장음표시 사용
31쪽
nus, ut Diabolus nasceretur, & hoc agnomen ineritum dedisse , non Deu ni ; nec ingenitum est e, quia Deus non est , nec lachum esse Diabolum, quia Deus malum non facit, sed Angelum bonum Ad Rο- factum, sicut Scriptura demonstrat: Per bonism operatum est mihi man. . 8 omnim concupiscentιam; malum enim Angelum fuisse sie credo, ut 1. Cor. Apostolus dicit: Sasus Uimibιβιmulus carnu mea Augelus Satanae, I 2. T. qm me colaphidet. Et alibi: si υenerit Refuga , discessis. Ergo a. Tes qui nunc Resuga est, fuit aliquando in intuitu Creatoris, & in illasai. gradus sublimita te, quae scripta a Prophetis, cum dicitur: Et tu Ebcb. eras cot ignatio si iliιudinis corona decoris. Et reliqua. Et alibi 28. t 2. isomodo de Caelo cecidit ocifer, qui mane oriabatin 8 Nunc boni, Maias, & mali capacem dicimus accepisse ex Factore naturam, immori' - 4 litatis gloria, & honore circumdatum, acceptile etiam scientiae dignestatem , qui elatus in superbiam suum credidit esse, quod non erat, quoniam qui eum secerat, non videbat. Ego Ium, inquit,io. prater me Inde terra: deputatus est, & cineri, ut Eeeles scriptum est: s. id superbi e terra, O cιnis Et ' initium peccasionis Io. s. superbia. Qui Tartaro, & igni perpetuo deputatus perennis est abidem non immortalis vitae. Credimus omnem creaturam Dei,
bolum ab origine malum nequaquam fuisse . Audiatur S. Epiphanius
κιν 'De Gabolo quoplis habendum est, eum minime ab Orsine ipsa neq; conditione malum extitisse , sed aliquanto postea tempore malum, quo faceret, excogitasse. Hoc idem. infra num. 62. pluribus Probat. Neq; solis Manichaeis insana haec Omio placuit, verum etiam Priscillianistis, qui omnium haeresum contagia in unum coegere. Leo Magnus Epist. 93. ad Thulbium Alii iri censem Episcopum cap s. horumi errorem ita designat: Sexta annotatio indicat eos dicere, quod Diabolus
nunquam fuerit bonus, nec natura eius opificium Dei sit,sed eum ex chao, o tenebris emersisse, quia scilicet nullum sui habeat auctorem sed oni nis mali ipsesit principium, atq, substantia, cum Fides vera, quae en Catholica, omnium creaturarum siue spirιtualium, siue corporalium bonam confiteatur subnantιam, mrii nullam esse naturam, quia Deus , qui universi en conditor, rubii non banum fecit c . Videndus hac etiam dere S. Cyrillus Hierosol. Cathec. 2. de Coccius lib. q. artic. s. Tom. 2Damnatus autem hic error antiquitus fuit in vetustissimis Cae: tulis contra Manichaeos, quae post Bachiarii opera subieci, ibi enim uc legitur rquis huius mundι principem, hoc est 'Diabolum, o tenebrarumglobum
32쪽
quae ad usus ciborum a Conditore concessa est, bonam esse, sicut& factum est , re vidit 'Deus, quia bona sunt valde. sas ) Sed ab his Gen. t. ad tempus abstinere, non pro superstitione Religionis, neque abo minatione Creaturae Dei, sed pro continentia carnis, utile esse sentimus secundum Apostoli consiliuin, qui dicit: Bonum est non Ad Rο- manducare carnem, neque bibere , atque cum libuerit uti, & man. i cum delectaverit, abstinere, in hominis potestate consistere. μ6.ὶ Coniugia probamus, quae Deo auctore concessa sunt. Continen tiam in ipsas praedicamus. Uirginitatem utpote egregium germen,& ex ecteta trunci radice procedens extollimus, & miramur . Iu- R 'storum, peccatorumque distantiam non ex conditione Creatoris sed arbitrio credimus accedere voluntatis. Poenitentiam peccato U
rum plenissima fide suscipimus, ac veluti secundam gratiam suspi
asserit procreatum, O non a Seo bonum Angelum factum, σ propria
postremum perversitate mutatum, anathema sit. sed ab his ad tempus oec. Sanctum iejunii uium Iovinianus , cujus tempore Bachiarium vixisse crediderim, improbare est ausus, eiq; α Gatholica statim opposuit Ecclesia . Hieronymus vir sanctissimus, cui omnium primo hanc haeresim jugulare contigit, haeretici errores duobus libris excepit, in quorum altero pluribus de te ni j utilitate agit, ubi etiam erudite probat omnem creaturam Dei, qua ad usus ciborum a eonditore eoneesia est, bonam esse, uti Bachiarius ait, quod tamen inscite
Jovinianus negabat. S. Augustinus ad inod vult Deum lib. de Haeres. num. 81. de Joviniano loquens ait: Hic omnia peccata, sicut Stoici Phi--πbi,paria esse dicebat, nec posse peccare hominem lavacro regenerationis Meepto, nec aliquidprodesse ιejunia, vel a cibis aliquibus abstinentiam. Vide S. Ambrosium in Epist. 81. ad Verceli. Gennadium in Fidei profess. &c. coniugia. Altera harer fuit Ioviniani haeresis, nempe coniugia saero virginitatis voto aequare. S. Augustinus loco supra citato addit: nitatem Sanctimomalium, ct continentiam sexus virilis in Sanctis eligeritibus catlibem vitam, coniugiorum eastorum, atq; fidelium, meritis adaquabat, ita ut quaedam virgines sacra provecta iam aetatis in Vrbe Roma, ubi hac docebat, eo odito nupsisse dicantur. S. Hieronymus quoq;
lib. I. contra Iovinianum hanc eiusdem proponit haeresim : visit vi
gines, viduas, σ maritatas, qua semel in cisisto lata sunt, si non discrepant reteris operibus, eiusdem esse meriti. Gennadius Massi. in profess. Fidei, quae in Append. ad Tom. 3. S. Augustini edita est, num. 68. similia habet: Sacrata Deo Virginitati nuptias eoaequare, aut pro amore eastigandi eorporis at inentibus a vino, vel earnibus, nil credere me
33쪽
a .cor. i. , sicut Apostolus ad Corinthios dicit: Volui per vos dieine,, i. ut fecundam gratiam haberetis. Vetus, & nouum testamentum, aequali fidei lance suscipimus, ac veluti currentis per numerorum signa ponderis libra, sic testimoniorum gesta mobili meditatione petasainus, nec evacuantes Historiae fidem credimus universa gesta esse, quae legimus, sed iuxta doctrinam Apostolicam sensum in his . a spiritualem, prout Dominus dederit, perscrutamur, qui tame senius ad typum Christi, Ecclesimque pertineat, aut in morum emendationem, correctionemque proficiat . Et hoc ipsum iu tax .eor. illud, quod Apostolus ait: Omnia hae infiguram nostri contigerunt. Et alibi Beatus Petrus: Omnis sermo interpretatione indiget. Omnem Petri scripturam, quae Ecclesiastico Canoni non congruit, neque consentit, non solum non suscipimus, verum etiam velut alienam a Fidei veritate damnamus. Peregrinis, atque ignotis fabulis de
scripturarunt continentia non facile commodamus assensum, neq; cito nova doctrina aurium nostrarum Intrat cavernas, quia legimus virginem novam aliam in secreto , quam rudem, vel lecretam
suspicatitur esse doctrinam, quae ob hoc prohibetur inspici, ne hominum corda commentitia sub specie eritatis *rmonum pulchri-- tuuiue, suavitateque decipiat. Virgo est illa Doctrina, quae nulli viro Ecclesiastico, vel Catholico cognita est, sed inter mulieres inpet adolegit, idest animas, quae semper discentes omni Spiritu deceptionis credula se facilitate commiscent, non curae habentes, unde concipiant, cum Dominus in Lege mandaverit, ne non nisi
de tribu sua in conjugio copuletur, idest illi Fidei intellectus, qui ex Patrum semine, hoc est doctrina descendit, & Abrahae, qui primus in praeputio credidit, prosapia nobilitatur, & genere. Virgo est illa doctrina , quae tanto in secreto sibi placet, & in publicum
erubescit exire . Hanc talem non solum fugimus, verum etiam publica voce damnamus , stultum docetite, hoc credere, quod aut ipsi defendere non possumus, aut ad aures publicas non de at per- xviii re. 27. Iejunia attentiora secundum Ecclesiasticam regu-
Iejunia. Egregiam Di uisitionem de veterum Christianorumn ijs vide apta C. V. Caballutium in Notit. sec. a. ieiunii autem vera ratio non in eo solum sita erat, ut a cibis, de commessationibus Christi na gens abstineret, verum etiam, ut se reliquis voluptatibus subduceret. ιι pios mos apud veteres Patres non raro descriptus repeditur, & praecipue apud san um Maaimum , β. Donem, alio ι veteres Patres. De
34쪽
ta in , disciplinamque servamus, ut trabus temporibus anni masculi. Exe L num non ram, hin: est Opus Virtutis, quod cetero operi praecellat, appareat, ac si quando jejunia indicaa Ecclesiae, tunc nos cupimus non solum de ulu consuetudinari, verum etiam a conversatione, fabulis, salutationibus , quae fa las interserunt, iejunare. Et quum haec Deo teste ita, ut scribimus, sentiamus, tamen non sic nobis de veritate bla ndimur, ut si sorte Sacerdotes, sive Doctores, qui sunt capita populi, & Columnae Ecclesiarum, quodlibet ex his , quae proscui sumus, probantes aliquid rectius quid dixerint, pigri simus in eorum sententiam transire, praeceptumque meminimus seriptum: Interrogare Patres vestros, dicent vobis. Neque enim tam stulti sumus, ut quibus capita pro sanctificatione summittimus, his corda nostra humiliare nolimus. Pastor est: quo vocaverit, sequar, quod dixerit, rumiuabo, qui a ipse scit sibi pro custodia mea reddendam esse rationem. Haec sunt, quae interim vobis ad praesens occurrere potui; si qua enim sunt, quae aut stud D praeteriisse, aut te adhuc titillare videantur , sine verecundia inte rogare dignare, ut sine cunctatione respondeam, & aut emenderde errore , aut confirmer in Fide. Testor omni legenti verba professionis hujus, quoniam si quis dempserit de hisdem, &Deus de libro vitae partem ejusdem; etenim ille, qui nos crediderit aliud labi js loqui, aliud corde tenere, sicut superius dixi, cor nostrum Deus potest inspicere, ipsi obtulimus Iabia ad confessionem; de squibus possunt homines judicare , satisiecimus , ac sic duobus test bus stabit omne verbum nostrum , idest Deo, cujus judicium in nos, si fallimus, invocamus, & hominibus , quorum suspiciones nostra confessione corrigimus, ne amplius in nobis velint male sentiendo peccare. Si quis his auditis in incredulitate perstiterit, ut non nobis fidei assensum tradat, non dubito quin in die Judici, partem aut inter incredulum populum, aut inter lassos testes hahiturus sit, & secundum judicium Legis Moysi iniquitatem, quam
in fratre suo meditatur, sit recepturus. Nos enim , etsi peccatores sumus, tamen propter illa trecenta aurea icuta, quae Salomon fabricavit, aerea facere non debemus. Scutum enim Fidei forma est
secun-Iejuniis elegantissimum Tractatum edidit Clarissimus P. Thomassinus. Vide ves Disquisitionein meam, de ieiunηs trium, oe quatuor Temporum, quam ut hunc locum illustrarem in hoc libro invenies.
35쪽
dub. secundum Apostolum, qui dicit: Aeeipientes scuram Fidei. Et illei ει pro aureis aerea facit, qui substantia Fidei veritate Blum degenere
reddit ex consessione tinnitum , & cum devotus videatur, in num ro tamen reus invenitur, ex voto id, quod non credit, confitendo.
M in quibus quidem dixisse Beatus Apostolus suspicandus est: Η Tim. . speciem pietatis, σ virtatem eius abnegantes. Nonne videtur,. tibi virtus in auro, & species in aere posse sentiri λ Sed optamus a sertionem Propheticam custodire, ut ante pedes equorum Regis, qui nisi Episcopi nostri, atque Doctores sunt, quorum Veloces pedes fiunt super montes evangelizantes pacem Fidei nostrae, scuta ponamus , trecenta enim aurea scuta , sive Beatae Trinitatis Fides, live omnium creaturarum satio, Coeli, terrae, & maris.cursores enim, qui ante pedra equorum ponunt ea, illi credendi sunt, qui potuerunt dicere: Cursum eonse mavi, qua instituti lege hucusque
adfinem servare possimus, ne illa Iuracta Rex AEgypti, hoc est Dia us, a templo nostri cordis abripiat. Excubta suffragia orationum tuarum ad Iesum Christum Dominum nostrum, cui gloria in secula seculorum.
36쪽
In Dannis de Cermenate Historiam.
m n Ediola nensis Urbis praestantiam, atque vetustatem non pau-λ Iu ei hucusque scriptis suis notissimam effecere . Inter hos
se celebrem Ausonium primo, tum B ardinum Corium dia V Andream Alciatum, Donatum Bostium, Morigiam, aliosique clarissimos Historicos numerare in nromtu est. Et quis sane post tantam messem vel spicilegium speret Nihilominus de se, cui Mediolanensis animus, studiumque tam praeciam Urbis insedit, Ioannem de Cermenate vulgatis in hanc usque diem Scriptoribus aecedere volo, hujus enim ope cum Mediolanen iis populi, tum nobilissimae Uicecomitum familiae primordia uberrime explorantur, quorum cognitio procul dubio noliris, atque exteris Placere admodum λlet. Ea quidem , quae de veteribus italiae incolis heic proferuntur, ubi antiquo. xum amitoritate non innitantur, non omnium fidem sibi conci trire poterunt ἱ multa tamen heic invenias, quae quia ex deperditis nostra ten pestate libris, suaque vigentibus, depromere is Potuit, neque inconcinna videbuntur, ijsque fidem prorsus negare illiberalis animi laret. od autem est ad illa, quae ineunte Christi seculo decimo quarto Ce menate refert, quum eorum Oculatus testis iuerit, quin verissima sint, omnique digna pretio, nequ quam est ambigendum. Et revera plurimi libellum hunc facere Eleo ; nam quem illius temporis aequalerae Seriptorem invenias, qui nascentem Vicecomitum potentiam accurate describat Georgium Merulam, Paulum Iovium, nonnullosque alios amplissimae hujus familiae Historiam literis persequium novimus; sed uis cum antiquo Scriptore componat recentes, quos adulationis suispicione Regnantium praesentia vix liberat λ Postpram, inquit in hanc sem Tacitus, omnempotestatem ad unum consem pacis interfuit, veritas pluribus modis lifra , primum inscitia Reipublicae, ut alterrae amo libid ne asentanes, inc. itaque Cermenata in libera ut ita dicam
eo tempore Mediolanensi Urbe degenti unicam veritatem prae oculis latia non immerito arbitror, summumque illi propterea decus accessurum apud nostros eruditos confido. inamquam non nostris modo, verum etiam reliquis Reipublica: literariae cultoribus opus hoc non exiguo futurum est usui. Siquidem luculenter adeo res gestae sub Henrico Vll. imperatore ibidem recensentur, ut aliunde meliora non ex cotes, imo neque paria. Scilicet illa tum nuebant secula, quae coma tu rarum oblivione damnata, Cymmerijsque tenebris involuta parvam
Historicorum segetem dabant. in in ex iis paucis plerique luce carentes
37쪽
hucusque in Bibliothecis delituere, M adhuc cum blattis de pulvere ee
tant . Ptolemaeum Lucensem, Bernardum Guιdonis, Metomenum Pistoriensem Presbyterum , Gualvaneum Flammam, Bonincontrum Morigiam , aliosque ejus aevi Historiam complexos idem satum perculit , qui omnes in Ambrosianae Bibliothecae pluteis manu tantum exarati adhuc asservantur. Quos igitur rerum Henrico septimo imperante gestarum testes aequales advocemus, Joannes Villanus, atque λlbertinus Mussatvs soli rerme oecurrunt. Ille tamen brevibus Henriei Imporium describit ; hic identidem librariorum vitio peccat. Matthaeum vicecomitem eo tempore in Urbe Mediolanensi Gibetinorum principem corrupto semper nomine Maphaeum c quemadmodum etiam a spiniano mendose in vita Rodulphi Caesaris vocatur Amadeum vero Sabaudiae mitem Ameum repellat, aliaque nomina foedissime vitiata lectoribus ingerit frequentissime. Noster autem quam accurat studio singula pertractet, id eruditi optime viderint. Heic unum tantummodo animadvertere mihi liceat de Henrici Imperatoris morte, quam omnino incertam Historicorum dissidia non eam reliquerunt uam fecerunt. Principem hune veneno per Bernardum quendam Orinis Praedicatorum Fratrem in sacra Hostia sibi ministrato periisse is complurium sententia fuit , Ioannes Cuspinianus in hujus Im-ratoris vita, Iacobus Meverus Baiiolanus, Albertus ΚrantEius lib. i. Saxon. - . 7. Ioannes Bel , Anonymus quidam, a quo Ptolemaeo Lucenti assuta ruit lacinia, S: alii calumniam hanc scriptis prodidere, quam tamen Nicolaus Serrarius lib. s. rerum Morantiae. Conradus vecerius
de rebus gestis ipsius Henrici, odoricus Taynaldus, Henricus Sponindanus, & omnium accuratissime BZovius in Annalibus eonfoderunt. od enim ad rem maxime facit, atque ab iis adnotatum est, Albertinus Mussatus diligentissimus ejus temporis Scriptor tribus caussis Henrici obitum adscribit, nullamque de veneno mentionem ini jcit. Sunt
ejus verba: Triplex illi interuus causa depresensa est. Vna nati substrau lethalis ulceris , quod Pisici aurax vocant. Altera scissa ab Rra nuria vesica , quo morbo assidue laborabat. Tertia ploresi, qua merso jam spiritu vomuisse constitit. Accedit Ioannis Villani, qui ijsdem quoque temporibus scripsit, S. Antonini, Trithemii Abbatis,
aliorumque Chronographorum testimonium, ut late Paleat, sacrum , atque illustrissimum Praedicatorum Ordinem tam infamis calumniae suspicione omnino liberatum. Quibus ego auctoritatibus gravissimam Cermenatis nostri addo,cu jus calculum apud eruditos plurimi futurum spero, utpote qui rem in Italia gestam a Pluribus tirnc vivens potuerie
intelligere. Inquit autem : Triduana febre implicitus ad tumultum suorum in pugna levibus certaminibus coepta laborantIum equitauit armatus. Inde ira animi, O immodicus corporis aegra labor ipsus febris igniculum in continuam traxit qua continua comte die XXIV. Augusti
.anno MCC UL migravit ad Domirum in loco, quem imola Boncom
38쪽
minium diculit, distante a Senis XV. millibus pamum. I s etiam tem
poribus vivebat Gualvaneus de la Flamma vir multς eruditionis Praedicatoriun Urdini adscriptus , a cujus calamo quam plures lucubrationes
sectas servat Ambrosiana Bibliotheca nondum typis commissas. emini proiecto, quam huic Scriptori, notiora fuisse Henrici VII. gesta arbitror, quum ijsdem diebus ad Historiam conscribendam totus incumberet,& Mediolani in patria sua Inrratorem illum saepius videre potuerit. Scribit enim in libro, qui Politia Novella inscribitur:
Incipit chronica generalis as exordio Mundi usque in praesensem diem.
quam eonscripsit Frater Gualvagneus dela Flamma ordinis Fratrum Fraedicatorum Amo, quo fuit coronatus in Mediolano Serenifretis Imperator Henricus hujus nominis septimus. In Chronico itaque Majori. quod multis post annis Gualvanetis elucubravit, & M.L in Ambrosiaiana ,& apud dotiissimum virum Joannem Baptistam Blanchinum reperitur, haec leguntur: Anno Domini MCCCXIII. sedente Clemente i Avignone, exulante Cassono de la Turre Archiepiscopo. imperante Henrico VII. dominante Mastiara Vicecomite . Imperator obsedit Civitatem Florentiam, sed non obtinuit. Tandem Civitatem Senensem obsedit. tibi laborans apostemate viam universa carnis ingressus est die XXIV. Augusti in Festo S. Bartholomai. Tunc quidam Monacbκs Diabolica spiritu plenus, genere Theutonicus imposuit cuidam Fratri Praedicatori, quod Imperatorem togicasset. In progressu temporis ad Papam Ioannem ivit, o qui Ordinem Praedicatorum ex sola malitia de morte Imperatoris confessus fuit gura se, publice multis lac mis , O singultibus eulpam suam dixit. Quem Papa dure redarguit, Oghavem poenam indixit, o statuit Papa persuas literas ad alversos Principes O
dinem Praedicatorum excuJare. Haec Gualvaneus omnium sine dubio gestorum conscius,quae si cum tot alijs conferantur monumentis,hujusmodi calumniam a lacro Praedicatoriim ordine penitus amovere poterunt . Atque his refellenda est praeclarissimis documentis Martini Disenbach ij Dissertatio de vero mortis genere, ex quo Henricus VII. IN. Objt, quae Anno i 68 . Fra Ofurti Prodiit, nimio utique conspe se livore,& incertis nixa fundamentis. Verum quis tandem Joannes de Cermenate fuerit, inspiciamus. Notarium patria Mediolanensem fuisse titulus operis fatetur, quod munus quam illustre, virisque etiam
tu bilibus commune olim fuerit, post Franciscum Osium, ac Placidum Puccinellum, brevi demonstratum iri confido ab ornatissimo viro Silvestro Gallono Mutinensi Notario, & Episcopali Cancellario, cui in
hanc rem eruditum opus elaboratur. Cermenatorum vero familiam
nobilem , ac vetustissimam in hac Urbe esse Raphael Fagnanus in Annalibus M.SS. est Auctor ; quin ab ipso scritioris nostra nomen his verbis commendatur: Clarus fuit in hac familia Ioannes de Cermenatis. Hujus etiam meminit Philippus Picinellus in Athenaeo Literatorum
39쪽
Fori neli' Amo i ι ., e ι se uenti, e pendo in queι Iecolo, eiοὶ dei i 3os flato creato Imperatore Enrico b l. il che 'gui sorto it Pontificato diciem nte che fia creato des 3 3o s. Detto Imperatore vexne in Italia .Laondeiicermenati, che era Notato Milanest, e Sindico delia nostra citia , sirit te in Latino assai elegante lavenula di quel Moriarea in Italia , e di cio , che raeconia , fu testimonio di vilia, come e nes principio .e net regre odeu' opera piu volte ali mede simo attesta. Non temere
Syn uicus Mediolanensis a Picinello appellatur Cermenate, siquidem cap. 46. ipsemet, Poli quam Varnerium ab Henrico Caesare Lombardiae generalem vicarium praesectum esse dixit, haec additi Ad illum Latiae morantem lexantur per communem Mediolani Frariciscus de Gar-bagnate, o Adoardus de Pirovano, ego, ut SIndicus a ceteros taceo, ne nimium morer . Quo vero tempore is vi veret, hinc non solum discimus, verum etiam ab alijs locis. In operis Praefatione se tractaturuma it de Serenisimi ae mirabilis Principis Henrici de Lucimborgo, quem primum nostra aetate Imperatorem vidimus, in Italiam adventu. Alibi Calionum de la Turre nunc Archiepiscopum apnellat, de rebus sei terfuisse prodit. Contiat igitur ineunte seculo Christi decimo quarto
Cermenatem nostrum floruisse, eumque ad annum usque i aut circiter in vivis egisse, a vero nequaquam abhorret. Siquidem, uti superius significatum est, per illa tempora scribebat Gualvaneus Flamma Manipulum Florum, videlicet Mediolanensis Historiae compenchum a Christo tinto ad suam usque aetatem, seu ad Annum Christi Capite autem primo, ubi nureerum chronicarum recenset, a quibus praesens opus compilatur , inter alios libros ibidem enumeratos Titum Livium apud Ioannem de Cermenate adservatum resert. In Politia vero Novella, quam pluribus annis ante promulgaverat, hώ addit : Apud Ioannem de cervienate Liber T. Livi , de quo dixit Hier Imus in Prologo galeato: T. Livium lacteo eloquentia sonte manantem. chronica Iacobi de Lande , de Historijs Laudensium contra Mediolanenses. Quae . dam Historia Legati ad Matibaeum Vicecomitem. Ecgistrum communitatis cm:tatis Mediolani. Atque haec Pauca ad Cermenatis notitiam mihi se offerunt. mod spectat ad Codicem Lunde eius Hii loriam is rivavi, eumdem humanimmo viro, rerumque Mediolanensium acci ratissimo cultori Camillo Sitono I. V. D. debeo, qtu mihi pro nostra D miliaritate exscribendum contes sit. De autographo audiendus Picianetlns supra laudatus , cuius verba sunt: IlLi scritio stet earattericotici, in carta pergamena , e in fretiogrrande, u cui originati ἡ eou- seruato dat Signor Pirro de' c. itani. Verum ab huius Pirrhi patre
quum Codex cuidam nobili virocommodatus fulviet inter istius manus aliquot paginarum iacturam subi , non sine suspicione consulto mutilatum misse, ut celebris curiisdam fa' hae dignitati , ac nomini m lius constiteretur. Prodit igitur cum elidem lacunis. liber, quas alieno contraxat aut eIIUre, aut vitio . supplendus tamen ex Albertini Mud
40쪽
E Historia, si quisquam integram rerum sub Henrico Septimo gestarum seriem ordine cognoscere cupit. Neque dubito, quin vel cum ipsis vulneribus hominum gratiam sit initurus, Cremonensum prae sertim , ac Brixiensium, quum eumdem non semel a me expetierine Iltastrissimus Iulius Antonius Averoldus vir nobilitate, ac eruditione inter Brixientes praestans, ac Franciscus Aristis V. C. qui Cremonam patriam suam eruditas laboribus illustrare pergit.
Ioannis de Cermenate Notari, Medioianensis
Historia de situ, Origine, s Cultoribus
Ambrosiana Vrbis, ac de Mediolanen-- .sium gestis sub Imperio Henrici
Septimi ab Anno MCCCVII. ad Annum MCC IV
MVixit η mxae dinibus, atque gratiis hominem divinata
potentia decoratum ceteris animantibus dominari voluit, dum profunda rationis radice humanis solum mentibus insin cunctis sub Sola viventibus nobilior facius est. Cui proprium eloquentiae beneficium concessum est, quae dum discreta sit, velut omnium rerum domina essicit, ut ubi. rius ipsius rationis vigor prosit, per quam multa percipiuntur ignota, & praecepta eadem unorantillas ministrantur . Hujus elo quentiae beneficio succurrimus persaepe miseris, hortantes, conso. lantesque territos, & amictos, pulchra etiam oratione superbossae me r amantes, & quos sentimus iracundiae nimis Pronos. Hujusmodi tamen nuseriae humanorum vitiorum remedia plus pro e videmus, si non modo Taesentibus, verum etiam posteris, vesut ante oculos sculpin, notabilibus mandentur qxemplis, utpote per scripturam, quae unica scientiarum, atque artium liberaliumndelis custos est, ac rerum gestarum memoriam servat. Si praeterna corrigere nequit, nec mutare , consulere tamen futuris rebus