장음표시 사용
71쪽
6TfitC Byblidi autem Cauni imago per somnum saepe offertur v d T Sq. quod vere Alexandrinum est. Sic Medea Iasonem in somno cernit Apoll. Ehod. III, I sq.), quae experrecta ita
exclamat v. dT.: me miseram faetiae quid vult sibi noetis imago ' Apud Nonnum Dionys XLVII, 32 sq: Ariadnae somnianti Thesei imago occurrit Somno soluto desiderat, ut redeat iucunda imago v. dis idem Byblis avet v. d8o quibus adiungas Bacchi, cui Beroe offertur, haud quaquam pudiea somnia plane respondentia Milesii8 Notin Dionys XLII, 8 5:
rem Venerem precatur, ii Voluptates revocent, di I sq. Similia matrimonii gaudia Morrheus somnias Chaleomedae amore inflammatus Non n. Dionys XXXIV, 8 sq.)', qua fabella hie illi Euripideam Phaedram nobis in memoriam reduet supra notavi p. IS). Denique somnia in Anthologiae lusibus haud raro occurrunt et Anth Pal V, 2 3. XII, I 25. 2 v. 5 sq. ITT .
Ad Choricium autem post hane digressionem redeunte iam confidenter statuemus eum Alexandrinum nescio quod carmen praeSto habuisse, ex quo plus quam inanes osculos delibaret; praesertim cum constet rhetores istos recentes Alexandrinorum serinia insolenter expilasse Memoriae igitur infigamus eum ipsius epistulae Summam suo quidem Marte paucis signifieare. Ad extremum autem uni loeum ita coneludere lidet In Ovidiana Byblidos fabula cum multa ornamenta ineSSe Vicerim,
Phaedra iuxta Theseum dormientem ipsa quoque Somno Ceupata in prima area repraesentata erat, si rhetori fidem habes Boiss.
De alio ornamento Alexandrino in Chalcomedae tabula Nonniana cf. Dilthe l. l. p. o et de Eeroa fabula p. 36. Cave, ne ex Callimacho, cui Groοια ξεναι καὶ Πριπτο praepopularibus placebant, omnes poetas elegiacos pendas An in hac quaestione nihil valent picturae parietariae fotiens,ippolyti tabulam illustrantes Accedis, quod Lycophron nostram tabulam in scaenam deduxit es Suida s. v.). Abeat quidem nugator Apuleius, qui de Orthograph. re p. 23 s. eineue Anal Alex. p. 2bo Lupi cuiusdam Anilii de Phaedrae sororisque ultione festimonium ementitus es. advigopus acad. I p. 2o addit 'Parthenius aliter'. Quanquam, unde hoe
72쪽
68 qiuae eum Alexandrina Phaedra congruans, iis pensitatis, quae antea de Nasonis exemplaribus Alexandrinis disputavi, iam cum magna dueta similis harum fabularum tractatio ad ipsos Alexandrinos rerum oeari potest apud quos item multa de Euripideis fabulis derivata in usu fuisse summa cum Specie Veri sumitur, quoniam ex par Vi ac paucis Alexandrina poesi frustulis interdum fragie ingenium etiam nunc perlucet. Irrita quidem incipias, si certos auctores, ad quo poeta Romanus in adornanda Byblidos fabula se adstrinxerit, excitare testes oneris. Varii varia tradiderunt; primum enim ad parte voeandi Nonnus Dionys XIII, 5 sq. Sehol. Thooerit. VII, IIS, Conon Narras II, Nicaenetus apud Parthenium XI, qui si narrant Caunus amat, fugit; Byblis redamasse Videtur, cum fratris fugam gravissime maereat. Ab altera parte stant Nicandor Eτερψιον υ Ant. Lib. XXX. Selin. p. 5b , ο πλείου apud Parthenium l. l. ipse Parthenius l. l. fi g. XXXIIII.)i, Ovidius Sedundum quos Byblis perdito amas, fratrem adit, repulsam fert'. Quomodo D πλώου cum Ovidio congruant, modo exposui. Poetae Romano proprium est, quod Byblis committit saepe repelli v. 682, quam amplificationem si paraphrastae oppressissent, non mirarer Acerbo liuetus, in quos
puella post fratris fugam indidit Ov. 68 sq.), leaenotia Conon Parthonius frg. XXXII v. I sq. x exposite et aperte indieant .
Aristocris et Apollonii Rhodii nomina in capitis indiculo citata
non ab ipso Parthenio originem traxisse verisimile est et Uercher Eros script Graec. I p. V q. At olide l. l. p. li6 adn. verissime fidem auctorum in textu laudatorum defendit. Prior fabulae forma, quam etiam Nicaenetus antiquissimus laudatorum auctorum sequitur, antiquior fuisse videtur, quod proverbium M υνιο εο sc spondes of Itolide l. l. p. b. lj. Alexandrini autem rem invertebant, ut Ilippolyteae fabulae populare sollem usurpantes occasionem nanciscerentur depingendi muliebris animi gradatim ad scelus labentis.
significare possunt, qualem Ovidius v. 585 sq. puellam post primam repulsam secum habentem fingit, si discesseris a diverso argumento fabulaeque ProgreSSU.
Ovidiana puella diripi vestem a pectore v. 636 sq. quod Parthenius ipse . 5 sq. de mulieribus Byblida lugentibus narrat.
73쪽
6s Longas puellae errationes praefer Vidium v. sq. unus Conon commemora ( τολυ ν ρi stίαν Γλανὲ θεiσα). Nicaenetus terras potiu enarras, per quas Caunus migraverit L Apud Parthenium ipsum infelix puella laqueo sauees innectit, euius fabula formae agonem bene gnarum fuisse probator Amator. I, 28arietiygin. f. 2 3). Idem referebant D 'Πίουσ; compi
(sit Sehol. Theocrit. l. l.) Apud Nicandrum, qui unus de fratris interpellatione nihil habet, Byblida amoris impatientia e
narrationi aliud festimonium non suffragatur, quod saepius in hoc auefore fabulas ad ludibrium variante accidit. Nam poeta Romanus, a quo Nonnus Stat, fingit puellam, quam Naideseommigerantur, lacrimarum rivo perpetuo gramina umectante in ipsum fontem versam, qui nune quoque vallibus illis Nomen habet dominae nigraque sub ille manat ' v. 66 sq.). Quae ad Nieandri verba nos sponte reieiunt. - Denique ut ad Byblidos natales veniam, de patre Mileto consensus est diSSen- fiunt de matre, quam Ovidius v. 52 q. Cyaneen Maeandri filiam et Mythograph. Vah. I. si), Nieander Idotheam Euryti filiam, Nieaenetus Tragasiam vocat'. Prole Ovidio auctore v. 53 gemella est idem festatur Nieander δίδυμοι παiδεσ), eum quo praeterea poeta Romanus mirifice concinit narrans v. a. Sq. Miletum celeri carina sponte Minoa fugisse urbem
74쪽
Toqiae cognominem in Asia condidisse qua de re ita lean
ntii Tor s/εν δοθε)ην κτλ. Praefatus autem erat Ovidius referens . dii q. Minoa tunc invalidum pertimui3se Deionidenque iuventae Robore Miletum Phoeboque parente superbum', quem Secundum leandrum, cum pulcher SSet, O niγω καταποθον' ἐνεχείρει βια σθαι. Aristoerisum autem de eo tradi
άυον κτλ. - Apollodorus III l. 2 denique inter liberos Enropae et Asterionis er tamen ortum esSe prodit hac de causa:
Προσσχων κτλ. Ceterum de Apolline Mileti patre omnibus convenit de matre Aria Aristoerito Apollodoro scholiastae Theocriti l. l. tymologico magno s. V. si x τοσ); unus Ni eander Aeaeallida Minois filiam ' eam vocat, unus Vidius Deionen. - Ea igitur ratio, quam poeta Romanus in Byblidos stirpe illustranda
Sequitur, ali aperto documento est temporum invidiam eriptoribus, qui maxime in censum veniant, non pepereiSse turbae latere possunt i τοὶ πλείοσι, quos Parthenius laudat. Sed necesse erat firmum et stabile fundamentum iacere, ne hariolarem Iar in vani nominibus quaerendis. Interim, quod Ovidius in singulis eum hoc aut illo auefore congruit, id favet conelu denti eum ex Alexandrinorum hortulis hine illinc flores earpsisse, quae erat tu consuetudo. Ad certiora venio. Nam fore confido, ut Scrupulus, Si cui
forsan de Euripidis vestigiis in Byblidos fabula resederit, funditus tollatur, ubi alia magis expressa etiam in simili Myrrhae fabula detexero, quam Ovidius Sequente Metamorphoseon
Verheykii coniectura crece licto ror, quod verbum inVenitur Ans. Liber. XXXVII, nescio an improbanda sit. Nam testimonia supra allata examinanti in utramque partem argumenta occurrent. Itaque interim codicum scripturam fuEOr. Alium filium ex eadem cum Apolline procreatum commemorat
Apollonius Rhodius IV Iisd of Schol.
75쪽
libro X, 2s Sq. cantavit Myrrha igitur, cui ipse Cupido
sua tela nocuisse negat V. II Sq. i, ut Phaedra et Eur. Ηip. s sq. foedo amori repugnare studet V. Is q. Sed mox incesta vota refractat modo celeris pestem ante oculos positam effugere vult modo in eo St, ut turpi eupiditati manus det. Si inter spem et conscientiae eruciatus fluctuat neque ulla argumentandi ratione consistendi locum invenit; deni iust nec modus et requies, niSi morS, reperitur amoris. Mors laeet' v. 28 sq. Phaedra ita morti praefatur Eur. Ηip. V. 3s Sq.:
quam moriendi cupiditatem nutrix reprimit quidem postea. Apud Ovidium res usque ad laqueum Venit v. 28 Sq. Sed nutrix infervenit v. 38 sq. - Perattentum autem velim feteneat ea ratio, qua poeta nutricem desperandi causam et amoris confessionem ex puella, quae ut Phaedra amorem occultaVerat,eXSeulpentem proponit quippe quae manifesto ab Euripide dueta sit. Nutrix enim instat puellam rogans, ut sibi committas, quiequid doleat v. si s i. sota illa rogantem Versata gemit' v. 8s sq. Si Phaedra aeriter instanti nutrie gemitu tantum responde Eur. Ηip. Boo Pliaedrae enim verba sunt eu ταλαιν' εγω. Ovidius pergit: certa est exquirere iitrix Nec solam spondere fidem'. Euripidea nutrix eandem confidentiam habet V 285 O pix ανὲ σeo F Πυδε νυν προθυ/ύασ. Ora illa puellam . OLSq.:
Additur . I sq.: stipite se Stygio tumidisque adflavi echidnis
Acumen hoc vere Alexandrinum ex Madem imaginandi ration ortum est ex qua Erinys thalami pronuba similia. De quibus s. Diltheyl. l. s. l. Anii deli Inst. 286, p. 2 sq. a sq. Simile quid latero videtur in Choricii verbis foede mutilatis eam scaenam in qua anus Ilippolytum adit, describentibus Boiss. p. 166): In roλυτ Tαχα
76쪽
me sine ferre tibi; non est mea pigra SenectuS. Seu furor est, habeo, quae carmine sano et herbis, siVe aliquis nocuit, magico lustrabere ritu, ira deum siVe est, sacris laeabilis ira.quorum VerSuum exemplaria ex Euripidea fabula repeti debent. Ab externa forma congruunt V 2s Sq.:
Euripideus antea de Phaedrae morbo iecit v. lis q. I 5s Sq., id Sq. Poeta Romanus deinde nutricem patris mentionem Veluti easu inieientem fingit tum Myrrha audito fatali nomine ingemiscit v. do2. Eodem artificio utitur Euripides v. Blo; quod Ovidio, qui anum amorem praesentire narrat, do , quanquam Myrrha ne orbo quid om eum tetigit Euripidos cautius egit , ita laeuit, ut idem iterum adhibere v. ilo. Tunc Myrrha l. r.exiluit gremio furibunda torumque
ore premens discede, preeor, miSeroque pudori
pardet' ait. Instanti dis eodo aut desine dixit quaerere, quid doleam scelus est quod Seire laboras
Infollegisti antiquos poetas in interpretandis his versibus mesium consentire Congruentia autem cum Ovidio impellat forsan quempiam, ut Conteia hos versus Euripideos, quos loco, quo nunc leguntur, ferri non posse vidimus, priori illi nutricis cum Phaedra colloquio adscribendo esse. Sed aptum locum frustra circumspicies accedit, quod illi omnia iam conciso posita sunt, ut nisi intemperata manu quidquam inseri nequeat.
77쪽
Cum quibus omponendi versus Euripidei
Apud utrumque poetam deinde nutrix supplex ante erae pedeSproeumbit Ov. is 5 Eur. 26); atque quod maximi ponderis est, utraque heroina Similibus ambagibus confessioni praeludit. Myrrha enim v d22 dixit 'delieem eoniuge matrem 'Phaedra ita v. 33T;
Confessione autem Phaedrae tandem extrieata nutrieem horror perfundi v. 353 sq. quem poeta Romanus anus canitie rigidis hirta stante capillis illustra v. d25. Sed Ovidiana nutrix multa addidit, ut exeuteret diros, si
posses, amores Euripidea longe secus, eum resistenti Phaedrae perSuadere potius conetur, ut amori totam se dedat; quae est uniea ratio moderatis alterius Phaedrae moribus eon VenienS. Nescio an idem Myrrhae eon Veniens fuerit, ut quam poeta Coroniferi exemplum Secutus ineos tam libidinem anxie occultantem et aliquatenus certe pudicitiae edentem Deerit. Nasonialiter Visum est, cum puellae a ratione antea enixe obServata subitam desectionem imputet pergens v. 2 Sq.: a virgo ei se non falsa moneri; certa mori tamen est, Si non potiatur amore. Compilationis videlicet hi versus haud obseura iudicia sunt, quippe qui potita prioris Phaedrae mores delineent. Nam postquam tragica nutrix Seneca auctore iterum iterumque pericli- fata est, quibus adhortationibus dominae cupidines confunderet v. 2 sq. 2 6 sq. illa fatetur Vera esse, quae nutri memoret, Sed furorem cogere peiora sequi . I T q. Neque Senecae Phaedra erta mori non est v. 25i, quam mortem minantem anus prohibet spondendo iuvenem serum Se aggreSSuras V.
222, ut Myrrhae nutrix d2s: vive, ait haec potiere tuo'. quod promissum numine firmat ritu Euripideae nutrietS, quae eum Veneris invoeatione de seaena decedit v. 22 sq.Sed inquirentibus in eam rationem, qua poeta Myrrham contra incessam cupiditatem luetantem induxeris, multa obVia sient, quae Milesiam luellam in memoriam redueant. Nam
78쪽
haili fortuito poeta Byblida et Myrrham simul nominat ad il-llistrandam illam sententiam flammam muliebris amoris legitimum finem saepe excedere Arh. m. I, 28 sq. . Iuxta igitur ponendi hi maxime sunt versus Met. X, 35 sq. cf. v. 32o
68 sq. - Sed ab hac comparatione progrediendum ad similitudines eum Phaedris. Nam quodsi Myrrha se ipsa accusat: quo mente feror quid molior ' v. 32o, quid in ista revolvor 'v. 35 et Byblis 'quo feror ' v. 5os, in his similibusque provocari
potest ad Euripideam Phaedram reo 'αρε 'λαγ L Cyrosl ἰασαγαθα V. do et Supra p. 62 . Verumtamen Seneeae nutricem potius nonnunquam audire Videaris in eram invehentem v Ii2:
quo, misera, pergis quid domum infamem aggravas ' et v. 65. 6s), quae alio loco Phaedram obsecrat, ne se dirae spei obSequentem praebeas V. IBI Sq.; eum Myrrha sibi exprobret v. 336 spes inferdictae disceditot' et v. 22 352 sq.). Sed hae leviora graVius, quod Myrrha ad extremum sic argumentatur . 35 Sq.: Velle puta res ipsa Vetat Pius ille memorque est oris'. Etenim prorsus eodem modo Phaedrae nutrix, postquam tot Verba irrita profudit, eastos iuvenis mores postremo praetendit V. 228 q. et v. 286 sq.: resistet ille seque muleendum dabit ea Stosque ritus Venere non casta exuet Eadem causa Milesia puella incestum aversatur Met. IX, 566: finge placere mihi: seelus esse videbitur illi in quibus nunc ad Phaedram relegaturii sum, ea uni Myrrhae propria sunt. Interrogat enim se . a Sq.: et quot confundas et iura et nomina, Sentis tune eris et matris paelex et adultera patris fune Soror nati genetrixque vocabere fratris qualia nutrix quoque Phaedrae exprobrat Sen. V. ITI Sq.: miscere thalamos patris et nati apparas uteroque prolem capere confusam impio Neque quas Myrrha atro erinitas angue sorores sibi depingit V. Bd sq. illa praetermittit imagine quidem omissa potius
poenam praeSentem conscium mensis pax orem animiamque culpa
plenum alumnae obiciens Sen. v. I 6 sq.). Denique legenti
mihi Ovidii ver8um 36a, quo Cinyreia virgo patri, quem digBR
79쪽
procorum copia lirget, interroganti qualem virum habere optes, respondet: similem tibi semper occursat animo Cressa mulier ex adVergo amati iuvenis stans et perquam similia devertieula flexionesque quaerens, cum ita tergiversatur, ut obstupefaetum privignum revocet ad Thesei vultus priores et eius tanquam similem speciem, in quam exardescat Sela. V. Sq.3. Unus resta locus, cuius exemplar indaganti mihi non minus forsan applaudatis. Nam Myrrha multa verba impendit simplicem naturae statum, quo animalia nullo dilectu coeant,pra humana Soeietate fortunatum dicens v. 28 sq. qualium exemplorum, in quibus animalium vita eum humana in comparatione coniungatur, Alexandrino poetas vel eorum aSseclas Romanos assatim suppeditare notum est Sed eum Virgo humanas malignae curae leges cum gravitate quadam
Vitupera v. 32 sq. aut fallor aut hie locus altius deduci potest ad ipsum scilieet Euripidem, cuius Phaedram antea de Byblide senum illa iura legesque aspernante disputans p. d)
laudavis. Premo enim perquam similem in Philemonis fragmento so argumentationem', cuius extremus quidem Versus vineis minime de incesto defendendo agi sed sententiarum lumina non infra Euripideum cothurnum sunt, cuius admiratorem
Conferas ex gr. Ovid. 1 f. m. I, 2Ts Lydiae v. 28 Sq. Verg.Aen. IV, 55 I. Properi III, l5. 2 Η. Similem senum degumque despicientiam dignificat Propertius
III, do I sq. II. idoneus auctor hoc ornamentum a tragica Phaedra ductum postea apud Alexandrinos eroticos frequentatum esse se Ca eautem ne ideo de Ovidii exemplari desinas quaerere.
80쪽
ille alias se gessit et i rg. I 2 ine. XL, M. IV 8). Aecedis,qilo fragmentum 6 alige suspieionem eum IIippolyti Volati
bene gnarum fuisse, ut in priore dissertationis parte p. T)ostendi. Euripides autem ipso similem rationem concludit lig. ine. I 2:ὴ φυσε εβουλε θ Oftων ουδεν ιέλει Sed opus est tandem aliquando argumenta breviter astringere; nam cum ex ornamentorum coloribus fabulaeque attira,
de qua re infra disseram, effieiatur Ovidio aliquod Alexandrinum exemplar in promptu fuisse, quod inmelvii Cinnae myrna eodem iure sumunt e f. olide l. l. p. sol. i. , oritur iterum quaeStio apprime gra Vis, cuinam Euripides olores mutuos dederit quam Summa cum Specie Veri eodem modo, quo in Byblidos fabula, solvi posse mihi constat. Nam ut taceam de similitudine colorum admodum diluta, qui ad priorem Phaedram reVocandi Sunt, non nego fieri potuisse, ut Ovidius in adornando illo colloquio inter nutricem et alumnam fragico exemplari feretur; quanquam poeta alias non Veritus est toto Versu integro Surripere, quale furtum nostro loe non deprehenditur. Sed ut vis esto quin Ale-Xandrini praeterint, dubium esse nequit Antonini Liberalis fabula XXXIV ad comparationem vocatas. Ille enim de myrna, quam
phrasta reciderit, aequi iudiei unum hoc erit, ut ad similis fa-
Ad extremum laudat Myrrha gentes, in quibus nata parenti iungitur' v. 332 sq. quod de Chaldaeis et Magusaeis otio Diog. Laert. I, T et Bardesanes Euseb. Praep. v. VI, Io rat memoriae produnt. originem talia ducere potuerunt ex fabulosis itinerariis of Bolide l. l.
p. 2 o. I.). Nomen auctoris descripti epitomator celat, quod magnopere queri libet Alexandrinum eum esse nemo negabit in quam Sententiam mox plura Proferentur.