Jac. Philippi Tomasini De tesseris hospitalitatis liber singularis, : in quo jus hospitii universum, apud veteres potissimum, expenditur

231쪽

Nec magis Romanos erga hospites defunctos suproma animi pietas destituit, cum etiam publica monumenta pauperibus & servis, ubi condi pote , rant, aedificarent. Plura nempe monumenta hospitibus benemerentibus posita legimus. E quibus libet hic duo recensere. Pri- , mum Tarraconae Videtur. D. M.

232쪽

D. M. T. COR. . . . F. . ,

DELEGA TUS. VII. GP. F. STI P. XXIIII VIX. ANN. L VII. . FECIT ALLIA. PARALI. HENIS. HOSPITI. B . Alterum ibidem, ex Verdesii schedis.

D. M.

VAL. AT VICO. R. F. COS. LEG. XII. GP. FE. STI P. XXIIII VIXIT. ANNIS. XLI FECIT. AELIA. PARTHENIS. HOSPITI BENEMERENTI

QQuod

233쪽

si I. P. T O Μ A s I N v sQuod munus utique per omnia tempora ussitatum , etiam apud nostros viget. Patavii ad D. Laurentii aedem

in marmore monumentum extat

quod Dominicus Molinus, Senator amplissimus, FRANCIsCI, Serenissimi, dum haec scribimus, Reipublicae Venetae Ducis frater, Laurentio Pignorio Amico & Hospiti posuit. D. O. M.

234쪽

de Tesseris Hostitalitatis. 213

Idem

235쪽

1 Is I. P. TOMA SINUS Idem mos veterum in milites bello destinctos. Lacedaemonii, dum contra Messenios pugnant, ne milites qui bello ceciderant, insepulti manerent, tesseras in brachiis, insculptis nominibus, habuere. Apud Athenienses singulae tribus singulas habuere arcas, in quibus cadavera & dispersas reliquias militum suae cuique tribui inquisita colligerent, & postquam in publicis sepulchris illa condidissent,

ne essent inhonorati, insigni testimonio pietatis in defunctos, solemni ora

tione eorum laudes recensebantur. Hoc autem loco non extra rem quae

ri poterit, cur Judaei triginta argenteis , quos reddidit Judas Iscariotes,

emerint agrum figuli, in sepulturam peregrinorum Z Quia, cum essent precium sanguinis, eos in Corbona, vel Gagophylacio inter dona Dei recondi nefas erat Principibus & Sacerdoti bus , inito propterea ab iis consilio sta tuerunt, ut emeretur illis ager figuli, quo peregrini, qui in urbe e vita discedebant

236쪽

de Tesseris Hostitalitatu. 2IT debant sepulchroque carebant, in illo sepelirentur. Sub velo nempe typi significatur, precium sanguinis Christi, non Iudaeis indigenis, sed peregrinis, id est gentibus in eum credituris, pro

futurum esse.

optime Aloysius Novarinus iii

Matth. cap.xxv I I. Fraudulenter Print pes Sacerdotum cogitaverant, ct decreverant illius pecunia summam in vilissimae

ct abjectissimae rei usium expendere, insepulturam filicet militum aliorumque pauperum, ct laenobilium gentilium, atque hae ratione Christi memoriam ad necem empti , ct suam ipserum impietatem emptione sepulturae sepelire. Sed aliter Tei providentia factum , Ager quippe iste .

emptus , aterni monumentumsedisse est sceleris ipsorum. Si in corbonam pecu niam immisissent, non ita manifesta res facta fuisset; nunc vero praedio empto ad posteros rem universam vel abud cogitantes transmiserunt, ut hine e staremu , agre celari Sacerdotum ct Frincipum

scelera posse. Κ Mirum

237쪽

1 Is I. P. ToΜA SINUS Idem mos veterum in milites bello defunctos. Lacedaemonii, dum contra Messenios pugnant, ne milites qui bello ceciderant, insepulti manerent,

tesseras in brachiis, insculptis nominibus, habuere. Apud Athenienses singulae tribus singulas habuere arcas, in quibus cadavera & dispersas reliquias militum suae cuique tribui inquisita colligerent, dc postquam in publicis sepulchris illa condidissent,

ne essent inhonorati, insigni testimonio pietatis in defunctos, solemni ora

tione eorum laudes recensebantur. Hoc autem loco non extra rem quaeri poterit, cur Judaei triginta argenteis , quos reddidit Judas Iscariotes, emerint agrum figuli, in sepulturam

peregrinorum Θ Quia, cum essent precium sanguinis, eos in Corbona, vel Gazophylacio inter dona Dei recondi nefas erat Principibus & Sacerdotibus , inito propterea ab iis consilio statuerunt, ut emeretur illis ager figuli,

quo peregrini, qui in urbe e vita discedebant

238쪽

δε Tesseris Hostisablatis. 2 I debant sepulchroque carebant, in illo sepelirentur. Sub velo nempe typi significatur, precium sanguinis Christi, non Iudasis indigenis, sed peregrinis, id est gentibus in eum credituris, pro

suturum esse.

Optime Aloysius Novarinus iii

Matth. cap.xxv I I .Fraudulenter Print pes Sacerdotum cogitaverant, ct decreverant illius pecunia summam in vilissimae ct abjestissimae rei usium expendere, insepulturam scilicet militum aliorumque pauperum, ct laenobilium gentilium, atque hae ratione Christi memoriam ad necem empti, ct suam ipsorum impietatem emptione Iepultura Ietebre. Sed aliter Dei providentia factum , Ager quippe rire .

emptus, atern m monumentumsissis est sceleris ipsorum. Si in corbonam pecu niam immi Rent, non ita manifesta res facta fuisset; nunc vero praedio empto ad posteros rem universam velabia cogitantes transin erunt, ut hinc cogιtarem- , agre celari Sacerdotum 2 Frincipum

Icelera posse. Κ Mirum

239쪽

ΣI8 I. P. To MAII NusMirum est quod de hoc agro scribunt Brocardus, Nicephorus , Bre-dembachius, Saligniacus, & ex iis A dricomius in descriptione Hierusalem 1a. 216. pag. 17ῖ. Cum jussu Imperatricis Helenae de hoe agro, quantum terra plures naves capere poterant, Romam avectum, ac juxta montem Vetticanum in eum locum exoneratumst, quem incola Campum Sanctum vocitant, licet crium

mutarat, eandem tamen retinere vim quo-sidiana experientia docet. Romanos enim

resuens, sela peregrinorum corpora ad se pulturam admittit et quorum etiam hieamnem earnis subflantiam intra vigintiquatuor horas prosur consumit, ossibus tantum restauis.

240쪽

De Inhoblitalite. SIcut hospitalitate nihil est juri divi

no, naturali, atque gentium, convenientius , nihil cum universis civibus, vel singulis hominibus gloriosius, Ornatius is jucundius ; ita inhospitali tate nihil est tetrius & immanius nihil legi divinae atque naturali magis contrarium & inimicum ; nihil quod & univeris civitati, & singulis hominibus majus apud mortales odium & invidiam , majoremque ignominiam utque dedecus pariat. Non defuere tamen, qui ferarum more , non hominum, ab omni humanitate alieni erant , m. non benigne hospites ad mensam admitterent, sed mensae apponerent. Diat. Caesarius. In Hesperiis regionibus ultra Indos quidam habitant, qui hospiates devorant,& advenas interficientes, comedunt. Huc facit illud Theocriti Κ a Schoia