장음표시 사용
271쪽
plante. Non licet autem ei fraudare quicquam ex illis vel cognatis propriis dare quae Dei sunt. Quod si pauperes suerint, ut pauperibus largiatur sed non sub honorum occasione quae sunt ecclesiae defraudentur. Quod si excusationem praeten d rint, damnum sacere et nihil ad prosectum agrum existere nec sic principibus tribuatur ager vel locus, sed clericis agricultoribus. Quod si calliditate usus fuerit princeps, et a colono vel clerico cinerit agrum, etiam sic sit irrita venditio, et restituatur episcopio vel monasterio, et opiscopus vel abbas hoc faciens abiciatur tamquam qui dispergit quae non colligit.
Quoniam quibusdam viris quintam venerabiles domus supripiuntur, tam videlicet episc0pia, quam monasteria, et sacta sunt communia diversoria, siquidem voluerint hi qui haec retinent reddere ea, ut secundum antiquitatem restaurentur, bono et optime. Alioquia si de mero catalogo fuerint, hos do- poni prurTipimus. Si vero monachi Vel laici excommunicari. Quos nimirum constat condempnatos esse a Patro et Filio et Spiritu sancto, et do putantur ubi vermis eorum nou morietur, et ignis n0n extinguetur, quia a Deo adversantur qui dicit. Nolito lacere domum Niris mei, domum Degotiati0nis.
Ex VIII Synocto CCXL Patrum in me. X.
Apostolicos et paternos ean0nes renovans haec Sanctu et universalis synodus, dissinimus neminem prorsus episcopum vendere vel utcumque alienare, cymilia et VRSa Sacrata evcepta ea in olim ab antiquis canonibus ordinata, videlicet quie accipiuntur in redemptione captivorum, sed nec tradere salaria ecclesiarum in emphylautica pacia, nec alias rusticas p08Sessiones venundare. AC Iter hoc ecclesiasticos redditus ludere, quos ad propriam utilitatem, et ob escas paupe- Di iliaco by Gorale
272쪽
rum et peregrinorum sustentationem esse decernimus. Et paulo post. Quisquis autem apparuerit post hanc dissinitionomnostram contrarium quid huic sanctae ac universali synodo agere, deponatur ut praevaricator divinarum legum os pride ptorum. Cessata videlicet omnino quae facta est in scriptis vel sino scriptis ab episcopo venditione, vel omphylautica traditione, aut alia quavis alienatione cymiliorum, scilicet et g lariorum locorum. Qui vero emerit, Rut perceperit aliquid Ox praedictis cymiliis vel salariis, et non restituerit aecolesiae iterum quae aecelesiae sunt, Vel non reddiderit ad incendendum cartam venditionis, vel emphyleuseos sit anathema, usque dum secerit quod ab hac sancta et universali synodo confirmatum cst. Si autem episcopus convictus fuerit construxisse monasterium de ecclesiasticis redditibus, tradatur eidem ecclesiae
Placuit huic sanctae ae magnae Vnω0, ut res, Vel prist-legia quae Dei aecclesiis ex longa consuetudine pertinent, et sive a di vae recordationis imperatoribus, sive ab aliis Dei cultoribus
in scriptis donata, et ab eis per ann0s XXX possessa sunt, nequaquam a potestate primulum earum quaecumque persona saecularis potestatem subtrahat, aut per argumenta quaelibet auferat, sed sint omnia in potestate ac uSu praesulis aecclesiae, quecumque intra XXX annorum spatium ab ecclesiis possessa suisse noscuntur. Quisquis ergo saecularium contra praesentem dissinitionem egerit, tamquam sacrilegus iudicetur, et donec se correXerit, et aecclesiae propria privilegia, seu res restituerit, anathema sit.
Oportet post trium annorum census retentionem accedere ad praepositos urbis, vel regionis illius et arguere in conspectu eOrum cum, qui emplis teusin consecutus est et exhibere contem-
273쪽
ptum eius, et tune ex sententia et iudicio praetorum recipiat ecclesia propriam possessionem. Sed ne qua quam quisquam apud so vel per se faciat praedictorum ablationem locorum. Suspectivum quippe tale quid, et multi temporis lucri et avaritiae consistit iudicium. Si quis ergo episcopus aut metropolita propter hanc distinitionem nostram abstulerit aliquem locum a quoquam, putans quod ecclesiam propriam defendat, sequestretur a proprio patriarcha per aliquod tempus dans primo quod per potestatem suam abstulerit vel surripuit. Si vero contemptor quis perstiterit, non obediens his quae sanctae ac universali vu0do visa sunt, deponatur omnimodis.
In concilio Ancirano ORP. XIIII. . ,
Si qua de rebus saeclesiae cum episcopus non eSt, pr Sl teri vendiderint, placuit roscisso contractu, ad ius ecclesiasticum revocari. In iudicio autem episcopi erit constitutum, si pretium debeat recipi, necne, propter quod saepe contigit distractarum rerum redditus ampliores summam accepto pretio reddidisse.
Item in concilio Gangrensi cap. VII.
Si quis dederit vel acceperit fructum oblationis, extra episcopum vel quemlibet ministrum, tamquam ad dispensationem boni operis. anathema Sit. XV.
Nullus res ecclesiae distrahat. Quod si redditus non habet, et aliqua necessitas nimia cogit, hanc insinuandam esse primati provinciae ipsius, ut cum statuto numero episcoporum utrum faciendum sit arbitretur. Et si tanta urget necessitas socclesiae, ut non possit ante consulere, saltem vicinos testes convocet episcopus, curans ad concilium omnem referre aecclesiae neces- .
274쪽
- 249 sitatem. Quod si non secerit, reus Deo et sancto c0ncilio, venditor honore amisso teneatur.
Item placuit, ut episcopi, prestri teri, diaconi, et quicumquoelerici qui nieliit habent, ordinantur, et tempore episcopatus, vel clericatus sui agros Vel quaecumque pretia nomini suo vel per alium excusandum comparant tam piam rerum dominicarum invasione teneantur, nisi admoniti in pecclesia eadem ipsi contulerint. Sin autem ipsis propria liberalitato alicuius vel successione cognationis aliquid obvenerint, faciant indoquod e0rum proposito congruit. Quod si a suo prop0sito retrorsum e XOrbitaverint, honore ecclesiastico tamquam indigni ar
Item etiam placuit,' ut presbyteri non vendant res aecelesiae ubi sunt constituti nescientibus episcopis suis. Quomodoneo episcopis licet vendero pretia se clesiae inconsulto concilio vel cuncto presbo terio sine ulla necessitate.
Episcopo non liceat matricis speclesiae res idest tituli presbyteri sui usurpare.
Item Ox Concilio II Eugenii PP. cum Episcopis LXIst Loonis IIII eum episcopia LXVII.
Nulli Episeoporum liceat res de subiectis plebibus et aliis
piis locis in proprios usus habere. U0ntra agens canonica auctoritate coere auturi
275쪽
In concilio Cartaginensi cap. XLVIII.
Ut unusquisque presbuter res quas post diem con Secrationis acquisiverit, propriae pecclesiae relinquat.
Ut Episcopus rebus ecclesiae tanquam commodatis, non tamquam propriis utatur. Irrita vero erit Episcopi vel donatio vol venditio, vel commutatio rei iecclesiae absque convenientia vel subscripti0ne clericorum.
In Antiocheno Concilio cap. XXIIII.
Probata autem et certa debent esse quae sunt in elesiae, cum notitia presbyterorum, et diac0n0rum, et omnia eos Scire, et n0n ignorare, quio sunt propria tucclesiae et nihil eos lateat. Ut cum venerit episci pum exire da saeculo, scienteS ea quae sunt -- clesiae', per neglegentiam perire minime patiantur.
Secundum Apostolum dicentem, habentos victum et tegumentum his contenti sumus. Si autem Episcopo in his non Aia Lficit, ct convertat res aecclesiae in suos domesticos usus, et eius commoda, et possessi0uum fruges non cum notitia presbyterorum et diaconorum tractat, sed et domesticis suis et affinibus et fratribus aut siliis parat potestatem, et per eos tales absconso ledere certat res uaecloesiae, hunc convictum subiacere si nodo provinciae. Si autem taliter incusetur episcopus ab his qui cum eo sunt presbyteris, eo quod quae pertinent ad ecclesiam sive do agris, sive de aliqua substantia aecclesiae sibi usurpat et pauperes tribuantur, hos oliortet c0rrigi tu sancta synodo.
276쪽
In canonidus Apostolorum aD. XXXVIIII.
Non liceat episcopo parentibus suis quae Dei sunt dare. Quod si pauperes sunt, tamquam pauperibus eis subministret, ne eorum occasione ecclesia depraedetur.
Ex concilio Agathenal ca P. IIII.
Clerici otiam vel saeculares, qui oblationes parentum aut donatas aut tostamento relictas retinere praesumpserint, aut id quod ipsi donaverint aecclesiis vel monasteriis crediderint, aut serendum, sicut sancta constituit synodus velut necatores pauperum quousque reddant ab ecclesiis e xcludantur.
Ex concilio Icasense caP. XXI.
Qui oblati unos defunctorum retinent, et ecclesiis tradere morantur, ut sacrilegi ab aecclesia sunt abiciendi, quasi egentium neccatores, nec credentes iudicio Dei.
In concilio Haguntino cui praefuit Romanus Ligatus Donifatius martyr ot Episcopus eas. XI.
Ecclesiae antiquitus constitutae, nec decimis, nec aliis possessionibus pro novis oratoriis sino consensu episcopali priventur. Item in eodem. Ut torminum habeat unaquaeque tecclesiado quibus locis decimas accipiat. Quicumque vero voluerit urc-clesiam sacere, cum consensu episcopi suciat, cuius parrochiasuerit. Verumtamen omnino providendum est, ut urgetesiae antiqui0res propter liane occasionem suam iustitiam aut decimas non perdant, Sed semper antiquioribus iecclesiis persolventur.
277쪽
Anaeletus sorvus Christi Ihesu, Episcopis omnibus et os, teris cunctis fidelibus. Qui abstulerit patri vel matri aliquid, dicatque hoc peccatum n0n esse, homicide partigeps est. Pater noster sine dubio Deus est, qui nos creavit. Mater vero nostramcclesia, quae nos in baptismo spiritualiter regeneravit. Ergo qui Christi pecunias et aecclesiae aufert vel fraudat homicida est atque homicida ante conspectum iusti iudicis esse deputabitur. Qui rupit pecuniam domini sni iniquitatom operatur. Qui autem pecuniam proximi sui iniquitatem operatur. Qui pecuniam, vel res aecclesiae abstulerit, sacrilegium facit.
Privilegia arcolesiarum et monasteriorum, inviolata et intemerata omnibus decrevimus manere temporibus, leges pecclesim apostolica firmamus auctoritate, peregrinas summovemus. Idem. Si omnia in hoc saeculo iudicata essent, l0cum diuina iudicia non haberent. .
Alexander Episcopus omnibus episcopis. Qui Vos persequitur, ipsum cuius vico legatiouo langimini persequitur. Quia sicut ipse Filius Dei mediator suit Dei et hominum, ita et vos eius vico in ecclesia ostis constituti, ut inter Deum et homines legatione sungamini. Si quis autem legationem ve-εtram impedit, non unius, sed multorum prosectum avertiti Et sicut multis nocet, ita a multis arguendus est. Et quia Dei causam impediti et statum conturbat tecclesiae, ab eius liminibus arceatur. Vos autem si dilectionem habueritis ad invicem, et unanimes fueritis, facile tales superabitis. Si vero quod absit discordes sueritis et canino vos dente roseritis, neminem superabitis. Qui vero ex vestro collegio fuerit, et se ab auxilio Vestro subtraxerit, magis scismaticus quam sacerd0s esse pr0batur.
278쪽
Ex Prima Epistola PP. Urhani et Lucii.
URBanus Episcopus omnibus Christianis. Res aecclesiae fidelium oblationes appellantur, quia Domino osseruntur. Non ergo debent in aliis usibus, quam in re cclesiarum usum, vel indigentium christianorum fratrum convertunt. Quia vota sunt fidelium, et pretia peccatorum. Si quis autem quod absit secus age rit, videat ne dampnationem Ananiae et Saphirae percipiat. Et infra. Haec fratres valde cavenda sunt et timenda, quia res aecclesiae non quusi propriae, sed ut eommunes, et Domino oblatae cum Summo timore, non in alios, quam in praelatos usus Sunt fideliter dispensandiae, ne sacrilegii reatum incurrant qui eas inde abstraunt ubi traditae sunt, et quod potus est anathemamaranatha fiant, et si non in corpore ut Ananias ct Sassim,
Pius Romanae Urbis Archiepiscopus. Sicut qui ecclesiam Dei vastat, eiusque praedia et donaria expoliat et invadit, fiat sacrilegus, Hic et ille qui eius sacerdotes insequitur, sacrilegii reus extitit, et sicut sacrilegus iudicatur.
Lucius Episcopus omnibus Episcopis. Rerum ecclesiasticarum et facultatum raptores a limitibus sanctae aecclesiae anathematigatos apostolica auctoritate pellimus et damnamus, atque sacrilegos iudicamus. Et non solum eos, sed et omnes com sentientes eis, quia non solum qui faciunt, sed etiam qui consentiunt facientibus, rei iudicantur. Par enim paena et agentes et consentientes comprehendit. A qua paena et agentes et consentientes comprehendit. A qua paena liberi non possunt esse illi, quorum ministerium est, et qui talia possunt prohibere et mendare. et ea non student corrigere, et caetera.
279쪽
1 Ex opistola Papso Leonis primi cap. XLV.
Leo Papa universis Episcopis per Siciliam constitutis. Occasione specialium quaerelarum curam vobis providontiae generaliter indicat, ut quod in duabus provinciis in aecclesiis improbe gestum, iniusteque primum pium est, id constitutione pedipetua ab omnium episcoporum usurpatione rPsecemus. Et infra. Sine exceptione decernimus, ne quis Episcopus de recclesiae suae rebus audeat qui quam vel donare, vel commutaro, vel vendere, nisi sorte ita aliquid horum faciat, ut meliora prospiciat, et cum totius clerici tractatu atque consensu id eligat, quod non sit dubium aecclesiae profuturum.
Leo Episcopus IIarciano Augusto. Privilegia ideclesiarum et monasteriorum, Sanctorum patrum auctoritate instituta, nulla possunt improbitate convelli, nulla novitate mutari. In quo opere, auxiliante Deo, fideliter exequendo, necessu est huius innetae sedis pontifices perseveranium exercere famulatum. Dispensatio enim nobis credita est. Et ad nostrum reatum tondit, si paternarum regulae sanctionum nilis consentientibus et neglegentibus violentur. Item idem Pul heriae Augustae. Omnes res aliter tutae esse non possunt, nisi quae ad divinam Ponsessionem pertinent, regia et Sacerdotalis defendat aucto
Ex synocto Hylari Passo cas. III.
Illud quod quisque Episcopus commisit illicito, aut a decessoribus invenit admissum, si proprium vult vitare periculum damnabit. Nam ipse quicquid in alio non resecaverit,
280쪽
Ex epistola Simplicit PP. Florenuo si Tetultio.
Do redditibus id clesiae vel oblatione fidelium sola episcopo ex his una portio remittatur, duae ecclesiasticis fabricis et crogationi peregrinorum et paup)rum prolaturae, a presbytero sub periculo sui ordinis ministrentur. Ultima clericis pro singulorum meritis dividatur. Et infra. Cui idem Gaudentio episcopo specialiter in hoc praecipimus immineri, ut tres illas portiones quas tri innio sibi tantummodo dicitur vendicasse, restituat.
Ex clocreto Golsisti Papao cap. XXVIIII.
Quattuor autem tam do redditu quam do oblationo fidelium prout cuiuslit, si te clesiae saccultas admittit, sicut dudum rationabiliter est decretum, convenit fieri portiones. Quarum sit una pontificis, altera cleri eorum, pauperum tertia, quarta fabricis applicanda. De quibus sicut sacerd0tis intererit, integram ministris aecclesiae memoratam dependere qii antitatem, sic clericus ultra delegatam sibi summam nihil insolenter noverit eXpetendum. Ea vero quae ocelesiasticis ossiciis attributa sunt, huic operi veraciter praerogata, locorum deceat instauratio manifesta sanctorum. Quia neptias est, si sacris edibus destitutis, in lucrum silum priesul impendia his designata convertat. Ipsa nichilominus ascriptam pauperibus portionem quamvis divinis rationibus se dispensare monstraturus esse videatur, tamen iuxta quod scriptum est. Ut videant opera vestra bona, et glorificent patrem vestrum qui in caelis est, oportet etiam praesenti testificatione praedicari, et laniae famae praeconiis non taceri.
Symmachus Papa in concilio CCX et VIII episcoporum praesidens in basilida beati Petri Apostoli dixit. Mansuro cum Dei nostri eonsideratione decreto sancimus, ut nulli Apostolicae