[Kritike kai exegetike melete en to pempto vivlio tou Thoukydidou] [microform]

71쪽

τέρω 9 λέγεται τῶν δε υργείων δη ἀνδρες . . προσελθόντε Ἀγιδι διελεγέσθην Ἐνταῖ' φαίνεται το αυτοεπαναλαμβανόμενον, τουτέστι και τῶν Ἀργείων ἡτοι μεντανεα ειπόντες . υτ δε η γενικη χει σχέσιν προς το οἱ μεν διαιρετικῶς π αι ι μεν - τῶν Αργείων, Ῥευγις εκ τῶν Λακεδ. . . ' τι δε οὐτοι περὶ Ἀργείων διε- λέχθησαν, οῖκοθεν εννοειται Προντάχθη δε το ἀντικείμ. ταsτα Ου εμφαντικῶς Παναληφθ όντος προσδιορισμον τῶν ' ργεάων, πειδὴ ο συγγραφεῖς τα ρηθέντα ς τοσπουδαιότατον του λόγον θεώρησε Μετὰ το Ἀργείων προτείνομεν κόμμα επι το σαφέστερον και εμφαντικώτερον:και οἱ μεν ταυτα ειπόντες τῶν υργείων ἀή αυτῶν ειπον και ἡτοι με δε τῶν Ἀργ. και οὐτοι μεν οἱ δυουργεῖοι ταντα ειπόντες, ειπον αὐτα ἀφ εαυτῶν και νχιτ διαταγη του πλήθους, του στρατοῖ. Η συνδεσις οἱ μεν . . . και υγι ἀντι ο δε υγις ε παρατάξεως γενομένη δηλοῖ την ταχύτητα και εοιμότητα του γιδος, μεθ' η τον λόγους τῶν δρουργείων ἀπεδέξατο Παρβ. 8,8 3. Axτόθι 2 νομίζοντες ε καλῶ παρατυχὼν σφίσι ξυμβαλεῖν,,τ ξυμβαλεῖν π εις μάχην ἐναι, μαχέσασθαι, εις χειρας ελγειν Παρβ. 1, 10b T τοι ἄλλοις ξυμβαλόντες κράτησαν. 4 43 και Η 8, 5 λέγοντος ως αυτρο επὶ Λίσαιαν τηεαντον μόνη στρατιβ υκ θέλησαν οἱ Ἀθηναῖοι ξυμβαλεῖν. 8, 2b, 2 Μιλήσιοι εξελθόντες ... ξυνέβαλον τοις δθηναίοις καὶ ξυμμάχοις. ο δε μέσον Ῥυμφέρειν, συντελεῖν, βοη- θειν Παρβ. 3, 45, 6 οὐχ επ' αυτοῖς Ουδἐν λασσον ξομβάλλεται ες το παίρειν περ δε ειρήνης π συνομολογεῖν, συμβαίνειν, συμμαχεῖν Παρβ. , T καττάδε δοκεῖ τλεκκλησί τῶν Λακεδ ξυμβαλέσθαι ποττῶς Ἀργείως, και

72쪽

πω παρατυχον πί τικτησασθαι, προθεὶς του μη πλέον εχειν ἀπετράπετο Avτ49 3. καὶ Οὐτοι παντες λογάδες αφ' ἰωάστων, πιξιόμαχοι δοκουντες εἶναι Ῥυ τ' Ἀργείων

ἄλλη . . την γνώμην αυτοῖ ταύτην παρεδέξαντο πάντες ινεώτερος εκδόται 'φειοῦ τονλάχιστον οὐδεμίαν πιτενην σχέσιν μεταξ ηγουμένον καὶ πομένου ποθετικο λόγονεντανθα βλέπομεν, ς νεκα - απαραίτητος τυγχάνει.Λιότι η φυσικη και κανονικη εκφρασις του χωρίον, ς ξηνέχθη, ουδαμῶς διακρίνει ἡ περιστάσεις εχούσας σχέσινῶς αἴτιον καὶ ποτέλεσμα η ς γοώμενον τοιουτον η οιουτον καὶ επόμενον ἀνάλογον. Κατὰ την κδοχην το εκ- δοτῶν Ἀχει το χωρίον τοῖτο εἰς τὰ κα9έκαστα ουτω καὶ

οὐτοι πάντες ησαν λογάδες, δοκοὐντες ο ῖ δόκουν αξιόμαχοι εἶναι - μόνον τ' Ἀργείων ξυμμαχίρ. ἀλλα καὶ ιἀλλη προσεγένετο, δόκουν ἄν ἀξιόμαχοι εἶναι. Πρῶτον οὐ ἀν ἀναγκαῖος ην προς το δυνατὰν της δοκήσεως η τοῖἀξιώμαχοι εἰναι - συγγραφεῖς τιθη ἀν-ωτὀν ανωτέρω:oξιόμαχοι ἀν δοκοῖντες εἶναι. ποίτου δε η σενομένουεν λ πρώτΨ, νδ καὶ το δεώτερον ἀνάγκη τον ἀν χειν.

Eπειτα η μετοχ. προσγενομένη - ι Ῥεν ποθετικὴ, αλλ' οὐκ νελκίει ἀναποφείκτως τοιόνδε η τοιόνδε πακολοίθημα, πειδὴ η εννοια αυτης μῶλλον προσθετικῶς λαμβάνεται. οἰον Ἀφαίνοντο Ῥτι 'σαν ἀξιόμαχοι πι μόνον προς την συμμαχίαν τῶν Ἀργείων, αλλὰ και προς ἄλλην

συνάπτει ουχὶ την μετοχ. προσγεν. αλλὰ το συμμαχι καὶτ άλλη Παραδείγμασι τοιαώτης κτρὰσεως χρηται η δη-μωδης λλ. γλῶσσα ἀπείροις φαίνοντο ἱκανοὶ χχι μόνον

73쪽

ακόμα ῶν εἰχον εἰ εἶχον τοιαυτην ισαν κανοὶ χι μόνον τον ἀντικρυνον των χθροἐς ν καταβάλωσιν, ἀλλὰ καὶ ἄλλους κόμα κοντὰ εἰς αττονς, η ἀν κω και ἄλλοι τοιουτοι προσήρχοντο. Ἀλαφρὰ και η ἀναγκαία ἀπόδοσις του ἀν ἀκόμα καὶ ἄλλοι τοιουτοι προσήρχοντο

ουχὶ λησαν ἱκανοι, δυναντο ν εἰν ικανοι εἴησαν ἀνη ησαν ἀν κανοι , περ ἄτοπον Λιδ δοκεῖ μῖν, τι των χειρογράφων γραφη ἀλλα και ἄλλη πει, ἄριστα, δῖ κἀν ἄλλη σαφῶς καὶ ἀτόπως. υτόθι θ νομίζοντες κἀκεῖνοι μη ἄν σφίσι ποTε κάλλιον παρασχον Λακεδαιμονίους διαπεφευγέναι oppo και Cl Se και ἄλλοι πολιασται το- ῶν ἀποδιδουσι τη ἀπολιτω μετοχ. παρασχὼν, συντιθέντες μάλιστα ὀ μη μετὰ του ποτῆ , μηποτε, υδέποτε, και εξηγουσιν δε οτε α περιστάσεις ουδήποτε δυναντο ευνοῖκώτεραι αντοῖς δοθηναι περι δε του Αακεδαιμονίους διαπεφευγέναι ,ουδεν λέγουσι. τἀ την κδοχην αὐτην στα η εννοια δε νομίζοντες καὶ κεῖνοι, τι εν ω χρόνω ουδεμία ἄν ἄλλη καταλληλοτέρα περίστασις αντοῖς δόθ' οἱ Λακεδαιμόνιοι διεσώγησαν

εἶχον διασωθη). Ἀξηγησις αντη φαίνεται βεβιασμένη

και προτείνομεν το μη ἀν Ψ διαπεφευγέναι ἀποδοθηναι:επειδὴ νόμιζον και κεῖνοι 'ἱ Ἀργαῖοί) τι, εν ποτε εδόθη αυτοις υνοὶκωτέρα περίστασις πρὰς μάχην, οἱ Λακεδ. δυνή9ησαν διασωθ'ηναι τους εἶχον διαφυγη κοινῶς). κάλλιον παρασχὼν εκφράζει την βαθμολ'γικὴν σχέσιν προς το παρὰ των Λακεδ ἀνωτέρω 60 2 ω καλλωπαρατυχὼν σφίσι ,νεοελληνιστὶ ουτω επειδὴ νόμιζον καιεκεῖνοι, τι δε υλτους διέφευγον, δεν ἀ τους εἶχον δια- φνr οἱ ακεδ καθ δν χρόνον ποτ αντο εἶχον τὴν καλλιτέρα ευκαιρίαν η περίστασιν προς μάχην. ο νομί- ζε ιν μετὰ ειδικου παρεμ μετ το μη ἀντι νυ εκφράζει τον ξαρτώμενον λόγον ως πιθανὰν, ς ποθετικὰν καὶ

μεταπίπτει εις τὴν εννοιαν του κρίνειν, πολαμβάνειν,

74쪽

ζομαι, κρινα νὼ μη ειν καλον α δοκεῖ μοι, αν καλωρ εἶναι ἀντὶ ν αν . . Παρασχὼν ἀπρόσωπ αιτ ἀπόλ. A επὶ το πολυ χρονικὴ π ευκαιρίας τυχουσης, δοθείσης. Παρβ. 1, 120, 3 εν παρασχον. 4, 85, 2 νυν, τε παρέσχεν, ἀφιγμένοι. 6 86 -Τν ου πολλάκις παρασχησειν μετά τοσηςδε επικουρίας ἀμυνασθαι καὶ , 14, 2 καλῶς παρασχόν.

φ. 61 1 οἱ Ἀργεῖοι ομως γαρ τὰς σπονδὰς κνονν

Παρβ. 3, 28, 2 ο δε πράξαντες προς τους Λακεδ μάλιστα των Μυτιληναίων περιδεεῖς οντες, ῶς η στρατιὰ εσηλθεν, ου ηνέσχοντο, ἀλλ' επι τους βωμους μως καθίζουσι καμπερ σφαλει ὁντες και 80 1 πλήρωσαν ἀρθμως τριώκοντα νῶς). ANτόθι 2. και λεγον οἱ 'Ad' ηναῖοι Ἀλκιβιάδου πρεσβεττον παρόντος εν τε τοις Ἀργείοις και ξυμμάχοις αs2α, τ . . ,οἱ κώδικες ταυτην την ραφην φέρον σιν Classen νομίζων τι οἱ ἡ θηναῖοι διὰ της παρουσίας του Ἀλκιβ. ς πρεσβευτο ἀγορευουσιν δέ τοις υργείοις καὶ τοις συμμάχοις, ἔτινες παρὰ την πόλιν Ἀρ-

τος σαν τι στρατοπεδευμένοι, τεκμαιρόμενος τουτο καὶεκ ου τε - και εν τε τοῖς Ἀρη. και τοι ξυμμ. ' γράφειαντ ταντα ταντἀ, δηλονότι και προς το δημον ἄνυργείων και προς το στρατόπεδον των σνμμάχων του αντους

λόγον ελεξαν. Ο Ρoppo και Stah μεταβάλλουσι τ πψρόντος εις παριδντος μη δεχόμενοι την παρουσίαν του λκιβ. κατὰ την ἀγδρευσιν των Ἀθην Παρατηροῖμεν πρῶτον, τι οἱ Μαντινεῖς και οἱ Ηλειοι 61 1 κατέπεισαντον 'Aer. προσαγαγεῖν του Ἀθηναίους προς το δημον, δἐ λκιβ πρεσβεττης ν ον αν δίνατο ἀπεῖναι. ἰταώς οἱ βοηθησαντες τριακόσιοι και χίλιοι 'Aθην πρεσβευτην προς το δημον των 'Aer. πεμφαν, ουτ και εκ οὐ στρατοπέδου των συμμάχων παρέστησαν ν τ' αγορεύσει καὶ ανδρες Μαντινεῖς και Ηλειοι, καθ' ὁσον ἡτοι ς ἐπίσημοι ν τ πόλει διέτριβον και ει συνάφειαν προς τους εν τέλει Ἀργείους διετέλουν. τοπον ν ην, ἀν θῶμεν,οτι οἱ τῶν Αθην πρέσβεις ἀγορεώσαντες πρῶτον προς τονδημον μετέβαινον εἶτα προς τον αυτὰν σκοπὰν εις τὰ στρα-

. . .

75쪽

τόπεδα τῶν συμμάχων. οὐτο δε λογικώτερον αν ην, ἀνθῶμεν, τι εν δήμι των Ἀργείων καὶ Μαντινεῖς καὶ Ἐλειοι οἱ σημαντικώτεροι παρησαν. σι ταντα ποτιθέμεθα, τι το ταντα , Grote, oppo, Stalal καὶ ἀλλοι παρεδέξαντο, αναφέρεται εἰς τα επόμενα ς προεξαγγελτικὼν δηλ. τι κτλ. - ἐ-και δηλοῖ μάλιστα το συγχρονον της ἀνουενσεως προς ἀμφοτέρους. -δε εν μετὰ δοτ σημαίνει το νώπιον α λεγον οι ' θην παρόντος του Ἀλκιβ.ως πρεσβευτοῖ καὶ νώπιον των Ἀργείων και νώπιον των συμμάχων ταιτα, τι δηλ. κτλ. ' Η δε μετοβολη τον παρών τος ι παριδντος δηλοῖ μὰλλον, τ οι χθην. λεγον τῶ στόματι του Ἀλκιβ. πὰρελθόντος επι το βημα. φ. 62, 2 καί τινες αυτοῖς και αντῶν Τεγεατῶν ντ πόλει νεδίδοσαν τὰ πράγματα oppo, Classenκαι tali ἀναγινώσκουσι και αντῶν τεγεα των ε τηπόλει . . . ,ἀποδιδόντες την ἀρχικην γραφην εις πλάνην ἀντιγραφέως εὐτον εγγυς κειμένον τεγέαν Πν διαφορῶν της διαφἡρον γραφης νομίζομεν οντω a καί τινες καὶ

αυτῶν τῶν τη πόλει α καί τινες και αντῶν τῶν πολιτῶν μελλον παραδιδόναι αντοῖς τό πράγματα. η καί

τινες και αντῶν Τεγεατῶν τη πόλει - και αντῶν τῶν πολιτῶν εμελλον παραδ αυτοῖς εντὰς της πόλεως τά πράν. λ. διεπραγματευοντο εντος της πόλεως και υχὶ κτὼ εν

Μαντινεία ἀλλαχοῖ . ' ἀρχικὴ γραφη ποιεῖ την διώ-

κρισιν τῶν διαπραγματείσεων περ της παραδόσεως της διοικησεως της πόλεως εντὰς αυτης ἀπ το εκτός. νε- δίδοσαν τὰ πράr m ενδιδόναι μελλον τὰ πρών. παραδιδόναι, καταλιπεῖν την διοίκησιν της πολιτείας. Παρβ. 4, 6 3 αιρώνειαν δε η ες Οὐχομενὼν . . . ξυντελεῖ, λλοι εξ ορχομενον ενεδίδοσαν και , 65, 10 . τρά - ποντο καθ' ηδονὰς τ δημω και τὰ πράγματα ενδιδόναι. Κεφ. 63, 1 . . παρασχὼν καλῶς ς ον πω πρῶτερον αυτοι νόμιζον Classen δεξάμενος την γνώμην του Ηert-lei προτείναντος μετὰ τὰ πρ4τερον δμμα και μετὰ τουτο ς ῶς αντοι νόμιζον, γράφει παρασχὼν καλῶς ς ουπω πρότερον, ς αντοι νὼμιζον . Κατὰ ταὐτην τηνεκδοχην η εννοια εχει ευκαιρίας αττοις δοθείσης, Ταουπω πρῶτερον δό9η, ς αντοι νόμιζον ,κατὰ τὰ νό

76쪽

παραβ. 1, 140, 1 ορῶ δ και νυν μοῖα .. και δικαιῶ τοις κοινῆ δόξασιν η ἄρα τι . βοηθεῖν, η μηδἐ κατορ9ουντας

της ξυνέσεως μεταποιεῖσθαι. φ. 65, 2. 'Eπειτα τῶν πρεσβυτέρων τις Αγιδι επε- βόησεν . . . τι διανοεῖται κακὰν κακω ὰσθαι, δηλῶν τῆς ε ' ργους παιτίου ναχωρησεως την παρουσαν καιρον

προθουμίαν ἀνάληφιν βουλόμενον εἶναι'. Ἐν τοῖς κώδιξι γέγραπται ἀντὶ βουλόμενον βουλομένην, οἱ δῖ πολιασται εκ το Πλουτάρχον ἀναγνόντος βουλόμενον καὶ κτης ε γησεως του Σχολ. νυν ἀκαίρως αντην προθυμεισθαι ἀναλαβειν και πανορθῶσαι την τότε γενομένην ὁμαρτίαν

νων το δηλῶν ς ε ξήγησιν το διανοειται σχυρίζεται την προσωπικὴν μετοχ. ἀπαραίτητον εἶναι, καὶ παραπέμπει ει τὰ χωρία βιβ. , t 2 και ο πόλεμος ουTO . . . π'αυτῶν τῶν ργων σκοπουσι δηλώσει μως μείζων γεγενημένος, καὶ και εν εἶδε δήλωσε μάλιστα λλο τι

77쪽

ὁμαρτήματι. ετ δε λέγει ' Η θέρμη με α φασοὐλια δενκόβεται. εα πλεῖστα τοιαυτα, δι' ων η ματαία ἀνόρθωσις πταίσματός τινος κακον δηλουται Περι της μετοχ. βουλόμενον εμμένομεν τῆ των χειρογράφων γραφῆ βοτλο- μένη - διὸ τοισδὶ τους λόγους οὐκ νδ ηδέως πολλάκις χρητας τοι. ἀφηρημένοις ἀντι τοι συγκεκριμένοις, τοι ἀφίχοις ἀντι τοῖς ει φυχοις Tὰ χωρία βιβ. 1 90, 2 τὰ βουλόμενον ,αι , ποπτον της γνώμης - δηλουντες εcτους Ἀθηναίους. 102, 3 4ην μεν ναοφίαν - δηλοὐντες. 3, 4, 2 Ἀνθρωπεία νίσι . . ἀσμένη ἐδήλωσεν ἀκρατης

οργης οὐσα. 6, 47, 1 . . και επιδείξαντας με . . δηλώσαντας δε την ς τους φίλους . . προγυμων' δεικνίοτσι την σίνταξιν το δηλουν αἰτιατικὴ και μετοχῆ. Κατὰ ταυτα

συντοττομεν τὰ παρὼν χωρίον Ἀδε, δηλῶν ὁ ξἡμβουλος την παρουσαν ἄκαιρον προθυμίαν βουλομένην εἶναι αντην)ἀνάληφιν της ξ υργους παιτίου αναχωρήσεως. μίγα τὰ βοτλομένην λαμβάνεται κατηγορημ. δειδικὴ μετοχὴ κατὰ

την συντακτικὴν φωσιν τοῖ δηλουν π δηλῶν την παρουσαν ἄκαιρον προθτμίαν αντον νυν αυτὸν ἀκαίρως προθυμορ-

78쪽

ηγαγεν. Doti'si εξαλείφει πάντα τουτον τον προσδιο- eισμόν. Stalil μόνον τον sp κλείει πιττον εν παρενθέσει και τίθησι το κόμμα μετ το ξαίφνης ναγινώσκων η κατά- αντ δόξαν ξαίφνης; U Cla8se onποιεῖται λόγον υ Σχολ γράφει ἀντι του ἴλλο τι δόξαν περ το αυτὀ'. G διαφορικὰς η μετὰ το ἄλλο τι υ δἐνσημαίνει, νομίζομεν, η διαφορὰν μεταβολην, ἀλλαγην δ4ξης, ἐφεως ' 'Arις ξαίφνης πάλιν ἀπηγε το στράτευμα εἴτε καὶ διὰ το πιβόημα του συμβουλον εἴτε και διότι αἰτὀ ὰλλως πως σκίφθη. δ κατὰ τὸ ν τὰ σημαίνεια πλῶς την μεταβολην της πρώτης σκίφεως ' συνταξις εχει .. εἴτε και δόξαν αντ ἄλλο τι η κατὰ τὰ νε δόξαν του παρδντος, της παροίσης δόξης, των παρόντων σχεδίων Ἐὰν την αιτιολογικην ἀπρόσωπον μετοχην δόξαν τρέφωμεν εις παρήμνατ ει πρόθετον, ξομεν τόδε ὁ δε εἴτε σι διὰ τὰ πιβδημα εἴτε και διὰ τὰ ὀξαι αυτ ἀλλοτ η κατὰ τὰ αυτ δηλ. των μέχρι της στιγμης κείνης σχεδίων αντον 'Iνα εννοησωμεν την δυναμιν του διαφορικοῖ μετὰ το κατὰ τ αυτὰ συμπληρώσωμεν τι ελλεῖπον ουτω'. και διὰ τὰ δόξαν αυτῶ ἄλλο τι ποιησαι κεινο,

καθ ο νοερῶς βάδιζε Παράδειγμα της δημώδον φωνης

ι σως διευκολυν την κατανόησιν του χωρίον τούτου Μήλ- λων τις από τινος πόλεως ἀφικέσθαι εις-λλην' γινώσκει δε την ὁδὼν ποπτον εὐληστῶν νεδρευόντων ε τοίτοις

θαρρῶν τη ἀφοβί κα τόλμη πορείεται καθ' οδὼν ακούει φωνήν ὀπίσω ἔσταται προς στιγμην και παρενθὴς αναχωρεῖ, ἐπιστρέφει Ἐν αὐτη τη περιπτώσει λέγει ὁ λαός:αμέσως ἐπέστρεφεν εἴτε και δι την φωνην'πο ηκουσεν εἴτε και διότι διαφορητικά σκέφθη ι νὰ Θάση εις την πόλιν τουτέστι μετέβαλε γνώμην, καθ' ην δύνατο δι''ὰλλης δο εις την ρισμένην πόλιν ελθεῖν. δ ξαμννης ἀποδίδοται εις τὼ ἀπηγε, 3 ορίνῶς παρατηρει Clamen a οπι εις τὰ δόξαν, o Poppο καὶ ἄλλοι δοξά-

79쪽

αἰφνίδιον προς το στρατὸν αναφέρεται ος οἰ προσεδόκα τὴν πισθοχώρησιν, καὶ κ της εκπλήξεως των πολεμίων κατωτέρω γ οἱ δ' Ἀργεῖοι καὶ οἱ ξυμμαχοι το μεν πρῶτον καταπλαγέντες τ εξ λίγου αιφνιδίου. αντῶν ἀναχωρήθει ν εἶχον ,τι εἰκάσωσιν .

ξνμμαχοι ξυνετάξαντο, ως εμελλον μαχεῖσθαι, ν περιτνχωσιν. ῶτε ακεδ απὸ του δατος προς το ' φάκλειον --λιν τ αυτ στρατόπεδον ιόντες ορῶσι δι' λέγου τορος εναντίον εν τάξει τε ὁ πάντας καὶ π του λόφον προεληλυθότας Μάλιστα δη Αακεδαιμόνιοι ες ο μέμνηντο εν οέτε τῶ καιρω ξεπλάγησαν . τελευταία πρότασις του χωρίου τοίτου πὰ πάντων των πολιαστῶν μολογεῖται ἀνεπαρκης και σαφης ει διασάφησιν της εννοίας ' O Mei, nil καὶ δ rege προστιθεῖσι προ του ρωσι το μόριονως και επιδοκιμάζει ο πρῶτος την πόθεσιν του amye: άντικαθιστάντος λεξεπλάγησαν δι του ξεφάνησανα και οἱ Λακεδ ως βλέπουσι τὰν χθρὼν . . εδείχθησαν τότε προ πάντων ως Λακεδαιμόνιοι. Oratali 0μως ἀπεδειξεν, τι τὰ κταίνεσθαι Ουδαμου τοιαυτην σημασίαν εχει. D advig προτείνει μάλιστα δη Λακεδαιμονίους ...

εξεπλάγησαν. Uraiah παραδέχεται μετὰ τὰ ἐξεπλάγησαν

κενόν τι, περ πειρῶται συμπληρῶσαι δε ομως δε διατάχους ως ες μάχην αντικατέστησαν ,βραδυτερον δε εν τῆνεωτέρ αντο εκδόσει συμπληροῖ αυτ δια τῶν λέξεων:μάλιστα δε ακεδαιμόνιοι ες ο μέμνηντο ν τουτε τεκα φ ξαναγκασθέντες νθυς ε πορείας μάχεσθαι Ουδ' ως ξεπλάγησαν. O oppo σαώτως γράφει μάλιστα δε. . . καὶ παραδέχεται λλειψιν λέξεων. Classen τέλος μεταλλάσσει τὰ χεπλάγησαν ἀντι του ξηλλάγησαν ν ησημασί του διεκρίθησαν, ξοχοι γένοντο, δείχθησαν, λαμβάνων τε ξαλλάττεσθαι -διαφέρειν εκ ου υριπ.Aτλ. 556 την, εξαλλάσσουσαν χάριν Ἀξέχουσαν, περ πέχουσαν. ποτίθεται δ' τι τὰ ξεπλάγησαν εις παθητ. σημασ. εκπληξιν προυκάλεσαν, εκπληξιν διηγειραν. υλλοι δ'Ἀλλως Πάντες μως ν ἀφίκοντο ει εἰάρεστῶν τινα εξηγησιν, ' Classen διιπτριζόμενος λέγει, τι εν- ταν - λόγος ο περὶ κπλήξεως τῶν Αακεδαιμ δια τσν

80쪽

τομῶσαι πραγμα, φρονοῖμεν, πειυς ξης Ο Ιερ- γεῖοι καταλαβόντες χωρίον ερυμνὸν καὶ δυσπρόσοδον παρωτάξαντ ὰς εἰς μάχην - χε ακεδ αγόμενοι τα τον' ιδος πρὀς τους πολεμίους σχεδὸν μέχρι βολης ἀκοντιουώς - μάχην ξαίφνης τοι Ἀγιδος γνώμην μεταβαλόντος

ταχέως πέρχονται καὶ πρὀς την Μαντινικην ἀφικνosνται, 7- τοτ υργείους δια της κτροπης του - τος καταβιβάσωσιν απὸ του λόφου και εν πεδιάδι την μάχην ποι- σωνται οἱ δε Ἀργειοι μη δυνάμενοι την αἰφνίδιον ἀναχώρησιν αυτῶν εξηγησαι - οσον αυτον περὶ λυδωρεβλεπον ησυχάζον. EA, δε των Αακεδαιμ. εἰς τὰ αυτὸ στρατόπεδον προς τὰ πράκλειον ελθόντων, οἱ Ἀργεῖοι καταλειποουσι τὸν λόφον και προελθόντες εἰς Ἀμαλὰν τόπον παρετάξαντο ἰοῦ εις μάχην P δευακεδ ἀπαράσκευοι τότε ευρεθέντες μη προσδοκῶντες την τοιαίτην των Ἀργείων ἀγωγην, κακεσον εν τ στρατοπέδου μένοντες ἐβου- λεώοντο επ' αττους μΩλλον παρεσκευασμένοι πιέναι, ξεπλάγησαν δια την καὶ Ἀνθις εἰς μάχην παράταξιν των πολεμίων καὶ θορυβήθησαν δια την ἀποτυχίαν των σχεδίων αυτῶν. Λι τοῖτο δια βραχείας μελλησεως, συντόνως, παρασκευάζονται και εις μάχην πορεύονται ' Η εκπληξις των -κεδ εν αὐτη τη περιστάσει πηρξε τοσολι με- λη, σε μετὰ την ἀπόπειραν καὶ ἀποτυχίαν αυτῶν του καταβιβάσαι τους πολεμίους απὸ του λόφου εἶδον αυτοῖς εξαίφνης αὐθορμητως οὐχὶ μακρὰν του αττῶν στρατοπέδονώς εἰς μάχην παρατεταγμένους καὶ αυτορ ἀπαρασκευον επειδη ἀναχωρησαντες ε του δατος εἰς τὴ στρατόπεδονετερον σχέδιον μάχης συνειληφεσαν, περ νυν ἀναπολουντες εἰς την μνημην δια τα παρόντα, Ῥάλιστα εκπλησσονται, ταράττονται, φοβοννται, θορυβουνται Aυτη, νομίζομεν, φυσικτεξηγησις του χωρίον, περ ῶς μῖν δοκεῖ, ονδεμιας διορθώσεως χεῖται μάλιστα Ἀφ εν τουτεμ τεκαιρε ξαίρει την εκπληξιν τῶν Αακεδ. τὰ δε ες ο μέμνηντο τι μῶλλον νισχέει αυτην διὰ την ἀποτουχίαν τῶν

νέων σχεδίων εἰς μάχην. Η λ διὰ Ἀου σὰ αιτιολογία ἐξηγεῖ τὰ ξεπλάγησαν διὰ της συντόνου παρασκενης, δηλονιτι εἰ μη εκπεπληγμένοι ησαν, Ῥικ αν διὰ βραχείας