A harmony of the four Gospels in Greek

191쪽

ἔσεσθε μισουμανοι πυπάντων δια τὸ ὀνομά

επιστρεψάτω πίσω ἔ- ραι το ἱμάτιον αὐτου.

I αι δὲ ταις ἐν γαστρὶ

σεως ἐστηκότα που οὐ δεῖ, ὁ ἀναγινωσκων νωιτω, τότε οἱ εν ῆ'Ιουδαιρι φευγέτωσαν εἰς τα ρη,

δωματος μη καταβάτω μηδὲ ἀσελθάτω δραι τι ἐκ της οἰκίας αὐτου,1 και ὁ εις τον ἀγρον μηἐπιστρεψάτω εἰς τα - πι- δραι - μάτων 1 αὐτῶ. οὐαι δε ταις ἐν Io est Dan. a 27.

192쪽

εκάναι - αν ἐσώθη πωπα σάρξ δια δὲ

γαστρι--σαις καιναῖς θηλαζουσαις ἐκείναις ται -- s. I προσευχεσθε δὲ ἶνα μὴ 'νεκπω, χειμωνος. I ἔσονται γαρ νημεραιεκεῖναι θλίψις, ἴα συγπονεν τοιαύτη ἡ

20 και ει μη καλόβωσεν

γαρ ἀνάγκη μεγάλη

χαίρης και αἰχμαλωτισθησονται εἰς τα ἔληπάντα, και Ἱερουσα λημ ἔσται πατουμει ν- ἐλων, α ι - πλη- θωσιν καιροὶ ἐλων. αν σώθη πασα σάρξ ἀλλα δια -- εκλεκτους,υς ἐξελεμ-2 το ἐκολόβυ-- τας μέρας. και τότε ἐάν τις ὁριι ει ν ιδ οῦδε Ἀριστός,2 ιδε ἐκεῖ, μη πιστεύσε. ἐγερθησονται δε φευδόχριστοι και φευδοπροφηται και ποιησουσιν σημά και τέρατα - - ἀποπλαναν, εἰ δυνατόν, τους 23 κλεκτους. μεῖς δε βλέπετε προεώρηκα ἐγει πάντα.

νη - δώσει - φέγγος αυτῆς, και οἱ ἀστέρες

24 Ἀλλα - κειναις ταῖς μέραις μετὰ την

θλίων κείνην ὁ λως

πως ἔσονται εκ τουουρανοῖ πίπτοντες, κώαἱ δυνάμεις αἱ εν - ουρανῶς σαλευθησον-

25 Και ψονται σημάαεν -- και σελήνη καὶαστροις, και ἐπὶ της

193쪽

δυνάμεως κα δόλο

Ἀπὸ δὲ της συκῆς

μάθετε την παραβωλην. ταν δη ὁ κλάδος αυτης γενητω ἀπωλος και τα φυλλα ἐκ νηὶ, γινώσκετε τιεγγυς το θέρος ουτως και νεῖς ταν ἴδητε

ταυτα πάντα, γινώσκω

τε - δγγύς ἐστιν ἐπιθοραις ἀμην λεγω - μῖν, ου' παρέλθη

γενεα αν -- αν πάντα ταυτα γωνται. ὁουρανος και η γη παρελευσεται, οι δὲ λόγοι μου ου μη παρέλθωσιν.

Περὶ δε της μέραου

26 καὶ τοτε ---ται τὸν υ ἱὸν του ἀνθρω- που ἐρχόμενον ἐν νεφέλαις μετα δυνάμεως 27 πολλῆς και δόξης καιτοτε ἀποστελεῖ τους ἀγγέλους και ἐπισυνάξει τους κλεκτους ἐκ των τεσσάρων ανέμων ἄπ' ἄκρου γῆς ἔ-

τω και ἐκ - τα φυλ- λα, γινώσκετε τι ἐγ-29 γυς - θέρος ἐστίν ' ου-

τως και νεῖς τανιδητε ταυτα γινόμενα, γινωσκετε τι ἐγγυς

30 στιν επι θυραις. μὴν λέγω μῶν τι ου μηπαρέλθη ἡ γενε αυτη

νὸς και ἡ γῆ παρελευ-

s Περι δε τῆς μέρας λ

27 καὶ τότε ὁ νται τον υἱὸν του ἀνθρωπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλη μεσὰ δυνάμεως και δόξης -- 28 λης ἀρχομένων δε

τουτων γίνεσθω ἀνακύ- φατε και πάρατε τὰς κεφαλας μων, διότι

ἐγγίζει Ἀπολυτρωσις

a δένδρα - ταν προβάλωσιν δη, βλέποντες

αφ' ἐαυτων γινωσκετε

μι δη ἐγγυς το θέρος

32 λεια του θεου. - λέγω μῖν τι - μη

παρέλθη ἡ γενεὰ αυτη

εως αν πάντα γένητω.

33 ὁ πανὸς και ἡ γῆ

παρελευσονται οι δὲ λόγοι μου ου μὴ παρω

194쪽

ου εἶ λθεν Νῶε ει - κιβωτόν καὶ κ ἔγνωσαν - λθεν ὁ κατακλυσμος καί

πι - καθευδοντας o δε μιν πω, παπιλλε νω, γρηγορεῖτε. γαρ ἐπι πάντας τους καθημένους ἐπὶ προσωπον πάσης της

παντι κα. δεόμενοι ἶνα κατισχυσφ' ἐκ--γειν ταυτα πάντα ταμέλλοντα γίνεσθαι, κἀσταθηναι ἔμπροσθεντου υἱου του ἀνθρωπου.

195쪽

1 και ἀγοράσατε ἐαυταῖς. ἀπερχομενων δε αυτῶν ἀγοράσω λθεν ὁ νυμφίος, και

Is κρυφεν - ἀργύριον του κυρίου αυτου Ἀασα δὲ πολύν χρόνον ἔρχεται κύριος ει των δούλων κείνων και συναίρει λόγον με αυτων. και προσελθων ὁ τα πέντα τάλαντα λαβων προσηνεγκεν ἄλλα πεντε τάλαντα ερο κύρια, πεντε τά-2 λαντά μοι παρεδωκας, δε αλλα πεντε τάλαντα κέρδοσα ἔφη αὐτω ὁ κυριος αὐτου ευ δουλε ἀγαθὲ και πιστε, ἐπι λίγα η πωπος, - πολλων σε κα-22 ταστήσω ἀσελθε εἰς την χαραν του κυρίου σου προσελεων και ὁ τα

πιστός, επι πολλων σε καταστη- εἴσελθε εα την χαραν - κυρίου σου.

24 προσελθὼν δὲ και ὁ - ἔν τάλαντον εἰληφω εἶπεν ' κυριε, ἔγνων σε ὁτι σκληρος ε ἄνθρωπος, θερίζων προ ους σπειρας, κώ συνάγων ὁθεν υ εσκόρπισας' et ' και φοβηθεὶς ἀπελθων ἔκρυψα - τάλαντον σου, τῆ γῆ Α ἔχεις - σον. 26 ἀποκριθεις δὲ ὁ κύριος αυτου ειπεν αὐτῶ πονηρε δοῖλε και κνηρέ, μεις μι27 θερίζω μου ο κ ἔσπειρα, και συνάγω ὁθεν ου διεσκόρπισα ' ἔδει σε - βαλεῖν

196쪽

32 6 αυτοῖ τότε καθίσει τι θρόνου δόξης -του καὶ συναχθησονται ἔμπροσθεν αυτου πάντα τα ἔθνη, κοὰ ἀφροίσει --υς ἀπ' ἀλληλων, σπερ ὁ παμην ἀφορίου ζει τα πρόβατα - των ἐρίφων, ' και, σει ταχεν πρόβατα ἐκ δεξιων αυ- σα δὲ ἐρίφια ἐξ ευωνυμων. M Tότε ἐρεῖ ὁ βασιλευς τάς ἐκ δεξιων,-- δευτε, ο ευ ρομένοι του πατρός μου, κληρονομησατε την πιιμασμενην μῶν βασιλείαν - καταβολης κόσμου. 35 πείνασα αρμα εδωκατε μι φαγεῖν, αἱ σα κώ εποτίσατε με ξένος - και36 συνηγάγετέ με, ' γυμνὸς και περιεβαλετέ με, σθένησα και ἐπεσκέψασθέ με, εν 3 φυλακῆ μην και ἡλθατε προς με. τότε ἀποκριθησονται αυρο οἱ δίκαιοι λεγοντες κυριε, πότε σε εἴδομεν πεινωντα και ἐθρέψαμεν η διφῶντα και ποτίσαμεν τω ' πόσε δε σε εἴδομεν ξένον και συνννάγομεν ν η γυμνὸν και περιεβάλομεν; a 4 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενουσα - φυλακὴ και ηλθομεν πρός σευ και ἀποκριθεις ὁ βασιλεις ερεῖ αυτοῖς ἀμην λέγω μῖν, φ' ὁσον επω πατε ενὶ τούτων των ἀδελφων μου - ελαχίστων, μοὶ εποιησατε. 4 Τότε Ῥεῖ και τοι εξ ευ--ων ' προευεσθε ἀπ' εμου κατηραμένοι εἰ - πυρ42 6 Hώνιον - τωμασμένον του διαβόλω και τοις ἀγγελοι αυτου ἐπείνασα γαρ43 και Ουκ εδώκατέ μοι φαγεῖν ἐδίψησα και υκ ποτίσατέ με, ' ξένος μην και υσυνηγάγετέ με, γυμνὸς και υ περιεβαλετέ με, ἀσθενης και - φυλακὴ και Ουκ44 ἐπεσκέμαθέ με. τότε ἀποκριθησονται και αυτοὶ λέγοντες κυριε, πότε σε ιδ μεν πεινῶντα η δι--τα η ξένον η γυμνὸν η ἀσθεν η - φυλακῆ, και - διηκ 45 νησαμέν σοι ' τότε ἀποκριθησσα αυτοῖς λεγων ' ἀμην λέγω μῖν, ε -- - 46 ποιησατε - τούτων των ἐλαχίστων, ουδὲ ἐμοὶ ποιησατε. και ἀπελευσοιται τοι εἰς κόλασιν αἰωνιον, οἱ δε δίκαια εις λην αἰώνων.

Και ἐγένετο τε ἐτέλεσεν ὁ 'Iησους πάντας τους λόγους τούτους, εἶπεν τοις μαθηταῖς αυτου ' οἰδα-

κα ὁ υἱὸς του ἀνθρω- τα αυμα μετα δυο - των ἀζύμων Ἀπομ-

που παραδιδοται εἰς - μέρας, - νη πάσχα, σταυρωθηναι.

3 πότε συνηχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς και ι πρεσβύτεροι του λαου εἰς την μην του ἀρχιερέως του λεγομένου Καῖάφα,

197쪽

ἀπηλθεν προς τους -- χιερεῖς ἔνα αυτον παρα- II δοι αὐτοις οι δὲ - - σαιτε ἐχάρησαν και ἐπιπνείλαντο αυρο -- γυιον δουναι και

ροντες που θέλεις - τοιμάσωμεν σοι -- γεῖν το πάσχα;

18 ὁ δὲ

εἶπεν ' πάγετε εἰς τὴν πόλιν προς - δεινα και εἴπατε αυτεμ ὁ δωδάσκαλος λέγει ὁ καιρός μου πιυς εστιν, πρός σε ποι - πάσχα ι το των --

των μου. Fitu Da of thora vita

ρα των κύμων, τε τοπάσχα ἔθυον, λεγουσιν αὐτῆ ι μαθηταὶ αυ--υ ' που θελεις ἀπελθόντες ετ μάσωμεν ἔνα13 φάγης - πάσχα και

ἀποστελλε δυο των μαθητων αὐτου και λωγει αὐτοῖς ' πάγετε εἰς την πόλιν, και - παν σε υμ, ανθρωπος κεράμον δατος

θύεσθαι - πάσχα, και ἀπέστειλεν Πετρον καιπωάν ν ειπών ' πωρευθεντες σωμάσατεημῖν το πάσχα, ἴνα φώ γωμεν. οἱ δὲ εἶπαν αὐ-

198쪽

I σατε. ἀπελθοντες δὲ ἀρον καθως ειρήκει αὐ- τως, καὶ 'οίμασαντο πάσχα.

200쪽

I κεφαλήν. ' λέγει αὐτῆ σμους ὁ λελουμένος Οὐκ ἔχει χρείαν νίψωνθαι, ἀλλ' II ἔστιν καθαρος δε- και ἡμεῖς καθαροί στε, αλλ' οὐχι πάντες. ίδει - τον

παραδιδόντα αυτόν ' δια -- εἶπεν ἔτι υχὶ πάντες καθαροί ἐστε. I 'οτε - ἔνιψεν του πόδας αὐτῶν και Γλαβεν α ιμάτια αυτου και ἀνέπεσεν --I λιν, εἶπεν αὐτοῖς γινώσκοε τι πεποίηκα μἄν ' ἡμεῖς φωνεῖτε με ρ ὁ διδάσκα-I λος και ὁ κυριος, και καλῶς λέγετε ' Ἀμει γαρ ει υν γ ενι λα μῶν του πόδας ὁ κύριος και ὁ διδάσκαλος, και ὁ λεις ὀφειλετε ἀλληλων νιπτειν του πόδας Ι5 πόδειγμα γαρ δέδωκα ἡμῶν. ἴνα καθως ἐγὼ ἐποίησα ἡμῖν και ὀμεις πωγε.I ἀμὴν ἀμὴν λέγω ψαν, οὐκ ἔστιν δουλος μείζων του κυρίου αυτου, οὐδε απόστολος