장음표시 사용
21쪽
coporum consensu, Encyclicis praestito , une Getae-ralium Conciliorum adunatione decernebatur , quid esset in rebus dubiis consectanduin λ An non sexcentae haereses, ante Synodum Nicaenam exortae, sola sine Srnodis Pastorum consensione obrutae sunt , & compressae λ Ebionem, Cerinthum, Μenandrum,
Nicolaum, & ceteros subinde gregales quod Iudi cium proscripsit, nisi sola Apostol1cae fidei in Melesiis conscientia λ Vix Basilidis, & Saturnini impiae machinationes adversus Evangelicam veritatem,& Ecclesiae dogmata emerserunt, quum eodem tempore plurimi Eccles Sei Viri patrocinium veritatis suscipe. rent , er pro Ecclesastica, Apostolicaque doctrina aesertiss- me decertarent ; nonnulli etiam asertiones suas, scriptis proditas , tanquam remedia, ad cavenae, supratactas haeν es comparata, Posteris reliquerunt. Inquit Eusebius H. E. lib.
4. cap. 7. Et hoc potissimum medio, pergit idem, Caetrilica Ecclesa , quae sola vera est, semperque sui D,
Iis , ct constans, novis quotidis incrementis augebatur; gra vir re , 'crestate, ac libertate, modesta denique, σ1-ctitate vitae cujusdam, Philosep aeque divinae omnium ocu
lor non Graecorum modo, verum etiam Barbarorum perstrin
gens. God autem laudatissimus ille Historiae Ecclesiasticae Parens lib. I. cap. I 6. memorat de Montanistarum damnatione, quae Episcoporum consentientium Epistolis, & disputationibus peracta est ,
magnam argumento, in quo versamur, lucem Meneratur . Et adversus Catapis garum quidem haeresim, propugnaror veritatis Deus tum A Einarem mera litanum eum alios eum illo quamplures, doctrina, ct eloquemtia praeflantes, tanquam validum , atque invictum telum
excitavis. Haec ille de Apollinaris laboribus , ut ce-
22쪽
OPERI s. xi terorum Episcoporum animos ad haeresim improbandam accenderet. Iam verb de Μontani fraudibus , dc conatibus, queis primum Phryges , tui Ecclesiam universam, ad quam sibi aditum omnem senserat praecludi Encyclicis Apollinaris scriptis ,
dehonestare, ac lacessere molitus est. M perpauci erant Phoges, huiusmodi fraude decepti. Universam ver), quac per orbem rerrarum sparsa est , Ecclesiam iam ille arroganti miti Spiritus maletactis appetere res ducebat, eo quod nec bonorem , .ec aditum uitam ala ipsam Pseudo-prop/eticus is ritus reperiret. Nam quum Fideles , qui in Asa erant , saepius, ct in plurimis Asiae loris eius rei causa convenissent, novamque illam doctrinam examina ent , ct propbanam, arque impiam judis fient , damnara meres , 'isti ab Ecclesa , ct Fidelium rammunione ejecti sunt. Apollin,
ris Hierapolitanus Episcopus, & Metropolita Serapionem Antiochenum Patriarcham, cui erat subjectus, hauddubie illius haeresis commonefecit. Nam id erat in more positum, ut Episcopi, & Μetropolitae quaelibet recens exorta dogmata Hierarchae suo patefacerent. & illius opera ceteris Primatibus,& per Orbem Episcopis ; quatenus siqua adversus
novitates Encyclica conscriberetur, ea abs unanimi
omnium subscriptione. & suffragio robur, ac magisterium sumeret: quod suo loco prolixius, & accuratius disputabitur . Hinc Serapion in Encyclica , cujus fragmentum Eusebii solertia adhuc legimus ,
ibid. Cap. I9. in hunc modum scripsit . Atque ut sciatis , qualiter universa, quae in terris est, Frarernitas operarionem iliam Midatae factionis , quae nova Propheriis nomisatur, aversata , arque abominata et , Beatissmi P tris ClaudE Apollinaris , γi Merapolitanae Urbis in Asia
Episcopus fuit, Liseras ad vos mis. Consensum, subinde
23쪽
praestitum Encyclicae Serapionis, memorat Historicus, dum subscriptiones distincte aliquas recitat ,
ceteras generatim ita perstringit. Sed ct aliorum complurium Episcoporum , idem cum illis sentientium ,substriptiones propriis ipforum manibus appositae, in illa , quam dixi, epistola leguntur. Tanta deinde fide, & obsequio a singulis Ecclesiarum ordinibus decretum illud Encycli- cum susceptum est , ut unius, ejusdemque vi , &pondere Fideles . communionem haereticorum illorum aufugerent. Iccirco Beatissimus ille Apollinaris in superioribus scripserat, ibid. cap. I 6. in fine
Quamobrem quotiescumque Ecclesiae Viri, ad Maroriam pro vera fide subeundum vocari, una cum quibusdam de Pho-gum Aaeres , qui Mar res dicuntur, casu quodam coIerint, semper ab illis dissentiunt, ct communionem eorum solicite vitantes, gloriosum Mart ii exitum consequuntur ; qippe qui Montani, ct Muliercularum Spiritui astensum commodare , nefas ducan . PraecIarissima haec sunt prisci moris vestigia, haec Magisterii Ecclesiastici in Pastoribus, ubique dissu sis, non ambigua, nec marte nostro meditata specimina, ex quibus, quantum praesidii in consentione Ecclesarum , & Episcoporum positum sit, ad rectam fidem constituendam, atque ad omnem comprimendam haeresim, abunde perspici potest. Nemo unus ignorat , emersisse tunc multb plures , re nihilo. dissiciliores de Religione contentiones, atque infensissima exarsisse animorum, sententiarumque dissidia: Et tamen quotusquisque est Scriptoribus illorum temporum , qui memoret, Episcoporum Concilia ea de caussa celebrata fuisse si quaedam particularia demas, quae, senescente II. Seculo, & deinceps a Μetropolitis celebrata sunt, ut iis, quae per Encyclicas decernebantur, quum
24쪽
examini subjecissent, suffragio deinde, & subscrip
tione consentirent λ Erat nimirum instar Synodorum ipsa Praesulum constabilita inter se se Formatis, Communicatoriis, & Pacificis, dogmatum communicatio, fidei unitas , & recta Divinarum Traditionum intelligentia. Fidelibus quoque instar Generalis Concilii erat quidquid nossent ab Episcopis, & Doctorum Collegiis in unaquaque controversia discussum,& unanimi omnium consensone definitum. In ea enim sententia versabantur, id rectissime cogitabant, Ecclesiae dispersae, perinde atque in Synodis adunatae , desponsatam eue, oppigneratamque a Christo veritatem: Non errata eam ante Synodos, nec eorum , quae pridem universim decreverat , Palinodiam in Synodis canere; easque licet hostili quadam vi praepediri contingeret , nullo errorum Impetu columnam veritatis concuti posse: sed eandem semper & ante Synodos, & sine Synodis Ecclesiam, in unum quidpiam coeuntem sub Christo Capite, Divini Spiritus oraculum in medio habituram. VI. Hinc Veteres Tractatores , & Patres dogmatum afferendorum rationem fere universam dedux re , qua Novatores , quotquot essent, ad doctrinam, judiciumque Ecclesiarum provocare consueverunt.
Id quod imprimis discere est ab Irenaeo, qui ipso
fere initio operis, quod adversus Haereses exaravit, sacram hanc velut anchoram Fidei arripit, & Valentino opponit. Ecclesa enim, inquit lib. I. cap. x, per universum orbem usque ad ora terrae seminata, o ab Apostolis, ct a Discipulis eorum accepit eam dem M. Symbolum hic recenset, & subinde prosequitur cap. 3. Hanc praedicationem quum acceperit, oe hanc fidem, quemadmodum praediximus, Ecelsa, o quidem in universum Is
25쪽
Mundum di seminata, diluenter custodis, quas unam domum intabitans , ct smiliter credit iis , videlicet quasi
unam animam habens, S unum cor , ct consonanter haec praedicat, ct docet . oe tradit, quo unum posedens os .
Ubi in ea, quae ubique est, Ecclesia quod Passuum est, ab AEctivo secernit, & ut fidei, ita doctrinae Μagisterium commendat. Quae vero subjungit, utriusque muneris rationes mirum in modum illustrant. Nam etsi in Mundo loquelae dissimiles fiunt, sed tamen virtus Traditionis una ct eadem est . Et neque hae, quae in Germania sunt fundatae Ecclesiae, aliter credunt, aut aliter tradunt: Neque hae, quae in Hiberis sunt, neque Mequae in Celtis, neque bae,quae in Oriente, neque basi quae in Arupto, neque hae, quae in labia, neque hae, quae in medio Mandi sunt consiturae . Sed scut Sol creatura Dei in universo Mando unus oe idem est; sic O lumen, praedicatio veritatis ubique lucet, ct illuminat omnes bomines, qui volunt ad cognitionem veritatis venire . Quemadmodum vero & sibi, & Religioni constans permaneat veritatis Magistra, eleganter alibi docet, quum ait lib. 3.
cap. 4O. Fidem, perceptam ab Ecclesia, custodimus , ct quae semper a Spiritu Dei, quas in vase bono eximium quoddam, juvenescens , O juvenescere faciens ipsum vas , in quo est. Ubi Eceles ibi Spiritus Dei, oe ubi Spiritus Dei, illic Ecclesa, ct omnis gratia . Spiritus autem veritas . His ita constitutis, falsos Fratres, & impostores aggreditur, eosque duplici momento dumtaxat refelli docet, ibid. cap. 2. , scilicet vel divinis Scripturis, ses quum ad eam iterum Traditionem , quae est ab Apostolis , quae per successenem Presisterorum in Ecclesiis custoditur, provocamus eos. Ope nimirum Epistolarum, quibus, quale sit apud omnes Depositum , quae proressio, quae fides, eXploramuS. Nam, ut prosequitur cap. 3. Irenaeus, Traditionem
26쪽
Ο P E R IS. . xv Apostolorom , in toto Mundo manifestatam , in Ecclesius adsperspicere omnibus , qui vera velint audire . Et habemus numerare eos , qui ab Apostolis instituti sunt Episcopi in Ecclesiis, ct Successores rerum usque ad nos, qui nihil talei docuerunt , neque cognoverunt , quale ab his deliratur.
Placuit Irenaeo, id omne ulterius experiri, & inter ceteras, ad Romanam Ecclesiam provocat, ad quam
propter potentiorem Principalitatem nec se es omnem convenire Ecclesiam, Me est, eos qui sunt undique Fideles, in qua Iemper ab his, qui sunt undique, conservata est ea, quaπs ab Apostolis, Traditio. Rus rei gratia Urbis Pontifices ad tua usque tempora censet: Et hac ordinatione, inquit, O successione, ea quae est ab Apostolis in Eccle- μγ Traditio , ct veritatis praeconiatis pervenit usque nos. Et est plenissima haec ostenso , unam , et eandem υλvificatricem fidem esse, quae in Ecclesa ab Apostolis usque nunc fit conservata , ct tradita in veritate. Admirabilem eandem consensionem experitur quoque in Ecclesis Ephesina, & Smyrnens, quarum alteram Paulus, & Iohannes, alteram PolIcarpus fundaverant. De iis autem fidenter quoque alleverat . Et testimonium his perhibent, quae sunt in A , Ecclesiae omnes. Quamobrem universam disputationem ita concludit
cap. 4. . Tantae igitur ostensonis quwsnt haec , non oportet adhuc quaerere apud alios veritatem , quam facile es ab Ecclesa sumere, quum Apostoli, quast in Depostorium ves, pisnil me in eam contulerint omnia, quae sunt veritatis. suid enim o f quibus de aliqua modica quasi ne disceptaris eset , nonne oporteret in antiquisfimas recudirere Ecclesin.in quibus Apostoli conversari sunt , ct ab eis de praesenti quasione sumere quod certum, oe re liqu/dum est y Qid autem fi neque Apostoli quidem Scripturas
reliquissent nobis , nonne oportebat ortanem sequi Tradit nisDuiligod by Gorale
27쪽
sticae pacis, re dignitatis vindex, Irenaeus, ut aliud fere nihil sibi agendum constituisse videatur , ruam ut scriptis suis Posteros erudiret , puritatem ogmatum , & fidei candorem in Ecclesiarum totius orbis consensione inquirere oportere. VII. Haeret iisdem plane vestigiis, eademque disputat persuasione Septimius Tertullianus, qui omnem cum Haereticis disputationem exigens ad certos ouosdam explorandae verae fidei Canones, ita primum statuit , de Praescript. cap. 2o. Dehinc in Orbem profecti Apostoli γ eandem doctrinam eiusdem fisi Narionibus promulgaverunt , ct proinde Ecclesias apud unamquamque Civitatem condiderunt, β quibus traduceml fidei, ct semina doctrinae ceterae exinde Ecclesae mutua.
rae sunt, ct quotidie mutuantur, ut Ecclesiae fant. Col- . ligit inde unitatem Ecclesiarum, quae vel in eo poti ssimum elucet , quod est illis communicatio Paris, ct appellatio Fraternitatis , ct tantuleratio Hospitalitatis:
quae jura non alia ratio regit, quam eis dem Sacramenti
una Traditio. Iccirco etiam in iis , quae de singularium Traditionum aeritate moventur contentione' Ecclesias ipsas interrogandas praescribit, atque adeo concludit ibid. cap. 2I. Constat proinde, omnem doctrinam , quae cum illis Ecclesis Apostolicis , Matricibus , ct Originalibus fisi conspiret, veritati deputandam , fine dubio tenentem, quod Ecelesae ab Apostolis , Apostoli a Chri-- , Cissius a Deo accepis : omnem vero doctrinam demendacio prae, Scandam , qtiae sapiat contra veritatem
Ecclesiarem , ct Aisolorum, o Christi, ct Dei . Hae fidei norma lib. 4. adversus Marcionis deliramenta
28쪽
Iohanni Apostolo adjudicat sacrum Apocalypseos
Librum: hoc veritatis indice contra Ebionem, Valentinum, Baslidem, aliosque hujusce furfuris homines, singularia passim Traditionis capita vendicat. Altum ubique est de Synodorum celebratione silentium: & eas sicubi memorat, per quas ct altiora
quaeque in commune tractantur, ct ipsa repraesentatio totius nominis Chrsiani magna veneratione celebratiar : id
agere illas dumtaxat edocet, ut quae ubique Iocinium in Ecclesis sngulis, atque ab Episcopis omnibus , Catholica communione praeditis, tenebatur fides, in Conciliis pro Christiani nominis majestate Huceret . Ceterum appellat ubique Apostolicam in Ecclesiis Τraditionem, & afflatum Divini Spiritus , nullo temporum Iapsu, nulla humanarum rerum immutatione iisdem defuturum : ubique ad Episcoporum non interruptas successiones, ad Presbyterorum Collegia, quae penes unamquamque Se
dem constituta erant; ad animorum, sententiarumque unitatem, atque concentum; denique ad augustissimam Ecclesarum omnium compagem Provocat , in qua una quaedam Apostolica prima est, a qua omnes ; atque ut Apostolicae omnes snt, omnes prima, & una dicuntur, dum in unum corpus, & Spiritum unum, omnes toto undique orbe admirabiliter colligatae , & coelesti quodam nexu inter se se devinctae conspirant . Quamobrem eleganter Magnus Augustinus in Psal. IψI. v. q. Meae
Ecclesiae, ipsae Ecclesiae pluraliter dicuntur : propter ianitatem Ecclesis , una Eccle . Una est Columba mea , tinas Matris suae. Propter congregationes Fraternas per loca multiae fiunt Ecelesae.
VIII. Senserunt vim Magisterii hujus quotquot
29쪽
fere ab Ecclesiae primordiis usque ad VIII. in te. grum Seculum, aestu novitatis perciti fuere; & neque , quid de Divinis, & Apostolicis Traditionibus
saperent, intelligentes, credula ingenia perniciosis.smarum opinionum laqueis implicare , moliti aliquando sunt. Nolo hic exempla congerere , quae commodius, & accuratius in hiscemet Dissertationibus discutientur. Tantum quod res est, ex No-l vatiani , Pelagiique damnatione perstringam. Ac Novatianus quidem Encyclica Cornelii Pontificis i cui Episcopi ex omni orbe subscripsere, reus Schis. i malis actus fuerat , damnatusque . Hierebat interi alios de vi hujusce vigisterii Antonianus, quem,' ut ad justam caussae hujus aestimationem adduceret,
in hunc modum Cyprianus alloquitur. Quam vanum est, ut Novatiano , nuper retruse , s refutato, ct Wν totum Orbem ὼ Sacerdotibus Dei abstento, nunc adulatores adhuc vobis patiamur illudere, oe de majesare, ac di-l gnitate Ecclesiae judicare. Scilicet Cornelii Encyclical in autoritatem universalis Ecclesiae recepta fuerat,
i quoniam unus toto orbe Episcopatus indissociabilii collegio, & fidei vinculo sibi cohaerescebat. Hinci nefas erat, posteaquam, nihil praepediente Iocorur
j intercapedine i omnes ubique Gentium Episcopi,
velut uno spiritu , unoque Ore, instar incumenicae Synodi , ad haeresim , atque haereticum damnandum convenerant , de augustissimo hoc Μagisterio ambigere velle, & sustinere assensum. Quapropteri 1o Pacianus idipsum Symproniano Novatiano Epist. I.
fidenter opposuit. Parva vobis de Apostolicis Viris, par- Oa de primis Sacerdotibus , parva de Beati mo Curiano
Mart re, atque Dod re currit autoritas e An volumus ri
cere Dia o me suta oe earum partium Sacerdotes, quos Disiligoo by Corale
30쪽
OPERIS. Rix per totum Orbem cum eodem Cypriam pax una solidatiis p
id tot annos Episcopi , tot Marures , tot Confesores e Haec subinde amplificat , eidemque Magisterio inhaerens , securus nulla alia certaminum argumenta quaerit.
Pelagii vero haeresim , fraudes, & placita quid nisi Innocentii , & Zosimi Literae, in orbem transmissae, toto pariter Christiano orbe proscripsit λ Ea de re B. Prosperi verba digna sunt, quae hic adscri- 444bantur. Quondam, scribit ille adv. Collat. cap. 4I., Beatae Memoriae Innocentius nefundi erroris capita AEUO- Iico mucrone percussi, quando Pelagium ad profitendam in
se , suosque sententiam, Palae orum Episcoporum Sstnodus
arctavit: Quiando Africanoram Conciliorum decretis Beatae Recordationis Papa Zosmus sententiae suae robur adnexuit, ct ad impiorum detruncationem, gladio Petri dexteras omnium armavit Antistitum. Et ante Prosperuinis
Augustinus, lib. 4. ad Bonis cap. ult., de eadem P 3q6lagianoruin damnatione pertractans , Cypriani , &Ambrosii prolatis testimonis, Quid ergo , inquit,
quod jactant rabiosa nunc mentis caecitate, toto peiatus Occidente non minus saltum , quam impium Ggma susce tum y Quandoquidem , Domino miserante , suamqne Καὶ fiam misericorditer gubernante, sc vigilavit Catholica fias, ut non minus fultum, quam impium dogma, quema modum Manichaeorum, Ac etiam non susciperetur forum . Et optimo quidem jure . Non secus enim haeresis haec, Episcoporum & Capitis conspirante judicio, compressu est , quam fuerit olim Μanetis insania , Archelai primum disputationibus , tum Episcoporum, quos ille commonuit, concordi professione rejecta. id est ergo quod dicunt prosequitur Augustinus de Amplicibus Episcopis, fine Congregatione Sonodi in locis suis sedentibus , extorta subscriptio es f Numquid Beatis is,