[Kritike kai exegetike melete en to pempto vivlio tou Thoukydidou] [microform]

61쪽

δ λοος εκ τῆς Πελοπονκήσου μισθῶ πείσας ξηγαγε μαρτνροῖσι μεν την Ἀξοδον των στρατιωτων μετὰ Βρασίδου, οπὶ μως καὶ την ἐπάνοδον διακριτικῶς, δηλ αυτῶν των στρατιωτῶν τῶν μετὰ Βρασίδου ει Θρρκην πορευθέντων καὶ ουχὶ ετέρων κεῖ διατριβόντων, σει καὶ Οερος τις πλην Βρασίδου στρατηγος εἰς τὰ πι Θράκης ξηλθεν. Ἐνεκα της διὰ της προσθηκης ταύτης παρανομενης διαστολης φρονοῖμεν, τι το μεν κὀντων σημαίνει πλῶς ἀφικομένων φθασάντων τ δε ξελθόντων ἴσον τε εκκινησάντων, περ η ἀρχη φυσικῶς το ἀφικέσθαι, του κεινεστί. ον διισχυρισμον μῶν τουτον νιπτει καὶ το χω- elo 35 5 καὶ τους ἐπὶ Θρήκης στρατιώτας ἀπαγαγεῖν φασαν οι Λακεδ. , τον επι Θρρκης ευρισκομένους στρατιώτας, λινες μελλον αυτην καταλιπεῖν, ξελθεῖν ξ

φ. 3b, 6 Πυλον μέντοι ξίουν σφίσιν ἀποδοῖναι' ει δε η, Μεσσηνίους τε και τους Πλωτα εξαγαγεῖν, σπερ καὶ ουτοὶ πὰ ωρ κης . Πολλαι εκδόσεις αντι το νεφέρουσι γέ. Dilassen και Poppo προτιμῶσι τ τἐ ως ομοίας περιπτώσεις συνδέον οἱ Μεσσηνιοι δηλ. εκ αν- πάκτου και οἱ αυτομολησαντες ἔλωτες προς το αυτὸν σκοπὰν εἰσηλθον ει Πύλον Παρβ. 4 41, 2. υλλ' ημεῖς παραδεχόμεθα την εκδοχην τῶν πρώτων διὰ του στηριζόμενοι επι της συνηθον χρησεως του εν τη λαττωτικ' σημασί εν τοιαίταις εκφράσεσιν, οἰον οἱ Λακεδαιμόνιοι ἀπήμουν παρὰ τῶν Ἀθηναίων ἀποδοῖναι αὐτοῖς την Πύλον, ε δε μη ἀπεδίδοσαν), ἀπητον τονλάχιστον του Μεσσηνίους καὶ τους ἔλωτας ξαγαγεῖν αυτης . . V λαὸς λέγει:ζητῶ σε δοῖναί μοι προς τροφην κρέας, ει δεχη, τονλάχιστον αρτον Λός μοι δέκα δραχμὰς, ει εχ τοτλάχιστον μίαν Σῶσόν με, ει δίνασαι, ε δε μ' ἔθελόχιστον ιπῖτοις δυναμένοις, μεσολάβησον Μελέτησον κατ' ιδίαν τὸ μάθημα, ε δε μη τονλάχιστον πρόσεχε εν τη διδασκαλ . KN. 36, 1 παραινοῖντες τι μάλιστα ,τὀ τι προς

μειοῦονα πίτασιν του μάλιστα Αυτ49 2. τὰ μέντοι πάνακτον δέοντο Βοιωτοῖς πως παραδώσουσι Λακεδαιμονίοις . . . οἱ νεώτεροι πολιασται αρνουνται την γνησιότητα τοὐτον το χωρίου, διότι ου τε η αιτ Βοιωτοῖς υτετ οπως βαίνουσι κατὰ την σίνταξιν τοῖ δέοντο. Σχολ.

62쪽

eμηνετει δε ἐδέοντο Βοιωτον ουτω ποιησαι πως πα- χαδώσουσιν . . Ἐντευθεν Staia 1τοπτενε ἐκλιπούσας λήξεις, ὁ reger προστίθησιν ἀπητοῖντο, επηγοντο Herbs συνηγορεῖ πῖ της γνησιότητος Παραβάλλοντες τα χωρία 32, 5 ἐδέοντο . . γίγνεσθαι καὶ ποιησαι ,καὶ 39, 2 . . δέοντο Πάνακτόν τε καὶ . . παραδουναιρο βλεπομεν, τι μετὰ το δέοντο παρέμφ. φέρεται. μως τοαπαρων τουτο π έρμηνευτο τινος του Θονκυδ μετέπεσεν εις την ἀνάλυσιν πως ἀποδώσωσι του πιπο δε τούτου αντὶ του ἀποδῶσι μη κλασικο .οντος τερός τις διώρθωσεν αυτὰν εις ἐλλ οριστ μη προσχῶν ις την φυ- σιν του ρήμ. δέοντο ' δε χολ. Τνα συμβιβάσε αυτὰ

αντον Νικίου τε ἀποστησα ταυτα πρασσε και πως . .

ποιησI . . ,εμμένομεν εν ταυτη τη γνώμη, στηριζὀμενοι επι παραδειγμάτων της νέας ελλ γλώσσης, τις τα τελικάα παρέμνατα αναλέει πάντοτε διὰ της ποτακτικης καὶ τουν η ἔνα η πως 'Ἀπέ ουν αυτον παρ' υτῶν), ἶνα ἀποτίσωσι τ οφειλόμενον εζήτουν αυτους, οπως συσκες- θῶσι κτλ. Λευτέραν δέ τινα πόθεσιν ποιοτντες διὰ παρα- δοχης εκπεσουσῶν λέξεων κρίνομεν μῶλλον ἁρμόζουσαν την λέξιν τοιμον παρακολουθουμένην πλτου εἶναι, περσχεδὰν πάντοτε παρασιωπῶται : δέοντο Βοιωτοῖς τοίμους εἶναι οπως . . . d. και κεν 41, 2 τοιμοι εἰναι Κεφ. 39, 3 ειρημένον ἄνευ αλληλων μήτε σπένδεσθαί τω μήτε πολεμω 'υ κριτικ. παρατ κεφ. 23, 1. Κεν 43, 1. ο εν ταῖς Ἀθήναις α βουλόμενοι . . ενέκειντο το α εν τ εννοί του αν ἐτέρου. - ἔνὰς

μεν οἱ βουλόμενοι ν Σπάρτη λυσα τὰς σπονδάς, ἀφ' ὁτέρου ὁ ο εν ταῖς Ἀθήναις παρβ. 36, 1 ενέκειντο. Av-

τόθι 2 φρονηματι φιλονικῶν ἐναντιουτο, τι . . . φρονή μανι δοτ του προτρεπτικο αιτίου ενεκα φιλοδοξίας. φ. 46, 1 . . . ἐκείνοις δ δυστυχουσιν τι τάχισ1 εν- ρημα εἶναι διακινδυνεῖσαι. ὀ τι μετὰ περ θετ παρβ.

63쪽

εξαλείφουσι τον συνδ. δέ Ἐπειδὴ δ' εν ω μνημονευθέντι χωρίω και ν αλλοις μοίοις αυτ 23, 1 ην δε δινώσαντες οἴχωνται . . 2 καταλυειν δε ... ην δε ν δουλεία κτλ. δε χρησιμενε εις ὁπλῆν μετάβασιν π μιας εννοίας εις αλλην, συμφωνουμεν ClaSSe διατηρουντ αυτόν. ἰμετὰ τι σπονδὰς ποιήσαντο κτλ. τίθετο τὼ πια τὰ τάδε, ς ε 23, 1, ο δε τότε ν τοπος Ἱδἐ κατωτ 3 κατὰ τάδε ξυμμίχον εἰναι δ' ηναίον καὶ Ἀργείον καὶ 'm. και Μαντ. κατὰ ετη ην πολέμιοι ἰωσιν . .' ιδ κεν. 23, 1 κριτικ Παρατ. Avτό9 3. τρόπω πο- αν ἡνωνται σχυροτάτω κατὰ τὰ δυνατὰν παναλαμβάνεται δαιτὰ κατωτ. 4-a 23, 1, 2 και τ ισοδώναμον ,παντὶ σθένει ορος προσδιορίζων πάσας τὰς δυνατωτάτας προσπαγείας πρὰς ἀμοιβαίαν βοηθειαν ην πολέμιοι Γωσιν ... ην δε δηώσαντες ... καΤαλίειν δε μη ξεῖναι . . . ωσαύτως παναλαμβάνεται κατωτ. 4' ως ορο διακριτικοὶ της συμμαχίας, ω και 23, 1, 2. 1 τόθ' b. πλα δε ηεῶν ποντας διιέναι επι πολέμου δια της η της σφετέρας αυτῶν . . . μηδἐ κατὰ θάλασσαν . Ἐδν εχοντας δηλ. πολεμίους πλα εχοντας επι πολέμω σημαίνει τὰ σκοπὸν ἔν πολεμῶσι. δ δε η δ κατὰ θάλασσαν οΚruge καὶ ο Steup ποπτενουσιν - παρεντεθειμένον κτου χωρίον 6, 2 Ἀργεῖοι δ' ελθόντες παρ Ἀθηναίοος επεκάλουν τι γεγραμμένον εν ταῖς σπονδαις διὰ της εαυ- τῶν ἐκώστους μη εῶν πολεμίους διιέναι, έσειαν κατὰ Θάλασσαν πυραπλευσαι . Νομίζομεν, τι τὰ μηδἐ κατὰ θάλασσαν ην ἀπαραίτητον μετὰ τὰ διὰ της η εν ταῖς σπονδαις μνημονευθηναι, ως τὰ ἐν πρὸς τοτ εν Πελοποννησω ικοῖντας συμμ ἀναφερόμενον, ἔτινες κατὰ

θαλασσοκρώτορας τότε νομιζομένους. τι δἐ εν 6, 2 τὰ διὰ της ης - μνημονείθη, ως η υστηρὰς ορος κατὰ Cla8Se δηλοῖται εκ ου μέσως γουμένου χωρίου του δ'επιγιγνομένου χειμῶνος Λακεδαιμόνιοι λαθόντες Ἀθηναίους φρουροί τε τριακοσίους και Ἀγησιππίδαν ἄρχοντα κατὰ θάλασσα ες Ἐπίδατρον σέπεμφαν -ρὰς ο η προσοχητων Ἀργείων στράφη Κατὰ θάλασσαν οι Λακεδ φρουροῖς ς Ἐπίδ. σέπεμψαν λαθόντες τους Αθην. sτο ὀ

64쪽

πεντηκοντουτεις σπονδαὶ γίνοντο και στερον η ξυμμαχία. . και 46 5 ποιησαντο σπονδὰς και ξυμμαχίαν. Παρβ. καὶ 76, 2 βουλοντο δε πρῶτον σπονδὰς ποιήσαντες προς

την Μαντινέων και Ηλείων και την Ἀθηναίων ξυμμαχίαν ανέντες Ἀργείους σπονδὰς και ξυμμαχίαν ποιήσασθαι . . 80 1 οἱ μεν σπονδαὶ και η ξυμμαχία αντη γεγένηTO . Ἐν πῶσι τοὐτοις τοῖς χωρίοις ενικὰς ἀναγράφεται, επειδη τὰ σνμβαλλόμενα μέρη εν τη συνθήκη εις δύο διακρίνονται,οἰς μία κοινῆ συμμαχία γίγνεται Aακεδ. μεχὶ τῶν τριῶν πόλεων, ωργους, Ηλιδος και Μαντινίας ποιοῖνται μίαν κοινὴν συμμαχίαν. 'Oτι το γένοντο ἀντι ἐγένετο, οπε SisH προτιμ στηριζόμενος επι του χωρίον 80 1, εἰν ὀρθότερον, δηλοῖ αυτ το πίρρημα ουτως, ο ἄνευ

65쪽

καὶ ἡ ξομμαχία αντη γεγένητο ,δεῖται νικο - δεικτι- κου αυτ ενεκα. δε υτως δείκνυσι τὰς σχέσεις καὶ ' τους ορους των τε σπονδῶν καὶ της συμμαχίας, ἔτινες περιέχονται εις κάτερα της ειρήνης τα εγγραφα τοι αἷσπονδα και η συμμαχία τοιosτους ορον περιεῖχον Ἐπειδη ἐκατέρον εργον τα μέρη θεωρουνται διαιτέρως, το ημμετίθετο ν Niκῶς, ει μὴ ην πληθυντ υποκείμ. πληθυντικῶς δε ει πάρχει ' νταυθ ο πληθυν σπονδαὶ λαμβάνεται ς το πικρατέστερον, περ και εκ του μέσως επομένου και αἱ με των Λακεδαιμ. και Ἀθην. O .ἀπείρηντο δεαι Ου εσηλθον εις αυτὰς δηλουται , ως καὶ Classen ci orateu ορθῶς παρατηροῖσι. φ. 48, 2 Κορίνθιοι δε υργείων οντες ξυμμαχοι ουπεσηλθον εις αυτὰς, αλλὰ και γενομένης προ τουτον πλείοις και Ἀργείοις και Μαντινενσι ξυμμαχίας τοι αυτοῖς πολε- μειν και ειρήνην γειν, ου ξυνώμοσαν), ἀρκεῖν δ' εφασαν . . . 'O Classem κλείει εν παρενθέσει αὐ ἀλλα και . . . ξυνώμοσαν, παραβάλλων αντὴν προς την εὐ72, 1 ξυνέβη ουναντλ ατ εν αυτ τῆ φόδε και εξ λθον παραγγείλαντι τόν τε χριστοκλέα καὶ τον μονοιδα μὴ θελῆσαι παρελθεῖν, αλλὰ και διὰ τουτο τ αιτωμα στερον φευγειν κΣπάρτης /ὀξαντας μαλακισθηναι, και G,καὶ πειρῶταιτο ξυνώμοσαν, προς- περσυντελ. διότητα δίδωσιν, πως ἀν γάγη εις την επιμαχίαν των Κορινθίων μετὰ πλείων και Αρr. και Μαντ. εν προγενεστέρω χρόνω 'Mν καλως

παρατηρήσωμεν ἀ χωρέα 27, 2 προς Ἀργείου ξυμμαχίαν ποιεῖσθαι στε τῆ αλλήλων πιμαχω 29, 1 Μαντινης δ'

αττοῖς καμοι ξυμμαχοι αυτῶν πρῶτοι προσεχώρησαν ,καιχ.. στε φοβοίμενοι ι πολλοι ἄρμηντο προς τους Ἀργείους καὶ αυτοι καστοι ξυμμαχίαν ποιεῖσθαι 30, 5 τυχον δε παρόντες ε Κορίνθω και Ἀργείων πρέσβεις, ο εκέλευοντον Κορινθίου ιέναι εις την ξυμμαχίαν και μη μέλλειν . . . ῆλθε δε και πλείων πρεσβεία ενθυς και ποιήσαντο προς Κορινθίους ξυμμαχίαν πρῶτον, Ἀπειτα κεῖθεν 'Αργος ελθόντες, ως προείρητο, υργείων ξἡμμαχοι γένοντο ἐγένοντο δε και - Κορίνθιοι ετθους μετ' κείνους καὶ πιωρήκης αλκιδης Ἀργείων ξύμμαχοι . . . ,συνάγομεν, τιο Κορίνθιοι πιτνεδέοντο μετὰ τῶν 'Aer. 'm. και Μαντ.

66쪽

διά τινος συνθήκης ἐπὶ τ ορε τ' αλληλων πιμαχωιν. υν

δ εἰς την νέαν συμμαχίαν των συμμάχων αντῶν οἱ Κορίνθιοι Ου μόνον αρνουνται εἰσελθεῖν, αλλὰ ἔνα προφασιζόμενοι ἀποδείξωσιν, τι ἀποφευγουσι τον πόλεμον τοῖς αυτοῖς πολεμειν καὶ ιρηνην ἄγειν Ἀλεγον, τι δια τοῖτο και ν συνώμοσαν αὐτοῖς ν η προrενεστέρ συμμαχίραντῶν ρίζετο το τοις αυτοῖς πολεμεῖν και ειρηνην αγειν, ἀρκοώμενοι ει το ἀλλήλοις βοηθεῖν και μηδεν ξυνεπιστρατεύειν ' αλλὰ και προστίθησι την παρξιν της προτοίτου συνθηκης, προ ην οἱ Κυρίνθιοι ου ξυνώμοσαν, και φρονοῖμεν, τ ον χρήζει παρενθέσεως, ο δε σύνδ δε εις το ἀρκειν δ' φασαν ἀντιτίθεται Ουχι ει το ου εσηλ- θονε ἀλλα ει το ου ξυνώμοσαν. ο χωρίον 27, 2 Κορίνθιοι δἐ ες Ἀργος τραπόμενοι πρῶτον λόγους ποιουνται. . τι χρη ορῶν του Ἀργείους, οπως σωθησεται ψελοπόννησος και ηφίσασθαι την βουλομένην πόλιν τῶν Ἐλ-

ληνων . . . προς Ἀργείους ξυμμαχίαν ποιεῖσθαι, στε τ' αλληλων πιμαχεῖν . . και τ 29 4 . . στε φοβούμενοι οἱ πολλοι ωρμηντο προς τους Ἀργείους καὶ αὐτοὶ ἔκαστοι ξυμμαχίαν ποιεῖσθαι ,παρέχουσι τ ενδόσιμον ποπτεῖσαι, τι εν - οἱ πολλοι ωρμηντο προς τους υργ. και αντο εκ ξυμμ ποιεῖσθ. ,εγένετο ἴσως και συμμαχία τις επὶ του τοι αὐτοις πολεμειν καὶ ιρήνην ἄγειν, τις εν τε ν

μνημονευθηναι, ἔν ο συγγραφεῖς τη περιπτώσει αὐτητοῖ οὐκ εσηλθον ,και του ἀπέστησαν τῶν ξυμμάχων παραστηση το ἀσθενῆ καὶ το παλίμβολον του χαρακτηρος τῶν Κορινθίων. ἀόρ. σηλθον και ξυνώμοσαν αναφέρονται πολίτως αμφότεροι εἴς τι σημεῖον οὐ παρελθόντος χρόνον της σχέσεως μ εξεταζομένης. φ. 0, 5 και πολλῶν λόγων γενομένων τέλος ουδῖνεπράχθη, ἀλλὰ . . ,τὸ τέλος ενταῖδα ου σημαίνει το ἄκρον τῶν γενομένων λόγων, ως κοινῶς λέγεται τέλος ουδἐ κα

τώρθωσεν τέλος πάντων ουδῖν πράχθη, καὶ γερμανι ιamrande, Iullicli A εξηγεῖ Classen ἐπιρρημ. ἀλλἀ ἰσο- δουναμει τῆ λέξει ἀποτέλεσμα πολλῶν λῶγων γενομένων,

τ σημασί του τέλος χρηται συνεχῶς και αυτ το ὲλλ.

67쪽

λαο ἡ γλῶσσα εἶπον πολλὰ, αλλὰ τέλος κανεν Οὐδεν -

μηδἐ αποτέλεσμα. p. 4, 3. Ἀργεῖοι δ' ἀναχωρησάρπων αντων υνν. των Λακεδ. του τε του Καρνείου μηνὼς ξελθόντες τετράδι φθίνοντος , καὶ γοντες την μέραν ταντην πάντατον χρόνον, σέβαλον ς την Ἐπιδαυρίαν καὶ ε ουν τὰ χειρῶγραφα φέρονσι τ κόμμα μετὰ τὸ ταντην, συνδεδεμένου τοῖ πάντα τὸν χρόνων μετὰ των πομένων. melcher διορῶν δόλον τινὰ των Ἀργείων κατὰ την εἰσβο- λην εν τε Καρνείου μηνι, τῆ ἱερομηνί των Λωρείων, ν

περὶ του μεν υλεξάνδρου, μεταφέρει τὰ κώμμα μετὰ τὰ χρόνων. Classen, oppo a Stalal συμφωνουσι τουτουκα ἀναγνωρίζουσι την των Ἀργείων πονηρίαν. Ichntgκαι αλλοι διατηρουσι την πρώτην στίξιν. Ἐξετάζοντες μετὰ προσοχης τὰ μέσως ανωτέρω χωρία 1,2 καὶ 3, ενοἰ βλέπομεν, τι η στρατεία των Λακεδ ουδεν γνωστηην, ουδ εαῖς Λακωνικαις πόλεσι, και τι κατὰ την προς

τὰ εὐκτρα νουσαν θυσίας γενομένης τὰ ἱερὰ δυσμενη

οἴκαδε, τοῖς δε συμμάχοις παρηγγειλαν παρασκευάζεσθαι, ἔνα μετὰ την ἱερομηνίαν μετὰ τὰ τέλος ολον το μηνὼς

Καρνείου εκστρατενσωσι, και τι οἱ Ἀργεῖοι, πει αντοι

οἴκαδε ἀνεχώρησαν, ξεστράτευσαν την τετάρτην μόραν του Θίνοντος τοι τέσσαρας προ της ἀρχης τον Καρνείον, μεθ' ολα ταντα ποριζόμεθα, τ οι Ἀργεῖοι ξεστράτευσαν μετὰ την των Λακεδ. ἀναχώρησιν τέσσαρας μόρας πρῶτης ἀρχης της ερομηνίας ταυτην δε την μέραν διηγαγον ολόκληρον πάντα τὰ χρόνον ἀπρακτουντες, την δ' πο- μένην, την τρίτην πρ της ἀρχης τον Καρνείου, εισέβαλον . καὶ δήουντην ιδαυρίαν ' μαπραξία τῶν 'Ἀργείων κατὰ ταυτην την μέραν εμφαίνει φόβον τινά παρὰ των Λακεδ., μη oi τοι μαθόντες αντον πρ4 την Ἐπιδαυρίαν πορευο μένους πανέλθωσι πρὸς πόλεμον Ἱσως δε και εὐπείρας εγίνωσκον την ἄκραν δεισιδαιμονίαν των Λακεδ. N νωτέρω χωρία 53, 10 παρεσκευάζοντο υν οι Ἀργεῖοι ς αυ

68쪽

εσβαχοsντες, α 54, 1 ξεστρώτευσαν δε καὶ ΟΙ Λακεδαιμ. Aευκτρα ,δηλουσι τον σκοπον τῆς ει ολη των ἀρ- ' γείων, ον ξετέλεσαν μετα ην νεκα ου καλῶν των ἱερῶν καὶ της ἱερομηνέας ἀναχώρησιν των Λακεδ. E ἐκαιροφυ- λάκονν οι ζέργεῖοι την εο την του Καρνείου, ἔνα ἀκωλυτως εισβάλωσιν, ε των νόντων λέξεων του κειμένον ου ὁπο- δηλουνται, ως παρ ιν 'Eλλ. 4, 2, 3 h πόνοια των Λακεδ προς τους υργείους δια των μαντείων πισημηνάντωνενερrεῖται μη δεχομένω σπονδὰς ἀδίκως φερομένας . παρανόησις της εννοίας τον χωρίον κεῖται, νομίζομεν εντῆ λέβει φθίνοντος, τις δηλονουχὶ τον φθίνοντα Κάρνειον. μηνα, ἀλλα ον προ αντον. . .

Η δευτέρα εκδοχη του χωρίου ε της θέσεως του κόμματος προ τον πάντα τον χρόνον, περ μετὰ του σέ- βαλον συνάπτεται δίναται τοδωθηναι, ἀν δεξώμεθα την με μετὰθεσιν του κόμματος μετὰ το αγοντες, το δεεσέβαλον ως παρατ εσέβαλλον κατ το Βατικ χειρόγραφον, οιον εκστρατευσαντες και πορευόμενοι προς την Ἐπιδαυρίαν, την μέραν ταυτην την 263ι καθ' ολον τον χρό

λή, 'H δημώδης λλ. γλῶσσα πει ταυτην την κφρασιν,οταν διηγηται εἰςβολήν τινα ληστῶν εἴς τινα πόλιν οντω:σήμερον εβγηκαν εξηλθον και τραβονντες ἄγοντες αττὴν τὴν μέραν ι πάντα δια παντὼ του χρόνον εμβῆκαν εισέβαλλον εις τὴν πόλιν καὶ τὴν βλαπτον. φ. 6, 2 δ . . κεφ. 47, 5. Κεφ. 75, 1 ε μὴ προκαταλήφονται Ἐνια χειρόγραφα φέρουσι καταλήψονται, ν γραφὴν meri St. διατηρει Classen και ο 0pp παραβάλλοντες προς τα χωρία βιβ. 3, 2, 3 καὶ ι μή τις προκαταλήφεται .. και 3, 1 δείσαντες προκαταλαβεῖν βουλοντο . . καὶ 46 6 . . αλλὰ πρὶν

ἀποστηνα σφόδρα φυλάσσειν και προκαταλαμβάνειν . .,,ἀναγινώσκουσι προκαταλήφονται Συμφωνοῖμεν τουτοις, παρατηροsντες τι δεικῶν αυτ εχει μοίως τῆ ν κ . 30 1 Λακεδαιμόνιοι δε αισθόμενοι το θροῖν το6τον ἐν τῆ Πελοποννήσιν κα . . . πέμπουσι πρέσβεις . . . βουλόμενοι προκαταλαβεῖν το μέλλον .

AN. 8, 1. υργεῖοι δε προαισθόμενοι τότε πρῶτον

69쪽

την παράσκετην των -κεδ. καὶ ἐπειδη ἐς τον Φλιουντα βοουλόμενοι τοι ἄλλο=ς προσμίξαι ἐχώρουν, τότε δὴ ξε- στράτευσαν και αντο Μεγάλη ἀμ*ισβήτησις γέρθη

μεταξ των νεωτέρων κδοτῶν και πολιαστῶν περ της ερμηνείας του χωρίου τοίτον Πρῶτος Ῥeilman παρατηρησας παρεδόξατο την γραφην του τότε πρῶτον κεχωρισμένην τε τε πρ. συνδήσας το μόριον τῆ μετὰ του πο- μένου και επε ιδ . . . εχώρουμ παρεισαγων ομως εν τηερμηνεί το τουτ αισθόμενοι Ἀντω κολουθησαν πάντες ο μετ' αυτὰν πλην τῶν Onuner, εμμεινάντων τ

τινες την προπαρασκευην τῶν Λακεδαιμ εν μέρει ν τ' ἀρχη δη-μαθον εν μέρει νυν, τε αυτοι ει τον Φλιουνταπώροον, ἔνα μετὰ τῶν ἄλλων ἔνωθῶσιν εὐνίου τουτο παρετηρησαν, τιτε δη ξεστράτευσαν και αυτοι Classenαπορθίπτει την ερμηνείαν ταυτην προσάγων το τοπον

του τό τε δ δι του χωρίον βιβ. 1, 131, 1 οἱ δε ακεδ.

αισθόμενοι τό τε πρῶτον . . . και επειδή . . . Ovτω δηοι ετ επέσχον P0990 προσάγει την ξήγησιν του Σχολιαστο εχουσαν ουτω Ἀργεῖοι προαισθόμενοι την τε πρώτην τῶν Λακεδ παρασκευὴν και αυθις προσχωρουντας τους Λακεδ επι Φλιουντος πῆ του τοις δίοις συμμίξαισουμμάχοις O laSSen v αποδέχεται, πορρίπτων και

προαισθόμενοι κατ' αρχὰς την παρασκενην τῶν Λακεδ., επειτα την προς τον Φλιουντα πορείαν, να νωθῶσι τοις συμμάχοις, ξεστράτευσαν και αυτοι Didot εξῆς οἱ 'Ἀργειοι μαθον κατ' ιρχἀ την παρασκ τῶν Λακεδ καιοτε εἶδον αυτον χωρονντας προ τον Φλιουντα Τνα -- θῶσι τοι ἄλλοις συμμάχοις, ὀτε ξεστράτευσαν και αντοι . o Buller δε οἱ Ἀργεῖοι δε προαισθόμ. τότε πρῶτον την τῶν Αακεδ παρασκευὴν, και επειτα επειδὴ οἱ Λακεδ προς τον Φλιουατ εχώρουν, ἔνα ε . ., τότε δὴ και αντοι ξεστρ.

G πολλης στζητήσεως και αμφισβητήσεως ἀξιωθ ἐν παρὸν χωρίον νομίζομεν, τι ευκόλως της δνσκολίας απαλλάσσεται,εὰν η συγχέωμεν αυτ προ τ εν βιβ. 1, 131, 1 o δε Αακεδ αισθόμενοι τότε πρῶτον δι' αυτ ταῶτα ἀνεκάλεσαν

70쪽

καὶ επει προσμίξαι Ἀνωθ' αι Παρβ. 3, 106, 3 προσέμιξαν. οντὸν καὶ επειδη ... το δευτερο εκπλευσας . . τοιαυτα ἐφαίνετο ποιῶν, καὶ . . . ovτω δὴ ουκέτι ἐπέσχον ενθα ὁ τῖ συνδέει το πρῶτον μετὰ το επομένου καὶ επειδη o δεύτερον . ., οπερ ἀνταποκρίνεται προς το βω- TOM, οὐχὶ πρὸς το αισθόμενοι συνάπτεται, ἰς δοκεῖ ἡμῖν, ἀλλα προς το ἀνεκάλεσαν. Ληλονότι ι ακεδ αι- ' σθόμενοι ἀνεκάλεσαν αυτὀν και το πρῶτον πρώτην φορὰν ενεκα αυτῶν οὐτων, Ῥαι το δεύτερον δεοτέραν φορὰν, επειδ . . φαίνετο 'οιαὐτα ποιῶν καὶ . . . οἱ τὸ δ' εις την Σπάρτην οὐκ επανεχώρει, αλλὰ . οὐκέτι πέσχον i. ου ἀνεκάλεσαν αντον, ἀλλα μη πομείναντες την προδο- . , σίαν πεμφαν G με πρῶτον μαθόντες την διαγω- rην αντο οι Λακεδ ἀνεκάλεσα αυτὸν οἴκαδε, τ δε εὐ- τερον τ αυτ ποιοῖντα αντον και πιεσθέντα αὐτων ν Βυζαντίου δεθηναίων και εις Κολωνὰς καταφυγόντα πρὸς τὰν αυτὸν αὐτοῖ σκοπὼν, τότε οὐκ ἀνεκάλεσαν, αλλὰ μηκέτι επισχόντες πεμφα . . Aντη, νομίζομεν, η εννοια οὐ χωρίου τοὐτον, τις οὐδεμίαν συντακτικην σχέσιν πρὸς τὰ εὐλογε πει διότι εν αυτον οὐτε τὰ ἀνταποδοτικὸν δεί- τερον πάρχει, υτ τὰ ρημα, πρὀς τὸ πρῶτον ἀποδοτέον Παραδεχόμενοι την ἀρχικην γραφην τότε και τον καὶ του πειδὴ διατηροῖντες 'ἐν γνώμης, τι τὰ μεν τότε πρῶτον ξαίρει την εννοιαν τοῖ ἀντικειμ παρασκευὴν και εμποιεῖ εκπληξιν και θαυμασμὼν εις την προ-aἴσθησιν τῶν Ἀργείων διὰ την παρασκευὴν τῶν Λακεδ οδε καὶ συνδέων τὰς ἡ δευτερευοέσας προτάσεις, ' μεν μετοχικῶς η δε ἀναλελυμέν αιτιολογικῶς, προστίθησι ,

νέον τι τῶ λω. Ηξηγοῖμεν δε δε οι Ἀργεῖοι δἐ επειδὴ 'προήσθοντο τότε πρῶτον τότε πρώτην φοράν, οὐχ ἁλλοτεεν τε παρελθόντι την μεγάλην, σπουδαίαν παρασκευὴν

τῶν Αακεδ. και μάλιστα διὰ τοῖτο, πειδὴ αὐτοι ει τὸν Φλιοῖντα εχώρουν, βουλόμενοι τοι αλλοις προσμίξαι, τό τε δη επομένως και αὐτοὶ ξεστράτευσαν. Κατ ταώτην τὴνεκδοχὴν εἶχον αν αἱ προτάσεις ἴτω υργειοι δε προαισθόμενοι τότε πρῶτον τὴν παρασκευὴν τῶν Αακεδαιμ. και αυτῶν τὸν Φλιοῖντα βουλομένων τοῖς ἄλλοις προσμίξαι χωροῶντων, τότε δη κτλ. ἡ Ἀργεῖοι δε πει προήσθοντο . . .