장음표시 사용
391쪽
diis ineunda' Catholici pontifices fuerant undique iam depulsi, soliquo remanserant socii perfidorum, cum quibus iam ne licebat haboro conventum. Dicente psalmo. Non sedi in concilio vanitatis, et caetera. Nec inrclesiastici moris est cum his qui pollutam habent communionem, permixtamque cum perfidis miscere concilium. Risimus antem quod praerogativam Volunt a Cathio comparare, quia episcopus fuerit regiae civitatis. Numquid apud Mediolauum, apud Ravennam, apud Syrmium, apud Treverim multis temporibus non constitit imperator. Numquid aurum urbium sacerdotes, ultra mensuram sibimet antiquitus deputatam quippiam suis dignitatibus usu pare. Si certo de dignitate agitur civitatum, se undae sedis et tertiae maior est dignitas sacerdotum, quam eius civitatis quae non solum inter sedes minime numerantur sed nec inter metropolitanorum iura censetur. Nam quod dicitis regio civitatis, alia potestas est regni saecularis, alia ecclesiasticarum distributio dignitatum. Sicut enim quamvis parva civitas prinrogativam praesentis regni non minuit sicut imperialis prinSentia mensura dispensationis religiosae non mutat. Sit clara urbs illa potestate priosentis i inlaerii. Religio sub eodem tunc firma, tune libertate provecta consistit, si potius hoc praesento
propriam teneat siue ulla perturbatione mensuram. et
Dilectissimis fratribus universis Episcopis Orientalibus Gelasius inter caetera. Cur non udistis imperatorem ' Cur non te clesiae causam et sacerdotii mirabilem decolorationem continuatis vocibus non deflevistis, allegantes nunquam de pontificibus nisi aecclesiam iudicasso 3 Nou esse humanarum legum dotalibus ferre sententiam, absque aecclesiae principalibus constitutis pontificibus. Obsequi solere principes christianos decretis secclesiae, n0n suam praeponere potestatem. Epige0pis caput subdere principem solitum, non deorum capitibus iudicare.
392쪽
In Aceathium prolato a Papa Felico iudidior, filiae in consecrationibus, vel in baptismate miniateria tradita susceperunt no irrita divina bono ficta videantur, meminerint in hae qumque parte tractatum praevalere superiorem, quia non sitie usu patione sacerdotii adiudicatus hoc ogit, in quo virtutem obtinentibus misteriis, in hoc quoque aliis sibi rea persono non novit.
Illud vero peculiarius pro amore imperii vestri et beatitudine quae consequi poterit regnum, pro apostolico officio priodicamus, ut sicut decet et Spiritus sanctus dictat monitis nostris obedientia praebeatur, ut bona omnia, Vestram P. R. consequantur, si ut in Exodo promittitur. Si audieris vostem Dei Domini tui, et quae placent fieri coram ipso, et obaudieris praeceptis eius, et custodire omnem iustitiam eius, omnem infirmitatem quam importavi Egiptiis non inportabo tibi. Ego enim sum Dominus qui salvum saeto te. Et illic iterum tuba potentissima canitur. Et nunc Israel quod Dominus Deus tuus postulat a te aliud, quam ut timeas Dominum Deum tuum, et ambules omnes vias eius, et diligas eum, et servias ei ex toto corde tuo, et ex tota anima tua custodiro praecepta Domini Dei tui, et iustitias eius quas ego mando . tibi Τ Hoc me suggerentem frequentius non spernat pietas tua. ante oculos habens Ih,mini in evangelio verba. Qui vos audit, me audit, et qui voaspernit, me spernit. Qui autem me spernit, spernit eum qui momisiti Nam et Apostolus continens Salvatori nostro ita loquitur. Quapropter qui hoo spernit, non hominem spernit, sed Deum, qui dedit Spiritum suum sanctum in nobis. Pectus clementiae vestrae sacrarium est publicae selicitatis, ut per instantiam vestram quam velut vicarium praesulem iussit in terris evangelieis apostolicisquo praeceptis non dura superbia resistatur sed per obedientiam quae sunt salutifera compleantur.
393쪽
Ex alnocto Papae Simachi Episcoporum CCXVIII.
Non placuit laicum statuendum in aecclesia habere aliquam potestatem, cui subsequendi manet necessitas. non nu-ctoritas imperandi. Eulalius Episcopus Siraeusam .aecclesiae dixit. Laicis quamvis religiosis, nulla occlesiasticis facultatibus, ut ait primus Papa Stephanus aliquid disponendum leoturusquam attributa sucultas.
Cum ex diversis provinciis ad Urbem Romam conveni rosacerdotes Rogis Thoorici pri opisso auctoritas, ut de his quae venorabili ripae Symmacho Apostolicae sedis praesulis ab adversariis ipsius dicebantur impingi, secundum coucilium iudicaret. Liguriae sit Emiliae episcopi, seu Venetiarum suggosserunt principi, ipsum qui dicebatur im linus debuisse synodum convocari, scientes quia eius sedi primum Petri Apostoli moritum, vel principatum, deinde secuta iussionem Domini conciliorum venerandorum auctoritas singularem in ecclesiis tradidit potestatem. Nec antedicto sedis antistitem minorum subiacuisso iudicio. Et infra. Ad hoc serenissimus Rex, Deo aspirante respondit, in synodali esse arbitrio, in tanto negotio sequenda praescribere. Nec aliquid ad se, praeter reverentiam de ecclesiasticis n0gotiis pertinero. Committens etiam potestati pontificum, sive propositum Vellent audire negotium, sive nollent, quod magiκ putarent ut ille deliberarent, dummodo venerandi provision o concilii pax in civitate Romana daretur. Et post pauca. Invitavimus Senatum amplissimum quali oportuit legatione destina siel monentes et instruentes, Symmachi Papae causas Dei ipsius esse iudicio committendas, qui valet corpus occidere et animam mittere in gehennam, qui dicit mihi vindictam ego retribuo, apud quem conscientia nuda est, cui non absconduntur occulta. Cogitare prudentes Viros oportet, non emo ovium lupi insidias prio videro sed pastoris. Apostolicae sedi quod possessor eius quondam beatus Petrus meruit in nobili-
394쪽
tate possessionis accessit. et claritatem veterem dat de Christi dotem rectoribus. Et infra. Symachus Papa Sedis Apostolicae praesul ab hii iusmodi oppositionibus impetitus quantum ad homines respicit sit immunis et liber. Cuius potestati quicquid
ecclesiastici iuris intra sacram Urbem Romam vel soris est ro- formamus totam causam Dei iudicio reservantes. De clericis vero memorati populi qui ab Episcopo suo ante tempus contra regulas discesserunt, et scis uia secerunt lioc fieri decrevimus: ut eos satisfacientes episcopo suo mi ricordiam consequantur, et ossiciis ecclesiasticis so gaudeant restitui. i uicumque vero in R0mana Ecclesia deinceps Missas celebraro praesumpserit praeter conscientiam Symmachi Papae dum vivit, statutis canonicis vel ud scismaticus porcellatur. Et ista nos sussiciat cum Dei noticia sincere protulisse. Laureutius Episcopus aecclesiae Mediolanonsi s. huic statuto nostro in quo totam causam Dei iudicio commisimus, suscripsi. Petrus Epi- ω'piis aecelesiae Ravennatis sub cisdem verbis Suscripsit, et
Innocentius Papa. Error cui non resistitur, approbatur. ot veritas cum minimc defensatur, opprimitur. Eleut lier. Ne legere quippe cum possis deturbare perversos. nichil est aliud quam fovere. Nec Caret scrupulo societatis occulis, qui manisosto facinori desinit obviare. Pius Papa. Quid enim prodest illi
Suo erroro non polluit, qui consensum praestat erranti' Sine dubio contra mandata Dominica et qui peccat, et qui consensum praestat erranti . Gregorius. Consentiro videtur erranti qui ad resecanda ut corrigi debeant non occurrit. Salomon. Qui derelinquunt legem laudant impium, qui vero custodiunt, Ru Ceduntur contra eum. Augustinus. Quisquis metu cuiuslibet potestatis veritatem Occultat, iram Dei Supra se provocat quia magis timet hominem quam Deum. Et itorum. Utique reus eSt, et qui veritatem oecultat. et qui mendacium dicit, quia et illo prodesse non vult, et isto nocero desiderat. Idem. Multa cum invitis benigna quadam asperitate plectendis agenda sunt,
395쪽
quorum potius utilitati consulenduin est quam voluntnti. Nam in corripiendo filio fluamlibet aspero, nunquam tameu amor Pa toruus amittitur. Fit tamen quod nolet ut doleat, qui ctiam invitus videtur dolere sanandus. Pelagius in regesto. Non persequitur, nisi qui ad malum cogi L Qui vero malum vel factum iam punit. vel prohibet ne fiati non persequitur isto, sed diligit. Nam si ut quidam putant nemo nec reprimendus a mulo, nec rotrahendus ad l)mnum est. humanas hac diuiuas, leges necesse est evacuari, qua et malis paeriam et bonis praemia iustitia suadente constituunt. Malum veros sma est etiam per extraneas putestates opprimendum, Fabianus. Qui omnipotentem Deum motuit, nec contra Evangelium, nee contra 'Αρο- stolo , nec contra Prophetas vel sanctorum Patrum instituta
agere n liquid ull0modo consent; t. Clemens. Certissimum nam lue cst quod neque amicitia, ncque pi opinquitas generis, neque regni sublimitas homini pretiosior debet esse veritare quia nichil protiosius est anima. Leo. Qui alios ab errore nou reVoeteat, seipsum errare demonstrat. Idem Anatholiis Episcopo. Ιllud sane plurimum ni hil displicere significo. quod inter dilωctionis tuae clericos quidam esse dicuntur, qui adversariurum P0nveniant pravitati, et vesaniae vasis misericordiae misceantur. Quibus investigandis et severitate congrua coercendis, do
bet diligentia tua vigilantor insistore. ita ut his quibus prindesse non potuerit correctio, non parcat abscisio. Oportet enim nos evangeliei meminisse mandati, quod ab ipsa veritate pri cipitur, ut si n0ου oculus, aut pes, aut dextra scandalizaverit munUS a Compage Ruseratur, quia melius sit his in ecclesia carere membrorum, quam cum ipsis in aeterna ire supplicia. Nam superfilio extra ecclesiam positis resistimus si ab his qui intus sunt in eis quos decipiunt vulneramur. Abicienda prodisias pestifera haec a Sacordotali vigore patientia est, quae sibimet peccatis aliorum parcendo non parcit sicut Heli quondam sacerdotos filiorum suorum delicta tolerando cum ipsis divino iustitie sententiam meruit experiri, quia segni indulgentia dissimulavit plectere peccatores. Quantum itaque opportunitas invitat ossicii. religiosum princi pom dilectio tua studeat
396쪽
frequentare, n quicquam in Christi pectesiis heroticis licero patiatur ne in eorum potestate sin divina mysteria, quibus in domo Dei pro suorum se etenim ma itudine nee habitandi ius remanet nec orandi. Greg0rius in XXI libro moralium. Plerumque enim quieti atque inconcussi relinquitur, si obviam pravis pro iustitia non curamus. Sed si ad ioteritu, vitae desiderium antimus exarsit si talia verum lumen intrinsecus respicit, si in se flammam sancti servoris accendit. in quantum locus admittit, in quantum causa exigit. debemus pira defensione iustitiae nosmetips0s obicere et perversis ad iniusta prorumpentibus etiam cum ab eis n0n quaerimus obviare. Nam cum iustitia qua nos amamus in aliis seriunt, nos nichilominus Sua percussione confodiunt. etiam si venerari videantur. Quia ergo vir Sanctus pravis ac malo agentibus se etiam cum non
quaeritur opponit, recto de eo qui Boi dicitur, in hoccursiam pergit armatus. Augustinus sul er Iohanne in . Quis est mercenarius qui vi tot lupum et fugit 3 Qui sua qluserit non qua Ihesu Christi. Peccantem non libero arguere audet. E 'ce noscio quis peccavit increpandus sest. excommuni audiis est. Sed eX- communicatus inimicus erit, insidiabitur, ii ebit cum potitur. Iam ille qui quae sua quaerit, non quae Ihesu Christi, ite perdat quod sectatur humanae amicitiae commodum. et inimicitiarum humanarum incurrat molestium tacet non corripit. Ecce lupus ovis guttur apprehendit. diabolus fidei adulterium persuasit, tu taees non itu repas 3 O mercenari, lupum venientem vidisti et fugisti. Respondet sorte et dicit. Ecce hic sum, non sugi. Fugisti. quia tacuisti. Fuga animi, timor est. Corpore stetisti, spiritu fugisti. Item Gregorius in omelia XL. Tranquillitatis tempore plerumque ad gregis custodiam sicut Verus pastor sic etiam mercenarius stat. Sed lupus veniens indicat quo quisque animo super gregis custodiam stabat. Lupus enim snper oves venit, cum quilibet iniustus et rapt0r, fideles quosque atque humiles opprimit. Sed is qui pastor esse videbatur et non erat. relinquid uves et fugit, quia dum sibi ab eo periculum metuit, resistere eius iniustitiae n0u praesumit. Fugit autem non quia mutando lucum, sed subtrahendo solacium. Fii-
397쪽
git quia iniustitiam vidit et tacuit. Fugit qui se sub silentio
abscondit. Quibus bene lior prophetam dicitur. Non nscendistis eX dd Verm neque opposuistis muru in pro domo Israel, ut staretis in praelio in die Domini. Ex adverso qui plκ as edere eStquibuslibet potestatibus pravo agentibu A rationis libera voto contraire. Et in dio Domini pro domo Israel in praelio stamus ac murum opponimus si fidoles innocentes contra perversm rum iniustitiam ex iustitiae auctoritato vindicamus. Quod quia mercenarius non facit, cum venientem lupum viderit et fugit. Hieron Vmus. Attendendum est quod Dominus dicit. Si peccaverit in to frater tuus. a Uiiid est peccaro in nobis, aliud est peccaro in Deum. Si in nubis aliquis peccaverit, ultemus poteRtatem dimittere eum. Si vero in Deum quis peccaverit, non est nostri arbitrii. Scriptum ost enim. Si peccaverit vir in virum, placori potest ei Deus. Si autem in Deum quis peccaverit quis orabit pro eo ' Nos e contrario in Dei iniuria i ,enigni et misericordos sumus. et Dei offensa in quasi in nostra potestato sit eius velle et eius nolle. impune et absque congruenti penitentiae vindicta donamus. Cum tamen quid in nobis cominis- Sum est, nec saltem verbum contumeliosum leviter prolatum sino vindicta pertransire patiamur. Dimittamus ergo propter Deum, quod in nubis perpetratum est, et quod in Deo commis- Sum est quia dimittere non possumus iuxta constitutionem
Icarissimi monemus ut intelligatis potestatem Episcopo- Tum vestrorum, in eisque Deum Veneremini, et eos ut animas vestras diligatis. et quibus non communicant, non communicetis. et quos eiecerunt non recipiatis. Valde enim timenda ostsententia Episcopi, licet iniuste aliquem liget, quod tamen summopere praecavendunt est. Fabianus. Si enim in rebus saecularibus suum cuiusque ius et propitius ordo servandRA est, quanto iungis in occlesiasticis dispositionibus nulla debet induci con-
398쪽
susio ' Quod hac observatione servabitur, si nil potestati, sed
totum tribuatur aequitati. Hieronymus super Matthaeum. Episcopus et Presbyter non eos qui insontes sunt, vel innoxii, sed pro ossicio suo cum peccatorum audieri ut varietates, sciunt qui
ligandus sit, qui solvendus. Augustinus ad Auxilium Episcopum inter caetera. Illud plane non temere dixerim quod si qui quam fidelium fuerit anathematigatus iniuste, ei potius oberit qui facit, quam ci qui hanc patitur iniuriam. Spiritus euim sanctus habitans in sanctis per quem quisque legatur aut solvitur, inmeritam nulli ingerit paenuin. Per eum qui pl)e diffunditur caritas in cordibus vestris. quae non agit perperam. Idem in libro de summo bono. Secundum Catholicam fidem et sanam doctrinam, uec naturae Dei nocere potest quisquam, nec natura Dei iniuste nocero cuiquam, nec nocere impune patitur quemquam. Qui nocet enim ait Αp0stolus recipiet quod nocuit. Item idem in libro do baptismo. Pax mcclesiiu dimittit peccata, et ab
recclesiae pace alienatio tenet pereata. Non secundum arbitrium hominum, sed secundum arbitrium Dei. Petra tenet Petrus dimittiti Columba tenet. columba dimittit, laris quippe nec ligari
quod potest, neo solvi, quando in coclesia Iton est qui ligaro possit aut solvere. Idem ad Auxilium Episcopum, qui excoin-
municaverat Cassianum cum familia sua. Audisti sorte aliquos magni nominis sacerdotes eum domo sua, quemquam nun- thematizasso peccantium sed si interrogati essent repperire tur, inde forsitan idoneam reddere rationem. Ego autem si quisa ino quaerit utrum recte sat, quid ei respondeam 110n invenio.
Idem. Cepisti habero fratrem tuum tamquam publieanum, ligata illum in terra. sed ut iuste facias vide. Nam iniusta vincula dirumpit iustitia. Idem in sermone D0mini in monte. Tomerarium iudicium plerumque nichi I nocet ei de quo temerarie iudicatur. Ei autem qui temero iudicat, ipsa temeritas uec Seest ut noceat. Idem in libro de paenitentia. Tu inquid Apostolus quis es qui iudicas alienum servum I Noluit enim hominem ab homine iudicari ex suspicione, vel extraordinario iudicio, sed ex lege Dei, secundum ordinem incolesiae, sive ultro Conse8Sum, sive accuSatum atque convictum, Idem tu es sitiin
399쪽
ne psalmi CII. Si quis iustus est qui iniusto maledicitur, ot si 'iniuste maledicitur, prium iu in illi redditur. Hysidorus in libro de summo bono. Qui nocet ait Apostolus recipiet id quod nocuiti Non solum enim credendum est ei qui iniusto maledicitur, nichil omnino ei illam maledictionem obesse, verum insuper credendus est maledictus iniuste per id praemii incrementa suscipere. Salomon. Sicut avis in coutrarium volans. et passer quolibet vadens, sic maledictum frustra prolatum, Supseroum qui misit illum oveniet. Gregorius in XL omelia. Plerum- que contigit ut hic iudicii locum teneat, cui ad locum vita minime concordat. Ac sepe agitur ut vel damnet inaneritos. volatios ipse ligatus solvat. Sepe in solvendis ac ligandis subditis
suin voluntatis motus, non autem causarum merita Requitur.
Undo fit, ut sopo ac ligandi et solvendi potestato se privet, qui
hac pro suis voluntatibus, et non pro subiecto eum Moribus exercet. Sopo sit ut erga que in lithot proximum odio vel gratia imoveatur pastor. Iudicare autem digno de subditis nequeunt qui in subditorum causis sua vel odia vol gratia secuntur. Unde recto per prophetam dicitur. Mortificabunt animas quae non moriuntur, et vivificabunt antinas quae non vivunt. Nov. morientem quippe mortificat, qui iustum dampnat, ut non victurum vivificore nititur, qui reum a supplicio solvero coiiatur. Cause ergo pensandae sunt, et tunc ligandi ac solvendi Imtestas exercenda. Videndum quae culpa, et qlim sit la nitentia socubi post culpam. Ut qu0s Oinnipotens Deus per compunctii uis gratiam visitat, illos pastoris sententia absolvat. Tunc enim vera est absolutio priosi delatis eui inferni arbitrium sequitur iudicis. Prius enim Dominus mortuum vocavit et vivificavit dicens. Lagare veni soras, et postmodum his a discipulis est solutus. Et post pati caei Ex qua consideratione intuendum est, quod illos n0s debemus per pastoralem auctoritatem
solvere, quos auctorem ntastrum cogn0scimus per suscitantem
gratiam vivificare. Et infra. Veniat itaque foras mortuus, idest
culpam confiteatur peccator. Venientem vero foras Solvant
discipuli, ut pastores uriclesiae ei paenam debeant amovero quam meruit, qui nou erubuit coufiteri quod fecit. Itiue des,
400쪽
tutionis breviter ordino diximus, ut sub magno moderamino pastores se clesiae solvere studeant vel ligare. Sed utrum iusto an iniusto obliget pastor. pastoris tamen sententia gregi timenda est, ne is quis subest, et cum iniuste forsitan ligatur ipsam obligationis suae sententiam ex alia culpa mereatur. Pastor - ergo vel absolvero indiscreto timeat vel ligare. Is autem qui subb manu pastoris est, ligari timeat vel iniuste, nec pastoris sui iudicium temere reprehendat, ne et si iniuste ligatus est, ex ipsa tumide reprehensionis superbia culpa quae non erat fiati Idem in regesto. Ianuario Archiepiscopo. Nil in ostendit do celestibus cinitare, sed terrenam te conversationem significas, dum pro vindicta propriae iniuriae quod sacris regulis prohibetur, maledictionem anathematis invexisti. Unde de ciuum esto circumspectus uc s0llicitus, ne si tale aliquid fecerit, in te scias postea vindicandum. Idem in moralibus. Summopere praecavere debent rectores secclesiae, et qui publica iudicia exercent, ut in dictandis sentcntiis, nullatenus levitato aut sororo ducti sint praecipites, sed causis prius diligenter , ventilatis, cum res quae ignorabatur pleniter .ad nutitiam ve- uerit, tunc divina et humana lex rosolvatur, et secundum quod ibi constitutum est, romota personarum acceptione dis linitiva proferatur sententia. Hinc est quod Movses quaerelas populi semper ad Dominum tabernaculum ingressus reserebat, et iu- xta quod Dominus imperabat iudicia proponebat, nimirum nis
inStituens, ut non ex c0rde nostro, sed praecepto divitio mu- 'dempnationis vel iustificationis sententiam proferamus. Ambrosius in II libro ossiciorum. Nichil sic opinionem immo fidem
gravat quam. si in iudicando, potentiori dones causam inferioris. vel pauperem in Docontem urguas, diVitem ex uses, reum culpae. Pronum quidem genus hominum favere morati0ribus, ne lems soso putent, ne victi doleant. Sed primum si offensam vereris non recipias iudicium. Si sacerdos es, aut si quisquain. alius; non lacessus. Licet tibi silero in negotio dumtaxat iudiciario, quamquam sit constantiae adesse aequitati. In causa autem Dei, ubi communionis, periculum est, etiam dissimulam
peceatum est non Iove. Quid autem tibi prodest lavere diviti Τ