장음표시 사용
41쪽
s Ad. R. P. Sacaretio Consuli. S. Oss. pro revisione. F. Io: Mibertus Miseriui Mag. me. Gen. S. OF.
REverendissimi Patris Iohannis A Iberti Alserit, Magistri,&Vicarii Generalis Sancti Ossicii jussiis lubentissim ε obsecutus , incredibili exultantis animi alacritate attentam diligentiam lolicitante, inspiciendum , excutiendumque suscepi Librum , eui Titulus . De Literis Enoci icis . Dispertatio Priama , Autore Abbate Franciyco Dominico Bencini, in Regio Arctivmnasio Primario Geologiae Professore. In hoc quidpiam, ruod orthodoxis Sacrae Fidei Canonibus, Ecclesiasticae Di
ciplinae , bonisque Moribus adversetur, non modo non osse nindi , verum integram tractationem alieno minime eIaboratam ingenio , analytica methodo explicatam , dictionis castitate, di elegantia excellentem , sacra eruditione cum ex Veteribus Ecclesiae monumentis, tum ex Sanctis Patribus studio-sE conquisita , & accurate deducta , resertissimam , quam maximὸ luspexi. Purum ergo , perennemque sontem aquae salientis in vitam aeternam egregium hoc opus appellare non
dubito, a ex quo non tyrones modo, sed Eruditi quique reconditiorem illius sapientiae aquam libare poterunt, qua fidem saluberrimam gigni , nutriri, roborari, defendi , ni eum D. Augustino malimus contendere ultro latendum est. b) Quare cum ex absolutissimo opere Autori Iaudem, fidei decus, Ecclesiae non mediocrem utilitatem, meo quidem judicio,accedere intelligam, publica dignissimum luce illud excudendum oppido censebam. Taurini in Aedibus nostris S Jo. seph die Ia. Aprilis anni r 728. a Ο cap. . B I b Lib. I . de Trinit. Dei cap. I. . Carolus Antonius Sacca relli Clericorum Regularium Infirmis ministrantium, in Regio Λrchigymnasio Theol. Coi., S. O T. Consule.
U. De Saluti is a Paesana Censor. v. Caselet te de Graveris pro Excell. D. Comite , & P. P. Ricardi, Magnae Cancellariae Custode.
42쪽
De Epistolis EnocIisis , quae Salutatoriae dictae sint, et Festiυae. Pag. I a. . F. III. De sessa Diaeoniea . Pag. 24.
De Enoesicarum argumeηIo , natura. pag. I. ar. V.
De examine praemio in Enoesicis e condendis , si is recipiendis . pag S 7 v I. De moesicarum Aulboribus . pag. 7 .si. VII. De Ecclesiarum oriestis, ct oecidentis diυi u. pag. 88. v III. De Actis in Gobliearum eυMIgatione post inductam EecIesiae Orientalis, ct occidentaIis diυisionem, exemisplo Sardicensis Enesclicae. pag. 9 I. F. IX. De Dominieis Cursoribus . pag. DO. o. X. De Pres teris Doctoribus , Diacono , Dominico Cursori , adsociatis. Pag. I 34
43쪽
in quo resiquorum Exemplar numeris omnibus absoluti imum proponilur . pag. 226.
Dis Epistolis Antenoclicis . pag. 2 2. F. XIX. De Testimoniis, quae a Pontificibus, Conciliis, o Patribus mutuari ex Enoclicis confvewre. Pag. 267. si. XX. De primario Enoclicarum , et similium 'solarum μυο,
Fidei unitate Animorum concordia. pag. z87.
DUO sene, Amice Lector , quae admonui me hoe loeo non poenituerit. Primum , in citonologia Ecclesiastio Seriptorum . & Co ciliorum ,
quam plerumque iudicatam vides. eam rationem secuti sumus , ut Script tes quidem annis , quibus praesert in claruerunt , aut clarescere coeperunt . non quibus opera sua vulgarunt.Coneilia uerli iis , ad quos reseruntue iis Collectionibus Generalibus , alligaremus . operarum deinde errata . quae in aliquibus Exemplaribus irrepserunt . ut eorrigas , monemus ζ velut iunt pag. 3. Etimologico , peto, E mologie . Pag. Io. Ieriptas , Pro , scriptRe. Pag. 28. preseserre, pro, praeseserre . Pag. II. Domino , Pro Domπε . Pag. I 33. ad marg. 333., Pro , sy3- PRg. 369. Tbo Uum, pro, Theophi m. Par. I c. su-seribentium , pro . subscribentium . Pap. 179. - ι', pro . Em . Et si quae sunt alia id genua levissima. Haec volebam , nescius ne esses. vale.
44쪽
T nulla disciplina est, nulla facultas , reconditiorum Studiorum Viris vel mediocriter profutura , qtiae ad faciliorem sublimioremque veritatis imagationem , multa ex principiorum explanatione adjumenta sibi non comparet : ita , ut quod pertractandum suscipimus Episti larum Encyclicarum argumentum pro sui dignitate majestateque elucescat , danda imprimis est opera , quatenus ea de singulis disseramus , quae in materia cursim ab aliis atque obiter tacta , veram suscepti laboris ideam , iustamque aestimationem ingenerent. Rem iccirco ab ovo , quod ajunt , aggredientes , earumdem Encyclicarum nomen , essentiam , divisionem , Iatores , recitationis modum , atque alia huc pertinentia expendemus. Equidem in suscepto labore verissimum illud esse comperi, quod fert vulgaris paraemia , diem scilicet a die doceri , & invenire hodiernam , quod hesternus praeteriit. Hinc enatae mihi passim novae per veterum monumenta observationes , quibus , ut fieri potuit , completum benevolo atque erudito Lectori opus exhiberem. Ea itaque in priori hac Dissertatione discussa exhibebimus omnia , ex quibus Encyclicarum materies , & sorma verior exurgit haee eadem illustrius pressiusque demonstraturi , quum editas in primitiva Ecclesia EneycIicas in Secunda Di D
45쪽
π. I. DE ENCYCLICIS , VARIISQUE EARUM APPELLATIONIBUS.
I. Tractationis ordo. II. Enc, Iicae unde dictae ortae. III. Enoeliearum in regimine Ecclesiastico usus. IV. Cur Caiiaruae dictae Mi. U. Cur Tractoriae. VI. Tractatoriae. VII. Denunciatiυae. VIII. Declaratiυae. IX. Indicatiυae. X. Exibr sicae. XI. P cbalium Epistolarum in Veteri Te- -κIo origo , S usus. XII. Earum ic=n conscribendarum , o υulgandaram in Ecclesia Christiana ratio proponiIur. I. D Raeclare , sapienterque monuit Epicurus in Physicis l. ad Herodotum, nominum imprimis, & vocum habendam eta rationem. Ante omnia inquis, ille nosse oportet, quae fuat subjecta vocibus, ut habeamus ad quae referentes ea, quae ex opinione , vel in stubio posita sunt , dijudicemus , ct ne
temere , edi eo use ηobis in infinitum osciant omnia , neve inanes sive re inees babeamus ', necesse est enim primam in unaquaque voce uotlaxem considerare. Quamobrem, anteaquam ad pleniorem
suscepti argumenti tractationem gradum faciamus , minime supervacaneum duximus , varia hujusmodi Epistolarum nomina primum exponere. Iis quippe expeditis omnibus, quae ad originesque attinent, nihil erit, quod ad rem ipsam discutiendam accedere prohibeat: factoque per generalem expositionem Systematis universi compendio , quidquid dei neeps prolixius differendum erit , minus operosum scribenti , legentique . continget. II. Atque , ut a genere ordiamur , hae Epistolae Ency- cIicae communius indigetantur a Graeco . ν& Κι, a quod estia orbe , seu eircylo; ideo sic nuncupatae , quod ad plurimos, ceu per orbem , dirigerentur. Eae autem , vel a Principe mittebantur , qui hac ratione publica Provinciis mandata proponebat , quae subditos vellet exequi ; vel a Magistra- tu , ad ea manifestanda, quorum omnes admoneri intere
46쪽
rat , ut unitas , atque concordia servaretur : unde & legum earumdem custodia , & regiminis subditorumque pax, ct incolumitas emergunt. Id tamen Epistolarum genus peculiare Ecclesiae Christi fuisse videtur, quae , ut ambitiosa non secus , atque invidiosa nomina Praecepti , Edicti, Mandati & similia missa saceret , ea omnia , quae sive ad fidem , sive ad mores , disciplinamque spectantia , ab universis cognoscenda duxit , per hasce Epistolas significavit, quae ob id Graecis Encyclicae, Latinis Circulares sunt appellatae , unde in magno Et imologico ad vocem mesticae annotatum , quod ubique est commune . Et Hesychius , quod ubique circumit , ubique permeat. 'III. Ecclesia, quae velut acies benε , sapienterque ordinata , ab ipsis initiis omnibus illis instructa fuit , quae ad persectu in regimen spectant , non eadem semper ratione propriam iurisdictionem exercuit; sed variis temporum circumstanti is semet accommodans , varias resin dorum fidelium vias inivit. Prisca enim illa aetate, qua , ut optatus loquitur, in Kepublica Ecclesa erat , tametsi parum exterius se proderet , eorum tamen omittebat nihil , quae ad sui Constitutionem , sit biectorumque salutem pertinerent. Sive enim delinquentes coercendi essent, poenisque multandi, sive edicta proinliganda , sive aliud quidpiam agendum, quod ad Christiani populi , Ecclesiarumque emolumentum spectaret, atque conserret, id omne vel per Concilia , vel , uod frequentius fuit , per hasce Epistolas perficere con-ueverat. Hoc unum quippe medium iis temporibus, quibus persecutores in Ecclesias incrudescebant, accommodum expeditumque videbatur. Quoties itaque Controversam fidei aliquam Ecclesiae totius consensu dirimi oportuit, quum in Coetum adunari Antistites , calamitas temporum prohiberet, ad errores, eorumdemque autho res omnibus significandos , adhibitae sunt hae Epistolae , quas eadem prisca aetas cierisas nuncupavit, tum ab iis, qui easdem perscribebant , tum a ratione qua dirigebantur, nomencIatura deducta. Eo sane titulo a S. Cypriano indigetantur 2 idem que Epistola 4. librata ratione conscribendas edocet, quod in publicum Ecclesarum bonum vulgarentur. Perquam ere
nim grave est inquit S. Martyr si Epistolae Oericae veritas
47쪽
mendacio aliqM , ct fraude corrupta est . Hinc in Encyclica a Conse ribus eidem Cypriano data, quae est num. 17., hanc legimus adjectam formulam: Praesente de CIero , S Eorcisa , oe Lectore. Ii quidem non nominantur : satis tamen Luciano fuit , qui omnium nomine Epistolam scripsit, ut authoritatem Encyclicae huic conciliaret , eos adhibere testes , qui ad Clerum pertinerent. IV. Catholicae non eo quidem sensu dictae sunt Encyclicae , quod de rebus ad Catholicam Ecclesiam pertinentibus agerent , sed a voce καθήλαι Uni ritus, quod scilicet ad univertis Christi fideles dirigerentur. Hoc nomine saepius indigetantur a Patribus una ct altera Petri, tres Iohannis, Iacobi una , ct Iudae ; ea sane de causa , quod non ad specialem Ecclesiam aliquam , sed ad universam per orbem Ecclesiam fuerint mimae. Animadvertit id Oecumentiis in Comment. ad Epistolam Jacobi: Catholicae dicuntur illae Epi- solae, quasi Enc clicae e non enim separatim genetem Mnam , a sciviIarem , quemadmodum D. Paulus Romanos , aut Corin:bios, bis Epictolis alloquitur Discipulorum Domini morus , nimirum Petrus , Pisannes 'I udas ; sed in uniυersum fideles omnes. Hae aliaeque deinceps Epistolae , quae postmodum Encyclicae sunt appellatae , merito Catholicae nuncupabantur,& Rationales , quod ad publicum Ecclemiae , Fidei , diiciplinaeque commodum ordinarentur. Hoc sensu Dionysius Alexandrinus in Paschali Epistola ad Hermammonem apud Etl- sebium I. 7. c. Io. loquens de Macriano , cuius impiis exemplis Valerianus Imperator factus est Christianorum persecutor , quique Rationalis officii munere tum fungebatur , ad vocem alludens , scripsit. cui initio quidem , quum καθολμο ς id est , Rarionalis Imperatoris diceretur, nibit rationi consenum, nihil Catholicum sensit , aut publicum . Sed imprecationi propbeticae subjacuiι , quae sie habet , Ueb iis e qui propberant ex corde suo , nec prae ocuIis habent bonum publicum . Huc verba quoque optati reseras , Catholici vocabulum explicantis lib. 2. Ubi ergo eris proprietas Catholici nominis , eum inde dictam Coibolica , quod sit rationalis, ct ubique diffusa λ Recte ergo Catholicae, atque Rationales dicebantur Encyclicae,quum ad Ecclesiarum totius orbis unitatem in fide , atque moribus sartam tectamque servandam ordinarentur Hinc factum ν
48쪽
DE LITERIS ENCTGIctum , ut particulares Ecclesiae , Encyclicas quaquaversum dirigentes , Ecclesiae per universum orbem dispersae tituluin adiungerent, qui a reliquis Ecclesiis , atque sectis si se discriminarent. Quod perspicere pronum est in Smyrnensis Eeclesiae Encyclica , quae ad Catholicam Ecclesiam praenotata est , ut haec abs adulterinis Ecclesiae Coetibus se. cerneretur. Icci reo in actis passionis Pionii Μartyris , qui passiis est in Deciana persecutione , legitur. Tam Polemo :Cbνistia nus , inquit , es Z Respondit Pionius : sum profecto. Cu- ljus , inquit Polemo , es Ecclesiae e Respondit Pioxius , Carbo- Iieae ; nulla est enim alia apud Christum . Cum enim & Sectae reliquae Ecclesias haberent suas , merito Pionius dixit, se in Catholica, proindeque vera in Ecclesia esse. Eodem quoque sensu Christiano II. Seculo , quum Dionysius Corinthiorum Episcopus , & suae Dioeceseos . &reliquos per orbem fideles Epistolis instituere suscepisset, dedisse Catholicas Epistolas ab Eusebio dicitur Hist. l. 4. e. 13. Primum quidem de Dionysio dicendum est , qui Corinibis. rum Ecclesiae Episcopatum gessi, nee solum populis sibi comm s
sis , wrum etiam aliarum regionum , S urbium incolis diυinos Iabores suos prolixe communicaυit, omnium commodo utilitatique
inferυiens in Carbolisis illis , quas ad diυersas Gelesias scrip. sit , Epistolis. Id equidem sibi muneris ossiciique arrogans Themision quidam , graviter ab Apollonio , strenuo ejundem aevi exercitatore , est reprehensus , cujus fragmentum reservavit Eusebius Hist. l. s. c. 18. Themision speciosa aυa-νitia obυelatus , qui Confessionis signum non pertuIit , sed magna
pecuniae υi erogata , UincMIa abjecit, cum ob eam causem --
destius deinceps, ae submisi ἰs agere deberet , tanquam Martyr se se effereηs, ausus est exempla Apostoli, conscripta Epistola Ca-i Iica , eos quidem , qui fideliores ipso exstiterant, instruere ς πο- 'υae autem doctrinae patrocinari , ac postremo in Dominum , in Apostolos , ct in Sacrofanctam Ecclesiam impie loqui. ordinabatur itaque Catholica quaevis Epistola ad Magisterium exercendum , quod quidem ex recepta sermulae intelligentia ad Universos porrigeretur. U. Eneyclica a Latinis nuncupabatur Tractoria. Quemadmodum enim a Circulo , seu quod undique circumiret, Encyclica apud Graecos audiebat, iti, apud Latinos a tra-
49쪽
Etu , seu cursu publico , quem Ecclesiastici Cursores , ultro citroque Epistolas ad Ecclesias deferentes, peragrabant, Tractoria dicta est. A Seculi usu Vocis haec significatio ad isti
u modi Epistolarum genus indigetandum translata est. Curissus publicus olim penes Imperatorem erat, ejusdemque facultas & usus , non nisi Imperiali diplomate , atque sigillo
concedebatur , citra quam veniam eo uti licebat omnino nemini. Ita Constantino , qui obsidis loco a Maximiano Galerio detinebatur, ad Patrem abituro , Maximianus dedis iIIi sigillum , inclinante jam die , praecepitque , ut postridie mane acceptis mandatis proficisceretur quae quum ille prospiceret , quiescente jam ImperaIore post coenam, propera Uit exire, sublatisque per mansiones multas omnibus equis publicis, e Iaυit. Verba sunt Lactantii de mortibus Persecutorum c. 24. Rescriptum porro illud , quo publici cursus copia fiebat, Tractoria nuncupabatur. Qua de re in I. 8. Cod. Theod. , dcintil. Cod. de cursu publico , Schemerus de vehiculari re cap. I 8. p. 264. Lipsius ad Tacitum Annal. Iῖ. c. L. Casau bonus 'ad Aeneam Tacticum. Ab hoc itaque rescriptorum genere nomen derivarunt Ecclesiasticae Epistolae , quae , quod tractum Chridiani orbis pervagarentur, merito Tractoriae sunt appellatae. Hinc celeberrima Pontificis Tosimi Episto Ia apud Marium Mercatorem in Commonitorio Tractoria dicitur. Similiter Episcopis , quum ad Concilia erante vocandi , Tractoria dabatur , ut in itinere publico cursu
uti posIent. Quod de se ipso testatur Augustinus Epistola ΣΙ . Tracioria, inquit) ad me V. idus Decembris venit , jam fisito die , ct me valde indispositum i enit , ui occurrere
omnino non possem. Formulam publicae illius Tractoriae obviam habes apud Marculphum lib. Form. II AD Rex omnibus agentibus . Dum S nos in Dei nomiste Apostolicum virum illum, partibus illis Iegationis caussa direximus , ideo jubcmus , ut locis conυenientibus eddem , evectio simul , et humanitas ministretur, hoe es veredes , aut para redes tantos Sc. VI. Tractatoria etiam dicebatur, quod insuper tractam, ut reor, habito, vel error de nunciandus, vel personae vitandae summatim in Encyclica perstringerentur. S. enim Augustinus Epist. I 67. disserens de contumacibus , & rebel libus, qui a salsae doctrinae pravitate non destiterant, eos
50쪽
universo orbi per Tractatoriam ait esse deserendos. QModsi non fecerist , ibi etiam eorum praυitas es perυestas inmiescet; mssaqMe Tractatoria super eorum nomine per totum Orbem ιcrrsrum, quacumque jam Christi Ecclesia dilatata est , ab omnibus Ecclesis eorum Commanis praecidatur . lis gemina sunt, quae in Comment. in Psal. 36. Serm. 2. idem Augustinus habet. Αgens enim de Primiano Donatiano , ejusdemque pravitate, devitandum illam eme ait, admonitis per Tractatoriam fidelibus omnibus; ad quod agendum Episcopos hinc cogi asserit , ut sarta tectaque persistat fidei puritas, Ecclesiaeque unitas. Atque ideo , sinquit I ncin immemores puritatis Eιclesiae, conducibile existinaυimus, omnes Sanctos coa. Sacerdotes , ct omnes Claricos , ct omnes populos, qui se Cissianos
memincrunt , bae nostra Tractatoria admovere , Mi omnex Uur
Primiani scilicet Communionem , utpote damηati , diligenti
UII. Denuntiativae hinc auditae Epistolae. Sunt autem circulares Epistolae ad universas Ecclesias musae , in quibus nomina vel haereticorum, vel excommunicatorum denuntiabantur, nequis cum illis Communionis frequentaret commercia , sed cauth religioseque refugeret. Eodem in censuillae fuere, in quibus populis denuntiabantur errores, ab uno quopiam contra communem fidei professionem, persuasionemque disseminati. VIII. Iis Declarativae succedebant, eo quidem cum dincrimine , quod denunciativa circularis nudum errorem , nudaque Atit horum nomina, ut ab utroque caverent sideles, proponebat : Declarativa vero, quae & Tractatoria , tribus plerumque partibus constaret. I. , Rectae s dei professio exposita atque probata exhibebatur , erroribusque nascentibus opponebatur. II. , Oborros errores. III., Haeresiarchae nomen , fautoresque praecipuos recensebat. Hinc plures admodum tractatus exaratae Occurrunt , quibus quandoque opusculum quodpiam addebatur, quo Presbyteri Doctores instructi, catholicum dogma expIanare possent , atque tueri. . IX. Indicativae, quarum frequentior persecutionum tem pore usus, ab Ecclesiis & Episcopis mittebantur reliquis per orbem fidelibus, iisdemque nomina Martyrum, qui glorioso certamine Martyrium consummaverant, exponebant, ut