[Epikleseis theon], sive, De deorum cognominibus per grammaticorum Graecorum scripta dispersis [microform] : dissertatio inauguralis philologica quam ...

31쪽

Hesychitis Kαραιός κεν παρὰ Βοιωτοῖς -- προ γορσεται. ώς μέν τινές φασιν διὰ το φηλὰς εἶναι, ἀποτου κάρα.

Praeter hae lemmata Photius saepius eum Hesychio ad ErlDLun oncinit, ita tamen, ut nihil ultra hune praebeat clines Phot. s. v. Ἐρμῆς Στρ φατος Στροφατος Ἐρμῆ Λικνίτης, οδιος, ero mi Photii autem glossas. V. ' γά sumpta est ex 'Pausania auicista, LaustatL comm in Odyss. p. 1437, 48 eadem Photii glossa quam maxime recedit ab Hesychio, qui a v. meram Prorsus Peculiaria habet; et supra p. 5. Glossa cornica est Hes Phot. s. v. ταίρας, tra-gIea Hes Phot. a. V. Σαρωνία. Pausaniae autem atticistae usus num i ἐπικλησεων glossis ultra mercimi apud Photium pareat dubito vindicari certe PauSaniae non Possunt Re glossae, quae aut ad ad ἐπαλησε non atticas pertinent aut doctrina auetorum Iaudatoriam insime sunt; id enim ipsum Photius Pausaniae crimini vertit bibl. eod. 1M , quod in scriptoribus Iaudandis ab Aelio Dionysio superetur. Ceterum ut in Hesychio, ita in Photio eas glossas ex disputatione sustuli, quae aut ad aetiolia Aristophanis aut ad Harpocrationem revocandae Sunt. Quas utem proprias habet Photiua ἐπιάλωm, eae ad locum aliquem scriptoris aut poetae se spectare ipsae aut disertis verbis aut lemmatis forina testantur; velut s. v. 'Υης glossa prior, glossa s. v. Φίλιος. Contra emendando e ἐπικλήσεων iunero re-IDOVend est glossa s. v. Καροπη. Traditum est. Meor ' 2m , dubitavit descriptura Bachmann Aneed. I, p. 480 , aeribendum est aut Κεκροπία meum aut id quod Viliano vitaius praefert Κεκροπίη ' θαλ

32쪽

Haec habeo, i suae Diogeniano aliis eclericia restituam. Quibus praeter Hesychium peculiarem in ἐπικλη-- glossis sontem non fuisse

est manifestum. Contra Diogenianua ἐπικλησει innumeras exhibet, propria Re Per se stantes omnes, spectantes ad deos deas lue omnes quotquot Graeci noveriant. Quas glossa e peculiari libro fluxisse inde potissimum licet intellegere, quod non solum ex numero ingenti paucissimae cum aliis eiusdem lemmatis interpretamentia coniunguntur, sed etiam, si quando ad unum lemma Variae praeter ἐπικλησει explicationes sunt uiscriptae, aut a deorum epitethis adeo abhorrent, ut επικλησει ad adios auctores esse referendas facile intellegas glossas lueinter se siversas esse conglutinatas, aut id luod mavissimum est ea Iae ad Eπικλήσεις non spectant, apud alios scriptores redeuntat lue unde sumpta sint potest demonstram, επικλWει autem ipsaenus luam Hesychii non sunt propriae. Velu επικλησεις nullius sunt nisi Hesychii, reliqua autem praeter eas e scholiis aut glossis homericis

quaest Lacon. p. 61); aut quae ad επίκλησιν Hesychius adglutinavit, ad attici starum exica aut glossaria rhetorio aut Etymologica pertinet,

Lexicon Bachmannianum in quo Diogenianum esse expila uin Leop. Colin censet t. l. p. 794. 14 neque potest negari multas inesse glossas Hesychianas vilissimas, in litteris B- ne unam quidem ἐπικλή ω glossam habet praeter Jovem Eprio p. 31l 3 achm. , qui apud Hesychium non est in littera autem A quam ubertate prae ceteris excellere notum est, si quae inveniuntur ἐπαλησεις aut ab Hesychio diserepant f Ἀζησία 36 4 achm. Hes. aut ab eo alienae sunt raro p. 24, 10 Baetim. nonnullae sunt cum Harpocratione cognatae cf.L. Colin. l. l. p. 826 s. , velut 2 quia inaei p. 38, 10 Bael m. cf. quae supra dixi

p. 4 et Ἀγλαυρο p. 13, 15 actam. Harp. p. 3, 3 Blc.); In aliis latent scholia

Aristophanis, quae etiam esychius exi cripsit of Ἀχαία p. 174, 23 achan.

Itaque auctor exici Bachmanniani unum certum Diogeniani fontem neglexit, nisi a Colini sententia mavis recedere.

33쪽

opera se egantur. Quodsi Diogenianus peculiarem stπικληρσεω au torem usurpavit, quaerendum, nurn iluid de huius libri indole e glossis Hesychianis possit emi Atque illud imprimis conspicuum est Diogenianum non uiuus hominia doctrinam certam ac sibi conatantem reseree, sed collectione ἐπικλήσεων hausisse. Nam quisquis primus illas glossas composuit, Is cum ad omnes Graeciae restione pervagaretur, debebat perinultos Varii generis libros adire, neque potuit aliter agere, luamcumque rationem sequebatur. Atque quamquam Hesychius, ut nune est laceratus et decurtatus, paucissimos auctores nominat, tamen documento est imprimis miniindo locorum, urbium gentium insularum provinci-Rmm, quae in hoc genere glossarrem adferrentur; atque ut lucidum fiat, quam alte repetenda fuerit haec doctrina, tabulam locomam proponam, in i sua ea nomina litteria in linati imprimenda curavi, quae etiam alios apud scriptores invenituitur. Notanantur autem Abdera

tabula id animadvertem1um est nullum cultum barbarum aut Romanum apparere, sed omnes glossas intra deorum graecor II επικλήσειέ contineri; nam eae tuos Iu επικλησεις, quae apud Edessaeos, Seleuciae,

Itaque vera est opinio Wilamo ritis, qui M. HORSam s. v. Κεραύνιος non ad Seleuciam Babyloniam, sed ad Seleuciam Syriam in mare sitam spectare arbitrat a.

34쪽

Sidone in usu fuisse reserantur, ad Graecorim relistionem pertinent ea autem Hesychii lemmata, quibus barbaroriim sacra explicantur, Velut S. V. 'AM'), iam , alia, non ἐπικλWεις, sed nomina deorum proponunt. Accedit, quod se auctores, quos Hesychitis nominatim affert, genere inter se diversi sunt nominat enim Antimaelitren poetan, κειροφόρος), Apollodo maph1losophiam et grammareiciam layρενς) HOWrerum epicum Ἱππιος), Gorgonem, sitii de sacris Rhodiomam scripsit c ιπολιαῖος Theopompum historicum Aoνάκταν). is ethotio addem1i sunt Aristophanea Thebanus, Ister Callimachius, Crates allota, Socrates Cous Ac moti potissimum

glossia cognoscimus de eodem comomine saepe Omplurium auctorrem

sententias referri ad Apollinem certe Moεω explicandum duos attulit, duos de Iove Homoloio. tiam apud Hesychium . V. Ἱππως primum a physici φυσια-ς adsertur Homeri testimonium, cui mytho-yaphoriim opiniones opponuntur. Paene eadem est Tatio earum glossariam, quibus Hesychius scriptorum nomina non apponit, sed alia ratione LVersas sententia significat; velut a. v. 'μποδμης' mmiam

aut . V. Φυτάλμιος πιυς συγγενης η ζωονόνος. Nonnullis auten ἐπικλήσεσι praeter nomina deorum et templorari loco explicatione adduntur atque in his quoque diversissima interpretandi ratione comoscimus aliae enim a fabulis repetuntur os s. o. Avis,AνξHημος, κάλειος, Ἱππιος, Κάρνειος, Κύννειος, ' oui , aliariam via ac notio explanatur ut a. V. κρία Ἱκετησιος, Ἱμφιος, Γεώς, Φυτάλμιος , aliae dπὸ τόπου derivantur cf. s. V. πῆ Θυμβραῖος, Παγασίτης, Σελλασία), de aliis philosophorum doctrina citatur s. V. Ἱππιος), alioriam Veriloquia exponuntur a. V. ζησία, Ἀναξιδώρα, ἀνησιδώρα, μαλωσία, καραιός, Κυντειος, μυίτης, ' ouως . Ergo auctor Diogeniani, quaecum sue de quoque cognomine dei

cuius lue poterat repperire, Videtur compilarisse, et ea quae nunc in Hesychio temporum iniuria raro inVeniuntur, olim ad omnes minax εις adscripta erant nomina deorum, cultus templorramque loci, explicationes ac veriloquia, AMI c fabulis repetita aut ex historicis desumpta, nomina testium. Quo vero oresne ἐπικλησεις αpud Diogeniani luctorem se e ceperint, suamquam perspicere non licet, tamen id certum est eum, De hae glossa et Useneri de historia religionum disquisitiones I p. 34, 1M. Vide Tovsseri genealogiam atticam p. 30M.

35쪽

quisquis hit, elementorum seriem non respexisse. Nam nonnullae glossae inveniuntur, in quibus ordo literarum in corruptelis nititur; velut Ceres Aoυσία in literam E aberravit s. v. ἔλουσίa, Cere muria in litteram A s. v. Ἀμφιμυσίων Baechus Avasto in altilem litteram A s. V. ναλος), Martis cognomen istam corruptum ad Naviavi litteram i migravit. Etiam intra fines eiusdem litterae interdum peccatur; quibus e mendis ea, quae in tacismo, qui dicitur, aut aliis levioribus in erroribus posita sunt, nihil ad rem Sed coreupta est Bacchi cognomen 1λυνευς' ιόνυσος ἐν Σάμε; Verrum est udiunrepertum 1λελευς; tamen glossa nunc collocata est inter eas Oces, quae a litteris nι incipiunt Bacchus 1λευθερενς Hesychio salso audit 1λευθερός; titulue inter voces ελευθερον ἔλευθεροστομω locum habet.

Rem Vero conficit una glossa, . . lassata, cuius emendatio a Meursio Proposita Vera a certa est et confirmatur schol. Nicandri l. 18:

est Dictymaae cognomen, sed et vais et isίκτυννα Dianae ἐπιχλησεις sunt. Ita sue eodem loco a Diogeniani auctore duo epitheta Dianae tractabantur, quorrum alterum ad litteram is, alteriam ad litteram pertinet.

Etiam Minerva. Αἰλια ad litteram E aberravit; sed hanc glossam esse scholion poetii alicuius lemma docet: εν δ' Αἴθυιαι

39쪽

a In Vero paullo altius adsurgamus pergamusque ad Athenaeum, qui non saepe, sed uberrime de deorum cognominibus narrat.

oficiscendum est a libro tertio decimo PraedicaVerat amorem Myrtilus, cui Cynuleus adversatur. Atque inde a p. 567 sermonem instituit de meretricibus, quarum de vita 1lt1 comicorum locis allatia agri deinde pergit 568 d ad lupanaria, quae quomodo instituta fuerint nonnulli Eubuli Xenarchi pie loci docent. Et haec quidem inter se cohaerere in manifesto est neque opus est visputatione. Ne id quidem miram est quod statim sequitur 569- καὶ Φιλήμων δ' ἐν δελφοῖς προωτορων τι πρῶτος Σόλων διὰ ν των νέων ἀκμν εστησεν ἐπὶ Οἰκημάτων γύναια πριάμενος : ita qui loquitur, eum Versus hilemonis allaturum, et si attulit, sine ulla intercapedine appositurum esse On- fissimus. Sed quid noster P pergit sic: καθὰ και μκαυδρος ὁ Ἀ- φωτιος ἱστορεῖ ἐν τρίτου Κολοφωνι ων φάσκων αντον και Πανδῆμον Ἀφροδίτη ιερὰν πρῶτον ἱδρύσασθαι ἀν' ν ηργυρίσαντο αἱ προστασαίτων οἰκημάτων. is nexum interrumpi ostendere non opus est, a Siquis dubitet, legat, quae illa excipiunt: ἀπ ο γε Φιλημων οντως φησί ' σὴ δ' ει απαντας ευρες ανθρώπους κτλ: non modo laudat Versus, sed particulis dia oo ipse sermonem interruptum indicat et Ia interposuit, ea prorsus aliena sunt a proximis nam hausta sunt non comicis, sed e Nicandri Colophoniacis neque de lupanaribus quidquam nori proserunt, sed qua de causa Athenis templum Veneris Πανδήμου conditum sit. Addit nonnulla Cynulcus adversus yrtilum de Aspasia et de Laide, sed paullo post Myrtilus ad dicendum meditur seque ita defendit, ut non de meretricibus, sed de amicis e locutum esse commoneat et cum convivamam more orationem nonnullis luminibus e Callimacho, Ephippo, Aristagora petitis exornaverit, vocis istae diversas esse simificationes demonstrare conetur 571 ἀλλ περι ω δντως ταιρωντ- λόγον πεποίημαι τουτέστι των φιλίαν δολον συντηρεῖν δυναμώνων,3.

40쪽

Expositurus igitur est et vocabuli ἔταίρα sententiam duplicem esse et amicas recte ἔταίρα Vocari; et exponit postea Sed antequam ad noVam hanc quaestionem perducamur, in nonnulla incidimus, quibus orationem divelli animadvertimus. Legas enim, quomodo Myrtilus pergat: 'πὸ

της παρὰ τοῖς λάθνεαίοις καλουμένης ταίρας τῆς 'Αφροδίτης περιης φησιν ὁ ΗΘ αῖος πώλόδωρος εν τοῖς περ θεῶν ουτως ' Exaίρανδε ν Ἀφροδίτην η' τους ταίρους καὶ τὰς ταίρας συνάγουσαν το οσέστὶ φίλας. articula Cante re posita colligimus, Veriloquium Oeis ἔταίρα antecessisse; at non antecessit. Veriloquium autem illud, quo nomen Bαψ ab Atheniensium Venere Vulgivaga repetitur, ut est per se ineptiun ita et inVentum et appositum est, ut aliqua ratione Apollodori locus adnectatur. Qui ipse illi ad meretrices, sed quae sit Veneris cognominis significatio breviter docet. Sed multus sum in re aperta aliurule enim Athenaeus inseruit, Maae de Veneremeretricelegerat. Verrem ne hic quidem in obscuro est, qua re commotus Athenaeus Apollodora fragmentum farragini Versuum e comicis repetitorum inseruerit. Nam Apollodorus, ut sitan ἐπικλησεω explicationem stabiliat, haec addit: καλουσι γουν καὶ αἱ λευθεραι γυναῖκες ει καὶ νῖν

μάλα μεν φίλαι ησαν παῖραι. Quem locum Apollodor esse, non Athenaei, quia eo dempto Verba oὐι δ'εστι φίλα non intellegantur, V. de Wilamowit me monet. His autem in Verbis inerat ea, luam Myrtilus et Athenaeus postulabant, Vocabuli ταίρα explicatio. Qua prolata Myrtilus ad comicos reversus pergit disputare et duplex esse genus nomenque xaψα denuo demonstrat, cum nonnullis comicorum

locis, Menandri Ephippi Eubuli Antiphanis Anaxilae, earum vitam ita illustret, ut horum Versus ad illud discrimen videantur spectare os imprimis Menandrum, Anaxnam, Antiphanen p. 572 a. b. . Huc

quae faciunt optime cohaerent neque ordo sententiam1m Verborumque nexu potest Vituperari. Omnis autem orationis perpetuitas evanescit,

simulac pathicorum mentio facta est 572- . Ac statim comoscimus, inde ab hoc loco Athenaeum versam in scribendi genere longe alio. Antea enim rem sic instituerat, ut, quidquid gerebat, tuas filo Ontinuo conecteret; nunc nihil iam nisi doctrinae et eruditionis documenta coacervat et auget locosui locis cumulat, ne lue ulla inter eos intercedit ratio aut adfinitas, nisi quod omnium argumentum meretrices sunt, de quibus videtvi congessisse quidquid ubique poterat invenire.

Ne id litidem abhorrere ab Athenaeo notum est asser igitur de