장음표시 사용
281쪽
spargunt sortifime. sed sigittam atque lapidem deorsum an
sursum mitta hoc interest nam neutrum potest deorsummersum recte mitti, sed sursum utrumque optime quare milites Meselli sauciabantur inulto minus, ct quod maxime opus erat , a pinnis su defendebant facillime. Percunetabar ego Antonium Julianum rimorςm cur
hoc ita usu vcnitet quod Quadrigarius dixisset, ut conti-rii magis directioresque ictus sani si vel lapidem vel gittam sursum ve7ius jacias quam deorsum quum proclivior faciliorque actus sit ex supernis in intima,
quam ex infimis in superna tum Julianus comprobato
genere quaestionis, Quod de sagitta, inquit. ct lapide dixit, hoc de omnisere ni situ teloici potest facilior autem jautus es, sicut dixisti , si desuperjacivis quid jacere tantum velis, non ferire sed qui modus ct impetus jactus impetrandus dirigendiisque est, tum, sin prona jacias, moderatio atque ratis mittentis praecipitantia ipsa ct pondere cadentis teli corrumpitur at si in editiora mi tri , , ad percistiendum superne aliquid, manumiscuus conlinees, quo modus a te datus tulerit, eo telam ibit, quςdjeceris. Ad hanc ferme sententiam Iulianus
.s per istis a. Claudii ve 'is 'biscum sermocinatus est. Quod
282쪽
NOCT ATTICAE. Lib. 9. ς' Quod alitem ait idem in Claudius a pinnu hostis δε-sendebant facillime ; animadvertendum est, usum esse eum verbo defendebant , non ex vulgari consuetudine, sed admodum proprie .Latine nam doendere, Vendere, inter sese adversa sunt, quorum alterumgnisi ac ἐμπιδων εχ ι , alterum , - σαδοῦν ποιῶ . Fod hoc in loco in Q. Claudio dicitur. A P. II. vibia verbis holarit Herodes Atticin falsi quempiam cuset amictuque nomen habitumque philosiophi emenim
AD Herodem Atticum , consularem vinam inge
nioque amoeno LGraeca facundia celebrem, adiit, nobis praesentibus . palliatus quispiamin crinitus. barbaque prope ad pubem usque porrecti ac petiit aes sibi dari Ἀαρτους tum Herodes interrogat quis homo esset atque ille, vultu sonituque vocis objurgatorio , philosophum sese esse dicit; mirari quoque addit, cur qaaerendum putasset quod videret. Video, inquit Herodes, barbam pallium philosophum nondum video quaeso autem te , eum bona venia dicas mihi, nsabas nos uti posse argumentis existimas ut es te phil sophum nolcitemus interibi quum aliquot ex his, qui cum Herode erant, erraticum hominem esse dieerent&nus iret, incolamque esse sordentium ganearum; c. nisi accipiat quod petit , convicio turpi solitum incesti re ibi Herodes , Demus, inquit, huic aliquid aris calcaimodi ess , tamquam homines, maetamquam homini. jussit dari precium panis triginta dierum tum lios adspiciens qui eum sectabamur,Mi soli , inquit, aru
frant cuipiam idgenia, philosophum sese ostentanti dari
i sit mille nummum, , quum plerique dicerent nebu-ham esse hominem, malam ct maliciosum, nκuare bona
283쪽
11 Au LI GELLII dignum tam Musonium subridentem dixisse aiunti ei γοῦν ο Ῥγοργου sed is potius, inquit, dolori mihi ritudini est , Dd istissmodi animaliasturca atque probra nomen surpant sinctifimum,' philosophi apellax
tur majores autem mei Athenienses nomina jurentini fortifimorum Harmodii ct Ars itonis , qui libertatis reciperandae gratia IIippiam tyrannum interscere adorsi erant, ne umquam servis indere liceret, decret publico sanx runt quoniam nefriducerent nomina libertati p. fria δε--τοta servili contagio pollui cur ergo nos patimur nomen
philosophia illustrissimum in hominibus deterrimis exsordescere e simili autem , inquit, exemplo ex contraria specie
antiquos Romanorum audio praenomina patriciorum quorumdam male de republica meritorum , ct ob eam causam capite damnatorum , censuisse ne citi ejusdem gentis patricio inderenturi ut vocabula quoque oram defamata atque demortua cum ipsis viderentur. A P. II.
Epistola Philippi Regis ad Aristotelem biosophum super
PHilippus Ammiae filius , terrae Macedoniae rex,
cujus virtute industriaque Macciae locupletissimo imperio audii gentium nationumque multarum potiri ceperant, cujus vim atque arma toti Graeciae cavenda metuendaque inclut: eilha Demosthenis orationes concionesque vocificant is Philippus, quum in onini seretempore negotiis belli victoriisque assectus exercitusque esset a liberali tamen Musari a studiis humanitatis nunquam abfuit, quin lepide comiterque pleraque faceret& diceret seruntur adeo libri epistolarum ejus munditiae& venustatisvi prudentiae plenarum velut sent illae litterae , quibus Aristoteli philosopho natum esse sibi Alexandrum nunciavit ea epistola, quoniam cura dili-
284쪽
NOCT ATTICAE ad i. rgentiaeque in liberorum disciplinas hortamentum est,
exscribenda visa est ad commovendos parentum animos.
exponenda igitur est ad hanc ferme sententiam Philip pus Aristoteli salutem dicit Filium mihi genitum scito. quod equidem dis habeo gratiam non proinde quia natus est, quam pro eo quod eum nasti contigit temporibus vitae tuae spero enim sore , ut eductus eruditusque abs te dignus exsistatvi nobis, rerum istarum sust ptione ipsius autem Philippi vcrba haec sunt: ME Eu ch ηλικία αυπι γεγνεναι ἐλπιζω R. A P. IV. De barbararum gentium prodigiosis miraculis, doque diris
exitiosis fascinationibin , atque inibi de feminis,
Quum e Graecia in Italiam rediremus, &Brund
sum iremui egressique e navi in terram in portu illo cluto spatiaremur, quem Q. Ennius remotiore paulum , sed admodum scito vocabulo, prapetem, appellavit; fasces librorum venalium expositos vidimus. atque ego avide statim pergo ad libros erant autem isti omnes libri Graeci miraculorum fabulammque pleni res inauditae, incredulae scriptores veteres non parvae a ctoritatis, Aristeas Proconnesus, Isigonus Nicaeensis di Ctesias&Onesicritus Polystephanusis Hegesias. xpla autem volumina ex diutino situ squallebant, & habitu adspectuque taetro erant accessi tamen, percunctatusque precium sum S, adductus mira atque inspe- rat ilitate , libros plurimos aere pauco emo; Oulue onmes duabus proximis noctibus cursim transeo et atque
285쪽
scriptoribus fere nostris intentata eaque his commentariis adspersici ut, qui eos lectitabit, isne rudis omni nod αν, is in istiusmodi rerum auditiones reperiatur
erant igitur in illis libris scripta hujuscemodi Scythas illos penitissimos, qui sub ipsis septemtrionibus aetatem
agunt, corporibus hominum vesci ejusque vietis alia mento vitam ducere &άνΘρωπα φάγους nommatici item esse homines sub eadem reo ione coeli unum oculum in frontis medio habentes, qui appellantur Arimaspi via fuisse facie Cyclopas poeta serunt alios item esse homines , apud eamdem coeli plagam , si noulariae velocitati restigia pedum habentes retro porrecta, non, ut caeterorum hominum, prospectantia praeterea traditum esse memoratumque inultima quadam terra, quae Albani dicitur, gigni homines, oui in pueritia canescant, plus cernant oculi: per noctem, quam inter diem ritem esse compertum creditum , Sauromatas , qui
ultra porysthenem fluvium longe colunt, cibum capere semper diebus tertiis, medio abstinere id etiam in isdem libris scriptum flendimus, quod postea cluoque in libro Plinii Secundi naturalis historia septimo legi esse quasdam in terra Africa hominum familias voteritique lingua effascinantium qui si impensus sorte lauda-
.verint pulchras arbores, segetes laetiores, infahtes' ira Ceniores , egregios equos, pecudes pastu atque cultu opimas emoriantur repente haec omnia nulli aliae causae
obnoxiari oculis quoque exitialem fascinationem seri in isdem libris scriptum est traditurque esse homines in Ill1riis, qui interimant videndo, quos diutius irati sederint eosque ipsos mares feminasque, qui visu tam nocenti sunt, pupulas in singulis oculis binas habere.
item se in montibus terrae. Indiae homines caninis Npitibus latrantibus eosque vesci avium .serarum xenatibus atque esse item alia apud ultimas orientis
286쪽
No τ ΑΥ ΥLC E. Lib. 9. 273 terras miracula homines, qui monocoli appellantur, singulis cruribus saltuatim currentes, vivacissima perestitatis quosdam etiam esse nullis cervicibus, oculos in humeris nabentes jam vero egreditur omnem modum admirarionis, quod idem illi scriptores gentemisseajunt apud extrema Indiae , corporibus hi itis David mri uilumantibus , nullo cibatu vescentem, sed spiritu florum naribus hausto victitantem Pygmaeos quoque haud longe ab his nasci; quorum qui longissimi sint, pon longiores esse quam pedes duo & quadrantem. Haec atque alia istiusmodi plura legimus sed , quum ea scriberemus, tenuit nos non idoneae scriptura taedium nihil ad ornandum juvandumque usum vitae pertinentis. libitum tamen est in loco hoc miraculorum notare id etiam , quod Plinius Secundus vir in temporibus artatis suae, ingenii dignitatisque gratia , auctoritate magna
praeditus, non audisse neque legisse , sed scire sese at que vidisse in libro naturalis historiae septimo scripsit.
Verba igitur, quae infra posui, ipsius sunt, ex eo libro sumiaci quae profecto faciunt ut neque respuenda, neque ridenda st notissima illa veterum poetarum de Caenides Caeneo cantilena. Ex sentinis, inquit, mutari in mares non est fabulosum invenimus in annalibus ori Licini Cras Casii Longin Consultibus, C. Afimi puerum factum ex virgine sub parentibus jussitq2 haruspicum deportatum in insulam desertam. Licinius Mucianus prodidit
xisum esse a se Argis Arescontem, cui nomen Arescusa fuisset nupsisse etiam mox barbam ct virilitatem provenisse xxoremque duxissι ejusdem sortis stam vae puerum a frτisum ipse in Africa vidi mutatum in marem die nuptiarum L. Cossicium civem Thysdritant 2 vivebatque quum proderem hac. Idem Plinius eodem in libro verba haec scripsit Gignuntur homines utriusque sexus quos hemmaphroditos Pocamus, olim androgynos vocatos ct in prodigus habitos, nunc pero in deliciis.
287쪽
ar Au LI E L Lar A P. V. Di perse nobilium philosophorum sententia degenere ac natura voluptatis; verbaque ieroclis philosophi quibus decreta Epicuri insectatus est. DE voluptate veteres philosophi diversas sententias
dixerunt. Epicurus voluptatem summum bonum
esse ponit eam tamen ita definit, αφώς- ςισημοι. Antisthenes Socraticus summum malum dicit. ejus namque hoc verbum est: μανή- μῶ ον η ηοΘεἰ . Speusippus vetusque omnis academia voluptatem ae lorem duo mala dicunt esse opposita inter seses bonum autem esse quod utriusque medium seret. Zeno censuit voluptatem esse indisserens, id est, neutrum , neque bonum neque malum quod ipse Graeco vocabulo ἀλά- σορον appellavit Critolaus Peripateticus & malum esse voluptatem ait, multa alia mala parere ex sese , iniurias, desidias, obliviones, ignavias. Plato ante hos omnis ita varie multiformiter de voluptate disseruit; ut cuncta istae sententiae, quas supra posui, videantur ex sermonum ejus fontibus profluxisse, nam proinde unaquaque utitur ut Scapsus voluptatis natura serti quae est multiplex, causarum, quas tractat, rerumque, quas efficere vult, ratio desiderat Taurus autem noster, quotiens facta mentio Epicuri esset in ore atque in limgua ab 'bat verba haec Hieroclis Stoici viri sancti
288쪽
laba quonam si modulo pronunciandum. B eo quod est, ago, egi, verba sunt quae ap- fa pellant grammatici frequentativa, cIito, de aclitari nae quosdam non sane indoctos viros audio ita pronunciare, ut primam in his litteram corripiant rationemque dicunt, quoniam in verbo principali, quod est ago, prima littera breviter pronunciatur cur igitur ab eo quod est era, ungo, in quibus verbis prima littera breviter dicitur esto, cunctito, quae sunt eorum frequentativa, prima littera longa promimus contra dictito, ab eo verbo quod est, dico, correpte dicimus num ergo potius actito iactitavi producenda sunt quoniam fresuentativa serme omnia eodem modo in prima
syllaba dicuntur, quo participia praeteriti temporis ex his verbis unde ea profecta sunt in eadem syllaba pronunciantur, sicut legi, lectus , clito, facit ungo inctus, unctito; scribo, scriptus, scriptito; moveo, motus, nolit pendeo pensus, pensito Leda, sus , estes dico .sutem , dictus, dictita facies: gero, gestus, gestito veho vecta , ectito rapio, raptu , raptito capio, captus, capi ta facii, factus, factito. sc igitur, actito, pro lucte in prima syllaba pronunciandum quoniam ex eo fit quod est, ago, cactus. A P. VII. conversione soliorum in arbore Oisa, brumaliis solstitiali die, deque=dibiliis temporibus ictu alieno sonantibus.
Ulgori scriptum creditum est solia olearum arborum brumali solstitiali die converti; qua
pars eorum fuerat inferior atque occultior, eam supra
289쪽
116 Au LI GELLII feti atqne exponi ad oculos Mad solem. quod nobis quoque semel atque iterum experiri volentibus ita esse propemodum visum est sed de fidibus raritis dictu mirabilius est quam remin alii docti viri Suetonius etiam Tranquillus in libro ludicrae iistoriar primo satis compertam esse, satisque super ea constare assirmat nervias in fidibus brumali die alias digitis pelli, alias sonare. P. VIII. Necessum esse , qui multa habeat , multis indigere, deque ea re Faxorini philasophi cum brevitate eleganti sen
V Erum est profecto, quod observato rerum usu sapientes viri dixerunt , multis egere, qui multa babeat magnamque indigentiam nasci non ex inopia magna, sed ex magna copia multa enim desiderari ad multa, quaeliabeas, tuenda quisquis igitur multa tu bens cavere atque prospicere velit ne quid egeat, neve quid desic jactura opus esse non quaestu; minus habendum esse ut minus desit. Hanc sententiam memini a
Favorino inter ingentes omnium clamores detornatam
pteque aut improster existimatus est.2U do ex poematis Graecis vertendae , imitandae
que sunt insignes sententiae, non semper junt enim ut omnia omnino verba in eum, in quem dicta sunt s
290쪽
sunt , modum vertamus perdunt enim gratiam pleraque, si quasi invita .recusantia violentius transaera tur scite ergo considerate Virgilius , quuti aut Homeri aut Heliodi aut Apollonii aut Parthenii aut Callimachi aut Theocriti aut quorumdam aliorum locos cia
fingeret, partim reliquit, alia expressit. Sicuti nuperrime apud mensam quum legerentur utraque simul Bucolica Theocriti Virgilii, animadvertimus reliquisse Virgilium, quod Graecum quidem mire quam ciave est, verti autem neque debuit neque potuit sed enim quod substituit, pro eo quod omiserat, non abest, quin juciindius lepidiusque sit: Malo me G.tlatea petit. lipa puella Et figit adsilices, se cupit ante videri. illud'io ue alio in loco animadvertimus caute ominsum, quod est in Graeco versu dulcissimum.
quo enim pacto diceret, et καλον πεφιλααένε, verbanercle non translaticia, sed cujusdam nativae dulcedinis hoc igitur reliquit, cetera vertit non infesti via ter nisi quod caprum dixit, quem Theocritus αινορχα appellavit auetore enim M. Varrone is demum Latine caper dicitur qui excastratus est.
Tit/re dum redeo, blevis est pasce capellas:
Et polum passar age Tityre inter agendum , occursare capro cornu ferit illex peto. Et quoniam de transferendis sententiis loquor, memini audisse me ex Valerii Probi disci is, odii hominis in intelligendis pensitandisque veteribus scriptis bene callidi, solitum eum dicere, nihil quicquam paci improspere Virgilium ex Homero vertisse, quam