[Epikleseis theon], sive, De deorum cognominibus per grammaticorum Graecorum scripta dispersis [microform] : dissertatio inauguralis philologica quam ...

발행: 연대 미상

분량: 162페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

tant, quid est, cur miremur eum codicem paullo uberiorem exseripsisse, praesertim cum Suidas saeculo decimo potueriti libris uti scriptis saeculo duodecim vel tertio decimo Id quoque moneo Suidam duas ἐπικλήσεις eniunerare, Iae solius Ambrosiani Sunt, non Laurentiant, Jovem Aula et ξένιον nam cum Laurentianus unam noVerit brinam ionicam ξεινίου, in Ambrosiano atticaamia additur, quam Suidas habet. Quae cum ita sint, Suidae glossae ἐπικλσεων nullius pretii sunt, PIIa nonymum, unde fluxerimi, in manibus habemus. Cuius libelli textum 1 constitutum sumus, Suidas codicis instar est atque illum duobus epithetis auget, unam Studemundi coniecturam confimat, alterum locum eorruptum sanat nam cum Liaurentianus inter Bacchi epitheta

unum praebeat, quod intellegi nequit λοάνου V 21), Suidas scripturam servat Veram Kωλωτης, quo cognomine eadem fere sententia

25쪽

Suidam nostra e quaestione remoVendum esse demonstraVimu8; nune reliqua exica adeamus, i suorum ut in ceteris ita hi quo lue princeps est Hesychius, in quo paene uno ex omnibus exicographis nititur ea quaestio, si uam instituimus de ἐπικλήσεων doctrina Atque Hesychii optimus auctor Diogeniantia cum non solus illius auctor fuerit, sed varia elementa in Hesychi lexico, quod nunc est, conglutinata sint lexica scholia Homerica et Euripidea infimi generis, glossae vilissimae, velut in rilli , ne ipse quidem per unum sontem exquisitissimam veterum Alexandrinormi copiam exhausit, sed sive per amphilum sive per alios ammaticos ab auctoribus multis ac diversis pendet: ut inerant in Diogeniano aut certe nunc insunt in Hesychio scholia Homerica, Aristophanea, Callimachea Thucyssidea glossae atticistarum, rhetoricae, Harpocrationis, alia. Quo quae X ἐπικλησεω glossis pertinent, eae, cum conscriptae sint non επικλησεω causa, sed ad poetarum aut scriptorrem aut oratorum loco aliquos interpretandos, ne

verbo luidem imae sunt in hae iidem illi aestione neque singulas curamus, utrum Hesychii a Diogeniani opera in lexiconmesychianum perVenerint auctores enim eorum primarii qui fuerint constat, neque solent ab editoribus in adnotando neglegi. niti quoque licet animad-Vertere, in hoc glossariim genere epitheta poetica et ἐπικλήσεις sacras saepissime confundi, ut par erat in explicandis scriptoribus. Haec lemmata ubicumque remota sunt ingens restat at Vaglossarum ἐπικλησεων, Hesychii propria 3), praeter numerum eo quoque memorabiles quod Omnes ad Vera ἐπικλησει pertinent, nulla ad epitheton ullum poeticum, et luod omnes n- σεω causa adseruntur, non ut locus ullus e scriptore petitus adumbretur, sed ut indicetur quae cui deo quonam loco fuerit: ἐπίκλησεις. Alvie has quidem glossas Hesychium Diogeniano debere ut per se patet neque omnino argumentis indiget, ita ad ii suidum perduci potest, cum unius certe glossae auctor Diogenianus diserte nominetur Hesychium enim cum scribat Bριτο- in M. Schinidisiunaest Hesych. p. LXXX.

26쪽

μαρτις ἐν ΚρWη η Ἀρτεμις, e Diogeniano pendere, scholion Callimachi hymn. II 190 testatur: Βριτόμαρτις ονομα κυριον της ὐμφης - ης καὶ Ἀρτεμις ετ ρῆτη ριτεμαρτις τιμῶται, - Λιογενιανός. Sed

quoniam Diogeniani memoria non in uno Hesychio posita est, sed ille etiam aliis a grammaticis adhibetur, circumspiciendum est, an ab his aliquid lucremur ad Diogenianeas glossas ἐπικλησεω restituenuas aut amplificandas nam Hesychius, quamquam ex omnibus Mammaticis plurimas Diogeniani glossas servaVit, tamen easdem tuam maxime

decurtaVit; et saepe fit, ut eandem Diogeniani glossam apud alium scriptorem integriorem inveniamus. Qua in tuaestione nihil iuvamur

scholiis latonis ), scholiis Nicandri ), exico Semeriano quinto '), e

x Sehol. lat. Eryx. 392 A ad vectum concinit eum Hesychio a v. λευθέριος Ζευς, Iae glossa non ex Harpocratione s. v. Ἐλευθέριος p. 70, 11 h. Et M. Suid. pendet. - Ceterum de Diogeniano in scholiis latonicis adhibito est egregias Leop. Colani disquisitiones supplemento tertio decimo mecheisenii annalium insertas l8M p. 786 s.3.3 Nisi quod coniectura, qua eursius Hesychi glossam s. v. Ἀφαία emendavit, confirmatur schol. Nie Alex. 18. in Boysen. de Harpocrat lex font. p. 45 Colin. l. l. p. 25. Seg glossa A. V. Zειροφόρος . 261 19 Hesychio S. V. par, glossa Seg. V s. v. Ζωστηρ p. 261 3 Hesychiana parcior est. Praeter has Diogenianeas si quas habet lex.Seg. V επιπλησεω glossas, eae ad illud exi eo Aetoricum pertinent, quod et cognatum fuIsse eum Harpocratione et usurpatum a Photio, scholiis latonicis,lexicis atmensi, Bachmanniano, Seg. V Leopol Cola luculenter ostendit t. l. p. 826 s. . Qui si ullano hoc glossarium vindicat, de nomine hominis dubitandum est fuisse autem talem libellum pro explorato habeo. Huic adscribendas sunt glossae hae: Seg. V p. 207, 32 Θην ἱππία lex Bachm. p. 38, 10 Baehrn.

Atheniensium et Apollineu Δήλιον Πυθιον Lex. Seg. V p. 299 8 Πυθιος καὶ Δηλιος). Juppiter Ruten Nαῖo duabus glossis explicatur Seg. V p. 279, 21 Mo rac et p. 283, 13 Ναχυ Διος , quas ad unius oratoris locum pertinere

censeo alteriam quidem lemma verba scrIptoris alicuius exhibet. In altera autem ne quid praetermittam temeris nomen dudum est restitutum restituendus est

ναυαγήσας διεσώθη ἐπὶ τῆς πρυμνης καν ἱδρύσατο ἐν Δωδών Διδ Ναιου Μόν.

27쪽

quibus sontibus nullus cum Diogeniano non consentit hic illic in ἐπικλη-- explicationibus, nullus Hesychium auget Clementis autem de

scholiis loqui melius erit in ultimo hamam quaestionum capite, OSi quam Summam rei absolverimus. Contra luid e Callimachi scholiis ad Diogenianum redundaret, supra exposui, cum locum a Ferrem es est de Britomartide reliqua autern ἐπικλWεο- scholia Callimachea alia aliunde provenerrant ), si quidem Vere statuitur eas adnotationes, Iae nunc in codicibus raro ad Verba Callimachi adspersa sunt, omnes non

ex uno a continuo commentari fluxisse, sed variis temporibus adscriptas AESSe.

Ne Suidas luidem plus quam unam ex ἐπικλήσεων glossia Diogeniani repetivit, eam autem ita ut adiPes Inde lucremur:

Atque Hesychii quidem glossam e compluribus compositam esse V. de Wilamo vit me docuit prima enim verba ώς δαπάνη non ad notionem Vocis, sed ad accentum consorinationemque vocabuli reris

Perieres et Icarius Penelopae sunt consanminet, quam olim in fabulis antiquis Thesproticis partes aliquas egisse e Pausania potest colligi, qui UI 12 5 haec dicit: Areades πνελόπης δι εἶναι τάφον φασὶν οὐχ ὁμολογου-κ τα ἐς αυτ σποιήσει τη Θεσπρωτιδι νομαζομενη Ἐν ταύτη ἐν γέ ἐστι θ ποιν σει ἐπανῆκοντι ἐκ Τροίας οδυσσι τεκεr τη προελόr v Πτολιπορθον παῖδα. Cf. Wilamowitali disquisitiones homericas p. 1883, qui fortasse iniuria Pausaniae crimini vertit, quod Penelopam et Callidicam, Ulixis uxorem Thesproticam, confuderit. - Ceteriunapud Diogenianum fortasse olim eadem fuit doctrina et Hes. Δωδωνεύς Ζεύς. αυτὼς και αxo Δro eod. . Britomartis Diogeniani est cf. supra p. 43, veriun et vetustum scholion loci huius Callimachei servavit t. . p. 214, 22 Diana autem Oυπή soliol. ΙΙΙ204 olim in antiquis bonisque Callimachi commentariis inerat undo idem scholion exscripserant et tumium p. 41, 4 et veteres Verψlli interpretes, of schol. vet. ad Aen. XI 532 quicumque autem in codicibus scholion, quod nun est de

Venere Prisca, ad hymn. IV 307 appinxit, is nihil in manibus habebat aut certe respiciebat nisi Callimachi verba ipsa contra Apollo Cameus schol. II 1 scholiis Pindari Pyth. V 10 debetur, hominis opera byzantini, Opinor, descriptus. Quae cum ita sint, quo sint referenda scholia I 7 et II 69, diiudieari nequit nee ad Diogenianum certi quid tuam redundat.

28쪽

similitudine exempli illustranda pertinet paullo post si abicitur codiruptissimum δόρυ, quod adhuc nemo aut sanavit aut intellexit, glossa aliena inserta est ἐργατική τεχνῖτις, εργάτις, Maae vecta ad lemma ἐργάνη omnino non possunt referri. Haec si sustuleris, reliqua 'rent

quae olim eadem cognominia interpretatione excipiebantur, quae minoest apud Suidam. Itaque Suidae glossa prorsus eadem est quae Hesychiana, nisi luod e Diogeniano pauca serVaVit, quae apud Hesychium exciderunt. Nunc videndum est de Elymoloocia. quibus Oudianum cum parcissimum fuerit in Diogeniano exscribendo ), non mirum est rarissime

exhibere επικλησεω glossas. Tamen duae extant f Τρυσίβη p. 10, 25 σαλαρῖτις p. 49 23 , optimae ac doctissimae illae quidem,

quas, quam tuam in Hesychio non redeunt, Diogeniano nihilominus adscribere propterea non dubito, quia eundem visum ad Diogenianearum ἐπικλῆσεω similitumnem conformatum habent quem pleraeque glossae επικλήσεων Hesychitinae Diogeniani utique propria sunt επι λήσεων lemmata.')Jam vero in tymologico agno Diogeniani usus quamquam non admodum creber est, tamen latius patet quam Oncessit, qui nuper de Diogeniano tymologici Magni auctore commentatiunculam conscripsit, G. Schoeniann in Comment in hon. Studemundi Argentorat 1889, p. 123 sa). Qui cum vere observavisset Diogeniani nomen nulli glossae in Et M subscribi post glossam s. V. ειεν, tamen ratiocinatus hanc ob causam credi non posse Diogenianum post litteram E ab tymologo usurpatum esse ereaVit. Dudum enim Boysenus glossas Et M Diogenianeas, viae incipiunt a litterad, composuit t. l. p. 69). Nam etsi recte brtasse negavit Schoemannus librarios inculpandos esse, tamen illud quoque potest cogitari ipsum Mammaticum, qui tymologicum confecit postea piguisse in nominex In Gudiano Diogonianes perpauca insunt, at insunt documento certo sunt glossae nonnullae, quae R ἐπιαλa isti non spectant. Nam glossa Hesychiis v. Ἀναυρο redit et in toto Diogeniani nomine ornata. p. 100, 5 et in Gudiano p. 3, 36; item glossa Hesychii s. v. πιό in to M p. 122 25 Diogeniano adscripta invenitur in Gud p. 65, 27; item Gud. s. v. ἀπλητα p. 65, 45 - es. απλετα, σπλετον, ἄπλητα - t. M. 123 11 Gud. s. v. ἀταλαίπωρον . 88 30 Hes. ταλαίπωρος - Et M. p. 162, 35. Unam s. v. Zατρεύς . 227 88 Diogeniani

esse in ultimo capite ostendam.

Reliquas επικλήσεων glossas Gudiani numerabo, cum de tomo dicam; unam e scholiis Lycophronis desumptam Καδμος p. 290, 23 - ad Lyc. 16 schol Lyc. 219 He denotavisse satis erit.

29쪽

addendo peraeverare seque rationem Schoernamnis habet artim glossariam, quae in me his litteris ABCDEAEtymolom e Diogeniano sumpsit nomine non subscripto idem fieri vel in posterioribus litteris utique concedendum est. Ex επικλήσεων numero certe Diogeniano adscribendae sunt glossae quattuor, quas praeter Hesychium nemo

s. V. πόμνιος 131, 23, s. V. ιδυμαῖος . 272, 44 Diogeniani esse in ultimo huius fasciculi capite ostendam. Ceteras praeter Diogenianeas ἐπικλήσεων glossas in propatulo est Et auctorem hausisse ex iisdem fontibus, quos in reliquis glossis a deorum epithetis alienis solebat adire, vin opus suum componeret ex Orione ) e liotio, e lexico Seg. ex alii auctoribus etymologicis , es Methodio ), Stephanes Byzantio si Arriano q), scholiis

glossam nune in Orionis lexie non servatam ad hoe referendam esse subscriptio Elimi docet: Ἐνοδία ἡ κατη. τακυρογός. ρακλειδης. in Co 1 1. I. p. 828. Ceterum rhetorie est etiam IOssa. s. v. 'Eπά-

' ἈγεσΩαo p. 8, 32 schol Callim im Pali. 13R, Ἐλδημως . 58 20. s. v. Γόργυρος p. 238, 40. - Etiam Apollinem Zωστήριον . v. Ζωστήοoommemoratiun p. 414, 19 Stephano debet; nam ibi ad idem Iemna duas glosino conferriminantur, altera e solioliis homericis repetita schol AB ad Δ 132. 133. 135 , altera geographica ad promunturium Atticum Zosterem applicata Quam Stephano paullo pleniorem esse eo minus miram1r, quod Stephani exemplar in tegrius timi auctori praesto fuisse . GeMken nuper multis locis collatis evicit De Stephano metantio capita duo Gottingae 1886 p. 34s.). Tertia autem Elimi glossa ζωστήρ p. 414, 23 ex Apollonio Sophista desumpta est. Neque vero ulla ratio hoc loco inter tum Mum et Diogenianum Hes. ζωστήν intercedit.' s. v. Ἀφεσιo p. 176, 23 Arriani Bι Θυνιακά laudantur argumenti paritate eonmotus eidem Arriani libro Nilamo vitetitia adtribuit Junonem Zευξιδίαν Α--vorem p. 409 283, cuius glossae ultima Verba Ie restituo: τ δε του στάχυς συνέβαινε βλαστάνειν και ἀνθεῖν, Ἀνθειαν ' αν ἄνθεα 'α vulgo iaαλεσε.

30쪽

Transeo nunc ad motium, quem Diogeniano usum esse Boygen

optime demontravit '). Qui esychii copiam hi ἐπικλησεω glossis Diogenianeis aeuget:

se 1oliis Lycophronis in turnim nonnulla perirenemant, quRe nune in codice Lycophronis Marciano nequaquam exiliora exstant; Lat. . . V. Boαγίδα 203, 24 cum schol Lyc. 652, t. Μ. ηρυ α 411, 30 emn schol Lye 449, Et M. f. V. Κηραμυντη 511, 27 eum schol Lyc. 663, t. . s. v. Λαφέστιος 557, 1 cum schol Lyc. 1237, t. . . . Tvμιεύς 53 8 eum schol Lyc.70K t. Μ. s. V. Teoπαια p. 768, 5 eum schol Lye. 1328. Quattuor autem imveniuntur glossae, qua cum in turn um reciperentur, scholia Lycophronis integriora erant quam nunc: s. v. Ἀλαως 58 4 cf. Lycophr. 193, 2λενέα 298,

μον Ibycophrone in v. 66 commemoratum hoc lemma iure Veschenarius rettulit . Quarum glossaram subscriptiones eum praeter primam s. v. Ἀλαmo omnes Oriun grammaticum nominent cumque s. V. ἁλσία Orum scholus Lycophronis usum esse aperte indieetur is Moμνήματι Λυκόφρονος Ἐρος). apparet etiam glossae S. V. 'Aλαro subscriptionem, qua est in libro a υτως Ωρέων, mutandam esse in osτως ρος. Nam neque Orio Ibycophronem adhibuit et res

quoque illa glossa exposita adeo cum ori doctrina glossa a. v. Εἰλενία tradita consentit, ut unius loci eontinui particulas duas duos in locos dispositas esse intellegamus; tymologus enim Ἀλατος, inquit, Απόλλων Φιλοκτήτης γὰρ παραγενόμενος ς Ιταλίαν αὐτου συμβεβχνότος ἱδρυσατο Απόλλωνος Αλαίου υρόν, λ και ὁ τόξον ἀνέθετο, et paullo post Esλενία πόλις καὶ Εἰλενία Αλπῶ. Φιλοκτητης γὰρ παραγενύμενος ἐς Ιταλέαν ἱδρύσατο Κιλε νέας Ἀθηνῶς ερόν ἀπ του ἐν ἐκείν συγκεκλεῖσθαι ψ τύπη κτλ. Itaque cognoscimus, qua ratione in scholiis Lycophronis ab Oro exscriptis inerva ιλενία potuerit tractari, quamquam apud Ibyeophronem omnino non invenitur. Accedit una glossa S. V. Σαλπιγξ 708, 2 quae fluxit e scholiis Lycophronis v sl 5. 98M plenioribus, sed inrato x subscriptione caret. s. v. ριμῶ 213, 4 in schol. p. h. III, 861), Πτωνία 479 46 est schol. Αp. h. I 5κὶ, -τΩιος 609, 20 in schol. Ap. Rh H 905 eadem doctrina est in schol. Soph. Αnt. 1146 .' s. V. Ἀκτι γ 54, 26 in schol. Theocr. V 14 .

y s. v. Λιτοφάγος . 27, 51. - Glossa poetica est etiam s. v. ' ωου

, 26, 48. ' l. l. p. 65 s.

SEARCH

MENU NAVIGATION