[Kritike kai exegetike melete en to pempto vivlio tou Thoukydidou] [microform]

91쪽

επιπίπτει επὶ τον πολεμίους ε πλείονος δηλονότι πλέον η σον δει πιπεσεῖν, λαις δυνάμεσιν. - του , 88, 1. λαιβιάδης ηδει την γνώμη του Τισσαφέρνους ε πλείονος, ο εστι πλέον η σον δει εἰδέναι, κατά κράτος, αριστα, κάλλιστα και ν τ 99, 1 ο Θηραμένης μυστικῶς, κρυφα διεδίδω τα εαντο βουλεύματα ε πλείονος, ὁ στι μεθερμηνευόμενον πλέον η σον δε διαδιδόναι, λαις δυνάμεσιν. Eλλ. λαδ εν τοιαίταις περιπτώσεσι χρῆταιτ επιρρηματι περιπλέον η κοινότερον και με το παραπάνω, θέλων δηλῶσαι το πλέον του δέοντος, . . φαγε πλέον του δέοντος α φαγε περι πλέον η φαγε με τοπαραπάνω πι φαγεν ε πλείονος Σήμερον λθεν νωρίς, εγκαίρως με το παραπάνω - ῆλθεν ε πλείονος. ον γνωρίζει και με το παραπάν- γνωρίζει αυτὀν ε πλείονος. ον πετέθη σον δεν πρεπεν σον ημπόρεσε περισσότερον επηλθεν αυτ ε πλείονος. προσπά - σεν, νήργησε και με τὰ παραπάνω πι μόχθησε και πραξεν εκ πλείονος κτλ. ο δε παρώντος χωριον νους χει ' δε οι δε ακεδ εως μεν οἱ εν Ἀργιδι φίλοι αντῶν μετε- πέμποντο αυτοῖς ει βοήθειαν ον ῆλθον πλέον ῆ σον. δε ελθειν, ε του περισσείματος, πολ ενωρίς, πολὐ ἐναίρως, ον εσπευσαν, ου ἐπείγοντο, οὐκ ἐλθον σον τὰ δυνατὼν τάχιστα εγκαίρως, αλλὰ Ἀπες πρῶτον ἀνεβά- λοντο τὰς γυμνοπαιδίας εἶτα εβοήθουν, Ἀκίνησαν και ν

κατεπειγοίσης βοηθείας, ὁ δε παρατ εβοήθουν την πρῶξιν ἀρξαμένην και διαρκουσαν την βραδύτητα αυτης. Osτoδε ην φυσικὰν γενέσθαι οἱ Λακεδ δηλ. ἄλλως λίαν δεισιδαίμονες ἄγοντες τὰς γυμνοπαιδίας πρὰς τιμὴν τουωπόλλωνος ου ηξίωσαν κατ αρχὰς ει τὰς προσκλήσεις των νωργει ὁμοφρονοώντων κτακτον σπουδὴν και ταχυTη1 βοηθείας επιδεῖξαι, πειτα δε του μεταπέμ72 εσθαι μη παυσαμένον μετὰ χρονοτριβήν τινα εως τὰ της γυμνοπαιδίας ναναβολη διατάξωνται ἐεσαν εις βοήθειαν. Ἐνταυθ αυποφαίνεται καί τις ἀθυμία των Λακεδ. εξ ης η βραδειης, ἐττα των ε υργει ὀλιγαρχικῶν και ἡ πάνοδος αυτῶν οἴκαδε πριν ἐδεις Ἀργος ἀφίκωνται πυθόμενοι - γέgυτι νενίκηνται οἱ λίγοι, προελθεῖν μεν ονκέτι θέλησαν δεομένων των διαπεφευγότων, ἀναχωρήσαντες δε εα οἴκου

. - -

92쪽

'ην Ἀννοιαν Ἀννατὰν πρέσβεις ἀγγελος - πρέσβεις - ἀγγελοῶντες, μη διαταράττειν τον νουν του χωρίον, ἀλλα μῶλλον διαστέλλειν την ἀποστολην πρέσβεων πλῶς και .. - πρέσβεων ἀγγέλων. Aυτόθ' B. 4 δε δημος τῶν 'Aerείων. τουτου, φοβοίμενος τους Λακεδ. καὶ την τῶν Ἀθηναίων IDμμαχίαν πάλιν προσαγόμενός τε και νομίζων μέγιστονα στὰς αφελησειν, 'ειχίζει μακρὰ τείχη ἐς θάλασσαν,

ζειν μακρὰ τείχη μέχρι θαλάσσης, πως η συμμαχία κατὰ θύλασσαν παρέχη αυτ τὰ πιτήδεια. G την σνμμαχία, ον ἀν τὸ τειχίζειν ἀφέλει υ δῆμος χάριν τῆς παρὰ της ' νμμαχίας μεγίστης φελεία 'eξατα τειχίζειν και ουχὶ

χάριν του τειχίζειν ἐποιεῖτο την συμμαχίαν. - ἐ-και μάλιστα στενότερον σννδέει την εννοιαν ταυτην ς αιτιον

καὶ ποτέλεσμα ου ὀνον προσήγετο την συμμαχίαν ουχὶ

93쪽

ανεο φελείας , ἀλλα καὶ νόμιζεν ῆ λπις παρ' αντης μεγίστη ἀφέλειαν, μεθ' ο πως ἀρυσηται - τρο ρξατο

τειχίζειν Προτιμωμεν ρα ς ποκείμ. την ξυμμαχίαν. O Oppo καὶ Stalal ξοβελίζουσι τὰς λέξεις τ καὶ νομίζων ἐναττον α σφῆς ἀφελήσειν ως παρεισώκτους α' ἀντιγραφέως. Aυτόθι 6 ξυνήδεσαν δῖ τον τειχισμὸν καὶ των νηελοποννησ τινες πόλεων ξυνηδεσαν τον τειχι μὰν ουδῖν ἄλλως νομίζqμεν, κληπτέον η πόλεις τιμῆς τωνεν Πελοποννήσω εἰδησιν η γνῶσιν του τειχισμου καὶ τον σκοπου αντον λαβον καὶ εἶχον Καὶ την συνείδησιν ται - την τοι τρο γνῶσιν καὶ ἐπίγνωσιν, τουτίστι τον τειχισμὰν καὶ τον σκοπον αντον, μετέδοσαν τοις Λακεδαιμ. οῖτινες ως ἐσθοντο τῶν Ἀργείων τειχιζόντων 83, 1 εστράτευσαν. - Tοῖτο εμφαίνει, τι οἱ Λακεδ το τειχισμὰν μα9ον παρῶ

νοητά εἰσιν, Ἀντε του Ρ0ppo a Stali h ἀποπομπὴ τον:τὰν τειχισμόν. G νον του χωριο διὰ της ρηθείσης ξηγήσεως σαφὴς καὶ πλήρης τυγχάνει.

φ. 3, 4. κατέκλησαν . . καὶ Μακεδόνας ' Ἀθηναιοι τῶν εἰσαγωγίμων της γαλάσσης αττον ἀπέκλεισαν. χολ. υτ4θι . Καὶ στρατεία μάλιστα διελίγη κείνου απάραντος . Πάντες ι δολιασταὶ ἀπορουντες περὶ της σημασίας του ἀπάχαν το ς, ονπερ ὁ Θονκ περὶ ἀπόπλουτῶν πλοίων χρῆσιν ποιεῖται, θεωρουσιν αυτ ημαρτημένον. ο χολ εξηγεῖ ἀναπεισθέντος, λαμβάνων τουTο εκ ουκεφ. 80 2 καὶ αPεπεισαν Περδίκκαν ξυνομόσαι σφίσιν .

Poppo διορθοῖ ἀποστάντος, o Stalu ἀπαρνηδόντος, ο LIMAU προτείνει ἀπατήσαντος ή ἀποδράντος ου παρόντος Σάν ἐλθωμεν εἰς τὴν ἀνάγκην τὴν λέξινοντικ τασ1ῆσαι, νομίζομεν, τι η μαλλον οἰκειοτέρα τυγχανε η πιόντας αρμόζουσα καὶ πρὰς δ εφευστο τὴν ξνμμαχίαν καὶ πρῖς ο η στρατεία διελυθη ἀνατρέχοντες ει ρηθέντα εν κεφ. 80 4 ου μέντοι ενθυς γε ἀπόστητῶν Ἀθηναίων, ἀλλα διενοειτο . ., δυνάμεθα ποπτεῖσμιν

94쪽

το ἀπορουντος - αμφιβάλλοντος, κυμαινομένον, ἐν ἀπορί περὶ της μετ' Ἀθηναίων συμμαχίας ετ οντος, αλλὰμ δεχθέντος την στρατείαν. πιθανώτερον μως αἰ- νεται μῖν, τι η λέξις γνησία στί. αἴρει ν ο μόνον

περὶ Θαλλάσσης λέγεται, ἀλλα καὶ περὶ ξηρῶς Παρβ. 2,

23, 1 ἄραντες ε των Ἀχαρνῶν Ουν . αυτην δε την πεποίθησιν μορφώσαμεν ε τοι ζῶντος Ἐλλ. διώματος, οπερ ταsτην την λέξιν ἀκριβέστατα μεταχειρίζεται ομο περιπτώσει Λόγου χάριν ταν τις ον στέργη συμβαδίσαι τινι η ἐκφευγ' η ἀποποιηται, ο λαὸς συνήθως λέγει τὰ 'πρνμνησεν εστιν εικῶν εὐτον ἀπόπλου των πλοίων λαμβανομένη, γουν τράπη ἄλλην η την ναντίον οδὼν ἀπέ- φυγεν ον εδέξατο, ἀνεχώρησεν Ἐν ταυτη τη σημασ

'αλ. λα Κναμφισβήτητος και πάγγνωστός εστι. ιδ Θεωροῖμεν το ἀπάραντος ιγιαῖνον και καλῶς πον. φ. 86, 1 τὰ δε του πολέμου παρόντα Ἀδη και υμέλλοντα διαφέροντα αντο φαίνεται licheler, oppo καὶ Stalal oeμη9έντες ἀπ τινος χωρίου Λιον του Ἀλικαρ. φέγοντος το Θονκυδ οτι γραφε διαφέροντα αυτοῖ καὶ ουχὶ αὐτης της επιεικαίας)' Ἀπεὶ τὰ του πολέμου αιτ.εστιγ τοῖzο δε το αντον-vτε τω θηλυκω καὶ Ἀνικου καὶ ὀνομαστικῶ προσαρμοττόμενον σώζει την ἀκολουθίαν ουτετ πληθυντικω καὶ Ἀνδετέρου κατὰ Ἀην αἰτιατικην επη- ματισμένων πτῶσιν καὶ γράφαντος φαίνετε ναντίον της γραφη των χειρογράφων φαίνεται, δέξαντο το νεργ. δεντ. πληθυορδσωπον. 'ν γνώμην του Λιονυσίου καὶ των μιμηθέντων ἀποδεικνίει λίαν ὀρθῶς ὁ Cla88en μαρ- τημένην. Iδ. Κριτ. παρατ. Class. κεν. 86 ' φεὶς δε προστέγεμεν μόνον, Ἀτι το φαίνεται ἀνταποκρινομενον προς το φέγεται ἀποτελεῖ καί τινα ρυθμικὴν ἁρμονίαν:η μεν πιείκεια ον φέγεται, τό δε εο πολέμου φαίνεται. v. 90 l. Ηι μελίη νομίζομέν γε χρήσιμον ,τὰ

95쪽

τη των χειρογράφων ὴ μεν δη ... N. 99 ου γὰρ νομί- ζομεν ημῖν τοὐτον δεινοτερους, σοι πειρῶται που οντες τ ελετθόρε πολλην την διαμέλλησιν της προ ημῆς νη- , . s κης ποιήσονται, χλλἀ τους νησιωτας τέ που ἀνάρκτους,

αναγινώσκοντες οσοι πειρῶταί που οντες των ελευθέρων,

Σχολ γράψαντος τάδε - γα νομίζομεν τοτ έλευθέρους

των ηπειρωτῶν μῖν Ἀσεσθαι πολεμίους Ῥη δεδιότες πρημὰς, ως ν κατὰ γην ο μέλλοντας αὐτοῖς πιστρατείειν, πολλην μέλλησιν τον φυλάττεσθ'αί τε μὰς και πολεμεῖν ποιησονται πους δε ε ταις νησοις ελευθέρους, ωσπερ Vμῶς, και τους πακοτοντας μεν δη, δια δε το ἐξ ἀνάγκης και μη κοντι πακοίειν παροξυνομένους και ταραττο μένους, τούτους γούμεθα, ε περιίδοιμεν μὰς λειωρους επαρθέντας ἀλογίστως και ἀντιστάντας μῖν αυτορ τε καὶ ημῆς αὐτοχ ες κίνδυνον καταστησειν ' Η δοτ ελευθέρω 'δοκεῖ μῖν καλῶς ποουσα, νοουμένου του οὐσιαστικοῖ μέ - ρει - τω λευθερε μέρει cνηκοντες κατ αντίθεσιν υπηκόφ, ως ἀνάρκτους και τους παροξυνομένους υπηκόους). 'Oσοι πειρῶται οντες ει το λείθερον μέρος τοι -

παρέχοτσι τοῖς Αθηναίοις, πειδὴ δι της κατὰ θάλασσαν - . μνάμεως δύνανται Ἀγκαίρως στρατιωτικας δυνάμεις επ' ' αντοὐς πέμψαι, πολλοῖ χρόνου δεομένους προς παρασκευὴν ' πολεμικὴν κατὰ τῶν Ἀθηναίων, και την ἀποστασίαν κατα- '' βαλεῖν. που νησιώτας δε λευγέρους και τους θρασυν - - . μένον δια την καταναγκαστικὴν ποταγὴν μῶλλον φοβοῖν ται, πειδὴ τοις αυτοῖς προς πελεμον μέσοις χρῶντο καὶ πλείων χρωος καὶ δυνάμεις προς τὴν νίκην ἀπητοῖντο ,

96쪽

p. 103. Ἐλπὶς δε κινδυνον παραμυθιον ουσα τους μεν ἀπο περιοοσίας χρωμἐνον αντη, καν λώφη, ον -- θεῖλε τοι δ' ς απαν το πάρχον ἀναρριπτουσι δάπανος γαρ έσει αμα τε γιγνώσκεται σφαλεντων καὶ ε ἔτε ετι )λὰξεται τις αυτην γνωρισθεῖσαν ον ελλείπει' ' τοὐτε τε χιλορι οι πολιασται ἀπαντῶσι πολλην δυσκολίαν, ν η δοτ ἀναρριπτοῖσιν γείρει Classen ρεπε αυτην εἰς ὀνομαστ. ἀναφερομένην ει το ελπις, τοδ τοῖς δ' ἀποδίδωσι τε ι νώσκεται --σι τοι μη

απὰ περιουσίας χρωμένοις. τι δἐ τ δεπανες εἰς

τ ελπις καὶ το αμα προσκολλ τω σφαλεντων.

Poppo και tali τηροῖσι την γραφην του χειρο- reia u. Ἐκ το λόγον των Μηλίων περ ελπίδος μετὰ ἐτο δρωμένον τι και στηνα ελπις ὀρθῶς ,οἱ χθηναῖοι λαμβάνοντες ἀφορμὴν ἔν περὶ των αποτελεσμάτων αντης

λόγον ποιησωνται Ῥυλπις, λέγουσιν, οὐσα παραμυθία neὀς τὀν κίνδυνον τον εν κινδύνω ευρισκομένους τους μεν χρωμένον αυτ απο περιουσίας τουτέστιν αὐτοῖπερισσεώματος της περιουσίας, καὶ ἀνυλάφη, οὐ καταστρέφει ει δἐ τον διακυβεψοντας ἄπασαν την περιουσίαν

διότι νώσει τὰ κνβεέειν δάπανός ἐστιν α δαπάνην απαιτεῖ καὶ ε ταὐτψ γνωστὴ γίνεται, εὰν αὐτοι ἀποτύχωσι, καὶ ,τι τις πλέον εν τε μέλλοντι φνλάζηται αντὴν καιεις ,τι τις πλέον ν τ μέλλοντι προφουλαχθῆ ἀπ' αὐτης)ης τινος η φύσις γνωρίσθη, οὐκ ἀφίησιν, οὐ φείδεται,

ται αὐτ ε περιοοσίας εκ οὐ περισσεύματος καὶ οὐχὶ - το στερήματος και η των Μηλίων μελλόντων ἄπαν τὸν πωρχον εν κινδύνων, ε κύβου, ν τ περὶ των λων ἀγωνιαναρριπτήσειν. Ἀξήγησις αὐτ φαινεται μῖν λίαν φυσικὴ καὶ φελής. δε εικῶν εἰ ληπται κοὐ κώβου, ε τωντνχηρῶν λεγομένων παιγνιδίων, καθ' οἱ ἐν ε το περισσείματος της περιουσίας παίζοντες, καὶ δ αποτέχωσιν, οὐ καταστρέφονται, οι δἐ ἄπαν ὀ ἐαυτῶν η απο- τέχωσι, καὶ εάν τι αὐτοις πολjιφθη, καταστρέφονται

Κεφ. 110, 2. και οὐ περὶ τη μη προσηκοώσης μολλον η τηλοικειοτέρας ξομμαχίδος τε και νης πόνος μινε αν .

97쪽

oppo καὶ δ Siah ἀπορρίπτου τι τὰς λέξεις ξυμμαχίδος

ναῖοι εἶχον. 'Aλλοι δ'Ἀλλως. δε χολ γράφει νμῖνον περ τη μη προσηκον δε της μετέρας, ὁ ἀγων σται, αλλὰ περὶ της των συμμάχων καὶ της μετέρας. Σχο- λιαστης ὀρθότατα καὶ ἀκριβέστατα ερμηνενει το χωρίον,

θησεσθε ον περ της νησον μῶν τῆς Ουδετέρας μαλλον

η και περὶ των δίων μῶν συμμάχων και περ της δίας τμῶν χώρας. υτι το η εννοε την τῶν Ἀθηναίων, μνημονευθη ανωτέρω τράποιντ αν καὶ ς την ην μῶν καὶ επὶ τον λοιπον τῶν ξρομάχωνε . φ. 111 1 Tosτων με καὶ πεπειραμένοις μῖν αντι γένοιτο και τμῖν και ν ἀνεπιστήμοσιν τι Ἀνδ απῶμιας πώποτε πολιορκίας Ἀθηναῖοι δι' ἁλλων ἡβον ἀπεχώ- ρησαν Πάντες οἱ πολιασταὶ, δονάμενοι σομβιβάσαι

98쪽

μαλλον η κτλ. δπερ ταυτό ἐστι, την εν τουτων ἀνα-ρομεν εις ταντ αμφότερα Καὶ ουτω τολμῶμεν στίξαιῶδέ πως τουτων με και πεπειραμένοις μῖν, γένοιτο αντι καὶ μῖν, και - ἀνεπιστήμοσιν τι . . . O δἐ νους των ζ θηναίων αποβλέπων προς την πολιορκίαν της μηλον λουται ταῖς λέξεσι ταυταις μι- Ἀγων σται μῖν περι των οἰκείων ἀλλα τουτον τον ἀγωνα μελ ως ἱκανην πεῖραν τ παρελθόντι λαβόντες και ποντες ο φοβο μεθα, και μῖν ει τοιουτος γένοιτο, ου ἀνεπιστήμονές εστε, τ οι 'AΘην ον ἀποχωρονσι της πολιορκίας διαφόβον αλλων ενν του Αακεδ. πρὶν εκπορθήσωσιν . ἁπλουστεροW. μεις νεκα της πείρας ον φοβουμεθα τὰς επιδρομὰς των ἄλλων, μεῖς δ εὰν φ' μῶν πολιορκη- θητε, καλῶςπινώσκετε ε παραδειγμάτων πολιορκιῶν ἄλλων νησων ,φ' χμῶν την νμετέραν τυχην. Ἀντων Ῥεν καὶ ημεις πεπειρόμεθα, και μεῖς, πειράσοισθε, καὶ επο- μένως τότε γινώσκετε τι ... Ἐνταυθα εμφαίνεται ἀγα- νάκτησις τῶν 'Ἀθηναίων κατὰ τῶν Μηλίων σκοπουντων την , τῶν Λακεδαιμ συμμαχίαν επικαλέσασθαι και εντευθεν θρασυτερον καὶ ἀπειλητικώτερον έκφράζονται Η παρά- στασις αυτ της λογομαχίας γίνεται πολλάκις μεταξ ερι-- ζώντων παίδων, ταν οἱ μεν προτείνωσιν πικουρίων φίλων, OL δἐ εξησκημένος καν ἀνδρεῖος αποκρίνωνται γ εὰν μας δώσητε ,τ αιτουμεν, θ εἰ μεθα φίλοι, ει δἐ μη θὰ σας επιτεθῶμεν κα τότε καλὰ ξευρετε, τὶ εἰ μεθα μεῖς εἰ τοαιτοίμενον μῖν δώσετε, φίλοι γενοίμεθα ειδῆ μη, πιμενυμῖν, καὶ ου ἀνεπιστημονές εστε, τίνες σμῖν. υτόθι b.

κατορθώσετε η σφαλησεσθε νεώτεροι πολιασται μηἀρκουμενο εις την ἐξηγησιν του Σχοὶ θεωρονντες μαρτημένην την γραφην του ἀναφορικον λόγον η μιας πέρι ...

99쪽

πιστείσαντες, χπειδὴ ὁ Θονκυδ. ἀει το μέσον παραβάλ- λεσθαι α του κύβους παίζειν, χις κίνδυνον Ἀκτίθεσθαι, αἰτιατικη συντάσσει, ξοβελίζει τον και προ τον- ιστε ὐ-

σαντες. Ἀλλὰ χ Ἀκδοχὴ Ἀντη τολμηρὰ φαίνεται, 'ου' παραβεβλημένος και δοτικη συντασσομένον, Ἀριστοφ. IN.AM, , πόρναισι και κίβοισι παραβεβλημένος και της μεταφορικης σημασίας αντον λίαν ενταsθα προσαρμοττομένης. A δοτ ἀνήκουσιν εις ἀμφοτέρας τὰς μετοχάς. παραβάλλεσθαι α βάλλειν ματτὰν παρά τινι, β τὰ

εματτοῖ παρῶ τι η παρά τινι, επομένως κτίθεσθαι, -- τίθεσθαι εν ἡβοις - κινδὐν , εμπιστευεσθαι, παραδίδοσθαι, ἀφοσιοῖσθ'αι, προσκολλὰ αι και σε πλεῖστον ἀφωσιωμένοι προσκεκολλημένοι τοι Λακεδαιμονίοις καιτν τίχη και ται. ἐλπίσιν εστι και πίσTιν αι τοῖς δοτε, τόσου και πλεῖστον σφαλήσεσθε παίζων τον κύβους λησμονεῖ παντὸς αλλον πράγματος, ἀφωσιωμένος ων τοις κέρδεσι καὶ τη τέχη και τη Ἀλπίδι O Μήλιοι εις τους κυβον βαλόντες αντοὐς, εν σχάτω κινδἡνι εκθέμενοι, μνωσίωντο τοι Λακεδαιμ. και τη τύχη και ταῖς ελπίσι, προς λεπίστευσαν.

100쪽

Xάριν των Ἐλληνων ναγνωστων ποιουμεθα παρά - φρασιν της παρακελετσεως του Βρασίδον προς τους Σπαρτιάτας καὶ τον συμμάχους καθ' ον καιρὸν μελλον πισονς Αθηναίους φορμησειν τον Κλέωνος στρατηγουντος ντ ελυμφιπόλει μάχη, καὶ των λόγων των ω ναίων καὶ Μηλίων γενομένων προ της πολιορκίας καὶ της εκπορθη-

σεως της νησον. .. Παρακέλευσις Βρασίδου

Aνδρες Πελοποννήσιοι, ἀπὸ ποίας με χώρας λθομελοτι δηλ. πάνrοτε δια την νφυχίαν λευθέρας, και τι Λωριεῖς μέλλετε πρὸς Ιωνας - πολεμησητε, των ποίων συνειθίσατε πέρτεροι να εισθε, εστ εν συντόμε δε λωμένον την δε επιχείρησιν της μάχης κατὰ τίνα τρόπον διανοουμαι να επιχειρη- μέλλω προς Ῥας να δηλώσω,δνα μη φανερὰ ελλει φις ἀτολμίαν παράσχη, διότι διηρημένοι, λίγοι καὶ π απαντες ει τον κίνδυνον εἰσέρχεσθε. μπεραίνω δηλ. τ οι χθροι μῶν καταφρονοῖντες μῶνελπίσαντες, τι δε θέλει τις πεξέλθη εἰς μάχην, ἀνέβησαν εις τον λόφον καὶ τώρα θεώμενοι τα πέριξ εις πολλην ἀδιαφορίαν ευρίσκονται πιστις δε τα τοιαυτα σφάλματα των χθρῶν τον καλῶς βλέπει και συνάμα ναλόγως τῶν δυνάμεών το την πίθεσιν επιχειρε οπι φανερῶς μaλλον καὶ κ παρατάξεως ναντι τῶν πολεμίων, αλλὰ κατὰ τοσωφέρον, περ αἱ παρουσαι περιστάσεις παρέχουσι, πλεῖστα δώναται ν κατορθώνη και τὰ κλοπιμαῖα ντως ειπεῖν ταῖτα κατορθώματα καλλιστην δόξαν πουσιν, ταντις μάλιστα πατῶν τον πολέμιον τοι φίλοις μεγίστας

ἀπαρασκευαστοι οι πολέμιοι εἰν καὶ μετὰ θάρρον ὀλιγωροῖσι και δ νον των ἔχουσι μῶλλον ν ἀπέLθωσι παράν μείνωσιν, ξ σων μοι φαίνονται, νόστ αντοι το φρόνημα ἔχουσι κεχαλαρθένον καὶ πρὶν αυτ μῶλλον σφίν ζωσιν, εν μεν εχων τους δικον μου πεντήκοντα καὶ ἔκατὰν κλεκτον στρατιώτας, και προφθάσας, ὰν δυνηθ*, δρομαίω θλέπιπέσω κατὰ του κέντρον τῶν ἐχθρων σνδε, Κλεαρίδα, στερον, τα εμ βλέπης ηδ ει το μέσον αν- τῶν ρμῶντα και ς εἰν επόμενον φοβίζοντα αντονδε ἄγων τον ἰδικον σου καὶ τους Ἀμφιπολίτας και τον ἄλλονς