장음표시 사용
21쪽
cuerat, Praelatos Regulares, si relaxatam suam Religionem ad observantiam Regulae, & Constitutionum pro
viribus revocare non conantur , in continuo versari statu peccati mose
talis. Igitur a fortiori in systemate Authoris sunt in statu peccati mortalis Pontifices, & Cardinales Congregationis &c., qui rc rmationem non promovent ad eius mentem , cum eodem titulo ad id teneantur , quo Praelati Regulares. Quae doetrina est falsa, piarum aurium offensio , & iniuriosa pluribus Summis Pontificibus , qui iustis ae
prudentibus rationibus eam reformationem non promoverunt.
tersamilias domus suae , Rex sui R gni , Prior sui Conventus, Provincialis suae Provinciae, Generalis sui ordinis,
Pontifex Ecclesiae abusus, corruptelas,& laxitates, pro viribus, & prout temporum conditio seri, corrigere , & resermare, & honum commune promovere R Non adstringuntur hi omnes, pro ut temporum ratio patitur, collapsamini taurare Disciplinam, non virtutum ossicia excolere, non gregem sibi commissum pascere, non Sacrarum legum depositum ei stodire ' Nequaquam,r
ponere debet Magi lier Theologus tu ta Censuram suam. Quin do rinam, quae id evincit, si ipsum audimus, Ialsa es, oe piarum aurium omen a, G iniariosa pluribus Summis Pontificibus. Sed cur Pluribus, & non omnibus Pontificibus iniuriosa est prefata do: rini Quia plures eam resormationem non promoverunt. Neglecti ergo Ministerii Pontifices plures Meusast Minime, reponit : quoniam iusis, ac prudent
bus rationibus eam omiserunt reformationem . Si iusis, ac prudem ibus ratio nibus , nempe, ut maiora incommoda,& scandala vitarent, invehere reser mationem omiserunt, absolute igitur tenebantur eamdem procurare . Quid
ergo, Magister Theologiae, doctrinam naturae lumine universo generi humano perspectam,ut falsam, o aurium piarum ens am traducis, & calumniarise Calamum sisto, ut pudori tuo parcam. g. U. IV.
22쪽
gistratus saeculares omnes debito i stitiae, & charitatis opem ferre ten
ri , ut collapsa in suis ditionibus Re- eularis Disciplina instauretur. , CENSURA.Si Author dixisset eum Concilio
Tridentino Principes Saeculares tene
fi auxilium praeclare Superioribus in
reser nationis executionem , quoties
fuerint revui in time, & prudenter, & quam vere dixitIet . At propositio ill sine adjecta conditione expresse est male sonans , dc videtur iniuriosa Potellati , atque Iurisdictioni Ecclesiasticae. Plus vero tribuit Potestati lateae, pag. 38 I. num. I 4. , ubi haec scribit: Principibus Regibusque incumbit pro
viribus euram omnem adhibere, ut subditorum sinum legata juxta Testa torum υoluntatem executioni fideliter de mamientur. Ubi manifeste loquitur de legatis piis , , quae a fidelibus relinquuntur Coenobiis Regularium. At illorum executionis iudicium nonia P incipes Saeculares, sed Ecesesiasticos
Cosura in quintam Censuram. T TActenus Magister Theologus m - - do doctrinam proprio cere, confictam Adversario suo affinxit,m do pro Censuris errores opposuit. Nu . utrumque 'gregie praestat. Si Avithor, inquit, dixisset cum Concilio Tridentino Principes saeculares teneri auxilium prae sane Superioribus in resormationis execu rionem, quoties suerint requisiti; optio me, σ prudenter, o quam vere diis
xisset. Atqui integer Concilii Tridenistini textus, in quo praefata verba , quo Hes fuerint, requisiti, continentur, tram
scriptus est in Disciplina Apostolico-Monastica. Ergo calumniam loco Cen surae contorquet ille in Adversarium. Legant, Velim, omnes integrum laudatum caput pag. 373.de 374. ut eviden
tius deprehendant P. Magistri The logi ingenium. Nil ibi, quod non sit ex sacrosancto Concilio derivatum. ἡ At plus tribuit, subdit Magisteris Theologus, Potestati laicae , quamis par sit. Quoniam haec habentur in is Disciplina Apostolico-Monastica ris Principibus Regibusque incumbit pro
is viribus curam omnem adhibere , ut se subditorum suorum ligata iuxta T is satorum voluntatem executioni fidelia is ter demandentur. Porru istorum exse
23쪽
llicos privative, pertinet. Est ergo ea propositio absolute salsa, perieulosa ,&iasiva immunitatis Ecclesiasticae.
is cutionis iudicium ad Ecclesiastioosse pertinet. Est ergo laudata propositiose salici, periculosa , & hesiva immuis nitatis Ecclesiasticae . se Haec ille. Dolet mihi summopere, Magister
Theologe , quod calumniae crimen tibi exprobrare toties cogar. Verum, non ut confundam te, haec laribo, sed ut resipiscas. Audi ergo quae citata pagina , & eodem numero paucas poli lianeas scribit Author Disciplinae Ap solico. Monasticat: O G tamen assi mant, Principes, Reges, o Magi'arus teneri operam suam praesare , seu
auxilium seste , ut Coenobia tuis refo mentur , ut i Storum suorum tessis menta , σ togata iuxta piam, Fusam, Iegitimamque eorum Donem, o v Iuntatem executioni demamiemuν. Pra venit Author Di in plinae laudatae om
nes a millorum cavillos , & fraudes.
Quid quod sub illius Capitis initium
pag. 374. admonet principes, ut in resormationis gotio opem serant secum dum Tridentina Synodi adhortationem. Legito Hincipum Regumque, qui ad Pontifices pro reformatione accesso runt, exempla ibidem ad lud a pag. 386.& seq. Lege finem Capitis pag. 88. ubi haec iterum inculcantur: Ad Pram ripis Regesque reiam arrinet .... Rι credo es omnes per suo Presatos inuem tam retorentur, Iunctias 1eme.
Quid ad hare, Magister Theolo 'An
24쪽
TEXTUS DISCUL APOSTOLM Ο N A S T. PLAGIUM UITAE CLAUSTRALIS.
Demonstratio II. Demonstratio II. pag. IOI. pM. 389.
ἡ I. T TT ad ultimum demonstra. is L T TT ad ultimum demonstra-- tionis gradum argumentum is tionis gradum argumem is meum urgeam, percurras velim unis is tum meum urgeam, percurras velim
,, versae Monasticae Disciplinae Hist, is universae Claustralis Disciplinae Hi- ,, riam. Communi Uitae in Apostol, is storiam . Communi vitae coevum se eo Collegio ortae coeuum fuit proin is semper fuit peculium &e. his prietatis crimen &c. his II. Ex quibus sic instauro argu- is II. Ex quibus sic instauro arguis mentationem meam . Ex praeterita is mentationem meam. Ex praeterita ,, experientia didicerant Sanctissimi se experientia didicerunt Ordinum Reis se ordinum Patriarchae, peculiorum is ctores, peculiorum usum suis incluis usum scopulum extitisse, ad quem is sum limitibus, suisque cautionibus se Monachorum fragilitas alliserat , is custoditum Claustrali Disciplinae ni- . Dequentiusque naufragium passa erat. is hil plane obesse , profuisse immo si Cedo, cur lapidem hunc offensionis ,, quandoque plurimum. Cedo, curis non sustulerunt Dissicilem eo- is igitur usum hunc non sustulerunt ,, munis vitae observantiam ex una is Dissicilem ac priae impost iam, quae is parte intuebantur, grassantes pecu- is diuturna ac perpetua sciret , cominis liorum abusus ex altera &c. ω munis vitae sine peculio observantiam is ex una parte intuebantur, simulque se peculiorum abusus ex altera &α isse ΠI. Dicas nunc iterum velim, is III. Dicas nunc iterum velim , se cur caetera Disciplinae Monasticae is cur omni aetate in omnibus sere in se statuta tot vicissitudines experta is dinibus aliquid semper , aut quum is sunt, totque mutationes , ut quae is necessitas, aut utilitas postularit νω optima uni ordini visa sunt, alte- is privatim concessum sit, & inter ipsos se ri minus consentanea apparuerint se primos Hierosolymitanos tempore. &c. Nonne hine colligitur quam is Apostolorum peculium fuerit ped. se solidum sit illud pronunciatum di is missiun &c. Hinc propterea claret
25쪽
is sigionem. Tolle Communitatem, o , Religio rum es Religio, nonis persectionis, sed confusionis, δε-
TEXTUs DISCIPLINAE APOSTOLICO- MONASTICE
A I. R D ea probanda, quae ex libe-- λ ra hominum voluntate pen is dent, remque meri facti inspiciunt,
3, momenta a ratione petita aliquan is do minus apta exsistunt. Id tamenis semper haudquaquam evenit; λ n frequentius rationes validissimς evin is cant, homines, quamvis liberos, e . o quo tamen secundum aequitatis Mis prudentiae regulas agere tenentur νώ debuisse tales, & non alias conde- . re leges. Quare admissa hypothesi,. quod Sancti Patriarchae Religiones . instituere Voluarint eo fine, ut schinis Iae e Dent persectionis Evangelicae, is media , quae Rd hunc finem asse-- quendum Chritius ipse praescripsit, A ejusque Discipuli executioni manda
h einianistice intellectum: Tolle Gmis munitatem, σsustulisi Religionem. is ridis Communitatem , o Religio nonis es Religio , non status perfectionis, , sed confusionis, amnationis. Quamis vero solidum illud: Tolle Peculium,n quando utilitas, aut necessias posuis ut, O sustulisi Religionem. Tollen peculium caute adhibitum, σ Religio,, non es Religio , non securitatis pomn lux, non tranquillitatis satis
- L Λ D ea probanda , quae ex li- . - bera hominum voluntateis pendent, remque meri facti inspi- ω ciunt, momenta a ratione petitari aliquando minus apta exsistunt. Id is tamen semper haudquaquam eve- ω nit; sed frequentius rationes vali is dissimae evincunt, homineς,quamvisti liberos , ex quo tamen secundum
is aequitatis & prudentiae regulas age- is re tenentur, debuisse tales, & no is alias condere legeς. Quare admi is sa hypothesi , quod Sancti Patres.si Religiones instituere voluerint, co,, fine ut scholae essent persectionis tam Vangelicae, media, quae ad hune me nem assequendum Christus ipse pri- is scripsit, ejusque Discιpuli executi m ni
26쪽
se runt, eos quoque praecepisse nece. h ni m1ndarunt, eos quoque prato is sum fuit. Porro persectio Evanget, is pita necessum fuit. Porro persecti ais ea nutritur caritate &e. D n Evangelica nutritur caritate. 6cc. issi II. Liceat nunc mihi hanc com h II. In quolibet praecepto non ver se ficere argumentationem. In quoli- is borum tantummodo superficies, nonis bet praecepto, non verborum tam is sola cortex exterior, sed potissimum se tum nuda superficies, non sola cor- is Legislatoris finis, atque intentio , si lex exterior, sed potissimum Legis- is quae medulla est & anima legis, se latoris finis atque intentio, quae is animo praejudiciorum vacuo medi, medulla est, & anima Iegis, animo is tanda est, ut omnes docent Theol is p udiciorum vacuo meditanda est, is gi cum D. Thoma I. a. q. 96. R. 6.,, ut omnes docent Theologi cum D. M Quem autem latet, non eam fuisse se Thoma I. a. q. 96. a. 6. Quem am is in communitatis praecepto Patria se tem suὐit, in praecepto communita- se charum intentionem, ut severioremis iis expressissimam Patriarcharum im se paupertatem Claustralibus suis prinis tentionem eme, peculia omnia tan- se scriberent, quam id, quod Christus m quam eidem communitati infesta ,, Iesus consuluit, & exsecutioni manti penitus convellendi' &c. si darunt Apostoli, peculia nimirum, se qutcumque etiam ad usus honestoeis & necessarios tanta severitate in is terdicendo, ut eorum permissio v se luntariae paupertati e diametro Gym poneretur &e.
M III. poρ. III. Ut proposita de- is III. pag. 392. Ut proposita demon, monstratio evidentius pateat, quae is stratio evidentius pateat, quae dicta si latius disputata sunt in tres eon- ,, sunt in tres contraho propositiones.se traho propositiones. Prima. Omnes is Prima. Omnes Patriarchae, dum sa-- Patriarchae ideo sacros ordines im is eros ordines instituerunt, id tantum se stituerunt, ut Religios coelestem , si in suo habuere animo, ut Religiosisse quam Christus consuluit, persecti
is nem compararent. Secunda . Via
,, potissima , quae ad hanc assequendam persectionem ducit, est tem- ,, poralium bonorum communitas . M Tertia. Ergo Patriarchae sacros omis dinesse ad salutis portum , 8c persectionis is metam faciliorem & expeditiorem M viam pararem , solliciti, ne quidis gravius, quam par est, alicui imp is nerent. Altera propositio. Onuς grais vissimum foret, si communitatem
27쪽
8 Defensio Deernorum Coneilii Trid. m.
is dines instituentes in finem acqui- is cuiuscumque peculii expertem sub , , rendae Evangelicae persectionis, haud is gravissimo posuissent praee io. Tem, poterant non praecipere communem se tia. Ergo Patriarchae saeros Ordine is vitam. M la instituentes , communitatem cuius.. is cumque peculii vacuam sub praee
In recensita Plagia Aut horis Vitae Claustalis. I. IT Itio minime verto Authori Vita Claussalis plagia, quae hactenus
v recensui. Leviora haec sunt, quam ut tanto Magistro exprobrare deis Mam. Crimeri, quod in praefatis plagiis deprehendo, in eo situm est, quod amgumenta ex Scripturarum oraculis, Patrum, & Patriarcharum Regulis, Coruciliorum Decretis, pontificum Constitutionibus, quae in Communitatis Apost lico-Monasticae confirmationem allata fuerunt, totidem verbis suffuratus sit,
eaque incredibili inscitia, ut mitissime loquar, detorserit ad hςc errorum poris tenta imperitis suadenda. Quaenam haec sunt ' Quae capite superiore deseri ps, videlicet. Peculium esse a Christo Propositum , ab Apostolis in proprio Collegio permissum, in Evangelio CX rλtum, a Regulis Monasticis, a Con ciliis , a Pontiueibua indultum, quod denique Claustrales solemm Prosessione Deo nuncupant. Haec Monstra Videntur x quae Catholicorum nemo adhuc so mniavit. Non ergo, ut plagiorum sontς R- Magistrum carpo, vellicoque, apprime sciens, illum haudquaquam alienis Plumis indigere, ut splendidam suam confingant orationem. Sed illud reprehendo, quod furto usus sit, ut tam immania paradoxa in publicam emitterς Iu m non resertadaverit. C A
28쪽
S phismata perpetua , ρηHur M. Magi ri cavillantur voces communitatis, proprii, & peculii, necessarii, superflui, demo refellantur. Simili aris usi Haeretici sunt, ut Catholicas veritates obnubilarent, eliminarentque. I. Α Bst tantum a me sceleris, ut RR. Magistros, quos morum integritate ornatos, & Catholicae Religionis assertores & vindices colo , suspici,que, Haereticis comparem . tam dumtaxat argumentationis formam adhibeo, quae plurimum mavisestandae veriIati conducit, salvo semper obsequio,
ossicioque Religiosis viris debito II. Quam solemne Haereticis semper fuerit sub meum ambagibus Sacrosancta Trinitatis Mysteria, Verbi Divini eum Patre aequalitatem, Incarna tiouem, & plurima alia Catholicae Religionis landamenta , & capita prima
implicare, extenuare, ac tandem de medio tollere , vel mediocriter eruinditis compertum est . Idque in Recentioribus Haereticis evidentius patet .
Stolidae haereseos postulatus Calvinag, quod libero arbitrio destitutum hominem asserat , perfracte negat, & pro haeretico se habere testatur quemcumque, liberum in homine non admittit arbitrium. Et ut ab haeresis nota sibi caveat, vaserrima calliditate arbitrii vocem cavillatur, ut, retento vocabulo, rem ipsam exterminet. Audiamus ipsum in Responsione ad Albertum Pictium lib. u. Liberum esse arbitrium o fateor , consanter assevero, ac pro haeretico habeo quisquis secus sentiat . Liberum ergo arbitrium admittis in facultate indifferenti situm, qua homo ceu Dominus, taque iuris ita eligit unum extremum, ut non necessario eligat , sed oppositum agere valeat λ Non est haec, reponit Haeresiarcha, vera arbitrii nolio. Quaenam ergo λ Ut coactioni opponatur . Si eoaetioni opponitur , inquit , libertas , liberum esse arbitrium fateor . -- . Ii hoc in sensu libertim vocetur , via non cog tur, aut violenter trahatur externo motu, sed sponte agatur Da, nihil moror. Enhaeresim sub vocabuli ambage involutam. II. Pressus Catianus a Pighio aut horitate omnium Patrum , qui hominis
Iibertatem non a coactione modo, verum etiam a necessitate immunem ac
cerriane propugnant, reponit, Patres de primi hominis innocentis libertate loqui, s.cus de homine lapso . Quid autem Origenes Eos pronuntiat haereticos, Tam. II. B qui
29쪽
1ο Defenso Decretorum Concilii Trid. m.
Visi liberum homini arbitrium auferunt. Si de prima natura eouitione loruitur, nihil assere, quod non ipse quoque profiteamur. III. Tandem ad incitas redactus Calvinus potissimum Divi Augustini acu tissimis calcaribus, hominem quoque lapsum libertate ad utrumlibet indifferenti praeditum esse, reponit homo subdolus , Augustinum aut indui sisse consuetudini illius temporis , aut de libertate non homini instae , sed
per gratiam collatae loqui. Non dissimulavi in Insitutione recurrere idemtidem nomen Me in eius scriptis, sed considerandum adnumi, quam vim haleret . . . Obtinuerat iam vulio vocabulum illud, ut in eo tollendo plus mi sine negotii re meret Augustatis , quam in tota re bene explicanda . Cedit igitur Gon eradiani m. His effugiis , dolis, & fraudibus nisus Haereticus est suam infucare haeresim , cuius non ob aliud memini, nisi ut indicarem , quam consuetum semper fuerit cuique veritatis osori, errores vocum cavillatione obi
IV. Videamus modo , num iisdem cuniculis insistant adversarii. Cum
ipsis opponimus , Patres omnes damnantes peculium , reponunt, peculium intellectum ab illis loco propria. Caeterum peculium ad usum revocabilem
concessum vel ipsos Apostolici Collegii Alumnos habuisse. V. Cum instamus Patres, & Theologos nomine proprii, & peculii idem prorsus significasse, illorumque textus adducimus. Tum, ut Calvinus de Augustino , reponunt loquutos fuisse iuxta consuetudinem illius temporis , &abusus peculii, non moderatum peculii usum debitis cancellis coarctatum improbasse, ut potissimum scribit Μagister Claustralis pag. 328. Trithemio
ipsi peculium affingens, ut suo loco videbimus. UI. Postremum , dum perennem opponimus Ecclesae Traditionem , Patriarcharum , Conciliorum , & Pontificum Voce omnium iaculorum serie resonantem , qua Praeceptum exactae communitatis imponitur, urgetur, imculcatur; cavillantur vocem communitatis, dominii, & usus: personae, &im persectae, qtiae a peculio non abhorreat. Passim, & continue praeceptum exactae communitatis pernegant : deinde peculium non audent tamittere , nisi clausulis pluribus adiectis. UII. His cavillis, vanis commentis, confictisque chimaeris tota innititur adversariorum disputatio , ut ex eorum continua oratione patet. Ego sub initium disputationis haec omnia in antecessum exsuctavi. Verum, quia perpetuo hanc eamdem recoquunt Mambem, idcirco cogor illam pluries rei
30쪽
. tate, atque in Iectoris memoriam , tam insinceram , & absit verbo incladia, tam dolosam disputandi rationem revocare.
ri, non aliam a nobis defendi communitatem, quam illam ipsam , quae praeseribitur in omnium Patriarcharum Regulis: seu illa communitas a noe. bis defenditur, quam reapse millia millium utriusque sexus Regularium in praxi servant. Quae communitas in hoc sita est: ut omnes Fratres tam sani, quam infirmi ex eodem cessario nutriantur: & ex eodem vestiario a cipiant vestes necessarias, non pecuniarum taxatam summam. Et vicise sim Fratres omnes quid quid acquirunt, sive concionibus, sive lectionibus, sive quacumque excogitabili via, in rem communem redigant, ut inde omniis bus, prout cuique opus fuerit, provideatur. Haec est communitas disput tioni nostra: subiecta. Hare est communitatis Monasticae notio juxta omnium Christianorum , nedum Regularium Resematorum sensum . Hanc commuia nitatem praecipit Tridentinum, eamque totidem verbis describit Clemens
VIII. & hane se praecipere communitatem cum Triderit; rici testatur.
IX. Magi lar ergo Claugralis cum suo Commilitone Magistro Viadire dum continenter cavillatur, vociferatur communitatem Conciniani licae in.tellectam, eo unitatem ad Cominianum Criterium exactam, omnibus h nesti disputatoris legibus nuncium remittit, sophistam agit, imponit, illudit, seducitque imperitos, latebras veritati, tenebras luci meridianae inere. dibili ausu offundit. Quoniam, ut dixi, & millies repetam, non aliam nos promovemus rerum communitatem , quam non Regulae modo omnes , sed vel ipsa Regularium Resormatorum praxis ob omnium oculos perhibet. E eusatione quapiam digni RR. Magistri essent, si alicuius metaphysicae quaestionis notiones circumvenirent, involverent. At cum causae nostrae materia sens bus, oculis, manibusque subiecta sit, non video, qui gravissimas eruditorum omnium reprehensones declinare valeant. X. Perspicuam quoque peculii notionem dedimus, & proprii. Illud premitum, sive proprium appellamus, quod non de communi Patrimonio conse tur , sed separatim retinetur , & peculiari via, aut titulo a Claustrali acqui. Titur. Et quamvis proprium voce tenus latius excurrere , & quidquam gravius praeferre videatur, cum absolutum dominium claudat; revera tamen eumdem, ac peculium, sensum prodit. Nam & peculio non secus ac propria natura sua dominium inest. Nemo umquam in disputationem vocavit, nunt. B a sive