Deusdedit presbyteri cardinalis tituli apostolorum in eudoxia collectio canonum e codice vaticano edita a Pio Martinucci praefecto altero bibliothecae vaticanae

발행: 1869년

분량: 547페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

281쪽

Seuis Praesuli a praesenti die donec disponente Domino Catholicae fidei manserit doctrina salutaris, liceat praedium rusticum quantoc umquo fuerit vel magnitudinis vol exiguitatis, sub perpetua alienatione vel commutatione ad cuiuslibet iura transferre, nec cuiusquam excusentur necessitatis obtentur. Quippe cum non sit personale quod loquimur. Nec aliquis Clericorum vel lateorum sub ac occasiono accepta tueatur. Sed in usu fructus rura aliquibus dari liceat, nee data rotinori praeter clericos et captiv0s utque peregrin0s, ne male Oecasionis ministretur occasio, cum liberalitati illi alia itinera reserventur. Sane tantum domus quibuslibet urbibus cdnstitute, quarum Statum necesse est expensa non modica sustentari, acceptis si o serri contigerit sub iuxta estimatione redditibus, et divini timore iudicii commodentur.

Pari etiam ecclesiarum per omnes Romanae civitatis titulos qui sunt presbyteri, vel quicumque suturi sunt astringi volumus lege custodes, quia nefas dictum est obligatione qua se per caritatem Christi connectit summus Pontifex, ea hominem secundi in aecclesia ordinis retineri. Quicumque tamen oblitus Dei, et decreti huius immemor cuius Romanae civitatis Sacerdotes volumus religiosis nexibus dovinciri, in constitutum praesens committens, quicquam de iure titulorum vel socclesia superius praefata, quolibet modo praeter aurum, argentum, et gemmas, Testes quoque si sunt, Vel si accesserint aliqua mobilia adornamenta divina minime pertinentia perpetuo iure exceptis dumtaxat sub praelata condicione dumibus alienare temptaverit, donator, alienator, ac venditor honoris sui amissione multetur.

Praeterea qui petierit, aut acceperit, vel qui Presbyterorum aut Diaconorum seu do sensorum danti subscripserit, quo

282쪽

iratus Deus animas percutit, anathemato seriatur. Sitque aecipienti, vel subscribenti, idem de personis superius comprehensis quas anathemato feriri censuimus, in statuta paena contubernium, servata quam praemisimus in alienatore vindicta, nisi sorte et alienator si si dum repetit, et qui acceperit celeri restitutione prospexerit.

. XLII.

In eactem.

Quod si minore animae suae cura sibi quisquam remedium oblatum sorte neglexerit, super penarum genera quae Superius tenentur ascripta contra fas si quod conceptum fuerit documentum, universis iuribus quamvis ab initio nullos habuerit effectus exinaniatur. Sed liceat quibuscumque aecclesiasticis personis vocem contradicti0nis offerre, et secclesiastica auctoritate sulciri, ita ut cum fructibus possit alienata reposcere. Nec aliquo so ante tribunal Christi obstaculo muniat, quia religi, sis animabus ad substantiam pauperum derelicta, contra saAnino aliqua consideratione dispergit.

XLIII.

, Ex VI Synocto Symachi Passa Episcoporum CCXVIII.

Symachus aecclesiae Episcopus Catholicto Urbis Romae dixit. Si his qui res Dei competit, in aliis quam ubi agitur mari me solet territorias commorari, sacerdotem loci ipsius ubi habitat, episcopus huiusmodi pravitate contemptusi neglectae personae litteris reddat instructum. Tunc antistes ipsius fratris anxietate eum perta, aut pervasorem rerum dominicarum admonitione corrigat, aut praetaxata canonica correptione condempneti Unde et in canonibus in Grangrensi secclesia Apostolica auctoritate conditis, do huctuum oblationibus quae ministris aecclesiae debentur. et de his quae in usus pauperum conseruntur, scriptum conserunt habetur. Si quis oblationes tecclesiae accipere et dare noluerit, praeter episcopi conscientiam, vel eius cuius huiuscemodi sunt ossicia commissa, nec cum eius voluerit agero consilio, anathoma sit. Et iterum in eodem Con-

283쪽

cilio Gangrensi. Si quis oblata Deo dederit vel acceperit, praeter Episcopum vel eum qui constitutus est ab eo ad dispensandam materiam pauperibus, et qui dat et qui accipit, anathema

sit. Valde ergo iniquum, et ingens sacrilegium est, ut quaecumque vel pro remedio peccatorum, Vel pro salute aut requie animarum suarum unusquisque venerabili secclesiae contulerit, aut certe reliquerit, ab his a quibus maxime servare convenit

idest Christianis et Deum timentibus hominibus, et super omnia a principibus et primis regionum, in aliud transferri vol converti. Propterea quibus n0n praeviderit, et aliter quam prium riptum est recclesiis tradiis petierit vel acceperit, aut possederit, vel iniuste defenderit, aut retinuerit; nisi cito correxerit quo iratus Deus animas percutit, anathemate seriatur. Sitque accipienti, vel danti, vel possidenti anathema. Et infra. Generaliter vero quicumque res aecclesiae cons Scare, aut competem vel pervadere periculosa sua infestatione priPSumpserit Similiter et qui res aecclesiae iussu vel largitione principum, vel quorumdam potentium, aut quadam iuvasione, aut tirannica potestate rotinustrint, et filiis vel horedibus suis ut a quibusdam iam factum audivimus, quasi hereditarias reliquerint, nisi citores Dei admouiti a Pontifico agi in veritate reddiderint, perpetuo anathemato seriantur. Iniquum enim OSSe Censemus, ut Pintius custodes cartarum quam defensores rerum eroditarum, ut

praeceptum est iudicemur. Et infra. Ferro enim abscidenda sunt Vulnere, quae lamenta non sentiunt. Similiter et illi extorres de ut seri ab ecclesia qui sacerdotali admonitione non corriguntur. Dicente Domino. Auferte malum ex vobis. Universa synodus surgens acclamavit. Ut ita fiant rogamus. Dictum est oeties. Exaudi christe. Simacho Papae vita. Di tum est XII.

Ex opistola Simachi Papae dia Cosarium.

Possessiones igitur quas unusquisque aecclesiae propriae dedit. aut reliquit arbitrio, alienari quibuslibet titulis atque distractionibus, vel sub quocumque argumento non patimur, nisi

284쪽

sorsitan aut clericis horum meritis. aut monasteriis religionis intuitu, aut certe peregrinis, si necessitas largiri suaserit. Sic tamen, ut haec ipsa non perpetuo, sed temporaliter habeant.

XLV.

Ilom Symaehus in syn. Episcor oram CC X st VIII.

Provida sententia enervari non convenit, et in irritum deduci, ne in Oxemplum remaneat praesumendi, ne quibuslibet laicis, quamvis religiosis vel potentibus in quacumque civitato quolibet modo liceat aliquid decernere do ecclesiasticis facultatibus, quarum solis sacerdotibus disponendi in discusso a Deo eum commissa docetur. Eulalius Siracusanus Episc0pus dixit. Lai eis quamvis religiosis nulla de ecclesiasticis facultatibus ut ait martyr et Ponti ex Stephanus aliquid disponendi legitur usquam attributa saeuitas.

XLVI.

Consuetudo nova in hac ecclosia et valde reprehensibilis rupit ni cum rectores eius patrimonii urinna vel rustica praedia iure illis committere suspieantur, fiscali moro titulos imprimant atque hoc quod competere pauperibus esti inant, non iudicio sed manibus defendant. Et cum per praedicatores suos veritas dicat, nichil per contentionem faciatis, etiam ipsum litigioso conlautionis malum transcenditur, et res quaelibet cum estimatur e lesiae posse competere, per Vim tenetur. Provido in praesenti decreto constituo, ut si quis ecclesiasticorum unquam titulos ponere, sive in rustico sive in urbano praedio sua sponto praesumpserit, anathema Sit. Et responderunt omnes. Anathema sit. Item in eodem cap. IIII. Is autem qui pruraest ecclesiae si hoc fieri praecipit, Vel sine sua praeceptione factum, digna puniri animadversione neglexerit, anathema sit. Et responderunt omnes anathema sit.

285쪽

oncilio Gregorii II cap. XIII.

Si quis in quoquam partemve praecepta ante missa apinstolico aecclesiae de olivetis et locis diversis temeraverit, et non in omnibus observaverit, anathema sit. Et responderunt Omnes tertio. Anathema sit.

XLVIII.

In concilio Loonis IIII Episcoporum LXVII.

Item monemus et irrefragabiliter assirmamus, ut nullus episcoporum vel sacerdotum rem tituli sui usurpare praesumat, sed neque salarium a Christianis sanctis locis oblatum causa amicitiae vel timoris, aut muneris auferro pertemptes, no ecclesia Dei ad nichilum redigatur. Quod qui sacere prubsumpserit, ille episcopus vel sacerdos canonicam siue dubio subeat ultionem, et quod aecelestiae iniusto ablatum est reddero compellantur, ita ut deincops nullas vires pro eis ad litigandum vel possidendum habere possint.

XLVIIII.

Nulli Episcoporum liceat a subiecto sacerdote vel alio quolibet clerico et piis locis dationes ultra statuta patrum exigore, aut superposita maggariis inferre. Sed cum sit optimus perspector ita perpisciat, ut universae sibi commissae oves maxime alantur, atque in necessitatibus adiuventur, quam illicilis exactis vel dationibus opprimantur, quia Dominus paSecro et docere nos docuit, et omnibus ministrare, non terrenis lucris sed avaritiis delectari.

Si quis domum Dei violaverit, et aliqua sino licentia illius cui commissa esse dindiscitur inde alistulerit, vel Melesiasticis Di iligeo by Corale

286쪽

personis iniuriam secerit donec in conventu admonitus legitime satisfaciat, sciat Eo communione soro privatum. Si vero post secundam et tertiam conventionem coram episcopo satis- sacero detrectaverit, sacrilegii periculo ab omnibus obnoxius teneatur, ita ut secundum Apostolum nemini fidelium mi

sceantur.

Ex concilio Ei ctem cap. XVI.

Verum quia sunt pleriquo, qui prolationem sententio subterfugere cupientes, a matricialibus ecclesiis vel baptismalibus se subducunt, placuit, ut hi qui intra regionem positi a publicis aecclesiarum se convenientibus ultra III dies domini-

Item ex eoclem concilio cap. XXI inter cetera.

Auctoritate summi iudicis Domini nostri Ihesu Christi et principum Apostolorum Petri et Pauli simul et omnium Sanetorum praecipimus, decernimus, et modis omnibus interdicimus, ut amodo et deinceps nullius quilibet homo petat patrimonia Sanctae nostrae iecclesiae. Appiae videlicet et Lauicanenso vel Companium, laburtinum, Traiecta num, Theatinum utrumque, Saviniense, et Tusciae, porticum sancti Petri, monetam Romanam, ordinaria et actionaria publica, ripam, Portus et Ostiam. Sed et haed omnia in usum salarii sacri Palatii Lateranensis perpetualiter maneant, ita ui solitos redditus et angarias perpetualiter absque ulla contradictione persolvant. Et si quis hoc beneficialiter, vel alio quolibet modo 'subtrahere quovis tempore v0lnerit, anathema sit. Et insta. Exceptis his quos familiares vel nostros vel nostrorum successorum eSSe, ratio proficua evidentissime demonstraverit. Quod si quisquam, huic decreto nostro contrairo pra sumpserit, Scilicet eadem p trimonia S. R. Ecclesiae beneficiali, seu quolibet more sibi , modo dari petierit, aut volenti daro consenserit, et qui dat et qui recipit, anathema sit.

287쪽

Item clo eoctem cap. XXIII inter cetera.

Si quis de massis sive de coloniis patrimoniorum sancti Petri Apostoli, do quibus hactenus nulla concessionis conscriptio repperitur, aut postulati, aut suadenti consenserit, Ananiae et Saphiris qui de propriis mentientes ante pedes Apostolorum expiraverunt paena multetur. Et non solum his apud quem de praedictis rebus priecepti alicuius series inventa suerit res illas cum frugibus quibus ex eis abusus est ex toto restituat, sed eadem scriptura cassata nichil per illam prosciat, verum etiam cum omnibus sibi convenientibus porpptuo anathemato perculsus, cum Iuda traditore Domini nostri Ihesu Christi aeterni ignis incendiis exuratur.

Item Apostolica auctoritate praecipimus et Sancimus, ut amodo et deinceps nullus cuiuslibet gentis vel orilinis homo,

monasteria, Cortes, massetis. et salas, tam per Ravennam et Pentapolim et Emiliam, quam et per. Tusciam Roman serum atquct gobardorum et omne torritorium saneti Petri Apostoli constitutas, praesumat beneficiali m0re, aut scripto, aut alio quolibet modo potero recipere vel conferre, exceptis illis dumtaxat quibus pro utilitatibus et speciali servitio S. R. EcclesiiD volducatus uniuscuiusque loci habitatoribus praebetur, vol ad vestra dispensanda constituti sunt, sive constituentur. Quod si quisquam huic nostro statuto contraire temptaverit, et de pra

satis quibuslibet alicuiusmodi scriptum sibi fieri postulaverit

aut etiam beneficiali more ea rotinere praesumpserit, e xcepta dispensatione apostolica qiun ad augmentum et servitium S. R. Melesiae esse probatur statuimus ut non s0lum scriptura illa cassata nullum robur obtineat firmitatis, sed etiam fruges ex eis quibus usus est omnino restituens, nichil ex hac ambiti uno vel beneficiis ipsis lucratu anathematis Subiaceat. Disitir O

288쪽

Ex Concilio VII PP. Gregorii L Epineosorum.

Si quis praedia beatorum Apostolorum Petri et Pauli ubicumque possita in pr0prietatem suam usurpaverit, vel sciens occultata non propalaverit, vel debitum servitium exinde eisdem non exhibuerit cognoscat iram Dei et sanctorum Apostolorum velut sacrilegus se incurrere. Quicumque vero in hoc crimino deprehensus fuerit, eadem ho reditatem beatis Apostolis legitimo restituat, et penam quadruplici do propriis bonis persolvat.

LVI.

Ex eodem eas. V.

Decimas quas in usum pietatis concessas esse canonica testatur auctoritas, a laicis possideri apostolica auctoritato prohibemus. Sivo enim ab Episcopis, vel regibus, vel quibuslibet personis eas acceperint, nisi tocclesiae reddiderint, sciant se sacrilegii eri meu committere, et aeternae dampnationis periculum incurrere. Idem in VIII libro rogistri sui. Nulli debet grave videri pro meliori parto idest anima semper victura quemque decimas Deo offerre cum pro morituro corpore plurime gentes coniugibus suis tertiam partem rerum suarum compellantur

exolvere.

In eoctem concluo Gregorii VII.

Ut nullus dAbbas decimas et primitias et reliqua quae Eecundum statuta canonum ud Episcopos pertinent detineat sine auctoritate Romani Pontificis, seu Episcopi in cuius bocesi habitat, apostolica sanctione firmamus. Et ut omnis Christianus procuret ad Missarum sollempnia aliquid Deo offerre, et duci ad memoriam quod Deus per Moysen dixit. Non apparebis in conspectu meo vacuus. Etenim in collectis sanctorum patrum liquido apparet quod omnis Christiani offerre aliquid Deo ex usu sanctorum Patrum deberent.

289쪽

LVIII.

Item Ox Concilio Nidolay iunioris cum Episcopis CXIII cap. V, et eoueilio LIIII EDlscopo ix LXVII.

Ut decimae et primitiae seu quaecumque oblationes vivorum et mortuorum tecclesiis Dei fideliter reddantur a luicis, et ut in dispositione episcoporum sint secundum canones diatribuendo quas qui retinuerint, a sanctae recclesiae communione parentur. Item Loo IIII in registro suo episcopis Britanniae. De decimis vero non tantum nobis sed et prioribus patribus placuit, plebibus tantum dari, in quibus sacrosancta dantur baptismata. Alexander II Sigisredo, ait. Quicumque decimas

suas annuatim sacerdotibus n0n reddit, Christianus non est.

LVIIII.

Loonis Papae VIIII Decretum.

Leo episcopus servus servorum Dei, omnibus fidelibus in Christo per totam Italiam. Relatum est auribus nostris esse quosdam perver8e agentes, qui subvertere atquo dividero conantur iecclesiae unitatem.Videlicet Abbates et Monachi qui non studio caritatis sed gelo rapacitatis invigilant, et docent atque seducere non cessant seculares homines quos illa qyae daro possunt, ut res suas atque possessi0nes, sive in vita, sive in morte in monasteriis illorum tradant, et ecclesiis quibus subiecti esse videntur, et a quibus baptismum, paenitentiam, eucharistiam, necnon pabulum vitiae eum laete carnis acceperunt

vel accipiunt, nichil de bonis suis relinquant, hanc deniquo

famam discordiae nos animadvertantes, omnibus modis inhibere volumus, et ne amplius fiat Omnino prohibemus. Convertentes non esse bonum, ut illi qui olim fuerunt socii passi, num secundum Apostolum, Sint immunes ar societate consolationum. Et quia dignus est operarius mercede sua. Ideoque praecipimus atque iubemus, ut quicumque amodo ad monasterium converti voluerit, sive in vita sive in morte ut omnium rerum et P0SseSSi0num quas pro salute animae suae disponi

290쪽

decreverit, medietatem ecclesiae cui ipse pertinero dinoscitur relinquat, et sic demum in monasterio prout sibi libitum suo-rit oundi convertendiqno habeat licentiam. Quicumque autem huius nostri decreti contradictor convulsor, ac temerator extiterit, gladio anathematis subiaceat. Data Romae mense Aprilidio XX iudictione V. LX.

Nichilominius per diversas provincias pro custodia sacre relimonis rebus pauperum strenue gubernandis secelesiae suae viros, industrios rectores patrimoniorum ascivit. In quibus Cyprianum diaconum patrimonii, Siculi. Pantaleonem Notarium Siracusani. Fantinum Defensorem Panormitani. Sergium Defensorem, Calabritani. Romanum Notarium, Apuli. Benenatum Defensorem, Sarruci. Anthemium Diaconum Neapolitani. Petrum Subdiaconum, Campani. Candidum Defensorem, Tusci. Urbicum Defensorem, Sabini. Optatum Defensorem, Nursini. Benedictum Nutarium. Carseolunt. Felicem Subdiaconum, Appiae. Castorium Carfularium, Ravennatis. Castorium Notarium, Ustriani. Antonium Subdiaconum, Dalmatini. Iohannem Notarium, Illi riciani. Simachum Desens0rem, Sardiniae. Boni satium Notarium, Corsicani. Pantaleonem Notarium, Ligurii D. Hieronimum Defensorem, Alpium scottiarum. Hylarium Notarium, Germaniciani. Candidum PreSbo terum, Galicani. t

nobis, quod laicis quibusdam curam vestri patrimonii committentes, postmodum in rusticorum virorum depredationibus,

atque per hoc satigationibus fuerint deprehensi. Quod si ita

est districto a vobis discuti convenit, atque inter eos succlesia'ue vestrae rustic causam examinare subtilius, et quic-

SEARCH

MENU NAVIGATION