De eventibus tragicis

41쪽

rmidant offensas, quae ex fidelibus admonitionibus, diso brijs consilijs saepius exoriuntur' Multi auro corrupti, qtu δ re communi micent: ti De lienes accepta pecunia a VHarpali de Fo Aiscinas veniente lenteistiam dicere mirconcione ius is, vinem sibi intercisam annuebat. Quema sucum aduertreites nonnulli, nbn' Una: venim Argem tangivi correptima Dem6sthenem Eoahξ. Multi remps risendo placentia Aliud igitur ital mente occultare magnartim calaa '

besticis sapientersistis thiis &-fi liciter conficiendas. Et isi quando nam sterint , Uti salubria sita lat, lic t fari es γα liuin me sit, habeanrtia Taniri iubetis tumori uinitus ipsis adliniatum . consilia cum pietate, q& timore Dei coniuncta suerint ma ira incommodorum molem vel silus propulsere pote tuta curn Principi, turria 'ipsius ditiora ,N. Rehidblieae'ntuli proderit: Si 'veth, i minus tineatur pietate, nisinamus hi es adio in serendam, adi im-Vitia propaganda obtiμ. Τ

42쪽

taria sunt,sed quae Principum cuinditatibus arridere sciunt. Obseruant quo Principis affectus & voluntas propqndeat, atque Uscopimi illum omnia. insilia axo actiones suas dirigunt . Exemplum liabemus I. in filio Simeor, fiatris Dauidis , cum Amnon filius Dauidis primogenitus

ex Archinoe uxor amore ioceusus furioso, sororem Tha

marim ex alia matrς perdite deperiret, ei hoc consiliunia dat, ut morbum simul re atque eiusdem lenocinio adesinam violenter comprimeret Quod consilium,& si prima specie blandiebatur stultis Amnonis assectibus, tamen exitu erat tristissimum. cum Gin sessicundus RoPerses um, ex cina ljδUMisiuihil ereret et Ai1 ne liceret sororem in uxorem dum sit pi cspondenim: Rc-gi licere quicquid velit. III. AEM , Mu)miquartum Regem Pelisum cupi iunx ori N-magngi suae potentis, lycitauita munes Rah sum non ne sarium . Sed hoc consiliui'. itu. s.' iistiti l Naimia eryisi post pugnam ad Salamη l p rua sy rina e invia, fu gere corus est: Mardonium vir Sp ramis intersectheoni icto lapide in os eius ..hiis i-άIit eius, 'tri , qui praeciamus eius belli hortator fise 't. v Malis onsiliarii. Roboa- . ni adulantes iniusti' Dop cupiditatibu , occasonem praebent, non modo distra tioni duodecimitribuum, iudi etiam nouis idolis & perpetuis bellis ciuilibus I. a. - enix , Vlt Vesus impij vel blandientis nullari1 suaui, totam mit*t ditionem Princeps, vel ad

uar veneni, quod ad insciendum exhibetur mellitum . Ummide Politici quae*onem mouent: An melior stitiis sit Rei-

43쪽

publicae in qua Princeps mlitus ὁ an vero, in qua Consiliari Principis sint mali ' Ad hanc qiuestionem -- sponderi potest re Lampridio qui in vita Alexandri Seuersscribit: miorem ac prope tutiorem esse Rempublicam, in qua Princeps malus sit, quam ea, in qua sint Principis ami- ei mali. Nec sanie ratio cleest. Nam unus malus potest a multis bonis corrigi: Multi autem mali non possint ab uno, quamuis bono,superari ulla ratione. Exemplis res declarari potest. Saul Rex impius erat ὁ ω tamen Samuele, Vtens Consiliario, multa secit, quae alias non fecisset: uti ex tib I. Samipatet. Contra vero nullus tam bonus est Princeps,qui non seducatur, si malos liabeat Consiliarios. Sic quandii Ioas Rex Iuda apud se trisui Ioiadem Pontificem, vir unia sngulari pictare atque prudentia praeditum, res bene cesseriint Regi & toti regno. Vbi vero illo mortuo destitutus suit Rex viris legis diuinae peritis, Deumque timenti- bus, omnia ad ruinam spectarunt . illa Photinuri Eumrulius, i& Ptolomaei iunioris AEgypti Regis Consiliarius, egiati de Pompeio M. a quo Pater ipsius in regnia restitutus erat I irecipiendo,deliberanti perfidstitisce verbis dedat)consilium: . Tu eoifelices: miseros fige. Ei eat aiada . . ii . .

exitium attulit. Hinc recte Goclaianum iam priuatunu ' dixisse,Flauiis Vopistus in Aureliani uim resert: mbue di Ucuitis auani beni imperara.'Nam quatuor 'que viri se colligunt , atqueiamnum consilium)captum au Imperatorem decipiendum ue dirum, quid probandumΝ - is

44쪽

AD PRINCIPE S. Qixv Imperator, qui domi clausus est , mera non nouit: Cogistirhottantumscire, quod ita loquuntur, facit Iudices , quos

feri non oportebat: amouet a RepublIca quos retinere debe bat. md multa' 'Bontis, cautus in optimus venditur

perator.

Gordianus Imperator laudabiliter imperium administrauit consilio N opera Mis ei soceri sui. Nam licet &ipse Gordianus pro aetate quidem saperet: tamen soceri consitus, viri praestantisiimi non mediocriter adiutus. Status igitur Reipublicae bonus de optabilis tum extitit: quod improbis homἱnibus, qui Principis animos atque aureS occupare perniciosis sermonibus, ut fit, soliti hactenus fuerant, omnis aditus praeclusus ad Imperatorem csset: bonis contra amicitia eius pateret: idque eri consilio esset tum erat. Quam temporum felicitatem Misesbos ipse Imperatori per epistolam gratulatur: cuius exemplum hoc est: Domino filoae Augusto Misitheus seeer & Praefectus . Euasillie nos grauem temporum maculam, qua per spadones Si per illos, qui amici tibi videbantur serant autem vehementer inimici) omnia vendebantur, voluptati nobis eo magis quo tibi gratior emendatio est: ut si qua vitia fuerant, tua non fuisse satis constet, mi fili venerabilis. Dijs igitur gratias, quod volente te ipso, emendata Respublica est. Delectat sane boni Principis esse s erum, & eius qui omnia requi rati-omnia velit scire, dc qui pepulerit homines, per quos antea velut in auctione positus nundinatus est. Cui is r spondens alia Epistola, non dissimulat, antea se quoque istorum artibus & calliditate in errorem.impulsiim , Magistratus & honores quibus non debuerit, mandasse. Et addit

45쪽

memoria omnium, maxime tamen Principum dignam v c em : Di, gratias, qxibd te insinuante, qui nihil vendis, didici ea, quae inclusus scire non poteram . Mi pater vcrum. audi ivssm: Mi r es mperator , a d quem reti centur, i Qui cum ipse publice ambulare non possit, neces.se estut audiat, Ni vel audita, vel , plurimis roborara, confirmet acte με verba epistolarum, quae extant apud C. Diolinum . quoque Hritatam exulareis aulis timus limit vi qMidam laudem sempiterenam Gqrgins Sarinus Poeta elegantissimus tale conci nauites pigramma, nil tu: -φημῶ i- '-ata veste colonor, i ii , mi is graminast scabat, i i Uomex ro in m subigebat humum

ιeiu,quot amores infrote,quotΘreues in voce, quoisenae, quot

46쪽

miotitiam quot artes adumtiu,Veritate proscripta Periit, qui nouallinIn tribunalibus hoc est, in stria ara Veritatis, quidaliud tot aduocatis,tot legibus, tot iuribur agitur,qua

. triumpbum fraudis'adornes ' est igiatur, quod fidelia, ac veridica consilia sint nerui corporis politiei; &quod nulla maior pestis Reipublicae sit, quθm mali Consiliarij. Et contris: Nullum maius boni Imperi; in il umentum, quim boni Consiliari3. Nam magnum sane Principi est ornamentum, corona Doctorum atque corda, torum Consiliarioru cinctum este. Imb S maximum Principi est emolumentum. Quia felicem actionum successiimpraebet, & aduersarijs metunt incinit,& subditi libentius pa-- rent. Unde Pol bius ab Euripide sepienter dictum seribiti Consilium magnam vincere militum manum .'Cum quo solagruit hoc venustisii mim Fpigramma tNiliam difficile est quod non peruadeat, in non E iatdocti lingua diserta etiri. i. Ancipitri eloquium longi penetrantius ense;

Boo rabiem motam saeat, in arma mouet . Manlius Torquatus chm esset declaratus Constit, ocul rum Valetudinem excusauit, impudentem dicens & Gubem natorem ει Imperatorem esse, qui i eum alienis oculis ei omniat agenda sint, postulet, sibi aliorum capita ac sertuitiis committi. Huc Horatius spectasse videtur, chm inquit: Segnius irritant animos dennis per aurem, i

47쪽

in idiui I Si tie mMi inre in eo esse Regum ac Prim ejuni, ut' H, i indutii verum-,Nicognoscant: idei, lue Hal eum ea Republica, in qua puri . Valet oia st iiiiii aurium, citra Iudicii vemitas . v m tr liIudouisur XI. Rrio Galliae hoc ipsemee profissus est. Illum enim diicita aliquano Historie, runt seis regno sub & potissimum in aula abundare omnibus reb , vita excepti nam veri, innumi rem, dum quaereret nuS

Rath habentur Zopyri lilimni unum de integrum sen-le dicebat D..ius; quὸnicentum caperes Babylonas x Asiainemnon non Achillis aut Aracis: vel km mstoris deceni, similes optabat, quo ficilita potireturi Troiω- Et Xersis

PersarumRex in tot mille millibita arrisis praeter Damar tum repeti it nullum, a quo amicius liberius moneretur ,

48쪽

- l Falluntur: ergo, qui Veritate, di dicendi libertate gratiam Principum anaim existimant, cibis magis eam dem reamuro praesinim , quibuh ipust laus vinuim caetera-

tum in eius electione, lini Pontificatu , saepEvt res potabat, opposuisset, di quidem acerrime, tarncria tantum abest,ut damnum. vllum a ςrixit, ut lysuper ab eo ipso ditatus sit reditu septem missium λureorum: quin etiam tanto in pretio habitus, ut scripturia sit, consequutam esse , communem hominum opinionem, non posse bonum dinalem non amari a Pontifice etiam n0n bono. Hinc constat, dicendi libertate, non modo nihil perdidia sese etiam non minimum lucrum acquiri ut praedicto exemplo, al9Lque, obseruauit nobilissimus i Scrip Hieronymus Platus .libro illo quem scripsit Mossicio. Cardinalium ad fratre .Haminium Cardinalem . Immo inquit, perdent fortaste, -N,merith, qui Pontifici , Malijs Primipibus, resistunt ob aliorum Principum νρti m taut rudium partium, Veli ob

Iraliquam plopriam commoditatem is, Qui vero amore Iust tiae, aut religionis, b'nique communis id si is, si praescitim reliquae etiam vitae testimonium consentia D uus,Vt dixi, multum acquiret. Tansus ins imogenti integritatis splendor apud iuri im 9 N ii RPraeditos, ut in quocumque ea sit, cum amabilem seddar, atq*d uti m stein conciliet hosti, non modo Caidisauein Pontifici, Consiliarium Principi. Atque hos etiam xu magis Vier, .cum Iron quas ne mino liquo impetu, quispi in in hac.. Veritatis, es libertatis prosessione long0- u senui; , id- quo iamdudum coepit praesticare, eamque Voluntatem, pCI

49쪽

pctua contantia rosorauit, semper in proposio , susceptoque consilio permansit . Id et is auctoritatem etiam no scio quarti viseri, & licentiam dicendi quidquidi oporteat ,

omnium permissu, atque etiam cu approbatione εἰς laude , Quo magis deploranda est praesens aetas, in i ua madixime, videsmus sunt verba Plimin Paneg.)CM1 ias elingues,

in quibus dicise quod melis , periculosum λγω nolis, mi' serum est. Prorsiis sane boni & laudabiles, S supra autum

a Principibus aestimandi, qui excusio omni metu, libere pariter, Si modeste in consilio sentcntiam suam promunt, Veluti Theodorus illa Ammiani, qui fotas pene omni&m erat, cuius linguam non e frenem, sed despicientem quae loqueretur , nullus claude , metus. Tali optarim,relo esse.praeditos ned uireco arios, sed & eos, qui a Consi sionibus Principum sunt: quorum certo taciIurnitaS, DC sibi tantum , sed, Principibus plerumque damno aries Meministe deberepta constitutos. se esse Speculatores, de Tuccinatores v bimomini: Si dicente me inquit ad EZe' νchielem) ad impium. 3 morte morieris: non annian claueris ei, neque loquuttis fueris, cluis uertatur a via fia impia, ipse impius in iniquitate amorietur 'sanguimm autem eius iri manu tua requiram.Ac si aperta dicat anquit'Bonsciua Archiepiseopus Moguntinus Ussu Taron. Tom. s. anm l

Isso. bi ei peccata. Lia non annunclaueris , Nisi cum TCnia, iargueriS, Vt conuellatur, vivat; S. te, qui mora incrcpalli, S ipsum qui te tacentc peccauit, flauim is perennibuS tradam . Cui enim dispensatio acrbi commilia iit extam si semcte vivat, & tamen perdite Nauentes arguere, aut ςIu sca M'aut metuat, cum ijs Omnibks, qui eo tacente pericIint, CC ita

50쪽

A D P R. I N Cn P E S. xxashdemnabitur.' Et quid ei proderid, non puniri suo, qui pu

niendus est alieno peecato η Notentigitur ista 'animarum cura Principum incumbii, caueantque proinde,nequid dissimulent, neuὸ Graiijs sitent, quod Vulgus Aulicorum prauo more solet . Etenim ille demiis bonus est, &praeconio dignus Principis minister, qui trullo metu, nec proprio permotus commodos suam liberdi sententiam profert. Et san 8, ne quidqualia tnetu absterrentur pleraeque timidae mentes: quia taniam abest, ut in ossensionem Principis hac monendi libertate incurrant, quin potius gratiam eius acrius Queant, magisque ac magis eam demereantur,

ut supra ostendimus.

Plerumque etiam accidit, quM ipsi Principes nolunt audire ac intelligere veritatem δ' Emplum habemus in Camhse Rege Persarum, qui 'finuunt 'esset vino dedi, rus, Prexaspes ex charissimi eluti mis , scius familiaritae te regia , illum admonuit , ut parcius de moderatius V ino uteretur, quod Regi turpe foret, in quwin'omnes conicetos haberent oculos, ebrietate agi . Hae liberi ac fideli admo- 'nitione adco Camyses excanduit, Vt non modo non . abstrurauerit, sed liberalius capacioribusque quo, alias scypicum bibisset, adducissili hi sierit, ab ipse monente Pi exaspe,

flium, in quem Rex arcum etntendens; ipsius silicet sagit- 'ta transfixit . Vide, inquit, ais Regis ebrij certast manuse oculus. At in seria nagetis, imo furor execrandus cst Magnatum , si VERITATEM audire nolint. Hoc narn que signum est: irati Numinis lauam illis mentem aufercntis, scuti in Oratione sua contra Leocratena puta cherrinae ait: i