in Vindici, Augustin. cap. . s. 3. usq; ad Pelagianae haeresistempora potiorem auctoritatem obtinuit. mum vero exinde illud argumentum haeretici promoverent, nempe animas, si a Deo creentur, non posse cum peccato pruduci, tum S. Aligustino, tum praestantissimis Patribus alia sententia placuit, qua animae ex anima Parentis traduci, ac propagari censebantur. Tantum autem roboris Augustini verba sibi conciliarunt, ut pluribus post illum seculis Scriptores sanctissimi de origine animae dubitarint, donec Scholasticorum opinione praevalente, dc animarum traduce antiquato earundem creatio in Ecclesia communis evasit. Id ex pluribus Augustini locis pater, & praeserti m lib. Io. de is Gen. cap. 23. Epist. 28. ad Hieron. ac Epistor AI.&c. Igitur hinc etiam tempus, quo Bachiarius scripsit, eruere nobis aliquantulum licet ἐν si enim ijs temporibus , quibus ille hanc Apologiam conscripsit, Pelagii deliramenta Christianam Rempublicam occupassent, utique sententiam illam, qua animas ex traduce in nos devenire censuerunt viri doctissimi, quamq; Catholieis dogmatibus, Augustino praeeunte, altius favere crediderunt, sibi minus probari non dixisset. ι Diabolum non ita. Pleio insaniim Manichaeoriam dogma reselli pa tet. Siquidem hi inter cetera deliramenta, quibus perniciosissimam