Deusdedit presbyteri cardinalis tituli apostolorum in eudoxia collectio canonum e codice vaticano edita a Pio Martinucci praefecto altero bibliothecae vaticanae

발행: 1869년

분량: 547페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

381쪽

XXV.

Si quis quolibet tempore, cuiuslibet potestatis aut ordinis persona, aliquid de consuetudine vel facultato xenodochiorum vel ecclesiarum abstulerit, quod Deus avertat, ut necalor pauperum irrevocabiliter anathemato seriatur.

XXVI.

Ex concilio ToIoiano cas. XI.

Si quis do potentibus clericum, aut quemlibet pauperiorem, aut religiosum lxpoliaverit, et mandaverit eum ad se vo-nire Episeopus ut audiatur, et contempserit, in ieem moX Scripta percurrant per omnes provincito Episcopos, et quoscumque adire potuerint, ut excommunicatus habeatur donec audiatur et reddat aliena.

. In Affricano cap. XXX.

Plaeuit ut clerici qui ab Imperatore cognitionem iudiei rum publicorum petierint, honoro priventur. Si vero episcopalo iudicium ab eodem petierint. nihil eis obsit. Item in eodem ex cap. XV. Cresconius villa Recensis Episcopus pletae sua derelicta. Tubuniensem invasit ecclesiam. Et usque hodie commonitus. eandem relinquere contempsit. Et in m. Necessitate cogente, liberum nobis sit rectorem provinciae secundum statuta principum adve risus illum adire, ut qui miti admonitione noluit emendare illicitum, auctoritate iudiciaria protinus excludatur. Ab universis Episcopis dictum est. Iustum est. Placet. Item in eodem ex cap. XX. Sunt enim plerique conspirantes cum plebibus propriis, quas decipiunt, blandi ad seducendum vitiosae vitae homines, vel certe inflati, et a n0stro consortio separati, qui putant propriae plebi incubandum. Et nonnunquam conventi. ad concilium venire detractant, sua sorte ne prodantur sagitia metuentes. Dico si placet circa hos non tantum dio-

382쪽

Ceses non esse Servandas, Verum et de propria ecclesia que illi male laverunt omnimodo annitendum, ut etiam auctoritatem publica reiciantur, atque ab ipsis principalibus cathedris removeantur. Universi Episcopi dixerunt. Placet. Placeti.Item in eodem ex cap. LX. Quia impletum est erga Donatistas episcopale ac pacificum ossicium et illi qui veritati respondere nequiverunt ad immanes violentias sunt conversi, ita ut multos Episcopos et Clericos, ut de laicis taceamus, insidiis oppresserint, ecclesias etiam aliquas invaserint, Imperat0rum clementiae est iam consulero, ut Ecclesia Catholica quae eos genuit et fidei firmitato nutrivit, eorum etiam prospectione muniatur,no temerarii homines religiosis temporibus infirm0s populos terrendo praevaleant, quoniam scandalo depravaro non p0ssunt. Nota est enim et sepe legibus conclamata circumcelli num qua suriunt detestabilis manus, quae etiam ipsorum religiosorum supra principum frequentibus sanctionibus condempnata est. Adversus quos furorem possumus non in lita, nec a scripturis sacris aliena impetraro praesidia, quando apostolus Paulus sicut in actibus Ap0stolorum fidelibus notum est, sa-cti orum conspirationem militari etiam submovit auxilio. Sed nos illud possimus ut catholicis arerclesiis per civitates singulas et vicinarum quarumcumque possessi0num per diversa loca sine ulla dissimulatione tuitio praebeatur. Et infra. Ad lim: au- . tem omnia, praesidio opus est poteStatum suarum quarumque

provinciarum.

XXVIII.

Ex prima epistola Pauli.

. . Subiecti estote omni humanae creaturar propter Deum, sive regi quasi praecellenti, sive ducibus tamquam ab eo missis ad vindictam malefactorum, laudem vero bonorum. Quia sic est voluntas Dei. Et paulo post. Quae enim gloria est si

peccantes punimini et sufferiis' Si bene facientes patimini,

et patienter sustinetis, haec est gratia apud Deum. Et infra. Nemo vestrum patiatur quasi homicida, aut fur, aut maledicus, aut alienorum appetitor. Si 'autem ut christianus, non

383쪽

erubescat, glorificet autem Deum in isto nomiuo luia tempus est ut incipiat iudicium do domo Dei. Si autem primum a nobis quis finis eorum qui non credunt Dei evangelio ' Et si iustus vix salvabitur, impius et peceator ubi parebunt' Ita- quo hi qui patiuntur secundum voluntatem Dei, fideli creatori commendent animas suas in benefactis.

XXVIIII.

OuNis anima potestatibus sublimioribus subdita sit. Non est enim potestas nisi a Deo. Quae autem sunt, a Deo ordinata sunt. Itaque qui resistit potestati Dei ordinationi resistit. Qui autem resistunt, ipsi sibi damnationem acquirunt. Nam principes non sunt timori boni operis, sed mali. Vis autem non timere potestatem y Bonum fac ot habebis laudem ex illa. Dei enim minister est tibi in bonum. Si autem malum seceris, time, non enim sine causa gladium portat. Dei enim ministerest, vindex in iram ei qui malum agit. Ideo necessitate su diti estote, non solum propter iram, sed et propter conscien'tiam. Ideo enim et tributa praestatis. Ministri enim Dei sunt, in hoc ipsum servientes. Reddite omnibus debita. Cui tributum, tributum. Cui vectigal, vectigal. Cui timorem timorem. Cui honorem, honorem. Nemini quicquam delieatis, nisi ut invicem

diligatis. Qui euim diligit proximum suum, legem implevit.

XXX.

In Prima est stola.

Alexander Episcopus omnibus orthodoxis. Ad hanc sanctam perlatum est Sedem qu0d pudet dicere et non inlum sacerdotali, sed etiam omni christiano nomino inimicum. Idest quod nonnullog episeopos Vel sacerdotes, aut metu extorquent, aut vi compellunt, aut fraude decipiunt, aliquas consessionis suae in aliquam partem . quam non debent, uiat pro Suarum non requisitione rerum, aut quod deterius est in alieni erroris

384쪽

Sectas scriptam lacere, et propriis manibus roborare et coram, populis recitare atque consteri. Aliquos dicunt carceribus er- , gastulis recludi, ut saltem bis territi insidiis, devient domini Sacerdotes, ut suis faveant voluntatibus. Relatum est insuper quod quidam aemuli Christi, eiusquo sanctae Ecclesiae insidiatores. Sacerdotes Dei ad iudices publicos accusare praesumant, cum magis Apostolis Christianorum causas ad tecclesias do-- ferri, et ibidem terminari pristet pias. Et infra. Sub huiusmodi

personis quaedam Scripturae quoquomodo per metum, aut fraudem, aut per vim extortae fuerint, vel ut so liberare possent quocumque habeis scriptae, vel roborate fuerint ingenio, ad nullius eis praeiudicium aut seriptae nocumentum provenire censemus, neque ullam eos infamiam vel calumniam aut assequestrationem bonis unquam auctore Deo et sanctis Apostolis eorumque successoribus sustinere permittimus. Consessio ,

enim in talibus non compulsa sed spontanea fieri debet, ipso attestante qui ait. Ex corde enim procedunt homicidia, adul-

teria. Et cetera. Nec tantum attendenda sunt quae fiunt quantum quo animo fiunt. Unde est illud. Respexit Dominus ad munera Abel, ad Cain vero munera non respexit, quia magis . intendit ad ossurentis animum, quam ad ea quae osseruntur. Omnis enim consessio quae fit ex necessitatin fides non est. Et Apostolus ait. Cordo creditur ad iustitiam. Et caetera. Con&ssio enim non exin ueri debet in talibus sed potius sponto profiteri. Pessimum est autem de suspicione aut extorta consessi0ne quemquam iudicare, cum magis inspector cordis sit Dominus quam operis, et potius requirit cogitatisnes puras et voluntates bonas, quam labia mendacia. Idem. Nemo sit simul accumtor, testis, ac iudex. Quoniam in omni loco iudicii IIII rpersonas necesse est Semper adesse. Iudices electos, accusatores, defens0res, testes.

XXXI.

. Ex opistola II Evaristi Papae.

. Deus omnipotens ut nos a praecipitantis prolatione Bententiae compesceret, cum omnia nuda et aporta sunt oculis eius

385쪽

mala tamen Sodomae noluit audita iudicare, priusquam manifesta agnosceret, quae dicebantur. Unde ait. Descendam et videbo utrum clamorem qui venit ad me opero compleverinti an non ut sciam. Cuius exemplo monemur, ne ad proserendam sententiam unquam praecipites simus, aut temere indiligenter

quum est, ct eum euius non videntur opera nisi bona peccatum est, ex Suspicione reprehendere.

- XXXIII.

Dilectissimis fratribus universis ElRscopis per orientales provincias constitutis. Marcellinus episcopus. Non licet imperatori vel cuiquam impietatem custodienti aliquid contra divinitatis mandata prar sumero, nec quicquam quod evangelicis propheticisque ac apostolicis regulis obviat agere. Iniustum enim iudicium, et definitio iniusta cuiuscumque Episcopi, vel rogis metu, vel iussu a iudicibus ordinata. non valeat. Nec quicquam quod c0ntra evangelim aut pr0phetica, aut apostolicae doctrine constitutionem sivo sanctorum patrum actum fuerit, stabit. Et quod ab infidelibus aut hereticis lactum fuerit, γ

XXXIIII.

Marcellus episcopus sanctist catholicae aecclesiae urbis Romae. Maxentio. Boni principis ac religiosi est aecclesias constitutas atque conscissas restaurare, noyasque hedificare, et Dei sacerdotes honorare atque tueri. Unde Sanctos Apostolos eorumque successores sub divina contestatione priDcepisse legimus, non debere fieri persecutiones nee inferri fluctuationes, nec invidere laborautibus in dominico agro, nec expelli aetervi regis dispensatores.

386쪽

Silvextor P pa in concilio CCLXXVII Episcoporum. Ne- .mo iudicabit primam sedem, qu0niam omnes sedes a prima sede iustitia desiderant temperari. Nemo ab Augusto, neque ab omni clero neque a populo iudex iudicabitur. Et subscripserunt omnes Episcopi et XLV Presbyteri et Diaeoni VII

et Augustus Constantinus et mater Elena. - .

XX XVI. . '

Ex ctecreto Innocentii cap. XXIII.

Quaesitum est etiam super his qui post baptismum administra veriuat, et aut tormenta sola exercuerunt, aut etiam capitale protulero sententiam. De his nichil legimus a maioribus diffinitum. Meminerant enim a Deo l tostas has suisse condice&sas, et propter Vindictam noxiorum, gladium fuisse permissum, et Dei ministrum esse datum in huiusmodi vindictam. Quomodo igitur reprehenderent laetum auctore Deo viderent esse concessum ' De his ergo ita ut actenus servatum est, sic habomus, ne aut disciplinam evertere, aut contra auctoritatem Domini venire videamur. Ipsis autem in ratiotio reddenda gesta sua omnia servabuntur. Idem cap. XXV. Illud. etiam sciscitari volitisti, an preceA dictantibus liberum conge- datur utique post baptismum a principibus poscere mortem alicuius, vel sanguine de reatu. Quam rem principes numquam sine cognitione concedunt, sed ad iudices crimina semper remittunt, ut causa cognita iudicentur quae cum quaesitori suo-rint delegata, vel abs0lutio, vel dampnatio, pro negotii qualitate profertur, et dum legum in amprob0s exorcetur auelaritas, erit dictator immunis.

XXXVII.

Ex clocroto Pasos Celestini.

Docendus est populus, non sequendus, nosque si nesciunt. eos quod liceat, quodve n0n liceat, c0mm0nere, n0n his consensum pruriare debemus.

. '. . . i

387쪽

XXXVIII.

Qui contra pacem arcetesiae sunt, si dignitatem, aut cinculum militiae habent, nudentur de eis. Si autem privati, siquidem nobiles sunt, suarum Substantiarum proscriptionem patiantur, si autem ignobiles, non solum corpore verberentur, sed exilio perpetuo castigentur.

XXXVIIII.

Ex IIII cap. Hylarit.

Neo tantum puteis potitiones valero populorum ut cum his parere cupitis voluntatem Dei nostri que nos peccare prinhibet deseratis. Cuius indignatio ox hoc gravis commoVetur, quia benignitas eius dum sunt, illicita qaer eos qui sunt Interpretes placationis osseuditur. Noth cnim iuiuus in sanctarii miraditionum derelinquitur sancti0ues quam in ipsius Domini iniuria in prosilitur. XL . Gelasius Fausto magistro si ingonti logationis ossicio Constantinopolim. Inter cetera. Ego quoque mento percepi, Grecos in sua obstinatione mansuros. Nobis ausi sunt canonum mentionem sacere, contra quos ambitionibus semper illicitis tenendi esse monstrantur. Qua ipsi synodo, vel Secundum cuius synodi formam, Aloxandrinum Iohannem de ecclesia cui ordinatus fuerat expulerunt. Et paulo post. Quod si dicunt imperator hoc fecit, hoc ipsum quibus canonibus, quibus regulis est praeceptum 3 cur huic tam pravo facinori consensit Aca-thius 3 cum auctoritas divina dicat. non solum qui faciunt prava reos esse, sed et qui sentiunt facientibus ' Quibus canonibus, quibus regulis Kalendi ou Antiochenus exclusus est, vel primi urbium divorsarum sacerdotes catholici ' Qua traditione maiorum upostolicam sedem iudicium vocant. An Secundae sedis antistes et tertiae ceterique bene conscii sacerdotes

388쪽

depelli debuerunt. et Acalli ius qui extitit religionis inimicus depelli non debuit ' Viderint ergo si alios habent canones quibus suas ineptias consequantur. Ceterum isti qui sacri quimaelesiastici qui legitimi celebrantur, Sedem Apostolicam ad

iudicium vocare n0n possunt. Et infra. Non mirum si isti sedem beati Petri blasphemars praesumunt, et n0s insuper Superitas esse pronuntianti cum eis prima sedes quicquid est pietatis non desistat offerre, illi etiam hanc protervo spiritu sub iugare so posse confidant. Sed captos mente sacere ista non mirum est, sicut frenetici solent mendicantes quosque vel hostes putare, Vel credere. Quaero tamen ab his iudicium quia

praetendunt ubinam possit agitari 3 An apud ipsos, ut idem sint inimici, testes, vel iudices' Sed alieno iudicio nec humana do-bent committi negotia, nedum divinae legis integritas. Sed quantum ad religionem periinet, nonnisi Apostoli Sodi iiixta canones debetur totius summa iudicii. Si quantum ad fureruli potestatom, illa a Pontificibus et praecipuo beati Petri Vicario debet cognoscere quae divina sunt non ipsa eadem iudicare. Nec sibi hoc quisquam potentissimus sicculi, qui tamen Christianus est vendi aro praesumit, nisi religionem forsitan persequentes. Quod tamen dicerent si non partis suis in omnibus vincerentur Ineptias itaque suas sibi servent nisi resipiscant, potius cogitantes Christi vocem non esse Superfluam, que consessioni beati Petri A stoli inserui portas nunquam priovalituras a Meruit. Quapropter non veremur ne Apostolica sententia resolvatur, quam et vox Christi. et maiorum traditio, et canonum sulcit auctoritas, ut istam potius tecclesiam semper

ipsa diudicet. Sed cogitent mali si quis in eis religionis est

census, ne pravitatem suam nullatenus deponentes , apud Deum, immiumque Sedis Apostolicae perpetua constitutione dampnentur. Idem 4n eadem. Ad senatum pertinet Romanum, ut memor fidei, quam a parentibus suscepisse meminit, contagia vitet communionis externae, ne a communione Sedis Aposto 4icae qu0d absit reddatur extraneus. Veniam sibi dari do reproponunti Legatur ex quo esι religio christiana, vel certe detur tu exemplum iu aecclesia Dei a quibuslibet Pontificibus,

389쪽

- 364 ab ipsis Episcopis, ab ipso deniquo Salvatore Voniam nisi eorrigentibus suisse concessam. Auditum autem sub isto caelo nec legitur omnino nec dicitur quod eorum voce depromitur. Dato nobis veniam, ut tam nos in errore duremus. Et paulo posti Mortuos suscitasse legimus Christum, in erroro mortuos absolvisse non legimus. Et qui hoc . certe faciendi solus habuit p0testatem, beato Petro principaliter mandat Apostolo. Quaecumque ligaveris super terram, et reliqua. Super terram inquid. Nam in hac legatione lanctum nusquam mandat absolveri. Quod ergo nunquam factum est, concipere vel mente formidamus, scientes in divino iudicio non P0sse penitus excit sari. Et infra. In illud autem ridero me libuit quod ait, si nec so su rit veniam I, istulare. Existimans nimirum tunc so peccati veniam necessario postulare, si ei concedamus no peccare des, stat, immo etiam quid ubisit, cum e0dem consentiamus nos quoquo peccare. Nescio inter quiae mundi prodigia hoc vos possit admitti. Remitti culpa de parieterito potest, correctiono sine dubio consequente. Nam si deinceps sinitur mansura perversitas non est benignitas remittentis, Fed consentientis annuntiatio.

XLI.

Gelasius Anastasio imperatori, Famuli vestrae pietatis. Et caetera. Duo sunt Imperat0r Augusto quibus principaliter mundus hic regitur, Auctoritas sacra Pontificum .et regalis potestas. In quibus tanto gravius est pondus sacerdotum, quanto etiam pro ipsis regibus, hominum in divino reddituri sunt examine rationem. Nosti enim fili clementissime, quoniam licet praesideas humano generi dignitate, rerum tamen praesulibus divinarum devotus colla submittis, atquo ab eis causas tuae salutis expetis. Neque summi Dei celestibus sacramentis,

eisque ut competit disponendis, subdite debere cognoscis religionis ordine potius quam praeesse. Ita quo inter haec illorum te pendero iudicio, non ill0s ad tuam velle redigi voluntatem. Si enim quantum ad ordinem publicae pertinet disciplinae, cingnoscentes imperium tibi superna Dei dispositione collatum,

390쪽

legibus tuis ipsi quoquo religionis apparent antistites no vel

in rebus mundanis excluso Videantur obviare sententiae, quo

oro te decet affectu eis convenit obedire qui prirrogandis venerabilibus sunt attributi mysteriis. Proinde sicut non levo discrimen incumbit pontificibus siluisse pro divinitatis cultu quod congruit, ita his quod absit non medi0cre periculum est qui cum debeant parere despiciunt. Et si cunctis generalibus sacerdotibus recto divina tractantibus fidelium convenit corda submitti quanto potius sedis illius praesuli consensus adhibendus est, quem cunctis sacerdotibus et divinitas summa voluit praeminere. et Eubsequens aecclesiae generalis iugiter pietas celobravit. Ubi pietas tua evidentor avertat, nunquam quolibet penitus humano consilio elevare se quemquam posse illius privilegio vel consessioni quem Christi vox protulit universis, quem aecclesia Veneranda semper consessa est, et habet devota primatum. Impeti possunt humanis praesumptionibus, q in di- vino sunt constituta divino iudicio' vinci autem quorum libot testale non possunt. Atque utinam si contra nitentibus pediniciosa non sunt audacia, quemadmodum quod ab ipso sacriae religionis auctore praefixum est, non potest ulla virtute convelli. Firmamentum enim Dei stat. Numquidnam cum aliquibus infesta religio est, quanta unquam potuit novitate supinrari, et non magis hoc invicta permansit, quo estimata est pro se Succumbere. Desinant ergo quaeso in temporibus tuis quidam per hanc casionem sieὶ perturbationes aecclesiasticae praecipitantur ambire quae non licent, ne et illa quae malo appetunt nullatenus apprehendant, et modum suum apud Deum hominesque non tenean: Quapropter sub conspectu Dei pure, sincero pietatem tuam deprecor, obtestor, exort0r, ut petitionem meam non indignanter accipias. Rogo inquam, ut me in hac vita potius audias deprecantem: quam quod absit in divino iudicio sentias accusantem.

Diloctissimis fratribus universis Episcopis per Dardaniam

constitutis. Gelasius inter cetera. Cum quibus ergo erat Rinω

SEARCH

MENU NAVIGATION