장음표시 사용
101쪽
constituit. Quare cum primum noverit quempiam ex par eciae suae fidelibus periculose aegrotare, non exspectabit parochus ut ad eum Vocetur, sed ultro ad eum accedat, idque non semel tantum, sed quoties opus fuerit horteturque parochiano auon ut ipsum admoneant, cum aliquem in parochia aegrotare contigerit, praecipue a morbu gravior fuerit. 4. Ouia bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis, nedum mercenarii more, sibi commissos deserat parochus, ubi contagiosum morbum grassantem viderit, illis tunc sollicitus
invigilabit; quod quidem praeteritis temporibus semper, nostris vero praesertim, fecit hujus Provinciae Clerus, toti Ecclesiae laetitiam et aedificationem asserens, sibique saeculi ipsius hominum plausus et admirationem concilians. 5. Perpetuo igitur et personaliter resideat in parcocta sua, nisi aut christiana charitas, aut urgeat necessitas, aut debita obodiontia, aut alia quaevis legitima causa illum abesse cogant; tunc vero attente provideat ut e absentia, quantumvis brevi, nullum detrimentum patiantur parochiani quod si intra tempus absentiae, comprehendatur dies Dominica, prius petatui
et obtineatur piscopi vel ejus Vicarii Generalis licentia, in
si non permittat urgentia causae, in ipso saltem discessu moneatur Episcopus. 6. Sed quia parum prodesset haec corporalis praesentia sine verbi divini praedicatione, ideo parochi memin6rint horum Apostoli verborum Praedica verbum Argue, ObsecrR, increpa
in omni patientia et doctrina. Per se igitur, vel alios idoneos si legitime impediti fuerint, diebus saltem Dominicis et festis
solemnibus, fideles sibi commissos, pro eorum captu pascant salutaribus verbis, docendo quae scire omnibus necessarium est ad salutem annuntiandoque eis cum brevitate et simplicitate sermonis, Vitia quae eos declinare et virtutes quas sectari oporteat.
102쪽
ex parmcIae parochus uti non semel rhiano SUOS grotare conis
ovibus suis,arochus, ubin sollicitus aper, nostrisbii Ecclesiaeus hominum 'araecia Sua, , aut debita esse cogant; umvis brevi, , si intra,rius petatus licentia, alu
simplicitate luas sectari EXCERPTA DECRETORUM. 957. Omnia et singula haec Concilii ridentini verba sedulo
perpendentes, studeant ut clare, distincte, sermone castigato quidem, sed rudibus etiam intelligibili, maturaque praeparatione, Verbum Dei praedicent certum ordinum instituant in Serie concIonum Suarum, saltem tempore Adventus et u dragesimae, ut explicando, aut fidei symbolum, aut praecepta Decalogh aut sacramenta juxta normam Catechismi Concilii Tridentini, ut veritates christianae in montibus fidelium interae cohaereant, o altius infigantur. 8. In concionibus Vero, a rebus politicis, quaestionibus et controversus inter saeculares agitatis, sedulo abstineant dopropriis querelis et acceptis injuriis non disserant bitia non persona insectentur; neminem personaliter laedant; sed versia De aemulationem habentes, nec sua, sed quae sunt Jesu Christi qu rentes, ea tantum quae docent sanam doctrinam loquantur
9. Cum autem omnibus omnia fieri debeat parochus, et nullasses 'εε possit, Vel emendandae, ob in hono stabilisnd: parceciae nisi pueri rudimentis fidei diligenter et assiduo imbuantur, deo duxta decretum Concilii L hujus Provinciae, Cato-cheses, οὐ sussie:ont: adhibita fiant, quoad possibile sit, Dominicis saltem et aliis festivis diebus, usque ad annum primae Communionis, qua propinquanteram fieri debent pluries in hebdomada, eoque ardentiori gelo
hoc munus adimpleatur, quo tepidius hac in re ego erunt muli parentos. 10. Id ergo admodum persuasum habeat parochus has catechesis institutiones inter praecipua sua officia merito recensori ne s muneri suo satisfecisse existimet si, quasi perfunctorie perpetuo recitationis circulo, nulla interjecta explicatione ad
inculcandas, nulla adhibita exhortation ad eorum corda divini amoris dulcedine movenda, rem conficiat.
103쪽
CONCILIORUM QUE HECENSIUM.11. Pueros, postquam ratioriis usum attigerint, ad poenitentia, tribunal bonigno alliciat parochus, eorumque confessiones identidem primum, deinde frequentius excipiat, ubi prima Communionis tempus instantius fuerit. Illos ad luotidianas preces Deo pio fundendas, necnon ad pietatem christianam excitet, insormetque, ne excidant ab innocentia, et si invonorit illos in vitiorum caeno jacentes, contendat omnimodo insinuaro illis quae necessaria sunt ad absolutionem Sacramentalem quam impertietur illis, non habita ratione aetatis, modo requisitas habeant dispositiones..12. Praeterea, cum doctrina christiana, haud satis montibus insculpta, oblivioni citius tradatur, nullum admittat puerum ad sacram synaxim qui non ad convenientem pervenerit aetatem, nec regulariter, nisi assidue interfuerit catechesibus, per totum tempus decroto Concilii Provincialia I praescriptum. 13. Peracta vero prima Communione, pueris invigilare non
desinat, quin potius majori illos circumdet sollicitudine, utpote miltiplici tentationun oneri obnoxios, nihil ue omittat ut
frequenti Sacramentorum usu in bono proposito perseverent.
In quantum fieri poterit, illis, Dominica qualibet die, fusius
evolvat quas antea brevius eXposuerat Veritates, sicque paratus ad hoc munus accedat, ut animos audientium ipsa rerum explicatione attentiores reddat.14. Personarum, quae Deo specialiter insorviunt, devotionem fovere augereque studeat, ut paulatim illarum numero aliae aggregentur, quae pietati pariter incumbant: caVeat tamen ne, persectioni paucorum intentus, caeteros egi gat parochiano8. Si non adsit in paraecia pars illa melior gregis, huic efformandae indesinenter allaboret. Ad hoc autem assequendum maxime eum juvabunt solemnia exercitia spiritualia δε retraites solen-
qinlisa populo suo opportune tradita piarumque constaternit tum institutio.
104쪽
EXCERPTA DECRETORUM. 1715. Nec praedicacione tantum, sed et oration assidua rogem suum adjuvet, applicetque ei fructum sacrosanctim sosacraficii diebus dominicia et festivis per annum ne unquam omittat memoriam ejus sacere in omnibus sacrificiis ot orationibus suis.ls. Quos habuerit in adiutorium ossicii vicarios parochus paterna benignitate, ad pietatem et virtutus ecclesiasticas insor mei, tum monitis, tum exemplis, necnon ad ministorium rite Implendum, ab iisque, in quantum poterit, omnia removeat anima pericula. 17. Quocirca sedulo advortere debet quod licet, ex communi Ecclesiae usu invaluerit, at tu etiam ex speciali scroto primi hu)us Provinciae Concilii, indultum sit ut avia, aut mater, aut soror, aut amita, cum sacerdote commorari possint, si tamen in eadem domo versantur alii presbyteri, prae sata mulieres totatem canonicam attigisse omnino requiratur. 18. Si quis autem domui sui praeesso nescit, quomodo Ecclesia Dei diligentiam habebit Parochus ergo in amilia sive con8t Ituenda, Sive regenda, valdo provisus sit, sinitus ac
19. Equidem sicut virtutibus Christianis omnibus ominero debet sacerdos, ita filiali iotato. Cum oro sit homo Dot et an eis quae Dei sunt illum esse oporteat, familiu suae curis non posset implicari, quin sacri hujus muneris perfectioni deesset. Ideo totius hujus Provinciae presbytero hortamur. non sanctu parentes negligant, egenos potissimum, vel aetate caducos sed ne suorum nimia sollicitudini indulgoant, nequo oos nimi
numero retineant in presbyteri commorantes, nec locupletare assectent, nec in parochia administrationem Eos ingerere per-
it ergo parochus domui sus bono priupositus, ut
105쪽
invonia gratiam coram Deo et hominibus, et odor vitae ejus fiat Ecclesiae Christi delectamθntum. 20. Quia vero criptum est: Zelus domus tuae comedit me, caute curet ut in templo Dei nihil qualidum sit; sed
omnia munda appareant saepe ergo Sordes ejiciantur, expurgentur a pulvere parietes et altaria Vasa sacrificii, sacraque linteamina, necnon paramenta aderdotalia nitore resplendeant imo ecclesiam suam ornare studeat parochus, prout sese efferet occasio, sic tamen ut nihil peritorum culo ossendat.
21. Invigilet etiam vitae et moribus juniorum Clericorum qui intra paroseis fines degunt, tempore quo seminaria acant. 22. Nec parvi momenti esse existimet, si pueros quosdam bona indole praeditos, et indicia praebentes ex quibus judicari possint idonei ad sacerdotium, ad pietatem singulari studio instruat, primis scientiae, sacrarumque disciplinarum elementis imbuat, atque, si opus fuerit, etiam ecpropria pecunia adjuvet, quo studiorum curriculum in aliquo minori seminario prosequi possint, et sic tandem ad clericale tyrocinium pervenire. Quo enim amplius leviticam illam tribum multiplicabit, eo jucundius Deo praestabit obsequium, eo magis eclesiam Christi laetificabit, regnure tu Christi dilatabit. 23. ari utatur vigilantia erga personas Deo dicatas, si quae existant in paroecia; sed muliere sobrie alloquatur, et invisat, ut deco Dei ministrum. 24. Religiosa juventutis educatio ad Ecclesiam, utpote Christianorum matrem, ac magistram, ex ipsa Dei institutione Spectat; nam omnis sexus, Omnis petas in his verbis Christi: iocete omnes gentes,' includitur. . 25. Inde scholas instituere, iisque optima notae magistros Buincere, animarum pastor sui muneris esse memor sit. Scholas
106쪽
ergo puerorum interdum visitet, non quidem censoris impori tuni Vices gerens, sed potius patris et amici, ut omnes, tum praeceptorem, tum alumnos, Christo lucrisaciat. 26. Caveat ne mere curiosa, Vel supra captum posita, vel quae in vitae decursu levis tantum, aut nullius essent utilitatis, pueri edoceantur, cum temporis jactura, et periculo no supr humiis ac simplex vivendi genus assurgere ambiant, sicque inutiles ac vere miserabiles evadant. 27. Omnium, quibus pueri in scholis utuntur, librorum cat, logum sibi exhiberi curet perversos, quantum poterit, procul amandet, ac si quominus eliminentur per eum non stet, rem ad Episcopum referat. 28. In immutandis usibus, vel tollendis abusibus, magnam adhibeat cautelam, nec quidquam alicujus momenti aggrediatur, nisi consulto Episcopo meminerit horum sancti Augustini Verborum, qui agens de auferendo usu quodam pernicioso, seripsit: Non aspere, quantum existimo, non duriter, non modo impe1ioso, ista tollantur magis docendo quam jubendo,
magis monendo quam minando sic enim agendum est cum multitudine aeveritas autem exercenda est in peccata paucorum,
et si quid minamur, cum dolore fiat, de scripturis commone udo vindictam futurorum, ne nos ipsi in nostra potestate, sed Deus in nostra sermone timeatur. Epist. XXII.)29. Cum parochus pro Christo legatione fungatur in terra, Christum induere nitatur, ita ut sese totum devoveat religionis augmento, animarumque Saluti. Caveat igitur ne quid detrimenti asserat robus tanti momenti, Vel levitate, aut petulantia, vel inanis gloriae amore, vel rerum terrenarum cupiditate Dicta sua ponderet, scripta discutiat, actus uos ita componat, ut non Vituperetur miniSterium nostrum perfectus appareat homo Dei ad omne opus bonum instructus.
107쪽
CONCILIORUM QUEBECENSIUM. 30. Quia, ut ipse ait Christus, Bonus Pastor cognoscit oves suas et vocat eas nominatim, ride parochua cognoscere debet fideles sibi commissos. Non ergo negligat morem hunc tam salutarem, singulas parcoctae suae familias, si fieri potest, certis temporibus, visitandi, hocque munus adimpleat cum gravitato simul et modestia, necnon et ingulari charitato. Quamvis enim a quolibet inutili, per parcoci'm, discursu abstinere debeat, non tamen ossicio suo satisfecisse arbitretur, si domi inclusus, exspectet ut ad ipsum Veniant parochiani. Semper equidem valuit, sed hisce praesertim temporibus valet, hoc praeceptum Domini: Ite ad oves quae perierunt domus Israel. 31. . Obediant parochi praepositis suis et subjaceant eis; ipsi enim pervigiloni, quasi rationem reddituri pro eis. Inter se autem sint unanimes, idipsum sentientes, fraternitatis amatores, honoro invicem praevenientes, nihil per contεntionem, neque per inanem gloriam, sed in humilitate Euperiores sibi invicem arbitrantes, non quae sua Sunt inguli considerantes, sed quae
32. Denique se patrem esse magis quam Dominum memor parochus quisque, parochianos suos sincera charitate amplectatur et diligat illos, ut filios carissimos, moneat infirmos in fide benigne suscipiat, nemini et ullam offensionem, omnibus exemplo praeluceat, si atque tanquam si nutrix foveat filios suos. Insuper inquirat studiose de pauperibus, praesertim de orphanis, pupillis, aegroti senioque consectis, aliisque personis, temporalivo spiPituali misericordia indigentibus, quibus et ipse, pro Viribus, opitulari, et alios suo exemplo et hortatu ad id ossicium incitare studeat Cone Mediol. 1. γῆ . De Vieariis.1. Vicari in adjutorium ministerii parochialis instituti sunt,
108쪽
EXCERPTA DECRETORUM. 101 et ab Episcopis deputantur, parte fructuum iisdem pro sum-
cienti victu assignata. 2. Quamobrem, non proprio nomine curam habent animarum sed tanquam parochum adjuvantes, Vel repraesentantes. 3. Debent igitur cum reverentia et subjectione erga cum sese habere nihil, ipso invito muneris obire, nisi ob graves causas, aliter ab Episcopo statutum uerit. 4. Curent, quantum fieri potest, ut uniformem cum parocho agendi rationem teneant nimia enim inter utrumque, quoad sacri ministerii praxim discrepantia in destructionem potius Vergeret, quam in aedificationem. 5. Summopere etiam caveant ne verbis aut lactis parochum in mente fidelium imminuant, sed in omnibus modeste, sicut decet, Sese gerontes, cum diligenti cura, fideli populo salutis
2. De Administratione Bonorum Ecclesiarum.1. Res Ecclesiae, utpote propter cultum divinum Ecclesia donatas, esse Dei, proindeque sub potestate et jurisdictione Ecclesiae omnino constitutas, declarant plurimae Summorum Pontificum Constitutiones, et innumera Concilia. 2. Curent ergo sedulo parochi, aliique u hus competit
sacerdotes, ut bona temporalia Ecclesiarum uitia in recte administrentur.
3. Provideat, pro viribus, ut curatores churehwardens non praeponantur, nisi Viri selecti, probatae religionis, et huic ometoidonei. 4. Intolligant isti administratores se tanquam procuratores Ecclesiae constitutos esse, seque ab eadem tenere jus administrandi bona dictarum abricarum. Sedulam dent operam es, juxta injunctum sibi ab Ecclesia munus, ea bona fideliter ser-
109쪽
CONCILIORUM QUEBECENSIUM.vont, ac ne quid de ipsis distrahatur vel deperstat. Mominorint sibi non licero dicta bona, tam mobilia quam immobilia, donare,
Vendere, permutare, Vel alio quocumque modo alienare, aut in mutuum dare, Vel in emphyleusim tradere, vel sub hypotheca obligare, nisi in casibus a jure permissis, inconsulto Episcopo et sine expressa ejusdem licentia. Caveant etiam ne absque eadem licentia, pecunias numeratas aliave abricarum bona in alios usus impendant, quam ad quos jure aut consuetudine, destinantur.5 Rationum et deliberationem libri sint ad amussim exarati e legitimis muniti chirographis. Redditus accurato percipiantur. Acc0pti ob Xpensi ratio Comptes quotannis accurato exhibeatur. 36. Invigilent continuo eccleRiarum rectores ne instrumenta, quae spectant a bona sive mobilia, sive immobilia, perimantur aut pereant, sed ut Sarta tecta serventur. 7. Thesaurarii mei non fungatur parochus, ne sacri ministerii honor et independetitia laedantur. 8. Ne parochi et ecclesiarum rectores apud fideles sibi commissos aut in suspicionem Veniant, aut male audiant, jura sua ab occlesiarum suarum juribus apprime distinguant, nec taxam
turis pro hinctionibus ecclesiasticis immutent, nisi approbante Episcopo, neque alia ibi attribuant, quam quae ipsis vel lego
dioecesana, Vel probata consuetudine, competunt. 9. Nulla aedificetur ecclesia, nisi situs, schema, ornamentaque
fuerint ab Episcopo probata. 10. Nulla in aedibus sacris fiat alicujus momenti resectio, nulla mutatio formae, cujus opportunitas non fuerit episcopali
110쪽
De Dignitate et Auctoritate Episcoporum.
Magna certe sublimisquo piscoporum dignitas i anc Sancti Patres, Doctoresque miris encomita extulerunt, non equidem alicujus adulationis causa, sed ipsius Religionis intuitu, quam Episcopis, veluti quodam fundamento, divina dispositione inniti cernebant. Episcopo enim esse Principes Ecclesiae, Apostolorum successores, ipsiusmet Christi legatos, passim et aperte docent. Sed cum hisce luctuosis temporibus, non tantum dignitatum Episcoporum, sed et potessalom quae fluit exilenitudine sacerdoti in eis residente, quidam hostes Ecclesiae, temerario ausu aggressi suarint, hae Synodus censet praeclara ea de re sacrosancti Concilii Tridentini verba in memoriam ess revocanda Si quis omnes Christianos promiscue Novi escamenti sacerdote esse, aut omnes pari inter se potestate spirituali praeditos assirmet, nihil aliud aetere videtur quam ecclesiasticam hierarchiam, quae est ut castrorum acies ordiuata, confundere perinde ac si contra bant Pauli doctrinam, omnes Apostoli,