Jac. Philippi Tomasini De tesseris hospitalitatis liber singularis, : in quo jus hospitii universum, apud veteres potissimum, expenditur

221쪽

Restabat alia hospitum discedentium tessera cin;us notitiam ex su pped itante Gregorio Turonense, Chi fletius in anastasi childerici 2 ,& nos supplendis quae hic desiderabantur ex Chi fletio exhibemus.

In abacu, inquit, Antiquariorumfrequens est media magnitudinis nκmmus ex aere flavo vel nigro , qui ev-hibat Mucti castaris , M. Irippa aversa mutuo capita: in postica autem parte crocodilum , animal Nilo familiare , pasma arbori alligatum. Signavit il

ptam. Nummorum ejusmodi partes dimidia dextrα, qua QAugusti caput referunt , reperta sunt Roma , cum illic areret amicus noster cursimm in enetrius , qniead vocabat Arrhas, nulla adjecta explieatione ; bim μή donavir fratrem m/um Philippum chisetium. Abbarem Paternensem, sam una, nigrάaue altera qui serertiam accepit sitidem nigram , Isdsnistram. Agrip pa, capite signatam, ct in hoc Telgio repertam a carolo Trooman ciυe Truxellans, Rei antiquarιa apprime dioso. Hummum divisum hie exhibeo , usurpatum mea sontentia, pro Oxyhahone, sive resfera inter amicuabsentes. ct longe disitos. Amicitiam enam quae est amicorum conjunctio, Iocus non dirimit, diui manebat Toma , partem dextram servabat Mugusti capare signaram : qui peregre profici βιbatur, sinistram cum Ggrippae es gie deferebat: quod existimaret genti tu metu faw, L E SM EO S defunctorum animaι esse . qui quae opera se

e sient in vira , oadem mortui tuerentur. & paulo post. Sperabat ergo amicus , qui 'ma manebat, mus talis vultus , ut domestici Laris eultu . amicum

ret accoleret, Sicut nummus ille biportitus quadam esset amoris arrha , per quam eorda absentιum amIcorum longe dissita mutui complexus desiderio aleren-

223쪽

C A r. XXIX. De mercenaria hostisalitate : ubi de Caupona, Taberna , .ytis

. bulo, se Diversorio. R Atione excipiendi hospites gra

tuita jam satis perspecta , nonnulla breviter de mercenaria dicenda , quam veteribus fuisse in usu sa iis constat. Cic. Lib. I. de Divinatione : Cum duo quidam Arcades familiares iter una facerent, ct Adegaram venissent, alterum ad cauponem d ertisse, ad hos item alterum: qui ut coenati quiescerent , concubia nocte visum esses in somnis ei, qui erat in hostilio , illum adterum orare , ut subveniret, quod hibia caupone ιnteratus pararetur. Certi

enim homines lucri causa viatores quosvis pro mercede excipiunt; illisque tecti solius usum , vel etiam ali menta praebent. Hi a Latinis caupo nes, sive copones dicuntur. Alii so

lum panem sine vino. Apud Cice

ronem

224쪽

de Tesseris Hostilatitatis. 2 Osronem in Pisoniana evae videntur: Panis ct vinum de propola, ct de cva. Quod sic exponendum est : Funis de propola, vinum de eva. Sed in veteribus glossis propolae sunt tabernarii, id- est copones, qui propolae apud Lucillum omnes sunt coctores qui aliquid promercale habent. Sicuti Macella

xii , qui veluti publici coqui in foro

carnes vendebant; a laniis differentes, qui crudas tantum venales habere soliti. De his Phaedrus: Pendere ad Lanium quidam vidit se

Inter reliquas merces atque obserua. Caupona idem curia taberna, quae teste Isidoro, erant aediculae plebeiorum, parvae & simpliccs in vicis, asseribus& tabulis clausae; unde & tabernarii dicuntur, qui iis assistunt. Videntur autem tabernae etiam omnibus opificibus & negociatoribus sitae: de Copona nunquam mentio. Est enim cella vinaria, attamen frequens eadem

I 7 est

225쪽

ros I. P. I Ο ΜΑsINVs est taberna pro copona. Virgilius in Ebriasamosa saltat lociva taberva. Ergo taberna eadem cum caupona. Illud tamen magis generale nomen, quam istud. Pro diversorio etiam caupona usurpatur apud Horatium Epistolarum. Libro I.

Sed neque, qui Capua Romam petit, imbre lutoque APersis, volet in caupona υιυere. Diversorium locus est ubi viatores divertunt. Aliqui putant fuisse dictum, quod ex diversis viis eo conveniatur. Cicero de Senectute : Ex υita ista discedo, tanquam ex hollitio , non tanquam ex domo. Commorandi enim natura nobis diversorium, non habitandi δε-dit. Diversari etiam est manere apud aliquem hospitii jure, vel alio modo ;& diversor is, qui diversatur. Quod quidem vel est publicum, ut taberna meritoria, vel privatum. Ali

226쪽

de Tesseris Hos italitatis. 227 Aliquando inter tabernam & dive

seria erat differentia : aliquando confunduntur. Nam & tabernae plerumque viatores & adventores excipiunt: diversoria vinum vendunt civibus.

Quin Latini pariter Cauponas & diversoria pro iisdem habent. Suetonius

diversorias tabernas appellat in Nero ne , quaS copae exercerent : Ouoties iam Tiberi defueret , aut Z anum sinum praeternavigaret, distosta per limiora 9 rip diversoriae tabernae parabantur, insignes ganea, ct matronarum torio copas ι tantium , atque hinhortantium ut anesieret. Sic legendum

illum locum Clarissimus Virorum Claudius Salmasius de Usuris putat. Nam vulgo est, insignes ganea. Diversoriis adjectum erat stabulum,

quod erat receptaculum equorum de jumentorum, quod etiam pro caupo

na & hospitio accipitur,a stando. Apulcjuς Lib. I. Ego vero, quod primum ingre i fabulum consticatus sim, ac ces, de quadam anu caupona is ico per

contor.

227쪽

2o8 Ι. Ρ. ΤΟΜΑ SIN Vseontor. Sed proprie animalium locus qui semper cauponis & tabernis erat proximus. Quo modo aliqui explicanda verba D. Lucae censent de B. Virgine cap. II. In fabulo eum reclinavit , quia locus in Hυersorio non erat ipsit. Quod Praesepium reddit vetus Interpres pro fabulo , ut Graecum νατνη pro eodem. Cum igitur non esset locus prae nimia multitudine divertentium in ipso diversorio , peperit Christum Maria, fasciis involvit, &reclinavit in stabulo diversorii, quo jumenta accipi solebant. Hinc a stabulo stabularii famuli , qui stabulo

praesunt. Antiquitus vero tam apud Graecos, quam apud Romanos cauponariam exercere ignominiosum fuisse, passim ex auctoribus constat. Hujus artis auctores Lydos tradunt, a quibus etiam aleae, tesserarum, atque pilae lusum deducunt, qui quidem in tabernis illis mercenariis maxime viget. Hinc Plato Lib. II. de Legibus ea interdicit cives

228쪽

d. TUseris Hodulatitatis. 2 os cives suos, Plutarchus II. Probi. Symposiac. x I x. Italos caupones pravita tis & avaritiae arguit. Sed horum mores hic perstringere non est locus. Nostris temporibus iis nihil frequentius. Hinc undique tabernat & caupones, sed diversae: aliae in Gallia, aliae in Germania, aliae in Belgio & Anglia: splendidae enim & nobiliores sunt eae, quae in itinere Romano, & sub dominio Summi Pontificis, tumque Magni Ducis Florentiae, ubi etiam stata mercede hospites, & equi sine cauponae querimonia excipiuntur, signis ad discrimen ubique praefixis, quibus

Viatores, earum memores,illuc redeuntes dipnuo invitentur.

229쪽

De supremo erga hostiles ossicio.

N Ihil religiosius apud Romanos,

quam eorum sepulchra , quae veluti sacra habebantur, in quibus sere semper Vetitum erat alios condi. Sin gulos singulis tumulis reponi apud eos permansit consuetudo, quam ab Athe niensibus usurpatam ferunt. Postea mos adolevit, ut singulae familiae suos tumulos insignes haberent, qui locus conditorium vocabatur. Vidi Romae in Vinea nobilissimi Viri Joannis Baptistat Casalii , ad viam Appiam,

subterraneum conditorium, ve Hypogaeum dealbatum & crustatum, in quo plurimae concaVitates in muro, &in unaquaque earum extabant duae, vel tres ollae fictiles, muro assixae, repleta: cineribus, & ossibus semiustis, cum tabella trium palmorum inscripta,pro hibente ne exterae familiae hic conde Tentur.

230쪽

Nec juxta sepulchrum novum propius sexaginta pedes invito domino sedes admovere licebat, eaque inviolabilia habita, nec praescribi poterant, nec usu capi, sicut nec publica. Si quis tamen osta cineresque in alienum sepulchrum deserret, illa eruere loci dominus, &sine Pontificum decreto alio transferre non poterat. Ulpiani hoc est in L.wL.

bus funerum. Legimus autem cujusdam monu- . mentum in pavimento Basilicae Late ranensis, in quo auctor jubebat, ut si

quis EXTERUM CORPUS INFERRE VOLVERIT, daret Reipublicae Ostiens quaedam se

stertia. E T.