장음표시 사용
251쪽
lioc ile memoria assidiuu stationes domesticae. et ossicialitas quae per suggestiones malas seu b0uas nune plurimum potesti Aut enim timentur ne mala suggerant, aut emuntur ut praestent, haec sunt quae faciunt eos ordinis ini non considerare rationem.
Dum enim per adulationes obsecuntur illi illicito, prisecipites illos faciunt, ut plus sibi putent licere. Quippe cum videant non sic deserri sacerdotibus, ac per hoc anteferri se putant. Sed testimonium in quod diaconus si presbyter, quasi istud ad praerogativam pertineat magnitudinis, legimus etiam ad plebem dixisse Potrum Apostolum. Eligite inquid ex vobis, quos constituamus deservire ministeriis 'occlesiae, nolo dicere menSis. Ecce testimonio laicorum creati sunt diaconi. Et Apostolus eum
qui ordinandus est Christus dicit etiam testimonium habero num ab his qui foris sunt. Omnium est ergo testimonium
dare, et non tamen omnes possunt esse quod iudicant. Potest pictor bonus iudicari ab illo qui pingere neseit, et coraula melior alio coraula approbari ab eo qui alterius artis sit. Ita set testis potest esse creandi presbyteri, qui inferior ordine est. Est iterum quo inflentur et putent sibi multum deberi. A nobis enim inquiunt lierducuntur qui ordinandi sunt, ut dum lateri eorum septi sint, honore digni videantur, sae verum esse. Quasi enim ossicialis ab Episcolam mittitur ut obsequium praebeat o
dinando. Nam et imperator ut imperator appareat, ordiuatur obsequio militari, non tamen melior, nec par est exercitus imperatori. Nam et Aman cum esset clarus in honoro militari non tamen melior, nee par est a rego missus Mardocheo in
Obsequium iret, ut quantum dignus esset Mardochsus ex his obsequiis nosceretur, ita et diaconi creandis presbyteris in ol, sequium mittuntur, ut dignus sos fieri sacerdotes omnes intelligantur, exceptis enim sacprdotibus quibus obsequium debent omnibus praeponuntur diaconi.
Nichil est in ac vita et maxime hoc tempore facilius, et laetius, et omnibus acceptabilius, episcopi. aut presbyteri, aut Dilitigeo b Coos e
252쪽
diaconi ossicio, si perfunctorie, tuit adulatorie res agatur. Sed nicthil apud Deum miserius, et tristius, et damnabilius. Item nichil est in hac vita et maximo hoc tempore dissicilius, laboriosius, periculosius, episc0pi, presbyteri, diaconi ossicio. Sed apud Deum nichil beatius, si eo modo militetur, quo n0ster imperatori iubet. Quis autem Ait isto modus, nec a pueritia mea, nec ab adolescentia didici, et eo tempore quo discere caeperam vis mihi facta est merito peccatorum meorum. Nam quid aliud existimem nescio, ut secundus l0cus gubernaculorum mihi
traderetur, qui remum fenero non nOVeram.
Ambrosius in II libro officiorum. Sed et sacerdotem bene
ficiis suis vel iudiciis favere convenit, ut inqualitatem custindiat, et presbuterum vel ministrum deserre ut parenti. Nequo hos quia semel probati sunt arrogantes esse oportet, sed magis memores gratiae humilitatem tenero. Nec offendi sacerdotem, si aut presbyter aut minister, aut quisquam de clero, aut misericordia, aut ieiunio, aut inregritato, aut doctrina, et lectione existimationem accumulat suam. Gratia enim aecclesi se, laus d0ctoris est, bonus opus alicuius pr dieari, ita tamen si nullo studio fiat iactantiae. Laudent enim unumquemque proXimorum labia et non os suum, et commendent opera non studio Suo. Caeterum si quis non obediat episcopo, extollere atque exaltare se desideret merita episcopi obumbrare simulata affectione doctrinae aut humilitatis, aut misericordiae, his a vero devius superbit, quoniam veritatis ea est regula ut nichil faciat commendandi sui causa quo minor alius fiat. Neque si quid boni habeat
id ad deformationem alterius et vituperationem exerceas. Non defendas improbum et sancta indigno committenda arbitreris. Neque iterum urgeas et impugnes, cuius Crimen non deprehenderis. Nam cum in omnibus iniustitiae cito offendat, tum maxime in tecclesia ubi aequitatem haberi decet, ubi aequalitatem haberi oportet. ut nichil sibi potentior plus vindicet, nichil plus usurpet ditior. Sivo enim pauper, Rivo dives, in Christo
253쪽
unum sunt. Nichil sanctior plus arroget. Ipsum euim pars est esse humiliorem. Sed nec personam alterius accipiamus in iudicio. Gratia absit, causae merita decernunt. Nichil sic opinionem, immo fidem gravat, quam si in iudicando, potentiori dones causam inferioris vel pauperem innocentem arguas, divitem excuses reum culpe. Et infra. Episcopiis ut membris suis utatur clericis aut maximo in nistris, qui sunt vere filii. Quem cuiquo vidorit actum mnniri et deputet. Cum dolor est amputatur etiam quio putruit pars corporis, et diu tractatur si potest sanari medicamentis. Si non potest, tunc a medico bono absciditur. Sic Episcopi affectus boni est, ut optet sanari infimmos, Serpretia auferre, ulcera adurere, aliqua non abscidere.
Postremo qum sanari non polost, cum dolore abscidere. Unde pulcerrimum illud praeceptum magis eminet, ut cogitemus u0n quae nostra sunt Sed quae aliorum, hoo ouim modo nichil erit quod vel irati nostro indgeamus affectu, vel faventes ninstras plus iusto trifuamus voluntati, hoc maximum incentivum misericordiae ut compatiamur alienis calamitatibus. Necessitates aliorum quantum possumus iuvemus, et plus interdum quam possumus. Melius est enim pro misericordia causas parare vel invidiam quam praetendero clementiam. Et stetera.
Possidius Episcopus in vita sancti Augustini. Valerius Ypponiensis Episcopus Augustino Presbytero suo potestatem dodit se coram in inrclesia evangelium praedicandi, et frequentissimo tractandi contra usum et consuetudinem Africanarum ecclesiarum. Unde etiam et nonnulli Episcopi detrahebant. Sed ille vir venerabilis ac providus in orientalibus recclesiis id ex more fieri sciens, et utilitati se lesiae providens, Obtrectantium non curabat linguas, dummodo lactitaretur a pro-sbytero, quod a se episcopo impleri minime posse cernebat. Postea vero currente et volante huiusmodi fama, bono praec dente exemplo, accepta ab episcopis potestate, presbyteri nonnulli eoram opiscopis tractare caepserunt. . . .
254쪽
Η1κaonymus Rustico Narbonensi Episc0 . Diaconos quos in a calipsi legis VII angeli ecclesiarum, hi sunt VII candelabra aurea, hi voces tonitruorum, virtutum operatione praeclari, humilitato pruditi, quieti humales, congelizantes pacem, annuntiantes bona, dissensitones et rixas ct scandala resecantes, soli Deo colloquentes in templo, nichil de mundo paenitus cogitantes, dicentes patri et matri non novi vos, et filios suos non agnoscentes, Sino hoc sacerdotes nomen habent, ossicium non habent, hic minister Dei dicitur, quia scriptum est, maiorem quiministrat, quam cui ministratur. Et sicut in sacerdote consecratio, ita in ministro dispensatio sacramenti isti Etiam sa- .cerdotibus propter praesumptionem non licet de mensa Domini tollere calicem nisi eis traditus fuerit a diaconis. Ita enim Deus noster omnipotens universa disposuit, ut qui maiorem se crodiderit, minor esset. Et qui videretur minor maior e xisteret. Denique quam hoc Verum sit, ipso perpendo. Multae inserunt oblationes in altario. Levitae componunt mensam Domini. Lo- vitae sacerdotibus cum sacramenta benedicuntur assistunt. Levitae aute sacerdotes orant, ut si distinctio locorum creditur in hoc mundo, etiam iii altario Dei videant sibi Episcopi qui gu-porbi sunt, diaconos antemni. Si humilitatem diligant, maiores se esse in eo quod sint humiles recognoscant. Tunc deinde ut aures habeamus ad Deum Diaconus elamat. Ipse praedicat, ipse ortatur, ipse comm0net, astantibus, sacerdotibus. Nec levitae hanc vocem quae tinnitur et pacem annuntiat, aut neglegenter aspicias. Suffcit huic ordini tantum per Dominum suisse concessum ut non solum sacerdos in templo Dei tutum a. gere, et implere videatur. Et infra. Nunc autem ex quo tu i
clesiis sicut in Romano imperio crevit avaritia. perit lex de sacerdote, et visio de propheta, singuli quoque pro potentia episcopalis nominis quam sibi ipsi inlicite absque ecclesia vel dicarunt, totum quod levitariim est in usus sum redigunt. Nec . hoc sibi quod scriptum est vendicant, sed cuntis auferunt uni
255쪽
versa. Mendicat infelix in plateis clerus, et servili opero mancipatus, publica de quolibet deposcit helei nosinam, qui ex eo magis despicitur, a cuntis, miseria desolatus iuste putatur adliano ignominiam devenisso. Solus opis opus incnbat donis solus utitur ministerio, solus sibi vpudieat universa, solus partes invadit alienas, solus occidit universtas, itinc etiam propter avaritiam sacerdotum semper odia consurgunt, hinc episcopia cusantur a clericis, hinc principium litis, hinc detractionis causa, hinc origo fit criminis. Etenim si unusquisque in hoe mundo visibiliter possidere mandatur, ut sua tantum Sit p0SMASMne contentus, ae res non invadat alienas, non agrum pauperis tollat n0n vineam, non subiunctorum aliquid, non famulOS non fructum, quanto magis qui aecclesiae Dei praeesse debet ita in omnibus servare iustitiam, ut hoc sibi votadicet, quod sui iuris esse oognoscit' Aliena non rapiat, aliena non tangat, aequalem se caeteris faciat. Et sicut sino his in secelesia non suit ita et sino his in ministerii dispensatione non vivat. Curio ut ipso iuri isti, qui visibiliter in hoc mundo insinuandis alionum, a CCt Satur a paupere, damnatur a iudice. Ita in aecclesia Dot cum unusquisquo stipendia sua perdit, clamat ad Dominum, auditur a Christo. Nec differtur ultionis sententia, si non sedantur universa. Moderatio enim Dei ac pietas, solum umstrum rinitum quaerit, ac nos cupit longa sua bonitate salvari. Si non eonvertitur, si duri colli sumus, si in peccatis usque ad mortem illicito perduramus, amsidue peccantem sicut scriptum
Nec ego dico priosentibus Episcopis suis, atque astantibus in altario presbyter0s p0sso socramenta conficere, sed quia scriptum est. Prostri teri dupplici honore honorantur, maximo qui lalborant in verbo Dei priudicare eois decet. Utile est benedicere. Congruum est confirmare. Convenit reddere communionem. Necesin est viisitare infirmos, orare pro invalidiis, atquo
omnia Dei sacramenta complere. Nemo hic episcoporum iuvi-
256쪽
dia diabolicae temptationis infletur, irascatur, interdum si presbyteri exorientur plebem, si in aecclesiis praedicent, si plebi ut scriptum est benedicant. Etenim obvianti mihi ista sic, dicat, qui non vult presbyteros lacero quod iubetur a Deo. Dieat qui maior Christo' aut quid poterit corpori eius aut sanguini anteponi Τ Si presbyter Christum consecrat oum in altario Dei sacramenta benedicit, benedicere populum non deberet, quia Chri um meruit consecram 8 Cirea laicos ac mulieres iubentibus vobis iniustissimi sacerdotes presbyter Dei benedictionis perdit ossicia' amittit linguae opus' non habet confidentiam
praedicandi, truncatus omni parte virtutum ' Solumque presbyteri nomen habet. plenitudinem ac persectionem quae consecrationi eius compentit non retentat 3 Quis hic rogo sacerdotes honor vester est, ut damnum gregibus inseratis Τ Quoniam cum pastoribus praepotentiam aufertur Deo digna diligentia contagium quoddam et cala initas crescit in gregibus. Ac Deo non patrimonii sui damna conqueritis, dum soli vultis in ecclesiis potentari ' Deniquo et chrismatis ea ratio est, utque hio ordo legitimus consecrandi. Presbyteri ergo si necesse est posμunt chrisma conficere. Et paulo post. Presbyteri ab initio negotiorum iudicos esse mandati sunt, presbyteri Sacerdotum interesse concilio, quoniam et ipsi presbyteri ut legimus, episcopi nominantur, secundum quod scriptum est, ad episcopum quae tibi data est per impositionem manuum presby- tori. Eιalibi, ast mares natu, qui Vos posuit episcopos regere ecclesiam suam. Et infra. Sed oderunt hoc superbi sacerdotes iii
presbyteri nomine qui nolunt hoc esse quod Christus, qui discipulorum pedes lavit, qui baptizatus a Iohanne est, licet baptizandum se esse Iobannes a Domino pr0clamaret. Quod propterea scribo, ut si peracti temporis error iam non potest revocari et ad praesens in ecclesiis tuis faciant quod Romae sui, quod in Oriento sui, quod in Africa, quod in Hispania, quod in Britannia, Ood in Gallia, quod in omnibus locis humilitas perseverat, quod in caelo quod maius est, ubi sedes eorum legis esso dimpositas.
257쪽
Qv cumque ligaveris super terram, erit ligatum et in cimiis. Et caetera. Istum locum episcopi et presbyteri non intelligentes aliquid sibi de phariseorum assumunt supercilium, ut vel damnent inn0centos vel solvero Se noxios arbitrentur, cum apud Deum non sententia sacerdotum, sed reorum vita queratur. Et paulo post. Alligat vel solum episcopus et presbyter, non eos qui insontes sunt vel noxii, sed pro ossicio suo cum peccatorum audierit varietates, scit quid ligandus sit qui sol
Ex epistola acl Evagrium Pre Rhyterum.
LEgimus in Esaia, fatuus futua loquitur. Audio quendam in tantam erupisso vecordiam, ut diaconi presbyteris idost opiscopi anteferret. Nam cum apostolus perspicue doceat eosdem esse presbyteros quos episcopos, quid . patitur mensarum et viduarum minister, ut super eos so tumidus esserat ad quorum preces Christi corpus sanguisque conficitur 3 Quaeris auctoritatem Audi testimonium. Paulus et Timotheus servi Christi Ihesu, omnibus sanctis tu Christo Ihesu qui sunt in Philippis cum episcopis et diaconibus. Vis et aliud exemplum' In actibus Apostolorum, ad unius ecclesiae sacerdotes ita Paulus loquitur. Antendite vobis et cuncto gregi, in quo vos Spiritus sanctus posuit episcopos, ut regeretis recclesiam Domini quam acquisivit sanguine Milo. Ac nequis contentiose in una ecclesia plures episcopos fuisse contendat, adi et aliud testimonium in quo manifestissime comprobatur. eundem esSe episcopum atquc presbyterum. Propter hoc reliqui te Crete, ut quae deerant corrigeres, et constitueres per civitates presbyteros, sicut ego tibi naudavi. Si quis est sine crimine, uni ua uxoris vir, fideles habens filios, non in accusatione luxuriae, aut non Subditos. O di tot enim episcopum sine crimine esse, qua Si Dei dispensatorem. . . - ulligo by Coo le
258쪽
Et ad Timotheum. Noli neglegere gratiam quae tibi data est prophetiae, per impositiovem manuum presbyterii. Sed et Potrus in epistola. Presbyteros, inquid, in vobis precor, compresbyter et tesis passionum Christi et suturae gloriae quae revelanda est particeps, rogere gregem Christi, et inspicere non ex necessit in sed Voluntarie iuria Deum. Quod quidem graece
significantius dicitur επισκοπουντ c unde et nomen episcopi tractum est. Parva tibi videntur tantorum testimonia' Clangat tuba evangelica, filius tonitrui, quem Christus Ihesus amavit plurimum, qui de pectore Salvatoris doctrinarum fluenta potaviti Pres ter electae dominae et filiis eius, quos ego diligo in veritate. Quod autem postea unus electus est, qui ceteris praeponeretur, in chrismate, hoc remedium factum est, ne uuus- quique. od ερ trahens Christi ecclesiam rumporet. Nam Α- lexandriae Marco evangelisin usquo ad Heraclium et Dionisium episcopos, qui teritum Xu ot locum optinuorunt, presbyter Semper unum de se electum, et iii excelsiori gradu collocatum ' episcopum nominabant. Quomodo si exercitus imperatorem faciat, aut diaconi eligant de so quem industrein invenerint et Archidiaconem vocem. Quid enim facit excepta ordinatione episcre,pus, quod presbyter non laciat 3 Neo altera Romanae Urbis ecclesiae consuetudo, altera totius orbis estimanda est. Et Galliae, et Britanniae, et Asricae, et Persis, et
tinnes uartam nationes, unum Christum adorant, unam obse vant regulam veritatis. Si auctoritas queritur orbis maior esturbo. Ubicumque suerit episcopus, sive Romae, sive Egubii, sive Constantinopoli, sive Regii, sive' Alexandriae, sive Thanis, eiusdem morsit, eiusdem est sacerdotii. Potentia divitiarum et paupertatis humilitas. Kol sublimiorem, vel inseri0rem episc0pumis: iti cisterum omnes Apostolorum suecessores Sunt. Et insta. In ecclesia tua Romae presbyteri sedent, et stant diaeoni. Et paulo posti Qui provehitur a minori ad maius provehit. Aut igitur presbytero ordinetur diaconus, ut presbytero maior compinetur, in quem crescit ex parvo, aut si ex diac0no . 0rdinatur presbyter noverit se lucis minorem, sacerdotio esse
259쪽
Hisronymus in epistola acl Napouanum.
Esto subiectus pontifici tuo, et quasi animam parentem ama. Sed et opiscopi, sacerdotes se sciant osse non dominos, honorent clerictas quasi clericors, ut ipsi episcopis a clericis, quasi episcopis honor deseratur. Scutum est illud oratoris Domitii. Cur ergo inquid te habeam ut principem, cum tu me non habeas ut senatorem' Quod Aaron et filios olus, hoc emo episcopum et presbyteros noverimus. Unus Dominus, unum templum, unum sit ministerium. Recordemur semper quod Apostolus Petrus praecepit inchrdotibus. Pascite eum qui in vobis est gregem Domini, providentes non coaete sed spontaneo secundum Deum nequo turpis lucri gratia, sed Voluntarie, neque ut dominantes in clero, sed forma lacti gregis ex animo, ut uinapparuerit princeps pas rum, percipiatis immarcescibilem gloriae coronam. Pessimae consuetudinis est in quibuinam techlesiis tacere presbyteros, et praesentibus presbyteris non loqui, quasi aut invidoant, aut non dedignentur audire. Et si alii inquit apostolus Paulus fuerit . revelatum Sedenti, prior taceat, potestis enim pro singulis prophetare, ut omnes discant, et mnes consolentur, et spiritus prophetarum est subiectus prophetis. Non enim dissensionis est Deus, sed pacis. Gloria patris est filius sapiens. Gaudent Episcopus in iudicio suo cum tales Christus elegerit sacerdoteS. .
Considera sacerdotum esse ossicii de lege interrogatos respondere. Si sacerdos est, sciat legem Domini. Si ignoras legem, ipse arguit sacerdotem non esse. Sacerdotis enim est scire legem et ad interrogationem respondero de lego. Quod quidem et in Deuteronomio legimus, ut sicubi in urbibus Israel quo-stio fuerit exorta, inter sanguinem et sanguinem, et inter iudicium et iudicium, lepram et lepram, contradictionem et Contradictionum, eant ad sacerd0tes, et levitas, et pontificem qui iligod by Coos e
260쪽
suerit in diebus illis, et quaerant ab eis legem Domini. Quibus respondentibus. Quod si non secerunt, exterminentur de pin
Constituas per civitates presisteros, sicut ego tibi dispω sui. Quod qualis presbyter debeat ordinari, in sequentibus disserens hoc est si quis sine crimine est, unius uXoris Viri postea intulis. Oportet enim sine crimine esse, tamquam Dei dispensatorem. Idem ergo est presbyter quod episcopus. Et ante quam diaboli instinctu diversa studia in religione fierent, communi presbyterorum consilio aecclesiae gubernabantur. Posti quam Vero unusquisque quos baptigaverat suos putabat osso non Christi, in toto orbe decretum est, ut unus de presbyteris electus superponeretur caeteris, ad quem omnis cura ecclesiae pertinerat, et scysmata t0llerentur. Haec propterea inquio ut ostendoret apud veteros eosdem fuisse presbyteros quam episcopos. Sicut ergo presbyteri sciunt se aecclesiae consuetudine eis qui sibi praepositi sunt esse subiecitos, ita episcopi noverint se magis consuetudinor quam dispensationis dominicae veritato presbyteri esse maiores.
In apibus princeps unus est. Grues unam secuntur ordine litterato. Imperator unus. Iudex unus provinciae. Roma ut condita est duos fratres simul reges habere non potuit, et parricidio dedicatur. In Rebeccae utero Esau et Iacob bella gesserunt. Singuli ecclesiarum episcopi, singuli archipresbyteri, singuli archidiaconi, et omnis ordo ecclesiasticus suis rectoribus nititur. In navi unus cst gubernator, in domo unus est dominus. In quovis grandi cxercitu unius signum Oxpectatur. Idem in epistola ad Maiorum traditiones et consuetudines, quae tamen non sunt contra fidem, leges apostolicas religio christiana arbitratur.