Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 717페이지

출처: archive.org

분류:

6쪽

IIUGONIS GROTIL,

DE IURE

BELLI AC PACIS

LIBRI T R E S,

Cum Annotatis AUCTORIS, nec non I. F. GROMOVII Notis & I. BARBET RACII Animadversionibus;

COMMENTARIIS

INSUPER LOCUPLETISSIMIS

Η E N R. L. B. DE COCCEII

SACRAE REGME MAIESTATI BORUS SICAE

QUONDAM A CONSILIIS SECRETIORIBUS,

Sub Titulo GROTII ILLusTRATI antea editis, nune ad calcem

eujusque Capitis adjectis: INSERTIS QIOQUE OBSERVATIONIBUS

SAMUELIS L. B. DE COCCEII

HENRICI FILII, REGNI BORUSSICI CANCELLARII,

Adduntur tandem ipsius G o T I IDISSERTATIO DE MARI LIBERO. Ae Libellus singularisDE AEQUITATE, IΝDULGENTIA ET FACILITATE.

TOMUS TERTIUS.

8쪽

HUGONIS GROTII DE IURE BELLI AC PACIS

LIBRI SECUNDI

CAPUT XIII.

De Iurejurando.

I. Iuriiurandi quanta vir sit etiam ex XIV. Quando ex iurequeando ius qua paganorum Ulaione. ratur homini , ἐν Deo , quando II. Animum deliberatum requiri, vemin Deo tantum .pe ut quis iurare voluerit. XV. Reseuitur sententia fatuens, eum III. Verba Jurantis ObBEare tu feasu, vo qui pisarae , aut ranno iuravit , ea creditur arcepisse,cui iuratum est. Deo non teneri. IV. Iuramentum dolo eIicitum quando XVI. Qui perfida iuramis, an implere obliget. debeat, distinctione explicatur . . V. Iaramenνῆ - non extendenda uL XVII. cum Deo fori quis obligarus fuit, era receptum loquendi morem . heredem e ius ad nisiI teneri . VI. Iuramentum non obligare de re uti- XVIII. Periurum non viso . non eita factum : implet notenti implari, aut sublata VII. Aut quod impediat maius bonum quatitate Hur, cui sub illa quatita morate: ' te iuratum est.

VIII. Auρ si factum fit impossbiter XIX. Quando irritum fit quod contra IX. Quid fit impos iis ad tempti, Iuramentum fit.

X. Iurari Deo nomivio, ct quo sensu et XX. SUeriorum actus quid pHsit eisea XI. Sed ἐν nominatu rebus ariis, eum id, qVod subditus iuraverit , aut e pectu ad Deum . quod subdito iuratum est, eum di-UI. Iuramentum esse etiamfiper falsos sinctionibus exponisur . . Deos juretur. XXI. Monita Cbrisi de non iurando , XIII. Efectui iurisiurandi: inde obli- ad qua e iuramentum proprie peristatio ex iureiurando duplex, tem- tineant. poro h DJurandi, σ postea : quod XXII. cus fides in iurata Juramenia disincte explicatuν. . . Tim ex more habeat. I. I. ' Pud . omnes populos . . Ac ab omni aevo 3 Φ circa pollicita-EL tiones, st promissa, ct: contractiis, e maxima semper vis suit

jurisjurandi. aa γ Nam ut Sophoetes a ait Hippodamia et

Mens Mob.

9쪽

x LIBERII. C APUT XIIa . I.

Menr excitari Jurejuranda solet, in bina diligenter GIter mala, uJari amicis, is Dera offendere..ciscit. νιν um vinculum, inquit a Cicero, ad adfletuendam fidem maiores κυνὶ si . linebrando arctia esse miserant. a. Hinc P graν is poena penuris imminere nunquam non eredita: ut H Thνο- siodus b dixit de juramento:

- vers.

cladas mortalibus unde Adveniunt, quoties faliaci pectore Daeant. Φ Ita ut poster has etiam majorum delicta luere , Φ quod non nisi de grauvissimis eriminibus creditum : - ει ι sine facto voluntas quoque poenam in συι. vi. se accerseret: quorum utrumque e Herodotus confirmat Φ narratione de Glau-ν. u. co Epicydide, qui dςliberaverat tantum , an iuraiam de deposito fidem fal-Ieret: ubi hoc carmen Pythiae adsere idem Herodotus r. At iuramento quadam es Da nomine pretes

Hunca manas, o' trunca pedes: tamen impete magno

Advenit, atque omnem v vastat stirpemque , domumque. a rari Et eandem historiam recitans Iavenalis d ita eoaeludit r

Has patitar naar peeeandi su voLmae. obsit 1. 3. Pede e Cicero est in Juo σπι matio religiosa; quod autem assemate M. ' οὐ Deo tese promiseris, id tenendum est. Quod autem additr Φ Iam enim non M. iram Deoνum , quae nutu est , in sed adJustitiam . σ fidem pertinet: si irae nomines Φ perturbationem intelligit, non improbandum est ἱ Φ sin qualemcunque n f O. ἡ. censu τ aut Voluntatem, minime est recipiendum, ut recte probat f

a Glaari amicis Ne s. at insimum perfidiae , dc per rari . 3 sine fauo Diauata/ Ipsium pejerandi propositum, etsi per jurium secutum non esilet . a Deo Puniretur. 4 Ap iuramento 'πιρον πώς εγιν ἄ--κρο εαί λήρει δι τάδε - Melius graece, quam latine at iurament a priomum quia graecum est, Iuramentum latinum non est. Dein ' εος generenustum

lino aptius repraesentat Pecloa M. riuungam aeramentum, aut jusjurandum genere neutro. Signiscatur autem IIo eos instar nu minis, quem poetae fingunt jurandi velut . exactorem, &Praesidem ι mi .s filium saeta 'Mιδει Theor. xat. Hyginor AEtheris , MTelluris . Sie etiam Horei subolem dieit hic Pythia ι id est , aliquid posterum, di cons I Rens: intelligitur nimirum Animadversio

ivina. rmatio religio s. monuntiatio rei alicuius, interposita ad veritatem ejus firmandam religione . seu veneratione divini nominis r unde in lita. vett. πιιεμ ιμ- mrrirma testium , retitio militaem, qua judices jurati iudicabant, testes rarati testimonium dicebana. milites sacramento rogabantur: ε Peνturbatισκον. , Affectionem , comm tionen que an im , quae Iudicium impedit .ae tenebras offundit oeul 1s mentis, ne verum cernant, ae saepe compellit ad ea , quorum inoa Pinnitet.

10쪽

in III. De Dir eiurando. 3 Lactant in . Naneis unde vis inrisjurandi oriatur, ρ dc quo pertingat usque,

videamus. . . ..

II. Primi quod depromissis , & contractibus diximus, & hic habet y eum at animus rationis eompos , v re deliberatus requi atur. Quare si quis non putans se iuνare , verba protulerit jurantia, ς ut ' de Cydippe narratur, i

cum habere potest quod' et tribuit Ovidius Epist. Hoiad XXI. III. :4 Q a Jurat mres es: πiI eMHaravimus ina. ex 'Euripide desiimtnm , qui in Hippolyto dixerat, vers. 6 ra.

Iurata tingua est: merere ivravi nibit . Quod si quis Volens jurare obligare se nolueris, g non eo minus obligatur, a M. L Φ quia obi gallo a juramento est m separabilis, dc essectus ejus necessaris. v q. t. II. r. At si quis deliberaro protulerit verba jurantia, animo tamen non Σjurandi hune non obligari, sunt qui tradunt, 'in peccare ramen temere ju- h. . , rando. Sed 'ε verius est , teneri eum vera facere dicta , quocum Deum adhi- m, p. . buit testem; 'st nam is actus, qui per se est obligatorius, ex animo delibera- i. f. s. ro processit . Cui consequens est ut quanquam plerumque verum est illud b v De L. Tullii: Duod eae animi tui sententia iuraveris, id non fatere per iurium est,' ' δ'

quo & illud pertinet, quod apud ν Homerum jurans Ulm Galym ait: . o g.

a. Id tamen hane exceptionem habeat, nisi qui jurat sciar, an r probabit Iter credat, ab eo , quicum negotium est, verba aliter accipi: nam dictis ipsis testem adhibens Deum, debet dicta iacere vera quomodo putat intelligi. Et hoe est G R Ο T I I.

rem pulchre dicta reguιtio Trousano tomorat. conciliorum . editionis sarmondiana . Et apud macria iam in opusculo de divorintio Lotharis, fi . TMetire a ad interroratio nem v . ubi in hane sententiam reo e inemo dicitur: Constam, udevsque animi retentia 'sa - . . Est nisi iviri eis visisnιa noua υaD-, vers. Qua non me in s. sed me ia rura foretavista 3 . ece. Cui inpar, saevit: m es utraque reus.

Sευ nud dimus matεν sine pectore vaeeem, --a seis 1seu a viribus orba tener . Non ego iuravi: ιui iurantra verba. de quae sequuntur. e Mente diis avi inhil Quia de se honosa tacenda, nutricis verba intellexerat Hip- Polytus, non de adulterio, & ineel u . Ruomodo meae intelligi Avustinus epistola cella v. de illo loeutus, quia Punicis castris egressus in castra redierat, inde Ro

mam venerat: ista non attenderunt φροι ει- ιum senatu moverunt, quid isto 'rando est

1 Conrνactibus diximus p. II. n. s. st De Cydipm 3 Quae lex trat in malo .etaod Aeontius amator in rinum ejus miserat, inscripta , vel inetis hare verba : Iurst

ix Puomodo putat Quemadmodum M. cepit ea ille, cui juretar.

SEARCH

MENU NAVIGATION