Apomnemoneumata

121쪽

γαρ, εφη ὁ Κριτόβουλος, ρητοράς τε φαύλους ἀγαθοῖς

δημηγόροις φίλου οντας, καὶ στρατηγεῖν οὐχ ἱκανους πάνυ 16 στρατηγικοῖς ἀνδράσιν ταίρους. Ἀρ ουν, φη, καὶ περὶ Ου διαλεγομεθα, οἰσθα τινας ι ανωφελεῖς δντες φελιμους δυνανται φιλους ποιεῖσθαι , Δ Ου δ' , φη αλλε αδύνατόν εστι πονηρον οντα καλους κἀγαθους φιλους

κτησασθαι, κεῖνο δη μελε μοι, ει εστιν αυτὸν καλον κἀ

γαθὸν γενόμενον εὐετοίμου τοῖς καλοῖς κἀγαθοῖς φίλον

17 εἰναι Θράττει σε, ω Κριτόβουλε, τι πολλάκις ανδρας και τα καλα πραττοντας καὶ των αισχρῶν ἀπεχομενους ορας αυτ του φίλους εἰναι στασιάζοντας ἀλληλοις καὶ χαλεπώτερον χρω μενους των μηδενος δεξίων ανθρώπων. 18 Kαὶ ου μονον , εφ ο Κριτοβουλος, ο ἰδιῶται τοὐτοποιοῖσιν, ἀλλα και πόλεις αι τῶν τε καλῶν μαλίστα επιμελομεναι καὶ τα αισχρα ηκιστα προσιεμεναι πολλακις

19 πολεμικῶς εχουσι προς ἀλλήλας. λογις μενος πάνυ ἀθυμως χω προς την τῶν φίλων κτησιμ ουζε γαρ τους πονηρους ορῶ φίλους ἀλληλοι δυναμενους εἰναι πῶς γαραν η ἀχαριστοι η αμελεῖς η πλεονεκται η ἄπιστοι η ἀκρατεῖς ἄνθρωποι δυναιντο φίλοι γενεσθαι οἱ μεν οὐν πονηροὶ παντως μοιγε δοκοῖσι αλληλοις χθροὶ ἀλλον η φίλοιαο πεφυκεναι ἀλλα μην, σπερ συ λεγεις οὐδ αν τοῖς χρηστοῖς οἱ πονηροι ποτε συναρμοσειαν ι φιλίαν πῶς γαροι α πονηρα ποιοῖντες τοῖς τα τοιαυτα μισοῖσι φίλοιγενοιντ αν ει δε δ' καὶ οι ἀρετην ἀσκοῖντες στασιάζουσί τε περὶ τοὐ πρωτευειν ν ταῖς πολεσι καὶ φθονοῖντες εαυ-

122쪽

86MEMORABILIUM

τοις μισοῖσιν αλληλους, τίνες ετ φιλοι σονται και ν

α τίσιν ἀνθρώποις ευνοια καὶ πίστις σται Ἀλλ' εχει μεν,εφη ὁ Σωκράτης, ποικίλως πως αὐτα, Ἀριτόβουλε. φύσει γαρ εχουσιν οι ἄνθρωποι τα με φιλικά δεονται τε γαρ ἀλλήλων κά ελεουσι και συνεργοῖντες φελοῖσι καὶ

τουτο συνίεντες χάριν εχουσιν ἀλλ λοις τα δε πολεμικά

τά τε γαρ αυτὰ καλὰ και ηδε νομίζοντες περ τουτων

δε και ερις κά οργη κά δυσμενες με ὁ του πλεονεκτεῖν νερως, μισητον δε ὁ φθόνος αλ ομως δια τουτων παντων φιλία διαδυομεν συναπτει τους καλους τε κἀγαθους. διὰ γὰρ την ἀρετην αἱροῖνται με ἄνευ πονου τὰ μετρια κεκτησθαι μὰλλον η διὰ πολεμου πάντων κυριεύειν, κάὶ δύνανται πεινῶντες κά διψῶντες ἀλυπως σίτου κά ποτοῖ κοινωνεῖν, κά τοις των ωραίων ἀφροδισίοις δόμενοι καρ- 23 τερεῖν, στε μη λυπεῖν ους μη προσηκει δύνανται δε κάὶ

χρηματων ου μονον του πλεονεκτεῖν ἀπεχομενοι νομιμως

vetere non rePeritur.

22. νευ πόνου conlectura Hein-dorfi πολεμου Scripsi, Sententia flagitante. SCHΝ. Eadem aliut confusa,

Plutarchus in Armatorio p. 75 E

pecuniarias Δυνaντaι χρημάτων κοινωνεῖν ου μόνον νομίμως του πλεονεκτεῖν

ἀπεχόμενοι est idem 1asi dixerit δύ

Infra , , ΙΙ, Se Socrate το δίκαιον ait esS το των ἀδίκων ἀπεχεσθaι deinde instante Hippia . I 2, το νόμιμον dennit esse O δίκαιον. Sic , , I, Socrates dicitur re ac factis demon- SuaSSe Sententiam Suam de natura justitiae: Ἀλλa a εργω πεδείκνυτο ἰδία τε πῆσι νομίμως τε κaὶ φελίμως χρώμενος. et . , II, Socrates dicitur fuisse δίκaιος, στε βλάπτειν μεν μηδἐ μικρον μηδενa, ωφελεῖν δε τὰ μεγιστατους χρωμενους υτω. Vides, iod hic S του πλεονεκτεiν ἀπεχόμενοι, ita sisnificari vectis βλάπτειν 'δεν μηδἐ μικρόν : twae noc est in actu vitae wao νόμιμον idemque δίκaιo dicitur. In encom Agesilai c. II, 8, est de Liacone : ρημασί γε μην ου μόνον δικαίως ἀλλ καὶ ἐλευθερίως χρῆτο, τῶμεν δικαίω ἀρκεi ηγούμενος το εῶν τὰ ἀλλότριa no est ἀπεχεσθa του πλεονεκτεῖν), τωδ ελευθερίαν καὶ των εaυτου

123쪽

λοί διατίθεσθα , και την ὀργην κωλυειν εις το μεταμελη- σομνον πρώkνat. τον δε φθονον πανταπασιν ἀφαιροῖσι, τα μεν αυτῶν ἀγαθὰ τοι φίλοις οικεῖα παρεχοντες, τα δε2 πων φίλων εαυτῶν νομίζοντες. πῶς υν υ εἰκος τοῖς καλους κἀγαθους κα τῶν πολτικῶν τιμῶν η μονονα ΘΛαβεῖς, ἀλλα καὶ φελιμους αλληλοι κοίνωνους εἰναί οἱ μεν γαρ επιθυμοῖντες εν ταῖς πολεσι τίμασθαί τε καίαρχειν, να εξουσίαν χωσι χ ματά τε κλωτείν καὶ αν

θρωπους βιάρεσθαι καὶ δυπαθεῖν, αδικοί τε καὶ πονηροὶ

ῖλαν εἰεν καὶ αδυνατο ἄλλω συναρμόσα ει δε τις εν πόλει τίμασθα βουλομενος, πως αὐτος τε μ ἀδικηται καὶ τοις

φίλοις τα δίκαl βοηθεῖν δύνηται, καὶ ρξα αγαθον τι

ποίεῖν την πατρίδα πείρατα, δε τί ὁ Ο οὐτος αλλω oe-O OUκ αν δυνατο συναρμοσα ποτερον του φίλους ελεῖν μετα τῶν καλῶν κἀγαθῶν 'Oν υ σετα ς την πόλιν εὐεργετεῖν ἀδυνατώτερος σται καλοῖς κἀγαθοῖς 26 εχων συνεργους αλλα καὶ - τοις γυμνικοῖς αγῶσι Ζηλον εστιν τι, ει ἐξῆν τοις κρατίστοις συνθεμενους επὶ τους χείρους εναι, παντας α τους ἀγῶνας μοι νίκων καὶ παντα τα θλα ἴτο ελαμβανον. πεὶ οὐν κε μεν ουκεῶσι τολO Oeεῖν, ε δε τοι πολιτικοῖς, εν οἱ οἱ καλοὶ καγαθοὶ κρατιστευουσιν, Ουδεὶς κωλυε μω - αν τις βούλητα την πόλιν εὐεργετεῖν, πῶς ου λυσιτελεῖ τους βελτίστους φίλους κτησαμενον πολίτευε al, τουτοί κοίνωνοῖς καὶ συνεργοῖς τῶν πραξεων μῆλλον η ἀνταγων σταῖς Icόμενον ἀλλα μην κἀκεῖνο δηλον τι καν πολεμ τίς τινι, συμμαχων δεζσεται, καὶ τουτων πλείονων, εἰ καλοῖς καγαθοῖς ἀντιταττηται καὶ μην ι συμμαχεῖν θελοντες

124쪽

88 MEMORABIMUM

ευ ποιητεοι, να θελωσι προθυμεῖσθαι πολ δε κρεῖττον τους βελτιστους ελαττονας εἶ ποιεῖν η τους χείρονας πλειονας οντας ο γαρ πονηροὶ πολ πλειόνων ευεργεσιῶν η οι χρη-

et 8 στοὶ δεονται ἀλλα θαρρῶν, φη. Κριτόβουλε, πειρῶ αγα-

θος γιγνεσθαι, καὶ τοιοῖτος γενόμενος θηρὰν επιχείρει τους καλους τε κἀγαθους ἔσω δ' αν τί σοι κἀγω συλλαβεῖν εις την τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν θηραν χοιμι δια το ερωτικος εἰναι δεινῶς γαρ ων αν επιθυμησω ανθρώπων ὁλος νη- μαι επι το φιλῶν τε αυτοῖς ἀντιφιλεῖσθαι υ αυτῶν καιποθῶν αντιποθεῖσθαι και επιθυμῶν συνεῖναι ἀντεπιθυμεῖσθαιῖ της συνουσιας ορ δε καὶ σά τούτων δεῆσον, ἴταν επιθυ- μησ9 φιλια προς τινας ποιεῖσθαι μη υν ἀποκρυπτου με οις, βουλοι φίλος γενεσθαι δια γαρ τ επιμελεσθαι

κρατες, τούτων γω τῶν μαθημάτων πάλαι πιθυμῶ ἄλλως τε καὶ ι ξαρκεσε μοι η αὐτ επιστημ επι τοῖς γαθοῖς τας ψυχας καὶ επὶ τους καλους τα σώματα. AEa ὁ Σω-31 κράτης φη, Ἀλλ', Ἀριτόβουλε, υκ ενεστιν ν β εμβεπιστημ9 το τας χεῖρας προσφεροντα ποιεῖν πομενειντους καλους πεπεισμαι δε καὶ ἀπο της Σκυλλης διατοῖτο φευγειν του ανθρωπους, τι τας χεῖρας αὐτοῖς

125쪽

LIB. II. CAP. VI. 89 προσεφερον, ἀλλα ἀσι πόρρωθεν π9δον, πάντας φασiν3 ὐπομενειν καὶ ἀκούοντας αυτῶν κηλεῖσθαι. καὶ ὁ Κριτόβουλος φη, ς ου προσοίσοντος τὰς χεῖρας, εἴ τι χεις αγαθον εις φίλων κτησιν, δίδασκε οὐδε το στομα ὁν,εφη ὁ Σωκρατης, προς το στομα προσοισεις; Θαρρει,εφη ὁ Κριτόβουλος οὐδε γαρ το στομα προσοίσω ουδενὶ, εὰν μη καλος γ' Εὐθυς, φη, συγε, Κριτο-

βουλε, τουναντίον του συμφεροντος εἰρηκας. οι με γαρ

καλοὶ τὰ τοιαυτα οὐχίπομενουσιν οι δε αἰσχροὶ καὶ δεως προσίενται, νομίζοντες διὰ την ψυχην καλο, καλεῖσθαι. 33 καὶ ὁ Κριτόβουλος φη, ς τους μεν καλου φιλησοντος μου, τους δ αγαθους καταφιλησοντος, θαρρῶν δίδασκε τῶν φίλων τα θηρατικα. καὶ ο Σωκρατης φη, ' τα οὐν, Κριτοβουλε, φίλος τινι βουλ γενεσθαι, εασεις με κατειπεῖν σου προς αὐτον τι γασαί τε αυτο καὶ πιθυμεῖς φίλος αυτο εἰναι. Κατηγορει, φη ὁ Κριτόβουλος οὐδενα γαρ

προς αὐτον, ἀρα μη διαβάλλεσθαι δόξεις π εμοῖ Ἀλλα

εὐνοῖκῶς χειν προς με. αὐτα με δη, φη ὁ Σωκρατης, εξεσται μοι λεγειν περὶ οὐ προς ους α βούλη φίλους ποιησασθαι εὰν δε μοι ετ εξουσίαν δως λεγειν περὶ οὐ οτι επιμελης τε τῶν φίλων ε καὶ οὐδενὶ λω χαίρεις ως φίλοις ἀγαθοῖς, καὶ πί τε τοῖς καλοῖς εργοις τῶν φίλων ἀγαλλει οὐχ τro h επὶ τοῖς σαυτολκα επὶ τοι ἀγαθοῖς

32. υνῬOS ω tranSponit obetus dorma dantem in responso Critoduli p. 697 in pleriSPae OS στόμα OSi arripere OCOSe, quod a disciplina sua tum alienum et proposito CritODuli 1 nime προσοίσοντος Intellige μου, quod futuriam Sse censet En statim

s. 33, dolitum legium'. SCΗΝ dbi tu, Critobule, diristi ea, quae inutilia quoque deest uni Scnneider ad tibi fore praedico SCHN. Cyrop. 6 I, O. 34. Ἀλλὰ και Ante nae intellige EὐὸὐςJ Ernesto aυθι corrvienti non oυ διαβάλλεσθαι δόξω. SCHΝ.

126쪽

90 MEMORABILIUM

των φιλων χαίρεις ουδεν ηττον η επὶ τάς σαυτOὐ, πως τε ταυτα γιγνηται τοι φίλοις ου ἀποκάμνεις μηχανώμενος, και τι γνωκας ανδρος ἀρετην εἰναι νικῶν του μεν φιλους ε ποιουντα, τους δ εχθροῖς κακῶς, πάνυ αν οἶμαί

36 σοι πιτηδειον εἰναί με σύνθηρον των ἀγαθῶν φίλων. ἱοὐν εφ ο Κριτοβουλος, μοὶ τουτο λεγεις, σπερ υκ επi

ποτε εγω 'Aσπασίας κουσα εφη γαρ τὰς ἀγαθὰς προ- μνηστρια μετα με αληθείας τἀγαθὰ διαγγελλούσας δει- νας εἰναι συνάγειν ανθρώπους ει κηδείαν, ψευδομενα δου επαινεῖν του γὰρ ξαπατηθέντας ἄμα μισεῖν αλληλους τε και την προμνησαμενην α δ καὶ γω πεισθεις ορθῶς χειν γουμαι υκ ξεῖναί μοι περὶ σολλεγειν παί- 37 Ουντι οὐδεν ο τι α μη ληθευω Σ μεν ἄρα, φη ὁ

Κριτοβουλος, τοιουτος μοι φίλος ει ω Σωκρατες, οἱος, αν μεν ι αυτος εχ επιτηδειον ει το φίλους κτησασθαι, συλλαμβανειν μοι ει δε η, υκ αν θελοις πλάσας τι εἰπεῖν

Κριτοβουλε, δοκῶ σοι ἀλλον φελεῖν σε τα ψευδη παι-38 νῶν η πείθων πειρῆσθαί σε αγαθον ανδρα γενεσθαι ει δεμύ φανερον ουτω σοι, ε τῶνδε σκεψαι ει γάρ σε βουλό-

127쪽

LIB. II. CAP. VII. 1μενος φίλον ποιησαι ναυκληρ ψευδομενος παινοίην, φα

σκων παθον εἰναι κυβερνητην, ὁ δε μοι πεισαὶ επιτρε- ψειε σοι την ναυν μ επισταμεν κυβερνῶν, χεις τιναελπίδα μη αν σαυτόν τε καὶ την ναυν ἀπολεσαι ει σοι πείσαιμι κοινὴ την πόλιν ψευδόμενος, αν στρατηγικω τε καὶ δικαστικω και πολιτικω αυτην επιτρεψαι, τί αν οἴει σεαυτον καὶ την πόλιν πο σου παθεῖ εἴ τινας ιδία των πολιτῶν πείσαιμι ψευδομενος ς οντ οικονομικω τε και επιμελεῖ τα αυτῶν πιτρεψαι - ου αν πεῖραν διδους

3 αμα τε βλαβερος εἰης καὶ καταγελαστος φαίνοιο ἀλλα συντομωτατη τε καὶ σφαλεστατη καὶ καλλίστη δος, Κριτοβουλε, ο τι αν βουλ δοκεῖν αγαθος εἰναι, τουτο καὶ γενεσθαι γαθον πειρῆσθαι. σα δ' εν ἀνθρωποι ἀρεταὶ λεγονται, σκοπούμενος εὐρησεις πάσας μαθήσει τε καὶ μελετ αὐξανομενας εγὼ μεν ουν, Ἀριτόβουλε, οἰμαι δεῖν μὰς . ει δε συ πως ἄλλως γιγνώσκεις, δίδασκε. καὶ Κριτοβουλος, Ἀλλ' αἰσχυνοίμην αν, φη Σωκρατες, ἀντιλεγων τούτοις ούτε γὰρ καλα με ἀληθη λεγοιμ αν. ΚΕ Φ. Q. Και μην τα απορίας γε τῶν φίλων τα μεν δι ἄγνοιανεπειρῆτο γνωμI ἀκεῖσθαι, τα δε δ ενδειαν διδασκων καταδυναμιν ἀλληλοις παρκεῖν. ερ δε και ν τουτοις α συνοιδα αὐτω Ἀρίσταρχον γάρ ποτε ορῶν σκυθρωπῶς εχοντα, ποικας, φη 'Αρίσταρχε, βαρεως φερειν τι.χρη δε του βάρους μεταδιδόναι τοι φίλοις ἴσως γὰρ αν τι σε καὶ μεῖς κουφίσαιμεν καὶ ο ρίσταρχος, λλα μην, φη, Γ Σωκρατες, εν πολλ γε εἰμι απορία. 'πεὶ γὰρ

128쪽

92 MEMORABILIUM

ἐστασίασεν η πόλις, πολλων φυγόντων εις τον Ιειραιὰ, συνεληλυθασιν ως με καταλελειμμεναι ἀδελφαί τε καὶ ἀδελφιδαῖ καὶ ἀνεψιαὶ τοσαῖται στ εἰναι ν β ικία

τετταρας καὶ δεκα τους ελευθερους λαμβανομεν δε υτεε της γης οὐδεν οἱ γαρ εναντίοι κρατοῖσιν αὐτης' υτ ἀπο των οικιῶν λιγανθρωπία γαρ ε τω ἄστει γεγονε.τα επιπλα δε υδεὶς νεῖται, οὐδε δανείσασθαι οὐδαμόθενεστιν ἀργυριον, ἀλλα προτερον, τίς μοι δοκεῖ ν p ὁδωρητῶν εὐρεῖν η δανει δμενος λαβεῖν χαλεπὸν μεν οὐν εστιν, Σωκρατες, τους οικείους περιορὰν ἀπολλυμενους, ἀδυνα-3 τον δε τοσουτους τρεφειν εν τοιουτοις πραγμασιν. ακουσας

ουν ταυτα ο Σωκράτης, ί ποτε στιν, φη, ὁτι Κεράμων

με πολλους πεφων υ μονον αυτ τε καὶ τουTOίς τἀπιτηδεια δυναται παρεχειν, ἀλλα καὶ περιποιειται τοσαὐταωστε καὶ πλουτεῖν, συ δε πολλους πεφων δεδοικα μη δι' ενδειαν τῶν πιτηδείων ἄπαντες ἀπολησθε Oτι νη Δί', 4 φη, ο μεν δουλους τρεφει εγω δ' ελευθερους Καὶ πότερον, φη, τους παρα σοὶ λευθερους ει βελτιους εἰναι τους παρα Κεραμωνι δουλους 'Εγω μεν οἰμαι, φη, τους παρ εμο ελευθερους οὐκοῖν, φη, αισχρον τον με ἀπὸ των πονηροτερων εὐπορεῖν σε δε πολλω βελτίους εχοντα

2. εστaσίaσεν η πόλιςJ Cum L.y eum confligerant, partim Megara et Sander u ein cepisset et dominatuΠ1 The Da mi rarant, narrrante ipso Hist. triginti tyrannon1Π instituisset, H r. 2,4 SCHΝ. qui Statum popularem et pristinarii I. συ πολλούς πεφων In tanto libertatem cupiebant. Occupat, ii Sem Oritur numer quem Singuli saepe raeeo, adversu eos, qui Oli arctatam alerent U. Oeck41. Oecon. Ol. 2, p. defende Dant, Dellian gere Dant. Manc ri .), etiar Ceramonem credissse est seditionem descripsit Xenophoniis multo plures aluissequani Arista lauIutoriae Graeca iiDr altero. SCHΝ. Deros, ut non inepta Sit conjectura τεττaρa κaὶ δεκa I iiDrarior III COn- δε ολίγους, Si meliori posset alictoritate suetudinem c vel inferendi militis confirmari. confirniavi exemplis ad Thes Stephani ἀπόλησθε Futurum si quis praeferat p. 2o5 Α, D. Mi τεσσaρaσκαίδεκα hii et S. I 4 conferat Vr. I, 3,I8. 'II Stephanus edi priori. ἀπολε Sic in conjunctivum Inhalatum. λαμβάνομεν Vide ad a, , , de usu et AgeS. 7, 7, D ἀπόλητa inter επε - vecti tradenda SCHΝ. μεληθ' πως ἀποστησεTaι-δυνθσετat. ολιγανθρωπία Cives enim militi a miritu si scripserit Xenophon potitis tyrannis Occisi fuerant, alii in irae quam ἀπολεῖτaι.

129쪽

MB. II. CAP. VII. 93εν απορία εἰναι. Νὴ Δί', εφη' ὁ με γαρ τεχνίτας τρεφει,5 γὼ ελευθερίως πεπαιδευμένους. Ἀρ οἶν, φη τε νῖταί εἰσιν χρήσιμόν τι ποίει επισταμενοι Μάλιστα γ)εφη.

οὐκουν χρήσιμα γ' ἄλφιτα Σφοδρα γε. T δ αρτοι;

οὐδε ηττον Τί γαμ εφη, ματι τε ανδρεια καὶ γυ- νωκεῖα και χιτωνίσκοι καὶ χλαμύδες καὶ ξωμίδες Σφόδρα - φη, καὶ παντα αὐτα χρησιμα. πειτα, φη, ι

παρα σοὶ τουτων οὐδεν πίστανται ποίειν; Ιαντα μεν οὐν,6 ως εγωμαι Εἰ οὐκ οισUἰτι α ενος μεν τουτων ἀλφιτοποιίας, Ναυσικύδης οὐ μονον εαυτόν τε καὶ τους ἱκε- τας τρεφει, ἀλλα προς τουτοις και ὁ πολλα καὶ βοῖς καὶ περιποtειται τοσαῖτα στε κώ-9 πολε πολλακι λειτουρ

γεῖν ἀπο δε αρτοποιίας Κύρηβος την τε οἰκίαν πῆσαν δία

τρέφει και η δαψιλῶς, Δημεας δ' ὁ Κολλυτευς ἀπο χλαμυδουργίας, .ενων δ ἀπο χλανιδοποιίας, Ιεγαρεων δ ιπλεῖστοι ἀπο ξωμιδοποιίας διατρεφονται Νη Δί', εφη

130쪽

94 MEMORABII IUM

ουτοι με γαρ νούμενοι βαρβάρους ανθρωπους χουσιν, ωστ αναγκαίων εργάβεσθαι, καλῶς εχει γ δ ελευθε- ρους τε καὶ συγγενεῖς. Eπει φη, τι λευθεροι τ εσὶ καὶ συγγενεις σοι, οἴει χρηνα αυτους μηδεν ἄλλο ποιεῖν εσθίειν α καθεύδειν πότερον καὶ των ἄλλων λευθερωντους υτ ζῶντας ἄμεινον διάγοντας ορας και ἀλλον εὐδαιμονίβεις ἡ τους α πίστανται χρήσιμα προ τον βίον, τούτων πιμελομενους ἡ την με ἀργίαν και την ἀμελειαν

αἰσθάνει τοῖς ἀνθρώποις προς τε το μαθεῖν α προσηκειεπίστασθαι και προς το μνημονεύειν α μάθωσι καὶ προς το γιαίνειν τε καὶ σχύειν τοις σωμασι καὶ προς το κτη-

σασθαί τε καὶ σύρειν τα χρήσιμα προ τον βίον φελιμαοντα, την δ' εργασίαν καὶ την πιμελειαν οὐδε χρήσιμα 8 μαθον δε α φὴς αὐτὰς πίστασθαι ποτερον ς υτε χρὴ -

σιμα οντα προ τον βίον με ποιήσουσα αυτῶν οὐδεν, τουναντίον καὶ πιμελησομεναι τουτων καὶ ἄφελησο- μενα ἀπ αυτῶν ποτερως γαρ α μὰλλον ἄνθρωποι σωφρονοῖεν, ἀργοῖντες, η τῶν χρησίμων πιμελομενοι ζ πο-

genere utitur, is, . .: cum Pri SeX Sit, Proprie steri' genere maS-mum vero ad amana aries actionesque culino. Scilicet non ad sexum, sed, redit, seminino. non negamus, ut rectae alicuui Dionvsius Malic., uui masculinum aest, intelligi posse προς το πρόσωπον αποτείνετa ὁ λόγος.aνθρώπους Sed tamen non se ustra Haec autem mirifice nuic loco conve- videtur fieri quod nac ratione tantum ire, e προς το πρόσωπον, Ο προς utitur uui de liuertate loquitur mane o γενος ἀποτείνεσθaι τον λόγον, OPUS varietatem generis etiam apud alio non est plura Dus ostendere. ΗΙΝ-

Ructore reperies, de quo alio loco DENBURG.

Ηomeri fides, nae 'Si ratio, Io Uno I, 6, 4, et pleriSque 3 3, 5. liuertas deminis triuuitur, non qua Multo graviUS Rerum επιμεληθησέ- feminae Sunt est enim mariDUS et: μενaι, sed Saepissime illatum asta li- feminis communis lanificium autem Drariis, ne Hesycni quidem in glossa et cetera, de qui Du ni Sermo, propria ad Stepu citaeta relinquendum puto Sunt feminis apud GraecoS, sisque, qua Ἐπικρανεiς επιτελεiς, πιμεληθήση, infe nae sunt, triuuuntur. ERNEST. qua similiter peccaviti Stepianus Addendunt ouod Claricius animad inserendO επιτελεσεις.