장음표시 사용
191쪽
C.de episco. aud. I9.l.sin.C.de restit. quibus non bijcitur mi lit. longi temporis praescriptio. O.l.Sacrosancta, C. ΣΟ.l. sna.C. de annon. & tria de sacrosan.eccl. but. 2I .l. Qui sub prae- 2 I.l. unica, C. de colleg.& chartextu,C.de sacr.ec. topra. 22.l. Addictos.C.de et 1 .l. Addictos,C. de appellat. episcop .aud. 23.I. Ante, C. quo- 23.l. 2.C.de episco.aud. rum appellat.
3δ.l. Eum qui, C. 3 i .l.Eum qui. C. de donat.a de adulti te nuptis
192쪽
GE. ET RE P. LL. PRO. ssGEMINATAE ET REPETITAE LEG ps
promiscue, tam in Cod. quam in Pandect.
ff. quod met. causa. 1 . l. Seruum .s .eu vero
qui, isde procur. s. l. Ingenuum T. de statu homin.
ff. de religios. &sumptib. fit n.
aedit. edidi. I 2.l. Auus,ff.depac. 13. l. Si quis unus,ff. de usi seu . I . l. Conditio,st de verborum oblig. as.l. inoniam,C. de testamen. 16.l. Etiam. C. deside icona .liberta 27.l. Rac consultis sura g. ex impers
2. l. Lucius, in prin. E. eod.
q. l.Is in princ.θ eod. s.l. Rei quam venalem, fi de do
lo malo. Σ6.l. Res iudicata. ff. de reoulis
fl.de distraei. pigi'. Io .l. Sed Diui . ff. de rerum diauisione. I I .l. Qui ea, T. de surt.
bus credito. I s .l. In legatis, C.de legat. I 6.l. 2.C. de testamen. man.
193쪽
GE. ΕΤ RE P. LL. PRO .cto, vers. si vero , C.detestam. Is.l. 2.C.de adult.
vi.*O.l. 2.C.de pro tuacr. strin. I. l. I. C. de agentibus in rebus.
3o.l. Servum , T. qui & a quibus. r .l. Apud Proconsulem si ad manum vindicta.
194쪽
-6. I. Papinianus .f.s.fl de inoff. testam. 47.l. Fidei commissa , g. si quis decem, fi .de legat.
o.l. Si is qui.T cod. I.l. Qui coetu .g. si de vi ad ic g. Iul. de vi pu bli z. l. Quicquid calore,id
haered. pet. s. l. od contra. g. le
195쪽
s I. l. Et ex diuerso, isderei vindi. 12. l. Sed lis aesti mala, B de Publiciana
significi 17 .l. Antiqui, Est pars lim
ms . l. Vtrum, T le rebus dubiis. 8. l.In rem g tignum,sside rei vend. Item l .gC-ma,ff. ad exhi d. s s. l. l .g.Interdum , T si
quadrupes paup. so .l. Si longius, ε. de iudi6i .l. Illa stipulatio, g. c. ff.de verb. oblig. 61. l. Si debitor,ss.de sui. 63. l. Quia dicitur, ride euictionib. 6 . l. auaesitum, Tde sp 5 salibus. 6 12. Videamus,f. dese re, Lin actioni.ff. de inlit.iuran. 66.l. Si Procuratori,sside condic. causa data. 67.l. Non utique,sside eo quod celto loco.
196쪽
RIM V M duo contraria responsa hic proponuntur, duorum nempe aduersantium sibi inuicem Iurisconsultorum , Vlpiani atque Iuliani: Scribit enim Iulianus in l. Cum in corpus,Cde acquir.rerum dona. Cum in corpus quide, quod traditur, consentiamus : in causis veris transferendi dominij dissentiamus. Non aduerto , cur ine cis sit traditici, hoc est, error cat se , licet non consensim sit in corpore, nod impedietranslationem dominij. Deinde, ut regulam exemplo clariorem redderet moris enim erat Iuliano,quod praedixerat, inanisellius exemplo reddere, ut patet in L Praetor,*.quoties, si de collat. bonorum. θ Subiicit Ii lianus hoc exemplum: Si pecuniam numeratam tibi
tradam, donandi gratia, tu eam quasi traditam ex mu ' N ino.
197쪽
tuo, vel stipulatu, stibaudi accipias: constat proprietatem ad te transire, nec impedimento esse , quod circa causam dandi atque accipiendi dissenserimus. Contra Iulianum sere ad verbum respondisse comperimus Vlpianum in l. si ego, s.si certum petatur, qui respondit in haec verba: Si pecuniam tibi quasi donaturus dedero,tu quasi mutuam accipias . Ecce, hic est relata facti species, sequitur Iuliani opinio. Iulianus scribit donationem non esse, deinde addit, quid sentiat, hoc pacto: Puto , nec mutuam esse . quid subiiciat, attende: Magisque est, nummos accipientis non fieri, cum alia opinione acceperit. Ex quibus verbis contrariis contrarietas apparet maxima: rationi enim generali, hoc est, regulae atque exemplo speciali Iuliani directe videntur aduersari. Quale inter hos duos, magni nominis, I risconsultos iudicium interponere debeamus, dubito, praesertim cum aequalis visiusque auctoritas habeatur: uoluit enim Iustinianus, omnes Iuris Auctores aequa dignitate pollentes esse, nemini quadam praerogatiuaseritanda, in l. 2.f. I. C.de veteri iure enucl. Mirandum est profecto, quod unus Iurisconsillius uno in loco con- santissime affrmauit, alius alio in loco cotrarium se seriens, repugnare credatur.
Caeterum pro huius dubij disblutione interprete nobis opus esset Oedipo. Reseram, ouid communis Schola Doctoi uin hac de re sentiat. ommunis itaque datur huiusinodi solutio, quod in d.l.cum in corpus, de
donando promissio, uel debitum praecesserat traditionem, videlicet uno modo, ut dominium tradatur: tavero, ut creditum accipias, tamen tua fit. Exemuli causa: Si trado tibi pecuniam causa donandi, cum aonarae tibi promiseram, dominium ad te transferatur. D. v
ro l. si ego, de donatione sutura intelligitur, ut ibi in iecunda solutione recte stulit Celauius opinio est communis.
198쪽
I.PUsideri amit- a. l. Quemadmodum, 'Ldea tenda . de acquireri vel quis.vel amist. V ID in hac tanta controuersia di cendum
sit, sere haesito, more Iurisconsilii in l. si Π &me&Titiuin, C. si cert. pet. qui in qur in ilione dii liciti respondit: subsilio, id est,
dubito. Sed tamen verius est, quod placet omnibus i cribentibus , utrumque necesse essc in perdendo, si a corpore incipias. Nam non sum cit exire de iando, nisi exiens habeat animum desinendi pocsdere. Ita intelligitur l. luemadmodum. Si autem incipias ab animo, tunc unum solum sufficit, scilicet ani-inus. Et ita intelliaitur 9.in amittenda. Pugnautis. LDeligno. I.fden:- 3. l. Pupitas, Fue Obligas. O
IN i p pillus cautum est pupillum mutuam peci
niam accipiendo, nec naturali quidem iure oblia gari. In t autem I .dicitur, qualiscitiaque praeces, sit obligatio, novari verbis potest, dummodo sequens obli alio, aut ciuiliter teneat, aut naturaliter: utputa, si pupillus sine totoris auctoritate promiserit. Illa io itur lex Hirmat, pupillum nec natur liter quidem obligari: haec vero e contrario natural iter 'obligari asserit. Video tamen confirmari priorem sei
tentiam Lucini j Iurisconsulti ex responso Neratij tui. N a. quod
199쪽
quod pupillus, fi de condit. indeb. cuius verba hic reseram : QEod pupillus sine tutoris auctoritate pro miserit, & soluerit, eius repetitio est : quia nec natura debet. Solutio. Non video, quomodo haec possint inter se conuenire, nisi via distinctionis , hoc pacto, respo deatur ex mente gi. quae hanc quaestionem tractat in I. pupillus, isde regii. iur. cuius opinionem Bartol. qu que probare videtur: Aut enim pupillus est infans,aue infantiae proximus: & eo casu nec ciuiliter, nec naturaliter quidem obligatur', d.l. pupillus . Aut vero ρο- bertati proximus: & tunc quia doli capax, naturaliter tantum obligatur , &ita intellisitur, d.l. I.de nouatio.
Sed si factus sit locupletior, etiam ciuiliter obligatur, di in eum actio utilis datur,l.3.T.commod.' Pugnant. 4. 1.2οmefidei emptor, g. 4. LFructu , 1. de usuris
AIT ' bφη fidei emptor non dubie percia
piendo fructus etiam ex aliena re suos in terim facit, non tantum eos , qui ex diligentia & opera eius proueniunt, sed omnes . Deinde rationem addit: chia quod ad fructus attinet, loco domini pene est. Probatur igitur ex ea l. bonefidei possestarem no tantum lucrari fra esus, quos noliri scriptores vocant industriates : sed etiam ut eorum verbo utar naturales, id est, eos qui ex Qta natura operante absque facto, & opera nostra nascuntur. Quod patet, cum seneraliter dixerit Iuriscon siillus ibidem , eum omnes lucrifacere , quod signum, omnes, nota est uniuersalis, quae nullos excludit, iuxta l.Iulianus, de legat. 3. Sed contrarium videtur existi
200쪽
pructus percipiendo uxor vel vir bona fide ex re tibi nata, illos tantum facit suos, quos suis operis acquiserit, ueluti serendo: sed si pomum decerpserit, vel ex sylva caecid erit, non si eius, sicut nec cuiuslibet boma fidei possessoris. Quyd verbum diligenter ponderi
& ratione id confrmat: quia nota ex facto eius is seuetus nascitur. Ex quibus vcrbis nota naturales fructius, qui sine opera nostra proueniunt, non este bonaes dei possessoris perceptione. Glossa in d. l. fructus, duobus modis soluit, uno modo interpretando l. bonafidei, hoc pacto:Bonaesidet possessor no tantum facit mictus mos, qui diligentia & opera eius prouenerunt, sed etiam omnes,id est inquit) etiam eos, qui ex diligentia & opera alterius prouenerunt,& sic industriales, non natur las, propter l.fruetiis. Quae solutio satis a Doctoribus probatur: aliis tamen videtur probabilem sore soluti nem hanc, ut siquidem bonaefidei possesὀr sit cum titulo γmnes & natura & industria hominis mictus nascen tes lucretur, ut probatur ex verbis d l.bonaesdei. Dilia genter ponderando nomen, quod sequitur, nempe emptor . In ea igitur l. erat bonaefidei,&quidem ex tit.eml tionis- Non itaque mirum est, si eos omnes Ductum uaetur. Aut vero est bonafidei possesbr sine titulo, aut
cum titulo quidem, sed inhabili: quod quidem, fere
par est argum .l. quoties,C. qui satisitat. cogan. Et eo ca- sis putant bonasdei possessorem facete fructus suos tantum eos, qui sine opera eius proueniunt, ut india G.l.fructus.