장음표시 사용
41쪽
μ reum .igentiis consultum velit et quid νum, ρ- Nec expressa , nee laetista , nee praesumpta licentia ades , nec ad Pratatu superiores fariti es pre
Initim Si necessarium es quod optat , sibiquo feri posvio Clauseratis, pui.
ad ius naturae, cui nulla lex adversari Valet, tunc recurirendum esse. Clausis
Ies quippe , quoniam non servi sub lege, sed liberi sum sus gratιa confiitiit ,
nec coactam, sed liberam voverunt paupertatem, ius semper ad mi viressaria retinent, quae, nis Praelatus dederit, aut haberi permiserit, Ni etiam, eo imisso, comparare possunt. VII. Omnia bene . Ergo obedientiae votum , atque adeo universa Claustralis Dilciplina in sumum occidit. Quoniam tum obedientiae votum cor-xuit, quum nec imperare Praelati subditis valant, nec elidem parere subditi astringuntur. Quoties autem necessaria pro victu, & vestitu porrigere su ditis omittunt, toties illi a Praelatorum imperiis subducuntur, ut quae sibi necessaria sunt, prospiciant. Fac Praelatos prohibere subditis etiam ex iusta causa, ne munia lucrosa obeant, ne conciones habeant, ne pulpita quaeritent,
Te terrenis xingotiis te immisceant, ne humana patrocitii. aembiant. E veis
stigio inclamant subditi : Si haec luera amittimus, quis nobis velles , quis epistolarum, quis itinerum, quis infirmitatum impendia solvet R Census v talitii in professione reservati aut nulli, aut exigui sunt. E communi P
trimonio nobis non providetur . Iure ergo naturae, quod omne votum ob dientiae antevertit, haec nobis comparare valemus. Quid hei cy Litterarum rudes , morum integritate, prudentiaque necessaria destituti e claustrix exeunt . Concionantur inepti, negotia pertractant inexperti. Illi favores &patrocinia aucupantur: isti praefecturas & ossicia ambiunt ia Tributa Prote- .ctoribus pendunt. Sudores landum, ut ea acquirant, quibus munera solvere valeant. Si Praelati interdicere Vellent, iterum, iterumque inaudirem jus naturae comparandi necessaria Votum praecedere obedientia: ia Uerum cum - & Superiores communiter in eadem versentur navi , tacita conniventia haec omnia permittunt, ut sibi eadem, elapsa praesectura, concedantur ab aliis. Evidens ergo est, sublata exacta communitate, consistere obedientiae votum
minime posse. VIII. Nec solum obedientiae voto bellum indicit peculium monasticum, δ potissimum illud, quod Anti probabilis a Claustralis splendida munificentia Fratribus Mendicantibus impertitur; verum etiam caeteris duobus votis ultimas struit clades . Quam si inter peculia monstrosa paupertas muadu Videt. In
42쪽
In eodem Coenobio qui ingenio , talentis, dexteritate praediti sunt, ast Conciones, ad eathedras, ad negotia, & praefecturas extolluntur. Tum pe cunias amplas conquirunt. Illico, sive docti, sive indocti Baecalaurei , Iubilati , & Magistri evadunt. Illorum vestitus copiosus, nitidus, & quoad fieri potest spendidus. Lautiores epulae, duplicatae cellae, supellex cultior, & ornatior. Qui vero talentis, & Ingenio carent, qui prorsus inepti sunt ad concionen construendas , aut memoriae mandandas, frigent, languent. Illi Formo- stili, & Thomsuli, ut inquit Hieronymus: isti luridi, & laceri. Illi satures, osti famelici. Haec ne Sancta Fraternitas i Haeccine Evangelica Paupertas Haeccine Christi Charitas ' Haeccine Apostolicae communitatis imago IX. Quot vorro malorum pericula subeat Castitatis votum , quot maculas contrahat, quot patiatur clades, non mo, sed Viri sancti enarrent. D. Augustinus Term. de San. l si tamen illius est apud Dionysium Carthusianum de Reso . Claustralium eap. q. haec scribit. Rem peculiarem omnino fuge. V de quanti, o quales de hos pestifera morbo PECULIARLTATIS perierunt.
De peculiaritatis namque radice oriuntur haec vitia, superbia, vivaritia, van gloria, voracitas, mendacium, loquacitas, atque luxuria. Blum mortitim habendipe lium voco morbum Psiferum, oe illecebrosum, quem te oportet relinquere, snon vis beatitu2inem sempiternam amittere. Lege Augustinum in Dalm. III. tibi simi fia habet. X. S. Laurentius Iustinianus lib. de obedient. cap. I9. Sunt multa Camolia,
o utinam non numerosor pars, qua non sanctorum habitacula, sed Limnum sunt
dicendae speluncae spe ea dammum , officina vitiorum. Ubi enim quisque
privata quinis commoda, pecuniaS cumulare non Asinit, nee curat utrum quis
Fratrum suorum patiatur famem , frigore crucietur , infirmitate langue t. Ibi proci tibis Religionis defructus es mittis. XI. Dionysius Carthusianus de Refirmatisne Clauserat. cap. I 6. Ex proprierare , sve ex peculio, tanquam ex venenosa radice multa peccata proveniunt utputa vi rumaraa, superbia, eontentio, partialitas, avaritia, et .maglπια, invia
dia, mendacium, LUXURIA. Quoniam aAndantes in peculio ad res endum suis Superioribus fiunt audaces, nec disii inam, o correptionem patienter sust pium , partialitates liciunt , o interdum commessatisrubus , m ebrietatibus vacant, ex quibus ad vitia emis LMntur, ρο VOTUM SUUM DE CA
STITATE SERVANDA SCELERATISSIME frangunt.
XII. Quid si nos hae Sanctorum scribendi libertate uteremur λ Planum er go est,
43쪽
- Defenso Decrerorum ConeIlii Trid. m.
go est, tum ratione evidentissima, tum authoritate Sanctorum, ae ipsa matrusestissima experientia , peculiorum corruptela in Coenobiis serpente , omnia, tria vota Paupertatis , obedientiae , & castitatis consistere haudquaquam
XIII. Fundamentis Monasticae Disciplinae suffossis, atque disiectis, in praeeepareat omne superinstructum aedificium necesse est. Et primum in Coenobiis laxata Disciplinae pecuniosae, ubi observantia Regulae non prodeundi in publicum nisias cliti Dieant RR. Magistri, cur ubi serpit peculiorum pestis per Civitates soli discurrunt Fratres, secus vero ubi exacta viget communitas λ Cur nec Principes tanti sunt, ut hanc associationem assequi in laxatis Claustralibus valeant λ Quid impedit, nisi peculium, nisi pecuniarum acquirendarum studium, nisi quod negotia unius opposita sunt alterius negotiationibus Quisque suis inhiat commodis. Et tamen D. Thomas Aquinas Religiosim suum incedentem vocare solitus erat daemonem solitarium, ut narrat P. Ferdinandus de
Castilio in ejusdem Actis, & notat Cornelius a Lapide in cap. 3. Actuum AP
XIV. Constitutio de serendis laneis indusiis adeo severa est in Praedicatorum ordine, ut Praelati dispensare vel cum ipsis infirmis, excepta lepra, ncqueant. Eiu lem continuata transgressio ad damnabilem contemptum viam parat. Ubi Vestaritim in pecunia, non in specie datur, plerumque Fratres sibi pro ingenio indusia linea. subtilioresque pannos comparant. Duplicis criminis unotistu sontes fiunt . Vestiamim peramissum Constitutiones & Comitia Generalia Ο. P. sub poenis in proprietarios constitutis vetant. Primum ergo scelus proprietatis est. Alterum quod hei ne profluit , est transgresso Constitutionis delineis ad carnes non ferendis. XV. Tandem peculii privati abusus, ceu dira pestis exteras omnes leges universamque Regularem observantiam profligat, labefactat, exterminat. An ubi haee peculii corruptela grassatur, silentii custodia, a carnibus abstinentia, spiritualia exercitia, Capitula de culpis, Sacrarum Meditationum studium, iacaeterarum constitutionum cultus vigent 'XVI. Heine ineluctabilem colligo demonstrationem. Peculium omnium Patrum, Theologorumque voce, prima & potissima origo est, quae viam latissimam aperit violandi omnes Regularis observantiae leges. Peculium istud omnibus tribus solemnibus votis bellum indicit, clades intentat. Atqui Claustrales & vi naturalis divinaeque legis, & propriae professionis vinculo evitare
44쪽
stringuntur gravissimam occasionem Vilatandi tum solemnia vota, tum caete ras Regularis observantiae leges. XVII. Has omnes demonstrationes in Disciplina Apostolico-Monastiea lamgius preductas nec aggredi ausi sunt M. Magistri, sed eas alto praeterire silentio expediens iudicarunt.
Patriareia Merorum ordinum Insitutores xum modo praceperunt exactam tam nisazem , verum eIiam non potucrum eamdcm non P cipere.
I. Q Anctissimi Patriarchae ideo Sacros ordines instituerunt, ut Religiosio Evangelicam, quam Christus consulit, persectionem assequantur. Uia,
quam Christus ad hanc persectionis metam assequendam aperuit, est omnia moda temporalium divitiarum privatio, & Apostolicae communitatis obse vantia. Ergo Sanstissimi Patriarchae non potuerunt non praecipere exactam rerum communitatem . Secundam propositionem , quae sola in discrimen vocari posset, docet ipsemet Christus Dominus: Si vis perfectus esse vade, vende qua hases, da pauperibus. Consequentia necessario utramque commuitur propositionem. Qua si quidem voluntate quispiam vult finem , madem velit oportet media seu viam , quae eodem ducit. Privatici omnium divitiarum, nulla reservata pensione , seu paupertas Evangelica , prout ab
ipso Christo & Apostolis observata suit , primum est divinae persectionis aequirendae sundamentum: ergo si in finem comparandae evangelicae persectiqnis Sacros ordines instituerunt patriarchae Sanctissimi, necessario impe
rare debuerunt exactam rerum communitatem.
II. Ut istius demonstrationis vim elevarent RR. Magistri , duas oppositas arripuere vias. Regius Prosessor in suis Vindiciis negat Regulares profiteri Apostolicam Paupertatem, quae reapse peculium omne rejicit. Quem errorem supra resutavi. Magi iter Clauseratis vitae , qui ab ovo rem arcessivit, primaque Disciplinae Monasticae orsa scrutatus est, arma in eommilitonem Magist m convertit, evincitque Dissertationibus integris ab Apostolico Collegio immigrasse rerum Communitatem in Claustralium Coenobia, Ut vero peculium sitim tamquam Apostolica prati consecratum propugnet,
45쪽
In ipso Apostoli eo Collegio peculii corruptelam obtinuisse scribere, & tam quam suae Claugi alis vita principium, & fundamentum statuere non resoriamidavit strenuus peculii assertor, & vindex . Quem gravissimum errorem scandali plenum supra itidem prostigavi.
Si Votum p pretatis absiue exacta communitate conmere rei a posset , imprudenter Patriarchae, Concilia , σ Ponti es illam praecepissent. III. II Xperientia manifesta didicere Patriarchae Sanctissimi, peculionimabusum consuetum suisse scopulum , ad quem alliserunt Monacti, frequentiusque naufragium pasti sunt. Cedo. Cur lapidem hunc offensionis non sustulerunt Difficilem ex una parte communitatis Observantiam, grassantem, ex altera peculiorum corruptelam intuebantur. In nova ordiis num Institutione ab eorum pendebat arbitrio ea praescribere , quae magismi minus hominum imbecillitati consentanea videbantur. Prudentis Legi latoris est leges observatu dissiciles aut penitus de medio tollere, aut earumdem rigorem temperare , quoties leges ite ad prestitutum finem minime necessariae sunt. Quamobrem ultimi Patriarchae Sanctorum ordinum Institutores jejunia , abstinentias, nocturnas vigilias, vestitus asperitates mollierunt, temperarunt. Paupertatis communitatisque rigorem non m do non linierunt, quin scuti Patriarchae Dominicus, & Franciscus Monachorum , ita Recentiores Patriarchae Mendicantium paupertatem severioribus munierunt legibus, eiusque rigidiorem promoverunt observantiam . S
verissima paupertas a D. Patriarcha Caiciano praescripta suis Clericis Regularibus omnibus nota est. D. Patriarcha Ignatiuς inquit ,, Paupertas ut is murus Religionis firmus diligenda , & in sua puritate conservanda est . . Et quia humanae nature hostis ad hoe propugnaculum, ac refugium d is bilitandum , quod Deus Dominus noster Religionibus inspiravit , contra se illam, aliosque Religiosae persectionis adversarios eniti solet, ea, qua a pri
is mis Fundatoribus bene ordinata fuerunt innου do , per declarationes vel ims, novationes primo illorum Dre tui minime consentaneas, ut quod in nobis sue
is rit, hac in parte societati prospiciamus , quicumque in ca professionem is emiterint, se ad innovationem Constitutionum in iis, quae ad pauperi tempertiis
46쪽
h pertinent, nihil facturos promittant, nisi aliquo modo pro rerum occurrenati lium ratione eam in Domino magis restringendam iudicarent. pari. Sis Const. eap. a. IU. Ergo aut imprudentiae, & crudelitatis arguendi sunt patriarchae Satis Elissimi, Conciliorum Patres, Pontificesque Summi: Aut fatendum illos ideirco legem exame communitatis servandae rogasse ; quia , ut inquiunt vel ipsi benigniores Casulsae, Divino persusi lumine noverunt absque hac exactae com munitatis observantia vota Monastica, ipsamque Disciplinam consistere mini. me posse. V. Phantasmata plusquam poetIca , qua R. Magister Vitae Clauseratis ima peritis divendit Dissert. 6. a cap. 388. aliis risum, aliis indignationem, aliis erga eumdem R. Magistrum commiserationem commovebunt. Eruditum illum Critieum Adversarii sui Demonstrationes totidem sere verbis conceptas, ut alias indicavimus, suffurari, easque ineptiis simul & e ribus gravissimis scedare, atque adulterare minime suppuduit. Illius errores non consutatione, sed sola contemptione nunc praetereo , quod alibi eorumdem principia resu
Impia Conventuum, qua opponitur, ceu unicum exactae communitatis impedimentum vanum, o evidenter falsum commentum est.
I. T T Actenus Calaistae illi, qui peculium ut licitum pipugnarunt, prae-
A ceptum exactae commutatatis agnoverunt omnes a Concilio Titdentino potissimum impositum, & a Summis Pontificibus confirmatum. Ab hoc tamen praecepto excusari interdum Regulares dixerunt aliqui si Conis ventuum paupertatem, quae porrigere subditis omnia necessaria non permi tit. Quem praetextum, ut purum, putumque commentum ad excusandas exincusationes in peccatis excogitatum Patres ipsi, & Pontifices exploserunt.' Gn- .cilium Tridentinum Seg et s. eap. 3. ne hunc inanem praetextum in post rum obtrudere Claustrales possent, praecepit, ut in Coenobiis is tantum Numerus constituatιιν , ac in posterum confervetur, qui vel ex redditibus propriis D a Non
47쪽
dis Defenso meretorum Concili; Trid. σα
δε asteriorum, vel ex consuetis eleemosinis commode possem fustentari . CIea mens VIII. Urbanus VIII. & caeteri Pontifices, potissimum Innoeenti XII. eamdem Tridentinam legem confirmarunt munieruatque, ut Dissere.
II. Porro, ut iactatam hanc Conventuum penuriae excusationem penitua repellam, adversariosque undequaque Obsideam, hoc eos urgeo di lemmate. Aut Factum istud Monasteriorum penuriae verum est, aut fallum. Sive verum sit, sive falsum, causa erum profligata manet. Falsum esse mox ostendam. Uerum illud nunc habeamus. Unde insero. Ergo peculiari iure ad exactam rerum communitatem invehendam Claustrales astringuntur . Quoniam in unoquoque genere, quae partita sunt, atque sejunita, si simul conjungantur sorti ra evadunt, ut communi fertur proverbio: Virtus unita Drtior. Uitam ducunt decem, viginti, quadraginta Fratres , dum singuli , ceu tot Patres-familias ex Praelatorum venia suum peculium separatim administrant. Ergo commodius vitam agerent, his separatis peculiis, lucris, censibusque in rem communem redactis. Istius veritatis communis haminum sensus testisas . Sustentantur in saeculo decem germani Fratres communi familiae patriamonio scillo in partes decem ; & ali nequibant , si divisum patrimonium
commune fiat, Fratre uno rem omnem administrante P Quis adeo demens, ut id asserat ' Quin si tenue patrimonium, sectum in partes, vix satis si ad fratrum sustentationem , commune effectum abundans , & pingue evadit Ergo si verum est factum, quod rerum penuria Conventus laborent, potiori iure tenentur omnia privata peculia in rem communem redigere , ut inde uno Cellerario, & Vestiario administrante Fratres omnes pascantur, induanturque . Cedo. Vivunt ne RR. Magistri divisis separatisque peculiis ' Vivunt sane. Ergu commodiorem vitam agent , communitate invecta. Ergo, aut se mortuos fame, dum Vivunt, fateantur oporteti aut, si separatis peculiis sustentantur, ad instaurandam exactam communitatem se devinctos confiteri debent, de ut commodius hanc mortalem ducant vitam , & ut aeternae
III. Qui unquam Christo Domino, Apostolis, primae visque Fidelibus magis inopes. Qui Monachis, qui Medicantibus in prima eorum institutione
Pauperiores ' Quae maior paupertas Paupertate Capuccinorum , Reformatorum S. Francisti, Sanctique Petri de Alcantara Et tamen hi omnes ex rum rerum communitatem servarunt, servantque in diius. IV. AL
48쪽
IV. Alteram dilemmatis partem urgeamus. Quam falsum sit factum ilhid,
paucis Monasteriis exceptis, testantur Principes Tritans suis e Monasteriorum fundix exactis: testantur populi eorundem Conventuum fundos colentes. Quot Coenobia non reperiuntur , quorum alia quatuor , alia octo , alia duodecim millia ducatorum in annos singulos ex suis redditibus colligunt ' His proventiabus addito singulorum census vitalitios, lucra pna dicatione, lectione, alii Dque viis parta . Cur haec Monasteria exactam rerum communitatem non
servant ' Quando Coenobia haec pauperrima erant persectam excolebant communitatem , & tanta refulgebant Sanctitate , cuius splendore excitati Fideles ingentes illis contulerunt divitias. His invectis , exulavit communitas , ONscuratus est color optimus , occidit virtutum splendor, Sanctitas sin periit, summopere extenuata est illius facies. V. In qualibet fere insigniori Civitate utriusque & Iaxioris peculiorum , & severioris communitatis Disciplinae Conventus extant. Coenobium cum Coenobio, redditus cum redditibus comparentur, & rationibus initis, calculi
subduerinpiir. Mendae sim . nisi proventuq Coenobiciriam . in quibus peculii corruptela serpit, alicubi supra medietatem , alibi ter quaterue excedant redditus Conventuum, ubi exacta rerum viget Communitas. Et tamen Fratrum numerus praeter propter idem est. VL Hesne evidentissimam eolligo demonstrationem. Communis retinendi peculii excusatio est redditum tenuitas, qua pressi Conventus nequeunt neces
saria Claustralibus ministrare. Hoc FACTUM evidentissime falsum comm niter est . Ergo evidens quoque est peccare in paupertatis Votum Regula res, qui privata peculia, exacta rerum communitate neglecta, retinent.
VII. Consule Dissere. 4. cap. 6. Dis i inae mnasicae, ubi fissus hoc argumentum pertractatum est , illudque indictum praeteriere RR. Magistri ut
ineluctabile. Quare aliam isti inierunt viam, negantes absolute legem communitatis, sue pauperes sive divites Conventus sint. VIII. Unica itaque causa pulsae communitatis, quam omnes Sacri ordines in eorum primaeva institutione servarunt, est quod caritas instiguit, Iam guet persectionis Evangelicet servor. Pauperes sunt ditissimi Conventus spectata laxiori vivendi disciplina. Abundant Coenobia redditibus, inquit Magia ster Vindex, congruis pro victu & vestitu communi distolis, ociosis, doctis,& ne discoli delicientur ex scelere nihil amplius dandum. Magistris vero, &Baccalaureis, qui Agones sustinent scholas alip , debenta optima cocolata, se
49쪽
so Defensio Decretorum Cone II. Trid. ροα
νὰ us eseotianus pulvis , solatia crebr . Debentur eis pecuniae, subdit Magi ster Visa Clauseratis, pro Gemamontis , solatiis , itineribus , pro lassis , praeibis. Quid ὶ Cochlearia argentea, horologia, aliamque supellectilem Resisi sum Conventus suppeditare nequeunt. Multo minus pecunias expendenda in licitos ludos, in honesta oblectamenta , dum feriatur a scholis , o eate
IX. En peculiorum causae , quas tibi panderunt M. Magistri . En lax, tae , & non tantum destructae Regularis Disciplinae origo. omne aliud praeter paupertatem Evangelicam Volunt Claustrales isti . Idcirco mirum videri haud debet, quod monstrosa paradoxa evulgaverint.
Ctimparatio opinionum utriusque Magisti Vindicis, & Claustralis, eum S. Tia mae Aquinatis doctrina. I. T Emonstratum hactenus est, RR. Magistros errores e Igasse pugnantes eum Dei Verbo , cum Conciliorum , Pontificumque Constitutionibus . Eorumdem in praesens commenta cum limpidissima Sancti Thomae, in cuius verba iuraverunt, doctrina conse re lubet, collatione inparagraphos tributa.
. Magistrorum theoremata. II. Magister Vindex pag. I 6. Numquid Christus perellam reservare proh hMity Apage commentum. Alioquin nec in communi illud retinere fas esset. Doctrina D. Thomae a. a. q. I 88. a. I. in c. III. Dissera tamen eirca hoe , utrum divitia abundantes vel moderate in . preprio, vel in COMMUNI habeantur. Nam sollicitudo, qua circa proprias divitias adhibetur , pertinet ad amorem privatum , quo quis se temporalis amat. Sed sollicitudo, quae adhibetur circa res communes, pertinet ad amorem charitaιis . . . Et quia Religio ad perfectionem charitatis ordinatur, quam per frit amor Dei usque ad contemptum sui , habere aliquid proprium repra' Perse-
50쪽
Perfectioni Religidinis . . . Habera autem de Rebus exterioribus in COMMVNI sie mobilibus , sive immobilibus quamlum susscit ad Amplicem victum ,
Arguta R. Magi ri Claustrali et Vitae interpretatio. IV. R. p. Magister Vita Claustralis pag. 3t . clamat. is Quod his Angein, licis dictis communitatem suam Ustruere, peculiumque, quamlumvis adis necessarios , honestosque usus procul eliminare velit, non feram , non Ris nam , non patiar. se Papae ρ Non Philosophatur modo Magister noster jVerum etiam Rethorimat, clamitat, vociferatur. Sinerem, inquit, prohiberi peculium ad superfluos, ad vanos, ad turpes sceleratosque usus . Caeterum privatas pecunias vetari ad licitos usus, ad honesta solatia non feram , non sinam, non patiar. Eccur R. Magister Quia reponit e vestigio pag. 3I9. D. Thomas Angelicus Preceptor meus Divitias dumtaxat, quae plus quam p tunias sonant, multas sollicitudines earum Posse loribus ingerere dixit. Ecquodnam discrimen est, amabo te , divitias inter & pecunias P Respondet immane esse intervallum. En illius verba. At s IMMANE inter utrumque interes intervallum , uti mera interes, de aurea D. Thomae doctrina pes emeritus t Daniel es, qui ex claris σ veris Aquinatis principiis, adeo ολ foras traxerit consequentias. Obscurae sane illationes, quae in oculos R. -- gistri nullum sive auri, sive argenti radium immittunt. Et in quo situm est IMMANE illud intervallum , quod pecunias inter , & divitias versatur 'Nam pecuniae multae, divitiae multae : divitiae exiguae , pecuniae exiguae. Ec cur ergo R. Magi ter non addidi ili sensum D. Thomae esse , quod parvae pecuniae, seu parvae divitiae ingerunt sollicitudinem augmentatiemis ; magnae vero pecuniae, seu divitiae magnae inducunt sollicitudinem conservationis Porinro sollicitudo conservationis, non os mentationis obstat Evangelicae Persecti ni, ut bene norunt qui vere δε- eruditi, & aetatem consumpserunt in Tentoriis scholasPadibus repetit alter Commilito. Sed missis lepidis, ad seria accedamus. Recurrat sub oculos textum m Afri Clax iralis. Non enim tanti periculi pecuniam exista it D. Angelis