장음표시 사용
51쪽
τοῖς με ι συνεχεθ, qua parte cum humeris conjangitur. Aliquando tamen significat, ut v. g. καθ' ' τι φιλιι e ,. Μω, id est, x Iam pridem solet: καθοτι πολι υισι διειλαηιησι l, quomodo civitas quamoptime gubernari possit. X. Idem fere significant, οτου, νε ων, A quae tamen saepius reddi debent, quamobrem est que loquendi ratio pertarruliaris Aphthoni : frequentius tamen dicitur α. , vel ἐφ' d K, ad significandum, quamobrem Saepe tamen φ sic sumuntur pro . τοι , ' - , id est, propter ilia, in quibus Demosthenos pro Corona 'Aυνος οῦτο πιι τυμ εφ'--ὐ πεύθον isi pie,sor , id est Dis ipse testiscatur, ne propter ea, quorum rationibus reddendis obnoxius non eram, coronatum esse. XI. Idem memininum in dativo , sumitur interdum pro ους ut ραρο αν σοι σων ui tiri videtur interdum pro ita Q. ut φανερώτατον ιαν γινοιτο ταληθε vcl , qua ratione veritas ciarissime intelligi pust. Interdum pro ..., tuncque jungitur comparati v ut ῆ- κροτεραγαυτη ἡ λῆ- ιδεαμ, , quo longior ia, eo celerius excurrit '. Subjun. II. Subjunctivus articulus, more Latinis ignoto , itacti. praepositivum aut nomen involvit, ut in eodem casu eleganeum ver-ter ponatur, in quo praeposiIivus aut nomen poneretur, li-hlsetiam et verbum sequens alium post se casum postulet ut
XIII. s Plane ut nos utimur sin. gulari, et deen v. c. in
nitis ontidotiden tran sit aerii
tem exemplum minus ad rem adpositam est. Nam articulus. ι non involvit nomen φιλοιι, sed ei additur eodem casu, mure Atticorum proprio , licet verbum χ Accusativum o.
a Iungitur etiam cum Domine substantivo, pro i. e. uam Plut in vit Cic. pag.
χωρεῖν προς - hia D erunt , qua poterat cleritato, ad virum properare. Ubi, ἡ τοιχω, Pro , ως ταχινα sum quo ad. verbio etiam construitur apii d
52쪽
. XIII. Graecis hoc cum Latinis commune est, ut sub subjun. junctivus Articulus Pro uomen antecedat elegantius, quam ctivus sequatur me moli h im Cor ipso statim in limine , E art.prae.
id est, Deinde, quod fra maxime interes 1 - 1 M v bis in auimam inducani t . Est enim hic, men-
XIV. Neutrum singulare , maxime apud Thucydid aut saepe vacat, aut idem est quod . in quo In lignis est locus ille lib. a. ubi , in duo membra sic tribuitur, ut per sese vel omnino pendeat, vel utrumque resolvatur in
καθ' a. Sic enim ait 'o ..d mole, ψιθία - Θράσω, λογισμψῶ. . Quo auidem in genere, caeteris audaciam ignoratio con eratio timiditatem Uert ubi ; duobus nominibus Asara . ωλοπι - explicatur. 'XU. 38 Ne hae elegantia desit verba ita red:loci me ero praetuuntur sacri scriptores. Sic aliis eximit tabemus, ut 'πι- Marc. I. I 6. o. εγω . dem quam maxime audeamus, λια ' ἀὐm τό ias, i diligetiter ea confideremur , quae ego decollavi Joannem, hic est lis gressuri sumus i id quod aliis Pro , Hic es Dannes , quem instu ito usu velut vel , aliis non Sc. Conser Matth. XXVI. 48. item, quorum imperitia audaciam, o ae Φιλησώ αὐ/ος εσιν. Quem P cousideratio cunctationem pare cuiatus fuero, turis adeo ut, οι- non mos optimes sed ob id ipsum M ad duos Nomina tityos μα-
Articulus is neque abundat, neque pro κα G ponitur, ut No.ster & Hudsonus putant. Minus arridet H. Stephani conjectura, pro a legentis , vel πουγε. lira est verborum structura degregium profundi linguae Grae. eae idiomatis specimen exhibet. Verba sunt lib. II. Cap. 4 O. ΔιαφερονΤώς si δε Ho Δ Ε
λοι &c bl . rescro ad praecedens rua, quod ut explicatur per duo verba, ολψν - λογίζει , ita se duo no
θια πιλιγισμος reseratur , sed etialia ad Articulum q. d. , nempe τολ- άμαρ, scilicet, i. e. μη προοιδαχθεῖσι λογιου se λ γ OQ. ἀλλ' ς mr- οκνον , τα πώμ. κρια, δε οπιον ονιγμ. . dis , insepe audere ' deliberare , in tulis parturit audaciam N cunctationem audaciam quidem imperitia, cunctatuum vero deliberatio Hies . plane abundaret, Inter τοῖς EA AE Decessario conjunctio interser . vel si qua alia aptior vocul a , quae haec cum praecedentibus , utpote oppὀ, sua connecteret, addi debui Dista
53쪽
XV. Neutrum plurale a cum particula rici significat
vus mus, summo timore perculsus es. Dicunt etiam, αν μέ οια in eodem sensu. eum VI. Idem neutrum in dandi casu numeri utriusque verbo, maXimeque pluralis, Cum Opportuno orbo conjunctum pro no pro subitantivo ejusdem lignificationis, ac verbum illud mine. surpatur Demost h. pro Orona. i. γ εὐὶ , πιι- όν εὐ- κτροις, de Thebanis loquitur in κιτρί---εχρη- Verbatim, res diuisu felices in Leuctris fuerant, id est, τοῖς μυώμ σι, sua illa apud Leuctra felicitate minus moderate nisi erant. Ibid.
peccatis stolidisque consui instrucrito flebat. . XVII. Hic articulus apud Atticos , nomen aliquod diverso tu genere sequitur, ita ut sensus pendeat, ac necessario phrasis alias in voces resolvi debeat, ut explicari commode possit. Tale est illud Thucydid ex lib. . in oratione Periclis , qua parentes eorum Consolatur, qui pro patria
Pelicitas autem, qui honestissimum fortiuntur, ni si nunc exitum, vos vero dolorem. Ubi articulus o Cum υτυκu, nullo modo conitrui potest. Ita ergo sententiam exple, νο
τ αν -- νε α σε εὐοre. c. aut alio simili modo: id est, Illis antis vere felicitas obvenit, qu honesissimu- , velut illi exitum, vel ut vos ipse dolorem, fortiantur e vel,
si is autem si felicitas ex squi, c. XVIII.
4 Ita ad verbum clarissimus Hudsonus ad hunc locum, qui est cap. 44. Ut ingenue dicam durior illa videtur mihi lii psis. Locus dissicultate non caret. Ait Pericles , se parentes eorum , qui pro patria occubuerant , non magis deflere,unt. Deinde hanc addit consolationem T. δ' εὐτυπις, C. Quid . si dicamus esse με άθι - σιν, cita verba transponamus: o. i. r. εὐτυχ . c. at sensus erit Variis se friusiae eos bus jactari sentiunt. sed qui quae ipsorum est felicitas bonesi quam consolari. Comploratio imum, mortui sc vitaenis caussam, subdit in his Verbis Lexitsi , ses ob; nolorem 'E, ολυτμοι , ξυμφοραῖς sortiantur Quomodo post Hoc οασενὶει Nam siriti λιχ ι nihil aliud . quam ver- fortunae casibus agitari se seisti lium subauditur. 4 Diis
54쪽
XVIII. Ak spiritu aspero saepe Attici, maxime Plato, pro γα usurpant, i partim interrogative , sartim indefinite. Interrogative quidem , ut Demo illiene , Πῶς, τὼ λόχθη; uomodo cyiuaenam locutas es λοῦ indesinitu vero, ut Plato secundo de Rep. 'E 2 ε -τais αυτα, ατ ἰς, O Dis ieris quispiam, quaen missa sint. XIA 'Aωὶ spiritu leni , aliquando signisiaca nonnulia,
quaedam: ut αλ ανΤι , alia Maedam: λίγα ατ οι , pauca quaedam. Alibi vero, ornatus causa tantum adhibetur ut πον α ατ α ρη τη σπουλκοῦς .χεν, multa sudiose frusera curavit. Aliquando idem valet, quod particula expletiva, nam apud Latinos maxime cum ποινα, vel ποῖα ' ut ατΤα διεπραξος quaenam perfeci, πο α α Κὶ quotnamqXX. Eadem vox est πορουσις- , id est, adulantis atque blandicntis, qua minor madorein blande appellat quo sensu a veteribus quoque Romanis usurpata cit, author Fc-sto ut mirΤα amici minores, seniores appellando, diccre soliti erant. - . pro pro
dientia 4 Dicitur enim i quasi ατινα. Vid. HarpoCrat Ammon. Suid & Thom Mag. in . et Coronidis sit instar id quod cum Latinis commune est Graecis r einpe Articulum hunc in oratione obliqua in Accusandi Casu poni , more nostratibus inaudito. Ita AE- schin contra Ctesiph pag. 288.
Graecis alios mustos, quos etile. Pro qui volebant. Et Plato in Phaedr pag. 72, in. I. Tύτο Ἀναιτο εἰει EI Nπροσεχειν τ μιλλον' τίχνη sis. me vero spe vero imile , cui attendere eum oporae , qui arte dicturus es Latinis hoc itidem frequens est. Sic Corn. Nep. in Uit Themistoclis cap. 7. Nam illom urbem, ut propugnaculum
Oppositum esse barbaris , apud quam jam bis classem regiam eicisse naufragium. Et alibi. Et
Curi. lib. VII. cap. 4. . . Venturos autem borasmios Dabas, Sacasque ' Indos. O RUM NEMINEM adeo in MILEM ESSE, ut humeri ejus 3tot possent Maced is militis veris
55쪽
De nomine in universum ac primum de subsantivo.
Casuum, roTANDUM est apud Atticos, maximeque Plat cre- numero x berrimas esse casuum numerorum mutationes
3 Sic a Nominativo ad Ac. culativum temerarius fit transi. tu apud AElian. V. H. lib. II.
triginta 3rannis summos viros intersci divites gravissimis tu sidiis a Tyrannis peti , in n. tshenem incidentem dixise junt.
imperat , equitum . opino , non pauciores viginti millibus ductu rus est. Contra ab accusativo ad nominativum transit Home. rus Il. B. s. 3IO. mutationes, imo μεν iamPONI ΩNA.
Aj enim , Saturnium potentiss-mum annulisse illo die, quo citas naves conscenderunt Argivi, Trojanis caedem θ' fata ferentes fulgurans dextra , fausta senasendens. Ubi ἀςράπὶων ωθα νων non bene respondent praeirri accusativo Κρονιωνα. Cuiusmodi alia, κατα ληλωι posita ibidem resert Eustathius p. 236. Item Apostolus in p. ad Rom. ea Il, 8. Ubi ait . Deum unicuique l-gnum actis praemium redditurum , iustis quidem ut plura in brevius contrabam
άιωνιο, injustis vero Θ-οι ς ορ- γη. pro Θυμον--οργην. Similem casuum οἰνακηλωθιοι jam olim in Terentio observarunt, in He cyr. III, . .
Nam NOS OMNES, quibus alicunde aliquis objectiι est labos
56쪽
CAP. TERT DE NOMINE SUBSTANT. as
imo etiam aliquando generum omne quod es interea tempus, priusquam id rescitum es,
lucro es. Ubi, Iucr es non bene convenit cum superiori, nos omneS.Cujusmodi κατάλληλοι, si nemini alii'. saltem conveniunt Co micis aliisque familiarem se monem hominum . qui non raro , dum loquuntur , aliudque animo occurrit , dicendi genus mutant imitantibus Plura hac de re habet Th. inace de Emendat structur Lat.
- 44 Numerorum Enallage non tantum trita est in Atticismo, quando Nomen Plurale Neutrum Singulari Verbo cohaeret, vel in Zeugmate Latinis etiam cognito sed' Numera te , etiam cum Dualiter de .clinatur , Substantivum Plurale post se habet. Ita apud Aristi d. pro Quatuorviris , pag. 48 I. ΔΥΟΙ - δι Merediora MEPsa NUONTΩN. Cum sum duae justi ii a partes. Et apud Theophrast. se Charactere Adulatorisci ΔΥ-
Ad Iurale a Singulari transit Homerus l. A. ubi Iupiter ait
Diis volo meditari , ne tu ngula baec perstrutare. Ubi ταῖ-τα κασα non herae convenit cum praecedenti ἔν μῆθον Latinis talia parciora, quippe qui arctioribus analogiae regulis te,
neantur. Ita tamen Cicero lib. X. ad Att. Multas a te accepi LITERAS eodem die, omnes di οι enter Icriptas, A vero , quae
volumini incla ERAT, JaepaLEGENDA , sicuti faci . in Q A non rora laborem susce-pbli. Pro , eae erant legendae in quibus nisi mavis intelligere episeolam: nam itera in singis num soli dixere Poetae. Vide sis Marti Phileticum ad Ciceronis epist ad iam quae ordione decima quinta est in edit. Ascensiana cla I x. Nec obstat. quod lib. XIV. ad Att. ep. 6. dici r Herodi autem mandaram, ut mihi uiro scristeret: a
Ubi iter elementum Verius, quam epistolam notat. Haud
absimilis est appositio diversi numeri apud Sil. Ita l. lib. XI.
Iam ver Eridani TUMIDIS. SIMUS ACCOLA, CEL. TAE INCUBUERE malis Italum. Aliud est quod legere est apud
Terent Eun. I. 2 88. o Porro EUNUCHUM di. xti velle te, Quia solae utuntur Hu regi
Ubi non licuit dicere utuntur hoe sic enim intelligeremus, reginas eodem eunucho uti quem Phaedria mercatus erat: sed numerus pluralis idoneus est toti generi indicando conseris ne Matth. cap. XXVII. 44.a Marc. XV, et coli cum evang. Luc. cap. XXlI . Q.
57쪽
VI l, s. coli cum comm. 27. Et Virg. Ecl. III . v I 6. Qiii DOMINI facierw, a dent cum talia FURES. Pro Quid dominus tuus Egon faciet cum tu furcialia audeas ilmo praecedente singulari dixit idem lib. AEn. IlI, a T. FULMEN erat , toto genitor
Delicit in terras. - e. Fulmen erat , ex emιm genere , quae c. Adde Terent. Heaut II, 4, 3. Aptissima est haec loquendi ratio, ubi prodest rem amplificare, convenitque iratis , indagnantibusque. Ita Hannibal apud Lucianum Dial. Mori Alexandro sua vitia objiciens ait: Καιἐμιοοι - ΟΙΣ ΣΥΜΠΟΣΙ ΟΙΣ ΛΟΥ'Σ ΦΙ ΛΟΥΣ. in ineonviviis amicorim caeiabus semiuinamist, cum tamen de uno
Clito hoc onitet. Intelligit, eum qui hoc Clito fecit, aliis etiam, si quando ira vinum niseret, non pare iturum fuisse. Caeterum , quia haec sensum nragis , quam verba spectant, non Graecorum propria , sed aliis etiam communis loquendi ratio habenda est , ideoque in hoc commentario proprie lora cum habere non debent. Liceat tamen ob nobilem hunc enalia ges usum etiam per Latim exempla paulum Acurrere. Sceleris atrocitatem hac mallage augens Simo apud Ter Andr. , , 7 ait:
- . Tune hie HOMINES ADOLESCENTULO ,. mPERITUS rerum . EDUCTOS libere , in murim silicis p
Solum ille Pamphilum intelliis git, innuens hujus exemplo Critonis consueta scelera Si militer Uncae nuptias iugo l-lans Iuno ait apud Virg. AEn. lib. X. v 79.' I.
Tu potes Mean manibus Dbducere GROUM. de solo Latino , sola Lavinia, soloque Diomede. Irarum m. rore acta Amata si loquitur lib. VII. AEn vs. 359.
EXULIBUS ne uiti ducenda Lavinia TEUCRIS/de solo AKnea , ubi Mindigna. tionis indicium est, ni R lilia Xu, vs. 799. Ubi Iupiter Iu
vim erescere VIC IS. Victis, cum praecedat πιπιι nist, quod tamen imas atria det per viris intelligere quis
malit , Rutulos , quorum res Turno vincente vel cadente starent caderentve Sed elari sus. 947. ubi Eneas Turno parciturus, nisi conspectus es tui , quem Pallanti interfecto eXuerat ante . nunc ipse gestabat, animum ad inisericordiam pronum revocasset . ita loquitur fri iis accensus ei ira terri- - bine spoliis induta
58쪽
Musae suae audaciam, post re citatam Iunonis apud superos orationem , hoc modo auget Horatius lib. III, Od. 3. in me. Non haec Ocosae eonveniunt
Quis non majorem videt ver borum emphasin , quam si dixisset sermonem Junonis p Non absimili modo apud Curtium lib. IV cap. Io init milites oblunae desectum sollicitos , rerum suarum trepidos, ita que rentes audias: am nec sumina
posse adiri nec SIDERA pri stinum praesare fulgorem Lunam intelliguut, sidera dicunt. quo periculi perspiciatur magni, ludo. Sed latis de his multa: confer Virg. lib. Aen. II. s. 98. VIII, 379. VI, vs. I 6.
Curtium cap. cit. Generis permutationis exemplum habet Thucyd. lib. I, cap. 59. i ρεπον επι την Μακελνέαν, In Macedoniam se converterunt, liquid opportuniusti ut sensus
Mἀκειον , ut explicat Stephanus hunc locum. Atque hujus locitionis ratio ita quidem constare potest , tolliturque omnis ταξια. Et sane solent Graeci . Articulum Praepositivum Noutri Generis . vel αpraemittere Nominibus propriis locorum mediante Praepositione. Sic Aristoph. in A. vib. vs. 369. Eo ἀπὸ Pro ταἐπι- .sΤM. Avola ad ea , qaae sunt in Thracia vel simplicius . Avola in Thraciam. Quae verba sc explicantur Convenienter structurae Thucydidis:
scurius est illud Thucydidis lib.
mum invadere coepit Athenienses, qui quidem antea dicitur mustas regiones invasisse. Ubi νομον in Neutro, praecedens νον In Foeminino Genere Scholh stes putat respexisse Auctorem ad vocem addit simile exemplum ex Homero quem ad i. Atque hoc loquendi genus Thucydidi familiare esse, auctor est Suidas lita enim ille de Thucydide: Ῥυ. 2 . De minstoricus a Reminis ad Neutrum qu antea etiam Us fueront a Gentis transire sola: Additque Ubi is non bene referri' loeum modo a me ex lib. L--
potest ad praecedens Μακε - ,iαν nisi substantivum tacite subaudiatur, puta εργο , vel atatum. Contra ea a neutro adlae in ininum transit simili temeritate Lucianus in Dial Antia loch MAchillis To ΔΥ ΣTI NON EX EI NO OEA I ION
ω 'EREi ΝΗ - -- λῆς Infelicem illam glariolam vitae praetuli nunc vero didici, quam illas imιrilis. Hic το μνη d
59쪽
caute ac diligenter attendantur ' quasque tyrc ne facile
verso genere refertur ad οξα - ον Potuit respicere ad eognatam Vocem quae , cet longius praecedit, in verbis Antilochi. 4 Fit enim non raro, ut inscriptoribus conli ructiones in . veniantur , quae prima fronte Enallagen admittere videntur, cum , re propius inspecta, omnia Analogiam sequuntur. Ita
Enallagen Casus agnoscit syl burgius in his Pausaniae ver . his libro Eliacorum posterio. Ii, pag. 3S2. in . S. Ubi ait cladem quampiam accidisse
λυτεον, ΑΥΤΗΣ - λυΤερωTH 'o ATMIIIAΔΟΣ. i. e. οἰγmpiadis centesmae secundae anno secundo , cum Damon burius secundum victor extitit. In quibus primo adspectu τὶ ναυ-
habet : Pausanias rem, cujus mentionem lacit, ait accidiue Olymp. II. deinde ubi addidit , quis victor fuerit, quasi per oblivionem annum omisisset, repetens ait, actum fuisse
οῦ. . Qualia plurima cum in lectione Apctorum Occurrant plurimorum hoc instar sit. Caeterum δευτερα εαὶ ,αΠ καὶον
elegantius quam ε 3 ς ἐκα- Φ.ςii. Vide infra ad Sect a. N. I 3 Neque etiam enallagis adnumeraver , cum nomen ad praecedens aliud nomen perappositionem. relatum, diverso casu effertur , si verbum additum utrique .casui jungitur. U. . Dicitur λαλδε τυα λαλοῦν τι, , quae duo conjungit Lucas in Evang. cap. I, cou . S. XαΘως 'EΔΑΛΗΣΕΠpo ToΥ' IIA TEPΑΣ - 'Acρο- TΩ ΣΠΕ'P-MATI αὐτοῦ. Sicut locutus est patribus Osric, Abrabam Nipsus semini. Ubi το, τα 'A Eb-
Ε alia ,ακολουθία *ecies . cum claudicat sensus nec eodem , quo coepta est. pede continuata hiat oratio.
rides Abarita e luxuriae esprolapsus Deinde cum Analo gice post τοσωτον sequi deberet, δει, ο,ον, vel simile quid , omnino mutat sententium , ita pergens Καὶ z at
mnes Bbaritae deliciis θ' virae dissolutae dediti punt , sed mindyrides adhuc amplius. Alia hujusce generis aesturάλληλα Omitto, tum quia vix cuiquam sunt imitanda , tum quia praeter plurima , quae ανακολουθια fatos sunt suspecta , ut jam uno alterove exemplo planum
60쪽
imitari non oporisbit Demosth. pro Cor eum dixisset, ia
- ψ' id est, Ea commemoras, quae in homine populari esse debeant , perinde ut si saluam aliquam elaborandam ex Angrapha locassesci addit , η λογα τους δερ sῖκ ue , ἀλλ', ad γινώσ. ουε, in accusati v , cum praecedentia in nominat dixisset Q id est, aut i ii populares homines , ver non rebus ipsis agnoscerentur: σπε enim cum accusiat. construi potest. II. Substantiva membrum eleganter aut periodum termi substari nant, praemisse adjectivo, verbo interposito: ut, νη κη tivum inst. 'Eλλαλι κιριλιξ --ἔχεα τῆ -- - , omnis fine. Grareae dictionis proprietatem sectarici sic πασαι δεξιω- σαῖ ΦιλMων-αis, omnibus humanitatis ossiciis colere. 7
imprudentia potius excidisse quam ornatus gratia orationi inserta videntur. Et sane quod in nobis , qui hanc linguam non vernaculam habemus , sed taedios labore ejusdem cognitionem comparare debemus serula dignum vitium clamarent, id in antiquis scriptoribus elegantiae tribuunt rammatici.
46 Non mirum ; nam prius participium refertur ad personam immediate praecedentem sed posterius ad diversam ab hac. Estque eadem ratio particulae ἄσα - , quae est particulae ς. Vide omnino, quae dicemus ad Cap. VI, Sect. I, Reg. I. ubi patebit, Demostheni ex recepta apud optimos scriptores praesertim Atticos . consuetudine non licuisses utrumque articipium Per Nominandi vel Accusandi casum efferre. misi rentia hoc modo constituatum Fratrem per
tu , quasi ipsum injuria adfecise
nienter casul, qui latet in Uer
Accusativo . non quia ἀλλ Min eo Casu ponitur, sed quia ώσπι post se Accusativum habet diversae persona Ut est apud Eschin contra Ctesiph. pag. 3o I lin. 34. o. Φι-
enim Philamonem pugilem in iu- dis Οιγmpicis oronatum fuisse, cum Glaueum, veterem ilium m.
gilem vicisset , quoi nos ignora. remus, pugilibus cte. Si jam di. xisset Quas ipse moraret, suisset in ominativo , . in