장음표시 사용
41쪽
XIX. Saepe apud Oratores praesertim, praepositisus articulus ita praemittitur, ut casus nominis sequciatis ob verbum adjunctum mutetur ubi dubium eli, quo ex pluribus
nomine res appellaiula sit Demoliti pro Corona: ἡ ' αλλωτ'Eλλυων, ιτ χ ο ριτ αγνοιαν, εἴτe ταυ, αμφοτερο ιει,εῖν, deli, liorum Graecorum, ive oportet improbitatem sue ignorantiam, sue hoc utrumque uicere pro των Ελληνέων, εἴτε -- εὶ τε ἄγνοια , i τε s αμφοτεροι, aliorum Gruecorum et et improbitas , mel Quorantia, vel utrumque.
Nomen appellativum articulo praepolitivo vestitum , per Sy uecd generis i. Proprium saepe de lignat . . Certi aliquid definiti ἐμφαῖκοῦ s c ξοχη, demouit rates 3 cognomenti loco Proprium nonnunquam immediate sequitur. I. Proprium designatri Praeter vulgari , alia nonnullaeXempla suboiciam , non cuivis fortasse obvia is quae tyro nibus aliquoties negotium facessunt qualia sinat, o Δειπι ,σa- ε ης Athenaeas: οπιωγ- , Strabo η - ηγητης, Diov-sus, cujus poema inscribitur, --ηγκνι νῆ -ἰάουμε- ό ἐ--γήφν, sive ο νογρας , Stephanus letantinus, qui lib. πολεων - δη M scripsis o sic. ατης, Iulianus Imperator , fur
modi quodam ni mento abuti . comm. p. ait:.ΤΟ 'ου portet Qui feri potest, ut ego. χή - ' 'O φον σεις' C. aquisum imbecillat , tam validam ωνω - , γα ἀνακεφαλωψI, is adgre Pus fuerim Hic pro rδ, οτι usurpare permittet Graecia. IIuc refer p. Pauli ad Gai cap.
Lex enim universa uno verbo in occasiones loquendi S tacendi pletur , nempe ce pro . vocat Plato ΤΟΥ πο-ximum tuum, ut te ipsum. Idem τι λεήεο α - χεσδε, in Plia sci ibens ad Roman cap. dro pag. 72, init.
42쪽
insantis partus Διores ferens iis et Hoc modo cum persecti Dsimum veri Dei nomen ab Ioanne exprimitur per verbum duo participia articulis vestita. mirum est, quam sanctum illud nomen duxerit Apostolus, quod potius quam per casus mutaret,
praefixo altero articulo, inde que pressa , inclinantibus ipsam inclinabile censuit. Ita ille in A. lectum ait: Quomodo elius bis pocal cap. I, 4. αρμο - s mederi poteri malis , quae in eo Mρ η αὐ τω - ς ην, concepta funt 826 Aliquando post Nomen
Proprium Articulus Praeposit λιν,ομεν Gratia vobis N pax ab G, Ouies oui venturus est Pro Metro M
ενταυθας tridam fugitivum ali seq&en . qui illa in iurinum profugisset: λι is , inquit ociues, ubi is stendere mallem, quam
tiadem illum , in in campo Marathonio supple , victoriam reis ponavit cin Barathrum conjiciendum decreverint. Et x Plato. ne Aritti des orat pro Quatuor viris, pag. 267. Μιλτιαom n ea M. α -- ποῦ via ταξομεν; Miltiadem vero Marathonium qua in chori parte collocabimuό727
43쪽
Articulus geminatas rem exponit, , distinguit ut νώ εἰμι καλοι. Oh X ia. Ego sum pallor ille bonus Aret Insolentior Articuli geminatio est in illo Pausaniae in
tio,s quidaιiud, tunc temporis Per. sarum res fregit. Minus intricate
ω τοῖο ,λM: Sensus est: --ra illa in armis, θ' quidem adeo ιonga, Pers obfuit. Articuli geminationi sublun.
go Articulorum concursum qui, ut ut saepe exornat dictionem, ita quandoque obscurat. Sic triui Articulorum concursum invenies apud Plut de oraculorum Desectu pag IS. init.
-visse dubitationes, qui primi censuerunt, Daemonas isse medium genus inter Deos hs omines, nos eum illis communione quadam consuri ere conciliare. Et apud AEschin in Timarch pag. 72.
Sed dic age , quo pacto θ' unde
eam artem, qua quis praedittis dicendo 'perlluadendo ere aleat, aliquis sbi inparare Ust Inprimis autem tunc obscura in reddunt orationem Articuli, cum longissime a casu suo rem . ventur. in exemplo ex lutar. cho citato Articulus a referen .dus est ad et ἐξασέν es, o ad γιν ad δαι κένων, Cui jungitur. Est diversa ab hac genal- nandi Articuli ratio , qua in Deutro genere repetitur, mediante Conpanctione & Graeci utuntur eo loco, ubi Latinibo θ' ίlud Demost h. . pro Cor pag. 347. in . 44. Ε ΤΟ
44쪽
egset homo , non mortuus esset. Consentit Aristides in orat. pro Quatuor viris, pag. 42O.
lud se facturum. Item in Plurali
Numero τα ς τα dicitur , in eadem orat pag. 336. A fae.
quaedam civitates propter hune vel illum e majoribus inveni Pe
digressus hune es illum calum- maris Utraque conjungit ibid.
pag. 267. Ecλαψε α Ο ΔΕ - NA To Ai' o quis me aest o vel illo facto. Rarius in plurali occurrit apud Dein contra Androtion ubi vergit ad finem: Or ECNE τ
υ πο ουλαω. Hi vel illi populum corona ornarunt, servati a populo. Pro iisdem solum pronomen ponitur , ut in fine capIV. ostendemus. Caeterum obire hic monendum censui. De varium exicographum reprehendere , qui dicit . Graecos
hac voce uti, eum certum hominem signiscare volunt nominare nolunt, quae contra ex eiusdem sententia incertam xini. determinatam personam nota tri quod non uno erempto confirmat. Cui sententiae ut urpalma danda videtur, quo minus tamen affirmem, Graecos nunquam nisi in determinatam persona in per hanc vocem significare, obstat unus Luciani locus in Cataplo. Δεκυ τώ roν, συ
Cape hunc tu portitor atque illum alterum. Ubi certae personae intelliguntur, Megapenthes scilicet' Cyniscus. Sed ut ad Articulum redeam : hujus tres imprimis usus mihi notandi vi
Primus est, quando praemittitur voculae interrogativae, significat idem, quod apud Latinos Particula expletiva nam Sic Quidnam Graecis est, o Sophocl. in Electr. v 67 a. Κ το ΠΟΠΟN, ω ξίν', ιωές P. Phanoteus Phocenisis, qui rem magnam adfert. C. Quamnam, bospes die. Quo sensu non raoro post se habet articulam 1, ut in illo latonis in Phaedropag. 6S init. ΤΟ OMΔH λέγεις Quidnam id es, quod dicis Alter est . quod in Neutro
Gonere cum omnibus orationis partibus, si Coniunctionem e cipias constructus absolute ponitur in casu quarto, subaudita tamen in plurimis praepositio, ne μ' cumque illis aliquando ita coale it, ut una voculis deatur. Redditur autem aliquando per Ad verbium , aliquando
per Periphrasin: Et quidem Pilae o
45쪽
Ii quando apud te ipsum dixeris, micrum omnino turpe, 6 ju=ι mi' flum esse: aut tiam , ut summatim dieam vida c. Cum Nomine Adjectivo per omnes Gradus Cum Positivo
quis temporibus , Antiquitus. Plat Hipp. Maj pag. 285. Heraclid de Politi in o Ceb tali sub finem. T M/πο, fi miliarum, Desiis Thucyd. lib. i. cap. l. Δ46. τε
E Q. Magiseraturque expelleres ferunt nec in pserum recipere. Hoc . modo Genitivum post se habet. Ita Xenoph. Hist. Gr. lib. II pag. 626. in fine.
συ oλo spud Diod. Sicut Bibl. lib. r. quod idem ac τε κεφα λαιεν To τι c. o. vel νονι λα--- Tandem. De quo infra Cap. III. Secl. II. se . . Cum Comparati v . ut το πλεον. Magis Thucyd. lib. I. cap. 69. To προτερμν Antea Ibid. cap. 9.
Et sequente Conjunctione Antequam. ud apud Herodot. lib. r. cap. a. ΤΟ ΠPO TE-Pom H i .eσα. α ξαι. Priusquam Persae imperarent To ςερον. Iterum Thucyd. lib. u. cap. 73. Cui si ualle P ἰυι, .Plat. l. c. pag. 286. To τριτο. Teletium Plat. The V pag. 2 Cum Superlativo ut τα κρα-νισα. Optime Thucyd. lib. cit.
κις . Ad iniuimuin. Plut in vit. Cic. pag. 86S. Tuo γινον Maxime Theogn. s. III. Toνον Lucia n. cim I p. 282. Secundo cum Pronomine,
ut, ο ὐὶο. Eodem modo , Iie. vid insta ad Cap. v. Reg. 9. Tertio cum verbo Infinito' praesertim ἡραι, Atticum it
ut, τε νῖν ναι Apraesentiarum. Ita malim vertere quam uncis
46쪽
ego N Tmalion , e todiamus im , que ita articulus is praefigstur
praesentiarum alain vero c. Bar tot orationi ut in eodem c.
bate diceremus e bu prodisse. Dpite v. 4. Ε . ut
Consentit Lucianus de Merced. Qis l. is, . 4 -ῶ. Maeonduct. pag. II a TO A m NM εἰ- - . Et ista es inter post EVNAI, κανον, ἰπνολιξαι. In Loemulatio , quis ipsaνvm esse vide. praesentia fatis erit ostendere. Si retur praefantissistis. imili modo . σήμ εοον ἐναι ad Sexto cum Praepositione fert H. Steph. ad Corinth art. Lut T Uuod ad 29. id Alciphr L Ep. I. Sic t generis plendorem adtinet rius.
Duxerum ad Thucyd. lib. IV. seu σοικωὐλ. In posἶreum , Exca 48. Et Nostrum infra, cap. 4oc tempore , Deinceps Exem V. ecl. 6. t. r. pla ubivis obvia. ' ἰξ ρχῆς. Quarto cum Participio , quo nitio Paus Achaici pag. 4OI. pertinet id, quod supra dictum T. v - 21ιantum in vobis est in . λεγεμ . N. 7. Ite est Romri 11 18. . A --το χον, de quo supra, ad ΠΙ- adtinet Iso- Quinto cum Adverbio , ut i crat. Paneg. r. αα αὐτόν. Quon νέκαθεν olim, Antea apud tuum in i est Luci an Dem. Nicol Damasci de Moribus Encom pag. 8. 422. αὶ
V pag. 29. τε πῶς Modus tinet. Te τος την εω orientem
Vel etiam, quamodo Aet Apost Luersus Herodot Melp. cap. 9.
bour principes sacerdotion ori l X. Sechra. r. f.
bae , quomodo uerimerent eum M Denique cum praepositionis Sed tunc nullus, locus I adjectivo , vel potius praedari potest. Sed articulus in i positione cum adjectivo compo-dicium habet accusativi rei paci suo, ut τι - σαν omnino, pistientis, quae pluribus vocibus' rumque Herod. In Polyhymn. exprimitur conse com 4. At I cap. 57.
47쪽
ao CAP. PRIM. DE ARTICULO PRAEPOS.
pro . . Tertius denique usus est quo in Dandi casu non tantum pro ronomine sed etiam κατ ελλειψιν Substantivi ἡ ω apud Poeta Adverbialiter po nitur is redditur , o, ita. Hom. I l. Δ, vs. 29O. Sic , vel , me modo cito ex seiuderetur urbs Priami regis. Est ubi redditur , Ideo, Id. eirco, Qtιare. Id. Il. B, vs. 2S . a 54.
Quare nunc Atridae Agamemno. m. duolari militum , stata contu-
Pro eodem hoc dixit Flaccusti I sat., 6, vs. I. At Novius collega gradu posem 1edet uno; Namque es illa o pater quod erat meus moestibi Paulus Et Messalla videris.
ς αεν non tantum apud octas sed interdum apud Oratores, pro . . s. ac verbatim, is surrit A est, tum ille, supple, ita losui coepit, vel perrexit: pro S , vel vi os o nes να, rnquis ille, pro orὸιι ηDialogistis frequentissimum est. Quibus in locis, ita . . usurpatur, dabundat tino absolute M pro . nonnunquam usurpatur Plutarci, Public. Ων λόγω ς πλουτου re μι Ῥύι
ter rehe semper utens, altero indigentibus abunde subveniens rubi in s pro M. a. '1Ι. 18 In sermonibus π -2- reserendis tantum non ubivis occurrunt exempla, quae in perpetua oratione sunt axiora. Ita Arrian. Exp. Al. lib. I. cap. 6. longiorem periodum breviter contraho) H Q -- αυτε σε υΤὼ δ.
tui suam illi basiam porrigio, quo
ilis arma Mithridatem trajicit. a Nihil apud Platonem triistius Saepe etiam praecedentem personae nominativum sequitur . . V .c. ut lib. I. de Rep. init 'o AQEI MAN- ΟΣ Ἀρον , ' H Δ' ΟΣ, δ' ioinc. Et Adimantus Nun. quid, inquit, eicitis. c. 3 In exemplo citato pro
48쪽
CAP. SEC. DE ARTICULO SUBIUNCT. Et
II. σι primo redditur vel utinam, sine interrogatione, ut, πο ια ι τις αν τοῦ τε ποιησειεν, ne scio quis o feceris; sic ητις, , τι cum Virgula pol ἔ, ut distinguatura conjunecione τι quod: quuenam, quodvam , per ornnes Calus. Secundo, quisquis , ut . is τυ κα-χρι , ΟΣ ΔΕ ΦΙλει mo
Sed alius ipse malarum supplicium
luit, alius in damnum charorum liberorum luendum scie relin. quit Addatur Oppian Haliqui. lib. I, s. 583. . . - ΟΙ Σ
Aliis asas , aliis rem , aliis
ver aut in hγemem inclinans auis tumnus sobolem parat. Contra
in epist ad Rom. cap. XIV, comm 2 ΟΣ ΜE'N ινεύει σαγιῖ, . AN ΔΕ' ρ ῶν λαχανα βιει. sius credit omnia edi licere, alius in is vescitur oleribus. 3 Plurimum autem locum habet in responsione . praecedente . a particula interrogativa. . . apud Ariltoph. in Avib. s. 6 I. ubi rogante Pisthetaerori Συ δ' P. . e. spondet vates; οσις χρη--λογGH Tu vero, quis es Qtιi nam scilicet smy Vates. v dem modo paulo post , vs. 698. Συ ai τι αν hii, Quis tu es homo p Resp. ' oeι n. ἐνωοῦ Μετών. Quisnam No sint Meto. Eadem ratio est in neutro Ita apud eundem s. i528.
xisset Plutarchus, nisi in praecessit Iet. Alias hoc frequens est, ut pro 'o A, Λ, ponantur
4. Ita in monumen isto veteri tolemaei Euergetae; ubi gloriatur se multas sube. eisisse regiones . eo, quit, λαπι κατίμεν . rictoriam referens partim ipse profectus par. tim misso sub meis auspiciis exer.
ter Albini amicos incusavit, altiorum arcanas 3Vtilas proferemi aliis exprobrans dona splendida ad eum mi a Similiter Apostolus scribens ad Romanos cap. X, comm. 22. H - , εξουσίαν
μ non babet potesatem Mulus in lutum, ex eadem massa sngendi aliud vas ad decus, aliud ad dedecus p Interim , quod inis; με, superiori capite diximus, pro altero saepe τινες, πολλοι vel simile poni idem hic dictum puta. Unum id addam nonnunquam post ο μεο, pro . δι , sequi tam, Exemplum habet Theognis v s.cios.
49쪽
quisiuis fur eum incidis. ' Quo sensu non raro praecedit -- -ia vel sequitur ων, quae particula unicam vocem evicit cum . o - sic οσι , τι--ν, in omnibus numeris A tan tum in singulari, ac fere in nominandi casu, - - ποιέες ορο canque in plurali autem Dοι, non πώὶις ολτι M, id elati . . , non quotquot Sequi etiam possunt mi , vel ta, vel vel u---ες. Irum Que simul, vel cum eadem particula ν' ut et . Uni; ἔ, αια τι, , τι- ποτε, vel λιο οτε unico ver- , bo vel rid .Τ.ῖ, una itidem voce , id est , quicquid tan- III. Falluntur qui putant, a Vel αν eodem plane modo addi posse, ita ut . ις . vel apud Poeta οε ις κε aut simpliciter usurpentur , pro ..io. Adhibentur enim istae particulae, ut coua ungantur cum modis temporibus libi propriis, optativo , vel subjunctivo , imperfecto , vel orillo indicativi, ut fusius o tendetur cap. de Conjunctiqne, Sectione secunda: non autem ut aliquid ad eam significationem conterant alioqui diceretur ο ις αν νειμ udo ι ποιεῖ , qui Gugae facis, quod tamen falsum elici dicitur enim is,
Repetito verbo. A quo nec Graecos omnino abhorruisse invenio. Ita enim apud Arrianum Epictetus, ii III cap. 25.
Euosthenes, qualisciniique is fue
n e Argis, neque -cenis, qui Ubi ita quidem , imperuat.
50쪽
αν, Vel Di κε πο-μεν, ut aliud simile, id est, quicuaeque fecerit. Ita si , vel a simul, non signicat quis, ea
IV. 'oru Poetice codem utroque sensu ponitur, quo ἔ- λιι, σις. Homerus saepisti me, ut Odyss. M. μδιυ ---- , Aro τι παύαι Ir isu. quae quidem Sirenes cunctus homines demulcen quiyquis ad eas et Merit, ubi tamen τις non sumitur pro .ὶ ωι, ut nonnulli volunt, etiamsi pluralis praecedat. cimo accusati . Vus Poeticus, τινα pro ντινα, αμιναε, pr λπια usitatus est, Q. τινα in neutro plurali, pro τινα. V. Tertio . i. est qui quidem, in omni genetre, numero vi o casu M octice , ι τε ' male enim diceretur os, δ' vide qui qui cap. de Conjunctione Sectione octava, Regula prima dem. UI. Aman etiam Oratores μου, pro , vel on ' ωλω. . a pro , c d GH non autem -- pro D, cI Ita saepe, es, id est, sub rei causa, vel quamobrem 'Eφ 'ἔ.ω. λ . in re ubi non raro id est, commoditarem, is occasionem aliquam signiri cant. Demosth. pro Cor. Ουτ οιεῖν τοῖς προδεδωνι, το ἔκψ ἰφ' , δωροδοκν,εΤρ, αειτ in id est , proditores , aliquam semper munerum accipiendorum commoditatem habeatis verbat. Hi quo vel Iro quo munera capiatis. UlI 'o aliquando sumitur, rarius licet, pro si interro οι progat so ac praesertim in neutro genere. Sic enim Oenomaus i. . apud Eusebium, lib. VI. Praeparation. p. 2 7. nov. edit. Ωνθονεκα ταυra προ σνεsκα - λογα, sinorsum ratem sa dicendo perferauuius sam parce imitari. VIII. Dativus foemitamus atenus, aut qua ea parte, si v aut quomodo saepe significat, eique fere respondet ταυτη ut tenus.
τ ηινι , id est, ratione praeditus es virtuti pudet, qua vero corpore, ad res terrenas adhaerescit. Hac ratione con-Jungitur cum verbo e. ιται, id est, sua licet,AE cum cr-J AA-bo παρηκι, qua contingit. -- Dr casis, utcunque et saepius χεται. tamen dicitur ...ia, vel πυ-οι, ut dicetur infra. t X. pro is σω. Vide infra pag. 449. a Uel addita syllaba πν , ut sat i, Plat in Phaedonet