Hug. Grotii Florum sparsio ad ius Iustinianeum

261쪽

ass ΗVG. GROTII FLOR. s . populi aerarium, quomodo & distinguit in Panegyrico Plinius. Non autem bona tantum de hitorum fisco vindicata , de quo videri potest Cassiodorus v, 6, 7 ι veram &ipsi tape debit res venditi, ut ad Iuvenalem ait Scholiastes.

L. Non puto.

Non puto delinquere eum, qui in dubiis --stionib- contra I eum facile rectonderiti Fisci cauis mala non est nisi lub bono Trincipe. T lis M. Antoninus Plutosophus,qui fisco in causis compendii non favebat. L. Divus. Udum bona, sevi eaptivorum, omnimodo Mncum euendaJ Sine ea commodi Constituistione futura fuerant occupantis. Vide dicta a nobis, libro ui de jure Belli ac Pacis, VI, mDE CAPTIVIS. ET DE POSTM-

minio, & redemptis ab hostibus. L. Navibus longis. Diximus libro xxx de jure Belli ac Paeis.

IX, 14.

Intra pra iri Vide libro uide jure Belli.

riumst cum genu aliqua, nequι amicitiamn qua

262쪽

At Ius Iust IN IANEVΜ. 2s que ho*itium, nerue fedm amicitia causa factum habemm , hi hostes quidem non sunt i Vt nunc quidem est ejus vocis usus. at in lege xI I tabuislarum hostes vocabantur. Varro: Olim hostem ilicebant peregrinum,quisisti legibin ute rem. Nune eum quem tune appestabant perduellem. In Attilio Regulo, quem Carrhaginenses Romam misere regongum es, non esse eum postliminis reversum J Ideo capitis minor dicitur H

Tatio. - in

Quisjuraverat Carthaginem reversurumJU jurio devinctus erat, ut in simili re loquitur Gellius vi I, Ig.

L. Non es. vide dicta libra x de inte Belli, in ,2 r.

L. In bello.

Da quibus nihil in pactis reae eom sim' De quibus id in pactis erat comprehensum. ut d ximus libro iis de jure Belli ac Pacis , It, η. - uos 1am hestersita fato deprehendunturi Sic legendum ostendimus III de jure Belli ac

Pacis, VI, I 2s

Et in proprior dedit eau -J is propiorem.

L. Postliminium est jus.

suis distiplina eastrarum antiquior fuit paren ribus Romanis, quam earisas liberorumJ Manlius Torquatus ipsi naturae patriaeque amori prael

lit jus majestatis, ait Cicero primo de finibus. L. Si eaptivus.

Dominia eorum M Riores dominos ressireJ De iure Belli ae Patis IM, IX, 13. Publi

263쪽

αs8 HVG. GROTII FLOR. SP. Publicatur enim illi ager qui ex hostibus captus

sic Eodem libro VI, 4.

L. Latrones. Latrones tibi siervum eripuerant : postea isserum ad Germanos pervenerat J Simile apud Tacitum Agricola: Atque ita circumvecti Britanianiam, amissis ter inscitiam regendi navibus pro praedonibus haῖiti, imum a Suevis, mox a Frisiis interceptisunt.Ainuere quos per commercia venundatos,b in nostram usique ripam mutatione emensium adductos, indicium tanti Usus ita travit. DE RE MILITAR L.

L. Militum delicta.

De his vide Polybium. Hinc jurisdictio ea- strensis Tacito in Agricola. stratis subsellus tantum ut ait ad Iuvenalem Scholiastes. Etiam in civilibus quaestionibus miles privilegio fori

utebatur:

Legibus antiquis eastrorum s more Camilia Semvato, miles ne valium litiget extra. Desertorem. Poena militum hujuscemodi suntl Inter poenas militum reperio praecipitationem, apud Tacitum Annalium I fustigationem apud Lampridium Commodo . confixionem per sagittas apud Rufum in legibus militaribus, & Vsuar- dum ac Bedam in Martyrologio ad xI II Κ lendas Ianuarias. Sui agmen excessitJ ό ροαIωτει

ait Cn sostoinus ad Theodor. miliri emel nomen dedit, s aciem desierat, de vita ejus vitur. - . L. Qui

264쪽

AD Ius IVSTINIANEVΜ. ass L. uui cum uno. Pretiosiorem se adversario facere J Speciosiorem legit Heraldus, non male. Sed se in transitaisne reciditJ Idem: res cecidit.

L. Omne delictum. Cui in acie prior fugam fecit J Pro modo peri

culi atque iplius fugae, poena modo major, Ino do minor. alios vivos exustos, aliis ademptas dexteras narrat Ammianus libro xxIx. idem libro xx IV exauctoratos quosdam capitali addictos supplicio: addens in eo Iulianum secutum veteres leges. Habes & libro ejus xxv exemplum equestris numeri, cui adempta signa, hastaeque inframe: ipsi inter impedimenta,& in cluas, & captivos, agere iter jussi. . . . ..

L. Ab omni. Ab omni militia serta prohibentur J Chrys

rantum habere debent militaturi Ad is esse liberi. s quis enim servus si, Wicitur. Idem oratione adversus eos qui coetus derelinquunt : ἡ σ

Nemo servus militat: aes quis berum inter miliates deprehensitast, cum poena egicitur ex militum numero. Quod autem ait Marcianus, servos capite punirr, id intelligendum, si voluntarii se obtulerint: non si electi sint,aut ab alio vicarii dati. Ita enim distinguit Trajanus in epistola ad Plinium 3 , additque Puniendos qui se

265쪽

-o HVG. GROTII FLOR. si obmierint probatoribus . etiamsi in numeros dumburi nondum sint. T. Milites agrum. Si vitem tenuitJ Plinius libro xiv, I, de vittibus : Luid quod inferra eastris fummam rerum

p remmque cominent i Centurionum in manu inru, or optimo praemio tardos ordines M lenem

perducit Aquilao: atque etiam is delictis poenam ipsam honorat. Scholiastes ad illud Iuvenalis: Nodosam frangebat vertice viram. lenturione vapulandosso vertice frangi patiebatin Marim vitem dum mil. r. Centurio quidam apud Tacitum, Mnalium x, militaribus facetiis cedo alteram dictus. qnod fracta vite in tergo militis, clara voce alteram. er 'rs o aliam popo iterat.

Iuvenalis: vis x . . 'N-tuis. Militia, puduit mis esse is eo pore censu, omne tinet tam regimm pateri ubi Scholiastes:

L. Tammisi ex appellantur musae M --er 3 Municipes qui una munus sensi debent, ait varis libro v. Festus vero: -- eem est, ut ais auius Gallari qui in municipio tiater n-- eis. Ium sui ex rum Iavera hominum

266쪽

turese liberavit a municipe. Item mumcipes erant,

qui ex Hiis civitatibu/ Romam venissent, qui non licebat magistratum capere, sed tamtum muneru partem. At Seriam situs lebat, initio fuisse, qui ea conditione cives Romani fiassent,ut m- per rempublicam separatam a populo Romano haberent, Cumanos videlicet, Acerranos, Atesianos. qui aque cives Romani erant, ct in legione mer

bant,sed dignitates non capiebant. De Municipio idem sic: Municipium id genue homirium dicitur

qui cum Romam venissent, neque cives Romani ef, sent, pa ticipes tamen serent omnium rerum ad munus fungendum una cum Romanis civiburi ἀ-

rer quam des fragio ferendo, aut magistratu empiendo: scutfuerunt Fundani, Formiani, Cumani, Ace rani, nutant Tusculani, qui post aequot annos cives Romani essecti sunt. Alio modo,cum id genvi hominum definitur,quorum civitas univer D in civitatem Romanam venit, ut Aricini, Ca rises, Anagnini. Tertio, eum id genus hominum de itur, qui ad civitatem Romanam ita vene runt, ut municipes essent μ ρκψque eivitatis ocolonia, ut Tiburtes, manesim, Pisani, Arpinates. Nolani, Bononienses, Placentini, Neponi, Tutriani, Luce es. Gellius vero xv I, 13, ex Adriani Imperatoris oratione ait municipes esse cives

pomanos ex municipiis, legibus suis di suci

iure utentes, muneris tantum cum populo Romano honorarii participes, a quo munere caetpessendo appellati videantur, nullis aliis necessitatibus, neque ulla populi Romani lege a

267쪽

aεr H V G. GROTII FLOR. SP. 'bus niti, sed ex civitate quasi propagatas esse, se jura institutaque omnia populi Romani, non sui arbitrii habere: quae conditio cum sit magis obnoxia, atque minus libera, potior tamen & existimabilior existimatur propter amplitudinem , majestatemque populi Romani, emus istae coloniae quasi essipies parvae, simulacraque esse quaedam videantur. Inter multas municipum & municipiorum significationes, lhaec a Gellio relata horam jurilconsultorum temporibus congruit. Confunduntur interdum municipii 3c coloniae nomina. Nam Placentiam, quae colonia erat,municipium in oratione contra' L. Pisonem, dici notavit Asconius. Isidoro municipales, originales cives, & in locis ossicium gerentes, decuriones dicti, quod sint de ordine curiae: Curiales iidem & Deeutiones qui civilia munera procurant, & exse- suuntur. Ad municipalem hic in titulo, intellige legem. Incolae sunt Isidoro non indigenae. sed advenae, & Cicero peregrinos cum incolis conjungit.

L. Simile.

Simile privilegium suo nulla civitas habet in bonis debitoris,ni i nominatim id a principe datum s J Vt Antiochia: L. Antiochensium. D. de reis fius auctoritate judicis possidendis : pleraeque civitates Bithymae, & Pontisae. Plinius x, Epistola IC8.

. L. uuod major.

Quod major pars curia esserit, pro eo habetur, aes omnes egerint) vide libro ii de jure Belli ac Pacis, V, II. di III, c. XI,

268쪽

eorum.

Vide quae diximns ad Math. xxv II, s 7. Non tenentur autein decuriones pecuniam publicam apud se accipere sub usuris. Plinius 62, 3.Non nullis in locis moris erat, ut aliquid solverent pro introitu. Idem x, II 3, II A. Antiochenis indultum,ut ex materna origine declariones fierent. Zosimus libro III.

L. Generaliter. Sed Ο necessitates eis imposuerunt, q- fiupersi

tionem eorum non uderent 4 Noluerunt eos cogi ad sacerdotia obeunda, γριναεια ιις, & similia onera, ipsorum ritibus contraria. - . D'E ALBO SCRIBENDO.In albo scribebantur decuriones, ut dicit lex hic prima. Procopius in Arcana historia : Αναί- e. Ασκαλωνβων λακωμαῖε - απρο τεια εχω. A totius emat quιdam princeps in Ascalonitarum albo. DE LEGATIONIBUS.

Legati, quod ut publice mittantur, lega tur, ait Varro. Verius est quod lege fieri solebant : nam & in testamentis legare , est legem heredi dicere. L. Legatus. His eiu gratuitam tigationem si ceperunt, i gativum ex forma resis tur J Ex forma, id est ex contractu. Vide L. munerum, s. legati, supra, de muneribus. Legativum est quod datur

269쪽

1- Η vG. GROTII FLOR . Sy. tur pro impensis itineris. Munera quae legati acceperant, in aerarium relata a legatis, Valerius Maximus IV, I PI, 9, non ut rem moris, s

sed ut signum abstinentiae refert, additque &patrum conscriptorum decreto, & populi permissu, data iis quae in aerarium retulerant. L. Cum quaeritur. An in eum qui in legatione sit, actio dari debeatJ Absens reipublicae causa , inter reos reci pi non poterat, legis Memmiae beneficio.

L. Si quis.

Contra jus gentium id commissum esse existimaturJ V ide quae attulimus libro 11 de jure Belli iac Pacis, xv I II, & in annotatis. DE AD AI IN Is ΤRΑΤΙΟ NE RERUM ad civitates pertinentium. Rationes talis administrationis solebant di s Provinciarum praesidibus inspici: quaedam tamen civitates ab ea inspectione liberae erant. Plinius 8c Trajanus 6, I. DE NU NDINIS. Nundinae sunt, ait Macrobius, paganorum,

Itemque rusticorum, quibus conveniunt neg tiis propriis vel mercibus provisuri. Salum. I, 16. Feuus : Nundinas feriarum Hem esse volu runt antiqui, ut rustici convenirent,mercandi vendendique causa, eumque nefastum,nes liceret cum populo agi, interpesiarentur nuninatores. Sole

dat ius in agris nundinas habendi a senatu imis retrati. Plinius V,

270쪽

AD IVS I U I TINIAN EVM. 26sDE POLLICI ΤΑΤΙΟ NIBUS. Pollicemur sponte. Rogati promittimus. Servius ad JEneid. I. Origo vocis ab iis , qui post alios, honores licitabantur. DE EXTRAORDINARIIS COGNI-

tionibus , & si judex litem suam fecisse diceretur.

Ea quae hoc titulo tractantur, maxime ad iti a beneficiorum genera pertinent, de quibus agit Seneca v I, IA, & I s. quae sine conventi ne quidem praestantur, sed animo tamen vicis exspectandae: quae cum saepe non redderetur, repertae sunt hae actiones, sicut ingrati apud Macedones, & populos alios quosdam. Vide Attaliatam xLix. Omnes virtutum actiones

venire possiant sub legum praescripta, si ita reti publicae expediat.

L. ToA ut et iugari verbo imposorum utas exore OUιJ Valde iniquus Christianis fuit Vlpi nus, homo Tyrius , ut qui & de poenis Cnriastianornm scripserit libros complures. Non quia non religiosia res est sied quia hoe priamum profiteri eos oportet, mercenariam operam

demereJ Sic & Papinianus in L. in honoribus,

supra, de vacatione de excusatione munerum: Vere philosephantes pecuniam contemnunt, cujus retinenda cupidine sciam adseverationem det sunt. Egregie dicta haec: non quod non phil sophiam docentibus multum debeamus , sed.

quod indignum sit philosopho , ut & jurisconfesto, mercedem petere. Xenophon I Memo Μ rabia